#ερωτικές ιστορίες

[agriokatsikos]

Ήμουν διακοπές στην Πάρο με παρέα. Ένας φίλος είχε σπίτι και είπαμε να βρεθούμε η παλιά φοιτητοπαρεα για πενθήμερο.

Εγώ 33 χρονών ψηλός 1,95 με κανονικό σώμα, μαύρα μαλλιά με γκρίζους κροτάφους, μαύρα γένια και καστανά μάτια. Ιδιόρρυθμος, με κάποια χαρακτηριστικά που με έκαναν γοητευτικο τόσο σε παρουσία, όσο και σε κουβέντα.

Το πρόγραμμα κατά τις πρώτες μέρες ήταν παραλία - φαγητό, ύπνος ή δραστηριότητες στην παραλία, σπίτι για ντους και νυχτερινή έξοδο. Έπαιζε λίγο φλερτ γενικά και από όλους... χωρίς να έχει προκύψει κάτι σπουδαίο.

Την τρίτη ημέρα καταλήγουμε στις κολυμπήθρες, παραλία με μικρούς μικρούς κόλπους που χωράνε λίγοι.

Έχουμε αράξει σε έναν κολπακο όπου παραδίπλα βρίσκονται κυρίως ζευγάρια.

Σύντομα, ένα ζευγάρι ποζάρει στην ακροθαλασσια.

Η κοπέλα, Θάλεια , 24ων, στο 1,78- όμορφα χαρακτηριστικά, υπέροχο πρόσωπο. Σγουρά καστανοξανθα μακριά μαλλιά, ματαρες καστανες, κόκκινα μαγουλα και σαρκώδη χείλη. 

Σώμα πιο γεμάτο από το κανονικό με καμπύλες, στητά στρογγυλά στήθη μετρίου μεγέθους,  πεταχτά  οπίσθια, όμορφα μπούτια και πόδια. Σε αναλογία η κοιλίτσα της, με μια συνολική αρμονία.

Έκαναν αρκετές προσπάθειες με τις σελφι. Πόζαραν και ξαναποζαραν. Η Θάλεια έβγαινε πάντα όμορφη χωρίς προσπάθεια. Εχοντας μια μικρή εμπειρία από φωτογραφία σαν χόμπι, αποφάσισα να τους μιλησω

- συγγνώμη παιδιά, θέλετε να σα φωτογραφίσω ; σας βλέπω τόση ώρα ταλαιπωρειστε... Είναι δύσκολος ο ήλιος τέτοια ώρα για σελφι με φόντο την παραλία

- Θάλεια : Αλήθεια το λέτε; ευχαριστούμε πολύ. Πέφτουν οι σκιές από το χέρι, τυφλωνομαστε από τον ήλιο, ζήτημα να βγήκαμε μια καλή φωτογραφία.

- ποζαρετε λοιπόν και θα σας βγάλω.

Μετά τις πρώτες που ήταν απλές κι αφού είδε το αποτέλεσμα, η Θάλεια ενθουσιαστηκε

-  βγάζεις ωραίες φωτογραφίες. Μπορείς να μας τραβήξεις και κάποιες μέσα στη θάλασσα;

- Παντελής : Ας μην τον ταλαιπωρούμε τον άνθρωπο.

- Καμία ταλαιπωρία από εμένα, αποκρίθηκα αμέσως. Μπορούμε να βγάλουμε και κάποιες στο σημείο που σκάει το κύμα.

Το ζευγάρι άρχισε να παίζει.

Να σου τα φιλιά, οι αγκαλιές, τα μπουγέλα μέσα στο νερό.

Οταν βγήκαν στην άκρη του κύματος, ξαπλωσαν μπρούμυτα και με κοιτούσαν ποζάροντας.

Η Θάλεια καθοδηγουσε και έπαιζε με τον φακό, λίγο με τα μαλλιά, λίγο με τα πόδια και το σπάσιμο της μέσης, ενώ εκείνος το προσπαθούσε.

Κάποια στιγμή κάνει το μαγιό ελαφρώς τανγκα και ζητάει από τον φίλο της να πάει στο πλάι και να κολλήσει το σώμα του.

Ακαριαία ερεθίστηκα ελαφρώς από το θέαμα του ελαφρώς τουρλωμενου τροφαντου κωλου της. Δεν ειπώθηκε κάτι. Δεν ξέρω αν φαινόταν κάτι.

Σηκώθηκαν και η Θάλεια ζουληξε τα στήθη της για να βγει το νερό από το μαξιλαράκι του μαγιό, κάτι με το οποίο τα έχασα.

- νομίζω είμαστε υπερπληρεις είπαν

- δες το αποτέλεσμα. Βρίσκω αρκετές ωραίες πόζες σας

- Πωωωωω αυτές υπέροχες κοίτα εδώ Παντελή.

- σαν μοντέλο έχεις βγει αγάπη μου

- ο φωτογράφος μας φταίει

- Βαγγέλης, χάρηκα.

- είναι οι ωραιότερες φωτογράφιες που έχουμε βγάλει.

- τα παραλές, σας θέλει ο φακός και γράφετε ωραία. Έχετε φωτογένεια και χημεία.

Με τα πολλά και τις φιλοφρονισεις κάτσαμε λίγο μαζί, συζητήσαμε και μου προσέφεραν  μια μπύρα. Η συζήτηση άνοιξε για καταγωγες, σπουδές και δουλειές. Συνέβη να έχω κάνει ένα μεταπτυχιακό που σκεφτόταν να κάνει ο Παντελής.

Καθολη τη διάρκεια έπιανα τη Θάλεια να με κοιτάει έντονα στα μάτια και να με σκαναρει.

Κάποιες φορές έπεσε το μάτι μου στο πρόσωπο της, στα στήθη της και τα μπούτια. Με κάθε βλέμμα μου στο στήθος η Θάλεια έβαζε τυχαία το χέρι της και άγγιζε ελαφρώς το στήθος της.

Η συζήτηση κόπηκε για να βάλει η Θάλεια λάδι στο σώμα της.

- Παντελή, ήρθε η ώρα για το λάδι μαυρίσματος

- Ναι μωρό μου ξεχάστηκα

- Συγγνώμη παιδιά σας καθυστέρησα, χάρηκα για την γνωριμία.

- Παντελής : θα μπορούσες να μου δώσεις το τηλέφωνο σου μπας και τα πούμε κάποια στιγμή στην Αθήνα για το μεταπτυχιακό;

- Ναι ναι φυσικά.

- θα σου κάνω μια αναπάντητη για να έχεις και το δικό μου.

- Καλή συνέχεια παιδιά

- Θάλεια : Ευχαριστούμε Βαγγέλη, φωτογράφε μας!

 Είπε δηλώνοντας μια ευχαρίστηση.

Άραξα με την παρέα μου από την οποία έφαγα δούλεμα.

Αναλογιζομουν τι προφίλ ανθρώπων ήταν τα ζευγάρι που γνώρισα.

Μια κοπέλα όμορφη, ήπιων τόνων με τσαχπινιά, αλλά σαν ένα σιγανό ποτάμι που υπό κατάλληλες συνθήκες μπορεί να γίνει χείμαρρος.

Ο φίλος της, ο Παντελής, αρχοντική παρουσία, baby face, γεματουλης με κοιλιά. Κατηγορία ανθρώπου επιφανειακά μαλθακου που προσπαθεί να ευχαριστεί με κάθε τρόπο την γυναίκα που έχει πλάι του.

Μετα από λίγο μαζέψαμε και φύγαμε οπότε και τους χαιρέτησα από μακριά.

Η Θάλεια με κοίταζε ήδη οπότε και ανταποκριθηκε την ίδια στιγμή.

Το βράδυ της επόμενης ημέρας, ήταν και τελευταίο μας βράδυ, περάσαμε στην Αντίπαρο για μια καλή κρεπαλη. Η παρέα άρχισε να σπάει κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Άλλος φλερταρε και βρέθηκε γλωσσοφιλιεται...Αλλος πήγε σε Ελληναδικο για να βρει μια παρέα που ήταν στο νησί. Με τα πολλά βρέθηκα μόνος στις 4 το ξημέρωμα, να κατευθύνομαι από τον χωματόδρομο, μαζί με τσούρμο κόσμου στο αφτεραδικο του νησιού - σημείο συνάντησης για την παρέα μου σε περίπτωση που χανομασταν τελείως.

Κάποια στιγμή καθώς προσπερνάω κόσμο ακούω μια αντρική φωνή,

- Βαγγέλη!

Ήταν ο Παντελής με τη Θάλεια, χαλαρά - ελαφριά ντυμένοι.

-  καλώς τα παιδιά. Μα πόσο μικρό είναι το νησί;

- ήρθαμε για το αφτεραδικο του νησιού. Βαρεθήκαμε την νυχτερινή ζωή στην Πάρο.

- κι εμείς κάπως έτσι, ήμουν με την παρέα και χωρίσαμε για να περάσει ο καθένας καλά με τον τρόπο του.

- Θάλεια : Αααα άγριες διαθέσεις η παρέα. Κι εσύ μόνος σου;

- κι εγώ άγριες διαθέσεις στην πίστα ... Είπα και γελάσαμε.

- Θάλεια : θα ξεδωσουμε καλά εκεί; έχεις ξαναπάει;

- Ναι, χορός μέχρι τελικής πτώσης ως το πρωί. Έχει και λίγα ευτράπελα με γύπες και μεθύσια αλλά μέχρι εκεί. Κατά βάση χορό στην πίστα.

- Παντελής : Ααα ωραία... που να δεις  εμάς στην πίστα ... Θα κλάψεις

- Θάλεια :  μπορεί να βγάλουμε και φωτογραφίες...

- παιδιά εγώ σχόλασα από φωτογράφος, τώρα θα διασκεδάσουμε και... πάλι γέλια.

Φάνηκε να υπάρχει χημεία και να θέλουν την παρέα μου. Η Θάλεια με είχε μαγνητίσει ξεκάθαρα πια, το χιούμορ της, η θετική της διάθεση απέναντι μου, ο τρόπος που κινείται στον χώρο, η διακριτική της άνεση, οι μικρές ντροπές της και σίγουρα η εμφάνιση της. Το πρόσωπο της που ομολογώ δεν είχα ξεχάσει από όταν την πρώτο είδα, το σώμα της , οι καμπύλες της και η πληθωρικότητα της, όλα σε αρμονία.

Φαινομενικά θα έλεγα πως δεν είναι ο τύπος μου. Αλλά εκείνη την ημέρα άλλαζε η κλειστή μου θεώρηση για το τι μου αρέσει. Η γυναίκα αυτή με μαγνητιζε και μου ήταν φύσει αδύνατο να το αποτρέψω.

Φτάσαμε και αμέσως ξεκινήσαμε με ποτά και χορό για μισή ώρα σερί. Είχαμε λιώσει και χορεύαμε δίχως αύριο.

Τα παιδιά με μεγάλη άνεση αγγίζοντας πιο παιχνιδιαρικα μπροστά μου και τριβονταν. Παράλληλα χόρευα και με άλλες δύο κοπέλες εναλλάξ.

Ανά διαστήματα έπαιρνα και τη Θάλεια να χορέψουμε. Στον τελευταίο μας χορό, ο Παντελής είχε πάει στο μπαρ για να πιει πάλι, και η Θάλεια βρήκε ευκαιρία να μου πει

- έχεις τις κατακτήσεις σου βλέπω... Έχεις αποφασίσει με ποια από τις δύο θα συνεχίσεις; σε ποια αγκαλιά θα σε βρει η ανατολή του ήλιου;

Δεν είπα τίποτα, την κοίταζα, χαμογελούσα και χόρευα, όπως κι εκείνη.

Το τραγούδι άλλαξε. Σταματήσαμε να χορεύουμε και με πλησίασε

- εεε άκουσες τι σε ρώτησα πριν; είπα βλακια; ήμουν αδιακριτη;

- όχι δεν είπες βλακια.

- λοιπόν; εγώ σου προτείνω την αδύνατη ψηλή. Είχατε καλύτερη χημεία όταν χορευατε.

- Δεν είναι αυτή που έχω βάλει στο μάτι

- ποια έχεις βάλει στο μάτι την άλλη;

- την σγουρομαλα με τις καμπύλες.

Σίγουρα υπήρχαν κι άλλες κοπέλες στο μαγαζί με αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά εγώ εννοούσα εκείνη. Ίσως το κατάλαβε.

Δεν είπε κάτι. Φάνηκε προβληματισμενη. Πήγαμε στην μπάρα με τον Παντελή, να ξεδιψασουμε λίγο.

