stichtingmanoah

[stichtingmanoah]

Eerste week

Ik ben nu alweer een dikke week op Amecet. Na uitgerust te zijn van de reis, ben ik weer vol aan de bak gegaan. Er lopen kinderen van verschillende leeftijden rond op het project. Natuurlijk zijn er veel baby's, nog een paar hele jonge en ook al een aantal die ietsje ouder zijn. Er zijn ook veel peuters die de nodige aandacht vragen. Verder lopen er ook nog twee zwangere tienermeiden rond die allebei 7,5 maand zwanger zijn.

De verhalen van de kinderen zijn zoals altijd weer erg indrukwekkend en niet te begrijpen. Er is een paar dagen geleden een pasgeboren babytje binnengekomen met allemaal brandwonden. Zij is gevonden in een maïsveld, waar ze aan haar lot overgelaten is. Ze is net op tijd gevonden. Als ze iets later gevonden was, zou ze overleden zijn door zonverbranding.

Er is ook een andere baby die in een pitlatrine gegooid was. Een pitlatrine is een lokale versie van onze wc; een gat in de grond.

Ik ben erg dankbaar dat ik hier weer mag zijn en mijn steentje kan bijdragen aan de zorg van deze kinderen.

[stichtingmanoah]

[stichtingmanoah]

Ondertussen

In deze blog staat een aantal wetenswaardigheden van de afgelopen maanden.

Tijdens mijn laatste terugreis uit Oeganda zat ik (Marlinde) naast een meneer in het vliegtuig. We raakten gezellig aan de praat. Deze man op leeftijd had net een safarireis van 3 weken door Oeganda gemaakt. Hij was erg geraakt door de armoede in Oeganda. Toen het gesprek op stichting Manoah kwam, wilde hij spontaan geld geven voor de baby’s van Amecet.

Een stel uit Leeuwarden heeft een baby’tje gekregen en als kraamcadeautje vroegen ze geld voor blikken melkpoeder voor de baby’s van Amecet.

In de evangelische boekenwinkel in Wezep, waar mijn moeder werkt, is een plankje waar wat Oegandese souvenirs op staan. De opbrengst van de verkoop is voor stichting Manoah.

Een van de reisleiders bij ‘Beter Uit’ heeft al enkele keren geld dat hij kreeg van zijn groep, gedoneerd aan Amecet.

1 à 2 x per jaar mag ik een presentatie geven in verzorgingshuis st. Jozef in Leeuwarden. Dat is altijd erg leuk om te doen. Dit brengt ook altijd weer wat geld op dat via stichting Manoah naar Amecet gaat.

Een oudere vrouw uit Leeuwarden heeft een bed gekocht en kon dit voor €35 thuis laten bezorgen. Zij belde op en vroeg of ik het kon ophalen, dan waren de bezorgkosten voor stichting Manoah.

Komende periode staat er een grote klus op het programma: schuren, schilderen, behangen van een huis. Ik heb er zin aan.

Regelmatig help ik bij 3 families met de huishouding. Dit blijft vaak niet beperkt tot poetsen. Soms doe ik ook allerlei voorkomende klussen, zoals een hordeur maken of de afvoer repareren. Ook help ik geregeld bij 3 mensen in de tuin. Dit zorgt voor een constante stroom van giften.

Twee dames uit Groningen ondersteunen Amecet door regelmatig pakketten naar Oeganda te sturen. Afgelopen maand heb ik hen kunnen helpen door een blauwe lamp te kopen voor de couveuse. Deze is door hen naar Amecet verstuurd. Mijn vaste contacten bij stichting Medic in Apeldoorn kwamen hier goed van pas.

Half juli hoop ik weer te vertrekken naar Oeganda om daar 6 weken te werken waarvan 3,5 week samen met mijn man en dochter. Zij gaan voor het eerst mee en we hebben er allemaal zin aan. De voorbereidingen voor deze reis zijn alweer in volle gang.

29 juni geeft Theo van Teijlingen (de broer van Els van Amecet) een huiskamerconcert. Tijdens dit concert zullen we op een leuke manier vertellen wat er allemaal gebeurt rond Amecet. Meer informatie volgt op Facebook en op de website.

