#Centrum Kultury Prawosławnej

[swiatogorcy]

Spotkanie odbyło się 9 września w Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku.

[suprasl]

Monaster i okolice w obiektywie Ukrainki Marii Dotsenko

11 grudnia br. w Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku przy ul. Św. Mikołaja 5 odbyło się otwarcie wystawy pt. Monaster i okolice w obiektywie Ukrainki Marii Dotsenko. 

19 grudnia br. wystawa została przeniesiona do Monasteru ZNMP w Supraślu i umieszczona na ogrodzeniu od strony ulic: Piłsudskiego i Klasztornej.

Wystawa została dofinansowana z budżetu Województwa Podlaskiego.

[beatlemarek]

Co nieco o Kościele Katolickim - moje opinie.

1.Niniejszy post to takie luźne,moje rozważania o KK*.

  Na pewno nie wyczerpujące tego tematu.

  Może kiedyś napiszę o tym książkę.

  Może.

Oficjalna definicja KK:

Kościół katolicki, Kościół powszechny (gr. katholikos - powszechny) – największa na świecie chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia określane mianem katolicyzmu. Kościół katolicki jest jednym z trzech głównych nurtów chrześcijaństwa, obok Cerkwi prawosławnej i Kościołów protestanckich. Kościół katolicki uważa siebie za jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół założony przez Jezusa Chrystusa i jego apostołów blisko 2 tysiące lat temu.

Kościół zachowuje jedność w zakresie doktryny, dopuszcza natomiast różnice w obrzędach liturgicznych oraz odrębność organizacji hierarchicznej i kanonicznej (tzw. Kościoły sui iuris). W związku z tym w Kościele katolickim wyodrębnić można dominujący pod względem liczebności Kościół łaciński (zwany również Kościołem rzymskim lub zachodnim) oraz Katolickie Kościoły wschodnie, które mimo ich liczby i różnic między sobą ujmowane są wspólnie ze względu na swą niewielką liczebność.

Równość wszystkich Kościołów katolickich potwierdzono na II soborze watykańskim.

                                                                            ***

Tyle definicja,a jak jest/było?

Pochodzimy z kosmosu i wiem na pewno,że nie stworzył nas taki czy inny znany Bóg.

Żaden Bóg o jakim wspomina jakakolwiek religia.

Zgadzam się ze stwierdzeniem,że to nie Bóg nas stworzył ale to ludzie stworzyli Boga/Bogów.

Aby przeprowadzić coś na wzór dowodu poszlakowego najpierw musimy zdać sobie sprawę kiedy powstała teoria o Bogu chrześcijańskim.

W tamtych czasach(około2000lat temu plus/minus 25-50;lat)

wiedza ludzi nie była na wysokim poziomie.

Choć nie dotyczy to wszystkich jej dziedzin.

Medycyna była na dość wysokim poziomie – jak na ówczesne czasy.

Spójrzmy na to tak,że wtedy wyobrażenie ludzi o świecie(wszechświecie)

było daleko odbiegające od stanu rzeczywistego.

Według ówczesnej wiedzy Ziemia była płaska i np.utrzymywana na czterech słoniach

stojących na ogromnym żółwiu

(były także podobne co nieco inne wyobrażenia).

Ziemia płaska przykryta czymś w rodzaju kopuły,misy czy też pudła.

Słońce wtedy oczywiście obracało się wokół Ziemi lub przechodziło z jednej strony na drugą,

a Świat stworzył dobry Bóg ojciec mieszkający sobie nie tak znów wysoko nad Ziemią w niebie.

                                                     Ziemia była centrum Świata.                                     Tak ówcześni (Rzym i prowincje) ludzie sądzili.

                                                                              ***

Cała religia chrześcijańska powstała w oparciu o nieprawdy,legendy i zapożyczenia z innych religii

i wierzeń.

Prawdy jest stosunkowo niewiele (należałoby przeprowadzić bardzo szczegółowe prace,a teraz jest to po za moim zasięgiem).

                             Jezus według Chrześcijan to syn Boży,który dokonywał cudów.

                                                                      Na pewno?

                                                     Np.cud wskrzeszenie Łazarza.

Czy ludzie naprawdę sądzą,że ówcześni rządzący czy to w Rzymie czy rzymskich prowincjach byli aż takimi idiotami,którzy na wieść o zmartwychwstaniu Łazarza pozwoliliby na egzekucje Jezusa?

