#bunu zaten biliyodum | Explore Tumblr Posts and Blogs

yankimesta-blog · 3 months

Text

FEMİNİST vs. ANTİ-FEMİNİST şunu

izliodum ilk sorusu kadınlarla erkeklerin her alanda eşit olması gerektiğine katılıyor musun

aklımdan geçen "hayır"

ama yaşam biçimini kendine yakın gördüğüm feministle ters cevabı vermiş kendime çok uzak bulduğum antifeministle ters cevabı vermiş oluyorum peki durum öyle mi

ikisi de değilim ben feminist değilim başlıklı videom yutubumda

eşitsizlikler eşitsizlikle eşitlenir

yani bacağı tekerlekli sandalyedeki bi insan için de sokağa çıkma şartı yaratmalısın ama onun engelsiz sağlıklı insanlar gibi yürümesini bekleyemezsin

bu kötü bi örnek engellilerle kadınları aynı kefeye mi koyuyosun dicekler ama ben onlar için yazmıyorum beni anlayan anlayacak

bi de amannnn nese devam

şuan erkeklere göre dizayn edilmiş bir toplumdayız bu düzende kadınların iş bulması çalışması güç elde etmesi yönetmesi zor

onlara çalışabilmeleri için imkan yaratmak teketlekli sandalye rampası koymak gibidir

evet antifeminist hukuk anlamında eşitiz sadece dedi değiliz ve olmamalıyız fıtrat dedi yaratıcı dedi ben bu kadınla aynı görüşte de değilim

erkeklerle rekabete girmek istemem dedi katılıyorum

feministler slogan veriyor dedi cahilce garip en sevdiğimize düşman oluyormuşmuşuz?

böyle insanlar beni feminizme yaklaştırıyo

ama yine de değilim

devam

bunu izleyip tepki videosu vermek isterdim ama en son youtubeum izlediğim videodan uyarı yedi bu da benim şansım yeni risk almadm

evet bu antiler beni feministliğe yöneltiyo o kadar cahilceki diğerinden *10 cahilce kadının fıtratında çalışmak yoktur gibi şeyler diyo ne alaka hocam

feministler kadınlara ev işi yapma kocanda yapsın diyormuş

eskisi gibi bütün her şeyi halleden erkek olsun ev işini ful ben yapıyım ama hem ben de para kazancam etçem hem ev işini hep ben yapçam mümküm değil bana da yaptırmasın temizlikçi tutacak zenginlikte olsun plan artık tşk

fıtrat nemiş diye baktım yaratılış ben de öyle biliyodum islami bi anlamı da varmışmış da banane hocam dünyada herkes müslüman mı bu şekil anlatıyorsun bilinen şey gerçeklik kadınların adet olduğu doğurduğu vucüt yapısının erkeklerinkinden farklı olduğu

bunlar kadının ayın ya da yılın her günü aynı şekilde çalışamayacağını bazen daha fazla dinlenmeye ihtiyaç duyabileceğini belirtir bize ama bu bilgiler bir kadın ya da bir erkeğin daha iyi doktorluk yapabileceğini belirtmez daha çok dinlenmeye ihtiyaç duyuyorsa da daha çok sorumluluk sahibi daha epmatili daha dikkatli gibi özellikleriyle dengelerler bunu

ayy erkeği evinden attırmak dedi yaa ezberletilmiş sloganlar bunlar ablacım kim öğretti sana bunlar bilmiyorum ama feminist değilken feminist yapıcan beni

kadının eşiyle cilveleşmesi güçmüş yani öyle de kusçam be gülüm neyi savunuyon cilveleşmeyen kadınlar güçsüz o yüzden dövülmeyi hakediyo der gibisin herkes evlenmek zorunda der gibisin o empati güçlü yanımız yumuşaklığımız derken sen de onu görmüyorum

bunu yapmayanlar kanser oluyormuşmuş

benim gördüğüm tüm kanserler yaşadıklarıyla sessiz yüzleşmeye çalışanlar asla kavga etmeyip dertlerini içine atanlar

al işte dediğin gibi kavga etmiyo ama cilveleşmiyor da nolsun istiyorsun bu insana

sadece sevmediğim şeylere cevap vermek beni üzdü sevdiğim şeyler hakkında konuşmak isterdim ama sevdiğim şeyleri söyleyen biri var zaten haklı mı diyim kendi cümlelerimle mi yazıyım edebiyat dersi mi bu belki olmalı belki o yüzden o edebiyat derslerini aldık

bu kadınişko beni feminist yapıcak cidden kocayı evden attırmak diyo ya nerde yaşıon ne gördün anlat da bilelim sonsuza kadar bakıcam koruycam sevicem sözünü veren kişi kocadır sözünü tutamaya döven abuse eden kişi abuserdır. Kimseyi evden attırma durumu yoktur bu durumda suçluyu yakalama mağduru koruma durumu vardır.

bir şeyi nasıl ifade ettiğin önemlidir

evde kocana bağlıysan işte patrona bağımlısın dio patron kadın hayal edemiyo- sakin ol: kendime diyorum-

erkek yatamaz diyo knk yatıolar dövüyolar içiyolar aldatıyolar kşk yapamasalar sen nerde yaşıyosun

ideali anlatıosun anlıyorum ama idealde yaşamıyoruz sen bunu anlıyor musun?

bak başında dedim kocam bütün evin parasal derdini halletsin tabiki mutlulukla yemek yaparım

daha ideali bana iş yaptırtmayacak kadar çok kazansın ben kazanıyorum o da kazansın ben elimdekileri bırakıp azla mutlu olmayacağım benim seviyemde birini arayacağım tabi ki

eski karısını geçindirsin derdindeymişmiş abim söz vermek göt vermeye benzemez o imza boşuna mı atılıyor minnak inançlı antifeminist kocam boşasa sni napçan cilve yaparsın boşamaz bu mu

