Text
#phoneography#mobiele telefoon fotografie#mobile phone photography#smartphoneography#smartphone fotografie#smartphone photography#Den Haag#The Hague#Hague#La Haya#La Haye#energiecentrale#elektriciteitscentrale#elektriciteitsfabriek#museum#musee#museo#kunst#art#cultuur#culture#kultur#cult#cultureel#cultural#industrial#industrieel#industry#vscocam#vsco
1 note
·
View note
Text
Werknemers EBS doen aan 'wegomlegging' Saramaccastraat: "We willen onze verhoging"
Werknemers EBS doen aan 'wegomlegging' Saramaccastraat: "We willen onze verhoging" Er heerst een grote ontevredenheid bij de werknemers van de EBS NV. Vandaag hebben ze spontaan besloten om de Saramaccastraat, voor de elektriciteitscentrale van de EBS, te bezetten. "We doen niet aan een barricade, maar aan een wegomlegging.... lees meer op: Read the full article
0 notes
Text
De Oostzeedijk in 1900 met rechts de Gasfabriek (Kralingen)
De Oostzeedijk is een hoge dijk in Rotterdam, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Over de Boven Oostzeedijk loopt een trambaan. Nabij de Voorschoterlaan bevindt zich een helling naar de Beneden Oostzeedijk.
De Oostzeedijk is een straat van circa 1,2 km lang in de Rotterdamse wijk Kralingen. De Oostzeedijk begint bij het Oostplein en gaat in het zuiden over in de Honingerdijk die tegenwoordig na 500 meter uitkomt op de Maasboulevard. Voorheen was hier een wandelpark genaamd de Oude Plantage.
De Oostzeedijk en de Honingerdijk maken deel uit van Schielands Hoge Zeedijk, de dijk die in de 12e eeuw werd aangelegd om het gebied tussen Gouda, Leiden en Rotterdam tegen overstromingen te beschermen. In 1960 werd de Maasboulevard als zwakste schakel in de waterkering opgewaardeerd. Een 16e-eeuwse herberg In den Rustwat werd bij deze ingreep enkele honderden meters verplaatst tot aan de randen van de voormalige buitenplaatsen Woudestein en Trompenburg.
De Oostzeedijk kruist bij het Oostplein met de Slaak en zuidelijker met de Willem Ruyslaan, alwaar een viaduct over de Beneden Oostzeedijk heen is gebouwd. De Voorschoterlaan, de Avenue Concordia en de Hoflaan lopen dood op het steile talud.
Omdat de Oostzeedijk al langer bestaat, is er bebouwing uit veel verschillende periodes te vinden. Een aanzienlijk deel van de huizen en appartementen stamt uit de periode 1890-1930. Er is meer gebouwd in deze tijd, maar dat is verwoest bij het bombardement op Rotterdam van 14 mei 1940. De lege plekken zijn vanaf vroege jaren vijftig herbouwd. In de jaren 90 verrees de wolkenkrabber De Admiraliteit, die herinnert aan de voormalige marinescheepswerf van de Rotterdamse admiraliteit. Tot dan toe hadden op die plek nog de oorspronkelijke huizen uit de jaren 1890-1900 gestaan. Aan de zuidzijde van de Oostzeedijk staat het Industriegebouw, een groot bedrijfsverzamelgebouw uit 1946 van de hand van Huig Maaskant en Willem van Tijen.
Op het terrein van de Nieuwe Plantage, dichter bij de stad, werd in 1852 de Nieuwe Rotterdamsche Gasfabriek aan de Oostzeedijk gebouwd, ter aanvulling op de Gasfabriek Feijenoord. Later volgde een elektriciteitscentrale. De fabriek sloot in 1926.
De Oostzeedijk is een relatief autoluwe straat, omdat het doorgaande verkeer zo veel mogelijk over de Maasboulevard wordt geleid. De Oostzeedijk heeft een deels vrije tram- en busbaan. Over de Oostzeedijk rijden tramlijn 21 en 24 de route De Esch→CS→Holy/Woudhoek. Op de Oostzeedijk zijn drie tramhaltes: Oostplein, Willem Ruyslaan en Avenue Concordia.
Foto komt van Stadsarchief Rotterdam en Informatie komt van wikipedia.
