#kısa kesit | Explore Tumblr Posts and Blogs

seslimeram · 11 months

Text

Yorgun...

Yorgun kalınan bir hayat tecrübesini var ediyor bugünün ülkesi. Her şeyin hemen hemen her bir durumda yokuşa sürüldüğü, insani olan müştereklerden ayrıştırıldığı bir zeminde, yerilip, yutulurken her şey yorgun bırakılıyor o hayatı var edenler. Sıradan olan insanların en temel haklarının talan edilebildiği yerde seçimden seçime akla getirilen demokrasi hali istem ve pratiğinin hiçbir şeyi çözümlemediği de ortaya çıkar. Cerahat, cürüm ve safiyane kötülük ekseninde oluşturulan hemen her şeyle birlikte bu durum bir fasit döngüyü var eder. O fasit döngünün aşılamazlığı da bütünüyle tahakküme esaretin vaaz edilmesi de bir biçimde yorgun kalmayı beraberinde bir hakikate dönüştürür. Yeni denilen ülkenin açıkta yönelimi, bekası iş bu şimdinin pratikleriyle var edilen tahakküm nesnelliğinden / eksiği gediği olmayan tehditlerden bina edilir. Tümüyle bedene yönelik siyasetin sunduğu halin edim, eylem, ederi ve toplamında o yorgunluk kalıcı kılınır. Demokrasi, eşitlik, adalet ol hürriyet şu hakkaniyet kavramlarının boşa düşürüldüğü sahnede cürümlerin hedefi kılına gelen şey hayattır. Belki bundan bu kadar ayrıksı / eksiksiz yabancılaşma bundandır.

Yaygın bir biçimde var edilen mesel, hayatın dönüştürülmesinde her dem bet / fecinin bir istikamet kılınmasıdır. Her zaman, her yerden varlığı tescillenmiş olan cerahat tecelli ederken tahakküm pratikleri yaşamı duraksamadan eksiltmenin bir yöntemi kılınır. Baş amir ve sultasının yirmi bir koca senede imal ettiği ülkenin / yönelimi bu bahisten çıkan ve güncellenendir. İktidar makamından, yaygın medya denilen saray soytarılarının cirit attığı ortama, sokağa salınmış olan partizanların, jurnallemek bir yandan tehdit, hakaret ve şiddetle teşviki mesaileri öte yandan sunulan / paylaşılan şey bu tahakküm veçhesini yinelemektir.

Seçim tahayyülünün ikinci tura kalacak olmasının kesinleştirilmesi sonrasındaki iki hafta boyunca tehdit / terör / ayrımcılık ve dibine kadar latent bir muhafazakarlık pazarlanırken o nihai yorgun düşürme taktikleri de devreye konulmuştur. Kesintisiz kılına gelen hemen her türden tehdidin yamacında bir kere daha adil bir seçimin var edilmeyeceği muştulanır. Baş efendinin kurduğu düzlem, içişleri nazırı, iletişim işleri başkanlığı nam kurgu üretme, kafa ütüleme merkezindeki çakma goebbels, siyaseten esirliğini akp ile var edenler, ana akım medyadan teslim olduğunu sabah akşam zikredenler ve nicesiyle bir linç fırtınasının imali söz konusu edilir. Bay Kemal Kılıçdaroğlu, önce Aleviliğinden hedef kılnır. Sonra ona oy verenlerin inançları sorgulanır. Önce HDP ile müzakere üstünden, terörle iltisaklı ilan edilir, oysa ortada ne pazarlık ne de tek satırlık bir alavere dalavere söz konusudur, montaj kasetler devreye girer. PKK’li bir temsilin Haydi, haydi, haydi diye bağırdığından medet umulup bunlar bu demeye getirilir. Bunlar, Kemal Kılıçdaroğlu, Cumhuriyet Halk Partisi ve seçmenleri. Kesmez bütün bu hadsizlik silsilesi, terörist bu defasında bizzat ol birlikteliği var edip, düzenin yıkıcılığına dur demek isteyen tüm kesimleri muhteviyatına dahil eder. Baş efendi için koltuğun kıymeti, verilecek hesapların hiçbirine yanaşılmaması ve dahası bu zorbalık düzeni / çeteleşmiş ülkenin sadakasıyla yaşanır, öyle ya da böyle diye var edilen bir göz boyama hali içerisinde seçim de / seçenekler de gümbürtüye konulur. Seçim sonrasına kala kalacak yegane şeylerden birisi bugün artık en az iki kutba bölünmüş, birlikteliğini kaybetmiş bir ülke gerçekliğidir. Bu kesindir. Devri sabık iktidarın sunduğu / yönlendirdiği / nefretini örtük değil açıktan var ettiği her hamleyle birlikte bu bahis de kalıcı kılınır. Böyledir bu ülke, bu kadarcık bir tahayyülle rehin alınmıştır, nokta!