kadın cahilliğiyle beni feminist yaptı agam

0 notes

bensaatlerisaymayan · 8 months

Text

3 yıl önce snapten bir kızla tanıştım, ona aşık oldum, fiziğine değil ruhuna aşık oldum. 6-7 ay böyle gitti. Günaydın efendim diye snap atıyodu bende bana atıyo sanıyodum. Hahahaha meğerse herkese atıyomuş ve benim gibi sevgili olduğu yani benim öyle sanfığım gibi daha 3-4 kişiyle öyle konuşuyomuş. Vay be… çok yalan söyledi. Sonra türlü tütlü yalanlar döyledi benden koptu. Bu üç yıl içinde ben yer yer bunu yer yer arkadaşlarını takip ediyodum. Nedenini bilmiyorum ediyodum işte. Ha bu ara ben onunla konuşurken benim mesajları arkadaşlarına göstererek gülüyolarmış. Ben en son çare olarak buna son bir mesaj attım. Biliyodum sevgilisi var zaten hesabında o video ve fotoğrafları görünce emin oldum 2 yıl be. Ne olursa olsun dedim, konuşmak istediğimi söyledim tersledi ilk küfür, hakaret falan. Konuşmak istememin amacıda söylediği yalanların gerçeklerini öğrenmek ondan soğumak ve bende kendi yoluma bakarım diye düşündüm. Gerçek söylicem kırılabilirsin dedi sana değer verseydim umursasaydım öyle davranır mıydım salak mısın mal mısın seni sevmiyorum falan filan dedi. Biliyorum aslında sevmediğini. Sadece ondan duymak istedim, bir şey fark etmedi ama olsun. Her şey yalanmış. Beni hiç sevmemiş. Benle konuşurken konuştuğu 3-4 kişi daha varmış ve ben onların arasında bile en sondaymışım.

Onunla konuşmayı bırakalım 3 yıl oldu. 2 yıldırda bir sevgilisi varmış. Biliyodum aslında, ama bazı şeyleri bilmek istemezsiniz ya. Çıkartmış herkesi hayatından, beni çıkartmamış çünkü yokmuşum zaten, hiç olmamışım, silmiş tüm uygulamaları. Konuştuğu erkeklerin isimlerini hatırlamıyomuş bile, benim ismimide hatırlamazmış aslında ama ona yazıp durduğum için unutamamış. Unutmuş aslında aklına gelmiyorum yani çok mutlu sadece yazdığım zaman “evet bu o” diyomuş. Sevgilisi istemiş uygulamaları silmesini, tiktok videolarınıda sildirmiş, kıskanmış çünkü. E haklıda gelen yorumları bir görseniz, güzel kızda, yüzbinlerce izlendi videolar beğeni ve yorumları siz düşünün. Neyse… Onu gerçekten sevmiştim, oysaki o beni hiç sevmemiş. Biliyomusunuz ona şiirler, sözler yazdım, onun okuduğu kitapları okudum. Ben onun hakkında her şeyi bilirken, ki o söyledi, o benim hakkımda hiç bir şey hatırlamıyor :) Haklı ama onca erkeğin arasından benimkinleri mi hatırlayacak hemde en değer vermediği benken. Ona içimi döktüm, üç yıl birikmişlik, daha sorular dordum zamanında yaptığı şeylere anlam veremediklerime. Yalan, yanlış, eksik cevaplar verdi biri hariç, beni sevmediği hariç. Bu sevgilisiyle bi ara küsmüş, ulan o arada bile başkasıyla konuşmuş hatta spotifyda liste yapmış, benle konuşurken konuştuklarına yaptığı gibi. Bi bana yapmamıştı. Birde bana iğrenç diyo hahahaha. İyi birisi değil. Bencilin teki, hatta ben seni anlıyorum bende şu sn ki sevgilimden vazgeçemiyorum hatta ilişkiyi bitirmem gereken yerler oldu ama yapamadım bitiremedim ayrılamadım ona çok bağlıyım diyo. Çocuk bu daha. Bu şu an istanbulda. Aslında sevgilisiyle beraber gitceklermişde sevgilisiyle tartışmış boktan bi sebepten dolayı o yüzden antalyaya döndüğü an onunla buluşacakmış psikolojisi bozukmuş falan filan, siktir ordan amk. Ulan ben onun yerinde olucam yani onunla şu an ki sevgilidiyle öyle bi ilişkim olucak ben tartışıcam sevgilimin psikolojisi bozuk olucak bi de gezmeye gidicem HAHAHAHA ya senin aşkının amk bir insan bu kadar mı bencil olur. Birde bana sen bana beddua mı ettin ben enerjilere inanıyorum diyo hayır ben öyle biri değilim diyorum ettiysen aynısı sana olsun diyo. Amk. Neyse eğer bunlar beraber gitselermiş galataya çıkacaklarmış, çocuk demiş zaten beraber gidelim galataya çıkalım diye hani galataya beraber çıkanlar evleniyo ya ondan ve de çocuk buna 18 olunca hemen nişanlanalım sonra evlenelim tamam mı aşkım ben ciddiyim bak diyomuş bu çocuğa tamam aşkım diyomuş çocuk tekrar bak sen ciddi değilsin ciddi ol falan diyomuş falan falan. Amk benle konuşurkende başka çocuklarla yaşadıklarını anlatıyodu, benim için bi dejavu oldu, tatsız bir dejavu. Bunların aynısını hatta daha fazlasını ben ona söylemiştim, ama tabii o beni sevmemiş. Benimle evlenir misin demiştim ama hemen ardından boşver sonra söylerim dedim o da hayatımda duyduğum en güzel soru demişti ve ardından “tamam bende sonra söylerim cevabımı:>” demişti. Şimdi cevabın ne siye sordum, doğal olarak hayır dedi ama o zamanki cevabını merak ediyorum, yalan bir evet olacaktı. Bu uygulamayı bile onun için açtım blogun adı bile onunla bağlantılı. İşte sonra onunla ilk konuşurken ki doğum günü için kolye beğenmişti eğer adresini atsaydı alıp göderecektim notuyla beraber evet iki tane not yazmıştım, hangisine karar veremedim o yüzden iki ve bunlar uzun yani. Adresini yazmadı hatta ASLA dedi o an bende bir yapboz parçası daha yerine oturmuştu ama daha çok parça vardı çünkü çok aşıktım neyse bu zaten doğum gününüde yalan söylemiş iki defa hemde. Ben bu konuşmamızda ona o yazdığım doğum günü notlarınıda kolyenin fotoğrafınıda yüzüğün fotoğrafınıda ona yazdığım şiirlerin onun bildiklerinide ona attım. Ama o görmedi çünkü çoktan engellemiş :) Kız benim hakkımda hiç bir şeyi hatırlamadı, kaç kardeş olduğumu, erkek mi kız mı olduğunu, nerde yaşadığımı, kaçıncı katta oturduğumu, evcil hayvanımın olup olmadığını, cinsiyetini, adını, bilemedi. Aslında yukarda yazmasa tam adımla soyadımıda bilemez. Oysaki ben onun hakkında her şeyi biliyorum. Kedime saygısızlıkta yaptı bi muhabbette “kim yazdı kedin mi” dedi orospuya bak.

