#δόσιμο

[romios-gr]

https://youtu.be/-Bc6BAbPlWc?si=8olPkfkQEAOhsGyL Άγιος Παΐσιος - Ο άνθρωπος με το δόσιμο παίρνει(ομιλεί ο ίδιος) Περισσότερα εδώ: https://romios.gr/agios-paisios-o-anthropos-me-to-dosimo-pairneiomilei-o-idios/

[elafriacomedi]

Μὲ γνώρισες νὰ γέρνω στὴν ἀγάπη σου

σὰν πεταλούδα στὸ ἄλικο λουλούδι

καὶ νὰ σκορπίζω ὅσο ἡ καρδιά μου ἐδύνοταν

μεθυστικὸ τὸ ἐρωτικὸ τραγούδι.

Γνώρισες τῆς χαρᾶς μου τὸ ἄγριο ξέσπασμα

στὸν ἀνοιξιάτικον ἀγρὸ ποὺ εὐώδα

λαχτάρας κύμα ἐγίνονταν ἡ ἀγκάλη μου

τὰ νειάτα σου νὰ σφίγγη καὶ τὰ ρόδα.

Ἐσὺ ποτὲ κρυφὰ δὲν ἀκολούθησες

τὸ βῆμα μου σὰν φεύγω ἀπὸ κοντά σου

κι᾿ ὅμως καὶ μὲ τὴ σκέψη σου μοῦ δόθηκες

καὶ μὲ τὴ φλόγα ἀκόμα τοῦ ἔρωτά σου.

Μὰ ποιὸς τὸ ξέρει ἄν, μία στιγμὴ βρισκόσουνα

κάπου ποὺ νὰ μὲ βλέπεις ὅταν γέρνω

καὶ σκύβω μαζωχτὴ κάτω ἀπὸ τἄγριο

χτύπημα, τὶς στριγγὲς φωνὲς ποὺ σέρνω

ἂν ἄκουες, καὶ στοῦ πόνου τὸ ξεχείλισμα

τὸ δόσιμο στὸ ξέψυχο μεθύσι,

τὰ δάκρια, ὤ, θὰ μ᾿ ἀρνιόσουν ὅλα ἂν τἄβλεπες.

Κι᾿ ὅμως μου λὲς πὼς μ᾿ ἔχεις ἀγαπήσει.

[orthodoxiaonline]

Τρεις σωτήριες πατερικές συμβουλές Είπε ο Αββάς Ματόης: «Τρείς γέροντες πήγαν στον Αββά Παφνούτιο τον Κεφαλά να το παρακαλέσουν για καμιά συμβουλή. Τους ρώτησε λοιπόν ο Γέροντας: “Τι θέλετε να σας πώ; Πνευματικά η σωματικά πράγματα;”. Του απαντούν· “Πνευματικά”. Τότε τους λέει ο Γέροντας: “Πηγαίνετε στην ευχή του Θεού και να αγαπήσετε πιότερο την θλίψη παρά την ανάπαυση, τις προσβολές περισσότερο παρά την δόξα, το δόσιμο καλύτερα παρά το πάρσιμο”». Από το Γεροντικό του Σινά   περισσότερα στο link https://orthodoxia.online/orthodoxia/treis-sotiries-paterikes-symvoules/

[eclecticstarlightblogger]

Βίκυ Φλέσσα: Γεννὴθηκα στίς 15 Ἀπριλίου 1966, τὸ πρωὶ 08.50, ἡμέρα Παρασκευὴ

Ἀγαπημένες μου φίλες καὶ ἀγαπημένοι μου φίλοι, Ἡμέρα γενεθλίων γιά μένα ἡ σημερινὴ: Γεννὴθηκα στίς 15 Ἀπριλίου 1966, τὸ πρωὶ 08.50, ἡμέρα Παρασκευὴ, ἀνήμερα τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, στὸ Ναύπλιον Ἀργολίδος. Στὴν φωτογραφία ἑορτάζουμε τὰ πρῶτα μου γενέθλια. Εἶμαι στήν ἀγκαλιὰ τοῦ μπαμπᾶ μὲ τὴν χειροποίητη γενὲθλια τοὺρτα-καρυδόπιτα τῆς μαμᾶς, ἓτοιμη ἢδη σὲ κομμάτια γιὰ δόσιμο […] Βίκυ Φλέσσα: Γεννὴθηκα…

