#ik moet even trauma dumpen

[stomgetoeter]

.

[dagboekliesa3d]

17/04/2018

- Ik wil hier niet meer zijn, ik wil niet meer bestaan voor enkele dagen. Ik wil niet dood, want ik blijf eeuwig hoop hebben dat ik vrij ben van al het negatieve. Vandaag wordt alles me te veel. Ik heb vooral genoeg van alle (ingebeelde) verwachtingen waaraan ik moet voldoen. Ik probeer elke dag een beter mens te worden, maar de effecten van mijn opvoeding en trauma’s duwen me weer de put in, waar ik geen controle over heb. Regelmatig bedenk ik me hoe het had moeten zijn, opdat ik me stabiel zou voelen. - Vannacht 2 nachtmerries gehad waarbij ik mezelf gewekt heb omdat het te eng was, en ik nadien het beeld zo snel mogelijk wou vergeten.
 In de eerste was ik in paniek door een plotse orkaan in de achtertuin ’s avonds die alles omhoog deed vliegen, tuinhuis inclusief. Ik schrok enorm, het werd pikzwart buiten.
 In de tweede probeerde ik mijn normale leven te leiden maar ik werd steeds bedrogen en gemanipuleerd tot ik in een vreemde stad was en alle contact met buitenwereld afgesloten was (ondervoedde huisdier kat waar ik niets van wist). Flor moest plots naar Schiphol voor werk, eerste les bij leerkracht die gepest werd door klas, jeugdbeweging Rekem die mijn geld wisselde voor onbekend geld, gaven me camera in sleutelhanger om me te volgen, vond bus naar huis maar zat vol + geen geld meer, vond geen politie, mama belde meermaals bezorgd maar ik had het te druk > als ik hulp zocht om naar huis te gaan was haar + Myra’s nummer geblokkeerd, durfde camera niet te dumpen want dan kwamen ze me misschien halen.. Uiteindelijk kwam ik terug thuis en lag Flor in bed met andere vrouw “voor haar verjaardag” 
- Ik ben het beu om elke dag die effecten en angsten mee te dragen. Intussen maak ik een ander zijn leven kapot, om zelf weer iets van macht te hebben.
 - Flor en ik schieten telkens in defensie en worden egoïstisch ter bescherming van onze gevoelens en angsten, maar hebben geen aandacht voor hoe we kunnen helpen om elkaar rustiger te maken. Hij verwijt mij egoïstisch te zijn, maar hij blijft ook vastzitten in zijn standpunt. 
- Ik wil vandaag de rest van de dag in bed liggen en niets meer doen. Ik wil ook nog steeds mijn afspraak bij de tandarts afzeggen, zeker nu. Ik kan het even niet meer aan
.

[mightymiep]

Excuses

Om maar met de deur in huis te vallen: ik gebruik dagelijks excuses, smoesjes, soms zelfs leugens, in welke vorm dan ook. Zoals de meesten van ons. Is heel gezond.

Er is alleen één vorm van excuses waar ik ronduit allergisch voor ben. Het ultieme excuus dat onaardige, onuitstaanbare personen die de neiging hebben voortdurend andermans grenzen te overschrijden, vaak gebruiken.

Bijna iedereen heeft iemand in zijn of haar kennissenkring die, hoewel deze persoon zich doorgaans uiterst onaangenaam gedraagt, de hand boven het hoofd wordt gehouden. Onder het mom van: ‘ach, neem het hem/haar maar niet kwalijk’, ‘je moet gewoon aan hem/haar wennen’, ‘het komt rottig uit zijn/haar strot maar diep vanbinnen heeft hij/zij een goed hart ‘ of ‘hij/zij is tenminste eerlijk, dat maakt hem/haar uniek’.

Het gaat in deze kwestie over mensen van wie algemeen bekend is dat hij/zij een uiterst nare jeugd heeft gehad, of die na deze uiterst gevoelige periode ellendige gebeurtenissen ten deel zijn gevallen. Waarbij het eerste kenmerk dan ook is dat iedereen in zijn of haar omgeving hiervan op de hoogte is (hetgeen meestal geen toeval is).

Deze personen zijn vastbesloten om de rest van de wereld deelgenoot te maken van hun ellende. Sterker nog: ze nemen voortdurend wraak op de kwade demonen uit het verleden ten koste van eenieder die zich maar in hun omgeving bevindt. Je zou denken, ze hebben inmiddels genoeg geleden, maar nee: ze zijn vastbesloten dit slachtofferschap voort te zetten tot, wat hen betreft, het einde van hun ellendige en meelijwekkende tijden. De rest van hun leven, kort gezegd.

Het zijn meestal degenen die, wanneer je even om je heen kijkt op een feestje waar je weinig mensen kent, bij je komen staan om een ogenschijnlijk onschuldige ‘social talk’ te beginnen. Om vervolgens, hoe sneller hoe beter, je deelgenoot te maken van hun lijden, en het onrecht dat hen al ten deel gevallen is (tot nu toe). Waarop je, na een uiterst ongemakkelijke tien minuten, je uit de naargeestige klauwen van de persoon in kwestie probeert te ontworstelen door naar het toilet te gaan, je te laten redden door een terloops ingeseinde kennis of, desnoods, flauw te vallen.

En wanneer je vervolgens, met het schaamrood nog op je kaken, een prettigere gesprekspartner van je ‘vlucht’ op de hoogte stelt, zegt diegene hoogstwaarschijnlijk: ‘ach, neem het hem/haar maar niet kwalijk, hij/zij heeft ook zoveel meegemaakt.’

Om tot mijn punt te komen: niets, maar dan ook niets of niemand, geeft je het recht om ongevraagd andere mensen lastig te vallen, te schofferen of te claimen, vanwege hetgeen jij hebt meegemaakt. Dit klinkt misschien ongevoelig, rechtlijnig of zelfs bot. So be it. Het ongevraagd dumpen van je trauma’s uit het verleden, of de nare gevolgen ervan op je persoonlijkheid, is niets minder dan het bewust voortzetten en opdringen van jouw narigheid naar anderen toe, waarmee je het in stand houdt. Je wint er niets mee. Enkel dan het feit dat mensen je niet eerlijk durven te vertellen dat je je, op z'n zachtst gezegd, onaangenaam gedraagt. Terwijl je misschien best een leuk persoon zou kunnen zijn als je anderen niet meer de schuld zou geven van jouw sores.

Om discussies te voorkomen: ik heb het hier niet over een goed gesprek met je naasten over welke pijn je hebt ervaren, en waarschijnlijk nog steeds ervaart. That’s what friends are for. Ik heb het over mensen die ervoor kiezen om hun onverwerkt lijden in te zetten als wapen tegen anderen, ten koste van anderen. Om maar niet de echte pijn onder ogen te hoeven zien, laat staan het verwerken ervan. Dat is namelijk iets tussen jou en jezelf. Waarschijnlijk niet jouw schuld, maar ook niet die van nietsvermoedende anderen in jouw omgeving.

De eerste stap naar een betere toekomst is de stap waarbij je stopt anderen de schuld te geven, net zomin als jezelf. Man up, woman up, grow up, open up. No excuses.