Bianet’ten aktaralım: “Son yıllarda Türkiye'de demokrasi ve insan haklarının durumu giderek kaygı verici bir halde. Bu yüzden 2023 seçimleri genellikle ülkenin modern tarihinin en önemli seçimleri olarak adlandırılıyor. Bir değişimin gerçekleşmesi ve Erdoğan'ın 20 yıllık otokratik yönetimine son verilmesine dair bir umut ışığı veriyor. Ancak insan hakları açısından ne gibi değişiklikler bekleyebiliriz? Sivil Haklar Savunucuları* (Civil Rights Defenders) 2018 Sivil Haklar Savunucusu Ödülü sahibi Murat Çelikkan'la ülkenin karşı karşıya olduğu güncel sorunlar ve muhtemel seçim sonuçlarının insan hakları üzerindeki potansiyel etkileri üzerine söyleşti.

* * *

Bugünlerin Türkiye'deki en acil insan hakları sorunlarını belirleyip tanımlayabilir misiniz?

2015'ten bu yana her şey hızla kötüleştiğinden, aralarından birini öne çıkarmak çok zor. Ancak hukukun üstünlüğünün ortadan kalkması en acil konu olabilir. Hakim ve savcılar cumhurbaşkanının kamçısı gibi iş görüyor hukuksuz, akıl almaz mahkumiyet ve tutuklama kararları veriyorlar. Elbette ifade özgürlüğü hakkının yok edilişi bununla el ele yürüyor. Bir başka konu da güvenlik güçlerinin barışçıl protestolara karşı orantısız şiddet kullanması olabilir.

Türkiye'deki siyasi iklim son birkaç yılda nasıl değişti ve insan haklarını nasıl etkiledi?

80 milyon insanın bir kişinin zihninde hapsedildiği bir ulus düşünün. Ve bu kişinin çok otoriter, dindar, yayılmacılıktan yana bir muhafazakar olarak düşünün. Şu anda Türkiye'de olan bu. Türkiye, adli istatistiklere göre, dünyada en fazla sayıda "terörist"e sahip, çünkü savcılar ve hakimler terörle mücadele yasalarını keyfi ve bol keseden kullanma eğiliminde. Terörle mücadele yasalarıyla yargılanan veya hüküm giyen on binlerce insan var. Binlerce insan cumhurbaşkanına hakaret etmiş sayılıyor. Türkiye'nin hiçbir yerinde barışçıl bir gösteri ve protesto yapamazsınız. Güvenlik güçleri doğruca saldırır ve gözaltına alır. İçişleri Bakanı her gün LGBTİ+'ları hedef alıyor ve kriminalize ediyor. Muhalefetteki yasal Kürt partisi, hükümet temsilcilerince terörist olarak adlandırılıyor. Siyasetin bütün fırsat ve alanları kapatılmış durumda.

Neden, yaklaşan cumhurbaşkanlığı seçimlerininTürkiye'nin yakın tarihindeki en önemli ve belirleyici anlardan biri olduğu söyleniyor?