Bu uygulamayı silicem. Arada bir buraya bir şeyler yazıyodum görür belki diye. Kız engeli bile kaldırmamış. Sordumda hiç baktın mı diye niye bakıcam dedi. Bi kırıklık daha. O çocuğun yerinde olmak isterdim. Öpüştünüz mü dedim güldü ve salak mısın mal mısın herhalde öpüştük iki yıl oldu hatta altıncı ayımıza özel başağımı elledi dedi dalga geçti biraz, herzamnki gibi hatta sikiştiğimiz videolarıda atayım mı dedi bende o kadar ileri gittiniz mi dedim ve o bir sevgiliyle yapılacak her şeyi yaptım dedi her şey mi dedim her şey dedi… Ben onunla kucak kucağı, aynı yatakta yatmayı, elele tutuşmayı, bacağını ellemyi, öpüşmeyi, sikişmeyi bırak elini tuttuğumu bile hayal etmiyodum. Bi ara şöyle bi muhabbet geçmişti onunla konuşurken yani onunda beni sevdiğini sanarken. Ben seni arzuluyorum dedim ve hemen arkasından o anlamda değil yanlış anlama dedim o da “biliyorum o anlamda demeyeceğini :)” dedi. Peki şimdi bunlar… Çok değişmiş. Aşık olduğum o kızı isterdim, onunda beni sevmesini.

Ama şimdi her defasında engelliyor ve sevmediğini söylüyor, haklı, hiç olmamışım ki. Üç beş bişi daha yazdım ama görmedi, engellemiş. Ailesini mi öldürdüm anlamdım ki . Mutlu ama çok mutlu. Keşke bende öyle olabilsem. O çocuğun yerinde olmak isterdim.

Umarım her şey ***’nın istediği gibi olur. O mutlu olsun yeter.

Birbirimize “:)” atardık ne kadar sevdiğimizi göstermek için daha çok atardık “:))))))” gibi.

Ben ona hep :)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) atardım. Notlara kaydetmiştim bunu çok uzun çünkü :)

O da bana daha azını atardı, başkalarına daha çok tabii. Ulan her şeyin yalan olduğunu biliyodum ondanda duydum ama hala inanılır hibi değil. Yazmayı bırakasım gelmiyo. Belki görür ha, hahshahahaha ulan hala mı be. Bilmem, istemiyorum onu herhalde, bu his içimde uzun zamandır var, yeni değil. Yani ben onu yokluğuna dahi ihanet etmemişken, o … Ben onda hiç olmamışım ki.

Neyse hoşçakalın, hoşçakal leydim, hoşçakal çiçek, hoşçakal bal, onada bal diyomuş, bana bir iki defa dedi, o da ona balım diyomuş, fotoğrafını da attı hatta her zaman yaptığı gibi çocuk “günaydıııınn balıımm napıyosun” yazmış. Kim nilir bu ona ne yazdı, bi de galiba ilk bu ona yazmış vay be uyanır uyanmaz ona yazıyo, ne yazdı acaba “günaydııınnnnnn balllll, günaydıınnnnn aşkımmm” daha neler neler. Ona hep ben ilk yazıyodum o da herkese. Bende öyle yazıyodum… Bu kız kaşar mı acaba. Çocuğun ailesi ile bu kızın ailesi tanışmış çocuğun annesi bu kızı kendi kızı gibi görüyomuş eve çağırıyomuş o onu arıyomuş bu onu arıyomuş son olaydada bu annesini aramış kadın merak etme kızım ben benlede konuşmuyo zaten falan demiş. Çocuğun annesi babası ayrıymış, buna zaten sağlam denk gelmiyoki bir kendini keser, biri asosyal biri aile travmalı, amk. Ama genede o çocuğun yerinde olmak isterdim. Ayrılmalarını falan istemem hemde benim yüzümden asla. Mutlular ya, mutlu olsunlar. Mutlu olsun.

Ya benim hakkımda hiç bir şeyi hatırlamıyo, ulan ne olurdu benide öyle sevseydin.

O yazdığım notları şiirleri fotoğrafları falan buraya atmak isterdimde o nasıl olcak.

Derinlere gömerimde sevmeyi bırakamam, ha dönse kabul eder miyim onu bilmiyorum.

Kendine iyi bak, umarım aranızda düzelir.

Hoşçakal leydim…

:))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

0 notes

harepare · 3 years

Text

Yengem anneme beni psikoloğa götürmeleri gerektiğini söylemiş

#neden gözüm doldu #bunu zaten biliyodum

0 notes

sadcebesa · 3 years

Text

Her zaman kendime sordum.

Neden ben?

Neden bendim. Onca insan varken, onca varlık varken nede ben? Her zaman bi keskem oldu bu güne kadar birincisi her zaman ailemdi. Aile...

Neydi o. Nasil bi histi aile olabilmek 15yasindayim.

İlk keskem 9-10 yasinda oldu. Ailem tarafindan.

