solukmaviipapatya - Tumblr blog

[solukmaviipapatya]

[solukmaviipapatya]

[solukmaviipapatya]

[solukmaviipapatya]

1 mutluysam 15 ağlıyorum

[solukmaviipapatya]

Bu blog karp kırıkları, darbe, sınırsız güvensizlik, tükenmiş umut ve hayattan bıkmışlık içermektedir

[solukmaviipapatya]

[solukmaviipapatya]

[solukmaviipapatya]

[solukmaviipapatya]

Bütün acılar gelir geçer ama hayat kalır

[solukmaviipapatya]

Sevebilir misin beni, olduğum gibi. Hiçbir kurala, sınıra, beni bana hapsetmeden, değiştirmeye, benzeştirmeye, çözümlemeye çalışmadan, yargılamadan, sorgulamadan, tanımlamadan, başı sonu belli olmayan bir sonsuzluklar coğrafyasında, sevebilir misin beni, olduğum gibi. Anlam veremediğin hallerim, sözlerim, tavırlarımla, yersiz hüzünlerim, suskunluklarım, kıskançlıklarımla, sebepsiz duygusallıklarım, pişmanlıklarım, özlemlerimle, kabına sığmaz coşkularım, isyanlarım, en deli çılgınlıklarımla. Kırılganlığım, inatçılığım, gururum ve arzularımla, sevebilir misin beni, olduğum gibi. Yanlışlıklarım, yetersizliklerim, güçsüzlüklerim var. Aştığım, aşamadığım, aşmaya çalıştığım sıra dağlar var önümde. Kırmaya çalıştığım zincirlerim var ruhumda, yüreğimi daraltan, nefessiz bırakan.. Dipsiz kuyularım, göstermeye çekindiğim yaralarım, derinlere attığım korkularım var. Sevebilir misin beni, olduğum gibi. Hayallerim var benim; büyük, küçük, rengarenk. Umutlarım var; imkanlı, imkansız. Düşlerim var hadsiz hesapsız. İçimde bir çocuk var; saf ve alabildiğine günahsız. Bütün maskeleri çıkarıp, ruhumu özgür bırakabilcek miyim yanında. Sevebilir misin beni, bütün doğrularım ve yanlışlarımla.

[solukmaviipapatya]

Alıştım artık denizin en dibinde çırpınmaya, boğazımda ki o yumruya, aldığım her nefeste bir hançer gibi batan o sancıya. Alıştım artık ben bu bene, zorda olsa ağırda gelse, alıştım.

[solukmaviipapatya]

Her zaman bir kitabı açıp okuyup tüm hikayeye hakim olmaktansa dışardan görünen o kapağa göre yargılamak daha kolaydır. Çünkü çoğunun işine gelen bu

[solukmaviipapatya]

[solukmaviipapatya]

[solukmaviipapatya]