Ülke neredeyse iflas halinde. Enflasyon oranının yüzde 150 olduğu iddia ediliyor. Nepotizm öylesine güçlü ki, ülkedeki kurumların hiçbirinin verimli çalışması mümkün değil. Son deprem bu açıdan çok dramatik bir deneyim oldu. Liyakatsizlik yüzünden binlerce insan hayatını kaybetti. Öte yandan, Türkiye siyaset tarihinde ilk kez, tamamen farklı siyasi hedeflere sahip birçok parti, otokratik rejime karşı neredeyse bir cephe oluştururcasına bir araya gelebildi. Dolayısıyla, Türkiye'de demokrasi ve insan hakları için gerekli değişimi yaratabilmek açısından tarihsel bir andayız.

Uzun süredir Cumhurbaşkanı olan Erdoğan'ın ya da muhalefet adayı Kemal Kılıçdaroğlu'nun kazanmasının Türkiye'de insan hakları açısından karşılaştırmalı potansiyel sonuçları neler ve politikaları insan haklarının belirli alanlarını nasıl etkileyebilir?

Muhalefet kazanırsa, muhtemelen sınırlı da olsa, ortak bir geleceğin tartışılabileceği bir alan açılabilir. Erdoğan'la demokrasi ve insan hakları için sivil ya da siyasal alan olmayacak.

Muhalefet adayının (eğer kazanırsa) insan hakları durumunu iyileştirmek açısından ele alması gereken en acil konular hangileri?

Devlet kurumlarının, yargının, güvenlik güçlerinin, akademinin ve basının siyasallaşması. Son 7 yıldır herhangi bir muhalefete ve tartışmaya yer yok. İnsan hakları örgütleri ve insanlar ya marjinalleştirildi ya da kriminalize edildi. LGBTİ+'lar, Türk ailelerini mahvetmek için uğraşan Batı'nın ahlaksız, sapkın ajanları vb. olarak hükümetin doğrudan hedefi. Kadınlar kolektif haklarını kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya ve Kürtlerin hakları için sesini çıkartmak isteyen herkes ya cezaevine atılıyor ya da terörist olarak kriminalize ediliyor. Şu anda Türkiye'de geçerli olan tek paradigma, komşularla, bölgede veya ülke içinde güvenliktir. Tüm sistem ve ideolojinin değişmesi gerek.

Ülkedeki insan haklarının uzun vadeli sonucu ve değişimi ile ilgili kişisel umutlarınız ?

Muhalefet kazansa bile, insan hakları savunucularının uzun bir zamandan beri birike gelen insan hakları sorunlarının dürüst ve adilane ele alınmasının sağlamaları için güçlü bir mücadele vermek gerekecek. Dolayısıyla seçimden hangi sonuçla çıkılırsa çıkılsın insan hakları savunucularının çok çalışması gerekecek.”

Murat Çelikkan’ın satır satır bildirdiği insan hakları ihlallerinin meylettiği hallere dair onlarca ilavede bulunabiliriz. Böyle bir fasit döngü içerisinde duraksamadan çürüten, her dem mahvı önceleyen, aralıksız bir halde zorbalığın imkanları dahilinde cerahat nüfuzunu güncelleyen bir erkin varlığı bugün meseledir. Yorgun kılan, o iktidar direncinin aralıksız bir halde saldırmaya devam etmesidir. Yargının dikte edilerek, tehditlerle bir hiza tutturup gittiği, haklılığın sorgulanmasının dahi önünün birkaç cümle, birkaç manşetle söz konusu edilebildiği bir zeminde tek bir iyi gün var edilebilir mi sahi ama sahiden de? Bütünüyle o meram dizgisi içerisinde Murat Çelikkan bunları anlatıyor halihazırda, okur muydunuz?