Babam ve annemin yaklasik 8yasimdan beri kavgalari ile buyudum her zaman o evde o sesler. Hatirladikca icim gidiyor. Cok sacmaydi 8yasinda bir kizin o kavgalari o şiddetleri izlemesi cok kiriciydi. Hic bi zamanda babam olucak sahisa dur diyemedim bilmiyodum o yasta dur,yapma demeyi bilmiyordum iste nasıl bilebilirdimki cidden cok kucuktum bilmiyorum belki avutma seklim bu'dur. Olabilir kendime bazen kizmiyo degilim. Aslinda bi suçum yok. Küçüktum ve korkuyordum icimde saf bi korku vardi. Bilmiyorum cok degisikti o zamanlar 27eylul 2019 cuma gunu sabah saat 10:30 cok iyi hatırlıyorum annem ve babam bosandi. Okuldaydim eve gectim annem esyalari hazirliyo. Kizlarla planlamistik disariya cikicaktik. O gunden beri 2yildir gormuyorum o kizlari sohbetim de yok ulasmak istesem kolay yeni bi okuldu yeni gitmeye baslamistim o okula. Zordu buna emindim hala eminim bosanmalarina sahit olmadim ve biliyodum ayrilicaklarini biliyodum. Annem zaten bana diyordu boyle soyle ayrilicaz diye. Bitmişti, siktigimin her seyi bitmisti orda anladim veya suan anliyorum o ayrilik bir seylerin degisimiydi o ayrilik bir seylerin farklilik gosterecegi yerdi. Bursada oturuyorduk o zamanlar orda büyüdüm. O gun buyudugum yeri ilk defa terk ettim. İlk daha bursadan bu derece uzaklastim. Hala uzağım o ayri bi mesele.

Hala diyorum keske olmasaydi keske bosanmasalardi. Keske mutlu olsalardi. Keske babam ickiye hic baslamasaydi. Her zaman dedim ve demeye diyecegime eminim. Kim istemezki ailesin mutlu olmasini??

2.keskem ise erkekler oldu.

Erkekler. Turkiyede yasiyoruz amk ne bekliyoruzki??

İlk sevgilim 7mayis 2020de oldu. Saat gece 2.30du sanirim hatırlıyorum boyle şeyleri neden bilmiyorum ama tahminen ismi ardaydi. Tevacuze ugramistim. Ugratmisti. Bunu gekip kimseye soyleyemedim bilem tabii arkadaslarim var ama aileme asla yansitamadim annem anlayislibi kisilik soylesem bana kizmazdi belkide sevgili yaptim diye kizardi bilemem degisik birisi oda neyse. Guvendigimden dolayi yapmisti. Biliyorum eminim guvenmeseydim olmazdi ama oldu. İkinci erkeklerle yasadigim keske ise 13ekim 2020de oldu gecen yil..

Bi çocuk vardi onun ismini vermek istemiyom ama biz ona B diyelim bas harfi olur hem kendilerinin. O çocukla cok sey yasadim. Kisa kesicem. Bunu cok uzun bi mevzu cunku bi tane ortak arkadasimiz vardi bunada S diyelim. S ve B arkadas B de aklınca bana yavsiyo. Bende ondan hoslanmaya baslamistim. B ile o gun buluşucaktik olmadi 28 kasim 2020de ise benden ozur dilemisti ve tutup opmustu saat 10.30 civariydi hatta sonra biseyler olur diye hissetmistim belki guzel bir iliski ama cocuk tam bir orospu oldugu icin olmadi S ile konusup "kanka ben eylülü unutamadim o kizida bi heves icin optum" demis eylul de o cocugun eski sevgilisi. Kafaya gel amk Heves ne abi ya heves icin demis karaktersiz köpek.

Ondan sonra B ile bi kac kez ayri ortamda bulundum arkadaslarimin istegi ile o kadar olup bitti. Bu ikinci güvensizligimdi erkeklere karsi.

Ucuncusu ve sonuncusuna gelirsek taciz edildim. Ama sözlü bir bicimde. Bi adam arabayla durup "ne kadar guzelsiniz nasilsiniz?" Demisti...

Bu olay yasanali 3ay olmamıştir. Buda boyle degisik bi aniydi ama size yemin ederim o andan sonra o psikoloji diye bi bok kalmiyo gencler bak cidden o psikoloji yok oluyo o kadar aci verici bi durumki inşallah kimsenin basina gelmez dusmanimin basina gelmesin.

Bende buyum gencler. Her zaman bu oldum ve galiba bu olmaya devam edicem. Ozur dilerim kendimden. Kendimi hic bir zaman koruyamadigim icin ve kendimi bi kac aptal yüzunden uzmeye devam ettigim icin..

09102021

3 notes · View notes

acid-gramma · 4 years

Note

Nej sana bir itirafta bulunucam şimdi benim instagramda rastgele bulup hoşlanmaya başladığım biri vardı hesabı açıktı ama böyle takipçisi vs fazla değildi neyse ben bunu faketen takip etmeye başladım stalkladım baya sonra yakın kız arkadaşlarından birinin gittiği bir çizim kursu varmış bende kaydoldum oraya kızla orda baya arkadaş oldum takipleştik vs sonra tesadüfen (tamamen şansım olduğunu düşünüyorum) kız bu çocukla aynı ortama çağırmıştı beni ve ben baya çoğu şeyi biliyodum zaten çocuk hakkında konuştuk ettik orda sonra takipleştik vs vs veee şuan sevgiliyiz :) bunu kimseye anlatamamıştım sana yazıyorum mk rahatladım

Hshshahs günah köşesi

16 notes · View notes

tamsevicembigulmegeliyo · 4 years

Text

...