0 notes
Text
Fotocollectie Rijksvoorlichtingsdienst. Maascentrale Plem te Buggenum. De elektriciteitscentrale is in 1996 gesloten en werd vanaf 2006 tot 2011 gesloopt. Datum onbekend.
Mijn vader vertelde mij dat de Maascentrale is gebouwd na aankoop van grond van mijn opa Mathieu Pijls.
0 notes
Text
Gasverbruik Nederland in 2022 laagste in 50 jaar
In Nederland is in 2022 een kwart minder gas verbruikt dan in 2021. In totaal werd er 31 miljard kubieke meter gas verbruikt. Dit is het laagste niveau sinds 1972. Met name grote industriële bedrijven en huishoudens verbruikten minder aardgas. Dit meldt het CBS op basis van nieuwe cijfers. Grote industriële bedrijven die normaal gesproken veel aardgas verbruiken, verbruikten in 2022 ruim een kwart minder aardgas dan een jaar eerder. Deze daling was het sterkst bij bedrijven in de aardolie-industrie en de chemische industrie. Elektriciteitscentrales verbruikten 12 procent minder aardgas.Ook huishoudens verbruikten minder aardgas in 2022; een kwart minder dan in 2021. Een deel van deze daling komt door het warmere weer (10 procent). Als rekening wordt gehouden met de hogere temperaturen, was het verbruik 15 procent lager dan in 2021. Dit kwam grotendeels door de sterk gestegen gasprijzen.Een deel van de daling van het aardgasverbruik komt door glastuinbouwbedrijven die zelf elektriciteit produceren met een gasmotor. Deze bedrijven verbruikten ruim 30 procent minder aardgas in hun gasmotoren. Gasvoorraad goed gevuld De gasvoorraad was aan het einde van 2022 122 procent groter dan de eindvoorraad van 2021. Hiermee is drie kwart van de gasopslagen gevuld. Dit komt vooral doordat er minder gas is verbruikt, en er meer gas is ingevoerd (+ miljard kubieke meter). In 2022 werd wel minder gas gewonnen (- 3,4 miljard kubieke meter) dan in 2021.In 2022 verdubbelde de invoer van vloeibaar aardgas (+ 9,1 miljard kubieke meter), vergeleken met 2021. Een belangrijke oorzaak is de ingebruikname van de LNG-terminal voor de kust van de Eemshaven. Een derde van de totale invoer van gas is vloeibaar aardgas.De invoer van gasvormig gas was in 2022 4,6 miljard kubieke meter lager dan in 2021. Er werd vooral minder ingevoerd vanuit Noorwegen en Duitsland. Ook werd er minder gasvormig gas uitgevoerd (- 1,3 miljard kubieke meter). Bron: CBS Read the full article
0 notes
Photo
#Europa #Europe #belgique #belgie #belgien #wallonie #wallonie #wallonien #stavelot #centraleelectrique #Elektriciteitscentrale #ewerk #musee #musée #museum #histoire #geschiedenis #geschichte #lavieestbelge @tourismebelge @visitwallonia (hier: Stavelot) https://www.instagram.com/p/CEHWqP0Kl4K/?igshid=15xz4if50xxz7
#europa#europe#belgique#belgie#belgien#wallonie#wallonien#stavelot#centraleelectrique#elektriciteitscentrale#ewerk#musee#musée#museum#histoire#geschiedenis#geschichte#lavieestbelge
0 notes
Text
Riaño - Caín de Valdeón - Riaño (Ruta del Cares - Parque Nacional de Picos de Europe)
Zaterdag 16 april
Na de fantastische wandeling gisteren is het nu tijd om naar Parque Nacional de Picos de Europe te gaan. Dit nationaal park stond altijd al hoog op mijn lijstje om te bezoeken, want het schijnt een van de mooiere nationale parken van Europa te zijn.
Ik vertrek vroeg, want ik heb begrepen dat in Caín de Valdeón, de start- of eindplaats voor de 'Ruta del Cares', over een beperkt aantal parkeerplaatsen beschikt. Ik heb overigens ook gelezen dat de weg tussen de plaats Posada de Valdeón en Caín de Valdeón een uitdaging is in verband met de steile hellingen van 20% en de smalle weg. Ik krijg al een beetje de kriebels...
