Tumgik
#festiwalmielec2021
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Finał 24. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego Polskie przeboje wielkiego ekranu
Koncert finałowy 24. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego wybrzmiał utworami, które publiczność dobrze zna z polskiego kina. Największe przeboje wielkiego ekranu mielczanie usłyszeli w znakomitym wykonaniu Warsaw Impressione Orchestra pod dyrekcją Krzesimira Dębskiego. Partie wokalne wykonywali: Milena Lange (sopran) i Michał Romanowski (bas).
 Muzyka filmowa na finał 24. MFM
 Motywem przewodnim koncertów 24. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego była muzyka filmowa. Sinfonietta Cracovia podzieliła się z publicznością swoją interpretacją muzyki z filmów Andrzeja Wajdy, Milo Curtis i Drum Freaks - melodiami filmowymi Krzysztofa Komedy, nic więc dziwnego, że i wykonawcy finałowego koncertu zagrali muzykę inspirowaną przebojami polskiego kina.
Artyści zachwycili wspaniałym wykonaniem i muzycznymi pomysłami. Nic dziwnego, że publiczność dała się uwieść, świetnie współtworzyła atmosferę wspaniałej, muzycznej uczty, a na zakończenie owacją żegnała muzyków.
W programie koncertu znalazły się m.in. utwory z filmów: „ Ogniem i mieczem”, „Stawka większa niż życie”, „Dziewiąte wrota”, „Przygody pana Michała”, „Czarne chmury”, „Stara baśń”, „Janosik”, „Czterej pancerni i pies”, „Ziemia obiecana”, „Dziecko Rosemary”, „Nie lubię poniedziałków”, „Podróż za jeden uśmiech”, „Noce i dnie”.
Koncert odbył się 26 września 2021 w sali widowiskowej Domu Kultury SCK. Poprowadził go Andrzej Krusiewicz.
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Wiktoria Magdalena Browarek, pianistka z Gdańska i słowacki pianista Bohdan Koval byli bohaterami IV koncertu 24. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego.
Młodzi pianiści w Sali Królewskiej
Przedostatni koncert festiwalowy był prezentem nie tylko dla mieleckiej publiczności, ale także dla wykonawców, którzy mieli dotąd niewiele okazji, aby wystąpić przed szerszą publicznością. Młodzi artyści dopiero zaczynają swoje muzyczne kariery, chociaż mają już na swoim koncie pierwsze sukcesy. Wiktoria Magdalena Browarek i Bohdan Koval są laureatami XVI Międzynarodowego Forum Pianistycznego „Bieszczady bez granic”. Nagrodą była możliwość występu podczas 24. MFM. Trzeba przyznać, że wykorzystali tę okazję fantastycznie. Wiktoria Magdalena Browarek wystąpiła jako pierwsza i wykonała sonatę „Appasionata” f-moll op. 57 Ludwika van Beethovena oraz wybrane fragmenty z cyklu „10 Pieces from Romeo and Juliet” op. 75 Siergieja Prokofiewa.
Bohdan Koval wykonał „Miniaturę fortepianową Sarkazmy” op.17 Siergieja Prokofiewa, „Ballady” op. 47 As-dur Fryderyka Chopina oraz „Passacaglia g-moll z cyklu 11 etiud w formie dawnych tańców” op. 19 Wiktora Kosenki.
Koncert odbył się 24 września w Sali Królewskiej PSM.
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Video
undefined
tumblr
Na recital fortepianowy zaprasza Wiktoria Magdalena Browarek
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Video
undefined
tumblr
Krzesimir Dębski zaprasza na koncert finałowy 24. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego
POLSKIE PRZEBOJE WIELKIEGO EKRANU
1 note · View note
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Lutosławski Piano Duo 22 września 2021, Sala Królewska PSM w Mielcu
III koncert 24. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego zdominowały fortepiany oraz dwoje pianistów, Emilia Karolina Sitarz i Bartłomiej Wąsik, którzy wielki talent wykonawczy wsparli elektryczną energią i pasją.
Duo fortepianowe w Sali Królewskiej
Fortepianowy team od 20 lat występuje pod nazwą Lutosławski Piano Duo i zdobywa coraz wyższe szczyty muzycznej kariery, o czym świadczą koncerty na całym świecie i prestiżowe nagrody, takie jak: Koryfeusz 2020 w kategorii osobowość muzyczna, Paszport Polityki oraz nagroda fonograficzna Fryderyk.
Podczas 24. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego pianiści wystąpili z utworami Ignacego Jana Paderewskiego, Camille’a Saint-Saensa, Benjamina Brittena, Sergiusza Prokofiewa oraz Maurice’a Ravela.
Mieleccy melomani gorąco, wręcz entuzjastycznie reagowali na kolejne wykonania, które muzycy wykonywali na dwóch fortepianach, lub na cztery ręce.
O kilku utworach, ich genezie, trudnościach technicznych, jakie stawia przed muzykami, opowiadała Emilia Karolina Sitarz. A ponieważ wśród publiczności sporą część stanowili uczniowie Państwowej Szkoły Muzycznej, z pewnością uwagi pianistki miały dodatkowy wymiar edukacyjny.
Duet zaprezentował w Mielcu muzykę klasyczną, chociaż pianiści odnajdują się także w muzyce folkowej, współczesnej, współpracują m.in. z muzykami jazzowymi (Dorota Miśkiewicz) czy popowymi (Mela Koteluk, Artur Rojek).
