#fietsenstalling

[therandomfandomme]

[haarlemupdates]

Gemeente Haarlem koopt het pand Kruisstaat 30-32 aan, waar voorheen de winkels Jan Sikkens en Bristol waren gevestigd. De gemeente wil op de begane grond en in de kelder van het pand een openbare fietsenstalling maken met plek voor circa 750 fietsen en een buurtfietsenstalling met plek voor ruim 100 fietsen van buurtbewoners. Op de verdiepingen wil de gemeente 40 tot 50 compacte zelfstandige wooneenheden realiseren. Voor deze woningen komen in eerste instantie Oekraïense vluchtelingen in aanmerking. Aan alle drie deze voorzieningen bestaat grote behoefte die met de aankoop van het pand concreet kan worden ingevuld. Op de langere termijn is het denkbaar dat de woningen worden ingezet voor sociale verhuur. Daarom betrekt de gemeente een woningcorporatie bij het uitwerken van het ontwerp van de woningen. Aan de Kruisstraat blijft een commerciële ruimte beschikbaar zodat het gevelbeeld gevarieerd blijft. Behoefte aan fietsenstallingen In dit deel van de stad is er grote vraag naar fietsparkeerplekken in buurtstallingen omdat bij veel woningen in deze buurt stallingsruimte ontbreekt. Verder belemmeren geparkeerde fietsen vaak de toegankelijkheid van trottoirs in het centrum, met name voor mensen met een beperking. De nieuwe openbare fietsenstalling die in het pand kan worden gerealiseerd, biedt een veilige, schone en droge parkeermogelijkheid voor fietsende bezoekers van het centrum. Dit bevordert het fietsgebruik, één van de speerpunten uit het mobiliteitsbeleid van de gemeente. Het pand aan de Kruisstraat is zeer geschikt om in te richten als fietsenstalling omdat een groot gedeelte van de beschikbare ruimte zich op straatniveau bevindt. Bestemmingsplan In het bestemmingsplan is wonen op de verdiepingen mogelijk. Daarmee kunnen in het pand circa 40 tot 50 zelfstandige wooneenheden worden gebouwd. Voor een gedeelte van het gebouw is een vergunning nodig voor een hogere bouwhoogte, zodat deze woningen op een goede manier kunnen worden gerealiseerd. De aankoop past bij de koers uit coalitieakkoord om strategischer te kijken naar vastgoed dat kan worden ingezet voor maatschappelijke doeleinden. Het beschikbaar komen van het pand aan de Kruisstraat bood een bijzondere kans om hieraan invulling te geven.            

[arnhemshart]

Meer plek voor de fiets.

Meer plek voor de fiets.

Het raadsvoorstel “Fietsparkeerplan binnenstad” komt nog uit de koker van Roeland van der Zee (VVD), dus het was nog onwennig voor de nieuwe wethouder mobiliteit Nermina Kundić (D66) om op diverse vragen een duidelijk antwoord te geven. Maar ook deze wethouder geeft meermaals aan dat het raadsvoorstel veel mogelijkheden bied. De binnenstad verdicht langzamerhand door de vele transformaties en…

[wimjee]

Kerkelijke fietsenstalling. Vakantie Leiden en Kasteel De Haar. Hooglandse Kerk, Leiden NIK Collection Silver Efex Pro2 https://flic.kr/p/2nrkn3C April 27, 2022 at 02:19PM

[regioonlineofficial]

