#pocieszyciela

[dzisiejsza]

Wpis 33. Odnowa życia. 1/9 niedziel

Przez wiele lat, nie mogłam zmienić, zrobić nic... Nie rozumiałam czemu. Odkryłam, że jest ktoś taki jak Duch, który choć niewidoczny ale jest Siłą i Mądrością najwyższą. On jest lepszy od miliona terapeutów czy psychologów. I działa bezpłatnie i zawsze zlepszymi dla człowieka pomyslami i tajemnicami.

Dziś chcę zacząć Przyjaźń z Duchem Świętym (tym, który zna wszystko we mnie i wie o moim życiu to czego jeszcze nie jestem w stanie wiedzieć ja). On szczególnie działa w Niedzielę, to jego wyjątkowy dzień obecności.

Niedziela 1

krok pierwszy: posłuchaj

Krok 2: po słuchaniu, zapisz sobie to co zapamiętasz- to sposób jego działania, coś najbardziej zapamiętało się z tego nagrania. Zapisz sobie w kalendarzu/zeszycie. Nawet jeśli to miałoby być jedno słowo, czy całe zdanie. I w tygodniu wracaj do tego co zapisane, a Duch Święty bedzie pomagał to odkryć co kryje tajemnica ukryta w tych słowach.

Krok 3: pragnij żyć Duchem Świętym, powiedz: Duchu Święty, zapraszam Cię dziś, prowadź mnie, opiekuj się mną. Bądź mi przyjacielem. Daj mi poznać po co jestem tu na ziemi po co żyję... - rano każdego dnia tak mów po obudzeniu (tylko nie z obowiązku, z rutyny- że tak ma być, ale jakbyś rozmawiał z kimś kto Cię lubi najbardziej na świecie i chcesz by przyjechał do Ciebie, odwiedził Cię, spędzał z Tobą czas)...

[livvelaris]

" - A co, sądzisz, że ja jestem dobrym kandydatem na takiego pocieszyciela? Toż ja nie potrafię nawet życzyć komuś miłego dnia, żeby nie zabrzmiało to, jakbym potajemnie pragnął jego śmierci."

- "Nasze puste przysięgi." Lexi Ryan.

[godiswithus-isaiah41-10]

Wiersz o Matce Bożej Szkaplerznej

napisany dziś, 16.07.24r. przeze mnie pod natchnieniem Ducha Świętego

Mama Boża Szkaplerzna

Do pomocy nam jest zawsze chętna

Kiedy tylko ta pomoc jest potrzebna

Wnet mówi do Swego Umiłowanego Syna, że u nas wina nie ma

Skończyły się nasze zapasy, a pożyczki wziąć nie da rady

Jeśli chodzi o nie materialne, lecz duchowe dary

Ona wnet spieszy z pomocą

Zważając na przymierze szkaplerzne ofiarowane nam z miłością

Nie brzydzi się grzeszników, choć nigdy jednym z nich nie była

Wręcz odwrotnie: niczym jak lekarz do chorych ludzi przybywa

By wyleczyć, doradzić, podtrzymać na duchu

Kiedy człowiekowi sił ubywa z powodu tak wielkich udręk na sercu

Nie krzyczy, nie ziści się sen o matce co każe

Lecz wnet z miłosierdziem Boga Ojca, Syna i Ducha Najświętszego przybędzie — tak się ukaże

Jako Miłosierna Samarytanka obmyje nasze nogi

Byśmy mieli udział w wiecznej chwale z Chrystusem, a Ją mieli u swego boku

Trzymając Ją za Rękę Jej Najczulszą, Którą nas wspiera i umacnia co dnia

Bo to nikt nikczemny, lecz Kochająca Matka

A nawet kiedy zdarzy się, że pod Jej Opieką

Jej dzieciom duchowym stanie się — po ludzku patrząc — coś złego

Ona przyjdzie, przytuli i wytłumaczy

Dlaczego coś tak strasznego musiało się zdarzyć

„Dziecko Moje Ukochane, to nie było po to, aby cię zawieźć

To nie było po to, aby cię cierpieniem zbędnym i ogromem ran obarczyć

Lecz to z Miłości pełni było ofiarowane

Abyś mogła się przemienić w sercu i uczestniczyć w Bożej chwale

Czasem cierpienia są niezasłużone — to fakt

Lecz to nie znaczy, że jest bez sensu i zbędne, patrz tylko na Mój przykład

Cierpiałam wiele, a miecz boleści przeszył Me Niepokalane Serce

Lecz jakie korzyści przyniosło Moje cierpienie!