Mijn appje Komoot zegt trouwens dat de Ruta del Cares in Posada de Valdéon begint, maar dat blijkt wanneer ik daar arriveer niet zo te zijn. Jammer, want nu moet ik alsnog de laatste zeven kilometer naar Caín rijden...toch? Ik doe in ieder geval een poging, maar al snel krijg ik zweethandjes. De navigatie stuurt mij vervolgens weer offroad, maar gelukkig zie ik dat net op tijd en besluit ik hier alsnog om te keren. Ik zie een offroad route met de aangekondigde 20% hellingen echt niet meer zitten na mijn vorige avontuur. Ik rijd terug naar Pasado de Valdeón en besluit om dan maar hier ergens te gaan wandelen. Toch knaagt er iets...ik kwam toch voor de Ruta del Cares? Uiteindelijk vraag ik bij een hotel wat een taxi kost. Dit blijkt enkele reis € 30,- te zijn. Beetje overdreven veel vind ik... Ik besluit om te gaan wandelen langs de weg en de eerste de beste auto aan te houden. Iedereen die deze weg met de auto rijdt gaat zoiezo naar Caín de Valdeón, want het is de enige volgende plaats en hier stopt de weg uiteindelijk.
De eerste de beste auto stopt gelijk, ik ben eigenlijk het dorp nog niet uit, dus heb ik al zo snel geluk dat ik mee mag? Ja! Een meneer, Gabi, en zijn vrouw, Erin, nemen mij direct mee. No problemos! Zij gaan ook dezelfde route wandelen vertellen ze mij. Ze kunnen niet heel goed Engels, maar we begrijpen elkaar en ze zijn erg vriendelijk. Bij aankomst in Caín de Valdeón gaan zij eerst een hapje eten, terwijl ik begin aan mijn tocht.
De Ruta del Cares is geen rondje. Ik loop dezelfde weg zowel heen als terug, toch verveelt het geen moment! Het is een route door een grote kloof waardoor de groen blauwe rivier: 'Rio Cares' stroomt . Een enkele reis is bijna 12 kilometer dus aan het eind van de dag staat er bijna 24 kilometer op mijn teller.
Op sommige plekken is de kloof die luistert naar de mooie naam La Garganta Divina wel honderden meters diep. Het pad waarover ik wandel is ooit uitgehakt om het kanaal te kunnen onderhouden dat de vlakbij gelegen elektriciteitscentrale voorziet van water. Het kanaal met het water stroomt dan ook parralel aan het wandelpad.
Ik wandel stukjes door uitgehakte grotten en moet oppassen dat ik mijn hoofd niet stoot. Vroeg in de ochtend is het zelfs zo donker dat ik mijn zaklamp op mijn telefoon nog gebruik om mijn weg te kunnen zien.
Gelukkig heb ik geen hoogtevrees, want de route loopt als een smalle richel langs de bergwand. Het blijkt prima te doen 😀.
Het zonnetje schijnt, het is warm en al snel trek ik mijn lange broek uit en trek ik mijn korte broek aan. Ik smeer mijzelf deze dag continu in, maar kan niet voorkomen dat ik aan het einde van de middag toch een rode gloed over mijn armen heb gekregen
Halverwege de route arriveer ik in Poncebos, hier plof ik op een terras, drink twee blikjes frisdrank en eet mijn lunch voor ik weer terug wandel.
Kort nadat ik vertrek kom ik Gabi en Erin tegen, zij gaan nog wat drinken en eten voor ze weer omkeren. Ik loop dus iets voor ze uit...misschien kan ik wel weer met ze mee terug rijden 😉.
Op de terugweg zie ik nog op diverse plekken berggeiten wandelen. Die blijkbaar gewend zijn eten te krijgen van de mensen en niet mensenschuw zijn 🙃.
Na 6 uur wandelen ben ik weer terug in Caín de Valdeón. Het was erg mooi, maar best druk onderweg. Desalniettemin heb ik weer genoten.
Ik drink een kop koffie, trakteer mijzelf op een ijsje en ga op zoek naar een lift terug. Ik probeer het alvast en mocht het mij lukken om al mee terug te kunnen rijden naar Posada de Valdeón dan is dat mooi meegenomen. Lukt het niet dan wacht ik alsnog op Gabi en Erin.