De jeugd van CSW in Wilnis kan sinds kort gebruikmaken van een mobiele unit bij de hoofdingang om zich om te kleden en te douchen. De unit deed tot vorig jaar dienst als kantoor- en toiletruimte van BAM Bouw & Techniek in Utrecht. Het idee om de mobiele ruimte een nieuwe bestemming te geven op het CSW-terrein is afkomstig van Tristan Frese, circulair specialist bij De Schijf Groep en als vrijwilliger actief bij CSW. De ruimte waar de jeugd van CSW gebruikmaakte om zich om te kleden en te douchen bood onvoldoende ruimte en werd niet meer gebruikt. Frese: ,,CSW heeft plannen voor nieuwbouw, maar het zal nog even duren voordat die zijn gerealiseerd. De mobiele ruimte biedt daarom een mooie oplossing om die periode te overbruggen.’’ De mobiele unit stond bij de warmtecentrale van Eneco in Utrecht en meet 4,2 bij 20 meter. Hij is geplaatst op de plek waar de fietsenstalling stond, vlakbij de hoofdingang. Sinds de jaarwisseling is er gewerkt aan het ombouwen van de unit zodat de jeugd zich er kan omkleden en wassen. Hergebruik mobiele unit is harde noodzaak Wethouder Anja Vijselaar (Economie) vindt het hergebruik van de mobiele unit een mooi voorbeeld van circulaire economie waar de gemeente zich hard voor maakt. ,,Het is een topidee van Tristan om de mobiele unit op deze manier een tweede leven te geven bij CSW. In plaats van een goede voorziening na eenmalig gebruik af te breken en het materiaal af te voeren, geven we er nu een mooie en nuttige bestemming aan. Grondstoffen zijn eindig en hergebruik van materialen is een harde noodzaak.’’ Duurzaamheidspartners De gemeente stimuleert op verschillende manieren initiatieven op het gebied van duurzaamheid. Dat gebeurt onder andere via de Duurzaamheidpartners waarbij ruim 70 bedrijven uit de gemeente zijn aangesloten. Schijf is een van bedrijven die is aangesloten bij Duurzaamheidspartners De Ronde Venen en die het duurzaamheidsmanifest heeft ondertekend. De bedrijven zetten zich in voor een duurzame gemeente en doen dat onder andere via projecten op het gebied van duurzame bedrijfsvoering en bewustwording.

[rtvideaal]

Verhuizing fietsenstalling en fietskluizen bij station Lochem

De provincie Gelderland werkt aan de realisatie van de N346 Schakel Achterhoek-A1. Naast de nieuwe provinciale rondweg krijgt ook het stationsgebied van Lochem een metamorfose. De fietsstallingen bij het station zullen naar de westkant (linkerkant) van het stationsgebouw verplaatst worden. Zo sluit de fietsstalling aan op de nieuwe fiets- en wandelbrug, de Ampsense Knoop.

[spaziodisplay]

Marjolein Knottenbelt

No Time

(a cura di Ilaria Monti)

26.01.2024 - 10.03.2024

Tele dipinte ridotte in macerie accuratamente conservate e accatastate, una pila di lettera mai aperte, una camicia ormai vintage che nessuno ha mai indossato e uno specchio interamente avvolto da una carta da parati retrò. Dietro le immagini e dietro gli oggetti, dove una vita scompare un’altra comincia, apparentemente, nel vuoto. L’avvicendarsi dei fenomeni di scomparsa e riemersione dei significati dettano ritmi e passaggi nelle varie fasi del ciclo di vita delle immagini e degli oggetti manipolati e raccolti da Marjolein Knottenbelt. Attraverso le sue opere, l’artista evidenzia una natura transitoria ed erratica, che disfa nel tempo le sue origini per rinnovarsi attraverso un’immaginazione relativa, individuale, futuribile. 

L’occhio attento rende il mondo misterioso, scriveva Charles Simić ne La vita delle immagini.  L’occhio attento intuisce il mistero come dimensione del tutto possibile: come quando, cancellato il volto, i soggetti ritratti diventano fantasmi di tutti e nessuno, quando uno specchio non riflette nulla, quando un messaggio non verrà mai letto. Dove si fa un passo indietro rispetto al visibile, dove spazio e tempo si annullano reciprocamente, nelle lacune dell’immagine e nel congelamento di oggetti e parole, là originano enigmi e indovinelli.  Marjolein Knottenbelt osserva e interroga la vita delle cose per scombinarne e moltiplicarne il senso. 

