#αγνοήστε τα χασταγκς

[orgismenh]

πες,

πες μου πως όταν ξυπνήσω

κι όταν θα τηλεφωνήσω,

θα μου πεις γυρίζω πίσω.

πες,

πως δεν ήταν όλα ψέμα,

σε ένα όνειρο φτιαγμένα,

για εσένα και για εμένα.

# άγνωστο τραγουδάκι

[orgismenh]

Άλλο ένα βράδυ που δυσκολεύομαι να κοιμηθώ. Είμαι ξαπλωμένη ανάποδα στο κρεβάτι με τα πόδια μου να ακουμπούν στον τοίχο, κουνώντας τα νευρικά. Έχω παρατήσει το βιβλίο που διάβαζα στο πλάι και κοιτάζω την ξύλινη οροφή. Το εφηβικό μου δωμάτιο με πνίγει. Τι κι αν τα παράθυρα είναι ανοιχτά; Τι κι αν ο αέρας φέρνει τη μυρωδιά του χώματος που μυρίζει βροχή; Οι μωβ τοίχοι του με πνίγουν, στο κρεβάτι νιώθω ότι μέρα με τη μέρα βουλιάζω κι η σωρός απ' τα ρούχα που ετοιμάζονται να μπουν σε βαλίτσες μου προκαλεί πονοκέφαλο. Νιώθω κουρασμένη μα δεν νυστάζω. Μιλήσαμε για λίγο, η φωνή σου κάπως με νανούρισε, ίσως αν μου μιλούσες λίγο ακόμη να κοιμόμουν τελικά. Με ρώτησες πότε έρχομαι και σου είπα αρχές Σεπτεμβρίου μα δίστασα να σου πω οτιδήποτε άλλο γιατί στην πραγματικότητα δεν ξέρω εάν θα είμαι εκεί μέχρι τον Οκτώβριο. Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις. Κλάμα, κλάμα, κλάμα. Στην ζωή μου επικρατεί το χάος. Νιώθω χαομένη, δυστυχισμένη, κουρασμένη. Δεν ξέρω που τελειώνει όλη αυτή η κατάσταση.

Σήμερα όλη μέρα δεν έκανα τίποτα. Δεν διάβασα, δεν έκανα γυμναστική, δεν πήγα βόλτα. Άκουγα μουσική και διάβαζα μια αρχαία τραγωδία. Δεν θα πω ψέματα, σε κάποια στιγμή σηκώθηκα κι άρχισα να προβάρω τα λόγια στον καθρέφτη. Και έπειτα βυθίστηκα ακόμη περισσότερο στη θλίψη μου. Δεν ξέρω τι κάνω, γιατί το κάνω, για ποιον το κάνω. Πρέπει να δραστηριοποιηθώ, να διαβάσω, να φτιάξω το πρόγραμμα του ύπνου μου. Πρέπει να ψάξω σπίτι, να τελειώνω με αυτή την πολυπόθητη μετακόμιση. Πρέπει να βάλω τη ζωή μου σε μία τάξη. Μα μου φαίνεται τόσο δυσβάσταχτη η όλη διαδικασία. Θέλω μόνο να κοιμάμαι και να κλαίω. Τα αντικαταθλιπτικά δεν ξέρω εάν με βοηθούν όντως, νομίζω οι σκέψεις μου ώρες ώρες είναι πιο δυνατές απ' την προσωρινή σεροτονίνη που εκρήγνυται στον οργανισμό μου. Σήμερα νιώθω χάλια, νιώθω άρρωστη. Όσα διαβάζω και βλέπω με αρρωσταίνουν. Η νοσηρότητα που υπάρχει γύρω μας είναι τρομακτική. Έχω κουραστεί πολύ.

# σκέψεις χωρίς συνοχή αγνόησε αυτό το ποστ