Ook nu heb ik vrij snel een lift. Dit keer van Juan Carlos en zijn vrouw Jolanda. Zij kunnen wel een klein woordje Engels, wat het iets gemakkelijker maakt om te communiceren 😊. Ze zetten mij weer af bij mijn auto en na elkaar gedag te hebben gezegd, loop ik nog even gauw langs de mini supermercado.
Ik rijd uiteindelijk terug richting Riaño, waar ik net buiten het dorp vanmorgen al een mooie plek met uitzicht op het meer heb gezien. Hier wil ik vanavond gaan staan. Ik tank mijn auto nog even vol in Riaño zodat ik morgen gelijk kan vertrekken.
De plek aan het meer is nog helemaal vrij. Ik geniet hier van de mooie rustige avond, lees een boekje, drink een wijntje en geniet nog even na van wederom een leuke dag!
5 notes
·
View notes
Text
Dag 40: praktique!
De geoliede machine moest vandaag: wassen, shoppen, gas vullen, douchen, water bijvullen, kakastorten en kuisen. We zijn zo (in)gesmeerd dat we dit allemaal klaarkregen op 1 ochtend. Dus we gingen voor Copacabana, baby! Willekeurig een strandbartje op Google ingetikt, maar het was er eentje on point! We reden door een vervallen dorpje keisteil naar beneden, langs een elektriciteitscentrale, een rot haventje, kiezelbaantje door tot... aan het paradijs. Den Duits had het ook alweer gevonden natuurlijk, maar er was plaats genoeg voor iedereen. Topamusement voor ons allevier. Wij gelukkig!
Ohja, 's avonds oesterzwammen gegeten. Wolfje at er zeker 5!
Slaapwel vanuit Pulmin, Kroatië.
1 note
·
View note
Text
Ik verruilde Tokyo voor Okayama, zo'n 600 km. naar het zuiden. Terwijl de hoofdstad met zijn 16 miljoen (1976) inwoners elke dag meer wolkenkrabbers bouwde bleef Okayama met zijn twee miljoen ingezetenen een oase van provinciale rust. Geen wolkenkrabber te bekennen, overal tringeling trammetjes en nauwelijks zichtbare haast te bespeuren. En heel belangrijk: een heerlijk klimaat hier in zuidelijker Japan. Zo gunstig zijn de weersomstandigheden dat er een overvloed is aan meloenen, sinaasappels en druiven. In de winter wordt het niet kouder dan 15 graden. Verhuizen van Nederland naar Japan speelde wel eens door mijn hoofd.
Op het kaartje (foto bovenaan) ligt tussen Okayama en dat groene eiland een streepje zee: dat is de Japanse Binnenzee, de Setonaikai, waar de berg Kinkozan over uitkijkt en waar ik ook niet snel op uitgekeken raak. Het is een verslaving, mijn ogen trekken me naar die zee vol eilanden. Ik zou best mijn achternaam willen veranderen in Kinkozannenberg.
En elke dag vroeg uit het dal met Okasan en Fumie de berg Kinkozan op: werk aan de winkel in het restaurant boven op de berg voor de dagpassanten. Ik aan het stuur in links verkeer met een auto vol kookdametjes, opgehaald in de omliggende dorpjes en nog wat boodschappen onderweg om de keukenvoorraad op peil te houden. Dat maakt niet elke toerist mee.
Bovenste foto: Okasan schuifelt de hele dag rond op de twee verdiepingen van Kinkozan tussen de (uitsluitend Japanse) toeristen en plantenbakken om met haar piepkleine vingertjes onzichtbare vuiltjes uit de aarde te verwijderen en plantenkopjes een aai te geven.
Hierboven onderste foto: mijn aangeboren verzameldrift uitte zich op Kinkozan in het verzamelen van wieldoppen, die geheid elke dag in de haarspeldbochten van velgen afknapten en de berm intolden.
Ik had veel lol met de can crusher, de blikjesperser, op Kinkozan. Je gooide van boven in een manshoge hydraulische pers zakken vol lege blikjes, knopje ON en het kraak- en persconcert begon.