-  πρέπει να παραγγείλουμε κι άλλο διψασα

- αγάπη μου φτάνει, έχεις πιει αρκετά.

- ένα ακομα για το σβήσιμο και μετά πάμε ξενοδοχείο.

Ο Παντελής σε μια ώρα είχε κατεβάσει 4 ποτά και είχε αράξει πια στην μπάρα. Την είχε ακούσει κανονικά.

- θα το κανονίσω εγώ το ποτό, ειπα 

Η Θάλεια με κοίταξε ξαφνιασμενη και ξενερωμενη.

Της έκανα σήμα να ηρεμήσει και της έκλεισα το μάτι.

Ζήτησα από τον μπάρμαν ένα ποτήρι με την πιο δυνατη βότκα, ένα μπολακι, ένα άδειο ποτήρι και τρεις χυμούς.

Αδειασα τη βότκα στο μπολακι. Γύρισα ένα ποτήρι ανάποδα, μέσα στο μπολακι με τη βότκα. Αφού βραχηκε καλά το στόμιο του ποτηριού, το γύρισα όρθιο και γέμισα το ποτήρι χυμό.

Η Θάλεια είχε οπτική σε εμένα καθώς πήγαινα. Ήταν αγκαλιά και την φιλαγε.

- νατα και τα ποτάκια

- επιτέλους σωτήρα μου, έχω στεγνώσει.

Πίνει τις πρώτες γουλιες, του σκάει στην μύτη και τα χείλη το αλκοόλ.

- Αααα δυνατή αυτή η βότκα

- Είδες αγάπη μου ξερει να παραγγέλνει ο Βαγγέλης. Σιγά σιγά όμως.

Παράλληλα με κοίταζε στα μάτια και μου εγνεφε "σε ευχαριστώ".

- άσε με δεν είμαι μωρό.

Και κατέβασε το μισό ποτήρι. Συνεχίσαμε λίγο την κουβέντα σε σχέση με τον κόσμο που έχει μαζέψει, την μουσική και το κλίμα του μαγαζιού.

Σε λίγο η Θάλεια έφυγε για τουαλέτα.

Ο Παντελής πήγε να σηκωθεί.

- που πας κι εσύ;

- να πάρω ένα ποτάκι ακόμα, τώρα στα γρήγορα που λείπει και η Θάλεια .

- Αραξε θα σου φέρω ένα ίδιο γτ θέλω κι εγώ

- είσαι ο καλύτερος.

Κάνω το ίδιο κόλπο με πριν και επιστρέφω με τα ψευτοποτα

- Παντελή του δίνεις και καταλαβαίνει βλέπω .

- Μια φορά το μήνα το έχω ανάγκη σίγουρα. Άσε που τώρα είμαστε  διακοπές. Η Θάλεια ήθελε Πάρο ήρθαμε, ήθελε Αντίπαρο ήρθαμε. Θέλω κι εγώ τις ποταρες μου, όπως θέλει και κι εκείνη το αντιηλιακό της και να δείχνει το κορμί της στην παραλία. Ανάγκες είναι όλα. Γενικά Χαλαρώνουμε, δοκιμάζουμε και απολαμβανουμε.

- Τι εννοείς δοκιμάζετε;

-  και ποτά, και γυμνισμό, και τώρα δοκιμάζουμε να βάλουμε τρίτο άτομο στο κρεβάτι

- αντε τυχερέ, θα κάνεις πράξη την απόλυτη αντρική φαντασίωση με δύο γυναίκες.

- άντρα, τρίτο πρόσωπο...

- έλα ρε πως κι έτσι ;

- με τη Θάλεια είμαστε πολλά χρόνια μαζί. Δεν έχει εμπειρίες. Καμία εμπειρία.

Εγώ όταν πιω λίγο λύνομαι. Έχω κάνει διάφορα σε μπατσερολ φίλων. Δεν έχω χορτάσει α��λά κάτι παραπάνω το έχω ζήσει και το ζω αν τύχει.

- η Θάλεια το ξέρει, έχει καταλάβει ;

- επίσημα όχι, αλλά κάτι θα εχει καταλάβει. Δεν είναι χαζή. Δεν έχω αυταπάτες. Αλλά είναι κι αυτή γυναίκα, με ανάγκες και σίγουρα δεν μπορώ να την καλύψω 100 %. Γι αυτό θέλω να έρθεις στο ξενοδοχείο μας... μαζί.

- χαχα τι να κάνουμε στο ξενοδοχείο;

- θέλω να κάνουμε τρίο. Το έχουμε συζητήσει.

- Παντελή... μήπως μιλάει το ποτό;

- μιλάει λίγο αλλά θέλουμε να κάνουμε σεξ και να μας βλέπει κάποιος, ίσως να συμμετέχει. Εσένα σε συζητήσαμε ήδη αποταν είμασταν στην παραλία.

- το έχετε ξανακάνει;

- όχι αλλά το θέλουμε εδώ και ένα χρόνο

- επειδη δεν έχω εμπειρία, θα προτιμούσα να δω και αν νιώσω να υπάρχει χημεία να συμμετέχω.

Εκείνη τη στιγμή η Θάλεια επέστρεφε.

- συγγνώμη αλλά είχε ουρά στην τουαλέτα.

- Παντελής : δεν πειράζει, να λέγαμε να φύγουμε όλοι μαζί και... να συνεχίσουμε στο ξενοδοχείο μας

Η Θάλεια με κοίταξε στα μάτια, εντυπωσιασμενη.

- αλήθεια λέτε ; Βαγγέλη; είπε με ενθουσιασμό

- Ναι έμαθα πως έχετε ωραία θέα για φωτογραφίες στην ανατολή του ήλιου

- Χαχαχαχα ναι έχουμε υπέροχη θέα...

Ξεκινήσαμε να φύγουμε.

Με πήραν με το αμάξι. Οδήγησε η Θαλεια. Φτάσαμε στο καραβάκι, περάσαμε στην Πάρο. Ο Παντελής κοιμόταν ήδη στο αμάξι.

- Μπορείς να οδηγήσεις Θάλεια ; Είσαι σε θέση;

- Ναι φυσικά, δεν έχω πιει πολύ. Ευχαριστώ πολύ για τον χυμό στο τέλος. Τον είχαμε ανάγκη

- τη βότκα εννοείς

- χαχαχα ήταν απίστευτο ποτό. Μπορείς να μου λύσεις και μια απορία για αυτο που σε ρώτησα όταν χορεύαμε

- θυμάσαι την απάντηση που σου έδωσα;

- Ναι φυσικα και...

- Και θα περάσω την ανατολή του ήλιου με αυτή που είχα βάλει στο μάτι.

Πάτησε φρένο και επιβραδυνε.

 - Λες αλήθεια;

- Είμαι νυφαλιος και έχω επίγνωση για αυτό που λέω

- Παντελής : φτάνουμε; πολλές στροφές έχει ο δρόμος

- τώρα φτάνουμε αγάπη μου.

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο. Είχα μείνει με ανοιχτό στόμα.

Πολυτελές ξενοδοχείο.  Το δωμάτιο τους ήταν διαμέρισμα με σαλόνι μπαρ, ξεχωριστό υπνοδωμάτιο και ντουζιέρα με προγράμματα μασαζ.

Ο Παντελής βούτηξε τη Θάλεια άρχισε να την φιλάει και να τη γδυνει. Δεν χρειαζόταν να μιλήσουμε. Όλα ήταν στον αυτόματο.

Χαμήλωσαν τον φωτισμό στο υπνοδωμάτιο. Έβγαλα τα ρούχα μου κι εγώ μα έμεινα με το εσώρουχο.

Το θέαμα με ερεθιζε αλλά όχι πλήρως.

- έτσι δεν ήθελες καυλιαρα μου; να μας παίρνουν μάτι

- Ναι μωρό μου. Ναι έτσι.

- αααααχ ανωμαλιαρα μου, έτσι παίξε μου τον πουτσο

Του τον έφτυνε και τον έπαιζε δυνατά

- ααααχ αυτό είναι

- αααχ χαϊδεψε με λίγο εδώ, δείχνοντας του το γατάκι της

- γαμιολα πως ξέρεις να με ανεβάζεις.

Κατάλαβα πως λειτουργούσε πολύ το λεκτικό και πήρα μέρος λίγο πιο αισθησιακά.

Έβγαλα το εσώρουχο. Πλησίασα τη Θάλεια και άρχισα να τον παίζω αργά.

- Θάλεια είσαι τόσο ερωτική, δεν νομίζω να αντέξω πολύ

- είδες τι καυλιαρα γαμαω; μουναρος είναι το μωρό μου

- θέλω να με κάνετε δική σας , είπε κοιτώντας με κατάματα και έτριψε με το πόδι της το πόδι μου

Εκείνη τη στιγμή άρχισε να δίνει σκαμπιλια στον πουτσο του Παντελή

- Π: χυνω ψωλα μου χυνω είπε ο Παντελής και άρχισε όντως να χυνει.

- Θ: κι εγώ, έτσι όπως με ανοίγεις, αααα αααα παρτα, παρτα, ωωωωχ παρτα.

- Π: αχ καυλιαρα μου με ξεθεωσες...

Σταμάτησα να τον παίζω, χαμογέλασα και πήγα λίγο πιο πέρα κι έβαλα το εσώρουχο μου.

Η Θάλεια σκούπισε το σπέρμα από την κοιλιά του Παντελή ο οποίος ήταν έτοιμος να κοιμηθεί. Μετά γύρισε πλάτη σε εμένα και έβαλε τα εσώρουχα της.

- Πάω να φέρω νερό, είπε

Βγήκα κι εγώ από το υπνοδωμάτιο στο σαλόνι.

- Κάθισε λίγο εδώ μέχρι να πάω το νερό μέσα.

Γυρνώντας με το νερό γεμάτο από το υπνοδωμάτιο μου εξήγησε πως τον σκέπασε και κοιμάται βαθειά. Ροχαλίζει και δεν θα ξυπνήσει πάρα μόνο μετά από 5-6 ώρες.

Καθίσαμε 5 λεπτά στον καναπέ.

Με χαμηλό το κεφάλι μου είπε

- θέλω να σε ευχαριστήσω και να σου ζητήσω συγνώμη.

- γιατί τι έγινε;

- αυτό μέσα δεν ήταν καλό. Ξέρω πως μπήκες στο ρόλο με τις φαντασιώσεις και βοήθησες στο αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα είχε μόνο ένας.

Εσύ δεν είχες καν πλήρη στηση, κι εγώ ήμουν αμήχανη και προσποιητή στο τέλος. Είδες το θέατρο του παραλόγου.

- Νομίζω πως ήταν μεγάλη και κουραστική νύχτα για όλους μας.

- Είναι η πρώτη φορά που κάνουμε κάτι τέτοιο.

- Το έμαθα για αυτό και δέχτηκα. Και για μένα ήταν η πρώτη φορά.

- Είμαστε πολλά χρόνια μαζί, λίγο πάνω από 7 χρόνια. Αγαπιόμαστε όμως έχουν σβήσει αρκετές φλόγες από τότε...

- Υπάρχει κορεσμός δηλαδή.

- όχι μόνο. Έχω μάθει πως έχει πάει με άλλες επί πληρωμή.

- Κατάλαβα... Κι εσύ, βρίσκεις την ισορροπία σου αλλού;

- Δεν μου είχε βγει καποια διάθεση με κάποιον, μέχρι εχθές που σε είδα στην παραλία. Δεν μπορούσα να σταματήσω να σε κοιτάω ή να σε ακούω.

- Ήταν αμοιβαίο να είσαι σίγουρη

- Δυσκολευομαι να το πιστέψω.  Είμαι σίγουρη πως προτιμάς πιο fit κοπέλες. Κατά την φωτογράφιση στην παραλία, παρατήρησα ένα ελαφρύ φούσκωμα. Αλλά δεν μπορούσα να είμαι σίγουρη.

- Είσαι ωραία γυναίκα, εντυπωσιακά μοναδική. Οι επιλογές μου ήταν όντως όπως λες, όμως δεν έχει καμία σημασία.

- μέσα κατάλαβα πως δεν ήσουν πλήρως ενθουσιασμένος... Αναρωτιέμαι μήπως δεν σου κάνω όντως πλήρως ;

Την πλησίασα στον καναπέ και την πήρα αγκαλιά.

Τα ζεστά μας σώματα ενώθηκαν. Την φίλησα στο λαιμό απαλά και ένιωσα την ανατριχίλα και των δύο μας.

Έφερα τα χείλη μου μπροστα στα δικά της.