Bazen tüm hayallerin gerçek oldu sanıyorsun. Bi anda, en beklemediğin zamanda, en ummadığın şekilde. O zamana kadar neyin ne olucağı belli olmaz öyle konuşma diyen insanlar geliyor aklına, böyle söyledikleri zaman ne kadar kızdığın hee hee diye geçiştirdiğin. Valla öyleymiş diyorsun. Tamamlanmış hissediyosun bi anda. Ayakların kesiliyo, kelebekler falan işte, dünya sanıyosun ki senin etrafında, her şey gözüne daha güzel gözüküyooo, dağları aşıcak bi enerji varmış gibi içinde. Tedirgin ama bi yandan da işte. Yaraların var çünkü, dağ gibi korkuların, gülüşünün altına gizlediğin nice gözyaşların, emek emek tuğla tuğla ördüğün duvarlarınla, güçlü durmak için hep kendi yaktığın canın. Kolay alışamam ben kimselere. ‘Alış’ dedi bana önce. Bak biraz daha alıştın dedi her gece. Ben alıştıkça o daha mutlu oldu, o mutlu oldukça ben daha çok alışmak istedim. E artık yanlızda değildim. Zaten 24 saatte 2 saat falan mı ayrı kalıyoduk. Ruh eşi denen şeyi anlamıştım. Birinin başladığı cümleyi diğerinin tamamlamasını, kendi kendine gülerken diğerinin içinden ne düşünüpte güldüğünü tahmin etmeyi, tüm serseriliklerinin, muzipliklerinin, korkularının ve küsmelerinin bile aynı oluşunu. Yetmedi. Sonra bana daya sırtını dedi, artık ben varım. Yapamam dedim, ben kendi sırtımı kendime zor dayadım bilmiyorum nasıl yapılır. Öğrenirsin dedi. Yık şu duvarlarını dedi. Biri ilk defa duvarlarım olduğunu farketmişti. Sabredin güzel şeyler olucak dedikleri güzel şey bu heralde dedim. Sonrasında hep ‘güzel adam’ diye sevdim onu. Güvendim, alıştım, sırtımı dayadım, duvarlarımı yıktım. Sonra sıra sıra ben yıkılmaya başladım. Önce benim devam etmem lazım dünya sürekli senin etrafında dönemez dedi. Biliyodum zaten bişey olucağını ne zaman olmaz ki. Ama ben alışmıştım. 24 saat yanımda olan adamın 24 dakikasına muhtaç kaldım önce. Yatakta uyuyamadım, salonda uyuyamadım, koltukta duramadım, sandalyeye sığamadım günler sonra salondaki halının üzerine kıvrıldım. Sanırsınız kedi yavrusu. O bunu hiç bilmedi ama ben biliyorum aklına bile gelmedi. Ben bu güveni hakedicek ne yaptım, boşa çıkaramam bu güveni derdi. Bi akşam üşenilmeden bu amaç için açılmış bi hesaptan mesajlar aldım. Bana meşgul olduğunu yazamadığını söylediği sıralarda bir başkasına destanlar yazıyomuş meğer. Ah bu koku diye koklaya koklaya öpen adama bütün herkes güzel kokuyomuş meğer. Bana vakti olmayan başkasını buluşmaya ikna etmeye çalışıyomuş. Çok kıskandım ama o kızı. Çünkü ben bunları görüp gıkımı çıkaramazken kız bunu reddetmeye doyamamış. Keşke dedim ilk defa, keşke dönüp gidemiycek kadar yıkmasaydım duvarlarımı. Hepsiyle kendi kendime başa çıkmaya çalıştım. 50 farklı şekilde yanımda ol dedim de ne sırtımı dayıycak bir sırt ne de ben varım diyen vardı. Özlemek istiyomuş çünkü o, merak etmek istiyomuş onda ters tepiyomuş böyle kendiyle savaşıyomuş çünkü ben hep olıyım istiyomuş bişeyler anlamını yitirmesinmiş. Hayatımdaki en güzel, çıkarsız,yalansız tek şey sensin ne kadar sevildiğini bilmiyosun diyodu. Nerden biliyim ki zaten. Benim bildiklerim en son ne zaman sevdiğini söylediği, ne zaman sarıldığı, ne zaman görüştüğümüz, en son ne zaman sesimi duymak için aradığı. En bilmemem gereken şeyleri biliyorum ben sevildiğimi nerden bilicem. Bana bişey olsa üzülürmüş. 3 gündür buna gülüyorum kendi kendime. Bana bişey olsa acaba senin ne zaman haberin olur. Öyle duruyorum. Saymıyorum sövmüyorum beddua falan etmiyorum benimkiler tutuyo çünkü. Ama bana bişey oldu ‘vazgeçtim’. Çok yakında haberi olur.

3 notes · View notes

tallhadiyebiri · 4 years

Note

olm her yerde yok sevgilim var yok şu hissi biliyorum yok bunu yaşayabiliyorum diye gezme nazar değecek bak benden söylemesi reis yengenin yüzünü görmesem bile acayip shipliyorum ve benim shiplerim kolay kolay ayrılmaz ama içimden geçiyo benim nazar değcek ayrılcaksınız siz ayrılınca anon dedi dersin aha buraya da yazıyorum hacı unutma bunu

Nazar değdiriyonuz zaten şrfszler inadınıza atacam la akdbwkdnsndn ve kanka ben o hislerin çoğunu sadece onun için demiyorum ki o yokken de o hissi biliyodum ailemden ve arkadaşlarımdan her şeyi yengeye bağlayan sizsiniz olum skdnskdnskdj

1 note · View note

romandan-uyarlama · 5 years

Text

aslında biraz daha ayrıntılı düşününce,neden kötü benim ki? bu vicdan azabı niye bende? benim düşüncelerimde mi gerçek suç,yoksa bunları bana yalanlar ve sırlarla düşündürende mi? ben yollar kat ettim çıplak gözlerimle gördüm her şeye rağmen yapmaz olmaz bu kısa zamanda, ya öncesi ama hayır yinede olmaz dedim ikilemimi hep tekilleştirip onu akladım. çektim ve sordum, oysa bana sormadın demişti. ama ben ısrarla sordum, her soruşum cevapsız kaldı ve yine her soruşum işi daha kötüye itti ancak bana hiç cevap gelmedi. sonra yapmazlar etmezlerle biraz zaman geçirdim çünkü onca zamana bunu yapmazdı bu kadar yalan ve yanlışı üst üste getirmezdi vardı tek başlarına görmemin açıklaması elbet arkadaşlardı olabilirdi, zaten bunca şeyi geçtim başkasının varsa bile içinde ona bişey sırf karşıya zarar vermemek için uzak dururdu biliyodum, bize olan saygısınada hayli bi güveniyodum. sonra sormayı kesmem gerektiğini fark ettim ama geçmiyodu içimdeki lanet his ve çok geçmeden bişey yapmalıydım. hayat bu ya, tek denemede girdim sosyal medya hesabına. kader bu ya, tam da o sırada yaşanan bişeyler gördüm. içimde büyük bi ateş sabahı getiremedim attım kendimi dışarı şafak vaktine kadar ayazda yürüdüm. o süre zarfında ne var ne yok konuşmalar, konuşma tarzları, her şeyi tek tek okudum. bi başkasına, biriyle ilgili kullandığı bi sözü unutamıyorum "BİRBİRİMİZDEN GİDEMİYORUZ" ben yinde kendimi suçladım durdum yanlış şeyler düşünüp hissettim diye, ama hayır ben sadece bir kaç konuda suçluyum o da kendime karşı bu konular ise: bana davranıldığı gibi davranmadım diye, kendimi bu hallere getirdim diye, hâlâ kendimi suçluyorum diye, en son yine alttan almaya ve düzeltmeye çalışan ben oldum diye. kim olsa kat ve kat fazlasını düşünürdü ayrıca bunları düşünmeyede o berbat şeyleri hissetmemede beni iten bu çıplak gerçekler ve oydu. gerek yaşananlar, gerek sevgisizlik, gerek umursamazlık, gerek sırlar, gerek yalanlar, gerekse o gördüğüm konuşmalar ve sohpetler. üstelik bu saydıklarımın tümünün farkındaydı. konuşmaları okurken tarihlere baktım herkese güler yüzlü olan insan, aynı gün ben arayınca gaddar ve sinir küpü oluyor, benim için müsait te olmuyodu. onunda nedenini çözdüm söyledim ve söyleyince önce kabul edip ardından rest çekti. ama ben yine kendime karşı savunup durdum. neyse sadece içimi dökmem gerekiyordu, olurda görürse diye yazıyorum, bunu gizlemiyorum. ha görebileceği bi şekilde paylaşabilirim ama olanı ve yaşananı göremez, anlayamaz bu sadece öfkelendirir onu. olurda görmek isterse bi gün araştırması gerekir. araştırınca bulacağı bir yere koyuyorum bunu çünkü araştırınca anlamaya hazır demektir. özür falan beklemiyorum bu kez, gerçekten beklemiyorum. sadece bu birine yahut daha doğru tabirle bir yere son dert yanışım ve kendime itiraf etmem lazım en büyük sebep bu zaten, o vicdan azabından kurtulmam şart. çünkü ben, suçlu değilim.