En op een dag kon ik Nakae, Mochizuki's vriend van vroeger/Okasans zwager/echtgenoot van Midori, een handje helpen. Zoals gezegd was hij productieleider bij het GEB van Okayama en had hij met een grote ploeg collega's een oppoetsbeurt van een elektriciteitscentrale georganiseerd. Zo kom je nog eens ergens.
1 note
·
View note
Video
Diemer Centrale Sunset par Skylark92 Via Flickr : Zuiko Digital - 14-54mm - f/2.8-3.5 B+W Cir-Pol Velbon PH-156 HDR / 5 Exposures / Tonemapped
#nederland#netherlands#holland#noord-holland#noord#diemen#waterkeringpad#diemerzeedijk#diemer#vijfhoek#nuon#elektriciteitscentrale#power#plant#krachtcentrale#sunset#zonsondergang#HDR
0 notes
Photo
Energie. Garzweiler is een Duitse bruinkoolgroeve waar bruinkool in dagbouw wordt gewonnen nabij Jüchen. Windmolens en bruinkoolgestookte elektriciteitscentrale in Neurath. https://flic.kr/p/2nSW98k August 24, 2022 at 12:40PM
0 notes
Text
Het passagiersschip Queen Elisabeth II op de Nieuwe Maas ter hoogte van de Lloydkade en de Sluisjesdijk, 27 mei 1977. Het schip vaart achteruit richting stad en wordt geassisteerd door sleepboten. Op de achtergrond de elektriciteitscentrale Waalhaven.
Uit het Vrije Volk van 28 mei 1977:
Het Engelse passagiersschip Queen Elizabeth 2 lag gisteren voor een dag afgemeerd aan de Wilhelminakade. Voor veel Rotterdammers was zo'n groot passagiersschip aan de kade van de Holland Amerika Lijn, waar vroeger schepen als de Rotterdam, De Grote Beer en dergelijke lagen, een vertrouwd beeld. Helaas duurde het maar kort. Om half zeven vertrok het zeekasteel naar Bremerhaven. Op de cruise-reis, die in New Vork begon, worden verder de steden Oslo en Kopenhagen aangedaan.
De RMS Queen Elizabeth 2, RMS: Royal Mail Steamer, ook wel alleen QE2 genoemd, was meer dan 30 jaar het vlaggenschip van de Cunard Line. De Queen Elizabeth 2 maakte zijn eerste reis in 1969 en was een van de laatste grote trans-Atlantische passagiersschepen. Met een lengte van 293,5 meter en een topsnelheid van 32,5 knopen is het ook een van de grootste en snelste passagiersschepen die er zijn.
Op 30 december 1964 werd het contract getekend met scheepsbouwer John Brown Shipyard in Clydebank in Schotland. Daar werd met de bouw begonnen op 5 juli 1965. Na de tewaterlating op 20 september 1967 werd het schip gedoopt door koningin Elizabeth II. Op 19 november 1968 begon de Queen Elizabeth 2 aan de proefvaarten onder leiding van kapitein 'Bil' Warwick. Vanaf 26 november 1968 werden er proefvaarten gehouden in de Ierse Zee. Op 22 april 1969 werd een kleine maidentrip gemaakt naar Las Palmas de Gran Canaria.
Op 2 mei 1969 begon de officiële maidentrip naar New York. In 1975 werd de eerste cruise gemaakt rond de wereld. In mei 1982 werd de Queen Elizabeth 2 gevorderd voor troepentransport voor de Falklandoorlog. Op 12 mei 1982 zette het koers naar Zuid-Georgië met 3.000 manschappen aan boord.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het Vrije Volk van 28 mei 1977 en van Wikipedia.
0 notes
Text
Black-outs wat houdt dat in?
Black-outs wat houdt dat in?