Εισεπνεα την μυρωδιά της, την ανάσα της μύριζε υπέροχα. Ένιωσα το σώμα μου να αλλάζει. Η καρδιά μου χτύπαγε δυνατα. Το αίμα μου κυλούσε γρήγορα. Ήμουν ακαριαία σε πλήρη στύση.

Της έπιασα το χέρι και έμπλεξα τα δάχτυλα μου στα δικά της. Είχε κοκαλώσει.

- εχθές το μεσημέρι με είχες μαγνητίσει. Πλέον είμαι βέβαιος πως με έχεις μεθύσει.

Ακούμπησε τα χείλη της πάνω στα δικά μου.

Έπιασα το άλλο της χέρι αργά και το έφερα στην στύση μου.

Αρχισε να το ψιλαφιζει και να το χαϊδεύει. Το έβγαλε έξω από το εσώρουχο αργά.

-  σου έχουν πει πως είναι μεγάλος και χοντρός;

- είδες τι έκανες;

- είσαι απολαυστικός το ξέρεις;

- νομίζω τα λόγια είναι περιττά για το πόσο σε θέλω.

Μείναμε να κοιταζομαστε αμήχανοι και αδιάφοροι για το τι θα ακολουθήσει.

Απολαμβάναμε τη στιγμή.

Μου έδωσε ένα υγρό φιλί στη μύτη σηκώθηκε και κρατοντας μου το χέρι.

- που πάμε;

- στο μπάνιο, θέλω να πλυθούμε πρώτα...

- δεν θέλω...εδώ...

- ούτε εγώ νιώθω άνετα, αλλά δεν βλέπω πολλές επιλογές.

- Δώσε μου 5 λεπτά και επιστρέφω.

Βγήκα από το δωμάτιο. Πήγα στη ρεσεψιόν. Ζήτησα ένα μονόκλινο.

Μου έδωσε την κάρτα κλειδί και πήγα στο δωμάτιο. Ετοίμασα τα φώτα τσέκαρα το δωμάτιο και πήγα στη Θάλεια.

Χτύπησα απαλά την πόρτα και μου άνοιξε.

- σε προσκαλώ στο δωμάτιο μου, στο 107

- είσαι καλά, τι πηγές κι έκανες; είναι ακριβά

- θέλω να προλάβουμε την ανατολή του ηλίου. Θα έρθεις;

- δεν μπορώ να σου αρνηθώ τίποτα. Θα φορέσω κάτι και θα έρθω. Θα με περιμένεις;

- ανυπομονώ

Μετά από λίγο ήρθε στο δωμάτιο. Την υποδέχτηκα με μια τρυφερή αγκαλιά. Με κοίταζε με το εσώρουχο και

Γδύθηκε.

Έμεινε τελείως γυμνή, με έπιασε από το χέρι και πήγαμε στην ντουζιέρα για να πλυθουμε.

- Θέλω να κάνουμε...

- έρωτα, την διέκοψα

- ντους θα έλεγα, και γέλασε

Τη σταμάτησα με ένα φιλί. Ένα φιλί που κατέληξε να είναι ερωτικό, με γλώσσα που μπαινόβγαινε και έπαιζε αργά και υγρά.

Πήρε το σαπούνι και με έπλυνε χαμηλά. Η στύση μου ήταν μόνιμη. Έσκυψε και μου έπαιξε τον πουτσο με τη σαπουνάδα. Είχε μείνει με ελαφρώς ανοιχτό το στόμα και μου τον έπαιζε αργά.

- θέλω να κάνεις βαθύ κάθισμα κι εσύ, μου είπε.

Ξεκίνησε να μου πλένει με σαπούνι τις μπάλες και τον κορμό του πέους από κάτω. Πέρασε στα κωλομαγουλα στη σχισμή και την πίσω τρύπα δύο - τρεις φορές.

Με ξεβγαλε ενώ παράλληλα πήρα το σαπούνι για να την πλύνω στα ίδια σημεία.

Πλησίασα και σχεδόν αγκαλιαστήκαμε, της σαπούνισα στο αιδοίο και τα οπίσθια πολύ αργά.

Της φίλησα τα χείλη το λαιμό και τα υπέροχα στήθη με τις μεγάλες ροζ θηλες που δεν χόρταινα με τίποτα.

- αααααχ επιτέλους. Νόμιζα πως δεν σ'αρεσουν.

- τα χαζεύω από χθες και φαντασιώνομαι να κάνω πολλά.

- κάνε μου ό,τι θες...

Βγάλαμε τις σαπουνάδες από πάνω μας.

Σηκωθήκαμε και βγήκαμε να σκουπιστούμε. Τη σκεπασα με την πετσέτα και τη σκούπισα σε κάθε σημείο.  Ακούμπησε το κεφάλι της στην πλάτη μου.

- αυτό που συμβαίνει με έναν άντρα σαν εσένα, αδυνατώ να το πιστέψω, αλλά παράλληλα θέλω να το ζήσω στο έπακρο. Μου είπες πως σε έχω μεθύσει. Ισχύει σε έναν βαθμό και με εμένα. Δεν έχω σταματήσει να σε σκέφτομαι.  Έχω κάνει πολλές σκέψεις και μόνο με τις ματιές σου από εχθές. Νόμιζα βέβαια πως με εμπαίζεις. Όμως τώρα που ξέρω, θελω να ζήσω αυτή τη στιγμή σαν όνειρο.

Θα ήθελα να με αφήσεις να κάνω ό,τι νιώθω. Θέλω μόνο να είσαι τρυφερός και αισθησιακός.

- σε θέλω Θάλεια, θέλω τα πάντα σου.

Την παίρνω αγκαλιά. Τη σηκώνω με τα χέρια και μεταφερομαστε στο υπνοδωμάτιο.

- ωωωω τι κάνεις; πρώτη φορά με σηκώνουν.

Καταλήγουμε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, να φιλιόμαστε και να χαϊδεύουμε ο ένας το κορμί του άλλου. Κατέβηκα στα στήθη της τα οποία και έγλειφα αρχικά τρυφερά και στη συνέχεια πιο λαίμαργα.

- ααααχ με τρελαίνει η λαιμαργία σου, τα κόλπα σου με ερεθίζουν πολύ

- είσαι πανέμορφη, δεν μπορώ να αντισταθώ σε τίποτα,

και κατεβαίνω προς τα κάτω

- ωωωωωωχ ναιι δάγκωσε μου την κοιλιά, μμμμμ. Πωωω ναι, αχ ναι και το γατάκι μου... Αχ πως το γλύφεις έτσι αργά; Ακούς πως κάνει από τα υγρά; μούσκεμα είμαι. Ναι ναι ρουφα μου την κλειτορίδα ωωωω, ωωωω, ωωωωχ ;;

Έπιασε το κεφάλι μου και μου ζήτησε να γυρίσω για ένα πλαγιαστο 69.

Με πήρε στο στόμα της τρυφερά το ίδιο κι εγώ. Μουγκριζαμε και κουνουσαμε τις λεκάνες μας από ένταση.

Σήκωσε τα πόδια της προς την κοιλιά της φαιρνοντας μου την πίσω τρυπούλα της πιο κοντά στο στόμα μου.

- ωχ ναι κι εκεί θέλω τη γλώσσα σου, σε παρακαλώ...

- έχεις πολύ ωραίο κωλο μωρό μου, θα στα φάω όλα

Χουφτωνω τον κωλο της και κάνω εναλλάξ γλειφομουνι - γλυφοκωλι.

- ααααααχ, το λατρεύω αυτό που κάνεις μμμμμ λιώνω λιώνω.

Την ένιωσα παράλληλα να μου γλύφει τον κορμό του πέους μετά να μου ρουφάει τις μπάλες εναλλάξ. Μου χουφτωσε τον κωλο. Πέρασε τα πόδια μου κάτω από τις μασχάλες της.

Βρισκόμουν στημένος στα 4 με ανοιχτο κωλο.

Σήκωσε το κεφάλι της, ένιωσα την γλώσσα της στον κορμό κάτω από τις μπάλες, να κατευθύνεται προς την πίσω τρύπα μου.

Οταν ξεκίνησε να μου κάνει πολύ αργό γλυφοκωλι, μουγκρισα πρωτόγονα. Η πουτσα μου είχε χωθεί αναμεσα στα στήθη της. Η συνολική αίσθηση ήταν φανταστικη.

Τα μουγκρητα μας είχαν ανακατευτεί με τους ήχους από γλυψιμα σε ένα αμοιβαίο τρυφερό γλυφοκωλι.

Σύντομα σταμάτησα, σηκώθηκα και τη γύρισα στα τέσσερα. Μου τουρλωσε την κωλάρα της σα να ζητούσε να την κατασπαραξω.

Αποφάσισα να μπω με τη γλώσσα στο υγρό της μουνί. Έμπαινα όσο πιο βαθιά μπορούσα, ενώ η μύτη μου τριβοταν στην πίσω τρυπούλα της. Στη συνέχεια, ακουμποντας το πηγούνι στα χειλάκια της, έκανα γλυφοκωλι

- με τρελαίνεις, το ξέρεις; έχω βγει εκτός εαυτού... Βάλε μου τη γλώσσα σου πίσω, εεεεετσι, και πιο βαθειά.

Συνέχισα για ακόμα λίγο και σταμάτησα.

- Θαλεια σε θέλω, σε θέλω χωρίς όρια αυτή τη στιγμή.

- κι εγώ σε θέλω, το σώμα μου τρέμει συνέχεια με όσα μου κάνεις αγάπη μου.

Ανέβηκα πιο ψηλά, γλυφοντας την πλάτη της.

Έφτασα στο σβέρκο και την δάγκωσα

- Αααχχχχ,

μια κραυγή βγήκε από το στόμα της.

Έπεσε ίσια μπρούμυτα και γύρισε στο πλάι. Της χαιδευα τα μπούτια, τον κωλο, την κοιλιά, τα στήθη και συνέχιζα να δαγκωνω το σβέρκο της

- Ααααα κάνε μου ό,τι θες, με πεθαίνεις, έχω ανατριχιασει.

- Θάλεια, είσαι πανέμορφη γυναίκα αιθέρια, θέλω να κάνουμε έρωτα

- κι εγώ θέλω, να γίνουμε ένα...

Γύρισε το κεφάλι της να με φιλήσει στο στόμα και την έφτανα στην άκρη των χειλιών της.

Σηκώθηκα από το πλάι και την έφερα σε ιεραποστολικη στάση.

Η πουτσα μου ήταν πέτρα και τριβοταν στα μεγάλα κωλομέρια της, ενώ κάποιες φορές το πουτσοκεφαλο πέρναγε από τα τρυφερά της μουνοχειλα...

Φιληθηκαμε με πάθος και με έσφιξε πάνω της.

Της χάιδεψα το μέτωπο και τα μαλλιά καθώς την κοιτούσα στα μάτια.

Έπιασα το στήθος της και το έπαιξα γλυφοντας αργά την ρογα της.

- αααααχ τι άντρας είσαι εσύ... Με βασανίζεις τρυφερά...

ακούμπησα το πουτσοκεφαλο στα μουνοχειλα της.

Με κοίταξε και γούρλωσε λίγο τα μάτια.

Μπήκα πολύ αργά και με ρυθμό μέσα της.

Το στόμα της ήταν ανοιχτό και με κοίταζε στα μάτια, έφτασα στο βάθος της. Έμεινα εκεί. Δεν έκανα μπρος πίσω.

Πάρα μόνο μικρές κυκλικές κινήσεις μέσα της χωρίς να αλλάζω το βάθος που βρισκόμουν ενώ ταυτόχρονα τριβοταν η κλειτορίδα της.

Μου έπιασε τον κωλο και με χαιδευε.

- αχ τι μου κάνεις, σε νιώθω πανέμορφα.

- είναι πανέμορφη η αίσθηση σου. Σε νιώθω ζεστή... υγρή... γλυκιά.

- είναι υπέροχο, χοντρό, ωωωω το νιώθω τελείως πρησμένο.

- Ωωωωω αγάπη μου, νιώθω να με ρουφάς με το γατάκι σου.

- αχ συνέχισε, ααααα δεν θέλω να σταματήσει αυτό που νιώθω.

Ο ρυθμός μας έγινε λίγο πιο έντονος όχι πιο γρήγορος. Έμεινα μέσα της χωρίς να κινούμαι σχεδόν καθόλου πια.

Ακουγόταν ο ήχος από τα αχόρταγα φιλιά στο στόμα. Σε λίγο με έσφιγγε στην αγκαλιά της και φιλιόμασταν με γλώσσα. Την ένιωσα να έρχεται σε έναν έντονο  οργασμό.