3 notes · View notes

isimsizyazar123 · 5 years

Text

Guzel oğlum deme öyle sen benide çok sevmistin suana kadarki hayatimdakileri sevdim mi bilemiyorum diyosun ya unuttun mu sen ne guzel sevmiştin beni birinin gozlerine dusup harap olmasin diye kendini parcalamak demistin sen benim goz bebegimdin gozlerimdin biz birbirimizi uzmezdik ki zaten harap olmamizada gerek kalmazdi kelebegim biliyorum suan hayatinda biri var lanet olsun ki biri var o biri hep olucakti biliyodum ama beni unutma bizi unutma bizi boş sayfalarda birakma bizde özeldik bizde güzeldik unutsan yok oluruz bizi unutma ben her gun anılarımda tekrar tekrar yaşıyorum senk ilk görüşüm hala ilk gunki gibi aklimda seni ilk sevişim ilk sevişmişliğim hala dun gibi aklimda bitanem eger sen unutursan ben unutursam neden yasandi o hisler unutmayalım cok guzeldik sende kabul et bunu reddedemezsin bana sevmeyi oğreniyorum dedin bitanem hayirliyomusun biz sevgiyi seninle kucuk bi kutunun icinde bulmustuk yaraliydi yipranmisti icimize aldik onu her gun besledik her sabah uyandirdik her aksam uyuttuk bizimle beraber uyuttuk basucumuzda ilk gozlerime bakışını hatırlıyomusun kollarımda ağlamıştın deniz beni ne guzel seviyosun ben seni hak edicek naptim diye aglamistin iste sen o kutuyu acmistin bitanem hatirla sen cok unutmuşsun bizi cok bizsiz kalmışsın hatırla beni sev devrim icindeki en saf duygularla sev ve unutma ben beni hayatina al demiyorum tekrar olalim demiyorum ama o saf duygulara özel kutuya bi saydgımız olsun o ozel kutuyu sana ben verdim devrim şimdi icime bir baskasini koymus o ogretti diyosun ben o kutunun çarklarıyım o kızsa üstteki balerin bitanem kutunun kendisi benim ustundeki suse aldanma ustundeki sus yuzunden kutuyu unutma hatirla bizi sendn tek istegim bu kalbini hatirla inan bembeyaz bi ışık tertemiz bi umut küçücük bi heyecan ve bi damla göz yası bulucaksın biz artik bunlardan ibaretiz GOZLERINE YAZIK ETME diyosun ya kelebegim benim gozlerim sensin benim gozumden dusen her damla senin icin yazık degil onlar hislerim kutudan kalan kucuk parcalar ben unutmiycam sende hatırla kelebegim

1 note · View note

merhabasevgiligunluk · 2 years

Text

Uzun zaman sonra uzun şeyler yazmak geldi içimden. Çok büyük ihtimalle sonradan cringe olurum ama şuan yazmanın verdiği huzuru yaşamak istiyorum sadece. Neyse. Içimdeki tüm iyi, düşünceli, saf, sevgi dolu, yardımsever ve anaç duygularımdan, yönlerimden nefret ettiğimi belirterek konuya başlıyorum. Ne kadar iyi ve düşünceliysek o kadar üzülüyormuşuz, bu senenin bana öğrettiği şey bu. He birde insanlara çok fazla değer vermemek gerekiyormuş. Yani bunu zaten biliyodum ama uygulaması benim için zor bir ders bu. Yani o kişi bana iyi geliyorsa, yanında mutluysam, beraberken eğlenebiliyorsam değer veririm abi yani basit sebebler. Bazı insanlar için yeterli olmayabilir ama benim için kolay bir insana değer vermek, onu hayatımın merkezi haline getirmek. İşte sorun burda başlıyor. Biri hayatımızın merkezi olmaya başladıysa geçmiş olsun. He birde anaç olmak çok sıkıntı. Herkesin her problemine koşulmamalıymış, bu senenin öğrettiği başka bir şey de bu. Sonra o kişiler bizim problemlerimizde yanımızda olmayınca alnımızda usulca enayi yazısı belirmeye başlıyor. Tamam iyilikler karşılıksız yapılmalıdır ama ben herşeyimle bir insanın yanındaysam o kişiden de karşılık beklerim. İyi olmaktan nefret ettiğim saçma sapan bi dönem. Herkese çok açık ve kolay ulaşılabilir olunca değerli oluşmuyormuş. Kötü ve imkansızı oynamak lazımmış. Gerçekten onlar sebebiyle dökülen her bir gözyaşımdan özür diliyorum. Onlar yüzünden kötü geçen, moralimin bok gibi olduğu her bir günümden de özür diliyorum. Dışarıdan olanları umursamıyormuş gibi görünmek çok üzücü, yorucu ve sıkıcı. Bana gelip bir kere bile "nasılsın?"diye sormayan insanlar için üzülmek ayrı yorucu ve durumu extra boktan yapıyor. Bari gerçekten üzülmeme ve ağlama krizlerime değecek insanlar için üzülseydim. Ama sorun biraz da bende galiba. Yanlarındayken çok mutlu gözüküyorum, mutluydum da. Gerçi üzgün olduğum, durgun olduğum zamanlarda da ilgilenen yoktu. Ya ilgi manyağı değilim cidden sadece verdiğim değeri geri almak istiyorum, onu da istemiyorum şuan gerçi. Şuan onlar hakkında hiçbirşey istemiyorum. Bu daha iyi galiba şuan. Onların yüzüne söylemek istediklerim bunlardan çok daha fazlası çoooook daha. Onlara şuan söyleyemediğim için buraya yazmam lazımdı👍 Benim seans bitti. böyle bi küçük arındım😪😪