Yorgun düşüyoruz artık bu kadar afaki kötülüğün birbiri ardına yinelenip durulurken, demokrasicilik oyunu oynanmasından. Bir polis devletine dönüştürülüp, el alınabilecek tüm hukuki dayanaktan yoksun çeteleşme imgesi içerisinde hayatın zaptını mümkün kılan eylemlerin arkasının / dibinin / sonunun gelmediği yerde yorgunluk daim kılınıyor. Ne yana dönerseniz hukuksuzluk, hangi güne başlarsanız öyle derinden sabitlik kazandırılmış bir tehdit / terör / yıkım hali / hakimiyeti var ediliyor. Düzen ve onun şimdiki sahiplerinin o seçim galibiyeti üzerine kurumsallaştırdıkları tahakküm veçheleri hayatı günbegün daha da zora koştururken sahiden düşünebiliyor muyuz; durmak yok yola devam bir tükenişin ta kendisine çıkandır diye. Yorgunluk var ediliyor artık, apolitik bir menzil haline evrimin tekinsiz ve kapkaranlık bir hale rehin addedilen ülkenin gerçekliği karşımıza çıktı, çıkıyor. İyi mi bu haller, daha nereye kadar...

Misak TUNÇBOYACI – İstan’2023

Görsel: Açık Stratejiler Dizisi – İhsan OTURMAK v/K24

0 notes

bendebilmiyorumnedegisti · 1 year

Text

01:28 30.12.22

Neden yine buradayım bilmiyorum. Aslında durumlar şöyle gelişti, bugün birine her yerde kullanıcı adımın aynı olduğunu söyledim ve aklıma hiç burası gelmedi dürüst olmak gerekirse. Gerçekten hayatta kaç kişi tumblr kullanır ki aklıma gelsin. Sonra yazılarımdan birkaç kesit söyledi ve ben yazılarımı okurken buldum kendimi ve sana ilk yazımdan şu ana kadar olan farklılıklardan bahsetmek istiyorum sana.

Şöyle ki ilk yazımda baştan sona hikayemizi olabildiğince kısa bir şekilde anlatmışım kendi açımdan. Çok iyi hissetmediğim bir dönemdi ve mantıklı düşünemediğim tamamen duygularımın arasında boğulduğum günlerdi. Aklımda olan tek düşünce neden varolduğumla alakalıydı.

Zamanla bazı düşüncelerden uzaklaştım. Bunlardan biri ve en önemli olanı belki de kendime zarar vermekle alakalı olan düşünceydi. Ergenlik ya da boş bir anlık karar diye yorumlamıyorum elbette. Bu konu sahiden de çocukluğumdan beri peşimi bırakmayan bir karabasandı adeta. Tamamen geçti dersem de yalan olacağını biliyorum çünkü hala kendimi kaybettiğim günlerde ilk çığlıklarım bu yönden oluyor maalesef.

Herkesin söylediği gibi insanın zamanla alışamadığı hiçbir şey yok bitanem, Allah senin yokluğuna bile alıştırdı en zor biçimde. Bir ölüden hallicesin özür dilerim ki. İnsanları görüyorum en azından bir şeyler öğrenebiliyorlar eski sevgilileri hakkında, çocukca gelebilir bu düşüncem ama öyle sonuçta. Ne bileyim bir hikaye olur, bir gönderi olur, durum olur bir insan profiline recep ivedik koymak ve yılda bir tane şarkı paylaşmak dışında neden bir şey yapmaz ki ?

Hakkında hiçbir şey bilmiyorum doğal olarak. İyi misin, sağlığın yerinde mi, sevgilin var mı, taşındın mı mesela, okulun ne oldu, askere gitmeyi düşünüyor musun, çalışıyor musun, hayatın nasıl ben tek bir sorunun cevabını bile bilmiyorum. Bahsettiğim zorluklardan biri de bu işte.

Neyse içim içimi kemirse dahi buna da alıştım artık. İhtimallere sığınmaya çalışıyorum. Mutludur, sağlıklıdır, ona iyi gelen şeyler vardır hayatında gibi olumlu şeylere yoruyorum kafamı. Bunca hasretimin ardından bir de kötü şeyler düşünürsem kafayı yerim artık.

