siyahistinmavirisim

[siyahistinmavirisim]

İnsanlar ve onlara kendi içimizde verdiğimiz gereksiz şanslar. Bir insan düzelmiyorsa düzelmiyordur sevmiyorsa sevmiyordur hayat bana geçen yıllarında bunu öğretti. İnsanlar için çabalamayı hep çok sevdim fedakarlıklar yapmayı sevmeyi hediyeler almayı hiç bir zaman yük olmadı bana. Ama hayat kafama vura vura insanlara değmeyeceğini öğretti bende öğrenmek zorunda kaldım. Çünkü öğrenmedim her an daha çok canım yanıyordu insanlara o kadar fedakarken bütün acımasızlığım kendimeydi onlara verdikçe kendimdekileri bitirdim. Bir gram bir kırıntı bile kalmadı geriye. Bu belki de bi dürtüydü hayatımda ki insanların çıkmasını engellemek için ama öğrendim ki gitmek isteyen her türlü gidiyordu gittilerde onca fedakarlık onca sevgi çöp oldu ama ben bir şeyler kaybetmedim aksine yeni şeyler öğrendim insanların hiç bir zaman ikinci bir şansı hak etmediklerini ve bu kadar değere değmediklerini öğrendim.

[siyahistinmavirisim]

Annem bana sürekli sana yazıklar olsun deyip duruyor, bir gün gerçekten bana çok yazık olacak ve anne sen o gün sadece arkamdan ağıt yakacaksın.

[siyahistinmavirisim]

Kaç yaşıma gelirsem geleyim anlamayacağım şu cenaze olaylarını. Kendimize karşı bu kadar bencil olmamızı anlamayacağım. Kendi acımızı yaşayamadan elalem ne der karınları aç mı diye düşünmeyi anlamayacağım bunları anlamadığım gibi acımda yanımda olmasını beklediğim insanların karınlarını doyurmaya gelmesini dedikodu yapmaya gelmesini de anlamıyorum. Adam öldü diyorum karnım aç diyor adam öldü diyorum kııız duydun mu diyor adam öldü adam. Bi baba öldü bi evlat bi dede öldü hala laylaylom kimsenin kimsenin acısını falan da umursadığı yok bir baş sağolsundan sonra bitiyor olay siliniyor yaştan ıslanmış gözlerin kızarmış suratın kafalarından. İyi kötü bu cenazelerde ayrılıyor ama kim dost kim yalan böyle günlerde çıkıyor ortaya.

[siyahistinmavirisim]

Merhaba, yıllar sonra tanışalım istedim. siyahist yada maviris diyebilirsiniz bana. Tumblr anonim zamanlarını özlediğim için anonim takılmak istiyorum. 19 yaşındayım üniversite okuyorum ama bölümümden ne kadar mutluyum orası meçhul neyse. Kitap okumayı, yazılar yazmayı, hayal kurmayı, hayal dünyamda yaşamayı, sahaf sahaf gezmeyi, müzik dinlemeyi, dizi film izlemeyi çok severim. Asıl hayalim ya konservatuar okumak yâda psikoloji okumakta ama hiç bir cacığı beceremediğin gibi onuda beceremedim. Mavi ve siyah en sevdiğim renk. Nick nameim yıllar önce okuduğum kitaptaki iki kişilikten geliyor. Bu kadarım işte bundan ibaretim bir de borderline-bipolarlık arasında bir yerdeyim.

[siyahistinmavirisim]

The Original Rainbow Pride Flag (1978) by Gilbert Baker.

[siyahistinmavirisim]

Değişik bir yer burası, kimin öldüğünden kimin kaldığından haberin yok. Herkes hayalet sessizliğinde postunu atıyor ve gidiyor. Önceden olsa ne postlar olurdu tumblr kızları tumblr şarkıları garip bir şekilde de özenirdim bunlara belki de hala özeniyorum o yıllar safe di çünkü her şeyden uzak çocuklardık. Keşke şuan da biraz öyle hissedebilsem.