#ŞiirliDenemeler

[dusunumsel]

Şiirli Denemeler - Metin Altıok

Bir kentten bir diğerine savruldu gövdem, bir göl esintisinden bir kurak iklime. Sitem edilmez. Beyhudedir. Fakat nabzım telaşlı, kalbinin ürküntüsü bana da mı bulaştı? Halimden kim anlar diye aranıp dururken bir kez daha en hakiki dosta çarpıverdim. Kalem ve kağıttan öte hakikat var mı? Daima ikmale kalan hayta bir öğrenciydim, sanatım yazmak değil konuşmaktır kahkahalar arasında, konuşacak bir baş kalsaydı eğer şiiri düşlemezmişim meğer. “Gözlerine derinden ne zaman baksam; /Hep uzaklaşıp giden yalnız bir adam” derken Altıok Metin aynadaki gözlerini mi görüyordu acaba? Peki ya öncesi? “Temiz kalmış ne bulunur bir çöplükte/ Aşk da kirlenir elbet insanla birlikte.” Yaşamak, merasimli bir kirlenmektir o vakit. Oysa böylesi bir yaşamaya fazla gelecek düşler görür insan. O kimin hükmüdür? Bir elmayı dişlemenin saadeti, bir bahar bahçesinin yeşil serinliği, tenin öfkesini dizginleyen mavilik… Senden geçtim, serden geçtim, kendimden geçtim; şimdi boynumda bir urgan, önümüz sonbahar, kelimeler kuzguni, yarını fısıldayan kuşlar uzak diyarlara göç etmede, oysa nasıldı bir vakitler, şiir söyledimdi bir gece yarısı dudaklarına: “Ben şimdi biraz da  Senin için görüyorum;  Gökyüzünün parlak,  Bakış seken mavisini.  Ben şimdi biraz da  Senin için duyuyorum;  Gecenin o sarsak,  Yokuş çıkan ezgisini. Read the full article