[thoughtfullyblogger]

Βίκυ Φλέσσα: Γεννὴθηκα στίς 15 Ἀπριλίου 1966, τὸ πρωὶ 08.50, ἡμέρα Παρασκευὴ

Ἀγαπημένες μου φίλες καὶ ἀγαπημένοι μου φίλοι, Ἡμέρα γενεθλίων γιά μένα ἡ σημερινὴ: Γεννὴθηκα στίς 15 Ἀπριλίου 1966, τὸ πρωὶ 08.50, ἡμέρα Παρασκευὴ, ἀνήμερα τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, στὸ Ναύπλιον Ἀργολίδος. Στὴν φωτογραφία ἑορτάζουμε τὰ πρῶτα μου γενέθλια. Εἶμαι στήν ἀγκαλιὰ τοῦ μπαμπᾶ μὲ τὴν χειροποίητη γενὲθλια τοὺρτα-καρυδόπιτα τῆς μαμᾶς, ἓτοιμη ἢδη σὲ κομμάτια γιὰ δόσιμο […] Βίκυ Φλέσσα: Γεννὴθηκα…

[greekblogs]

Βίκυ Φλέσσα: Γεννὴθηκα στίς 15 Ἀπριλίου 1966, τὸ πρωὶ 08.50, ἡμέρα Παρασκευὴ

Ἀγαπημένες μου φίλες καὶ ἀγαπημένοι μου φίλοι, Ἡμέρα γενεθλίων γιά μένα ἡ σημερινὴ: Γεννὴθηκα στίς 15 Ἀπριλίου 1966, τὸ πρωὶ 08.50, ἡμέρα Παρασκευὴ, ἀνήμερα τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, στὸ Ναύπλιον Ἀργολίδος. Στὴν φωτογραφία ἑορτάζουμε τὰ πρῶτα μου γενέθλια. Εἶμαι στήν ἀγκαλιὰ τοῦ μπαμπᾶ μὲ τὴν χειροποίητη γενὲθλια τοὺρτα-καρυδόπιτα τῆς μαμᾶς, ἓτοιμη ἢδη σὲ κομμάτια γιὰ δόσιμο […] Βίκυ Φλέσσα: Γεννὴθηκα…

[skandaladiaplokidiafthora]

Βίκυ Φλέσσα: Γεννὴθηκα στίς 15 Ἀπριλίου 1966, τὸ πρωὶ 08.50, ἡμέρα Παρασκευὴ

Ἀγαπημένες μου φίλες καὶ ἀγαπημένοι μου φίλοι, Ἡμέρα γενεθλίων γιά μένα ἡ σημερινὴ: Γεννὴθηκα στίς 15 Ἀπριλίου 1966, τὸ πρωὶ 08.50, ἡμέρα Παρασκευὴ, ἀνήμερα τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, στὸ Ναύπλιον Ἀργολίδος. Στὴν φωτογραφία ἑορτάζουμε τὰ πρῶτα μου γενέθλια. Εἶμαι στήν ἀγκαλιὰ τοῦ μπαμπᾶ μὲ τὴν χειροποίητη γενὲθλια τοὺρτα-καρυδόπιτα τῆς μαμᾶς, ἓτοιμη ἢδη σὲ κομμάτια γιὰ δόσιμο […] Βίκυ Φλέσσα: Γεννὴθηκα…

[walking-cloud]