Nella serie Painting reverse, l’artista raccoglie dipinti realizzati da artisti sconosciuti, quelli che si trovano spesso nei mercatini o nelle case vecchie, ne gratta via la superficie pittorica fino a distruggere completamente o parzialmente l’immagine originale. Invertendo le regole della pittura, e operando quindi per sottrazione, l’artista rode l’opera altrui appropriandosene e diventando allo stesso tempo unica testimone del passato dell’opera, che viene raccolto e campionato nelle briciole di pittura accuratamente messe da parte. Se attraverso l’erosione e la raccolta di frammenti Knottenbelt interviene sul naturale, lento processo di deperimento dell’opera causandole vuoti e mancanze precoci, attraverso la foderatura degli specchi l’artista nega all’immagine ogni possibilità – solo il presente esiste nell’immagine riflessa. Come in certe usanze funebri che prevedono appunto la copertura degli specchi in presenza di un defunto per amplificarne l’assenza di vita, così l’artista ne riveste la superficie di carta da parati, mura la sua trasparenza insieme alle effigi dei corpi che, in passato, lo specchio ha ospitato al suo interno. Alterare, cancellare, rifiutare la vita delle cose, ma anche conservarla intatta per sempre. Sospesi tra le logiche del desiderio e dell’accumulo tipiche del collezionare, gli oggetti di Marjolein Knottenbelt sono dei reduci, sopravvissuti illesi e non toccati, destinati a viaggiare nel tempo con il proprio mistero di non appartenenza e inutilità, catapultati sempre altrove, discretamente fuori luogo e senz’altra storia che un ipotetico futuro. Contro l’isteria del consumo di ogni forma di produzione visiva e della sua permanenza nel regno digitale, l’artista rivendica per le sue opere un tempo asincrono e non lineare, un tempo di perdita, mutamento e indicibilità. 

BIO

Marjolein Knottenbelt (Rotterdam, 1972), vive e lavora a L’Aia, Paesi Bassi. Il suo lavoro è basato sulla raccolta e manipolazione di oggetti e immagini. Attraverso il recupero e la ricontestualizzazione delle immagini, l'artista ricuce una rete di relazioni, funzioni, storie passate e ancora a venire. Il suo lavoro è stato esposto presso diverse gallerie e spazi indipendenti, tra cui De Galerie Intermezzo, Dordrecht; Galerie Walls, Amsterdam; Galerie Atelier de Fietsenstalling, Eindhoven.

www.marjoleinknottenbelt.com

_______________

ENGLISH

(curated by Ilaria Monti)

Paintings torn to pieces with their fragments stashed away, a pile of unopened letters, vintage shirts never once worn and a mirror entirely wrapped in old-fashioned wallpaper. Behind images and objects, one life disappears where another begins, apparently out of nowhere. The succession of disappearance, and the re-emergence of meaning, mark rhythms and passages throughout the life cycle of the works of Marjolein Knottenbelt, who manipulates and collects images and objects. In her works, she unveils a transient and erratic nature, which unravels its origins over time to renew itself through relative and individual imagination.

The attentive eye makes the world mysterious, wrote Charles Simić in The Life of Images. The attentive eye perceives mystery as the dimension of the all-possible: something similar happens when, once the face is erased from a portrait, the character becomes the ghost of all and no one, when a mirror does not reflect anything, when a message will never be read. By the time one takes a step back from the visible, where space and time nullify each other, within the voids of the image and in frozen words and objects, is where enigmas and riddles arise. Marjolein Knottenbelt observes and investigates the life of things to disrupt and multiply their meaning.

In the ongoing series Painting reverse, the artist collects paintings by unknown artists, those which often can be found in street markets or in old houses, and scratches away the paint surface until the image is completely or partially dismissed. By inverting the rules of painting itself, and therefore operating by subtraction of matter, the artist gnaws away at other artists' works, she appropriates them and becomes at the same the sole witness of the original image, whose remnants she painstakingly gathers and stores. While throughout the erosion and the collection of pictorial fragments Knottenbelt interferes in the natural, slow decay of the work, causing voids and premature damages. By coating mirrors she denies the image any possibility, since only present time can really exist in the reflected image. 