Byłam Tą, Która przez ofiarowanie się Bolesną Bogu, przyniosła światu zbawienie

Współodkupiłam ciebie wraz z Mym Synem, Boże dziecię

Cicho Krew przelałam, rodząc cię w wielkich bólach, co za umęczenie

Jednak radość teraz odczuwam tysiąc kroci więcej

A to wszystko dlatego, że zawierzyłam się Bożej Woli i wierzyłam Wszechmocnego Opiece

Nieskończonej, z Którą On przychodzi

Do ciebie także przyjdzie, niech Jego Miłosierdzie z twych myśli nie uchodzi

Lecz czekaj na ten moment, w którym cię wyswobodzi

Uwolni i ujrzysz Jego moc, potęgę

Z jaką stworzył całe niebo i ziemię

A na swe bóle już nawet nie spojrzysz

Bo ujrzysz łzy otarte na twarzy swej, jeśli za Nim podążysz

W cichości i pokorze duszy leży siła

Więc nie lękaj się, lecz bądź ufna jak mała dziecina

Ta, która wierzy, że cokolwiek jej ojciec poda

Z matką będzie tym, z czego nie wyjdzie zło samo

Lecz będzie to niczym ziarno

Z którego, gdy obumrze, okaże się, że plon obfity zebrano

Bo to co wydaje się złem, nie zawsze nim samym jest

Lecz pod nim, w głębi ziarno dobre kryje się

Ziarno, które pomaga w twoim duchowym wzroście

Choćby wydawało ci się, że nic dobrego z tej sytuacji nie wyrośnie

Bo twoja Mamusia Szkaplerzna nie pozwoli ci ulec żadnej szkodzie

A jeśli jakakolwiek miałaby z cierpienia wyniknąć, wnet ukryje cię pod Swoim Płaszczem

Miłosiernym, gotowym do ochronienia ciebie

Dzisiaj, tutaj, gdziekolwiek będziesz i w każdym momencie

A zwycięstwa leżącego po Jej stronie możesz być pewien

Nie wierzysz? Niechaj ci to Ewangelia powie:

«Niewiasta obleczona w słońce

I księżyc pod jej stopami, a na jej głowie

wieniec z gwiazd dwunastu»

Ta sama, która wypowiedziała słowa «FIAT» Bogu Ojcu

Na plan, który miał dać światu Zbawiciela

Za sprawą nie moją, lecz Ducha Pocieszyciela

Z miłością Boga w Swoim łonie powiłam

Gdy przyszedł czas na poród, w pieluszki owinęłam

Każdego dnia opiekują się tak tobą

Otaczając Swą Miłością, wspierając milczącą, cichą i łagodną obecnością

Jako Matka reaguję, gdy zły duch cię atakuje

Bronię i ochraniam, pocieszam, zło oddalam, gdy przeciwko tobie on knuje

Nie zostawię cię, dziecko miłe

Bo cię kocham ponad Moje życie

Czy w to wątpisz? Czy nie wierzysz?

Może na testament z Krzyża wejrzysz?

Wnet powierz Mi swe troski, a Ja się nimi zatroszczę

Weź mnie do swego jestestwa na wzór Świętego Jana i Mnie czcij, bo tego chce twoja Mama

Pragnie cię przytulać każdego dnia, patrzeć na ciebie w nocy i z rana

Chronić cię w każdym czasie i nie opuszczać

Lecz być twoją Siłą i Wspomożeniem, gdy twa wiara, nadzieja i miłość cię opuszcza

Więc przytul się do Mojego Niepokalanego i Miłosiernego Serca

I słuchaj, jak mocno bije ze szczęścia

Kiedy przyjmujesz Mnie jako Swą Obrończynię i Mamę

Wiedz, że troszczę się o ciebie i cię kocham, pragnę wspierać tak samo jak Jezusa

Czyniłam to jeszcze zanim się urodziłaś, gdy jeszcze łona twej matki nie opuściłaś