- αααααααχ ααααχ

Και μετά συνέχισε ψιθυριστά

- σε χύνω ωωωωχ, ναιιιι ααααααχ

Βγήκα τελείως και ξαναμπήκα αργά 3 φορές. Την τελευταία μπήκα όσο πιο βαθιά μπορούσα.

- αχχχχ αγάπη μου, είμαι δική σου, όλη δική σου.

Έτρεμαν τα πόδια της, τα μάτια της δάκρυζαν και το γατάκι της έκανε συσπάσεις.

- ααααχ είναι τρέλα, είναι φανταστικό, αγάπη μου.

Βγήκα και έτριψα λίγο την στύση μου στην κλειτορίδα της. Σκούπισα τα μάγουλα της από τα δάκρυα, και της τα φίλησα.

Ξάπλωσα δίπλα της και αγκαλιαστήκαμε.

Κοιταχτήκαμε για λίγο στα μάτια. Ένιωσα να με περιεργαζεται.

Γύρισε προς το μέρος μου και έβαλε το κεφάλι της στο στήθος μου. Δεν είχε ηρεμήσει, δεν είχε βρει τις ανασες της. Ένιωθα τα δάκρυα της στο στήθος μου.

Είχα βουρκωσει κι εγώ λίγο, με το συναίσθημα που μου έβγαζε.

Της φίλησα στο μάγουλο με αγάπη για να ηρεμήσει.

Γύρισε και με κοίταξε αθώα, ερωτικά και ξαφνιασμενη με τα υγρά κόκκινα μάτια της.

- είσαι πανέμορφο πλάσμα

- συγγνώμη... δεν το ελέγχω αυτό που συμβαίνει. Ένιωσα κάτι που...δεν έχω.... δεν ξέρω....

- Είσαι υπέροχη και τόσο γλυκιά. Θέλω να σε βλέπω χαρούμενη.

- είμαι, είμαι πάρα πολύ αλήθεια. Αδυνατώ να καταλάβω...

είπε και άρχισε να με χαϊδεύει.

Μου φίλησε τον λαιμό, μου δάγκωσε το πηγούνι και πήγε στο αυτί μου.

- πες μου τι θες να σου κανω... μου ψιθύρισε στο αυτί ενώ μου χαιδευε τον πουτσο για να με φέρει  σε πλήρη στύση.

Με έπαιζε με δύναμη περνώντας τα δάχτυλα της από το πουτσοκεφαλο

- είσαι απίστευτη...

-  σε νιώθω πολύ πρησμένο. Θέλω να σε κάνω να χυσεις

- θέλω να νιώσω πάλι το γατάκι σου

- πες το αλλιώς, θέλω να μιλάμε αλλιώς...

- το μουνακι σου, μου έλειψε ηδη...

- αχ θέλω να ανέβω στον χοντρό σου πουτσο. Σε πειράζει που μιλάω έτσι;

- μου αρέσει όπως κι αν μιλάς. Ό,τι κι αν κάνεις.

Με καβάλησε, χαιδεψε το μουνακι της, άνοιξε τα μουνοχειλα και τα έφερε στο πουτσοκεφαλο. Μου τον έπαιζε μπρος πίσω με τα μουνοχειλα της.

- σου αρέσει αυτό που κάνω;

 - Σε νιώθω ακόμα υγρή και με τρελαίνει αυτό.

- σε πονάω με το βάρος μου;

- Δεν θέλω να σκέφτεσαι έτσι. Θέλω να αφεθούμε και να το απολαύσουμε.

- το απολαμβάνω, σε απολαμβάνω ολόκληρο, πίστεψε με. Αλλά σκέφτομαι κι εσένα.

Έσπρωξα το πουτσοκεφαλο μέσα στο μουνακι της. Έκανε κίνηση και έσπρωξε το μουνί της προς τον έντονα πρησμένη μου διάθεση και μπήκα ολόκληρος.

Κουνιόταν μπρος πίσω και στηριζόταν στο στήθος μου. Την τράβηξα στην αγκαλιά μου, έγλειψα το αυτί και της ψιθύρισα

- ωωω είσαι πανέμορφη, γυναικαρα μου. Δεν χορταίνω να κοιτάω το πρόσωπο σου και το κορμί σου. Από την πρώτη στιγμή. Είσαι πολύ ερωτική και τρυφερ γυναίκα. Με τρελαίνει το πως παίζεις με το σώμα σου. Η μυρωδιά σου, η γεύση των χειλιών σου, όλα ταραζουν τις αισθήσεις μου.

Όσο της μιλούσα ένιωθα πιο έντονο την κίνηση της για διείσδυση.

- εσύ, εσύ μου τα βγάζεις όλα. Νιώθω την φωτιά σου, την ώρα που είμαστε ένα.

- αααααχ  κάνε ό,τι θες. Αλήθεια. Σε θέλω όσο τίποτα άλλο.

-  σου κάνω έρωτα όπως έχω φανταστεί. Με το ρυθμό μου.

- κάνε μου όπως θες,  δεν κουνιέμαι καθόλου, ωχ κορμαρα μου, αγάπη μου, έτσι έτσι

- μμμμ σ' αρεσει όπως κουνιέμαι;

- αχ παιχνιδιαρα μου εσύ. Δεν με νιώθεις; με έχεις φτάσει στα όρια μου

- αχ ναι νιώθω τον χοντρό σου πουτσο να μου ανοίγει το μουνακι...

Αποφάσισα να το κάνω λίγο πιο spicy.

Έπιασα τα χέρια της τα έβαλα πάνω από τα δικά μου και χαιδευαμε τα μπούτια της. Στη συνέχεια με οδήγησε εκείνη στην κοιλιά της, στα στραγγυλα μυτερά στήθη της, τα οποία χαϊδευαμε και οι δύο.

Ένιωσα την υγρασία στο μουνακι της να μεγαλώνει. Τι υπέροχη αίσθηση.

Πέρασα το χέρι μου στο λαιμό της και βγήκε ένας αναστεναγμός βαρύς. Συνέχισα να κινούμαι σε λαιμό και στέρνο.

- είσαι πολύ ερωτική γυναίκα, δεν σε χορταίνω με καμία αίσθηση

- ααχ κι εγώ, μη σταματάς αυτά τα χάδια σε παρακαλώ

Έβαλα τα χέρια της στα στήθη της, κι εγώ συνέχισα να χαϊδεύω τον λαιμό της και την κοιλιά.

Σταμάτησε την κίνηση στην λεκάνη της. Σταμάτησε κάθε κίνηση.

Με κοίταξε με λίγη ντροπή. Πέρασα το χέρι μου από το λαιμό στο πρόσωπο της.

Πέρασα απαλά τον αντίχειρα πάνω από τα χείλη της.

Έβγαλε την γλώσσα της, μου έγλυψε το δάχτυλο και μετά το έβαλε στο στόμα της. Το δάγκωσε και το έπαιζε με τη γλώσσα της

- αααααχ τι γυναικάρα είσαι εσύ μωρό μου.

Άρχισε πάλι να κουνάει την λεκάνη της πάνω κάτω. Έβγαλα το δάχτυλο από το στόμα της. Συνέχισε ακόμα πιο αισθησιακά τώρα. Ενώ παράλληλα χαιδευε και εκείνη το σώμα της.

Έβαλα πάλι το χέρι μου στο λαιμό της και το άλλο στο ξεκίνημα του κωλου τους

Έκλεισε τα μάτια σήκωσε το κεφάλι προς τα πάνω. Έπιασε τα μπούτια της συνέχισε χαϊδεύοντας την κοιλιά της.

Χωρίς να σκεφτώ, το χέρι μου, από τα οπίσθια της, πέρασε στα πόδια της και άρχισε να ακολουθεί απαλά την διαδρομή που έκαναν τα χέρια της.

Χαϊδευε τις βυζάρες της κυκλικά, περνώντας τα δάχτυλα ή τα νύχια της από τις θηλες της.

Έγινα πέτρα και το ένιωσε αμέσως.

Άνοιξε τα μάτια της, με κοίταξε και αναστέναξε

- είσαι όνειρο, καυλιαρα μου

- Μμμμ σου αρέσει να παίζω το σώμα μου;

- είσαι έρωτας, οπτασία, κορμαρα μου εσύ.

- αγάπη μου έχω ανατριχιασει, δεν το έχω ξανακάνει.

Της έπιασα το λαιμό λίγο πιο σφιχτά και της χουφτωσα το ένα στήθος. Έβαλε το χέρι της πάνω στο δικό μου και εσφιξε...

- σφίξε με άντρα μου, έτσι έτσι, ναι κι άλλο λίγο, έχω ανατριχιασει ολόκληρη.

Ανεβοκατεβαινε με πάθος πιο έντονα.

Κάποια στιγμή λαχανιασε,κουράστηκε και σταμάτησε.

Ξάπλωσε πάνω μου και φιληθηκαμε με γλώσσα.

Είχε ξαπλώσει πάνω μου πια και κουνουσε την λεκάνη της.

Την είχα αγκαλιά και της χαϊδευα την πλάτη και τον κωλο.

Τα σώματα μας είχαν πάρει φωτιά.

- μμμμμ τι ήταν αυτό μωρό μου, είσαι τρέλα.

- ααααχ αγόρι μου, τι μου βγάζεις με την φαντασία σου, νομίζω πως δεν θαντεξω και πάλι.  Έχεις πρηστεί κι άλλο, σε νιώθω

- προσπαθώ να κρατηθώ, να μην χυσω το μουνακι σου.

- αχ σε νιώθω να το γεμίζεις , τι γλυκό έρωτα που κάνουμε, αχ ναι άγαπη μου

- ωωωω θέλω να μου χυσεις τον πουτσο πάλι.

-  μμμμμμ  θα στον χύσω και μετά θα στα φέρω στο στόμα.

- αααααχ καυλιαρα μου, γυναικάρα μου.

- αχ ναι πάρε με, το μουνακι μου καίει, χύσε με σε παρακαλώ...

Αρχίζω να κουνιέμαι, μπαίνω λυσασμενα αλλά όχι πολύ γρήγορα.

Φαιρνω δύο δάχτυλα, τον δείκτη και τον μεσαίο, στα χείλη της. Μου τα φιλάει, τα γλύφει, τα βάζει στο στόμα της και τα πιπιλαει.

- Τι γυναίκαρα είσαι... Ο ερωτισμός σου...

μου ξυπνα πρωτόγονα αισθήματα,

λέω και βγάζω τα υγρά δάχτυλα από τα χείλη της, τα πλησιάζω στον κώλο της, τον ζουλαω, ρίχνω μικρα σκαμπιλια.

- ααααχ, σ'αρεσει η κωλαρα μου, σε καυλώνει;

-  λατρεύω τα πάντα σου

- θέλω να σε νιώσω παντού, παντού όμως...

Ακαριαία φιλιομαστε και οι γλώσσες παίζουν κυκλικά. Ταυτοχρονα βάζω τα 2 δάχτυλα αργά στην τρυπούλα της πίσω χωρίς αντίσταση. Νιώθω να μουγκριζει

Τα βγάζω τα φέρνω στο πρόσωπο μου, τα μυρίζω.

- ωωω υπέροχα

Και γλυφω τα δάχτυλα μου.

Παράλληλα πλησιάζει και τα γλύφει και εκείνη με κλειστά μάτια.

Στη συνέχεια τα βάζω αργά πάλι στην πίσω τρυπούλα της και της δαγκωνω απαλά το κάτω χείλος.

Ο ρυθμός μας γίνεται πιο άγριος.

Η γλώσσα μου είναι στο στόμα της και με παίζει σαν να με τσιμπουκωνει.

Ακούγονται μουγκρητα απόλαυσης και από τους δύο.

Φιλιομαστε με πάθος, ενώ λικνίζεται αισθησιακά. Δίνει ρυθμό στη διείσδυση τόσο στο μουνακι της όσο και στον κωλο.

Περνάει το χέρι της και μου χαϊδεύει τις μπάλες. Τις τραβάει οριακά. Ανοίγω λίγο τα πόδια και τα δάχτυλα της περνάνε και χαϊδεύουν τον κορμό κάτω από τις μπάλες και την τρυπούλα μου.

Νιώθω ήδη απίστευτα και έτοιμος να χύσω χωρίς να μπορώ να κρατηθώ πια άλλο.

