#نشان_درجه_۱

[amir1428]

۲ #خاطره #زیبا از استاد #حسن_کسایی: شب #نوروز ۱۳۳۶ با دوستى در #ميدان_تجريش قرار داشتم. مدتى بود منتظر ايستاده بودم. از بلندگوى #كافه قنادى فرد، #نوار #نى من پخش می شد. ساعت ۱ #بعدازظهر بود. #جمعيت زیادی، #ساكت و #آرام #ايستاده بودند. #حدس زدم كه براى #گوش_دادن نى من ايستاده اند، ولى باز هم باورم نيامد. به پيرمردى كه آنجا ايستاده بود، آهسته گفتم: آقا اين مردم براى چه اينجا ايستاده اند ؟ نگاهى با تعجب به سرتاپاى من انداخت و با لهجه #تهرانى غليظى گفت: مگه نمى شنفى‌ ؟ اين پيرمرد، پاداشى بسيار ارزنده را به من نويد داد كه هرگز ياد و تاثير آن از خاطرم نمیرود. روزى خدمت #منتخب_اسفندیاری #همسر #استاد_صبا، رسيدم و به مناسبت چهلمين سال درگذشت #استاد با ايشان گفتگويى داشتم. خانم صبا در بخشى از اين #مصاحبه گفته است: به خاطرم مى آيد وقتى صداى #ساز #کسائی از #راديو پخش مى شد، استاد صبا سرش را به جعبه راديو میگذاشت و آرام آرام مى گريست. سالها پيش به اتفاق #مرتضى_خان_نى_داوود و #حسين_تهرانى از وزارت فرهنگ و هنر #نشان_درجه_۱ و اولين #نشان چهره هاى ماندگار را در رشته موسيقى دريافت كردم كه نهايت سپاس را دارم. همينطور بسيار مورد توجه محافل هنرى داخل و بخصوص خارج از كشور بودم كه همه آنها موجب دلگرمى و خرسندى من است، ولى هيچ نشان و تقديرى برایم در طول عمرم، بالاتر و با ارزش تر از اشک صبا نبوده و نخواهد بود. توجه استاد صبا برایم بزرگترين پاداش و تقدير است. ياد و خاطره و آثار ارزنده او همواره پاينده باد. (از موسیقی تا سکوت - حسن کسائی) https://www.instagram.com/p/CGVniLWHDw8/?igshid=1e6us0hhay8qv