probablyanonim

[probablyanonim]

kendimi anlatamamaktan anlaşılamamaktan çok yoruldum. bi olay yaşamıştık. ne dersem diyim inandıramadım. hiçbir şey yapmadığıma yaşamadığıma inandıramadım. ne yaşadıysan haketmişsin dedin bana hatta. bile bile söyledin. ben bunu hayatımda kimseden duymamıştım. çok dokundu yemin ederim o an ben ölmek istedim. çünkü seni hayattayken bırakmayacağımı biliyorum. başka çözüm gelmedi aklıma. tuttum kendimi kaldırırım bunu da dedim. o kadar çok şey duydum ki orospu oldum kaşar oldum ensest ilişki yaşıyor oldum seni aldattı oldum yalan söyledi oldum ben her şeyi haketmiş oldum. bunların hiçbiri olmamasına rağmen ben her şeye tamam dedim. şimdi de doğruları anlattım ki anlatılacak bir şey bile yok. söylerken bile tepkinden korktum ama ben sana yalan söylemem. bana olan tepkinden korkmadım bana tepki vermeyeceğini düşündüm çünkü gerçekten bir şey yapmadım. bile bile ne yapabilirim. bu kadar şeyi duyup yemiş yutmuş sana yalan söyleyemeceğine her şeyin üstüne yemin etmiş, gerçekten sana hatsa yapsa kendim giderim demiş bir insan bunu yapar mı yalan söyler mi seni kaybetmekle yüzleşmek ister mi. ben bir daha kaybeder miyim seni. ne olursa olsun bu böyle. söz verdim ne olduğunu neyin nasıl olmasının gerektiğini anladım. aradığında bile açmam sildim her yerden diyorum. numarasını bilmiyordum aradım geri o yüzden gerçekten anlattığımdan başka hiçbir konuşma olmadı. telefonu suratıma kapattın yine anlatırken. yanlış bir şey yapmış olsam bunu anlatabilir miyim uğraşır mıyım anlatmaya. ki sen bunu anlarsın dicem de ne dersem diyim yalan söylüyorum sana göre. 1 dakikalık konuşmada neyin yalanını söylicem ben sana sana göre ne konuşmuş olabilirim ya. konuşmadım bile diyorum o bir şey sordu tamam dedim kapattım diyorum inanmıyorsun. numarasını bile silmişim çıkarmışım çevremden her yerden bir daha yaşanmasın diye. bu benim mi suçum oluyor şimdi. haksızlık ediyorsun diyorum kırk saat anlatıyorum olmuyor. ne yapsam olmuyor. o kadar yoruldum ki her şeyde yanlış anlaşılmaktan. bir şey yapmadığım halde yaptı olmaktan suçlu olmaktan. aklıma artık sadece tek bir çözüm geliyor gerçekten dayanamıyorum artık. senin bana inanmanın tek yolu bu gibi geliyor artık. korkuyorum kendimden sana bunu hep söylüyorum duymuyorsun. kendimi tutamıyorum. yapmam ben öyle saçma sapan şeyler diyordum sana hep. ama yaparım artık durdurmaya çalışıyorum kendimi olmuyor. çek kurtar beni burdan demek istiyorum sana olmuyor diyemiyorum. seninle yaşamak istiyorum izin vermiyorsun. izin vermiyorsan tek yaşa senin bu dünyada tek yaşayabilmenin tek yolu benim yok olmam. mutlu olacak mısın, hiç mi pişman olmayacaksın ben onu anlayamadım demeyecek misin hiç. keşke anlasaydım demeyecek misin. sonra ben yok olduğumda ne anlamı kalacak keşkelerin pişmanlıkların. gitmişim ölmüşüm bi kere yokum ve bir daha gelmicem bu dünyaya ne anlamı kalacak. bugün biterse beni anlamazsan sonum bu bil tamam mı belki bunu bulur okursun. benim yaşamaktan keyif almamın sebebi sensin beni tutan sensin bırakırsan ve inanmazsan bu sonum.