- Μμμμ αγάπη μου, δεν αντέχω άλλο

- σε νιώθω παντού αγάπη μου, ααααχ τι μου κάνεις, με γεμίζει ο έρωτας που μου κάνεις

- ωωωω σε χυνω, έρχεται αγάπη μου, θα σε χυσω πολύ.

Αμέσως σηκώνεται, ακουμπάει τα μουνοχειλα της στον κορμό μου, και τρίβεται πάνω.

Παράλληλα δεν έχει σταματήσει να με φιλάει και να μου μιλάει ψιθυριστά.

- χύσε με έρωτα μου, το θέλω πολύ

- αααααχ ναι σε χυνω, αααα σε λατρεύω, ναι.

Άρχισα να χυνω ποσότητα σπέρματος  κι ένιωσα πως αδειάζω.

- ναι αγόρι μου ναι. Αχ πως με χυνει έτσι η χοντρή σου πουτσα...

Κατέβηκε μου ρούφηξε το πουτσοκεφαλο κοιτώντας με λάγνα και τρυφερά, και καταπεινοντας τις τελευταίες ριπές.

Ειχα χαθεί...

Μετά έγλυψε αργά το σπέρμα από την κοιλιά μου ενώ παράλληλα είχε ανοιχτά τα πόδια της και χαϊδευε τη μουναρα της.

- Τι παιχνιδιάρα γυναίκα είσαι εσύ;

- εσύ με κάνεις έτσι.

- θέλω να μου δώσεις να γλύψω τα  δαχτυλάκια που παίζεις το μουνακι σου.

Δεν το έκανε. Συνέχισε να παίζει το μουνακι της.

Σύντομα άρχισαν να πετάγονται πιτσιλιές. Κάποιες έφτασαν στο πρόσωπο μου.

Πλησίασα το μουνακι της και το έγλυψα αργά ενώ έπαιζε ακόμα με τα δάχτυλα της.

- Ωωωωω ναι φαε το μουνακι μου και τους χυμούς μου μωρό μου,

 άνοιξε το μουνακι με τα δάχτυλα της.

Μετά έβαλε 2 δάχτυλα μέσα και μου τα έδωσε στο στόμα.

 Ήρθε στην αγκαλιά μου και με φίλησε με πάθος.

Σκούπισε με τα χείλη της τις σταγόνες στο πρόσωπο μου. Απολάμβανα με κάθε τρόπο τα απαλά χείλη, τον ερωτισμό της. Την φίλησα και πάλι στα μαγουλα πολλές φορές.  Μείναμε αγκαλιά μέχρι να βρούμε τις ανάσες μας και να επανέλθουμε στην πραγματικότητα.

- ήταν πολύ τρυφερό και έντονο όλο αυτό. Πάρα πολύ, πάρα πολύ

- Είσαι υπέροχο πλάσμα, είσαι γυναικάρα.

- δεν μπορώ να σου εξηγήσω πως ένιωσα και πως νιώθω ακόμα. Μου ήρθαν και έρχονται ακόμα να πω λέξεις που δεν έχω ξαναπεί.

- Όπως;

- δεν μπορώ να τις πω. Εσένα σου ήρθε να πεις κάτι;

-  Ένιωσα πως έχω μια Θεά μπροστά μου.

Ειχα παραδοθεί τόσο στις αισθήσεις και την απόλαυση σου που και να είπα κάτι δεν το σκέφτηκα. Απλά το είπα. Δεν είχα φραγμούς στη σκέψη.

- όταν είχα τουρλωσει και έβαζες τη γλώσσα σου μέσα, σκέφτηκα πως με...

Ξεκωλιαζεις με τη γλώσσα σου

- Μμμμ γλυκούλα μου

Μου έδωσε φιλί στο στήθος, και με χαϊδεψε.

- στα κλάματα μου πριν, ένιωσα πληρότητα μέσα. Κατάλαβα αυτό που λένε εραστής, ταύρος... και το άλλο.

- ποιο άλλο;

- μου βγήκε να πω, πως είσαι ο γαμιάς μου, πως θέλω να χυσεις μέσα μου. Ένιωθα τόση χαρά που δεν μπορούσα να συγκρατησω τις σκέψεις μου.

- μου αρέσουν όλα σου. Δεν σε χορταίνω.

Είσαι μοναδική γυναίκα. Η ταυτόχρονη διείσδυση σου άρεσε;

- ένιωσα περίεργα στην αρχή, αλλά μετά ήταν όνειρο γλυκό και τρέλα ταυτόχρονα. Είχα χαθεί.

Φιληθηκαμε και πάλι ενώ δεν σταματούσα να την χαϊδεύω.

Δεν είχε περάσει ούτε μισή ώρα αλλά είχαμε χαθεί στον χρόνο.

Πήγα και έφερα λίγο νερό. Σταμάτησα και χάζεψα λίγο το σώμα της.

Την έβλεπα να πίνει νερό και την σκαναρα σπιθαμή προς σπιθαμή.

Πρότεινα να κάνουμε ντους μαζί.

- θα μπω λίγο μόνη μου να πλυθώ τοπικά.

Στο υπόλοιπο σώμα θέλω να μείνω με τη μυρωδιά σου.

Πηγε στο μπάνιο και άκουσα να τρέχει νερό στην ντουζιέρα.

Προσπαθούσα να χωνέψω τι είχε γίνει.

Ποιες ήταν οι πιθανότητες να συμβεί όλο αυτό, τι τυχερός και άτυχος που ήμουν ταυτόχρονα.

Βγήκε από το μπάνιο τυλιγμένη με πετσέτα, με μάτια κλαμενα. Με κοίταξε που ήμουν γυμνός στο κρεβάτι.

Την κοίταξα έχοντας κόμπο στο λαιμό.

- Έλα εδώ, είπα και άνοιξα τα χέρια μου.

Έβγαλε την πετσέτα, κι έμεινε γυμνή. Σηκώθηκα και την πήρα αγκαλιά.

Ξάπλωσαμε στο κρεβάτι και κουρνιασαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου έχοντας σκεπαστεί πλήρως με ένα σεντόνι.

Κοιτουσαμε ο ένας τον άλλον έχοντας ένα χαμόγελο ευτυχίας. Δεν είχαμε πολύ χρόνο μέχρι τον αποχωρισμό.

Οι πρώτες ακτίνες φωτός έμπαιναν στο δωμάτιο.

Ξημέρωνε ...

[mariexdiary]

Λίγα λόγια γι’ μένα..

Είμαι εδώ από το 2011 και αναπολώ ακόμη την εποχή που δεν υπήρχε το chat και τα μηνύματα.

Αν είσαι κάτω από 30 ετών, μη μου στείλεις μήνυμα.

Δε ψάχνω τίποτα εδώ, ούτε γκόμενο, ούτε onst.

Να είστε ευγενικοί και να μη βρίζετε!

Η στήλη «Αγαπητό μου ημερολόγιο», είναι αληθινά βιώματα όπως ακριβώς τα ζω. Δε τα γράφω γι’ εσάς, τα γράφω γι’ μένα για να έχω κάπου όλες τις αναμνήσεις μου μαζεμένες.

Το ότι έχω ερωτικό περιεχόμενο δε σημαίνει ότι ��έλω να κάνω sexting μαζί σου.

Το ότι γράφω ερωτικές ιστορίες (Pleasure Stories) δε σημαίνει ότι θέλω να κάνω sexting μαζί σου.

Γενικά προσπαθώ να αποφεύγω το sexting και την ερωτική κουβέντα μέσω του tumblr. Σεβάσου το!

Μη μου πεις πόσο καυλωμένος είσαι, χέστηκα!

Αν βαριέσαι και θέλεις να μιλήσεις κάπου, μη μου στείλεις!

Αν μου στείλεις το πουλί σου χωρίς την συγκατάθεσή μου, θα φροντίσω να σε κάνω βούκινο σε όλο το Tumblr.

Άδεια προφίλ χωρίς καμιά φωτογραφία και περιεχόμενο μόνο πορνό, μπλοκάρονται αυτόματα.

[xehasmenesithakes]

Ξέρεις ποιο είναι το θέμα με τον έρωτα, κατά την γνώμη μου, ότι όσα και να δώσεις, όσα και αν νιώσεις και όσο κι αν προσπαθήσεις, αν δεν πιστεύει και ο άλλος σε αυτόν δεν θα υπάρξει ποτέ στα αλήθεια για εσένα εκεί.

Και μιας και είπες να σου πούμε τις δικές μας ερωτικές ιστορίες, φτιάξε τσάι και κάτσε στην γωνία του καναπέ.

Πολύ φοβάμαι ότι ριζωνουμε σε χώματα και μας περνάνε για αγριόχορτα και μας ποδοπατανε, μας ξεριζώνουν και μας καίνε κάθε φθινόπωρο σε ένα σωρό από ξερά φύλλα, ενώ είμαστε και εμείς λουλούδια, ίσως όχι τριαντάφυλλα, ίσως είμαστε απλά νούφαρα.

Δεν μετανιώνω ούτε που τον γνώρισα, ούτε που τον ερωτεύτηκα, 15 χρόνων ήμουν και ένιωσα όσα δεν έχω νιώσει για κανέναν άλλο και ας έχουν περάσει 4 χρόνια... Ίσως να μην το άφησα να συμβεί γιατί πάντα θα επιστρέφω σε αυτόν, στον άνθρωπο που όσο σκουπίδι και να με έχει κάνει, εγώ μαζί του νιώθω όμορφα, νιώθω ασφάλεια. Εχω γράψει τόσα πολλά για αυτόν αλλά φοβάμαι πως είναι από τους ανθρώπους που δεν μπορούν να το εκτιμήσουν η έστω να το καταλάβουν αυτό και όσο και αν με πονάει πρέπει να το αποδεχ��ώ. Μπορώ να περιγράψω αμέτρητες μικρές στιγμές που ένιωθα υπέροχα μαζί του μα μόλις το συνειδητοποιώ, ποτέ δεν έχω τίποτα να πω, ποτέ δε υπήρξε κάτι όντως ουσιαστικό, και αν ήταν όλα μέσα στο μυαλό μου?

Και κάθομαι και γράφω μια ιστορία που ξέρω ότι δεν έχει μέλλον ενώ έχω σχολή αύριο στις 9.

Γιατί είναι ο άνθρωπος που αγάπησα, και ξέρω πως αν του συμβεί κάτι, θα με πάρει μαζί του, γιατί είναι ο άνθρωπος που έχω δει να κλαίει και ανοίγεται σε εμένα ενώ ξέρω πως δεν μιλάει με κανένα για το πώς νιώθει, είναι ο άνθρωπος που ήξερα ότι υπάρχει για εμένα και εγώ για αυτόν, αυτός που με έκανε να πεισμωνω, να κλαίω, να φοβάμαι, να γελάω, να αγαπάω, να δενομαι και συγχρόνως είναι ο ίδιος άνθρωπος που με έκανε να μισώ τον εαυτό μου, να κλεινομαι στο καβούκι μου, να είμαι τίγκα στις ανασφάλειες, να νιώθω πως δεν μου αξίζει να αγαπηθώ και να είμαι απλά ένα αντικείμενο ικανοποίησης

Και ξέρεις τι ρε συ Χάρη, τα είχα χωνέψει όλα αυτά, είχα συμφιλιωθεί με τα γεγονότα, ήμουν εντάξει και είχα προχωρήσει, όσο μίζερο και αν ακούγεται, και αντί να με αφήσει ήσυχη, αφού έβλεπε ότι προσπαθώ με αποτελείωσε λέγοντας μου "θα σου μιλήσω ειλικρινά, είσαι καύλα αλλά δεν θα έκανα ποτέ σχέση μαζί σου"

Και δεν καταλαβαίνω που έχω κάνει λάθος

Εμένα γιατί δεν μπορούν να με αγαπήσουν?

Τι έχω κάνει και δεν αξίζω κάποιον που θα νιώθει όμορφα όταν είναι δίπλα μου, που θα με νοιάζεται και θα μπορούμε να γελάμε μαζί?

Γιατί φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω να δω ποτέ την αυγή με αυτόν τον κάποιον να μου κρατάει το χέρι ή απλά να καθόμαστε στον καναπέ μια μίζερη Δευτέρα και να έχει ξαπλώσει στο στήθος μου όσο εγώ του διαβάζω ποίηση?

Πότε θα φτιάξω εγώ πρωινό σε κάποιον και παρόλο που είναι χάλια (γιατί δεν ξέρω να μαγειρεύω) αυτός θα το φάει και μετά θα κάτσουμε στο κρεβάτι αγκαλιά να μας χτυπάει ο ήλιος που μπαίνει από τις χαραμάδες των παντζουριών?

