suskunruhum

[suskunruhum]

Seni anlatmaya kelimeler yetmezdi… Ne zaman kalem elime düşse, sayfalar sana akar, cümleler senden başkasına uğramazdı. Sana yazdığım şiirler, geceler boyu içimi döktüğüm makaleler, hepsini bir araya getirsem koca bir aşk kitabı olurdu.

Ama artık…

Benden bu kadar.

Sen gittin. Ve sen gidince yazılarım da sustu. Kalemim eskisi gibi tutmuyor kelimeleri. Cümleler boynunu büküyor, noktalama işaretleri bile anlamsız geliyor. Çünkü sen yoksun artık. Çünkü ben sensiz yazmayı bilmiyorum.

Bu satırlar, sana yazdığım son kelimeler olabilir. Belki de sonsuz bir sessizliğin başlangıcı.

Ama yine de teşekkür ederim…

Bir zamanlar hayatımın en güzel cümlesi olduğun için.

Hoşçakal Sinanım.

Hoşçakal İmkânsızım.

[suskunruhum]

1 yıldan sonra yeniden karşılaşmak.....

[suskunruhum]

[suskunruhum]

"Neden yine karşıma çıktın?"

İki yıl oldu son kez konuşmamızın üzerinden.

O zamanlar umursamıyordun bile, ben sana yanarken sen başka yerlere bakıyordun.

Okul koridorlarında seni her gördüğümde kalbim yerinden fırlayacak gibi oluyordu, ayrılmış olsak bile...

Sen mezun oldun, üzerinden bir yıl geçti.

Bu koca yılda seni sadece bir kez gördüm, o da tesadüfen.

İnanır mısın, o an hiçbir şey hissetmedim sandım. Ama kalbim yine aynı hızla çarptı.

Sanki o eski yaradan bir iz hâlâ orada duruyordu.

Sonra bir daha hiç karşılaşmadık.

Ne sen beni gördün, ne ben seni.

Ta ki bir hafta öncesine kadar...

Bir bildirim: “... seni takip etmek istiyor.”

Neden?

Ne oldu da şimdi?

O kadar eminim ki, benimle sevgili olduğunu bile unuttuğuna.

Ve tabii ki kabul ettim.

Geri takip de ettim.

Çünkü ben hâlâ kendimi üzmekte ustayım.

Hikaye paylaştım, izledin. Ama beğenmedin.

Sonra, tam bir saat geçmişti ki bir bildirim daha düştü:

“... hikayenizi beğendi.”

Ve inan, hiçbir şey hissetmedim.

Ne heyecan, ne hüzün, ne de o eski çarpıntı...

Seni gerçekten unutmuşum derken, yine geldin aklıma.

Ve gerçekten çok zor unutum seni, hâlâ içinde bir köşede varsın.

Bilerek mi yapıyorsun bilmiyorum.

Ama şunu çok iyi biliyorum...

Senin gibi birine bir daha kalbimi teslim etmem.

İstesem de etmem.

Çünkü bu kez gerçekten yoruldum.

- Suskun kız

[suskunruhum]

Kalk artık! Kendine gel! Hayallerin orada bir köşede seni beklemiyor… Senin kalkıp onlara koşman gerekiyor! Yatma öylece, içinde kıpırdayan o şeyi yap! Çünkü kimse hiçbir şeyi altın tepsiyle önüne getirmeyecek. Başarı, yalnızca cesaret edenlerin olur.

Şimdi gözlerini kapa, derin bir nefes al ve ayağa kalk. Zorluklar olacak, evet… Ama sen yılmayacaksın! Çünkü senin içinde yanan o umut, her engeli aşacak kadar güçlü.

Çabala, pes etme, vazgeçme! Çünkü en sonunda… başaracaksın! Ve o gün geldiğinde kendinle gurur duyacaksın!

-Suskun kız

[suskunruhum]

[suskunruhum]

"Öyle sev ki ..... ama zamanı değil zamanı değil gitmenin kendimden sana"

[suskunruhum]

"Sen Bana Aşk Olmazdın"

Bana şöyle dedi:

"Çünkü sen bana bakacak biri gibi gelmiyorsun. Hem çok güzel hem de çok akıllı bir kızsın. Kendime aptal demem ama… senden bayağı bir düşük seviyedeyim."

O an tek diyebildiğim kelimeydi “anladım”.

Ama içim öyle bir acıdı ki… Sana aşık değildim belki, ama neden kalbim bu kadar acıyor?