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media
koncert finałowy 24. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego
POLSKIE PRZEBOJE WIELKIEGO EKRANU
WARSAW IMPRESSIONE ORCHESTRA Krzesimir DĘBSKI – dyrygent Milena LANGE – sopran Michał Romanowski – bas Andrzej KRUSIEWICZ – konferansjer
26 września 2021, godz. 19.00 sala widowiskowa Domu Kultury SCK
bilety: 60 zł (sala), 50 zł (balkon)
Warsaw Impressione Orchestra
Powstała w 2014 roku. Orkiestrę tworzą muzycy na co dzień współpracujący między innymi z: Teatrem Wielkim Operą Narodową, Filharmonią Narodową, Polską Orkiestrą Radiową, Sinfonią Varsovią oraz wyróżniający się studenci i absolwenci Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Muzycy orkiestry oprócz składu symfonicznego występują również w mniejszych składach kameralnych: Kwintet Smyczkowy, Kwartet Smyczkowy, Trio Smyczkowe, Kwintet Dęty Klasyczny, Kwintet Dęty Blaszany, Trio Stroikowe, Trio Instrumentów Dętych Blaszanych, Duety, inne zestawienia instrumentów. Repertuar orkiestry obejmuje muzykę od baroku do współczesności (klasyczną, filmową, rozrywkową). Połączenie młodzieńczej energii z doświadczeniem wybitnych muzyków pozwala dostarczyć słuchaczom podczas koncertów nadzwyczajnych wrażeń. Szeroki repertuar i wysoki poziom artystyczny sprawiają, że orkiestra zapraszana jest na liczne koncerty i festiwale. Warsaw Impressione Orchestra ma na swoim koncie koncerty pod batutą takich mistrzów jak: Krzesimir Dębski, Maciej Niesiołowski, Ruben Silva, Piotr Wijatkowski, Tomasz Labuń, Jakub Zwierz, Bartosz Żurakowski i wielu innych. Warsaw Impressione Orchestra występowała między innymi w takich salach jak: Filharmonia Narodowa w Warszawie, Zamek Królewski w Warszawie, Polska Filharmonia Bałtycka w Gdańsku, Centrum Kongresowe ICE w Krakowie, Sala Ziemi MTP w Poznaniu.
W składzie Warsaw Impressione Orchestra występują tak wybitni wirtuozi jak m.in. Maciej Przestrzelski – skrzypce, koncertmistrz Warsaw Impressione Orchestra. Uczestniczył w realizacjach operowych i koncertowych w kraju i za granicą, między innymi Krzysztofa Pendereckiego, Jacka Kaspszyka, Gabriela Chmury, Jerzego Maksymiuka, Grzegorza Nowaka, Placido Domingo, Jose Cura, Marca Minkowskiego, Mariusza Trelińskiego, Joshua Bella, Valerego Gergieva, Krzysztofa Pastora, Carlo Montanaro, Patricka Fournillier i wielu innych. Marek Karwowski – pierwszy wiolonczelista Warsaw Impressione Orchestra. Grał w Orkiestrze Radiowej Südwestfunk w Baden-Baden (Niemcy), Filharmonii de Jalisco w Meksyku, w Teatro dell'Opera di Roma (Opera w Rzymie – Włochy). Brał udział w słynnym koncercie trzech tenorów: (Plácido Domingo, Luciano Pavarotti, José Carreras) w Terme di Caracalla w Rzymie (Włochy).
Krzesimir Dębski
Kompozytor, skrzypek jazzowy, dyrygent, aranżer i producent muzyczny, urodzony 26 października 1953 r. w Wałbrzychu. Studiował w klasie kompozycji Andrzeja Koszewskiego oraz dyrygenturę pod kierunkiem Witolda Krzemieńskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Od 1980, jako lider zespołu jazzowego String Connection, koncertował w Europie, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Uczestniczył w wielu festiwalach, między innymi w Reno, Paryżu, Berlinie, Norymberdze, Helsinkach, Hadze, Montrealu i Baden-Baden. Jest laureatem I nagrody na Światowym Konkursie Jazzowym w Hoeilaart (1983), Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego (1985), nagród czytelników magazynu Jazz Forum dla Muzyka, Kompozytora i Skrzypka Roku (1983-1986). W 1985 znalazł się w ankiecie amerykańskiego pisma Down Beat wśród dziesięciu najlepszych skrzypków jazzowych świata. W 1986 otrzymał I nagrodę Konkursu Kompozytorskiego z okazji 25-lecia Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej Poznańska Wiosna Muzyczna. W 1988 r. zdobył nagrodę Kanadyjskiej Akademii Filmowej Genie Award oraz Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci.
W 1998 r. uzyskał w Stanach Zjednoczonych nominację do Emmy Award za muzykę do filmu Andrzeja Maleszki Maszyna Zmian. W 2000 r. otrzymał nagrodę Fryderyk w kategorii Kompozytor Roku oraz nagrodę Międzynarodowej Akademii Filmowej Philip Award za muzykę do filmu Ogniem i Mieczem. W 2001 r. na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Pyrgos w Grecji nagrodzono jego muzykę do filmu W Pustyni i w Puszczy. Muzyka do filmu Stara Baśń została wyróżniona Złotą Kaczką 2003 przez czytelników czasopisma Film. W 2005 r. otrzymał zamówienie od hollywoodzkiej wytwórni LimeLight Films na skomponowanie muzyki do 16 filmów Charlie Chaplina z lat 1914-1917. Krzesimir Dębski nagrał ponad 30 płyt ze swoimi kompozycjami dla wielu prestiżowych wytwórni płytowych. Od 1986 r. ograniczył działalność koncertową, poświęcając się twórczości kompozytorskiej. Skomponował ponad 50 utworów symfonicznych i kameralnych.