[probablyanonim]

ben bugün kendimi değersiz, katlanılmaz biri gibi hissettim. bağırışların yine daralıyorum demen sus yoksa giderim demen beni gitmekle tehdit etmen o kadar beni mahvetti ki. konuşmak istedim susturdun giderim dedin. umursamaz umursamaz içine at dedin. benim içime attıklarım o kadar fazla ki patlamak üzereyim konuşmazsam patlıcam dememe rağmen bunu yaptın. ben hep senin dediklerini yapmak zorunda kaldım senin dediklerine göre duygularımı yaşamak zorunda kaldım beni gitmekle cezalandıracağını söylediğin için. dırdırını çekemem her gün her gün dedin. oysa ki böyle miydi hep çekerim diyordun eskiden. böyle olunca kafamda o kadar kurmaya başladım ki olamaz ya. böyle bir şeyden buna izin veremezsin. sen artık beni bile bile üzüyorsun bile bile bunları hissettiriyorsun çünkü seven insan kıyamaz ki kötü şeyler söyleyemez bu hep böyledir.devamı sonra

[probablyanonim]

ne kadar kolay dimi sevdiğin insanı sinirlendin diye kırıcı şeyler söylemek. o insanın kimseye bir şey anlatamadığını bilerek söylemek. ben bir tek sana anlatabiliyorken anlatmama izin vermemen. artık dediğin şeyler bile değil bunlar beni kırıyor. tartışırız çözer barışırız çok zor dimi uğraşmaya değmiyor muyum ben ya. ban artık kafamın içinde konuşmak istemiyorum karşımda sen varsan eğer sana konuşmak istiyorum tek başıma ağlamak istemiyorum sen beni üzsen bile ben sana ağlamak istiyorum. duygu sömürüsü duygu kullanmak falan diyorsun bi de karşında ağlayan bir insana bu kadar acımasız davranamazsın bana eğer beni seviyorsan bunu yapmazsın ki. sürekli birilerine suç atmak yerine düzeltmek için bir şey yaparsın benim de yaptığım gibi. en fazla dediğim şey böyle söylemen hoş değil doğru değil demek oluyor farkında mısın anla diye böyle söylüyorum bunda bile işte böylesin sus siktir git yalancısın öylesin böylesin diyorsun dinlemeden gidiyorsun bu benim suçum mu. yüz kere anlatıyorum anlamıyorsun diyorsun e sen de bana demiyor muydun aynı şeyi olsun bi daha anlat belki anlıcam diye sen de anlat ben belki anlıcam belli ki sinirlenmişim kıtım o an ama anlıcam. hemen hakaret telefonu kapatma yok sayma sinirlendim falan bir tek sen bi sinirlisin. hep sen yoruluyorsun bıkıyorsun. 10 gün iyiyiz 1 gün tartışıyoruz hemen yoruldum bıktım darlama gdicem arama yazma bir şeyler neden ya bu ne. bi de şey diyorsun kime anlatırsan anlat öyle der falan. hepsi senin ağzından dinlerse sana hak verir ama gel birini alalım illa haklı haksız istiyorsan bakalım kime hak vericek kimi doğru bulacak adım kadar eminim ki o kişi ben olurum. çünkü sen yaşadıklarımızdan dolayı artık beni duymuyorsun sadece kendini dinliyorsun. şöyle yapsan böyle olmaz diyorsun ve ben öyle yapıyorum yine olmuyor şu zaman yapıcaktın bu zaman yapıcaktın. ben sana ne yapsam yaranmıyorum. az geliyorum sana elimden gelen her şeyi yapmama rağmen hep daha fazlası onu da veriyorum vermiyorum da değil ya. hep fazlasını da yapmaya çalışıyorum farkediyorum bazı şeyleri teşekkür ediyorum özür diliyorum. değerinin farkında bile değilsin özürümün. tamam özür diledi ya demek ki pişman ya da farkında diyemiyorsun. bi anlamı yok öyle böyle diyorsun. sen hata yapsan gelsen benden özür dilesen ağlasan anlatmaya çalışsan ben seni o an affederim. çünkü böyle düşüyorum. sen beni dinlemiyorsun içinden gelerek ya da anlamak istemiyorsan illa ben buraya yazdım elbet ben de konuşucam konuşmasam da bir gün bunu okursun belki. görürsün senin için ne kadar çooook şey yaptığımı ve seni kendimden bile çok sevdiğimi senin aksine çünkü sen artık kendini daha çok seviyorsun :)