Στα κέρατα του ταύρου γεννήθηκα, αυτό μπορεί να φταίει

Φοβάμαι, ταυρομάχε! Φοβάμαι πως ο ταύρος θα σε καρφώσει με τα κέρατά του και θα χαθείς για πάντα. Φοβάμαι το θυμό του στην κίνηση της μουλέτα, την εξαγρίωσή του σε αυτό το τυφλό κόκκινο πανί. Φοβάμαι τους πικαδόρες με τα κοντάρια τους που θα εξερεθίζουν ακόμη πιο πολύ το μεγάλο ζώο. Φοβάμαι τους ψηλούς άντρες με τις μπαλεστίλιας που πληγιάζουν το κερασφόρο για να γίνει έρμαιο στα χέρια σου. Φοβάμαι το σπαθί σου και πόσο αδίστακτα θα το καρφώσεις στα πλευρά του για να ακούσεις το όλε των πτωματοφάγων και να λουστείς στα κόκκινα γαρύφαλλα. Αλλά φοβάμαι πιο πολύ γιατί ο ταύρος είμαι εγώ. Εμένα πληγώνουν οι πικάδες, εμένα ταλαιπωρούν οι μπαλεστιλιέρος, σε εμένα βυθίζεις το ξίφος σου, το δικό μου αίμα ποτίζει την αρένα, στο δικό μου κόκκινο πατάς και υποκλίνεσαι σε ιαχές. Φοβάμαι εσένα, φοβάμαι εμένα, φοβάμαι εμάς. Όμως αυτό δείχνει να είναι ο σκοπός της ζωής μου, το να μπω στην αρένα και το να πεθάνω από το χέρι σου ή να χαθείς εσύ από τα κέρατά μου.

Το ποτάμι των συναισθημάτων δεν είναι σιγανό κι ακίνδυνο. Είναι χείμαρρος ορμητικός που παρασύρει, ξεριζώνει και διαλύει. Το δόσιμο, το να αφήνεσαι στο έλεος της καρδιάς, το σμίξιμο με το δύσκολο, με το ανεκπλήρωτο είναι μια γλυκιά παράδοση όπου γνωρίζεις το ανέφικτο του πράγματος αλλά ζαλίζεσαι από τις ευωδιές των ορμονών και εθίζεσαι στη μουσική της ομιλίας του άλλου, στις σκιές που χαράζει το σώμα του πάνω σε έπιπλα, πατώματα αλλά και στην ψυχή σου.

Ο Lemebel δίνει το είναι του σε αυτό το αριστούργημα, σε αυτή την αρένα όπου όλα τα μέλη της ταυρομαχίας συμμετέχουν απόλυτα γυμνά, όπως κι ο ταύρος. Η Πρώτη Κυρία, αυτό το μικρό επαρχιώτικο κορίτσι που μεταμορφώθηκε σε λαλίστατη κόμισσα της υψηλής κοινωνίας. Ο Δικτάτορας, αυτή η πέτρινη, αδίστακτη, τυραννική μορφή που όμως κουλουριάζεται, κλαίει και κυλάει στα ίδια του τα περιττώματα μπροστά στην απειλή της τελευταίας ανάσας. Όλοι οι πικαδόρες όπως τα παιδιά και οι κυρίες της γειτονιάς, τα μέλη του στρατού, η Λάουρα και η υπόλοιπη ομάδα του Μετώπου. Ο ματαδόρ Κάρλος, αυτή η αέρινη μορφή, η ανέγγιχτη, που μόνο φυσάει προς το μέρος σου και κάνει το δέρμα σου να ανατριχιάζει, που μόνο η παρουσία του έχει νόημα στην καθημερινότητά σου. Και, φυσικά, ο ταύρος, η Τρελή από Απέναντι, αυτή η μοναδική ψυχή, η υπέροχη, που θέλει να ζήσει το όνειρο, το ανέφικτο, το απίθανο, το να φύγει από την αρένα μαζί με τον ταυρομάχο σαν μια ψυχή, σαν ένα σώμα, σε μια υπέροχη ένωση. Όμως ξέρει πως δεν γίνεται, χωρίς αυτό να τον εμποδίζει να προσπαθήσει και να χαρεί μέχρι το μεδούλι τη μάχη της αρένας.

[mavro-sto-mavro]

δέσιμο, δόσιμο, κενό.

@skatoulesble

Prague, Czech Republic

[elliepantazilove]

Οι τέλειες γυναίκες, έχουν ατέλειες..

Άσε τα περιοδικά στην άκρη, τις ψεύτικες εικόνες του διαδικτύου και τα καλοφτιαγμένα βίντεο της τηλεόρασης.