                            Przecież Jezus byłby dla nich skarbem,a nie zagrożeniem.

                                           Dbali by o niego,a nie skazali na śmierć.

                                                 Inny cud:zmartwychwstanie.

Opowieść o ,a nie cud zmartwychwstania Jezusa to historia zaczerpnięta z legendy o Bogu Mitrze.

              Właściwie nie ma konieczności dodawania do tego stwierdzenia czegokolwiek.

Dalej....historia o niewiernym Tomaszu została zmyślona na użytek chrześcijan,którzy na twierdzenia     kogokolwiek,że nie ma Boga przytaczają właśnie tę opowieść.                                     Wszystko w tych historiach bardzo ładnie się układa.                                                 Za ładnie/składnie,nie sądzicie?

                                                                              ***

                          Chrześcijanie do czasu aż stali się religią oficjalną byli sektą.

                              Czasami prześladowaną ale tak samo jak inne sekty.

                                                           Ani mniej ani więcej.

              Nieprawdą jest,że tysiące chrześcijan zginęły na arenie rzucane na pożarcie lwom.

                  Tę historię wymyślił Henryk Sienkiewicz na użytek powieści “Quo vadis”.

Takie egzekucje się zdarzały ale nie było to tak nagminne ani nie dotyczyło tylko chrześcijan jak to opisał Sienkiewicz.

(Henryk Sienkiewicz zresztą pisał jak to się przyjęło “ku pokrzepieniu serc” stąd w jego twórczości sporo zmyślonych historii jak ta powyżej opisana ale też np.obrona Częstochowy.

Taka sytuacja/obrona jak opisana w Potopie nigdy nie miała miejsca).

Z chwilą gdy Chrześcijanie zostali oficjalnie uznawaną,jedyną religią rozpoczęli prześladowania innych ludzi,innych wiar-niechrześcijan.

            Co charakterystyczne Chrześcijanie byli wyjątkowo okrutni wobec ludzi innych wiar,sekt.

                                             Dużo w tym ludzkiej słabości,chęci zemsty.

                                          Zamiast miłości nieśli śmierć i zniszczenie.

Nie jest przypadkiem że wraz z “upaństwowieniem” Chrześcijaństwa nastały czasy mrocznego,pełnego brudu,przemocy,głodu,bezprawia i ciemnoty Średniowiecza.

          Czyli czasy tworzenia się wartości Chrześcijańskich na jakie powołuje się dużo ludzi.

Możecie mi wierzyć,że powołujący się na wartości Chrześcijańskie ludzie to często podli,bezwzględni ludzie,a są nimi przede wszystkim panie/panowie politycy.

                                      Ale także zakonnice,księża,biskupi,Papieże...niestety.

                                  Jezus był dobrym,pełnym miłości bliźniego człowiekiem.

                                             Marzył o pięknym,pełnym miłości Świecie.

                                  Na dzisiejsze czasy byłby to lewicowiec,a nie prawicowiec.

                                                          Zdecydowanie lewicowiec.

                                                                       ***

                        Zajmę się tu tylko księżmi,księżmi biskupami i Papieżami.

Ludzie wierzący to całkiem inna sprawa aczkolwiek czasami jest niestety ogromne podobieństwo

do księży czy biskupów,a nawet przewyższają ich w amoralnych postawach i działaniach.

Ale to nie jest tematem tego postu.

 KK* to de facto partia polityczna ze swoim programem,swoimi funkcjonariuszami i finansami.

                            Czy księża,biskupi i Papieże to byli/są ludzie wierzący?

Część z nich pewnie tak,ale ilu ich jest to trudno orzec ale na pewno nie wszyscy z nich są czy też byli wierzący.

        Są w KK z wyrachowania oraz dla władzy,pieniędzy i nie da się ukryć wygodnego życia.

                     Wśród nich jest wielu pedofilii co jest hańbą,największym bandyctwem.

                 W KK jest sporo księży czynnych homoseksualistów i heteroseksualnych.

                                   Jak to się ma do zasad obowiązujących księży?                               Do zasad moralnych wpajanych przez księży wiernym?

                             KK to jest środowisko hierarchiczne,zepsute,zamknięte,....

               Czy  KK można uznać za organizacje przestępczą czy wręcz mafijną?

                       Na to pytanie niech każdy (jeśli chce) odpowie sobie sam.  