In certain burial customs, in the presence of the deceased, mirrors are covered to amplify the absence of life. Likewise, the artist covers the mirror with wallpaper, walling in its transparency together with the effigies of those that once it hosted inside. Transforming, erasing, rejecting the life of things, but also preserving it forever. Suspended between the logic of desire and of accumulation typical of collecting, Marjolein Knottenbelt's objects act as survivors, unharmed and untouched, destined to travel in time, dragging the mystery of their origins and uselessness, always catapulted elsewhere, discreetly out of place and with no other history than a hypothetical future. Against the hysterical consumption of the visual production and its permanence in the digital realm, the artist reclaims for her works non-linear time imbued with loss, change and ineffability.

BIO

Marjolein Knottenbelt (b. 1972, Rotterdam), lives and works in The Hague, Netherlands. Her work involves collection and manipulation of objects and images. Through the recycling and recontextualization of images, the artist sews a network of relationships, functions, stories from the past and those yet to come. Her work has been presented at various independent spaces and galleries, such as De Galerie Intermezzo, Dordrecht; Galerie Walls, Amsterdam; Galerie Atelier de Fietsenstalling, Eindhoven.

www.marjoleinknottenbelt.com  

PRESS KIT

ph credit: DISPLAY

[rotterdamvanalles]

Interieur van het restaurant Bierhandel De Pijp, Gaffelstraat 90, 1966.

In 1898 begonnen aan de Gelderschekade, loopt de eerste Pijpgeschiedenis tot 1940, toen het etablissement door het bombardement op Rotterdam op 14 mei 1940 vernietigd werd.

De tweede jeugd van De Pijp vangt aan op 15 augustus 1940, als “de nieuwe Pijp” van start gaat in een oude garage annex fietsenstalling aan de Gaffelstraat. In de oorlogsjaren speelt De Pijp een vooraanstaande rol in het studentenverzet. Nadat de Duitsers in 1941 de sociëteit van het Rotterdamsch Studenten Corps (RSC) aan de Eendrachtsweg hebben gesloten, doet De Pijp tijdelijk dienst als ondergrondse sociëteit. Ondanks dat verzetsoperaties nooit daadwerkelijk vanuit De Pijp hebben plaatsgevonden was het een geschikte plek voor het verzet om samen te komen.

Het is tevens op deze locatie dat de Pijp moeiteloos de stap over de drempel naar de eenentwintigste eeuw heeft gezet. Zo omspant Bierhandel De Pijp al drie eeuwen in Rotterdam. Een terechte reden om te spreken over een Rotterdams Instituut.

De Gaffelstraat loopt gaffelsgewijs uit op de Sint Mariastraat. Voor 1892 droeg de Gaffeldwarsstraat de naam Jan Dijkmansstraat naar een vroegere eigenaar.

De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van https://www.bierhandeldepijp.nl/historie/

Bericht van 2022

[actuelekamers]

Prijs: 375 per maand Kamer omschrijving Kamer in een net appartement, waar nog 3 andere studenten wonen. Vrij parkeren voor de deur. Bushalte en winkels om de hoek. Fietsenstalling binnen. Minimum huurperiode 1 jaarKamer is gestoffeerd maar niet gemeubileerd. Het is ook mogelijk te huren vanaf 1 novemberInteresse in deze woning? Ga naar Kamernet.nl en stuur een bericht naar de verhuurder of huisgenoten. Kamer details Woonkamer gedeeld: shared Kamers: 1 Internet: additionalcharge Keuken gedeeld: true Douches: shared Kamergenoten in woning: 3 Toilet: shared Huisdieren: false Makelaar: nee Bekijk de volledige kamer / woning (adsbygoogle = window.adsbygoogle || ).push(); ---> Bekijk en plan bezichtiging

[thedodoboss]

DOOD GESCHROKKEN!!!

Ik ben vandaag erg geschrokken! Ik kwam net een winkel uit, voelde geen fietsen sleutel in mijn zak. Realisserde ik dat ik mijn fiets niet op slot heb gedaan.

Ik rennen naar mijn fiets, liep bijna een stom klein kind omver.

En ja hoor toen ik bij de fietsenstalling was, stond mijn fiets er niet meer...

OH NONONONONO!!! zei ik.