Jest autorem muzyki do ponad 50 filmów fabularnych i dokumentalnych, tworzy także muzykę teatralną (ponad 40 premier) i eksperymentalną. W 1991 r. podjął również działalność dyrygencką, a jego dyskografia jako dyrygenta obejmuje już kilkanaście tytułów, między innymi z muzyką filmową dla Sony Classical. Prowadził koncerty z udziałem takich międzynarodowych gwiazd jak: José Carreras, José Cura, Ewa Małas-Godlewska, Adam Makowicz, Canadian Brass, Vadim Riepin, Jean-Luc Ponty, Mark O'Connor, John Blake i Nigel Kennedy. W latach 1995-1999 Krzesimir Dębski był członkiem Prezydium Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich. Był również wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Wykładał na letnich kursach muzycznych między innymi w Ankarze, Darmstadt i San Diego.
Milena Lange
Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu wybitnej śpiewaczki Anny Radziejewskiej. Artystka o szerokim kręgu zainteresowań muzycznych. Laureatka wielu konkursów wokalnych dla młodych wykonawców. Uczestniczka wielu kursów mistrzowskich prowadzonych przez wybitnych mistrzów śpiewu operowego. Z powodzeniem koncertuje na scenach filharmonicznych i teatralnych (Francja, Włochy, Norwegia Chorwacja, Litwa, Czechy). W Polsce zaśpiewała w prestiżowych salach koncertowych: Filharmonia Narodowa w Warszawie, Centrum Kongresowe ICE Kraków, Zamek Królewski w Warszawie, Filharmonia Bałtycka w Gdańsku czy Sala Ziemi w Poznaniu. Współpracuje z wieloma orkiestrami symfonicznymi oraz kameralnymi w Polsce i za granicą. W trakcie swojej dotychczasowej działalności artystycznej współpracowała z wieloma mistrzami batuty takimi jak m.in.: Andrea de Carlo, Krzesimir Dębski, Maciej Niesiołowski, Sławomir Chrzanowski, Piotr Wijatkowski, Bartosz Żurakowski, Adam Klocek czy Andrzej Knap.
W swoim repertuarze artystka posiada liczne partie operowe m.in. Fiordiligi (Cosi fan tutte), Hrabina (Wesele Figara), Carmen (Carmen), Vitelia (Łaskawość Tytusa), Ninetta (Sroka Złodziejka), Suzel (L'amico Fritz), Semiramide (Semiramide) oraz wiele arii operetkowych, musicalowych, pieśni, utworów oratoryjno-kantatowych. Wciąż doskonali swoje umiejętności i bierze czynny udział w spektaklach operowych oraz musicalowych. Debiutem operowym artystki był udział w światowej prapremierze opery „Il Trespolo Tutore” Allessandra Stradelli, w której zagrała główną rolę – Artemisie z Orkiestrą Instrumentów Historycznych Zakładu Muzyki. Dawnej pod batutą Maestro Andrea De Carlo z Conservatorio Statale di Musica Alessandro Casella w Akwili. W kwietniu 2018 za kreacje roli Artemisii w przedstawieniu Il Trespolo Tutore w Operze Nova w Bydgoszczy otrzymała II nagrodę w konkursie na najciekawsza osobowość 11. Międzynarodowego Operowego Forum Młodych w Bydgoszczy.
Artystka nie tylko śpiewa, ale również wykazuje zdolności managerskie. Założycielka i managerka Warszawskiej Orkiestry Symfonicznej Impressione, która z powodzeniem koncertuje na największych salach koncertowych Polski i za granica. Jest dyrektorem prestiżowego Impresariatu Artystycznego MS Promotion, który promuje gwiazdy muzyki klasycznej jak i młode talenty w Polsce i za granicą. Artystka organizuje różnego rodzaju przedsięwzięcia kulturalne (spektakle operowe, operetkowe, musicalowe, koncerty), promując muzykę klasyczną na najwyższym poziomie artystycznym.
W 2020 roku została beneficjentką programu Funduszu Wsparcia Kultury, dzięki któremu zrealizowała cztery duże wydarzenia artystyczne z udziałem solistów oraz orkiestry symfonicznej. W 2021 roku otrzymała tytuł honorowy Ambasadora Stalowej Woli za wybitne osiągnięcia i promowanie rodzinnego miasta.
Michał Romanowski
Z wykształcenia inżynier po Politechnice Warszawskiej, z zamiłowania trener i instruktor fitness. Edukację muzyczną rozpoczął w szkole musicalowej Macieja Pawłowskiego w Warszawie. Kolejnym etapem był udział w kilku młodzieżowych produkcjach Śródmiejskiego Teatru Muzycznego, m. in. Grease, Miss Saigon, Footloose czy Spamalot.