                                        Choć jest to w zasadzie jasne i oczywiste.

Na przestrzeni wieków z rąk KK zginęły tysiące? (nie mi to jednoznacznie określić) ludzi. Nie jest mi znana liczba ale zginęło bardzo,bardzo wielu ludzi.

Wiele księstw,królestw,państw straciło w wyniku działań KK niepodległość,pieniądze.

KK zagarniał z posłusznymi im władcami ziemie,pieniądze,złoto,srebro,szlachetne kamienie i wszystko inne co było wartościowe.

Księża,biskupi i Papieże przyczynili się do zniszczenia wielu starożytnych zabytków i kultur.

                 Dotyczy to przede wszystkim Ameryki Południowej i Środkowej ale nie tylko.

                          Bezpowrotnie przepadły dobra Światowej kultury i sztuki.

                                                          Niszczyli naukowców i naukę.

                Jak już wspominałem przez całe stulecia utrzymywali ludzi w ciemnocie

                                                           i całkowitym poddaniu KK.

             Tak im było wygodnie i pozwalało im to na sprawowanie władzy niemalże absolutnej.

                             Nie można zapomnieć o okresie Wielkiej Inkwizycji.

                                                        To było niewyobrażalne zło.

Tu nie wystarczy powiedzieć przepraszam zresztą tak samo jak w przypadku popełnionych innych zbrodni w tym pedofilii.

Zło jakiego przez wieki dopuścił się KK jest czymś nie tylko niewyobrażalnym ale także zbrodniczym tak samo jak inne największe zbrodnie w historii znanego nam Świata.

Gdy do spisu zbrodni KK dodamy współpracę z Niemcami hitlerowskimi oraz wydatną pomoc KK dla członków SS uciekających do państw Ameryki Południowej (przede wszystkim Argentyny)

to wyłania nam się przerażający obraz.

                           Obraz ludzi ,którzy już dawno powinni odejść/przejść do historii.

                                               W Polsce księża mają się doskonale.

                                                       Robią sobie co tylko chcą.

                                                                   Dosłownie!

                            Ich prawo ani zasady przyzwoitego życia nie obowiązują.

P.S.

1.Nie wszyscy muszą się ze mną zgadzać z tym co w tym poście napisałem i to jest mam nadzieję oczywiste.

2.Nie zamierzałem tym postem nikogo obrazić czy urazić.

3.To są moje opinie.

Moje i tylko moje.

[suprasl]

Monaster i okolice w obiektywie Ukrainki Marii Dotsenko

Monaster Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy w Supraślu gorąco i serdecznie zaprasza na otwarcie wystawy fotografii ukraińskiej fotografki amatorki pt. Monaster i okolice w obiektywie Ukrainki Marii Dotsenko.

Otwarcie wystawy: 11 grudnia (niedziela), godz. 16.00 w Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku przy ul. Św. Mikołaja 5.

Wystawa została dofinansowana z budżetu Województwa Podlaskiego.

[suprasl]

Sukces w Olimpiadzie Prawosławnej Wiedzy Religijnej

Drodzy Bracia i Siostry, Chcemy się z Wami podzielić radosną nowiną. W dniu 10 marca, w Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku, odbyło się uroczyste zakończenie Eliminacji Centralnych Olimpiady Prawosławnej Wiedzy Religijnej. Nasz parafianin, Tomasz Wasiluk został laureatem pierwszego miejsca i jednocześnie zwycięzcą głównej nagrody, którą od wielu lat sponsoruje Prezydent Miasto Białystok.

Tomek Wasiluk jest hipodiakonem, regularnie uczestniczy w nabożeństwach i od wielu lat aktywnie udziela się w naszej supraskiej parafii. Przypomnimy również, że w 2016 roku, Tomek, jako najmłodszy uczestnik festiwalu Cerkiewnego Dzwonienia odbywającego się w Monasterze w Supraślu, zajął pierwsze miejsce w grupie młodzieżowej. Miał wtedy zaledwie 11 lat! W imieniu Biskupa Supraskiego Andrzeja oraz ojców Monasteru, składamy dla Tomka serdecznie gratulacje! Życzymy również wiele Bożej pomocy i błogosławieństwa, aby swoje życie dalej prowadził na chwałę Bożą, na pożytek dla Cerkwi i naszej Supraskiej Ławry!