Ik bedacht meteen een smoes die ik zou vertellen aan mijn ouders. (Want zo ben :D)

Ik pakte mijn telefoon wou al bellen, toen ik ineens mijn fiets zag!!!

Met sleutel en al!!!

Snel pakte ik hem en reed snel weg.

Dus mijn fiets was niet gestolen, maar wel verplaatst. (en ik had een hart verzakking)

[m4rt1jn]

Favorite tweets

@duicnl Als je de blik iets breder richt is het zo'n beetje de best per openbaar vervoer bereikbare wijk van NL. Op een kilometer van Utrecht Centraal. Die kilometer fietsen naar de -gratis- fietsenstalling duurt korter dan de bus nemen. Maar die bushalte gaat er vast wel komen.

— Paulus Jansen (@irPaulusJansen) Feb 23, 2023

from http://twitter.com/irPaulusJansen via IFTTT

[hartkloppingen-ov]

Blondine tunnel Amsterdam Centraal

Vandaag, 15:00 - 15:30 woensdag 28 december 2022, kruisden wij elkaar lopend onder de fietstunnel van het Amsterdam Centraal station. Je had mooi vol blond haar in een knot, en droeg een lange beige schapenwollen jas tot over je knieën. Het leek erop alsof je van de pont naar de fietsenstalling liep om je beige (Veloretti?) damesfiets op te halen. We kruisden elkaar onder de tunnel, ik was aan het telefoneren, maar we lachten naar elkaar. Ietsjes later keerden we allebei om en keken elkaar weer aan. Aan beide einden van de tunnel keken we elkaar nog een keer aan. Ik ben terug gaan lopen om mijn trein te gaan halen op spoor 1/2, want ik had net mijn trein gemist en liep naar het IJ om de tijd te doden. Ik was je uit het oog verloren, en in gedachten verzonken. Ik stond op het balkon van spoor 1 met uitzicht op de stad, en zag je ineens weer staan met je fiets. Het leek erop alsof je op iemand wachtte, na een paar minuten ben je weggefietst. Op wie wachtte je...?

@hartkloppingen-ov

#ns hartkloppingen #amsterdam #hartkloppingen #hartkloppingen ov #ov hartkloppingen #NL #nederland #NS

.

[actuma]

Automobiliste zet navigatie op 'lopen' en belandt in fietsenstalling Utrecht CS

Er is gisteravond een automobiliste met haar auto in de fietsenstalling onder Utrecht Centraal Station beland. Een woordvoerder van de NS heeft aan RTV Utrecht laten weten dat dit kwam omdat ze haar navigatie per ongeluk op ‘lopen’ had ingesteld. Eerst reed de vrouw een fietsstraat in en uiteindelijk reed ze dus door tot in de fietsenstalling. Omdat de bocht daar te krap is voor auto’s, kon ze niet verder. Politie Medewerkers van de stalling probeerden nog wel in te grijpen, maar dat lukt niet op tijd. "Zij gingen er wel achteraan, maar als een auto 15 kilometer per uur rijdt, duurt het wel even voordat je die hebt bijgehaald." Uiteindelijk moest de politie eraan te pas komen om de automobiliste weer uit de stalling te krijgen. Meerdere verkeersborden De woordvoerder laat verder nog weten dat, ook al staan er meerdere verkeersborden dat auto’s er niet mogen inrijden rond de fietsparkeerplaats, hij wel begrijpt hoe het fout kon gaan. "Als je niet oplet, en dat is hier het geval, dan rijd je als het ware zo die stalling in." Het is dan ook niet voor het eerst dat dit gebeurd. Een Duitse toerist belandde een paar jaar geleden in exact dezelfde situatie. Foto: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/ Read the full article

[regioonlineofficial]