Πολλά ζητάω εε?

Άντε καληνύχτα ❤️

Καλο μου πλασμα εγω σε ακουω και σε καταλαβαινω.Ο ερωτας οπως ειπες θελει δυο γιαυτο παψε να ριχνεις το φταιξιμο σε σενα.Επειδη δεν μπορεσες με εναν ανθρωπο να σου δωσει αυτο που θες δεν σημαινει οτι δεν εισαι αξια να αγαπηθεις.Πρεπει να θες τα ιδια πραγματα με τον αλλον σε μια σχεση οταν ξεκινατε εσυ θες κατι το οποιο να επενδυσεις συναισθηματικα σε ολα τα επιπεδα μπορει ο αλλος να μη το ηθελε.Το οτι ερωτευτηκες και οτι ειδες κατι σε αυτον π θα μπορουσε να σε ξεκλειδωσει δεν αρκει.Το πρωτο και σημαντικοτερο ειναι να ειστε στην ιδια φαση με τον αλλο οποια και αν ειναι αυτη αναλογα τη φαση της ζωης του καθενος.Προφανως κατι ειχε αυτο το παιδι και σε αγγιξε πολυ ανθρωποι θα μπορεσουν να σε αγγιξουν αν αφεθεις.Η πεποιθηση οτι ειμαστε μισα κομματια του παζλ και θα ρθει το αλλο μισο να μας κουμπωσει ειναι ενα ψεμα.Ειμαστε ολοκληρωμενες οντοτητες δυναμικες και ευελικτες αλλαζουμε συνεχεια και μπορουμε να ταιριαξουμε σε διαφορετικα επιπεδα με πολλους παραπανω ανθρωπους απο οσο νομιζουμε.Ξερω οτι μπορει να υπαρξουν ερωτες πιο εντονοι απο αλλους και συναισθηματα μοναδικα.Αλλα το οτι εζησες κατι ομορφο εστω στο κεφαλι σου δεν πρεπει να σε σταματα απο το να ζησεις και κατι αλλο ομορφο.Και ναι απεχει πολυ η θεωρεια απο την πραξη και ειναι δυσκολο και παντα θα εχουμε ανθρωπους που ειναι οι αδυναμιες μας αλλα αμα θελαν θα ταν εδω και συ δεν μπορεις να κανεις ολο το δρομο μονη σου.

[xionisgr]

ISBN: 978-618-01-5373-6 Συγγραφέας: Αντιγόνη Ζόγκα Εκδότης: Ψυχογιός Σελίδες: 256 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-02-11 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[manpetasgr]

ISBN: 978-618-01-5373-6 Συγγραφέας: Αντιγόνη Ζόγκα Εκδότης: Ψυχογιός Σελίδες: 256 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-02-11 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[kwstasattgr]

ISBN: 978-618-01-5373-6 Συγγραφέας: Αντιγόνη Ζόγκα Εκδότης: Ψυχογιός Σελίδες: 256 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-02-11 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[a078740849aposts]

ISBN: 978-618-01-5373-6 Συγγραφέας: Αντιγόνη Ζόγκα Εκδότης: Ψυχογιός Σελίδες: 256 Ημερομηνία Έκδοσης: 2024-02-11 Διαστάσεις: 21x14 Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

[clevernews]

«Rockstar Tour»: Οι Polkar σε περιοδεία!

Ένα λαϊκό rockstar υπερθέαμα! Η υπερμπάντα από τη Θεσσαλονίκη, που προκάλεσε χαμό στις Αθηναϊκές νύχτες επί 10 συναπτά έτη, ύστερα από λαϊκή απαίτηση, ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα για να συναντήσει το κοινό της! Θα ακουστούν Καψουροτράγουδα, χάλκινα σε παροξυσμό, τσίτα μπόμπα σουξεδάκια, εξωφρενικά ρεφρέν, πλούσιο λαϊκό πρόγραμμα και αβάσταχτες ερωτικές ιστορίες χωρίς έλεος. Θα εμφανιστούν:…

[mikrofwno]

Polkar: Ένα λαϊκό rockstar υπερθέαμα σε περιοδεία!

Η υπερμπάντα από τη Θεσσαλονίκη, που προκάλεσε χαμό στις Αθηναϊκές νύχτες επί 10 συναπτά έτη, ύστερα από λαϊκή απαίτηση, ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα για να συναντήσει το κοινό της!  Θα ακουστούν Καψουροτράγουδα, χάλκινα σε παροξυσμό, τσίτα μπόμπα σουξεδάκια, εξωφρενικά ρεφρέν, πλούσιο λαϊκό πρόγραμμα και αβάσταχτες ερωτικές ιστορίες χωρίς έλεος.  Θα εμφανιστούν: Λυσσασμένοι fans, τύποι στο…

[hot-stories]

Διαβάστε την καυτή ιστορία της χαραμάδας!

[justforbooks]

Η άνοιξη, με τα χρώματα και τις μυρωδιές της ανθισμένης φύσης να σκορπίζονται παντού, είναι η ωραιότερη εποχή για να γνωρίσει κάποιος παλιές γειτονιές της Αθήνας, που διατηρούν αναλλοίωτη τη γοητεία και την ομορφιά τους: η Πλάκα, το Θησείο, τα Πετράλωνα και το Γκάζι, με σημείο αναφοράς τον ιερό βράχο της Ακρόπολης και τους γύρω λόφους, τους γεμάτους μνήμη και ιστορία.

Πλάκα, η αρχαιότερη συνοικία της Ευρώπης, κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης, γνωστή ως «Συνοικία των Θεών» και, όπως λέει ένα τραγούδι, «ήξερε η ανθρωπότης πως ο Θεός ήταν Πλακιώτης». Αν και κουβαλάει στην πλάτη της 6.000 περίπου χρόνια, διατηρεί τη ζωντάνια και το χρώμα της. Έχει αγαπηθεί και έχει υμνηθεί για τις ομορφιές και τις ρομαντικές ιστορίες της και προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, όλες τις ώρες της ημέρας.

Είναι μία ιστορική γειτονιά, με πολυλειτουργικό χαρακτήρα και αυστηρούς όρους δόμησης, που κατοικήθηκε, μεταξύ άλλων, από φιλέλληνες, ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης και βρέθηκε στο επίκεντρο της κοινωνικής ζωής της πόλης από τα πρώτα χρόνια που η Αθήνα κηρύχθηκε πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους. Στην Πλάκα πρωτοεμφανίστηκε η αθηναϊκή αποκριά, εκεί γεννήθηκε η αθηναϊκή καντάδα και αρκετά χρόνια αργότερα το Νέο Κύμα του ελληνικού τραγουδιού. Σήμερα, πολλοί Αθηναίοι μιας κάποιας ηλικίας θα θυμούνται τα ήσυχα βράδια που πέρασαν μέσα στην παρεΐστικη ατμόσφαιρα των μπουάτ, ακούγοντας την Αρλέτα, τον Βιολάρη, τον Σαββόπουλο, την Κουμιώτη και άλλους νέους τότε καλλιτέχνες να ερμηνεύουν τραγούδια σε μουσική Λοΐζου, Μαυρουδή, Χατζηδάκι.

Είναι μια γειτονιά διάσημη για τις πολυάριθμες ταβέρνες της με τη ρετσίνα κεχριμπάρι, που έχουν γράψει ιστορία τόσο για τα χρόνια λειτουργίας τους όσο και για τους θαμώνες τους και τα κρασοτράγουδα που ακούστηκαν εκεί, πολλά εκ των οποίων αφορούσαν ανεκπλήρωτους έρωτες και ερωτικές απογοητεύσεις που βρήκαν παρηγοριά στο κρασί, όπως ακούμε στο τραγούδι του Αττίκ «Ταβερνιάρη, μην αφήνεις το ποτήρι μου αδειανό/ Γιατί μόνο σαν μεθύσω τον καημό μου λησμονώ…».

Μια μικρή γειτονιά με μεγάλη όμως προσφορά στον χώρο της τέχνης, με θεατρικές σκηνές και αξιόλογα θεματικά μουσεία, φιλικά και ελκυστικά στους επισκέπτες κάθε ηλικίας.

Περπατώντας στα γραφικά στενάκια με τις παλιές ταβέρνες στις ανηφοριές, αλλά και τα πολλά καφέ και ταβερνάκια του σήμερα, σκαρφαλωμένα σε σκαλάκια και τη μουσική από πλανόδιους καλλιτέχνες να σκορπάει μια γλύκα στην ατμόσφαιρα, αντιλαμβάνεσαι γιατί αυτή η περιοχή αποτελεί ένα διατηρητέο παλίμψηστο και την περίληψη ολόκληρης της αθηναϊκής ιστορίας. Αρχαιολογικοί χώροι, ερείπια, μνημεία, εκκλησιές και κτίρια μάρτυρες από την αρχαία, ρωμαϊκή, βυζαντινή, οθωμανική και οθωνική εποχή, ανάμεσα σε αυτά της νεότερης και ενταγμένα αρμονικά στον πολεοδομικό ιστό, σε καλούν να σταθείς μπροστά τους, να τα θαυμάσεις, να τα φωτογραφίσεις, να τα επισκεφθείς.

Σπίτια λαϊκά με αυλές, χαγιάτια και κεραμοσκεπές, σπίτια επωνύμων της παλιάς Αθήνας, σπίτια νεοκλασικά, σπίτια εκλεκτικιστικά, χαρακτηρισμένα στο σύνολό τους διατηρητέα, συνθέτουν όλα μαζί ένα όμορφο οικιστικό σύνολο με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, εκφράζοντας συνάμα τη σταδιακή εξέλιξη της αθηναϊκής κατοικίας.

Ιδιαίτερη κατηγορία, τα Αναφιώτικα, ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί στην καρδιά της Αθήνας, στις ΒΑ υπώρειες του βράχου της Ακρόπολης. Τα άσπρα σπιτάκια σκαρφαλωμένα από τα μέσα του 19ου αιώνα στο φυσικό ανάγλυφο του βράχου, οι λουλουδιασμένες αυλές που μοσχοβολούν αγιόκλημα και γιασεμιά, οι γάτες που κυκλοφορούν νωχελικά ή λιάζονται ανενόχλητες παντού, οι μυρωδιές από τις κουζίνες, τα δύο πανέμορφα εκκλησάκια, ο Άγ. Γεώργιος του Βράχου και ο Άγ. Συμεών, που οριοθετούν τον οικισμό, δημιουργούν ένα μοναδικό σκηνικό. Ο διαβάτης αισθάνεται ότι διακτινίζεται σε κάποιο νησάκι του Αιγαίου και μόνο όταν σταθεί να ξαποστάσει στο πεζούλι, κάτω από τον βράχο με την πολύβουη πόλη να απλώνεται στα πόδια του, συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της.

Αρχικά, Πλάκα ονομαζόταν η γειτονιά γύρω από το μνημείο του Λυσικράτη. Το όνομά της προέρχεται από τον 16ο αιώνα και η προέλευσή του έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις μεταξύ των ιστορικών και ερευνητών. Σύμφωνα με τον Καμπούρογλου, αυτό οφείλεται σε μία μεγάλη μαρμάρινη άσπρη πλάκα που βρέθηκε κοντά στην οδό Θέσπιδος, ενώ ο αρχιτέκτων Κ. Μπίρης υποστηρίζει ότι η λέξη «Πλάκα» ήταν αρβανίτικη (από το «πλιακ», που σημαίνει παλιός) και είχε προέρθει από τους μισθοφόρους Αρβανίτες της Αργοναυπλίας, που έμειναν άνεργοι μετά τα Ορλωφικά και οι Τούρκοι τους εγκατέστησαν σε εκείνη την περιοχή.

Παρουσιάζει δε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ιστορία της λέξης «Γκάγκαρος» που σχετίζεται άμεσα με την Πλάκα και την καταγωγή των γηγενών Αθηναίων, γεννημένων στην Αθήνα, από πολλών ετών αθηναϊκή οικογένεια. Σύμφωνα με μία εκδοχή, προέρχεται από την παραφθορά της λέξης «Βάγκαρης», που σημαίνει «αποστρατευμένος μισθοφόρος» και αφορούσε τους Αρβανίτες της Αρνοναυπλίας και αργότερα όλους τους κατοίκους της Αθήνας. Κατά τον Καμπούρογλου, προέρχεται από την ιταλική λέξη «γκάγκαρο» και σημαίνει το ξύλο που ασφάλιζε εσωτερικά τις πόρτες των αθηναϊκών σπιτιών.