[suprasl]

Panel multimedialny o św. Łukaszu

W poniedziałek 17 czerwca w białostockim Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku odbył się panel multimedialny „Święty Łukasz – Pasterz i Chirurg” poświęcony życiu i cudom św. Łukasza (Wojno-Jasienieckiego) – lekarza i arcybiskupa. Spotkanie poprowadził hieromnich Pantelejmon (Karczewski) z Monasteru Supraskiego. Odbyło się ono w ramach Dni świętego Łukasza Lekarza-Chirurga.

Formuła konferencji była niestandardowa i nowatorska. Panel multimedialny nie był tradycyjnym zbiorem wykładów, ale swoistą przeplatanką wielu elementów –

opowieści o życiu świętego, refleksji, prezentacji zdjęć, czytania cytatów z autobiografii i występów chóru supraskiej parafii, który śpiewem w językach cerkiewnosłowiańskim i polskim wychwalał św. Łukasza – hymnami z wieczerni, jutrzni i fragmentami akatystu.

Prowadzący na wstępie opowiedział o historii powstania cerkwi ku czci św. Łukasza we wsi Łaźnie położonej 15 km od Supraśla.

W czasie panelu głos zabierali m.in. lekarze. Prof. dr hab. Zenon Dionizy Mariak, kierownik kliniki neurochirurgii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku opowiedział o odkryciach, jakie dokonały się w medycynie na przełomie XIX i XX w. – w czasie studiów św. Łukasza. 

W dalszej części konferencji profesor przedstawił także z naukowego punktu widzenia znaczenie odkryć medycznych arcybiskupa dla medycyny. Później podzielił się także swoimi refleksjami, czym jest wiara w życiu lekarza – wspólnie z dr. hab. Janem Kochanowiczem, kierownikiem kliniki neurologii UMB. Obaj lekarze podkreślili, że służba lekarza to nie tylko leczenie, ale i wspieranie pacjenta.

O tragicznej sytuacji Cerkwi prawosławnej w 1917 roku, a następnie o trzech zsyłkach i najbardziej znanych cudach świętego opowiedział protodiakon Jarosław Makal z supraskiej parafii. Podkreślał on, że hierarcha Łukasz zawsze pomagał ludziom jako lekarz ciała i duszy. Swoimi osobistymi refleksjami podzielił się protodiakon Adam Borowik, który w swoim życiu również łączy posługi duchownego i lekarza. 

O doświadczeniu posługi w szpitalu opowiedział ks. Włodzimierz Misijuk z parafii w Białymstoku-Starosielcach, kapelan Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. Ojciec Włodzimierz zwrócił szczególną uwagę na rolę wiary w życiu człowieka. 

Na koniec spotkania hieromnich Pantelejmon podziękował prelegentom i w imieniu biskupa supraskiego Andrzeja i braci Monasteru Supraskiego serdecznie zaprosił na uroczyste poświęcenie cerkwi św. Łukasza w Łaźniach, które odbyło się w sobotę, 22 czerwca.

Retransmisję panelu można będzie usłyszeć na antenie Radia Orthodoxia.

Tekst: Paweł Iwaniuk, Michał Sacharczuk Zdjęcia: Marcin Surynowicz

[suprasl]

Pomoc Dzieciom Miłosierdzia

Zakończyła się akcja pomocy humanitarnej zorganizowana przez Monaster w Supraślu. Niemal 20 ton żywności i środków czystości trafiło do ukraińskiej fundacji „Dzieci Miłosierdzia” w Charkowie.

Akcja została zorganizowana przed świętem Paschy, tak by dary trafiły do podopiecznych fundacji tuż po Zmartwychwstaniu Chrystusa. Dary zbierane były w Supraślu i białostockim Centrum Kultury Prawosławnej. Zostały posortowane, starannie opisane i zapakowane, zgodnie z zasadami wymaganymi na granicy.

W pomoc włączyli się anonimowi ofiarodawcy, parafianie oraz Bractwo Trzech Hierarchów. Nieocenioną pomoc okazała także firma Arhelan z Bielska Podlaskiego.

Pośród przesłanych na Ukrainę produktów były artykuły o długim terminie ważności (makaron, olej, kasza, mąka, sól, konserwy itd.), a także artykuły higieniczne i środki czystości (pampersy, proszek do prania, itd.). 

Nie zabrakło również słodyczy dla dzieci. Dary trafiły do Charkowa, gdzie zostały rozdzielone pomiędzy potrzebujących.

