#gedichtenoptumblr

[verlaatverdriet]

"Wolkje" - 2013

[dichtergedichter]

Alles bouwt op

Zoals de kroppen In mij

als een trap van dozen

Ik wil klimmen

En vallen maar kunnen doorgaan

Ik viel als een beeldje

In je armen

Zo fragiel

Niets bouwt meer op

Alles is er

Ik geef soms nooit op

[verlaatverdriet]

🥀“Vergeet-jou-nietje” - 10/12/23 ©️

[dichtergedichter]

In een puinhoop van glasscherven zat ze gevangen. ontsnappen was onmogelijk. Waar zou het naartoe gaan? Haar vleugels waren te fragiel om de scherpe glasscherven aan te kunnen en ontwijken was geen optie. Vliegen wou ze. Over zeeën, oceanen, rivieren, bossen, parken, huizen. Als ze maar weg kon. Een straaltje licht kwam de vonk in haar aanwakkeren. Maar niet opnieuw, de glasscherven hielden het licht tegen. Het licht werd gebroken en er onstond een kleurrijke regenboog.

De vlinder die nooit vloog