Sinds vrijdag 15 maart 2024 kunnen inwoners meedenken over de plannen voor de Oude Lijn, de spoorlijn tussen Leiden, Den Haag, Delft, Schiedam, Rotterdam en Dordrecht. Wethouder Antoinette Laan gaf vrijdag 15 maart het startsein in Schiedam voor deze online raadpleging, een vragenlijst die via computer of mobiele telefoon is in te vullen. De uitkomsten daarvan nemen bestuurders mee bij de keuzes die zij over de Oude Lijn en de stationsgebieden maken. Met een druk op de knop van een computer stelde wethouder Antoinette Laan (gebiedsontwikkeling SchieDistrict) de online raadpleging in gebruik. Zij deed dit samen met een afvaardiging van de klankbordgroep Knoop Schiedam. Deze klankbordgroep bestaat uit vertegenwoordigers van belangenorganisaties waaronder de Vereniging Gehandicaptenorganisaties Rotterdam (VGR) en de Fietsersbond. Daarnaast was Armand van de Laar bij de start aanwezig, bestuurder van Metropoolregio Rotterdam Den Haag (Ov-ontwikkeling). Raadpleging goed middel om inwoners te betrekken Volgens wethouder Laan is de online raadpleging een middel om de mening van inwoners te vragen. “We blijven natuurlijk ook werksessies en bijeenkomsten organiseren om belangstellenden te informeren. Er staat namelijk nogal iets op stapel: er komen langs de Oude Lijn 170.000 woningen en circa 85.000 werkplekken bij. Hoe blijft de regio met deze groei aan reizigers, bewoners en werkenden goed bereikbaar? Om allerlei ideeën en suggesties over dit vraagstuk op te halen, introduceren we deze online raadpleging.” Kruip in huid van bestuurder Ook MRDH-bestuurder Armand van de Laar is enthousiast over de raadpleging. “De ontwikkeling van de spoorlijn tussen Leiden en Dordrecht doen we niet uitsluitend vanachter het bureau. We doen het samen met de mensen die hier wonen en werken. Er zijn al bijeenkomsten waarbij belanghebbenden meedenken. Nu kan dat ook digitaal en op een bijzondere manier. Met deze online participatie kruip je in de huid van een bestuurder die de beslissing moet nemen over hoe het er uiteindelijk allemaal uit komt te zien. Dan kom je voor allerlei dilemma’s te staan en we willen heel graag weten welke keuzes inwoners en reizigers maken. Kies je bijvoorbeeld voor de bouw van een ondergrondse fietsenstalling of investeer je in meer groen? Je ziet dat de inzet van geld voor het één consequenties heeft voor andere keuzes die je kunt maken. Doe mee, zou ik zeggen.” Keuzemogelijkheden voor Oude Lijn Bij de online raadpleging komen vragen aan de orde over keuzes die kunnen worden gemaakt voor de Oude Lijn en de stationsgebieden. Inwoners krijgen verschillende dilemma’s voorgelegd: moeten we nieuwe stations bouwen? De frequentie van sprinters verhogen? Of juist de fietsverbindingen naar de stations verbeteren? En moeten we in de stationsgebieden vooral ruimte maken voor fietsers en voetgangers? Of juist voor groenvoorzieningen? Of voor woningen en kantoren? De uitkomsten van de raadpleging leveren een scherp beeld op van voorkeuren, gemeenschappelijke waarden en zorgen van inwoners. De raadpleging staat open van donderdag 14 maart tot 30 april. De verwachting is dat de eerste resultaten voor de zomer openbaar worden gemaakt. Vernieuwend participatietraject Rijk en regio hebben afgesproken dat inwoners al direct vanaf het begin betrokken worden bij het maken van die plannen voor de Oude Lijn. Dit is de tweede keer dat inwoners op deze manier en in een vroege fase van de planvorming bij een groot infrastructureel project betrokken worden. Eerder paste de overheid de PWE-methode toe bij het betrekken van inwoners bij keuzes over de Lelylijn. De inbreng van de 11.000 deelnemers aan deze raadpleging leverde bruikbare inzichten op voor besluitvormers. Het vooruitzicht De Zuidelijke Randstad groeit de komende jaren fors. Het is belangrijk dat deze nieuwe woon- en werkgebieden goed ontsloten worden met het openbaar vervoer. En dat is waar deze investering in het OV en de stationsgebieden in voorziet. Daarom

investeren Rijk en Regio 1,5 miljard in de Oude Lijn en het ontsluiten van woningbouwlocaties om de Oude Lijn. Eind 2024 nemen Rijk en Regio de eerste beslissingen over de Oude Lijn en daar worden de uitkomsten van de raadpleging bij gebruikt. Via de website www.raadplegingoudelijn.nl kan de online raadpleging worden ingevuld.