Pierwsze studia ukończył w 2017 roku na Politechnice Warszawskiej, uzyskując tytuł inżyniera. W 2021 roku został absolwentem wydziału wokalno-aktorskiego w klasie dr. Leszka Świdzińskiego w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych II stopnia im. F. Chopina w Warszawie. Od 2018 r. jest studentem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina na wydziale wokalno-aktorskim w klasie prof. dr hab. Artura Stefanowicza. W 2019 r. jako Cold Genius wystąpił w operze barokowej „King Arthur”, realizowanej we współpracy UMFC i Akademii Teatralnej oraz w autorskiej rock operze Macieja Pawłowskiego „Szambalia” na deskach Łódzkiego Teatru V6. Od 3 lat koncertuje z Europejską Fundacją Promocji Sztuki Wokalnej, wykonując repertuar operowy, musicalowy i popularny. Wystąpił w Zaporożu na Ukrainie w adaptacji opery „Krakowiacy i górale” w 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości. Wydarzenie zorganizował Konsulat RP. W 2021 r. artysta zaśpiewał w „Semiramidzie" G. Rossiniego. W 2020 r. wystąpił w partii Skołuby w „Strasznym Dworze" S. Moniuszki na deskach TWON. Spektakl ten, z którym odbył tournée po Chinach,  realizowany był przez Uniwersytet Muzyczny i Teatr Wielki Opery Narodowej. Zdobył I wyróżnienie w konkursie wokalnym im. Zdzisława Skwary, III miejsce w międzynarodowym konkursie wokalnym Bella Voce Busko Zdrój, wyróżnienie i nagrodę specjalną na międzynarodowym konkursie musicalowo-operetkowym im. Iwony Borowickiej w Krakowie. Od 2021r. współpracuje z MS Promotion Impresariat Artystyczny.
Andrzej Krusiewicz
Absolwent filologii rosyjskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem doc. dr hab. Bohdana Galstera poddał analizie teorię i praktykę przekładu literackiego w okresie od romantyzmu po współczesność. W Polskim Radio – od 1977 roku. Zdobył duże doświadczenie spikersko-lektorskie, realizując różne formy: reklamy, teksty informacyjne, felietony, prozę literacką, poezję. Wieloletni współautor cyklu nocnych programów poświęconych zachowaniom emocjonalnym i zjawiskom społecznym, gdzie kanwę do rozmów ze słuchaczami stanowiły sztuki teatralne. Współautor kilkudziesięciu audycji historycznych z cyklu Kronika 1939 roku. Stale współpracuje w charakterze lektora z Polskim Związkiem Niewidomych. Czyta listy dialogowe w filmach przygotowywanych do emisji i na żywo w kinach. Ma bogate doświadczenie w prowadzeniu koncertów estradowych o różnej formule: oficjalnych, okolicznościowych, typu show, poświęconych muzyce rozrywkowej i poważnej, zgodnie z zapotrzebowaniem – także dwujęzycznie (angielski).
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media
IV KONCERT 24. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego
Wiktoria Magdalena BROWAREK Bohdan KOVAL (Słowacja)
Koncert laureatów XVI Międzynarodowego Forum Pianistycznego „Bieszczady bez granic” w Sanoku
24 września 2021, godz. 19.00 Sala Królewska PSM w Mielcu bilety: 30 zł
Wiktoria Magdalena Browarek Pianistka młodego pokolenia, obecnie studentka ostatniego roku dyplomowego Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie fortepianu prof. zw. dr hab. Waldemara Wojtala. Jako artystka występowała z Orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Jana Lewtaka, wykonując Koncert fortepianowy f-moll Fryderyka Chopina w Kielcach oraz Sanoku i Lwowską Orkiestrą Kameralną Akademia pod dyrekcją Igora Pylatiuka.
W latach 2014/2015 oraz 2015/2016 była stypendystką Prezesa Rady Ministrów. Wiktoria Magdalena Browarek jest również stypendystką Rektora Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Dwukrotnie uhonorowana nagrodą Prezesa Podkarpackiej Fundacji Rozwoju Kultury za najlepsze wykonanie koncertu fortepianowego na XIV oraz XVI Międzynarodowym Forum Pianistycznym „Bieszczady bez granic”, otrzymała Stypendium Artystyczne w wysokości 3 tys. zł. ufundowane przez Maxymiliana Bylickiego, Dyrektora Instytutu Muzyki i Tańca. Młoda pianistka brała również udział w „VIII Euro Chamber Music Festival” w ramach programu stypendialnego Polish Rising Music Stars. Laureatka ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów, a także uczestniczka wielu kursów pianistycznych w Polsce i za granicą, m.in. Międzynarodowego Kursu Pianistycznego w Katowicach, Chamber Music Masterclass w Szwajcarii, czy Międzynarodowego Forum Pianistycznego w Sanoku. Dokształcała swoje umiejętności pod okiem tak wybitnych pianistów jak: Andrzej Jasiński, Lidia Grychtołówna, Philippe Giusiano, Eugen Indjic, Ewa Pobłocka, Wojciech Świtała, Boris Bloch, Bernd Goetzke, Yuko Kawai, Ivan Klánský, Carlo Palese, Michaił Woskriesienski, Maxim Puryzhinskiy. Współpracowała z Polskim Chórem Kameralnym Schola Cantorum Gedanensis oraz Polską Filharmonią Bałtycką.