Πάψε να παραμυθιάζεσαι από το δήθεν τέλειο φαίνεσθαι και δες

την ουσία και την αλήθεια κατάματα.

Αγάπησε ψυχές κι όχι κορμιά, ερωτεύσου συμπεριφορές κι όχι

κενές σάρκες.

Μην σε ξεγελάνε τα φτιασίδια κορόιδο μου, τα φίλτρα κι οι μάσκες που βρομάνε πλαστικό και φτήνια, να μη σε ξεγελάνε.

Οι τέλειες γυναίκες έχουν ατέλειες φίλε μου!

Έχουν τα μαλλιά τους ανάκατα από τις γύρες πάνω στα μαξιλάρια τους, ώσπου να καταφέρουν να τις πάρει λιγάκι ο ύπνος.

Έχουν τα μάτια τους πρησμένα από το κλάμα, όμως παλεύουνε περήφανα να σου το κρύψουνε, για να μην σε ανησυχήσουν.

Πονάει το κορμί τους σε κάθε άρθρωση από την υπερπροσπάθεια, για να μην λείψει τίποτα σε όλους εκείνους που αγαπούνε.

Κοπανάνε τα μηνίγγια τους από την ένταση για να τα προλάβουν όλα.

Έχουν παγωμένα δάκτυλα το βράδυ σαν πλαγιάζουν απ΄ την πολλή την χρήση, μα η ψυχή τους καίει.

Είναι φτιαγμένες από ουλές κι από αμέτρητες προσπάθειες.

Είναι φτιαγμένες από σημάδια κι από μάχες, και σφυρηλατημένες άγρια από της ζωής το αμόνι.

Οι τέλειες γυναίκες έχουν την ψυχή τους σε βιτρίνες κι όχι την σάρκα τους.

Είναι κατάκοπες από το δόσιμο κι από το μοίρασμα, όμως, χαμογελούν ολάκερες.

Είναι εξαντλημένες από την φροντίδα κι από την αφοσίωση , όμως, φεγγοβολάνε απίστευτα.

Οι τέλειες γυναίκες έχουν ατέλειες σου λέω, έχουν νικηθεί πολλές φορές κι έχουν τσακίσει άλλες τόσες, όμως, τις κοιτάς και θαρρείς πως γεννήθηκαν έτοιμες κι ανθεκτικές, θαρρείς πως η αντοχή τους δεν έχει τέλος.

Οι τέλειες γυναίκες είναι ευλογημένες από τον Θεό κι έχουν ατέλειες, παρ΄ το χαμπάρι κι αν θέλεις ακουμε…

Κι αυτές τους τις ατέλειες, να τις σέβεσαι, να τις αγαπάς, να τις καλοδέχεσαι, να τις αγκαλιάζεις φίλε μου, γιατί εκεί ακριβώς είναι που κρύβεται η ομορφιά τους όλη...

Γιώργος Καραγεώργος🌹

[kamia-fora-ksexname]

" O έρωτας δεν είναι μόνο μια σπίθα πάθους ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Υπάρχει τεράστια διαφορά στο να ερωτεύεσαι και στο ν'αγαπάς. Η αγάπη είναι ένας τρόπος ύπαρξης, ένα 《δόσιμο》 οχι ένα 《χάσιμο》. Είναι ένας ευρύτερος τρόπος να σχετίζεσαι, όχι μια πράξη που περιορίζεται σε έναν και μοναδικό άνθρωπο."

[cillius]

Η επικινδυνότητα του έρωτα -το πιο σπουδαίο ίσως συστατικό του- είναι στο δόσιμο, στον χαμό. Επικινδυνότητα δεν είναι το να βρεθείς σφαγμένος ένα πρωί, αλλά το να διαλύσεις τα όρια του εγωισμού σου, χωρίς να ξέρεις το σημείο που θα φτάσεις.