[probablyanonim]

sürekli suçlu olmak. insan sevdiği sevildiği yerde suçlu suçsuz arar mı bilmiyorum. konu her ne olursa olsun benim yaptığım şeylerle sonuçlanıyor. kızdığım,kırıldığım,üzüldüğüm için bile ben suçlu oluyorum bu nasıl olabilir. yorulmaya hakkım yok. benim hiçbir şeye hakkım yok. bu kadar şeyi içime atmak çok yorucu. içime attıkça daha çok kırılıyorum istemeden. sanki benim düşünmeye bile hakkım yok. ben böyle kendimi kaybediyorum. neye üzülüp üzülmeyeceğimi bile anlayamıyorum. duygularımdan korkuyorum hissetmekten korkuyorum. bazı şeyler aklımdan çıkmıyor konuşmak istiyorum ama konuşamıyorum çünkü sürekli bi engel var karşımda. kırılırsan kızar, ağlasan kızar. ama neden ağlıyorsun konuşmak ister misin yok. ağladığımda bi sarılmak yok sevmek yok. sadece ağladın işte yalan söylüyorsun rol yapıyorsun benim duygularım bile yalan geliyor işte. bunu kaldırmak o kadar zor ki elimden geldiğince kolay hale getirmeye çalışıyorum. ya ben bir kere ağlıyım sar sarmala istiyorum. oyun istemiyorum. sen böyle yaptın ben böyle yaptım. sen haketmedin ben hakettim. biz neyi konuşuyoruz sürekli bunu düşünüyorum ben. sevmenin sadece güzel anlar yaşamak olduğunu düşünüyorsun ve çok yanılıyorsun. ben üzüldüğümde ağladığımda işte ben seni üzüyorum kırıyorum demek yerine konuşmak sarılmak çok mu zor ben çok mu şey istiyorum. 5 dakika sonra yapsam önce yapsaydın, 5 dakika önce yapsam şimdi zamanı mı denilir kızılır. ya bir insan ağlamaya bile korkar mı konuşmaya bile çekinir mi. bunu dediğim için bile bana kızıyorsun. konuş benimle anlayacağım dinleyeceğim demezsin ama kızarsın neden ya. ben neden bunları buraya yazıyorum sana konuşamıyorum. ben ne zaman böyle içimdekileri konuşsam gidiyorsun da ondan. gelip benimle konuşmak düzeltmek özür dilemek yerine neden bu. yapmadığım şeyden dolayı suçlandım küfürler hakaretler işittim ben dünyada en sevdiğim insandan. ve ben her şeyi haketmiş oldum. çok uğraştım çok didindim ben bizim için ama ufacık bir şey olduğunda ben hiçbir şey yapmadı oldum. ben nankör oldum ben haketmiyor oldum. konuşamamaktan doldum taştım ben konuşsam da al işte böylesin diyip gidiceksin işte biliyorum. her şeyde gidiyorsun çünkü sen. beni zorluyorsun daralıyorsun istemiyorum diyorsun. sen bunları ne amaçla olursa olsun bana nasıl diyebiliyorsun ben anlamıyorum. her şeyin çözümü senin için gitmek çözüm değil senin çözümün gitmek neden seven insan böyle mi düşünür demekten yedim bitirdim kendimi. duygu olarak çok sınırdayım patlamak üzereyim diyorum hala diyorsun ki sen sen sen hep sen. kendine bakmıyorsun ki hiç. kafana estiğinde gidersin estiğinde telefonu suratıma kapatır sinirliydim dersin. zannediyor musun ki ben sana hiç sinirlenmiyorum. sinirleniyorum ama ben seni kırmıyorum. çünkü ben seni kaybetmekten korkuyorum ama sen korkmuyorsun. korksaydın böyle davranmazdın en ufak şeyde beni gözden çıkarmazdın. eskiden en azından üzüldüğümü sana anlatabiliyordum ben şimdi ağzımı açtığım an gidiyorsun. ben duygularımın içinde tek başıma boğuşmaktan yoruldum. beni anlamamandan hatta bile bile anlamak istememenden yoruldum. kırk takla atsam hala kendi dediğin şeyi savunuyorsun. yalan söylediğimi düşünüyorsun ben sana yalan söylemem dedim kırk kere ve sözümün de arkasındayım ama senin böyle düşünmene bir şey yapamam. sen bu yazıyı da okusan kendini suçlamaktan başka bir şey yapmazsın. neden böyle hissettin demezsin ben seni şurda kırdım mı demezsin iyi misin diye sormazsın. bir kere ya sadece bir kere insan gibi gelip benimle konuşmanı istiyorum beni dinle anla istiyorum yormadan yorulmadan birbirimizi dinleyip sarılıp oturmak istiyorum. ben sana derdimi anlatırken ağlamaksa ağlamak üzülmese üzülmek duygularımı yaşamak istiyorum git diye kendini suçla diye değil. benim için ya içimde kalmasın patlamak istemiyorum diye yine seni düşündüğümden. kendini suçlama ama kendine sor böyle olmuş nasıl düzeltebiliriz de mesela. tamam bir daha böyle yapmıyım de. aa ben seni üzdüm ağlattım hadi eyvallah bu ne ya sen böyle beni düşündüğünü mü sanıyorsun sen beni düşünüyorsan ilişkimizi düşüyorsan bu dediklerimi yapardın zaten yapman lazım.