0 notes

eniyisiniistiyorum · 3 years

Text

Kaşar abla gitmiş benim için onur’u sormuş. İşte arada iki üç kişiyle gelen bilgi şu: evli. Fkskksks ya biliyodum zaten bilmesem hemen öğrenmek istersim bildiğim için öğrenmek istemedim

Ama onur demiş ki, “o beni daha önce de sordurmuştu söylemiştim ben ona.”

LAN böyle bi şey YOK AQ

neyse böyle şeylerin üstünde durmamayı öğrendim. Başta üzüldüm ama napim. Yarım saat sürdü üzüntüm fklskd artık bir şeyleri uzun uzun bile hissedemiyorum.

Dün mesai vardı o yüzden vardiyamız denk geldi. Adımı seslendi, döndüm.

“Sana benim hakkımda haber geldi mi?”

(??????) “Yoo?”

“Bir şey demedi mi kimse sana?”

“Yok.”

“Ben seni rahatsız ediyormuşum da.”

“Sen beni rahatsız mı ediyormuşsun.”

“Evet. Öyle şikayet etmişler. Ben seni rahatsız ediyormuşum.”

“Sence benim bunu yapma ihtimalim var mı?”

“Yok. Ben biliyorum zaten kimin yaptığını. Tahmin edebiliyorum.”

“Öyle bişi yok.”

“Yani işte bana dediler, uyardılar. Dediler ona da söyledik.”

“Kimse bana bir şey söylemedi.”

Sonra bir iki cümle daha konuştuk şu an unuttum, son cümlemiz şuydu işte,

“beni rahatsız etmiyorsun.” Gerçekten samimiyetle söyledim. O son olaya rağmen. Kızmıyorum hiç. Kızmadım da hiç.

“Biliyorum.” Çok güzel söyledi. Ses tonu ayrı samimiydi yüzü o aramızda oluşan enerji.

Sonra arkamı dönüp gittim. Hiçbişi demedim başka.

Yemeğe çıkacaktık. Bunların şefi de tam önüme denk düştü.Yani dedim bazı şeyleri düşünür, ister planlarız ama bi türlü olmaz. Bu aklımda bile yoktu, yap kız dedim. Konuş. Susmanın kimseye faydası yok. “Merhaba.” Diye çıktım adamın karşısına. Boyu da iki metreydi galiba kafamı kaldırmaktan boynum ağrıdı.

“Merhaba xxxxx’di dimi.”

(Adımı bilmesi kadar saçma bi şey yok. Adımı şak diye söylemesi kadar garip bişi yok. Geçen onur story atmıştu bu şef ve bi oğlanla. O oğlan da “şefimizden öğütler” diye yazmıştı. Emmminim ki orada benim konum geçmiş bak o kkkadar eminim ki.)

“Evet.” Gerçekten konuya nasıl girdiğimi hatırlamıyorum. Yemin ederim şu an olsa giremem o an hiç teklemeden ne dedim bilmiyorum.

“Sana kim söyledi.”

“Kendisi.”

“Onur mu?”

“Evet.”

“Ne kadarını biliyosun.”

“İşte, onu şikayet etmişler sanırım. Benle alakalı ne olabilir ki.”

“Şimdi. Öncelikle, onur evli. Bunu biliyosun dimi?”

Bunda ve konuşmanın tamamında o kadar tatlı o kadar sevecen ve kıymet verir gibiydi ki, sana anlatamam. Abim olsa en yakın arkadaşım olsa ancs öyle konuşurdu.

“Evet?”

“Heh. O sebepten ötürü göze batmış.”

Ya işte anlattı da anlattı. Bi ara beni övdü. Diğer kızlardan farklıymışım çoğunun içi pismiş. Yok vay efendim yarın öbür gün gerçekten iyi bir çocuk gelirmiş, benim hakkımda o evli biriyle konuştu derler bu sefer o duruma yazık olurmuş. Falan filan. Ama en çok şey hoşuma gitti,

“Ama biz burada kimseyle konuşmayacak mıyız yani, ben herkesle konuşuyorum. Ali’yle de konuşuyorum. Diğer vardiyadakilerle de.”

“Yani sana şöyle söyliyim. Onur’un orda işi yok xxx”

“Nasıl yok. Orda çalışıyo adam işini yapıyo.”

“Onun yapacağı şey, picker’la ürünü koymak sonra dönmek. Hele akşam olunca hiç işi yok.”

Yani gayet de arkadaş olmadığımızı flört olduğunu onun ağzından duymak hoşuma gitti dksksl en çok hoşuma giden, hani yapanın ben değil o gözükmesiydi. Çünkü gerçekten ben yapmadım o yaptı. Nasıl yaklaşacağını biliyo diye boşuna demedim. Ama evli olan o taraf olduğu için sanki ben yapıyormuşum gibi durur diye korkmuştum ama öyle olmadı.

“Bence senin onla arkadaş olmana bile gerek yok. Farklı projedesiniz, bir ortamınız yok. Evli çocuklu adam.”

Haklı ne diyim. Ne diyim haklı yani.