Μάνος Χατζιδάκις, Οδός Πανός

[maryssoulsworld]

Μαζί σου όμως όλα είναι αλλιώς. Μαζί σου αφήνω στην άκρη φόβους και φοβίες και δίνομαι, σου δίνομαι απόλυτα κι ολοκληρωτικά. Χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς ενδοιασμούς. Και τι περίεργο, όσο περισσότερο είναι το δόσιμο, τόσο πιο πολλά αποθέματα μένουν για μένα. Όσο πιο σφιχτή είναι η αγκαλιά μας, τόσο περισσότερα κι αυτά που δίνω, κι αυτά που παίρνω, κι αυτά που μοιραζόμαστε.

Κοίτα να δεις που τελικά μπορώ να δίνομαι, μπορώ να αφήνομαι στα χέρια σου και να είμαι ευτυχισμένη. Μπορώ να σου χαρίζω όλα τα κομμάτια του εαυτού μου και πάλι να είμαι ολόκληρη και πιο ολοκληρωμένη από ποτέ.

Κοίτα να δεις που επιτέλους δε φοβάμαι. Γιατί μαζί σου έμαθα πως η αγάπη όταν δίνεται, πολλαπλασιάζεται, δε διαιρείται…

[panthirina]

Το Δεύτερο Ερωτικόν (το δεύτερο ερωτικό τραγούδι)

Εσύ ησουν αυτός που μου έμαθε έρωτα.

Αυτός που μου έμαθε τί σημαίνει να χορεύεις, να χορεύεις όχι μόνος σου.

Αλλά να χορεύεις από έρωτα. Και μέσα στο σκοτάδι, να χύνεται το μέλι της έλξης και ο θάνατος να φαίνεται μία πιθανότητα.

Εσύ ήσουν αυτός που μου έδειξε ότι οι δαίμονες δεν είναι λόγοι ποιητικής αδείας, καδραρισμένοι ανάμεσα στον ρεαλισμό και τη χρησιμότητα. Η ομορφιά των ήχων με την ομορφιά της αλμύρας, η πρόφαση του δέρματος με τη δειλία του έρωτα. Η ανυπαρξία της ανάγκης, το άνοθο δόσιμο. Τα συμφωνημένα ψέματα που μοιάζουν με παιχνίδια που παίζουν δύο παιδιά που ποτέ δε θα σταματήσουν να παίζουν, να ζουν, να είναι, για να ενώνονται και να ενώνουν.

Εσύ μου έμαθες πως το να δίνεις και να κρατάς και πράγματα για τον εαυτό σου, είναι κάτι σαν την ποίηση. Κι εμείς οι μουσικοί απολαμβάνουμε να δίνουμε. Να δίνουμε και να μη θυμώνουμε όταν δινόμαστε και καταναλωνόμαστε γιατί καμιά φορά, κάπου εκεί μέσα, κάπου εκεί μέσα, έχουμε κρατήσει κάτι μικρό δικό μας που την κατάλληλη στιγμή, με τον κατάλληλο τρόπο, με την κατάλληλη πρόφαση, θα αναφλεχθεί.

Εσύ, είσαι ο πρώτος δάσκαλος μου.

Αυτός, που όσες αναφλέξεις και να συμβούν πέρα από τα του εαυτού του, θα έχει την ίδια οσμή, την ίδια δικαιολογία, την ίδια ζέση πάνω από το είναι μου.

Στην εποχή όπου το να νιώθεις επονομάζεται απρόσμενη ομορφιά (είναι σιωπηλά και κοινά συμφωνημένο) κι όχι δεδομένο, εμείς δημιουργούμε μία αλυσίδα διδαγμάτων. Με το να κρατάμε τον έρωτα για τη ζωή αναγκαιότητα και όχι ανάγκη.

κ.

[dumpster17]

Long Walk Home

Υπάρχουν κάποιοι λίγοι, πολύ λίγοι άνθρωποι, που έχουν όλες τις χάρες του κόσμου. Είναι όμορφοι μέσα κι έξω. Οι ίδιοι όμως δε το ξέρουν κι ενίοτε βασανίζονται. Πολλές φορές αρκεί κι η παρουσία τους μόνο για να ανάψει μια σπίθα αισιοδοξίας στο γκρίζο τοπίο. Και δεν μιλάω για αύρες, θετικές ενέργειες και λοιπές μεταφυσικές αρλούμπες. Μιλάω για απτά πράματα. Ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα, δυο λόγια, μια καλή κουβέντα, μια παρότρυνση.