Bohdan Koval
Słowacki pianista; w latach 2011-2016 studiował w Dniepropietrowskiej Akademii Muzycznej na fortepianie i na organach; w latach 2017-2019 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Bańskiej Bystrzycy (Słowacja) na Wydziale Sztuk Performatywnych (Katedra Instrumentów klawiszowych pod kierunkiem prof. Evy Varganikowej i prof. Mariana Lapshansky'ego). Od 2019 - doktorant Akademii Sztuk Pięknych w Bańskiej Bystrzycy pod kierunkiem prof. M. Lapshansky'ego. Pracuje tam również jako akompaniator i asystent. Uczestnik i laureat wielu konkursów i festiwali.
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Koncert organowy Dominik Kapinos 19 września 2021, kościół pw.Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Koncert Sarama
18 września 2021, sala nr 1 - Dom Kultury SCK w Mielcu
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media
fot. Ksawery Zamoyski
II KONCERT LUTOSŁAWSKI PIANO DUO
22 września 2021, godz. 19.00 Sala Królewska PSM w Mielcu
bilety: 30 zł
Emilia Karolina Sitarz i Bartłomiej Wąsik tworzący od 20 lat Lutosławski Piano Duo, laureaci Koryfeusza 2020 w kategorii osobowość muzyczna i Paszportu Polityki to pianiści wszechstronni, odnajdujący się z powodzeniem w muzyce klasycznej, folkowej, współczesnej, współpracujący z muzykami jazzowymi (D. Miśkiewicz), wykonawcami muzyki tradycyjnej (A. Strug) oraz piosenkarzami pop (M. Koteluk, A. Rojek), nierzadko szukający inspiracji w świecie muzyki, przyrody, filmu.
Możliwość stałego rozwoju artystycznego w jednym zespole zaowocowała niezwykłym zgraniem pianistów, odnalezieniem wspólnych barw i artykulacji, a także bogatym, stale rozszerzanym repertuarem obejmującym w chwili obecnej ponad 100 utworów – od epoki baroku do czasów najnowszych, a wśród nich wiele prawykonań i autorskich transkrypcji utworów symfonicznych.
 Swą wspólną drogę artystyczną rozpoczęli pod opieką wybitnego izraelskiego duetu fortepianowego – Brachy Eden i Alexandra Tamira, a inspiracja właśnie tym zespołem trwa po dziś dzień. Są absolwentami Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (B. Kawalla, A. Paleta-Bugaj, K. Borucińska, J. Marchwiński) i Hochschule für Musik und Theater w Rostocku (Niemcy) w mistrzowskiej klasie duetu  fortepianowego Hansa-Petera i  Volkera Stenzl. Uczelnię tę ukończyli z najwyższym wyróżnieniem.
Lutosławski Piano Duo zyskuje przychylne głosy krytyków i publiczności, czego potwierdzeniem są liczne zaproszenia na festiwale, m.in. Warszawska Jesień, Muzyka na Szczytach, Festiwal Polskiego Radia, Festiwal Nowa Tradycja, Kwartesencja, Musica Polonica Nova, Kody, Sacrum Profanum, festiwale pianistyczne w Antoninie i Słupsku. Występowali w większości krajów europejskich, obu Amerykach, Bliskim Wschodzie i Azji (Chiny, Japonia).
Współpracowali m. in. z orkiestrami Aukso, Filharmonii Narodowej, Jerusalem Symphony Orchestra, Polskiej Orkiestry Radiowej, NOSPR, Leopoldinum pod batutą Łukasza Borowicza, Szymona Bywalca, Jerzego Maksymiuka, Jacka Rogali, Marka Mosia. Wraz z Jerusalem Symphony Orchestra przedstawili wersję na dwa fortepiany koncertu Franciszka Liszta „Fantazja-Wędrowiec”.
Od 2006 tworzą kwartet Kwadrofonik. Wykonują muzykę ubiegłego wieku i czasów najnowszych, oraz własne kompozycje inspirowane muzyką tradycyjną i elektroniczną, m.in. Requiem Ludowe oraz Ksenofonia – widowisko skomponowane specjalnie na obchody Poznańskiego Czerwca (2016). Sięgają też po odważne aranżacje mniej znanych kompozycji takich jak Symfonia Przemysłowa A. Badalamentiego i D. Lyncha czy piosenki dla Dzieci W. Lutosławskiego.
Koncertowali w większości krajów europejskich, w Ameryce Północnej i Południowej, na Bliskim Wschodzie i w Japonii, występując w takich salach jak: Carnegie Hall, Filharmonia Narodowa, NOSPR, Izumi Hall, Filharmonia Berlińska, Studio im. W. Lutosławskiego, Chicago Symphony Center, Beijing Concert Hall, J. F. Kennedy Center for the performing Arts, Sala Centralnego Konserwatorium w Pekinie, Gulbenkian Auditorio.
 W 2007 roku, nakładem Polskiego Radia, ukazała się debiutancka płyta duetu (zawierająca utwory Lutosławskiego, Poulenca, Strawińskiego i Kagela) uhonorowana Nagrodą Fryderyk 2008 za najlepsze nagranie muzyki kameralnej. W 2008 roku powstała płyta Folklove uhonorowana w 2009 roku Folkowym Fonogramem Roku. W roku 2013 swoją premierę fonograficzną (Sony Music Polska) miał wspólny projekt zespołu Kwadrofonik i Doroty Miśkiewicz: Lutosławski, Tuwim - Piosenki nie tylko dla dzieci. Album zdobył status Złotej Płyty. W roku, 2014 jako pierwsi pianiści europejscy nagrali utwory na dwa i cztery fortepiany Juliusa Eastmana (razem z Joanną Dudą i Mischą Kozłowskim) i Tomasza Sikorskiego. Album Unchained ukazał się w wydawnictwie Bołt Records i otrzymał wyróżnienie Pizzicato Award. Rok 2015 przyniósł premierę albumu Requiem ludowe - będącego efektem współpracy zespołu Kwadrofonik i Adama Struga - uhonorowanego Folkowym Fonogramem Roku.