Αν και σήμερα η Πλάκα, παρ’ όλη την αναβάθμισή της τη δεκαετία του ’80, αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα λόγω των πολλών τουριστικών δραστηριοτήτων, εξακολουθεί να διατηρεί τη μοναδικότητά της, αποτελώντας την πιο όμορφη και γραφική γειτονιά της πόλης μας.

ΘΗΣΕΙΟ

Περπατώντας, σε έναν από τους πιο όμορφους πεζόδρομους της Αθήνας, τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, φθάνουμε σ’ ένα κομβικό σημείο όπου μένει να αποφασίσουμε αν θα ανηφορίσουμε προς τον Λόφο του Φιλοπάππου, διασχίζοντας το καταπληκτικό μονοπάτι του Πικιώνη, ή θα κατηφορίσουμε, μέσω της πεζοδρομημένης οδού Αποστόλου Παύλου, προς το Θησείο.

Το Θησείο είναι μία όμορφη, αυθεντική, συνοικία του ιστορικού κέντρου της Αθήνας με μακρά ιστορία. Ταυτίζεται με τον παρακείμενο ναό του Ηφαίστου, που παλαιότερα, λανθασμένα, ονομαζόταν Θησείο από τις ανάγλυφες παραστάσεις των άθλων του Θησέα που απεικονίζονται στις μετώπες του. Στο Θησείο βρισκόταν μία από τις δεκατρείς πύλες της κλασικής οχύρωσης της αρχαίας Αθήνας (Πειραϊκές Πύλες), ένα από τα πιο νευραλγικά σημεία της πόλης.

Συνορεύει με τις γειτονιές των Άνω Πετραλώνων, Ψυρρή, Κεραμεικού, Μοναστηρακίου και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’30 ήταν ενιαίο με τη γειτονιά του Βρυσακίου, η οποία εξαφανίστηκε, για πάντα, κάτω από τη σκαπάνη των αρχαιολογικών ανασκαφών της Αρχαίας Αγοράς από την Αμερικάνικη Αρχαιολογική Σχολή.

Ήταν από παλιά και εξακολουθεί να είναι αγαπημένο μέρος των κατοίκων αλλά και τουριστών της Αθήνας, οι οποίοι απολαμβάνουν όμορφες βόλτες στον κεντρικό πεζόδρομο, με απεριόριστη θέα στην Ακρόπολη, χαζεύουν τους street artists, ψωνίζουν από το υπαίθριο παζάρι, χαλαρώνουν και διασκεδάζουν στα πολυάριθμα καφέ, μικρά εστιατόρια ή μπαράκια των οδών Αποστόλου Παύλου, Ηρακλειδών, Νηλέως, Ακάμαντος, Επταχάλκου, ή περιπλανώνται στην... ενδοχώρα της γειτονιάς, η οποία διατηρεί ανέπαφη την οικιστική δομή των αρχών του 20ού αιώνα και είναι γεμάτη χρώμα από τα παλιά.

Στο Θησείο διαμορφώθηκε το 1862 ο πρώτος δημόσιος κήπος της Αθήνας, γνωστός ως το «Περιβολάκι του λαού». Εκεί γιορταζόταν το Πάσχα και γινότανε ο Αγιασμός των Υδάτων σε μία δημόσια τεράστια στέρνα που υπήρχε, και όσο απίθανο και να μας φαίνεται σήμερα, εκεί μάθαιναν τα παιδιά κολύμπι. Από τον ιστορικό σιδηροδρομικό σταθμό του Θησείου ξεκίνησαν στις 27 Φεβρουαρίου του 1869 οι διαδρομές της πρώτης ατμήλατης σιδηροδρομικής γραμμής που ένωσε την Αθήνα με τον Πειραιά, έργο-επανάσταση για τις δημόσιες μεταφορές της εποχής.

Το Θησείο είναι ένα υπαίθριο μουσείο αρχιτεκτονικής με τα εκθέματά του να βρίσκονται μπροστά σε κάθε μας βήμα, έτοιμα να διηγηθούν τις ιστορίες τους και μας πηγαίνουν χιλιάδες χρόνια πίσω, όπως τα κατάλοιπα των αρχαίων τειχών της πόλης. Τα δρομάκια με τα όμορφα νεοκλασικά, ή τα δίπατα σπίτια με τις εσωτερικές αυλές, τα σπίτια του μεσοπολέμου, τα ερειπωμένα αρχοντόσπιτα, τα περιποιημένα μαγαζάκια, τα ατμοσφαιρικά βιβλιοπωλεία, τα πλακόστρωτα με τις εμφανείς γραμμές του παλιού τραμ συνθέτουν μία εικόνα της Αθήνας των περασμένων ετών και ο διαβάτης αισθάνεται ότι κάνει μία βόλτα στο παρελθόν.

Το Θησείο είναι σταθερός προορισμός διασκέδασης και νυχτερινής ζωής, με μερικά μαγαζιά να έχουν γράψει ιστορία, όπως ο Στάβλος (πρώην στάβλοι του Όθωνα), το Berlin (το σημερινό UnderDog), το Φοίλιστρο, το ρακομελάδικο Μορφή κ.ά. Πολλά από αυτά έχουν κλείσει και έχουν μείνει πλέον στις μνήμες αυτών που έχουν διανύσει την 4η δεκαετία της ζωής τους. Στη θέση τους έχουν ανοίξει καινούργια που διεκδικούν, με τη σειρά τους, τον χώρο τους σ’ έναν από τα πιο όμορφα σημεία της Αθήνας.

Σταθερή και διαχρονική αξία ο θερινός κινηματογράφος ΘΗΣΕΙΟΝ, «το καλύτερο σινεμά στον κόσμο», σύμφωνα με ελληνικά και ξένα δημοσιεύματα. Το να παρακολουθείς μια ταινία του Hitchcock κάτω από τον έναστρο ουρανό κι όταν γυρίζεις το κεφάλι να βλέπεις την Ακρόπολη φωτισμένη, είναι μία εμπειρία μοναδική!

Στο Θησείο βρίσκονται μερικοί πολύ σημαντικοί χώροι τέχνης και πολιτισμού, όπως το Μουσείο Ηρακλειδών, το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, το Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη», το Μουσείο Σκιών Χαρίδημος, το Μουσείο Αλεξ. Μυλωνά-Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής, καθώς πολλές γκαλερί μία εκ των οποίων, η γκαλερί Bernier/Ιliades που στεγάζεται σ’ ένα υπέροχο διατηρητέο νεοκλασικό, με εσωτερική αυλή, στην οδό Επταχάλκου 11.

Απέναντι σχεδόν από την γκαλερί, ένα εκκλησάκι σκαρφαλωμένο πάνω στον βράχο, ο Άγ. Αθανάσιος Κουρκούρης, το λεγόμενο μετεοράκι, μας τραβά το βλέμμα και συντασσόμαστε με τον Δημ. Καμπούρογλου ο οποίος είχε γράψει ότι ο ναός εκεί που βρίσκεται δίνει την εντύπωση «ορνέου κουρκουριάζοντος».

Ανηφορίζοντας την Αποστόλου Παύλου και στρίβοντας δεξιά στην οδό Αιγινήτου προς τον Λόφο των Νυμφών, όπου δεσπόζει ο μεγαλοπρεπής διατηρητέος ΙΝ της Αγίας Μαρίνας, μέσα σε λίγα λεπτά βρισκόμαστε στο Αστεροσκοπείο, αλλά και στον Αρχαιολογικό χώρο της Πνύκας και στο μυαλό έρχονται όσα μάθαμε στο σχολείο για τις συνελεύσεις της Εκκλησίας του Δήμου, που γινόντουσαν εκεί από τον 6ο αιώνα π.Χ. Από το σημείο αυτό, μπορεί κάποιος να απολαύσει μία υπέροχη θέα του Παρθενώνα. Και από τον λόφο Νυμφών ή του Φιλοπάππου, μπορούμε να κατηφορίσουμε προς την συνοικία των Άνω Πετραλώνων και να γνωρίσουμε μία ακόμη ιδιαίτερη γωνιά της Αθήνας.

ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ

Τα Πετράλωνα είναι επίσης μία από τις παλιές, όμορφες, γραφικές γειτονιές της Αθήνας με διάσημους γείτονες, όπως είναι το Θησείο, το Γκάζι και το Κουκάκι.

Το όνομά του οφείλεται στα αλώνια που είχαν δημιουργηθεί στην περιοχή μετά την εξομάλυνση του γεμάτου βράχους και πέτρες εδάφους. Επίσης, την αποκαλούσαν Πλατύ Πηγάδι, Κατσικάδικα, Αλώνια, Σαπουντίδικα, Ασύρματο, Χαρουπιές. Η συνοικία χωρίζεται σε Άνω και Κάτω Πετράλωνα με την οδό Θεσσαλονίκης ανάμεσά τους να αποτελεί φυσικό όριο και μέσω των τριών πεζογεφυρών του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου μπορείς εύκολα να πας από τη μία πλευρά στην άλλη.

Οι δύο περιοχές έχουν αρκετά κοινά σημεία μεταξύ τους αλλά και αρκετές διαφορές. Τα Άνω Πετράλωνα, με ανηφοριές και κατηφοριές, γειτονεύουν με τους λόφους των Μουσών και Νυμφών και βρίσκονται αρκετά κοντά σε ιστορικά μνημεία, όπως η Πνύκα, ο αρχαίος δήμος Κοίλης, τα Κιμώνεια Μνήματα.

Αντιθέτως, τα Κάτω Πετράλωνα είναι επίπεδα και αρκετά χρόνια νεότερα, με ψηλότερα και πιο σύγχρονα κτίρια.

Όπου όμως κι αν περπατήσει κανείς νιώθει σαν να βρίσκεται σε μία συνοικία που σε ταξιδεύει σε άλλη εποχή, πιο αθώα και ρομαντική. Κατά τη διάρκεια της ημέρας έχει τον χαρακτήρα μιας κλασικής, ήσυχης γειτονιάς, ενώ από το απόγευμα και ύστερα οι ρυθμοί αλλάζουν μια και αυτή έχει εξελιχθεί σε πόλο έλξης για όσους αναζητούν όμορφους, χαλαρούς ή ψαγμένους, χωρίς να είναι δήθεν, χώρους για τη διασκέδασή τους.

Παρεΐστικα, φιλόξενα μαγαζιά με αυλές, τραπεζάκια στο πλακόστρωτο, κομψά μπαράκια, ουζερί, εστιατόρια με «πειραγμένη» ή ξένη κουζίνα, εστιατόρια, διαχρονικά, με παραδοσιακό φαγητό σε ανεπιτήδευτο περιβάλλον και λογικές τιμές, χαμηλές οικοδομές με λουλουδιασμένες γλάστρες στα μπαλκόνια, σπίτια καινούργια και περιποιημένα, αλλά και σπίτια φτωχικά ή ερειπωμένα, ανθισμένες νεραντζιές, μικρές πλατείες γεμάτες παιδάκια, προσδίδουν μία ιδιαίτερη γοητεία στην τραγουδισμένη άλλοτε φτωχογειτονιά των Πετραλώνων.

Τοπόσημο της περιοχής, ο θερινός κινηματογράφος «Ζέφυρος», που λειτουργεί από το 1938, καθώς επίσης και το ερειπωμένο 77ο Δημοτικό σχολείο, στη συμβολή Δημοφώντος και Υπερίωνος, που κτίστηκε το 1920 αλλά μετά τις ζημιές από τον σεισμό του 1999 παραμένει κλειστό.

Στη δυτική πλευρά του Φιλοπάππου, στη θέση ενός παλιού λατομείου που δεν υπάρχει πια, βρίσκεται η περίφημη συνοικία του Ασυρμάτου (όνομα που οφείλεται σε παρακείμενες εγκαταστάσεις ασυρμάτου του Πολεμικού Ναυτικού), πρώην προσφυγικός οικισμός, γνωστός και ως Ατταλιώτικα. Οι άθλιες παράγκες και τα παραπήγματα κατεδαφίστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και στη θέση τους οικοδομήθηκαν 150 νέες κατοικίες με πέτρες και κεραμίδια, τα γνωστά «Πέτρινα», που αποτελούν μία όμορφη γειτονιά που παραπέμπει σε χωριό. Αν και η επίσημη ονομασία του οικισμού είναι «Οικισμός Περικλέους», αυτή δεν επικράτησε ποτέ.