Δεν τους αγιοποιώ. Άνθρωποι καθημερινοί είναι με ελαττώματα και πάθη, με ψυχαναγκασμούς, εκρήξεις και μελαγχολίες. Αλλά το θέμα είναι πως ακόμα και τότε, στις κακές τους στιγμές είναι εκεί. Σε ηρεμούν παρότι οι ίδιοι μπορεί να είναι νευρόσπαστα. Σε κάνουν να αισθάνεσαι ασφάλεια παρότι οι ίδιοι μπορεί να είναι ανασφαλείς. Και δεν προσποιούνται, δεν υποκρίνονται. Είναι απλά ο εαυτός τους. Όλα όσα λένε κι όσα κάνουν είναι συνειδητά. Αν βέβαια εσύ έχεις μάθει να ζεις υποδυόμενος διάφορους ρόλους μπορεί στην αρχή αυτό να σου φαίνεται περίεργο, ξένο.

Δεν είμαι σίγουρος τι είναι αυτό το ιδιαίτερο που τους χαρακτηρίζει. Η ενσυναίσθηση, η ικανότητα επικοινωνίας, η ευφυΐα, η καλλιέργεια, η καλοσύνη, η εντιμότητα, η ευγένεια, η συναισθηματική νοημοσύνη; Μπορεί όλα αυτά μαζί, μπορεί κάποια από αυτά, μπορεί και τίποτα. Ίσως απλά να γεννήθηκαν έτσι. Αν χρειάζονταν πάντως να ποντάρω κάπου θα πόνταρα στη γενναιοδωρία. Η γενναιοδωρία σε όλα, αλλά κυρίως στα αισθήματα, είναι αυτό που τους κάνει ξεχωριστούς. Το “δίνω” είναι πιο δύσκολο -και γι’ αυτό πιο σπάνιο- από το “παίρνω”.

Και εξαιτίας της σπανιότητας είσαι τυχερός αν τους συναντήσεις στη ζωή σου. Ίσως πάρει λίγο καιρό να τους καταλάβεις. Κι αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με αυτούς όσο με το ποσό εσύ είσαι κλεισμένος στο καβούκι σου. Γιατί για να κάνει τη δουλειά του ο “πομπός” πρέπει να λειτουργεί κι ο “δέκτης”. Μπορεί να σπανίζουν, όπως προείπα, όμως υπάρχουν. Μπορείς να τους βρεις στα πιο απίθανα μέρη. Οπουδήποτε. Πίσω από γκισέ, πίσω από ταμεία σουπερμάρκετ, στο τιμόνι ενός ταξί, πάνω σε σκαλωσιές, στους διαδρόμους νοσοκομείων, σε ρεσεψιόν ή σε διευθυντικά γραφεία. Μπορεί να φοράνε ιατρικές ρόμπες, φόρμες εργασίας, κοστούμια, t-shirts ή executive σύνολα.

Τα συγκεκριμένα πλάσματα μοιάζουν να παίρνουν χαρά από τη χαρά των άλλων σε έναν κόσμο που τρέφεται από τη δυστυχία και το φόβο. Όλα όμως τα συστήματά στο σύμπαν χρειάζονται ανατροφοδότηση και ισορροπία. Δεν μπορεί δηλαδή το ένα μέρος να λειτουργεί μόνιμα ως πομπός και το άλλο ως δέκτης. Πρέπει και τα δυο να μετατραπούν σταδιακά σε πομποδέκτες. Μόνο έτσι μπορείς εξάλλου να εκτιμήσεις την αξία των ανθρώπων αυτών και να βιώσεις το δόσιμο σε όλη του την έκταση. Κι αυτό είναι μάλλον δύσκολο σε μια χώρα όπου αν λαμβάνονταν υπόψιν η συναισθηματική αναπηρία οι περισσότεροι θα βγάζαμε άνετα συντάξεις χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγουμε σε λαμογιές τύπου μαϊμού τυφλοί και κουτσοί.