A teraz pragnę cię przytulić, znosić z tobą trudy i znoje

Proszę, przyjmij Miłość Mą w całej pełni i zawierz mi całe życie twoje

To najbardziej uszczęśliwi Moje Serce — twa obecność przy Mnie

Oraz twe życie, gdy będziesz często wzywała Me Imię

Ja nigdy się tobą nie zmęczę, o każdej porze cię przyjmę

W Swych Ramionach cię utulę w płaczu i radości, tego nigdy nie zmienię

Bo cię kocham i Me Serce tej Miłości ukrywać do ciebie nie chce

Więc wnet przyjmij Mnie i bądź wszędzie ze Mną

Ten list od Serca do serca podpisuję Swą Czułością i Łagodnością Matczyną

Twoja Mama i Obrończyni na każdy czas

Matka Szkaplerzna, Która trwać przy tobie będzie zawsze pomimo życiowych zmian

I zawsze poda Ci Swe Serce na pociechę, gdy w twoim sercu będzie płacz i wiele gorzkich łez

Dlaczego? Gdyż taka właśnie Matczyna Miłość jest

Nigdy nie znika, lecz trwa na wieczny czas

Tego możesz być pewna i przekonasz się o tym pewnego dnia

Kiedy spotkamy się już w Niebie razem — ty i Ja

I trzymając się za ręce zaśpiewamy Bogu „Alleluja"

A radości nie będzie widać kresu

To wszystko dzięki Bogu Miłosiernemu

Któremu oddawaj pokłon, cześć i chwałę

Wołając ze mną do Niego wytrwale

«Niech nie dzieje się wola moja, lecz twoja

Służebnica Pańska przybyła, oto ja

Pragnę być Tobie wierna i służyć Tobie w każdy czas»

A Ty, Mamo Wierna i Wspaniała, otaczaj nas Swoim Płaszczem karmelitańskim w każdy czas

I bądź nam Matką, Opiekunką, kochaj i powierzaj Bogu Miłosiernemu nas

Gdyż taka jest Twoja, Matko, Miłość wobec nas

Proszę, niech tego doświadczy i przekona się o tym cały świat

Niech wszyscy razem z Tobą wołają «FIAT»

I tak jak Ty ufają Bogu nie tylko czasami, lecz tak jak pragnie tego On sam

Matko Boża Szkaplerzna Cierpliwie Słuchająca, usłysz i wspomóż nas

Niech Cię poznaje lepiej i miłuje cały świat

A na orędzia Twe i Miłość jaką masz względem nas

Niechaj nie będziemy ślepi i głusi, lecz otwarci na przyjęcie Cię tak, jak na to zasługujesz, Najpiękniejsza z Gwiazd

Które świecą najjaśniej i do Boga kierują wzrok

Torują drogę, tworzą do naszych serc korytarz rzeźbiony każdą z Twoich Matczynych i Miłosiernych, Czułych Rąk

Matko Boża Szkaplerzna

Nie opuszczaj nas, lecz ucz nas, jak wytrwać

W wierze naszych pradziadów pomimo zgorszenia

Wśród ludzi na całym świecie, Ty trwaj z nami

I ucz nas, jak w Bogu trwać na wieki wieków. Amen.

Przeto niech Twoje Serce na nas się otworzy

A nasze serce pokornie się przed Nim ukorzy

I w Nim mieszkanie wieczne swe odnajdzie

Będzie gotowe z wiarą i miłością czystą wypowiedzieć:

«Szczęśliwy ten, którego Maryja do Zbawienia wiedzie

Ona wie co to trud, co to lament

Wie doskonale o jak wielkiej Miłości mówi Jej Syna testament

Jemu na wieki Wierna pozostanie

A dla Swych dzieci Wszystkim się stanie

Matko Boża Szkaplerzna — niech to będzie zawsze naszego serca wołanie

Bo ponad te Serce Dziewicze i tak Nieskalane

Jedynie Piękniejsze ma nasz Boży Baranek

Nieskazitelny Zbawiciel, Pan i Król Nieba oraz Ziemi

Którego nikt ani nic nie przewyższa, a to się nie zmieni

Jemu, Duchowi, Ojcu, Józefowi, Maryi, Matce Najdroższej

Niech będą chwała i podziękowania nieustające

A serca nasze niech wznoszą hymny wspaniałomyślne

Ich źródłem niech nie będzie ofiara ani zasada starotestamentalna, lecz miłosierdzie