Παρ’ όλα αυτά, η συγκεκριμένη συνοικία παρέμεινε μία από τις πιο υποβαθμισμένες και εξαθλιωμένες της Αθήνας και αυτό αποτυπώθηκε στην ταινία «Συνοικία το Όνειρο» που γυρίστηκε το 1960 στην περιοχή, σε σκηνοθεσία του Αλ. Αλεξανδράκη και με συμμετοχή πολλών γνωστών ηθοποιών και κομπάρσους τους κατοίκους της περιοχής. Η ταινία λογοκρίθηκε άγρια από την τότε κυβέρνηση, γιατί με τις προσβλητικές σκηνές της φτώχειας «δυσφημούσε την εικόνα της ευημερούσας Ελλάδος». Τυχερό όμως στάθηκε το τραγούδι, «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», σε στίχους Τάσου Λειβαδίτη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη που ερμηνεύτηκε από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, που τη γλίτωσε!

Τα «Πέτρινα» δεν κατάφεραν να λύσουν το στεγαστικό πρόβλημα των προσφύγων, αλλά σ’ αυτό βοήθησε η μεγάλη πολυκατοικία που κτίστηκε το 1967, Πολυκατοικία Ασυρμάτου, σε σχέδια της αρχιτεκτόνισσας Έλλης Βασιλικιώτη, στην οδό Στησικλέους.

ΓΚΑΖΙ

Όπως η οδός Θεσσαλονίκης βρίσκεται ανάμεσα στα Άνω και Κάτω Πετράλωνα, μία άλλη μεγάλη οδική αρτηρία, η οδός Πειραιώς χωρίζει τα κάτω Πετράλωνα από το αστικό Γκάζι, την urban γειτονιά της Αθήνας.

Οφείλει την ονομασία της στο εργοστάσιο παραγωγής φωταερίου που ιδρύθηκε το 1857 από τη γαλλική εταιρεία του Φραγκίσκου Φεράλδη και αρχικά ήταν μία υποβαθμισμένη εργατική συνοικία, γνωστή ως Γκαζοχώρι, με χαμηλά, φτωχικά σπιτάκια με αυλές, όπου έμεναν οι εργάτες που δούλευαν στο εργοστάσιο. Στην περιοχή, ήταν συγκεντρωμένοι πολλοί οίκοι ανοχής, βιοτεχνίες και συνεργεία αυτοκινήτων.

Το εργοστάσιο σταμάτησε οριστικά τη λειτουργία του το 1983, αφού είχαν προηγηθεί επεκτάσεις των κτιριακών εγκαταστάσεων και αλλαγές του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και διοίκησης. Έκτοτε χαρακτηρίστηκε σπουδαίο βιομηχανικό μνημείο, με τις καμινάδες να είναι σημείο αναφοράς της περιοχής και με τον κόκκινο φωτισμό τους να προσφέρουν ένα ιδιαίτερα θέαμα το βράδυ.

Σήμερα, στις εγκαταστάσεις αυτές λειτουργεί ο Πολυχώρος Τέχνης του Δήμου της Αθήνας, Τεχνόπολις, όπου φιλοξενούνται μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις και γίνονται μουσικές εκδηλώσεις, φεστιβάλ και μπαζάρ μεγάλης αποδοχής από το αθηναϊκό κοινό.

Λίγα χρόνια πριν την κρίση, το Γκάζι γνώρισε μία πρωτόγνωρη ανάπτυξη και αποτέλεσε χαρακτηριστικό δείγμα του gentrification, όπως συνηθίζεται να ονομάζεται ο εξευγενισμός μίας υποβαθμισμένης αστικής περιοχής που οδηγεί στην αναβάθμισή της με παράλληλη αύξηση της αξίας των ακινήτων και των ενοικίων.

Τα περισσότερα από τα χαμηλά σπιτάκια μεταμορφώθηκαν σε μοντέρνες πολυκατοικίες, ή σε clubs - εστιατόρια με ταράτσες με υπέροχη θέα προς την Ακρόπολη και κάθε είδους κουζίνα, οι παλιές αποθήκες σε μπαράκια ή μικρές θεατρικές σκηνές, οι παλιές βιοτεχνίες σε ακριβά lofts ή εναλλακτικούς πολυχώρους.

Το Γκάζι έχει περάσεις διάφορες φάσεις αλλά εξακολουθεί να έχει το κοινό του, τόσο στις εκδηλώσεις της Τεχνόπολις, στα θεατράκια, όσο και στα μαγαζιά που έχουν αντέξει στον χρόνο.

Αφήνοντας πίσω μας το Γκάζι και περνώντας απέναντι στην οδό Πειραιώς, κατευθυνόμενοι προς το Σύνταγμα, έχουμε την ευκαιρία να περπατήσουμε σ’ έναν ακόμη υπέροχο πεζόδρομο της πόλης, με το νεκροταφείο του Κεραμεικού στο αριστερό μας χέρι, την Ακρόπολη στο δεξί και τον λόφο του Λυκαβηττού μπροστά μας. Μία υπέροχη βόλτα, ειδικά την ώρα του δειλινού, που το γλυκό φως τονίζει ακόμη περισσότερο την ομορφιά όλων αυτών των μνημείων.

Όποια διαδρομή κι αν ακολουθήσει κάποιος σ’ αυτές τις περιοχές η αύρα της παλιάς αθηναϊκής γειτονιάς είναι διάχυτη παντού και η κάθε μία αποτελεί ένα ξεχωριστό σκηνικό ικανό να ικανοποιήσει όλα τα γούστα ενός περιπατητή που αγαπά την πόλη του και θέλει να μάθει όσα περισσότερα μπορεί για αυτήν.

📷 Photo above:Οδός Ηλ. Πουλόπουλου & Αποστόλου Παύλου - Θησείο

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

[idontgiveafuckk]

Δεν σου ζητώ να με φιλήσεις, ούτε να ζητήσεις συγνώμη όταν πιστεύω ότι έχεις κάνει λάθος.

Ούτε ακόμη θα σου ζητήσω να με αγκαλιάσεις όταν το χρειάζομαι περισσότερο.

Δεν σου ζητάω να μου λες πόσο όμορφη είμαι, ακόμη και εάν είναι ψέμα, ούτε να μου γράφεις κάτι όμορφο.

Δεν θα σου ζητήσω ούτε να μου τηλεφωνήσεις και να μου πεις πώς πήγε η μέρα σου, ούτε να μου πεις ότι σου λείπω.

Δεν θα σου ζητήσω να με ευχαριστήσεις για όσα κάνω για εσένα, ούτε να με φροντίσεις όταν η ψυχή μου είναι στα κάτω της

και φυσικά, δεν θα σου ζητήσω να με υποστηρίξεις στις αποφάσεις μου.

Ακόμη, δεν θα σου ζητήσω να με ακούσεις όταν έχω χίλιες ιστορίες να σου πω.

Δεν θα σου ζητήσω να κάνεις τίποτε, ούτε ακόμη να είσαι στο πλευρό μου για πάντα...

Γιατί εάν πρέπει να σου το ζητήσω, δεν το θέλω πλέον.

.

Οι ερωτικές επιστολές της Φρίντα Κάλο στον Ντιέγκο Ριβέρα

[2-steps-ahaid]

Γειά σε όλους κάνω μια εκπομπή στο Twitch και θέλω να ξεκινήσω μια νέα θεματολογία με στην οποία θα μου στέλνετε ερωτικές σας ιστορίες και εγώ θα της εξιστορω στην εκπομπή μου ζωντανά χωρίς φυσικά να αναφέρω προσωπικά στοιχεία και δεδομένα οποίος ενδιαφέρεται να μου στείλει μήνυμα να του/της πω πως θα γίνει καλή συνέχεια.

[mariexdiary]

✦ Βραδινές σκέψεις ✦

Έτσι με θέλεις.. Υπάκουη!

Να νιώθω την ηδονή στο γυμνό και υγρό κορμί μου..

Να υποφέρω κάτω από την πλήρη κατοχή σου, κάνοντας την επιθυμία μεγαλύτερη.

Να κλαίω από ηδονή, να σου λέω να με λυτρώσεις και εσύ να θέλεις ακόμα να με κάνεις να ξεπερνώ τα όρια μου.

Ξέρω πως έτσι με θες. Έτσι με απολαμβάνεις περισσότερο. Μα εγώ ζητώ περισσότερα από αυτό. Ζητώ κάτι που -μάλλον- το δίνεις αλλού.

Και κάπως έτσι, στην συνομιλία μας την Τρίτη (7/4) ταράχτηκες. Γιατί ήξερα από παλιά πως δε ζηλεύεις. Πως δε με ζηλεύεις. Μου έλεγες μπράβο γι’ ότι έκανα. Με ενθάρρυνες τόσο σε καθημερινό, όσο και προσωπικό επίπεδο. Εκείνο το βράδυ -που έβλεπα τις 365 μέρες-, είδα έναν ζηλιάρη, γοητευτικό άνδρα. Ζηλιάρη! Δε περίμενα να έλεγα αυτή τη λέξη γι’ σένα.

Μίλησα και είπα λόγια που δε τα σκέφτηκα, άλλα εκείνο το λεπτό δε μίλησα εγώ, αλλά το μέσα μου και.. ίσως σε πείραξε. Πάντα όταν μιλούσε η καρδία ή η ψυχή μου, έκανες πίσω. Σα να ήξερες ότι δένομαι περισσότερο μαζί σου. Πράγμα μου κατάλαβα -με τα χρόνια- πως δε ήθελες να γίνεται, οπότε έκανα πίσω και είπα μόνο αυτό που -μάλλον- ήθελες να ακούσεις. Γιατί πληγώθηκε ο εγωισμός σου, όπως μου είπες.

Ο Μαριότ είχε πει το εξής: Είναι κακός εραστής ο άνδρας που σε ποθεί περισσότερο από ό,τι σ’ αγαπά.

Θεέ μου, θα μάθω πότε τι εστί αγάπη; Μήπως είναι κάτι παραπάνω από αγάπη αυτό που νοιώθω; Ξέρω, πως είναι λάθος. Ένα λάθος που το πληρώνω 5 χρόνια. 5 χρόνια! Υποθέτω πως δεν είναι λίγα. Προσπαθώ να ξεχνώ, να βγαίνω, να διασκεδάζω, να πίνω, να μεθώ, να κάνω αλλόκοτα πράγματα, μα όταν έρχομαι στην πραγματικότητα η σκέψη μου είναι εκεί.

Εδώ πρέπει να έρθει ο Marquez και να μου απαντήσει: Ίσως ο Θεός θέλει να συναντήσεις πολλούς λάθος ανθρώπους, πριν γνωρίσεις το σωστό, έτσι όταν αυτό συμβεί να είσαι ευγνώμων.

Κι’ όμως με έκανες να τα βάλω με τον εαυτό μου -ή μάλλον αυτό ήθελες-, οποίος ξέρει. Σου ζήτησα συγγνώμη, μα δεν την δέχτηκες γιατί μου είπες πως δεν έφταιγα εγώ. Ισχύ η συγγνώμη που σου είπα. Όταν λέω Sorry, συνήθως δε το εννοώ, όμως όταν λέω συγγνώμη, την εννοώ και την λέω σπανία.

Μήπως με θες πλήρως υποταγμένη; Για την ακρίβεια.. Μήπως με θέλετε πλήρως υποταγμένη;

Με ρώτησες γιατί δε γραφώ πλέον ερωτικές ιστορίες. Ιδού η απάντηση μου:

Την έμπνευσή μου δεν τη θέλω εύκολη, ερωτική και γλυκανάλατη, ρομαντικά και τρυφερά να με θωπεύει. Τη θέλω άγρια και απρόσιτη!

Να της γυρεύω ένα φιλί και να περνώ χίλιες φωτιές μήπως και το κερδίσω. Να της ζητώ να υποταχτεί κι αυτή να κάνει αντάρτικο!

Δική σας, Μαρία

https://www.youtube.com/watch?v=wpR-OKoAtmQ

[darkside-cookies]

Είτε είμαι πολύ ερωτευμένη και το κεφάλι μου ταυτίζει όποια ερωτική ιστορία βρει σε ταινίες/σειρές/βιβλία με τη μη αμοιβαία ανύπαρκτη δική μου ή ζηλεύω τόσο πολύ τις ερωτικές ιστορίες σε ταινίες/σειρές/βιβλία που φέρνω στο μυαλό μου το αντικείμενο του θεωρητικού μου έρωτα για να νιώσω πως νιώθω όντως κάτι. Είναι καν αυτό ένα πράγμα που κάνει ένας άνθρωπος με μέτρια λειτουργικό εγκέφαλο;

κοίτα νομίζω είναι πολύ φυσιολογικό να προβάλεις τον εαυτό σου στα media που καταναλώνεις