[adrisso]

Απολογισμός 2017

Επιτυχία και ολοκλήρωση είναι, απο τον ¨Άγιο Βασίλη¨ να μην θέλεις να σου φέρει τίποτα και αν μπορείς να ζητήσεις κάτι, αυτό είναι το να μην σου πάρει το παραμικρό. Επιτυχία είναι, το να κάνεις τον απολογισμό της χρονιάς σου και να νιώθεις πλήρης. Επιτυχία είναι, να γνωρίζεις και να έχεις ανακαλύψει τις πλευρές του εαυτού σου, που σε κάνουν να νιώθεις περήφανος κι αυτές με την σειρά τους να είναι παραπάνω απο όσες την περασμένη χρονιά θεωρούσες. Επιτυχία είναι, να ξέρεις τα λάθη που έκανες και να μπορείς να τα ξεχωρίσεις σε κατηγορίες -λάθη που σου χρέωσαν και λάθη που αντιλήφθηκες. Επιτυχία είναι, να έχεις αναγνωρίσει τα παραπάνω “λάθη” και να τα έχεις κρατήσει, να μην τα έχεις ξεχάσει, να τα έχεις φέρει στα μέτρα σου και έτσι να γνωρίζεις ποιός είσαι, τι θές απο τον εαυτό σου. Όχι ποιός θα ήθελες να ήσουν.. Αλλά ποιός είσαι. Υπάρχει μεγάλη απόκλιση ανάμεσα στις δυο έννοιες, σε κάποιες περιπτώσεις ανθρώπων. Επιτυχία είναι να βλέπεις στον εαυτό σου έναν άνθρωπο που ο ίδιος συμπαθείς. Επιτυχία είναι να προσπαθείς να σκεφτείς ποιούς έχεις γύρω σου και να βλέπεις μόνο ψυχές που θέλουν το καλό σου, που σε αγαπάνε βαθιά και σε φροντίζουν. Επιτυχία είναι να αγαπάς κι εσύ αυτά τα άτομα, να δίνεις και να δίνεις. Όχι να δίνεις για να πάρεις. Αυτό δεν είναι δόσιμο. Αυτό ειναι συναλλαγή. Επιτυχία είναι να ξέρεις ποιό ποιόν ανθρώπου σιχαίνεται η ψυχή σου και να το κρατάς μακριά σου. Επιτυχία είναι να μοιράζεις την ενέργεια σου ηθικά και αθώα, γιατί αυτό ονομάζεται αγάπη. Επιτυχία είναι να βρίσκεις όλα τα παραπάνω μέσα σου. Και γύρω σου. Επιτυχία είναι να έχεις ταιριάξει μόνο με τέτοιους ανθρώπους και να ξέρεις οτι κανένας τρίτος δεν θα στους πάρει, διότι, μέρος της επιτυχίας σου είναι και το οτι μπορείς να έχεις και να σου έχουν εμπιστοσύνη. Η επιτυχία λοιπόν, δεν μετράται σε ύλη, οπότε ξανασκεφτείτε τι καταφέρατε. Ίσως είναι περισσότερα, αλλά μπορεί και λιγότερα. Το να είστε ευτυχισμένοι έχει την πραγματική σημασία. Η καθολική επισκόπιση των γεγονότων σας, να μην αφήνει θλίψη, μόνο χαμόγελα. Μην αναλώνετε την ευτυχία σας σε όσους λείπουν απο επιλογή τους. Γιατί σημαντικοί ειναι μόνο όσοι λείπουν για πάντα και μόνο αυτούς θα κουβαλάτε πάντα μέσα σας. Μόνο για τους απόντες να κρατάτε μέρος στις ψυχές και τις γιορτές σας. Οι υπόλοιποι να πάνε στο καλό και να έχετε την αξιοπρέπεια να τους εύχεστε μόνο τα καλύτερα. Μέρες γιορτινές, μέρες χαράς. Να μην ξεχάσετε να είστε ευγενικοί για όσους δουλεύουν για εσάς αυτές τις μέρες και κάντε μια σύντομη αξιολόγηση του ποιοί είστε, δεν θα βλάψει. Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά λοιπόν. Να είστε άνθρωποι. -Adri