Böyle işte. Benim için güzel bi gündü. Kaosa rağmen güzeldi. Onur’un da vardiyası değişmiş zaten. Aynı vardiyaya düşmüştük ki tam, değişmiş. Bu da evrenin başka bi dersiydi işte. Ama bu seferkini vermiş gibi hissediyorum çünkü iyi hissediyorum.

Sonra onur’un yüzüne hiç bakmadım. Bahar dedi hep “gözünün içine içine bakıyo” diye ama. Napim. Son konuşmamız öyle olsun. Son bakışımız öyle olsun.

Gerek yok.

Boşanıp gelirse ayrı dkdkkd o zaman olur. Ama evlisin.

#on

0 notes

ruhumintiharipi · 3 years

Text

Biliyodum böyle olucağını. Sonuçların böyle olucağını çok iyi biliyodum. Yine de hayallerime bi şans vermek istedim. Elimden geleni yapmak istedim. Yapamazsın diyenlere inat hayallerimi gerçekleştirip ben yaptım demeyi çok istedim. Ama artık ölmek zorundayım. Ölmek istemiyorum. Hayallerimi gerçekleştirmeyi de çok istiyorum. Ama bu şekilde yaşayamam. İnsanlara bunu yaşatmaya devam edemem. Kimse bana katlanmak zorunda değil. Onları kurtarmak için ölmek zorundayım. İstenmediğimi her gün hissediyorum. Buna da dayanamıyorum zaten. Artık gerçekten bunu yapmak zorundayım. Sadece bi süre daha çok mutlu ve her şey yolundaymış gibi davranmam gerek. Böylece intihar ettiğimde kimse kendini suçlamaz. Dersler yüzünden diyip geleceği falan bahane eder saçma bi not yazarım. İnanırlar.

0 notes

heybonjournee · 3 years

Text

Gözümü kapatıp beş yıl önceye gidiyorum. Pazar günüydü, sabah yurtta kahvaltımı yapıp çıkmıştım yola. Eminönü’ne vapura gitmiştim, boğazdan geçerken uzun uzun düşünmüştüm konuşmak elbette iyi gelicekti bunu çok iyi biliyordum. Üsküdar’da indiğimde önce biraz yürüdüm, sanırım buluşma saatine biraz erken gelmiştim. Bi banka oturup geleni geçeni izlemiştim. Ne kadar bekledim hatırlamıyorum ama bunun pek de önemi yoktu konuşucaklarımı anlatıcaklarımı kafamda düşünüp sıraya koymakla meşguldüm. Sonra sen geldin, önce Aşiyan kafeye geçmiştik caminin ardından denizi görebileceğimiz bi masada oturmuştuk. Kahve söylemiştik, kırk yıl hatırımız kalsın diye. Kafka’ya bi yazı gönderdiğimi söylemiştim sen de ‘bişeyler hissediyodum zaten şaşırmadım o yüzden’ demiştin. İşte tam olarak buydu bunca sene anlatmaya çalıştığım; ne anlatırsam -en saçma şey bile olsa- beni anlayacağını hissediceğini biliyodum. O gün inanılmaz iyi hissediyodum çünkü konuşmak anlatmak çok iyi gelmişti. Ordan kalktık sonra yolda yürürken, bana verdiğin mektuplardan konu açılmıştı ‘biliyorum satırlarda yazdığın gibi hiçbir şekilde cevap beklemiyorsun ama nolur yazmayı bırakma bana böyle yaz lütfen’ demiştim rica etmiştim ama kabul etmemiştin. Sonra Çengelköy’e gidelim diye kararlaştırmıştık ama bindiğimiz dolmuş o tarafa gitmiyormuş bunu çok geç farketmiştik ama bi yandan da iyi olmuştu belki de, Kuzguncuk’a gitmiştik. Bu belki de Kuzguncuk’a ilk gidişimdi sonraları her ayın dokuzunda orda anıları yaşatmaya gidişimin başlangıcıydı biraz da. Bi kafeye geçmiştik ismini hatırlamıyorum ama görsem tanırım ve bundan sonraki gidişlerimde önünden geçtiğim seferlerde uzun uzun baktığım ve bi sigara yaktığım yerdir. Kuzguncuk’un ara sokaklarında dolaşmıştık, sonraki gidişlerimde hep o sokaklardan geçtim ve aynı sokakta çektiğim fotoğrafta çıktığın yerde her gidişimde yeniden fotoğraflar çektim bi gün yeniden buraya geldiğimizde bunları gösterip anlatmak için biriktirdim. Hatta çoğu zaman herkesten kaçtığım veya efkar yapmaya ihtiyacım olduğu zamanlarda çıkıp hep Kuzguncuk’a gittim. Dönüşte Kız Kulesi’nin oraya yürüdük, orda biraz oturduk. Eve hangi otobüsle döndüğünü hangi otobüse bindiğini hiç söylemezdin yine söylemedin, saatlerine baktın internetten ona göre eve dönmek için. Asıl bindiğin otobüsün saati çok geçti sanırım, başka bi tane daha var ona binerim evin yakınlarından geçiyor, demiştin. 320A’ydı bu otobüs. Marmarayın ordan bu otobüse binmek için vedalaştık. Bunun son veda olduğunu bilmiyordum. Şimdi düşününce muhtemelen bunun son veda olduğunu sen de bilmiyordun. Ben otobüse binene kadar hatta otobüs hareket edene kadar orda bekledim sen de bana içerden ‘git hadi bekleme’ diye işaret ediyodun. Bundan sonraki Üsküdar’a gelişlerimde o günü hep hatırladım. Tam 2 sene hemen hemen her gün, hatta mutlaka her cuma gelip orda bekledim. Bi gün karşılaşırız diye, oralarda veya Kuzguncuk’ta bi yerde oturup yazdım uzun uzun, insan neyi kaybederse onun yokluğunu arıyor her şeyde. Ben de satırlarımla ulaşmaya çalıştım, kaç sene geçti yine satırlarla ulaşmaya çalışıyorum. O gün yurda dönerken içimde garip bi mutluluk ve rahatlama hissi vardı. Sonraki beş yıl hep bu hissi aradım, kime anlattıysam bu hissi bulamadım. Şimdi yine içim darmaduman, bedenim bilgisayar başında bu satırları yazıyor olsa da ruhum yine orda sahilde bi bankta..

0 notes