Tumgik
proyekto-2014 · 10 years
Photo
Tumblr media
HOHO! Commercial lang!
Try to read this one! Filipino Book about Martial Law. Wala lang binabasa kasi namin para sa Filipino Project… Filipino Thesis rather.
Good Bye Now! This is for real! :)
13 notes · View notes
proyekto-2014 · 10 years
Photo
Tumblr media
THE ANNIVERSARY OF THE DECLARATION OF MARTIAL LAW IS ON SEPTEMBER 23—NOT SEPTEMBER 21.
68 notes · View notes
proyekto-2014 · 10 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
February 1-9, 1971: The Diliman Commune
A year and a month following the start of the First Quarter Storm, students from the University of the Philippines occupied their campus and barricaded its roads. This nine-day uprising would indicate the “militant solidarity of the students against military incursions into the campus.”
These words of Judy Taguiwalo, one of the student protesters at the time, are excerpts of a speech entitled, Notes on the 1971 Diliman Commune which she delivered in the forum, “We, the Communards: 40 years of continuing struggle.”   
Photos courtesy of the Philippine Collegian.
Learn more about Martial Law.
52 notes · View notes
proyekto-2014 · 10 years
Photo
Tumblr media
The Marcos Cronies (Who Got Away With It)
74 notes · View notes
proyekto-2014 · 10 years
Photo
Tumblr media
TODAY IN HISTORY: In 1977, opposition leader Benigno “Ninoy” S. Aquino Jr. (RIGHT) is sentenced to death by firing squad. The Military Commission No. 2 convicted him of charges of subversion, murder, and illegal possession of firearms.
ABOVE: Ninoy’s head is bowed as he hears of the death sentence. This photo, taken from “Ninoy: Ideals & Ideologies 1932-1983,” shows Ninoy with Victor Corpuz and Bernabe Buscayno.
On the PML website: The 30th Death Anniversary of Ninoy Aquino, with a timeline, maps, and testimonals on Ninoy and his sacrifice.
106 notes · View notes
proyekto-2014 · 10 years
Photo
Tumblr media
An excellent point.
398 notes · View notes
proyekto-2014 · 10 years
Text
Reaksyon sa nobelang “Desaparesidos” ni Lualhati Bautista
  Sinasabi ng karamihan na ang panahon ni dating pangulong Marcos ang isa sa mga gintong panahon ng bansang Pilipinas ngunit nang mabasa namin ang nobelang “Desaparesidos”, hindi namin maiwasang itanong sa aming sarili kung maituturing nga bang itong gintong panahon? Napakaraming pamilya ang nasira at maraming buhay ang nawala nang wala man lang nakaalam, iyon ba ang matatawag nating gintong panahon?
Sa nobelang ito ni Gng. Lualhati Bautista, ipinakita at ipinaalam nya sa kanyang mga mambabasa ang mga hinding-hinding malilimutang karanasan ng mga aktibista noon sa katauhan nila Anna at Roy, ang mga pangunahing tauhan ng kanyang nobela, at ng kanilang mga kasama. Nakaranas sila ng sobra-sobrang pighati, hindi makataong pagtrato ng mga militar, at mga pahirap na higit sa kayang tiisin ng ating kalooban pero nang dahil sa kanilang pagmamahal sa bayan ay kapit-bisig nila itong tiniis.
  Masasabi namin na isang napakaganda at makatotohanang nobela ang “Desaparesidos”. Isa sa mga dahilan ay ang napaka-epektibong estilo ng pagsusulat ni Gng. Lualhati Bautista, punong-puno ito ng emosyon at masasabi talaga namin na ang mga nakasulat dito ay hindi malayo sa madilim na katotohanan noong panahon ng Martial Law. Tinalakay at isinalaysay nya ang lahat ng mga pangyayari pati na rin ang mga mase-selang parte na kadalasan ay iniiwasan ng mga manunulat. Nagustuhan din namin ang pagiging hindi perpekto ng mga tauhan dahil sinasalamin nito ang realidad na lahat tayo ay may limitasyon at mga kahinaan.
  Sa aming pagbabasa ng nasabing nobela, hindi namin maitatanggi na napakaraming aral ang mapupulot namin dito. Isa sa mga pinakapaborito naming aral ay ang hindi pagsuko ng mga tauhan kahit halos wala ng pag-asa. Sa halos lahat ng mga sitwasyon sa nobela at pati na rin sa ating pangaraw-araw na buhay ay tiyak na magagamit natin ang aral na iyan. Ipinaintindi din sa amin ng nobelang ito ang mga kahirapan at sakripisyo ng mga aktibista noon at hindi naming maiwasang magpasalamat na kami ay nabuhay sa henerasyong ito kung saan tapos na ang mga gulo.
  Mula sa aming pangkat, inirerekomenda namin na basahin ninyo ang nobelang “Desaparesidos” ni Lualhati Bautista dahil naglalaman ito ng kwentong magpapa-iyak, aantig, at magpapa-lambot ng puso ng mga mambabasa nito. Ito ay mahalagang mabasa ng mga tao dahil nakasaad dito ang importanteng parte ng kasaysayan na hindi pinangahasang isulat sa mga librong pangkasaysayan. 
0 notes