 W roku 2019 zrealizowali zagraniczne tournée obejmujące koncerty w Bułgarii, USA, Wielkiej Brytanii, Ukrainie , Białorusi gdzie reprezentowali rekonstrukcję recitalu Witolda Lutosławskiego i Andrzeja Panufnika z czasów okupacji.
 Pianiści współpracują z kompozytorami przygotowując światowe premiery utworów pisanych specjalnie dla duetu, oraz przyczyniają się do  popularyzowania w Polsce ważnych  kompozycji na kilkunastoosobowe zespoły z udziałem 4 pianistów ( m.in. S. Reich – Music for eighteen musicians, Daniel Variations, I. Strawiński – Wesele). Są organizatorami Festiwalu Kwadrofonik oraz cyklu SŁUCHY – Koncerty do Zwiedzania.
 W 2020 roku w ramach programu Kultura w sieci zrealizowali cykl programów „WŁĄCZ DUET” w których prezentują miniatury na duet fortepianowy oraz opowiadają o pracy w duecie fortepianowym.
Pierwsza część recitalu nawiązuje do postaci Ignacego Jana Paderewskiego.
Jego cykl tańców na cztery ręce tzw. Album „Tatrzańskie” to przykład  fascynacji Podhalem, które pod koniec XIX wieku było odkrywane przez wielu twórców. Paderewski zainspirowany tradycyjnymi pieśniami i tańcami skomponował miniatury na 4 ręce wydawane  kolejno na łamach Echa Muzycznego  w latach 1883-1884. Z jednej strony  cykl ten byłby wspaniałym przykładem dziewiętnastowiecznej muzyki salonowej, ale nie sposób przecież „zamknąć” w 4 ścianach salonu muzycznego tych wielobarwnych i niezwykle zróżnicowanych pod kątem temp, dynamiki i artykulacji miniatur, skrywających w sobie tematy najpopularniejszych  melodii góralskich. I tych lirycznych i tych bardziej „zbójnickich”.
 "Jest geniuszem, który gra również na fortepianie" - tak ponoć o Ignacym Paderewskim wyraził się kompozytor Camille Saint-Saëns.
Ironiczna uwaga wielkiego francuza nie przeszkodziła panom w przyjaźni a nawet we wspólnym muzykowaniu. Paderewski miał w repertuarze koncert fortepianowy Saint-Saensa, ale artyści grywali także w duecie fortepianowym. Do historii przeszły ich legendarne występy w Vevey podczas festiwalu muzycznego w 1913 roku. Pianiści wykonywali m.in Danse macabre Saint-Saensa  przenosząc na biało-czarne klawiatury wszystkie kolory orkiestry z poematu symfonicznego, który Saint-Saens skomponował w 1874 roku. Forma walca skrywa w sobie połączenie liryzmu walczącego z przenikliwym motywem skrzypiec – diabelskich skrzypiec, zwiastujących nadejście księcia ciemności o północy. Pod koniec kompozycji możemy usłyszeć też odległy cytat odwiecznego motywu Dies Irae, który wykorzystał także Franciszek Liszt w kompozycji Totentanz.
Koniec utworu zwiastuje pianie koguta, zło pierzcha, znika, aby powrócić w kolejnym wykonaniu.
Po śmierci Paderewskiego w 1941 roku, brytyjski wydawca złożył zamówienie u kilku kompozytorów, mające na celu uczczenie pamięci wybitnego polskiego pianisty i polityka.
Założeniem było zamówienie u każdego twórcy 2 miniatur na jeden fortepian. Benjamin Britten również otrzymał list z taką propozycją, ale niestety zgubił go zdążywszy tylko zapamiętać te dwie cyfry. Jednak nie ustawił ich w odpowiedniej kolejności i zamiast dwóch miniatur na jeden fortepian skomponował jedną miniaturę na dwa fortepiany. W wyniku tej pomyłki powstała jedna z najpiękniejszych kompozycji na duet fortepianowy. Mazurek elegijny to liryczna kompozycja, nie jest ona jednak oparta na konkretnym temacie ludowym, charakter „polskiej tradycyjności” zawiera się raczej w znanym nam „chopinowskim rubato”, tej niepewności pulsu, czasie ukradzionym po to aby oddać go z nawiązką w kolejnym takcie.
Utwór ten jest wspaniałym przykładem tego czym jest duet fortepianowy i jak takie kompozycje powinny być dlań  pisane. Partia któregokolwiek fortepianu bez towarzysza brzmi nie tyle ubogo, co po prostu bez najmniejszego muzycznego sensu. Osamotnione, melancholijne melodie, które mogą egzystować tylko razem tworzą narysowane cienką kreską myśli muzyczne, nie pozbawione jednak szlachetnej barwy, która może powstać tylko przy współpracy dwójki pianistów.