„Dzieci Miłosierdzia” to organizacja charytatywna, w której dzieci niosą pomoc dzieciom – ubogim, chorym i potrzebującym. Fundacja zajmuje się działalnością duchową, edukacyjną, misyjną i wychowawczą w ramach Cerkwi Prawosławnej. Organizuje dla dzieci pielgrzymki, wyjazdy. Rozwija w młodym pokoleniu chęć niesienia pomocy bliźniemu. Obecnie pod opieką fundacji znajduje się kilkaset dzieci na terenie Charkowa i okolic – w regionie dotkniętym wojną. Do form działalności fundacji należy pomoc dzieciom, które udało się uratować przed aborcją, opieka nad dziećmi ze szpitala onkologicznego, a także troska o osoby starsze. 

O organizacji „Dzieci Miłosierdzia” suprascy parafianie mieli okazję dowiedzieć się więcej na spotkaniu, które poprowadziła Tatiana Bugajowa z Charkowa. Mieszka ona od dwóch miesięcy w Supraślu, dokąd uciekła przed wojną wraz z dwoma synami – także podopiecznymi fundacji.

Wierzymy, że przysłana pomoc humanitarna choć w niewielkim stopniu przyniesie pomoc i radość osobom cierpiącym i potrzebującym na terenach ogarniętych wojną.

[suprasl]

Pomoc dla monasterów na Ukrainie

Monaster Zwiastowania Przenajświętszej Bogurodzicy w Supraślu 
oraz Bractwo Cerkiewne Trzech Świętych Hierarchów Bazylego Wielkiego, 
Grzegorza Teologa i Jana Złotoustego w Białymstoku organizują zbiórkę darów dla uchodźców oraz dzieci z domu dziecka, przebywających w Monasterze Wniebowstąpienia Pańskiego „BANCZEN” oraz dla uchodźców przebywających w Ławrze Poczajowskiej. 

Dary prosimy dostarczać w dniach od 4 do 12 marca b.r. do:

Monasteru w Supraślu w godzinach nabożeństw lub pracy kancelarii,

Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku 
przy ul. św. Mikołaja w godz. 08.00-20.00.

Prosimy o przynoszenie środków czystości i higieny osobistej, proszków do prania oraz żywności: konserw, kaszy, ryżu, płatków owsianych, oleju, herbaty, cukru i słodyczy. Szczególnie potrzebne są produkty dla dzieci: żywność w słoiczkach, kaszki, słodycze oraz pieluchy typu pampers.

Mile widziane będzie dostarczenie darów już zapakowanych
 w kartony z dopiskiem „BANCZEN” lub „Poczajów”.

Dary zostaną przekazane na Ukrainę transportem łączonym z pomocą organizowaną przez Parafię Prawosławną w Dubinach. Przewidywany transport darów nastąpi 12-13 kwietnia b.r. Początkowo dotrze do Ławry Poczajowskiej, a następnie do Monasteru „BANCZEN”.

Wszelkie informacje można uzyskać pod tel. nr 501 221 506.

[suprasl]

Supraskie bractwo na spotkaniu z arcybiskupem Jakubem

16 stycznia supraskie bractwo młodzieży wzięło udział w świątecznym spotkaniu w Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku. Głównym gościem spotkania był arcybiskup białostocki i gdański Jakub, który pozdrowił młodzież w świątecznym okresie i przypomniał o tradycji "świętych wieczorów". Obecni byli również  przedstawiciele bractw parafialnych z Białegostoku, Gródka, Michałowa, Jaczna, Fast i Zaścianek.

Następnie był czas na słodkości i herbatę, ale też na zawarcie nowych znajomości i wspólne śpiewanie kolęd. 

Była to świetna okazja, by wspólnie świętować przyjście na świat Chrystusa.

Julia Kiryluk fot. Marcin Surynowicz

[suprasl]

Wernisaż wystawy „Dwanaście świętych dni na Cyprze”

9 stycznia 2018 r. w Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku otwarto wystawę, którą współorganizuje Monaster Supraski. Poświęcona jest ona cypryjskim tradycjom okresu Dodekameron, czyli czasu który rozpoczyna się Narodzeniem Chrystusa, a kończy Chrztem Pańskim. Na wystawę, na zaproszenie biskupa supraskiego Andrzeja, przybył gość specjalny – archimandryta Serafim Dimitriou, proboszcz parafii św. Mariny w Atenach w Grecji.