Black-outs wat houdt dat in? Black-out is een grootschalige, langdurige stroomstoring die meerdere dagen kan duren. Een dergelijke stroomstoring kan optreden wanneer elektriciteitscentrales die op het net zijn aangesloten niet in staat zijn om de door consumenten gevraagde elektriciteit te leveren. Macht is al van cruciaal belang in heel Europa. Waarom black-out steeds waarschijnlijker wordt In…
View On WordPress
0 notes
Text
Vorderingen Kolencentrales voor financiële compensatie afgewezen
De rechtbank Den Haag heeft op 30 november 2022 uitspraak gedaan in een zaak over de Wet verbod op kolen bij elektriciteitsproductie. Op grond van deze wet mogen kolencentrales op termijn (uiterlijk 2030) geen kolen meer gebruiken als brandstof om elektriciteit op te wekken. De wet heeft als doel om de CO₂-uitstoot van elektriciteitscentrales terug te dringen. De zaak tegen de Staat is aangespannen door de eigenaren van de Eemshavencentrale, de MPP3-centrale op de Maasvlakte en de Amercentrale. De eigenaren van deze drie kolencentrales vorderden financiële compensatie voor de gevolgen van de wet. Volgens hen maakt de wet inbreuk op hun eigendomsrecht. Zij vinden dat de wet niet ingevoerd had mogen worden zonder dat zij financieel gecompenseerd zouden worden. De rechtbank heeft hun vorderingen afgewezen. Inbreuk niet onrechtmatig De rechtbank oordeelt dat deze wet weliswaar inbreuk maakt op het eigendomsrecht, maar dat die inbreuk niet onrechtmatig is. De maatregelen die de Staat met de wet heeft getroffen om de CO₂-uitstoot terug te dringen zijn proportioneel. De belangen van de eigenaren zijn daarbij voldoende in aanmerking genomen. Verbod was te voorzien Van belang is – onder meer – dat voor de eigenaren voorzienbaar was dat een dergelijk verbod zou worden opgelegd, als de uitstoot van de centrales vóór 2020 niet zeer sterk zou worden teruggebracht, bijvoorbeeld door met biomassa te stoken of door de CO₂ af te vangen en op te slaan of te hergebruiken. Dat is bij de MPP3-centrale en de Eemshavencentrale niet gebeurd. Voor de Amercentrale geldt dat deze al bijna volledig op biomassa draait. De eigenaar kon voorzien dat deze centrale niet weer omgebouwd zou mogen worden naar een kolencentrale, op het moment dat de subsidie op het stoken met (houtige) biomassa eind 2027 wordt stopgezet. Overgangsperiode De rechtbank heeft ook meegewogen dat het verbod om met kolen te stoken niet meteen na de inwerkingtreding van de wet is ingegaan. De eigenaren hebben een overgangsperiode gekregen. Tijdens die overgangsperiode kunnen zij met de kolencentrales nog opbrengsten realiseren en hun schade beperken. Bovendien kunnen zij die periode gebruiken om andere gebruiksmogelijkheden voor de centrales te onderzoeken. Bron: rechtspraak Read the full article
0 notes
Text
Kijken naar de centrale bij AVS!
youtube
Onderdeel van 'Mission Dhuicque' is een landschappelijke triptiek waarvan 'Stelling 2 - Uitzicht op de Elektriciteitscentrale van Langerbrugge' werd gerealiseerd in samenwerking met Konnektor en als off-parcours van het Gentse Lichtfestival 10 - 14 november 2021. Deze gebeurtenis bleef niet onopgemerkt! Janna Heyerick van AVS Oost-Vlaamse Televisie kwam langs en maakte deze mooie reportage!
#AVS#Konnektor#lichtfestivalgent#uitzichtopdecentrale#Elektriciteitscentrale#Langerbrugge#missiondhuicque#Edwin Stolk#Evergem#Gent
0 notes
Text
Industrieterrein Kleefse Waard Arnhem: proeftuin voor duurzaamheid
De Kleefse Waard, voormalig terrein van de AKU (Algemene Kunstzijde Unie) en later AkzoNobel, heeft in de afgelopen eeuw diverse functies gehad. Van vezel- en autobandenfabriek, tot elektriciteitscentrale voor de stad Arnhem. Inmiddels heeft het terrein zich ontwikkeld van een vervuilend industrieterrein naar een hotspot voor duurzaamheid, innovatie en ondernemerschap. Het park heeft de ambitie om in 2025 het meest duurzame bedrijventerrein van Nederland te zijn. Van startende ondernemer tot multinational en onderwijsinstelling: elke partij die zich bezighoudt met verduurzaming en innovatie op energiegebied is er welkom. De diversiteit op dit terrein biedt veel mogelijkheden voor events en mediaproducties. Daarnaast lenen de grote industriële ruimtes zich perfect voor film- en fotoshoots.
1 note
·
View note