[probablyanonim]

son günlerde çok kötü şeyler oluyor ve güç bulmaya çalışıyoruz. zaten benim içimde yolunda gitmeyen fazlasıyla bir şeyler vardı ve çok zorlanıyorum susarken içime atarken.birgün konuşacağımı bilerek kafamı rahat ettirmeye çalışıyorum. ama sevgilim destek olması gereken bazı yerlerde sürekli bana kızıyor onu da anlıyorum zor zamanlardan geçiyor ama tek olmadığını benim her koşulda onun yanında olacağımı bile bile benden uzaklaşmaya çalışıyor. çünkü neymiş bana kötü geliyormuş. aslında bana bu şekilde konuşması daha çok zarar veriyor farkında değil. beni üzdüğü zamanlar oluyor ve ben çabuk kırılıp ağlayan bir insanım böyle değildim ama o kadar şefkatli ve merhametli ki bana karşı bu sevgi beni çok masum bir insana dönüştürdü. bi insan bi insanı üzerse. yapması gereken tek şey kendine inandırmak ve bir daha aynı hatayı yapmamak olur. hep soruyorum kendime neden tepkileri böyle diye. eğer seviyorsa kalmanın bir yolunu bulur gitmeyi düşünmez her zaman. bazen o bunu yaptığında beni sevdiğini bilmeme rağmen aklımda acaba mı dediğim oluyor hatta bunu düşündüğüm için bile kendime çok kızıyorum. ama beni düşünüyorsa eğer beni bırakmaması gerektiğini bilmeli. biraz içimde bi karmaşadayım. konuşamıyorum bağıramıyorum sinirlenemiyorum ağlayamıyorum sitem bile edemiyorum çünkü bunları yaptığımda ben kötü nankör bencil biri oluyorum ama benim de duygularım var tek istediğim şey gerçekten anlaşılmak . içimi dökmek istiyorum sevdiğime doyasıya. kızdığım kırıldığım şeyleri yapmasın istiyorum çünkü böyle olmam ikimizi de etkiliyor. sadece susturulmadan bastırılmadan konuşmaya çok ihtiyacım var.

[probablyanonim]

o kadar boş hissediyorum ki. sanki yanımda kim varsa kırıyormuşum gibi ve yalnız kalmaya mahkummuşum gibi. sanırım kendimi kaybettim.

[probablyanonim]