Które jest Bogu Najmilsze»”

[gohulec]

"Osobiście wyznaję zasadę, że człowiek jest istotą religijną i zawsze będzie szukał wsparcia duchowego i pociechy. Co nie znaczy, że musi przynależeć do konkretnego wyznania czy Kościoła. Może być ateistą, ale nieustannie będzie usiłował wypełnić w sobie metafizyczną dziurę. Gdy zabraknie mu z instytucjonalizowanej (i skompromitowanej) religii, to znajdzie sobie para religijną filozofię albo zamieni w świecką religię dowolną metodę duchową. Kościół przestał spełniać rolę pocieszyciela duchowego."

Krzysztof Varga

[szukamznajomego]

Facet ze mną zerwał i mi przykro. Jest tu jakiś miły facet który odnalazłby się w roli przyjaciela-pocieszyciela? Po prostu popisać o rzeczach bardziej lub mniej poważnych :) Dz/24

2551.

[sheburnedme]

Pamiętnik samotności #15

Wstyd. Ludzie to pojęcie rozumieją różnie, głównie przez pryzmat wyglądu czy danego zachowania. A tak naprawdę, czym jest wstyd? Myślę, że tak jak szczęście czymś co można rozumieć na wiele sposobów, ale ma wspólny fundament. Wstyd powinien pojawiać się, gdy nie zauważamy tego jak ktoś nas trakuje, jak się do nas odnosi. Wstyd jest wtedy, gdy nie zauważamy czyjś starań albo gdy nami totalnie pomiatają, traktują jak służącego, pocieszyciela. I dlatego mi też jest wstyd. Gdy zapominam czasami, że ktoś mnie skrzywdził, a mimo to ja dalej jestem przy tej osobie. To robi się panaroiczne, niedorzeczne. Cały świat powinien się po prostu wstydzić.

[wolcichyczas]

2019/03/16

Ew. Jana 15:12-27 

12 Takie jest przykazanie moje, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem.  13 Większej miłości nikt nie ma nad tę, jak gdy kto życie swoje kładzie za przyjaciół swoich.  14 Jesteście przyjaciółmi moimi, jeśli czynić będziecie, co wam przykazuję.  15 Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego; lecz nazwałem was przyjaciółmi, bo wszystko, co słyszałem od Ojca mojego, oznajmiłem wam.  16 Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały, by to, o cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, dał wam.  17 To przykazuję wam, abyście się wzajemnie miłowali.  18 Jeśli świat was nienawidzi, wiedzcie, że mnie wpierw niż was znienawidził.  19 Gdybyście byli ze świata, świat miłowałby to, co jest jego; że jednak ze świata nie jesteście, ale Ja was wybrałem ze świata, dlatego was świat nienawidzi.  20 Wspomnijcie na słowo, które do was powiedziałem. Nie jest sługa większy nad pana swego. Jeśli mnie prześladowali i was prześladować będą; jeśli słowo moje zachowali i wasze zachowywać będą.  21 A to wszystko uczynią wam dla imienia mego, bo nie znają tego, który mnie posłał.  22 Gdybym nie przyszedł i do nich nie mówił, nie mieliby grzechu; lecz teraz nie mają wymówki z powodu grzechu swego.  23 Kto mnie nienawidzi, i Ojca mego nienawidzi.  24 Gdybym wśród nich nie pełnił uczynków, których nikt inny nie czynił, nie mieliby grzechu, lecz teraz i widzieli, i znienawidzili zarówno mnie, jak i Ojca mego.  25 Jednakże słowo, które jest w zakonie ich napisane, wypełniło się: Bez przyczyny mnie znienawidzili.  26 Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca wychodzi, złoży świadectwo o mnie;  27 ale i wy składacie świadectwo, bo ze mną od początku jesteście.  