Ook op Amecet is er veel gebeurd. De koeienstal is in 1 week gebouwd en inmiddels lopen er 3 Friese koeien op het terrein van Amecet. Er is land gekocht voor de verbouw van gewassen en er is ruimte voor nog meer vee. Op deze manier kan Amecet steeds beter in zijn eigen behoeften voorzien.

Baby Mary, die bij binnenkomst op Amecet ernstig ondervoed was, is weer kerngezond. Ze is weer terug bij haar familie.

Peuter Patrick is geadopteerd door een lieve Oegandese familie.

[stichtingmanoah]

Koeien

De stal is klaar ...

en de Friese koeien (een jonge en twee drachtige) zijn gearriveerd.

Het gras is lekker groen omdat het regenseizoen net begonnen is.

[stichtingmanoah]

Weer thuis

Na 5 weken op Amecet gewerkt te hebben ben ik weer thuis in Nederland. Het waren weer intensieve en mooie weken in Oeganda.

Het afscheid nemen van iedereen was zoals altijd weer lastig, maar de volgende reis staat alweer gepland.

Ik ben dankbaar voor alle support en gebed in de afgelopen weken. Dank jullie wel. Voor de mensen die het koeien(-stal) project gesponsord hebben, blijf deze website in de gaten houden. Binnen een maand verwacht ze op Amecet de 3 Friese koeien te verwelkomen.

[stichtingmanoah]

Nog één week

Het is nog maar een week voordat ik hier weer vertrek en naar huis ga. Hier op Amecet gebeurt enorm veel. De koeienstal vordert enorm. Zelf ben ik erg druk met 18 (!) baby's. Elk van deze baby's heeft zijn/haar eigen indrukwekkende verhaal. Mary die de eerste 3,5 weken van haar leven alleen suikerwater heeft gekregen, Michael van 1 week oud met een gewicht van slechts 2 kilo, Martha met haar chromosoomafwijking en Mozes van 2 maanden die naast een toilet is achtergelaten.Kortom, er is volop werk, zowel dag en nacht. Ik verveel me geen moment. Toch verlang ik ook wel weer om terug te komen. Bedankt voor alle support en meeleven.

[stichtingmanoah]

Halverwege

Ondertussen ben ik ruim twee weken op Amecet. Het leven hier heeft zo duidelijk twee kanten, het leed van sommige kinderen, maar gelukkig ook hoe mooi het is als “onze” kinderen een goede en veilige plek krijgt. Vaak is dat bij familie, en als dat niet kan, dan het liefst wel in eigen dorp of stam. Alle zorg die de kinderen krijgen is erop gericht om ze terug te laten keren in hun eigen omgeving. Met mij gaat het goed, met mijn enkel gaat het redelijk. Afgelopen week heb ik me verstapt. Na een paar dagen met best veel pijn, heeft een foto uitgewezen dat er niets gebroken was. Daar was ik wel “bang” voor. Ondertussen kan ik er al weer redelijk op lopen. Bedankt voor jullie support en medeleven. Marlinde

[stichtingmanoah]

De eerste week op Amecet zit er al weer op. Het was een heel bijzondere week, met hoogte- en dieptepunten. Dinsdagochtend is een van de baby's overleden. Toen ik 's ochtends kwam voor de behandeling, zag ik dat het niet goed ging. 5 minuten later was het al heengegaan. Deze baby had door een zeer zeldzame chromosoomafwijking (trisomie 14). Hierdoor had het veel problemen, waaronder een hartafwijking. Gisteren was ik er bij toen een van de baby's werd overgedragen aan pleegouders hier uit de buurt. Hoe mooi is het als zo'n kind, na een verdrietige start, toch een veilig thuis krijgt met liefdevolle ouders en met begeleiding vanuit Amecet. Ik ben enorm dankbaar dat ik hier mag zijn.

[stichtingmanoah]

Over een maand mag ik weer naar Oeganda om daar te helpen op het project Amecet van Youth with a Mission. 

Ik heb er weer ontzettend veel zin in en hoop weer tot zegen te zijn.