Sevgilim

eğer bir gün bunu okursan, seni ne kadar çok sevdiğimi, yeri gelince küçük çocuğummuş gibi baktığımı, senin için endişelendiğimi, sürekli aç mı tok mu üşüyor mu diye merak ettiğimi, ve bütün hayatımı her ne olursa olsun seninle geçirmek istediğimi bil. belki senin kadar sözlerimle yansıtamıyorumdur bilmiyorum senin gözünden bakmam lazım ama içimi kaplayan insan sensin ve bu hiçbir zaman değişmeyecek tek gerçeğim. benim artık seninle ilgili tek korkum ölümün seni benden alması. suç işle, kötü bir şey yaşa haklı da olsan haksız da olsan her zaman yanında olacağım. gerekirse doğrusunu anlatırım gerekirse yanlışla yanında olurum. çünkü ben seni her şeyinle çoktan sevdim bunun bir geri dönüşü asla olamaz. ve ben senin gibi bir sevgiliye sahip olduğum için dünyanın en şanslı kadınıyım. kör kütük sevmek, aşık olmak böyle bir şey olmalı. bazen sana karşı içimde yaşadığım duyguları bilmediğim zamanlar bile oluyor. o kadar farklı o kadar iyi güzel hissettiriyorsun ki. sayende nefes aldığımı hissedebiliyorum. korkmadan devam edebiliyorum seninle. acaba gider mi gibi bir düşüncem yok. senden de kendimden de hayatımda hiç olmadığım kadar çok eminim. iyi ki varsın, iyi ki her şeye rağmen beraberiz, iyi ki birbirimizin elini hiç bırakmadık. benim hayattaki tutunduğum tek dalımsın ve sen varken kimseye ihtiyaç duymuyorum. sevgini hiçbir zaman karşılıksız bırakmayacağıma, bakışımın hiçbir zaman değişmeyeceğine, seni üzebilecek ya da kırabilecek durumlar yaratmamaya özen göstereceğime ve sevgimin, heyecanımın, tutkumun, merhametimi, anlayışımın, güvenimin, inancımın bitmeyeceğine söz veriyorum. biliyorsun ki söz vermeyi hiç sevmem tutmam diye. bana bunların güvenini sen verdin. senin sayende inancım güvenim sevgim hiçbir şeyim bitmez benim. seni her an her zaman her koşulda seviyorum.

[probablyanonim]

23.09.2024

bugün biraz zor bir gün yaşadık. sevgilimin başına kötü şeyler geldi. onun yanında olmaya çalıştım hep. umarım bunu da atlatırız. sürekli gelme gerek yok takma kafana diyor ama o böyle dediğinde ben çok kızıyorum. yanında olmak istiyorum çünkü her koşulda. bu durumda bile beni düşünüyor, onu beklerken bana sürekli yazıyor merak ediyor. işlerini hallettikten sonra biraz oturduk, konuştuk. beni gerçekten sevdiğini ve bu sevginin inanılmaz bir şey olduğuna bugün tam anlamıyla teslim oldum. korkarak endişeyle yaklaşmıyorum. eminim. ben de onu çok seviyorum ama onun gibi konuşarak sevgimi ifade edemem sanırım herkesin sevgisini gösterme şekli farklıdır. benim içimde yaşayabileceğim düşünceleri, kafamda kurabileceğim senaryoları bile benden çok daha fazla düşünen biri. o kadar şanslıyım ki. bazen bu durumda mahcup oluyorum. ama o bana demişti. içimdeki sevgiyi bilsen başın öne eğilir diye. haklıymış. başım öne eğildi ama utandım mutluluktan yani. sanki ben ne dersem diyeyim onun üstüne geçemeyecekmişim gibi.

[probablyanonim]

bir süredir yine buralarda değilim ama yine de çıkış yolumu yazmakla bulmaya çalışıyorum. benim bir ailem oldu. beni çok seven, tek bir gözyaşıma kıyamayan, el üstünde tutan biri. gerçekten hayatım boyunca sevdiğimi ve sevildiğimi bu kadar içten samimi hissettiğim hiç kimse olmamıştı. öyle bir anda geldi ki hayatıma tam kendimi dış dünyaya kapatırken elimden tuttu çekti. aslında hikayemiz çok uzun. hayatımda hep bir parçaydı, artık hayatımın kendisi. sevdiğimde nankör davranmıyor, uzaklaşmıyor, bazen korkuyor sadece. aynı korkuları yaşıyoruz. seversem fazla gösterirsem kaçar diye. bunu da aştık sayılır aslında. onu sevdiğimden bazen çok şüphe ediyor etmemesi için elimden geleni yapıyorum. aslında onu o kadar çok seviyorum ki sadece hangi yolla göstereceğimi seçemiyorum. hayatımda hiç kimse beni kendimden daha çok sevmemişti. ya da benim sevdiğimden daha çok sevmemişti. uzun uzun konuşuyoruz bazen. biz evlenmeye karar verdik. ben gayet ciddiyim o da aynı şekilde. o benim buna hazır olmadığımı düşünüyor. "ben çok ciddiyim ama ben de hazır değilim belki" diyor. benim de içimi yiyen şey bu. hangisine inanayım. aklıma bu düşünceleri sokan kişi de kendisi aslında ben onunla her şeye varım zaten. ama daha 1 aylık bir ilişki olduğu için zorlamamak da lazım aslında. bir kaç problemimizden bahsetti eskiden olsa toz kondurmazdım kendime ve ödün vermezdim asla. ama sanki o olunca her şeyi o kadar kolay halledebilirmişiz gibi hissediyorum ki. gözüm kapalı yaşayabilirim sayesinde. benim hayattaki en büyük şansımsın sevgilim belki bir güm hayallerimizi gerçekleştirdiğimizde evimizin salonunda otururken sana bu yazdıklarımı okurum. seni çok seviyorum. öpüş <3