Werset 13 jest dramatyczną zasadą, ale powinna być ona łatwa do naśladowania ponieważ Chrystus umarł nawet za swoich wrogów! W takich okolicznościach , wierzący nie są jedynie uniżonymi sługami ale raczej przyjaciółmi Chrystusa. To daje nam wielki autorytet, przywilej oraz odpowiedzialność. To, że Era Kościoła rozpoczęła się w dzień pięćdziesiątnicy ma znaczenie ponieważ to była również rocznica nadania Prawa. Wielkie przejście z Ery Prawa do Ery Łaski można świętować wg kalendarza tego samego dnia. Tego dnia, uczniowie przeszli ze stanu bycia uczniami Prawa (Galacjan 4) do stanu dorosłych synów w Bożej rodzinie! W ich czasach, uczniowie wybierali rabbina, pod okiem którego, mieli się uczyć. Chrystus mówi o odwróceniu tego procesu ponieważ to On ich wybrał (w.16). On ich wybrał żeby wydawali owoc. Autorytet, który oni mają to przez modlitwę wypełnić to polecenie. 

Ew. Jana 15:18-27 rozważa ich relacje ze światem. Mamy tutaj do czynienia z reakcją łańcuchową. Świat nienawidzi Ojca dlatego również nienawidzi tego, który został wysłany przez Ojca (Syna). Ponieważ nienawidzi Syna, to również nienawidzi tych, którzy są z nim powiązani. Świat również czuje urazę, że Syn wybrał właśnie ich ze świata (w.19). Słowa Jezusa również potępiają tych, którzy są na ziemi (w.22). Podobnie i uczynki Jezusa ich potępiają (w.24). 

Faryzeusze wyglądali całkiem nieźle z zewnątrz. Tylko w obecności słów i czynów Chrystusa wychodziło na jaw kim, tak naprawdę, byli: pobielanymi grobami wypełnionymi zgnilizną wewnątrz. Werset 26 powraca do nadejścia Pocieszyciela, który  doda im energii potrzebnej do relacji ze światem ( żeby być światłością, świadectwem oraz, żeby świadczyć). Zauważ, że Jego pracą jest wywyższenie Chrystusa, nie siebie samego. W podobny sposób kiedy my świadczymy o Chrystusie mamy  wywyższać go, nie siebie samych.

Krok Życiowy

Jesteśmy wolni- aby wybrać żeby okazać wdzięczność naszemu Zbawcy i pracować dla Niego na Jego chwałę! 

[famousharmonyluminary]

«Jako w niebie tak i na ziemi...»

«Jako w niebie tak i na ziemi…»

Wniebowstąpienie Jezusa to niezwykle malownicze święto. Nie tylko na obrazku, ale wokół nas. Trwa cudowna zielona wiosna a On odchodzi. Jakże to?! Rozpoczął odnowę, ożywił wszystko i odszedł. Ale powiedział, że nie zostawi nas sierotami! Dał nam nie tylko Matkę, ale przyśle Pocieszyciela i to jest pocieszające! Pierwszy dar Boga, Który przychodzi to pocieszenie. Pociesza owcę, która zaginęła, a…

[pustyniaserca]

Słowo Boże na dziś - 31.05.2020

Słowo Boże na dziś – 31.05.2020

Dziś wspominamy dzień, w którym Jezus Chrystus zesłał swoim uczniom Ducha Pocieszyciela. Razem z apostołami uważnie wsłuchaj się w słowa, które wypowiada Jezus.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg świętego Jana J 20,19–23 Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam, gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: „Pokój…

[mojemyslimojeuczucia-blog]

Mam dosyć bycia przytulanką, dosyć bycia kimś w rodzaju pocieszyciela, gdy coś się dzieje mam pomoc, a gdy ja potrzebuje kogoś nigdy nikogo nie ma, jestem tylko ja samotny w czterech ścianach

moje

[szukamznajomego]

Zaraz mam 19 lat, jestem zupełnie sama. Może jest tu ktoś kto chciałby pogadać? Zaznaczam że nie jestem typem pocieszyciela, jeśli chcesz pisać tylko o problemach to nie ze mna/ odpowiadam na komentarze

1691.

[my-diary-of-my-life]

Najgorsze walentynki..