Yeni bir playlist oluşturmuşsun, görebildiğim nadir şeylerinden biri de bu tabi. Sağ olasın birkaç şarkımızı da eklemişsin listeye, bu durum biraz olsun iyi geldi kalbime. İçimi rahatlatmaya çalışıyorum işte ben de kendi kendime gelin güvey olmuyorum merak etme. Zaten çok kızgınım sana bütün şarkılarımızı o kızla paylaşmışsın hepsini o da dinliyor, kaç yerimden vuruldum bunu gördüğümde bir bilsen… Alaya alıyorum şu an ama ilk gördüğüm günü bir ben bir Allah biliyor sekiz kere seni aynı yatakta bir başkasıyla görmüşüm hissi yarattı.

Geçiyorum bunları düşünmek istemiyorum sahiden. Yeni bir yıla giriyoruz bu daha önemli değil mi ? Bir yaş daha yaşlanıyorsun, bir sene de uzaklaşıyorum senden. Bak artık eski drama kraliçeliğim de yok üzerimde, dedim ya alışıyorsun artık.

Yalan yok hala haftada dört gün fotoğraflarımızı açıp ağlıyorum, müziklerimizi dinleyip nefes alamayacağım noktaya kadar sigara içip başım dönünce uyuyorum, hayvan gibi sarhoş olup bağıra çağıra seni sayıklıyorum hatta evi inlettiğim günler de oluyor, bana aldığın hediyelere sarılıp uyuyorum hala ( şaka değil kar küresine ve kolyeye sarıldığım doğrudur ) ama daha iyi olduğuma inanıyorum çünkü iyi olmam için ilk önce buna inanmak zorunda olmam gerektiğini farkedeli uzun zaman oluyor.

Artık zamanı geriye almak istemiyorum mesela, tekrar aynı mutluluklar için seni kaybetmek istemiyorum bir daha. Birini kaybetmek çok acı çünkü hiçbir mutluluğa değmiyor seni kaybetmek. İleriye sarmak istiyorum hızlıca. Sensizse de hemen bitsin diye. Böyle yeteneklere sahip değiliz elbette ama istek işte ne bileyim.

Sorgulamıyorum artık beni özlemiyor musun, hatırlamıyor musun, yanında istemiyor musun, üzülmüyor musun diye. Alacağım her olumsuz yanıtı kaldıramıyorum kendi içimde. Düşünmüyorum artık bunları. Çünkü hiçbir zaman önüne engeller dizmedim senin hep kalbimin kapısı açıktı sana. Özleyen gelirdi, üzülen ellerimi tutardı, yanımda olmak isteyen sarılırdı kocaman ondan düşünmüyorum bunları.

Eski alışkanlıklarım devam ediyor hala mesajlar atıyorum sana. Okuyamasanda konuşuyorum seninle. Yakın bir zamanda doğum gününü kutladım mesela haberin yok bundan ama biliyorsundur gerçekten sana yazmadığım için ne kadar üzüldüğümü.

Geride bıraktım her şeyi, senin haricinde. Yaşamıma devam ediyorum bir şekilde. Sanma ki başka biriyle, sadece kendimle devam ediyorum bu yola. Kimseyi istemiyorum yanımda zaten kimseyi de üzmeye hakkım yok. Görünen köy klavuz istemez kalbimin bir kişi hariç kimseye yeşereceği yok zaten.

Hala bir hedefim yok, yaşıyorum evet ama gelişigüzel şekilde. Nasıl olsa zaten eksik yaşıyorum bu hayatı bir de üzerine plan yapamam diye düşünüyorum. Hatalı da bulabilirsin bunu ama yapacak bir şey yok.

Boş konuştum yine biraz konuşmak istedim seninle. Yeni yılın çok güzel ve sağlıklı geçsin isterim. Mutlu yıllar dilerim. Seni tanımış olduğum beşinci sene. Dile kolay ya… Beş koca sene.

Ayrıca her gün söylediğim şeyi yine dile getirmek isterim ki seni çok seviyorum hem de hiç eksilmeden

6 notes · View notes