 Cz. II
Tradycja tworzenia transkrypcji symfonicznych na duet fortepianowy sięga czasów klasycznych. Kiedy jedynym sposobem na wysłuchanie muzyki było jej wykonanie, opracowania takie święciły tryumfy. Symfonie – komponowane na coraz bardziej rozwijające się orkiestry posiadały bogactwo instrumentów, ale skomplikowane faktury nie zawsze było proste dla pianistów amatorów. Stąd idea grywania na cztery ręce.
W czasach klasyków wiedeńskich taka formuła, obok wszelkich transkrypcji na inne instrumenty była najpopularniejsza. Romantyzm przyniósł ze sobą rozwój kunsztu pianistycznego a także wprowadził na salony dwa fortepiany.
Kompozytorzy zaczęli tworzyć nie tylko kompozycje specjalnie dla duetu, ale też swoje symfonie komponowali także od razu w wersji duetowej. I tak np. premiera symfonii Brahmsa odbywała się w wersji na dwa fortepiany.
XX wiek to po romantyzmie kolejna złota era duetu fortepianowego. Impresjoniści tworzyli swe poematy w wersji orkiestrowej a także duetowej. Współcześni twórcy odkrywają nadal potencjał tej formacji i oddają w jej „4 ręce” kompozycje oryginalnie pisane na orkiestrę.
W drugiej części recitalu usłyszymy Symfonię klasyczną (1916-1917) S. Prokofiewa – zapewne obok baletu Romeo i Julia - jego najpopularniejszą kompozycję, ze znanym wszystkim Gawotem we współczesnej wersji japońskiego pianisty Rikuya Terashima.
Czteroczęściowa forma w sposób bezpośredni nawiązuje do wielkich klasyków, tylko bogactwo i wręcz „brawura” kompozytora w doborze i zmienności tonacji pokazuje, że nawet najdoskonalsze, krystaliczne formy można przełamać nagłym zwiększeniem liczby bemoli i krzyżyków, po to tylko aby zmienić tonację a raczej kompozytorskie „zdanie” dosłownie w następnym takcie.
Sam Prokofiew zanotował w swym dzienniku znamienne słowa: Gdyby Haydn dożył do naszych czasów, zachowałby swój sposób pisania i równocześnie przejął co nieco z nowego”
Poemat symfoniczny Maurycego Ravela nie traci w wersji duetowej żadnych elementów wielkiej orkiestry. Francuski impresjonista zrewolucjonizował orkiestrę i podejście do orkiestracji. Nie bez powodu impresjonizm ze sztalug malarskich przeszedł płynnie na pulpity muzyków. Ravel sam dokonywał transkrypcji, zatem obdarzył dwa fortepiany siłą i różnorodnością orkiestry, nie odbierając przy tym wykonawcom możliwości wykazania się wyobraźnią czysto pianistyczną. W prezentowaniu takich utworów nie chodzi bowiem tylko o odwzorowanie i „udawanie” oboju czy wiolonczeli. To raczej tylko kierunkowskazy dane przez kompozytora, który wybierając dwa fortepiany wierzył w znalezienie dźwiękowego balansu pomiędzy „inspiracją” fakturą orkiestrową a możliwościami dynamicznie rozwijających się wtedy fortepianów.
La Valse  (1919-1920)– impresja na temat walca wiedeńskiego jest osobistym komentarzem Ravela na temat przemian zachodzących w społeczeństwie europejskim  na początku XX wieku. Czasy wielkich bali odchodzą w niepamięć, lud domaga się uwagi i coraz częściej żąda zmian. Arystokracja tkwi w stagnacji, jakby nie dostrzegając nadchodzącego kataklizmu, a raczej niedowierzając, niczym pasażerowie tonącego okrętu. Poemat ten zawiera wiele tematów i motywów walca, jednak żaden z nich nie pozostaje ukończony, każdy z nich wykluwa się, rozwija, jednak kompozytor nie pozwala im na ostateczne ukształtowanie się, coraz częściej przerywając je nagłymi skomplikowanymi akordami i doprowadzając do nieuchronnego rozpadu. Pod koniec utworu wiemy już, że dla walca wiedeńskiego jak i całej dawnej Europy nie ma ratunku. Tragiczna, wręcz przerażająca koda wypełniona powtarzającym się wyciem akordów wręcz wbija ostatnie motywy w dno klawiatury zwiastując rewolucję nie tylko w społeczeństwie ale też w muzyce.
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Video
undefined
tumblr
Dominik Kapinos zaprasza na koncert organowy w niedzielę 19 września 2021 o godz. 19.30 w Kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Wydarzenie towarzyszące 24. Mielecki Festiwal Muzyczny -
Martin Völlinger  - The Latin Jazz Mass
Chór Mieszany – Chór ZNP i SCK „Akord” Mateusz OZGA – fortepian Krzysztof MYSONA – kontrabas Karol BIK – perkusja Piotr GRUSZECKI – saksofon Grzegorz OLIWA – dyrygent
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media
Ze względu na niesprzyjające warunki atmosferyczne koncert zespołu Sarama zostaje przeniesiony do sali nr 1 DK SCK w Mielcu. Do zobaczenia o godz. 19.30.