[probablyanonim]

dünyada sevilmediğimi bu kadar farkettiğim bir gün daha olmamıştı. kendimle kalıp düşünmeye çalıştıkta sürekli kendimi gözlerim dolu buluyorum. meğersem beklentilerim asla bitmemiş düşüncelerim solmamış hep yerindeymiş ben bi alev bekliyormuşum sanki. kendimi o kadar alıştırmışım ki böyle de yaşarım alıştım bitti geçti diye diye bir anda hepsi bünyeme yüklenince çok büyük hayal kırıklığı yaşadım. yine ölmek istedim bir ton yol yürüdüm yürüdüğüm her yerde nerde ölsem acımaz diye düşündüm. hala kararsızım.

[probablyanonim]

ben onu affettim. bilmiyorum kendime yenik düştüm yine beraberiz. bundan sonra üzülmem dedim ya da kafaya takmam dedim. dediğim gibi olmadı hiçbir şey. yine öyle şeyler yaşattı ki aklım almıyor. ölmek istedim. onun yüzünden değil kendim yüzünden. düşünmekten kaçamıyorum. nasibimi kaderimi zorluyorum ya ben. allaha dua ediyorum nasibim değilse bitsin diye ama bitmemesi için de elimden geleni yapıyorum. sürekli bir derdi var sürekli işi ailesi hayatı. çok kalabalık ben o kalabalığa bir türlü sığamadım. hala yanındayım. belki onu iyileştirip bırakacağım ya da kendimi hasta edeceğim. çok kötü bir ikilem artık kafam o kadar karmaşık ki ne yediğimi ne içtiğimi ne uyuduğumu ne nefes aldığımı hiçbir şeyi anlayamıyorum tatsız geliyor her şey. takıntılı oldum okb yaşıyorum bunun sebebi bu yaşadıklarım. güvenemiyorum ve sanırım onu affedemiyorum hiçbir konuda. neden kendine bunu yapıyorsun diyorlar seviyorum demekten başka bir şey gelmiyor elimden. evet aşık değilim diyorum ama çevremdeki herkes hayır sen aşıksın diyor. belki de kendimi kandırarak iyi hissetmeye çalışıyorumdur. dinlemekten, tekrar tekrar konuşmaktan, anlaşılmayanı anlatmaktan, kendimden ödün vermekten bıktım. ki bunu yaptığın insanlar nankör ve vefasızsa daha zor. görüyorsun ya gözünde seni anlamıyor. suratına bakıyorsun saçma sapan bakan gözler, altında sevgi var belki ama bilgisiz sevgi. işe yaramıyor. özür de yaramıyor artık. özür anlamında somut şeyler bekliyor insan bir zaman sonra onun bile hor görüldüğü yerdeyim ben.

[probablyanonim]

aldatıldım demiştim 4 ay sonra uzun uzun anlatmıştım buraya. nasıl bir hikmetse yazdıktan 1 gün sonra döndü devran döner biliyorduk ayrıca yaşattıkları da götüne girmiş zaten :)