Met kerst vieren we de geboorte van Jezus. We vieren feest en eten vaak uitgebreid. De baby's die bij ons komen in Amecet beginnen hun leventje niet zo feestelijk. Ze hebben bijna allemaal hun moeder verloren bij de bevalling en krijgen dus geen borstvoeding. Amecet wil heel graag eigen koeien aanschaffen om de melk voor de kinderen zelf te kunnen produceren. Dit is veel goedkoper dan elke dag liters melk kopen.

Help mee met een gift voor het koeienproject zodat we het leven van deze kindjes kunnen redden.

Net iets meer dan de helft van het benodigde bedrag is al binnen. We moeten nog €600 bij elkaar krijgen om te kunnen starten met het koeienproject.

Je kan een gift (aftrekbaar van de inkomstenbelasting) overmaken op: NL31 INGB 0006 8389 32 ovv koeienproject.

[stichtingmanoah]

De tijd gaat snel. Ik zit nu op de helft van mijn reis in Malawi. Dit keer ben ik niet alleen. Johannes Bakker, een vriend, is ook mee. Terwijl hij allerlei klusjes op het terrein van Ahava Ministries doet, ben ik zonwering en uniformen voor het personeel aan het maken. De naaimachine die ik daarbij gebruik doet het natuurlijk alleen als er elektriciteit is en dat is hier niet zo vanzelfsprekend. Het kan maar zo zijn dat hier een paar uur of een paar dagen geen stroom is.

De patiënten die hier in de kliniek komen, hebben hele uiteenlopende klachten. Op dit moment zijn er veel hoestende kinderen, mensen met malaria en ontstoken wonden. In de kliniek werk ik zelf niet, hier werken alleen Malawianen. 

Verder komt er elke ochtend een groep ouderen uit het dorp. Zij krijgen dan een stuk uit de Bijbel te horen en een warme maaltijd waar ze zelf geen geld voor hebben. Als zij niet goed ter been zijn, worden ze opgehaald met de fiets. Dit krijgen de ouderen in ruil voor twee dagdelen werken in de tuinen.

[stichtingmanoah]

Terug in Oeganda

Ik zit nu op de helft van mijn verblijf op Amecet in Oeganda. Het had een vreemd begin. Onderweg van het vliegveld naar Amecet werd mij een babytje (Grace) door het autoraam aangegeven. De moeder was overleden en de vader wist niet wat hij "er" mee moest. Met Grace ben ik naar het ziekenhuis geweest voor een ontsteking onder haar oksel. Na een week, kwam Alie ook aan. Zij zorgt voor de peuters. Alie was afgelopen herfst ook mee met de klusgroep. Dit keer zorgt Alie voor de peuters die op het project lopen. Het is erg gezellig met haar. Afgelopen vrijdag ben ik nog een keer in het ziekenhuis geweest, dit keer voor een operatie van Esther. Esther moest een operatie ondergaan voor een obstructie in haar darmen. Ik mocht bij de operatie assisteren. Het was een een zaaltje, waar tegelijk ook een been bij iemand werd afgezet. Alleen afgeschermd door een afschermwand. Er vlogen tijdens de operatie motten door het zaaltje. Dat is toch een heel verschil met hoe het in Nederland gaat. Esther was erg zwak en heeft na de operatie longontsteking gekregen. We bidden voor haar dat ze sterk genoeg is.

[stichtingmanoah]

Klusreis naar Oeganda.

In het afgelopen half jaar is er veel gebeurd voor stichting Manoah. 

Over een maand dan vertrek ik met een groep van 12 personen naar Oeganda naar Amecet. Op de blog van Amecet kun je al een beetje lezen wat we daar als groep gaan doen, namelijk renoveren van babyhuis Amecet. 

De baby’s en kinderen die er op dit moment zijn, zijn al verhuisd naar Amun, dit is een ander huis van YWAM,  dichtbij Amecet. De vloeren van Amecet worden op dit moment vervangen en als wij dan over 1 maand komen dan is dat klaar en gaan wij aan de gang met het opknappen van Amecet. Schilderen, meubels maken, de riolering bekijken, nieuwe lampen ophangen enzv...