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media
Wydarzenie towarzyszące 24. Mieleckiemu Festiwalowi Muzycznemu
DOMINIK KAPINOS Koncert organowy
19 września 2021, godz. 19.30 Kościół pw. MBNP, wstęp wolny
Dominik Kapinos (ur. 2003) jest laureatem I Ogólnopolskiego Konkursu Młodych Organistów w Sanoku (II miejsce) oraz laureatem IX Ogólnopolskiego Konkursu Organowego uczniów klas organów szkół muzycznych II stopnia w Olsztynie (III miejsce). Ponadto otrzymał nagrodę za najlepsze wykonanie utworu Maxa Regera na XV Białostockim Festiwalu Młodych Organistów w Białymstoku (2019). Uczestniczył w wielu kursach mistrzowskich prowadzonych przez m. in. prof. dr hab. Radosława Marca i dr hab. Michała Markuszewskiego. Brał udział w „I Akademii Improwizacji Organowej” w Cieszynie (2021). Występował z recitalem na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Organowej w Oleśnicy (2021). Jest stypendystą Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie dla najlepszych szkół muzycznych w Polsce w latach 2019-2021. Na co dzień jest uczniem Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia im. Mieczysława Karłowicza w Mielcu w klasie organów mgr Agnieszki Kramarz.
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media
Wydarzenie towarzyszące 24. Mieleckiemu Festiwalowi Muzycznemu
SARAMA
Kacper SARAMA – gitara Tiago MATOS – instrumenty perkusyjne, handpan Aleksandra NIEWIADOMSKA – suka biłgorajska, fidel płocka Adrianna KANIA – lira korbowa, whistle
18 września 2021, godz. 19.30 Park Oborskich, ul. Legionów 73
bezpłatne bilety wstępu (brak wolnych miejsc)
W przypadku niekorzystnych warunków pogodowych koncert zostanie przeniesiony do sali nr 1 Domu Kultury SCK o wszelkich zmianach będziemy informować na bieżąco.
SARAMA
Jesienią 2018 roku czwórka nieznajomych z Polski i Portugalii postanowiła wspólnie tworzyć muzykę. Łącząc mroczny folk, rock, i muzykę tradycyjną, powstała muzyczna opowieść, przez którą przemawiają przede wszystkim emocje. Połączenie tradycyjnych instrumentów z gitarą akustyczną, a także fuzja różnych kultur muzycznych, przenosi w niezwykły, pełen niedopowiedzeń i tajemnic świat dźwięków.
Ada: Pianistka z wykształcenia muzycznego, obecna na scenie muzyki folkowej od 2014 roku grając na elektronicznych instrumentach klawiszowych. Obecnie udziela się w projektach muzyki dawnej i etnicznej na lirze korbowej i flażoletach. Rekonstruuje średniowiecze XIV wieku, co wpłynęło również na fascynację dawnymi brzmieniami. Do Saramy trafiła dzięki krakowskim folkowym jam session i poznaniu Tiago.
Ola: Muzykolog, multiinstrumentalistka, pasjonatka muzyki tradycyjnej i dawnej. Przez wiele lat realizowała się jako skrzypaczka klasyczna, kształcąc się w Państwowej Szkole Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza w Mielcu, a także grając w Mieleckiej Orkiestrze Symfonicznej. Jednak nową przygodę muzyczną zapoczątkowało spotkanie z erhu i muzyką chińską. Muzyka Dalekiego Wschodu była impulsem do zapoznania się z world music oraz z europejską muzyką folkową. Obecnie zajmuje się grą na różnych fidelach kolanowych - erhu, suce biłgorajskiej i fideli płockiej.
Tiago: Pochodzi z Lizbony i od wczesnych lat interesował się instrumentami muzycznymi z całego świata. W wieku dziewiętnastu lat, wspólnie z zespołem Urze de Lume, grał na ulicach portugalskiej stolicy. Tak rozpoczęła się jego przygoda z odkrywaniem różnych gatunków muzycznych, od muzyki średniowiecznej, przez barokową, dark folk, aż po folk współczesny. Po przeprowadzce do Polski, współuczestniczył w tworzeniu zespołu Sarama, wnosząc do niego portugalski sznyt.
Kacper:Urodzony w Mielcu, gitarzysta, autor muzyki i założyciel zespołu Sarama. Do tej pory znany Mieleckiej społeczności jako fotograf. Po gitarę sięgnął w wieku 10 lat. Entuzjasta muzyki rockowej i filmowej. Zafascynowany twórczością Ennio Morricone.
0 notes
mfm-mielec · 3 years
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Drum Freaks - 15 września 2021, sala widowiskowa Domu Kultury SCK
Koncert Drum Freaks pod wodzą Milo Kurtisa, jedyna jazzowa propozycja 24. Mieleckiego Festiwalu Muzycznego, zgromadził wielu miłośników tego gatunku muzycznego nie tylko z regionu mieleckiego.
Drum Freaks, Komeda i udane koncerty towarzyszące
Z pewnością dodatkowym wabikiem dla publiczności była muzyka Krzysztofa Komedy, która zainspirowała muzyków Drum Freaks. W składzie Drum Freaks obok Milo Kurtisa wystąpiła plejada znakomitych muzyków:  Apostolis Anthimos, Wojtek Mazolewski, Janusz Yanina Iwański, Bartosz Smorągiewicz, Agnieszka Derlak, Kuba Kinsner.
Koncert pod nazwą „90. Urodziny Krzysztofa Komedy”, który odbył się 15 września w sali widowiskowej Domu Kultury SCK, rozpoczął drugi tydzień 24. MFM, który potrwa do 26 września.
0 notes