[probablyanonim]

evett ben geldim. içimi dökmeye. kasım ayında ayrılık yaşadıktan sonra şüphelendiğim kız tarafından aldatıldığımı öğrendim. benden de onu aldattığımı düşündüğü için ayrıldığını söylemişti. meğer bahaneymiş. kırıp dökmedim, tek kelime etmedim sustum. susmaya da devam edeceğim. o kızla ilişkisi yeni bitti. o da aldatıldı. günah biliyorum ama çok dua ettim yaşattığını yaşasın, aldatılsın, benim onu sevdiğim kadar hatta belki hiç sevilmesin diye. ve nihayetinde gerçekten aldatıldı. o kız için 4 ayda o kadar çok şey yapmış ki. çiçekler hediyeler gezmeler. ben çiçek istediğimde "bana boş geliyor" derdi. gezmek istediğimde yorgunum, kahve içmek istediğimde arkadaşıma söz verdim derdi. ve ben bunların hepsine göz yummuşum hatta görmemişim. sevince böyle olduğumu biliyorum ama o da seviyor sanmıştım. ayrılmalarının sebebi aldatılması değil biliyor musun kızın ondan sıkılması hem de çok ilgi gösterdiği için. kız sıkılmış. ben ilgi ve sevgi dilenirken kız ondan sıkılmış. o kadar içim rahatladı ki bunları öğrendikten sonra. ben ne kadar ucuz bir insana yenilmişim, ne kadar aciz sevilmemiş bir adamı sevmişim. salak derdim kendime ama ben buyum sevgi bu sevme şeklim bu. benden ayrılmadan önce yani beni aldattığı sırada bana benimle evlenmek istediğini söylemişti. hem de bu sene için. normalde hep hayır diyen ben evet dedim. bilmiyorum ben aslında bir yandan kurtulduğuma çok mutluyum. görüyorum onu evet elim titriyor ayağım titriyor ama kalbim asla gram yerinden kıpırdamıyor. gururluyum kalbimde gram bi sarsıntı yaratmasına izin vermediğim için. en azından bunu başarabildim. o kadar iğrenç bir insanmış ki ben ona çok büyük gelmişim kaldıramamış. kendimde bir sürü suç aradım ama inan ki bulamadım çünkü gerçekten çok bu ilişkinin eksileri hep oymuş ben körmüşüm. ilk defa bi ilişkimi bu kadar çabuk sildim bu kadar çabuk bıraktım. iğrendim midemin bulandığı günler oldu ama ağlamadım. o karakteriz o insan değil dedim hep ve gerçekten öyle. sağda solda hala o beni aldattı diye geziyor ama herkes gerçeği biliyor. herkese susun diyorum. bir gün yarın bugün bilmem ama karşıma gelicek sanki kendisi hiçbir şey yapmamış gibi .işte o gün benim zaferim olacak. hiç usanmadan o günü bekliyorum ve iple çekiyorum. çünkü ben ne yaparsam ona müstehak. bütün haklarımı haram ettim içimden hiç de bundan pişman değilim. ahirette gelseler sorsalar yine haram ederim. o bu boyun büyüklüğüyle zaten yaşayamaz.

[probablyanonim]

hani mutluydum?

Selam. Aslında buraya yazmak için bu sefer depresyonda değilim. Hatta fazla enerjim var anlatamadım yazmak istedim :) Yine yalnızım kahvem sigaram arkada çalan “yalancı bahar”. Anlatamadım mutluluğumu keyfimi doldum yine. Neyse ki bu sefer hüzün yok. Ha belki de var ama saklıyorum kutuda. Açarsam ağlarım hahahaha. Özlenen zamanları anma günümdeyim. Sürekli eski zamanlarıma bakıyorum ne kadar eğleniyormuşum gibisinden. Şuan da mutluyum ama eksik bir şeyler var sanki bulamadım. Bulsam da eksikliği gideremem sanırım sadece bulmuş olurum gibi. İçmek istiyorum ama son zamanlarda o kadar çok içtim ki herkes karşı. Düzeldim sandılar herhalde ben nerdeeee. Elif aynı Elif. Değişen şey insanlar veya rollerim. Her zaman ikiyüzlü olduğumu söylerim. Kişiye göre muamele yani. Hiçbir şeyi ciddiye de almıyorum şu sıralar. Kafama nasıl eserse ya da nasıl işime gelirse öyle yaşıyorum. Umarım yakın zamanda hayatımdaki eksiliği bulurum. Çünkü huzurlu olmayı çok özledim. Gerçi nasıl bir şey pek hatırlamıyorum. Neyse.