Sanırım bir umudum vardı. "Belki bir gün sevgili olurduk" diye düşünmüştüm.

Ama şimdi değil… Bu şimdi olmamalı.

Tam hayatımı düzene sokmuşken, hayallerime doğru sağlam adımlar atmaya başlamışken…

Ben seni sevmeye başladım.

Ama o cümleyi duyduğum an… İçimdeki her şey kırıldı.

Bende onu arkadaş olarak görüyordum

Ama o zaman neden canım böyle yanıyor?

Acaba zaman gerçekten değiştirir mi her şeyi?

O an keşke şunu diyebilseydim sana:

"Sana aşık oldum diyemem ama… ilgim var galiba sana. Senin gibisini kolay kolay bulamam. Kaslıydın, yakışıklıydın, hoşuma gitdiyorsun."

Ama demedim.

Dememeliydim...

-Suskun kız

[suskunruhum]

— Kiminlesin?

+ Yalnızım.

— Neden?

+ Böyle daha iyi.

Her seferinde aynı soru, aynı cevap. İnsanlar merak ediyor. Yalnızlığı seçmek delilik gibi geliyor onlara.

Ama kimse sormuyor: “Gerçekten mi böyle daha iyi?”

Cevap veriyorum, gülümsüyormuş gibi yaparak:

“Seviyorum yalnız olmayı…”

Ama içimden bir ses hep fısıldıyor: “Kim sever ki?”

Bazen evet…

Yalnızlık iyi gelir insana. Sessizliğin sarılışı, kalabalığın yorgunluğundan daha huzurludur.

Ama “bazen” iyidir.

Ben “hep” yalnızım.

Ne giden geliyor.

Ne gelen kalıyor.

Ve ben her gidenin ardından aynı şeyi düşünüyorum:

“Ben bu kadar mı nefret edilecek biriyim?”

Suskun kız

[suskunruhum]

[suskunruhum]

[suskunruhum]

Senin için vakti olmayanın, bir başkasına saatlerini harcıyor olabilir.

[suskunruhum]

[suskunruhum]

Burda bir arkadaş edinemedim ya, bu çok kötü 🥲🥲

[suskunruhum]

Herkese merhaba!

Birkaç gün önce TikTok'ta favorilerimdeki videoları temizliyordum ve şarkısından dolayı favoriye bir erkeğin videosunu eklemişim. Ben de çektim ama profiline girdim istemeden. Bir süre sonra o da benim profilimi görüntüledi ve beni takip etti, ben de takip ettim falan filan. Aramızda hiç bir sohbet geçmedi. 1-2 gün sonra beni takipten çıktığını gördüm, ben de çıktım doğal olarak. Ve yine bundan 3-4 gün sonra Instagram'dan bir istek geldi, yine aynı çocuk. Ben de kabul ettim, geri takip ettim. Dün yine Instagram'a girdim ve o çocuğun "yakın arkadaşlar" olarak hikâye paylaştığını gördüm. Evet, şimdi bana "sadece sen yoksundur orada" diyeceksiniz biliyorum, ben de öyle düşünüyorum zaten.

Sonra neden bilmiyorum ama fake hesabımdan ben onun TikTok hesabına girdim. Ve 2 saat önce bir video yayınladığını gördüm, "O kişiyle birlikte araba yıkama işi" tarzında bir şey yazıyordu. Yorumlarda bir kız "Benle mi?" yazmıştı, o ise "🤫" yazmıştı. Sevgilisi olduğunu düşündüm ve tekrar paylaşımlarına da baktım, 2 tane sevgiliyle ilgili videolar vardı. Herhalde sevgilisi var dedim ve çıktım.

Şimdi neden bilmiyorum ama düşünceye daldığımda bir yerde beliriyor. Ondan hoşlanmıyorum, aşk da değilim. Belki buna ilgili duymak denilebilir. Bir kaç güne geçer büyük ihtimal. Yazmasını ister miyim bilmiyorum, hayatıma erkek almak istemiyorum tam düzene sokmuşken. Ama ruhumun derinlerinde bir şey yazacakmış gibi hissetiriyor.

Yazarsam belki gider diye düşündüm, anlatıcak insanım yok çünkü. Aranızda okuyan varsa çok teşekkür ederim. Yorumlara düşüncenizi yazarsanız çok sevinirim. 🤍

[suskunruhum]

"İnsan en çok sevdiğine susar"

[suskunruhum]