sandyleciouslife-blog - Tumblr blog

[sandyleciouslife-blog]

Mga chong, at some point kailangan mo talagang umamin. Dahil wala talagang mangyayari kung walang magsasalita at puro pagpaparamdam lang. It’s like giving freedom sa sarili mo sa mga rehas ng pagdududa mo at panghihinayang. Para rin makapag move on ka agad sa buhay kung hindi talaga magwo-work.

Yes, mahirap ma-reject. Yes, sayang pinagsamahan pag nagka-ilangan pero hey.. at least naging matapang ka kahit minsan dahil lang nagmahal ka.

[sandyleciouslife-blog]

Minsan muli kang titingin sa mga nakaraan. Minsan iniisip mo na what if bumalik sila sa buhay mo at sinabing

"Tara? Ayusin ulit natin lahat sa umpisa?"

Tapos nagkataon na wala ka pa ring nahahanap. Babalik ka kaya? Malaki ang chance no? Kasi syempre ayun na yung taong minahal mo dati eh. Kumbaga kilala ka na ng tao na yun eh. Kahit papano kabisado mo na rin yung tao na yun eh. Tipong kesa maghanap ka pa ng iba, edi dun ka na sa taong minsan eh nagawa mo na ring sumaya.

May dalawang klase ng tao eh. Taong handang magpakatanga at isang taong natututo agad. Natututo in a way na kapag sobrang sakit na nangyari eh hindi na niya hinahayaan ito maulit pa dahil sayang ang panahon niya kung parati siya magiging malungkot. At pagiging tanga in a way na naniniwala siya na kapag hindi siya sumuko at sa oras na sumubok ulit siya sa taong yun eh mararamdaman niya yung kasiyahan. May mga taong willing maghanap pero hanggat maaari ayaw nila. Kasi yung loyalty nila sa tao andun pa rin.

At minsan may mga taong sobrang na tataken for granted dahil alam nilang may babalikan sila sa oras na walang wala na sila. At masasabi mong mas marami pa rin ang taong pinili maging tanga. Syempre kapag nagpakatanga ka ibig sabihin nun sa puso mo naramdaman yun. Tsaka sabi nga nila wala namang magbibilang kung ilang beses ka nagpakatanga. Tipong kahit nag pa pump lang ng dugo ang puso ayon sa siyensa. Dun mo talaga mararamdaman eh. Unlike kapag pinili mong maging matalino. Malaki ang possibility na madali mong sukuan ang tao. Sa tingin ko wala namang masama dun. Kasi isa rin ako sa naniniwalang kung mahal nila ako in the first place? Hindi sila mawawala sa buhay ko.

[sandyleciouslife-blog]

Totoo

Bakit ganun? Parang ang hirap maging masaya.

[sandyleciouslife-blog]

Bakit ang herap maging masaya?

[sandyleciouslife-blog]

At kahit lumipas man ang matagal na panahon, kahit na sabihin nating “Nakalimutan ko na siya” eh may instances talaga sa buhay natin na ipapaalala ulet sayo ng mga taong nasa paligid mo yung taong yun, ipapaalala ulet sayo ng tadhana yung taong minsa’y minahal mo ng higit pa sa buhay mo. Yung totoo, hindi naman natin kailangan kalimutan yung taong yun, ang kailangan lang nating gawin ay tanggapin ang katotohanan na wala na siya sa buhay natin, kahit mahirap at kahit masakit. Kaya lang natin sinasabi na “NAKALIMUTAN KO NA SIYA” para hindi mo na ulet maalala yung sakit, para hindi mo na ulet maalala kung paano ka nasaktan. Ayaw mong maalala kasi hindi ka pa lubusang naka-usad talaga.

[sandyleciouslife-blog]

Kung gagamitin mo lang ako, ayoko nang maging bagay para sayo.

[sandyleciouslife-blog]

Yes

do you ever feel like everyone else is progressing in life and you’re not lol

[sandyleciouslife-blog]

“People always change after being hurt.”

—

[sandyleciouslife-blog]

Overthinking kills.

Seryoso yan. Nakamamatay ng pag-ibig. Nakamamatay ng pangarap. Nakamamatay ng pag-asa.