[joshuarembrandt]

Voor Suzy

Een praatje hebben met Sergio aan de fietsenstalling is op dit punt een gewoonte geworden, deze keer nodigde hij me uit om naar de sportschool te komen om hem en Dylan te zien kickboksen en les geven aan kinderen. Bij het horen van die woorden vroeg ik lachend of Dylan met zijn strafblad wel bij kinderen in de buurt mocht, een grap die Sergio minder grappig vond. Hij noemde me arrogant en zei dat ik mezelf beter vond dan de klas ook al wist ik niks van hen. Diep vanbinnen wist ik dat hij gelijk had, maar sorry zeggen was nooit een van mijn sterkste kanten geweest dus antwoordde ik dat ik geen deel van de klas wou zijn. “Iedereen wil ergens bij horen”, hij liep weg. Sinds wanneer is Sergio zo wijs geworden? Ik wou mijn fiets los maken zodat ik naar huis kon en toen kwam Dylan aanlopen. Kan ik niet gewoon in alle rust naar huis fietsen? Bij het zien van Dylan brak me het zweet uit, misschien was ik deze keer echt te ver gegaan. Maar hij vroeg alleen of ik hem wou helpen bij zijn tekenopdracht omdat Sergio hem had gezegd dat ik goed ben in aquarellen, dus liepen we samen terug de klas in. Sergio staarde ons aan bij het binnenkomen, met een blik probeerde ik hem te zeggen: “Hé, ik doe mijn best!” Had ik maar geweten wat voor een grote, nee ENORME lul ik was geweest met Dylan. Toen ik vroeg waarom hij wou dat ik een vogel tekende zei hij dat het voor zijn zusje was, bij het horen van zijn tonaliteit wist ik meteen wat hij bedoelde. Zijn vader had zijn zusje, Suzy, dood geslagen toen ze vijf was. Later vertelde Sergio dat het per ongeluk was. Wat boeit mij nu dat het per ongeluk was? Die man verdiende zijn vader titel niet en ik ben blij dat zijn familie hem heeft achtergelaten. De vogel had ik natuurlijk dezelfde nacht nog afgewerkt.

Ik heb Shanya ook eindelijk bezocht. Toen ik vroeg hoe het met Zivan ging beantwoordde ze me met de vraag: “Weet je de laatste keer dat we Zivan bezochten?” En of dat ik het me herinnerde. Toen Zivan terugkeerde naar Nederland voor de borstkanker van haar tante was ze veranderd. We gingen samen naar school, kregen de slappe lach, maar ze was niet meer vrolijk, de Zivan die ik al jaren mijn beste vriendin noemde was bijna dagelijks vrolijk uit zichzelf. De laatste keer dat ik haar ging bezoeken bleek het erger te zijn geworden, ze was lusteloos. Shanya vertelde me dat ze stoned was en ze zich nu in een afkickkliniek bevindt. Blijkbaar voelt ze zich beschaamd. Wat ik begrijp, maar ze weet dat ik een hekel heb aan rokers en druggebruikers, ik dacht dat zei dat ook had. Wat is er gebeurd Zivan?

Dylan is ook langsgekomen om te vragen of ik verder wou werken aan de vogel omdat hij bang was dat hij het zou verpesten. Ik wou hem overtuigen om het zelf te doen door hem te leren hoe je met aquarel verft en het werkte! We hadden plezier en Dylan is echt creatief, maar toen moest hij snel weg want hij had niet door dat het zo laat was geworden. Bij het naar buiten gaan had hij mij gecondoleerd met de dood van mijn vriendin, waarop ik heel verward reageerde dat ze niet dood is. Blijkbaar was dat niet het juiste antwoord want Dylan stormde woedend de deur uit. Waar ging dat nu weer over?