Otwarciu wystawy towarzyszyły wykłady na temat tej pięknej wyspy, świętych z nią związanych oraz historii Cerkwi Prawosławnej na Cyprze. Przybyli goście mogli usłyszeć kolędy w języku greckim, a także skosztować niektórych z cypryjskich przysmaków.

Ze słowem do zebranych zwrócił się arcybiskup białostocki i gdański Jakub. Następnie z pierwszym wykładem pt. „Święci Cypru” wystąpił biskup supraski Andrzej. 

W prezentacji i krótkich życiorysach skupił się przede wszystkim na świętych z pierwszych wieków, ktorzy zakładali i formowali Cerkiew na Cyprze, świętych i są dobrze wszystkim znani, ale nie zawsze z Cyprem kojarzeni. Władyka w swoich opowieściach wymienił także mniej znanych świętych, doszedł do okresu bizantyjskiego, a nawet wspomniał o jednym ze współczesnym świętych. Podkreślił, że wszyscy omawiani święci, za pozostawanie do końca wiernymi dogmatom Prawosławia, ponieśli męczeńską śmierć.

Kolejny wykład pt. „Historia Cerkwi Cypryjskiej” przedstawił ks. dr Anatol Szymaniuk, wykładowca Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej i Prawosławnego Seminarium Duchownego. Wykład o. Anatola dobrze uzupełniał wystąpienie władyki, a dodatkowo zawierał kilka ciekawostek. Zwracał uwagę, że każda Cerkiew lokalna szuka swego powiązania apostolskiego, które na Cyprze jest niepodważalne, bowiem pochodzi od apostołów Pawła i Barnaby. Prelegent przypomniał, że Cerkiew Cypryjska jest starożytną cerkwią, mającą potwierdzenie III Soboru Powszechnego i w jej granicach urodził się św. Spirydon, którego relikwie gościliśmy w Polsce. Historia Cypryjskiej Cerkwi to ponad osiem wieków okupacji, mimo których, tak Bóg umiłował sobie naród grecki, że umocnił on i zachował czystą wiarę do dzisiejszych czasów.

Miłym akcentem muzycznym, przerwą między wykładami, a prezentacją wystawy był koncert chóru Centrum Kultury Prawosławnej Filoi, pod dyrekcją Marty Filimoniuk.

Po koncercie głos zabrał gość specjalny – archimandryta Serafim Dimitriou, proboszcz parafii św. Mariny w Atenach w Grecji, przebywający w Polsce na zaproszenie biskupa supraskiego Andrzeja. 

Archimandryta Serafim przedstawił greckie i cypryjskie zwyczaje bożonarodzeniowe, żywo opowiedział o tamtejszych świętach, pięknych zwyczajach i tradycjach. Spotkanie, jak na okres Dodekameron przystało było pełne radości, wypełnione unoszącym się zapachem aromatycznego wina i słodkich ciast wśród których najważniejsze jest ciasto świętego Bazylego – „wasilopita”. 

Tym ciastem po przekrojeniu na znak krzyża, poczęstował odwiedzających wystawę. Wygłosił też modlitwę-wezwanie do św. Bazylego o błogosławieństwo dla zebranych i ich domów. Zaśpiewał kolędę, w której jedna zwrotka dotyczyła błogosławieństwa dla całej Diecezji Białostocko-Gdańskiej. 

W imieniu wiernych diecezji, gościowi z Aten, za całe wystąpienie podziękował o. Paweł (Karczewski), który to wprowadzał zebranych w klimat, zapowiadał kolejne etapy spotkania. 

Wystawa została zorganizowana przez m.in. Synodalne Biuro Pielgrzymkowe Cerkwi Cypru, Policję Cypru, i Cypryjską Organizację Turystyczną. Białostocki wernisaż zorganizowali: Katedra Teologii Prawosławnej Uniwersytetu w Białymstoku, Centrum Kultury Prawosławnej i Monaster Zwiastowania NMP w Supraślu przy pomocy grupy białostockich studentów oraz „Grupy „30+ 40+“.

Wystawę można oglądać w dolnej sali Centrum Kultury Prawosławnej w Białymstoku do 20 stycznia. Na odwiedzających czeka też prezentacja multimedialna i tematyczne biuletyny. Wstęp wolny.

Fot. Sławek Kiryluk