[probablyanonim]

Yine geldim. Bu sefer yıprandım diyemem çünkü bu sefer bittim. Yazdığım için kendime çok kızıyorum çünkü sadece kötü olduğumda yazıyorum. Artık sadece kendime kızgın ve öfkeliyim. Kimseyi hiçbir şeyden sorumlu tutmak istemiyorum çünkü bu çok yorucu. Kendime kızmak daha kolay. En azından açıklama yapmak zorunda değilim. Saatlerdir aynaya bakıyorum. Yine o aynaya bakıp her şeyi görüp ağlama zamanım. Artık suçu hep kendimde arıyorum. Aramıyorum hatta yaşadığım her şeyi hak ediyorum. Kendime yüklüyorum artık her şeyi. İçimde yaşadığım şeylerden dolayı hep kendimi suçlayacağım söz veriyorum. Kimsenin hayatını kendi derdimle düşündüğümle yormayacağım. Belki böyle böyle ölürüm ya da ölü gibi yaşamaya devam ederim. İnsanın sigara içmekten başka bir beklentisi olmaz mı hayattan? 

[probablyanonim]

Selam. Aslında buraya yazmak için bu sefer depresyonda değilim. Hatta fazla enerjim var anlatamadım yazmak istedim :) Yine yalnızım kahvem sigaram arkada çalan “yalancı bahar”. Anlatamadım mutluluğumu keyfimi doldum yine. Neyse ki bu sefer hüzün yok. Ha belki de var ama saklıyorum kutuda. Açarsam ağlarım hahahaha. Özlenen zamanları anma günümdeyim. Sürekli eski zamanlarıma bakıyorum ne kadar eğleniyormuşum gibisinden. Şuan da mutluyum ama eksik bir şeyler var sanki bulamadım. Bulsam da eksikliği gideremem sanırım sadece bulmuş olurum gibi. İçmek istiyorum ama son zamanlarda o kadar çok içtim ki herkes karşı. Düzeldim sandılar herhalde ben nerdeeee. Elif aynı Elif. Değişen şey insanlar veya rollerim. Her zaman ikiyüzlü olduğumu söylerim. Kişiye göre muamele yani. Hiçbir şeyi ciddiye de almıyorum şu sıralar. Kafama nasıl eserse ya da nasıl işime gelirse öyle yaşıyorum. Umarım yakın zamanda hayatımdaki eksiliği bulurum. Çünkü huzurlu olmayı çok özledim. Gerçi nasıl bir şey pek hatırlamıyorum. Neyse.

[probablyanonim]

Bitmiyor. Kafamdaki düşünceler sonsuz döngüye girdi. Neden yine bilmiyorum kafam yerinde değil çıkıp yürümek istiyorum. Kurtulamıyorum kendimi yalnız hissediyorum. Bu yalnızlık yanımda insanlar olmadığından değil İçimde çok yalnızım. Kimseye odaklanamıyorum bir türlü huzuru bulamıyorum. 2 gün güzel 5 gün kötü. Yoruldum. Bıktım kendimden. Saçma sapan şeyleri düşünmekten kendimi alamıyorum. Bir yer son olacak korkuyorum. Sürekli kendimi kandırıyorum. Hiçbir şey düzelmez artık umudum yok. Her şeyi bırakıp kaçmak istiyorum. Ardımda bırakacaklarım umurumda olmasın istiyorum. Yoluma bakamıyorum. Çok kırgınım her şeye çok öfke doluyum dışarı yansıtamıyorum. Beni çok etkileyen bir şarkı dinlediğimde bile panik atak geçiriyorum. Kendime hakim olamıyorum. Sürekli ellerim titriyor. Beni gerçekten gören biri bunları fark ederdi ama hayalet gibiyim insanlar için galiba. Ya da çok mu kapalı kutuyum yine mi sorun bende. Kendimi bilmediğim duygularda kötü hissettiğim için arayabilecek kimsem yok, yanına gidebileceğim ve anlatabileceğim kimse yok. Aslında sorumlusu benim hepsi ben istediğim için oldu. Ama artık anlamayacaklarına o kadar emin olmuşum ki yalnız kalsam da bir şekilde çıkıyorum bu durumdan. Çıkamasam da alışıyorum, göstermiyorum kimseye. Böylesi daha iyi. Nedenini bilmediğim bir hissi birine anlatmak o kadar zor ki. Ben söylemeden anlayacak biri olması lazım yok. Lazım da değil ya da gerek yok. İçimde hep yalnızdım. Alıştım.