Kung iisipin mo lang, simple lang naman ang buhay e. Pinapakumplikado lang ng ibang tao. Pinapakumplikado ng mga salita o nababasa o napapanood. Lalong gumugulo dahil sa opinyon ng iba o sa pagkukumpara sa mga nangyari at sa mangyayari. Natatakot tayo sa pattern ng kahapon. Paano kung ganito. Paano kung ganyan.

Overthinking.

Sa sobrang dami nating iniisip sa buhay, maaari tayong gumawa ng paraan para hindi tayo lamunin ng mga ito. Isulat mo isa-isa. Sa isang papel, isulat mo ang mga problemang kinakaharap mo ngayon. Mula sa maliliit hanggang sa malalaki. Isulat mo ang nararamdaman mo. Hindi kailangang mahaba o detalyado, basta ikaw ang bahala kung paano ito ilalagay sa papel. Simple, mas maganda.

Tapos pumili ka ng kaya mong solusyunan agad. At kapag nagawa mo na, i-cross out mo na. Kalaban ng solusyon sa problema ay ang oras o panahon. Kaya unahin mo ang madadali. Mga simple. O kapag may mas kailangan na, unahin mo na.

Sa pamamaraang ‘yon, naka-monitor ka sa progress ng buhay mo. Hindi ka lutang. Hindi ka sabog. At pagkatapos ng lahat, makikita mo kung anu-ano na ang na-accomplish mo.

Subukan mo.

[sandyleciouslife-blog]

Payapos naman oh medyo nawawalan na ko ng gana :(

[sandyleciouslife-blog]

[sandyleciouslife-blog]

[sandyleciouslife-blog]

[sandyleciouslife-blog]

Minsan mapaglaro ang kapalaran...4yrs mong inayus ung sarili mo..tapos kngbkailan handa kana ulit magmahal..., sa maling tao na nman bagsak mo😥😥...ano na mauulit na nman ba??kakapagod na hah??

#thought

#tagalog

[sandyleciouslife-blog]

[sandyleciouslife-blog]

Siguro kung ano man ‘yung bagay na ginawa o nangyari sa 'yo. No choice ka na lang kundi tanggapin 'yun. Wala ka namang mapapala kung ipipilit mo pa 'yung gusto mo e. Gawin mo na lang lahat nang naiisip mo tapos kapag wala ka nang mapiga? Itigil mo na, umayaw ka na, iligtas mo na sarili mo, matuto kang mapagod.

Mahalin mo nang sobra ang sarili mo at huwag na muna ang ibang tao. Kasi kung mahal ka nila gagawin at gagawin nila 'yung bagay na dapat mong maramdaman e. Ganyan talaga ang buhay, hindi lahat ng akala e mangyayari. At 'yung pinaka least mo pang inakalang di mangyayari e 'yun pa ang mangyayari sa 'yo. That’s life. Pray ka na lang palagi. Malalagpasan mo rin 'yan. Gigising ka rin na wala ng inaalalang walang nagmamahal sa 'yo. Ma rerealize mo kasi na marami pala, siya lang ang hindi. Kaya ngiti na, makakayanan at malalagpasan mo rin yan. Maniwala ka, ako na ang nagsasabi sa 'yo

[sandyleciouslife-blog]

Minsan we feel sad kapag may taong nagsabi na hindi sila mawawala, na hindi sila tulad ng iba tapos mararamdaman mo na onti-onting nawawala. Starting from countless nights na nagpupuyatan kayong dalawa then darating sa point na biglang may reasons na sila not to talk to you or catch up with you.

Minsan, naiisip ko kung gaano kadali sa kanila magbitaw ng salitang hindi naman nila kaya panindigan. Sa taong big deal ang salitang binibitawan. Dinadala ko yun as sama ng loob sa tao. Once na lumabas sa bibig mo or nabasa ko sa ‘yo. Aasahan ko yun kasi nagtiwala ako eh. Sabi niyo kasi iba kayo sa kanila, na nasaktan din kayo kaya alam niyo na rin pakiramdam nang nasaktan. Pero nagiging kayo yung klase ng tao na sinabi niyong hindi kayo. Lahat tayo especially kapag hindi niyo talaga gusto 'yong tao. Siguro para mapadali ang buhay. Accept the fact na lang na may mga taong dadaan lang talaga na hindi sa 'yo nakalaan.