Nie ma to jak stracić najważniejszego przyjaciela , jedynego pocieszyciela i  miłość swojego życia w święto zakochanych :c

[wolcichyczas]

2019/03/13

Ew. Jana 14:15-24 

15 Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie.  16 Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki -  17 Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie.  18 Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was.  19 Jeszcze tylko krótki czas i świat mnie oglądać nie będzie; lecz wy oglądać mnie będziecie, bo Ja żyję i wy żyć będziecie.  20 Owego dnia poznacie, że jestem w Ojcu moim i wy we mnie, a Ja w was.  21 Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie.  22 Rzekł mu Judasz, nie Iskariota: Panie, cóż się stało, że masz się nam objawić, a nie światu?  23 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy.  24 Kto mnie nie miłuje, ten słów moich nie przestrzega, a przecież słowo, które słyszycie, nie jest moim słowem, lecz Ojca, który mnie posłał.

W świetle swojego drugiego odejścia, Chrystus mówi swoim uczniom, że będzie prosił Ojca, aby posłał innego pocieszyciela. Są dwa słowa użyte w Greckim mówiące o tym. Heteros oznacza coś innego rodzaju, tak jak w Galacjan 1 jest opisana inna ewangelia, albo słowo oznaczające osobę heteroseksualną. Inne słowo, użyte tutaj to, allos, które oznacza coś innego, ale tego samego rodzaju. Zarówno Jezus jak i Duch Święty są pocieszycielami.  

W 1 Jana 2:1, termin odnoszącym się do Chrystusa jest tłumaczony jako orędownik. Kiedy ześlizgujemy się w grzech, Jezus Chrystus jest naszym orędownikiem u Ojca. Grecki termin to paraklet,  złożone słowo składające się z para (równoległe: paralellne) + kaleo (wezwać): ktoś wezwany do towarzyszenia i pomocy w czasie potrzeby. Używano tego jako prawnego terminu– pomocy, wychowawstwa albo wstawiennictwa. Nawet angielskie słówko “comfort” pomaga nam lepiej docenić służbę Ducha Świętego. To również jest złożonym słowem, com (z) oraz fort (siła). On nie tylko nas pociesza kiedy zostajemy zranieni ale również dodaje nam sił zanim pójdziemy walczyć dalej! W Rzymian 8:37, Paweł mówi, że jesteśmy „więcej niż zwycięzcami” w Chrystusie Jezusie. 

Nie tylko zwycięzcami, ale więcej niż zwycięzcami! „Więcej”  jest hiperbolą (znasz kogoś kto jest hiper?!!?). W Łacinie to samo oznacza słowo super. Super men, super woman, superbohaterowie dzięki temu, że zamieszkuje w nas Duch Święty!  Jedynie 52 dni później , w komnacie na piętrze w czasie Zielonych (święto zbiorów pszenicy i rocznica nadania prawa Mojżeszowego) pojawiają się małe płomyki ognia – miniaturki chwał Shekinah – spoczęły na głowach 120 uczniów, a oni otrzymali wzmocnienie. 

Wersety 15 i 24 są jak dwie okładki tej sekcji. Życie wierzącego cechuje się posłuszeństwu Bożym przykazaniom.

Krok Życiowy

Funkcją Ducha Świętego jest sprawienie, że inni zostaną przekonani o prawdziwości Boga, tak jak to się stało z Jego uczniami. "

[wolcichyczas]

12.03.22

Jana 14:15-24 

(15) Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie. (16) Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki - (17) Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie. (18) Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was. (19) Jeszcze tylko krótki czas i świat mnie oglądać nie będzie; lecz wy oglądać mnie będziecie, bo Ja żyję i wy żyć będziecie. (20) Owego dnia poznacie, że jestem w Ojcu moim i wy we mnie, a Ja w was. (21) Kto ma przykazania moje i przestrzega ich, ten mnie miłuje; a kto mnie miłuje, tego też będzie miłował Ojciec i Ja miłować go będę, i objawię mu samego siebie. (22) Rzekł mu Judasz, nie Iskariota: Panie, cóż się stało, że masz się nam objawić, a nie światu? (23) Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy. (24) Kto mnie nie miłuje, ten słów moich nie przestrzega, a przecież słowo, które słyszycie, nie jest moim słowem, lecz Ojca, który mnie posłał.