Om de hele groep klaar te maken voor zo’n reis zijn er in de afgelopen maanden informatieavonden geweest en hebben zich dus 12 mensen opgegeven om aan de reis deel te nemen. Iedereen is bezig met de vaccinaties en de papieren klaar te maken voor vertrek. De tickets zijn geboekt. Om de klussen goed uit te voeren nemen we een aantal klusspullen en materialen mee vanuit Nederland. Om dit te kunnen doen zijn druk op zoek naar Sponsoren die materialen willen sponsoren. zie onderstaande foto.

Tijdens al deze voorbereidingen gingen de klussen voor de stichting gewoon door, schilderen van deuren, schuren van een plezierboot, snoeien van een vuurdoorn, behangen, tuinonderhoud, bij een mevrouw helpen die lichamelijke klachten heeft en de grote tuinklussen en huishoudelijke klussen niet zelf kan doen. Een stenen muurtje weghalen en daarvoor in de plaats een buxus haagje planten. 

3 maanden geleden zijn we ook nog eens verhuisd. Al met een al een hele drukke tijd achter de rug. maar wat een leuke en bijzondere tijd is het geweest. Mensen vragen waarom ik dit werk doe, en dan kan ik mooi een stukje van Gods liefde uitdelen. 

[stichtingmanoah]

Laatste update vanuit Malawi

Op de valreep voor mijn vertrek een paar foto’s. Deze oude vrouw helpt bij het oogsten van de moringa. De moringa is een geweldig voedingssupplement voor HIV-positieve mensen. Ahava heeft een forse moringa plantage waar om de paar weken verse blaadjes geoogst moeten worden.

In de openluchtwachtkamer van de kliniek geeft de wind verkoeling en het dak schaduw. 

De afgelopen weken ben ik veel met deze naaimachine in de weer geweest. Voor mijn gevoel hangen nu in heel zuidelijk Malawi “mijn” gordijnen.

[stichtingmanoah]

Eerste week Malawi

Na afgelopen weekend alle hoeken van zuid Malawi te hebben gezien, ben ik maandag echt begonnen met klussen. Naast brandwonden, snijwonden en andere wonden verbinden, houd ik mij bezig met een aantal naaiklussen voor de kliniek. De zuster van de kliniek had bijvoorbeeld nog geen zonwering in haar spreekkamer. Dat is natuurlijk geen pretje bij temperaturen van 30 tot 40 graden. Uit Nederland had ik al een lading stof mee genomen, hiervan heb ik gordijnen gemaakt en die vervolgens opgehangen. De warmte is wel even wennen. Alles kost veel energie en door de hitte lukt het ook niet altijd om in slaap te vallen. Als er dan ook nog geen water is voor een verfrissende avonddouche, merk je wel dat je niet meer in Nederland zit. Gelukkig zijn er emmers met regenwater als alternatief.

Toen wij als gezin in 2014 in Malawi op Ahava waren, is Floris begonnen met het regelen van Wi-Fi op het terrein van Ahava. Nu, bijna twee jaar later, is het er al! Marije heeft twee jaar geleden elke dag een middag voor kinderen uit het dorp georganiseerd. Een aantal van die kinderen kwam al naar Ahava toe om te kijken of die nieuwe blanke assisi Madije (of Marije) was.

[stichtingmanoah]

Over anderhalve week zie ik Chris weer; ik ga vier weken op Ahava in Malawi helpen.

[stichtingmanoah]

Tropische Kerst

De drie weken zitten er bijna op. Ik geniet intens van het hier zijn en de kinderen. Amecet zit bijna helemaal vol. Afgelopen dagen is een aantal kinderen terug gegaan naar huis. Vandaag, Eerste Kerstdag, vieren we met iedereen kerst. We gaan met z'n allen een uitgebreide maaltijd eten. Tweede Kerstdag kennen ze hier niet. Het is heel raar om kerst te vieren als het 30 graden is, maar dat vind ik niet erg. Wat mij betreft mag kerst wel naar de zomer verplaatst worden.

Elke woensdag is het immunisatiedag, net als in Nederland worden de kinderen gevaccineerd. Els en ik hebben één kindje uit het dorp gehaald voor vaccinatie en weer teruggebracht. Zijn moeder is gehandicapt en dat maakt het leven zwaar. Toch heeft ze bewust voor een kind gekozen, zodat het kind haar later kan helpen. Onvoorstelbare verhalen.

