#kendimlesavaslarim

[savaslarim]

[sevgisizligime]

[o2r]

samimiyetimi herkes sever, soğumuş halime ben bile katlanamam..

[yagmur-in-the-hell1]

artık dağılanı toplamak istemiyorum, bırak dağınık kalsın.

[endlessblackclouds]

Bir zamanlar hayatlara dokunmak isteyen küçük kız vardı, şimdiyse hayatlardan nefret ediyor; en çokta kendi hayatından…

[zeyneppblogs]

[elaslans]

Eğer bir gün ölürsem;

tabutumu babamın taşımasına izin vermeyin.

Ben yaşarken zaten ona yük olmuştum...

[bidublee]

“biri için yanar bu kalp alev alır.”

[sususlarvekaybedisler]

Çocukken çok hırçındım. Herkesle kavga edecek kadar da kötü bir durumdaydım ama bunu iyi bir şey sanıyordum. Çünkü bu durumu evde sürekli yaşıyordum ben. Bu iyi bir şey olmasa neden yapılsın ki diye düşünürdüm o zamanlar. Sevmezdi de zaten kimse beni. Geçinemezdim kimseyle kolay kolay. Bir gün anladım aslında kavga etmek güzel bir şey değildi ama hep sordum neden evde hep kavga ediyorlardı o zaman diye tabii bunun nedenini büyüdükçe anlayacağımı bilmeden. Ve böyle geçti benim çocukluğum işte dışlanarak herkesle kavga ederek birazda kimsesiz kalarak.

[dareyynn]

Yine upuzun bir yolculuktayım.. Sabah ezanı çalınıyor kulağıma,başka şiir yok, başka şiire ihtiyaçta yok. Dilimde söylenmiş noktası vurulmuş birkaç cümlem yanımda birkaç kitaptan fazlası yok. Bir çok eksilmeyle gidiyorum,bir çok eksilme ile de döneceğim büyük ihtimal.Döndüğümde de geldiğim yerde yine eksilenler olacak bunu da biliyorum. Bir yerden gittim,veda ettim ondan sonrada ardı arkası kesilmedi vedaların.Kimi bir tık ileride tuttuysam araya veda girdi Kaç kişiye veda ettim.kalbime kaç defa veda kılıfı giydirdim bilmiyorum ama ilk defa kalbimde sakladığım küçük kız çocuğu sarıldı birine ben ağlamaktan çekindim o çekinmedi ağladı veda ettiği bir zamanlar komşuluk ettiği kalbine …. Öyle vedalarda da vefa saklı ..

[gecemavisi3]

Bıkmışlık var üzerimde

[sevgisizligime]

[o2r]

Bir ben yüktüm sana,

bir bana bitmedi bahanelerin.

[yagmur-in-the-hell1]

hayatımın hiçbir döneminde bu kadar yorulmamıştım, teşekkürler.

[ayse34]

Bugün içimde bir kalabalık var... Kimi zaman neşeli, kimi zaman hüzünlü. Ama hepsi benim. Kendime şöyle diyorum:

"Bırak kendin ol. Yorgunsan yorgun, mutluysan mutlu. Maskesiz, süssüz, olduğun gibi."*

Bazen öyle anlar oluyor ki, kendi sesimi duymak için bile çabalıyorum. Dışarıdaki gürültü o kadar çok ki... Ama içimdeki o küçük kız hâlâ orada. Bana *"Ben buradayım"* diye fısıldıyor.