[wolcichyczas]

2021/05/21

Dz. Ap. 11:16-30

(16) I przypomniałem sobie słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. (17) Jeżeli więc Bóg dał im ten sam dar, co i nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, to jakże ja mogłem przeszkodzić Bogu? (18) A gdy to usłyszeli, uspokoili się i wielbili Boga, mówiąc: Tak więc i poganom dał Bóg upamiętanie ku żywotowi. (19) Tymczasem ci, którzy zostali rozproszeni na skutek prześladowania, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, nikomu nie głosząc słowa, tylko samym Żydom. (20) Niektórzy zaś z nich byli Cypryjczykami i Cyrenejczykami; ci, gdy przyszli do Antiochii, zwracali się również do Greków, głosząc dobrą nowinę o Panu Jezusie. (21) I ręka Pańska była z nimi, wielka też była liczba tych, którzy uwierzyli i nawrócili się do Pana. (22) Wieść o nich dotarła także do uszu zboru w Jerozolimie; wysłali więc do Antiochii Barnabę, (23) który, gdy tam przybył i ujrzał łaskę Bożą, uradował się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem trwali przy Panu. (24) Był to bowiem mąż dobry i pełen Ducha Świętego i wiary. Sporo też ludzi zostało pozyskanych dla Pana. (25) Potem poszedł do Tarsu, aby odszukać Saula, (26) a gdy go znalazł, przyprowadził go do Antiochii. I tak się ich sprawy ułożyły, że przez cały rok przebywali razem w zborze i nauczali wielu ludzi; w Antiochii też nazwano po raz pierwszy uczniów chrześcijanami. (27) W owym to czasie przyszli do Antiochii prorocy z Jerozolimy. (28) I powstał jeden z nich, imieniem Agabus, i przepowiedział, natchniony przez Ducha, że nastanie głód wielki na całym świecie; nastał on też za Klaudiusza. (29) Wówczas uczniowie postanowili posłać, każdy według możliwości, doraźną pomoc braciom, którzy mieszkali w Judei; (30) co też uczynili, przesławszy ją starszym przez Barnabę i Saula.

Chociaż Korneliusz, jego rodzina i bliscy przyjaciele stali się już zamieszkałymi przez Ducha wierzącymi, to wciąż nie było żadnego wysiłku skoncentrowanego na tym, żeby dosięgnąć pogan (zobacz w.19). Wyjątek stanowiła Antiochia gdzie kilku wierzących Żydów zaczęło dzielić się Chrystusem z pewnymi Grekami i wielu się nawróciło. Barnaba (jego imię oznacza pocieszyciela) został wysłany przez kościół w Jerozolimie żeby ocenić co tam się zadziało. Rozradował się z powodu tego jak działała Boża łaska, a potem odszedł do Tarsu gdzie znalazł Pawła i zabrał go do Antiochii gdzie służyli razem przez cały rok. Wówczas nie zdawali sobie z tego sprawy, ale właśnie wykonywali fundamenty pod pierwsze, misyjne dosięgnięcie świata pogan. Dar prorokowania (dar służący jako znak)  był bardzo ważny dla wczesnego kościoła. Nie tylko służył uwierzytelnieniu służby apostolskiej, ale również zapewnił potrzebne kierownictwo kiedy jeszcze nie było apostolskich zapisków znanych nam jako Nowy Testament. Obydwie te potrzeby zniknęły od czasu od czasu skompletowania Nowego Testamentu i śmierci apostołów. Jednym z takich proroków był Agabus. Jego proroctwo dotyczyło głodu, który wpłynąłby na całe Imperium Rzymskie. Ten głód miał miejsce za czasów panowania Klaudiusza (41-54 r.n.e). Proroctwo miało niesamowity wpływ na kościół tak, że od razu wysłali datki by pomóc wierzącym z Judei.

Krok Wiary

Odpowiedź Barnaby na to co Bóg robił w Antiochii jest wspaniałym przykładem. Kiedy widział jak Boża łaska została wylana na pogan, radował się  (w.23)! Łatwo jest radować się kiedy łaska zostaje wylana na Twoje życie, ale czy radujemy się kiedy Bóg darzy niezasłużoną przychylnością innych? Możemy się sprzeciwiać, bo na to nie zasługują. Ale właśnie tym jest łaska! Jak możesz dziś radować się obfitą, Bożą łaską w życiu innych?