Naast het werk met de kinderen, doe ik hier en daar wat klussen. Zo repareer ik een buggy, houten speelgoed, het gasfornuis, meubels, gordijnrails en nog veel meer. Het is zeer ongebruikelijk dat een vrouw met gereedschap loopt. Mensen kijken mij dan ook vreemd aan als ik in mijn rok met gereedschap rondloop. Vorige week heb ik toch maar een broek aangetrokken toen een dakgoot geleegd moest worden. De mangoboompjes groeiden al in de goot.

Op de peuterkamer liggen nu 3 jongens, Edward, Jackson en Nathan. Als ze wakker worden, hebben ze altijd even een onderonsje.

Silver (13) had zelf een brommer geregeld om bij Amecet te komen. Omdat ze zijn ziekte zat was, had zijn moeder gezegd dat hij beter dood kon zijn. Hij is eerder in Amecet geweest en wist dat ze hem misschien konden helpen. Silver is zwaar ondervoed en HIV-positief. Hierdoor is hij ernstig verzwakt, waarschijnlijk heeft hij de HIV-medicatie niet consequent ingenomen. Nu knapt hij al wat op, maar hij heeft nog een lange weg te gaan. Afgelopen week ben ik met Silver mee geweest naar het ziekenhuis. Hij moest voor controle, bloedprikken en ruggenprik. Mogelijk had hij een bacterie in zijn hersenvloeistof dat bij HIV-patiënten wel voor kan komen.  Dit kan hoofdpijn veroorzaken. Gelukkig heeft hij deze bacterie niet. Wij bidden voor deze jongen dat hij los komt van de verwensingen van zijn moeder en dat hij dingen weer met plezier kan doen.

Baby Innocent is geboren uit een geheime relatie. Bij de bevalling is zijn moeder overleden. Zijn vader heeft nu dus een probleem, omdat hij al een gezin heeft. We zijn hard op zoek naar een veilig thuis voor hem.

Baby Mary is het achtste kind van haar moeder. Haar moeder is bij de bevalling overleden. Mary gaat terug naar haar broers en zussen. Zij zullen voor haar zorgen.

Veel van de baby’s hebben geen moeder meer. Dit is natuurlijk erg verdrietig. Gelukkig kan het kind vaak terug naar de familie. Een tante, broer of zus zijn vaak bereid om de zorg op zich te nemen. Dat is het mooie van families die met elkaar leven.

Ik ben dankbaar dat ik hier mag werken en dit voor God mag doen. Ik bid dat de kinderen Gods liefde mogen ervaren.

Ik wens iedereen een gezellige kerst. Tot ziens in Nederland!

[stichtingmanoah]

Update

De afgelopen periode zijn er heel veel dingen gebeurd rond de stichting. Het bestuur is nu helemaal actief en in functie, de ANBI-status is aangevraagd. Hopelijk horen we binnenkort dat deze ook verleend is. Dan kunnen alle giftgevers hun giften aftrekken van de belasting.

Voor de eerste bestuursvergadering heeft Marlinde een schitterende taart met het logo gemaakt. Deze vergadering smaakte duidelijk naar meer. Ondertussen is er ook veel aan PR gedaan. Een mooie folder en visitekaartje voor Marlinde zijn hiervan het resultaat.

Op deze vergadering vertelde Marlinde dat ze ondertussen al moet opletten om niet te druk te zijn met de klussen, zoveel vragen komen er nu binnen. Ze werkt onder andere samen met Ries van Elteren, hij heeft een goede hulp en zij leert de fijne kneepjes van allerlei klussen. Ook heeft ze zelfstandig al een paar klussen uitgevoerd en soms past ze op een paar kleine kinderen.

Van het binnengekomen geld zijn ondertussen al twee tickets gekocht. In december gaat ze weer 3,5 week bij Amecet in Oeganda werken. In februari/maart gaat ze 4 weken naar Malawi om bij Chris Onderstal in de kliniek te helpen.

Op de site staan tegenwoordig ook allerlei souveniers uit Afrika. De opbrengst hiervan gaat natuurlijk ook regelrecht terug naar de projecten waar Marlinde helpt.