#sevgiiigves

[sevgiigvess]

[foreveralonealpha]

Kız ff?

@onlyddark 

@ruhunusatantanrica

@ohdarlingluke

@b-l-a-c-k-d-a-r-k

@tam1blog

@fuckitimf0reveryoung

@sonateslikadeh

@birturkuazbirsiyah

@birinizdebenimbekleyenimolsaya

@sevgiiigves

@endlessofdarkness

@marlborakiz

[sevgiigvess]

tüm gün poşet dosyamı kaybettiğim için ağladım ama bence kaybetmeseydim de yine ağlardım

[sevgiigvess]

sürekli bi kaçma isteği halindeyim, bi şey çok mu gürültülü geldi kaç sevgi, bi insanın sohbeti çok mu sıktı kaç sevgi, bi durum ya da bi an seni çok mu bunalttı; çok mu rahatsız etti kaç sevgi, duygular içinde boğuluyor musun kaç sevgi. bi noktada kaçmak istediğim olaylar mı yoksa kendim miyim diye düşünmeye başladım

önceden çoğu seye tahammül ya da sabır gösterdiğim için miydi bu bunalmışlığım, bu kaçış planlarım? yoksa asıl kaçmak istediğim şeyden kaçamadığım için bulduğum bi yöntem miydi?

peki mesela kendinden nasıl kaçabilir bir insan? bi şeyler yazarak mı? okuyarak mı? belki de çok çalışarak, düşünmeye vaktin olmadan.

peki mesela düşünmemek bir insanın kendinden kaçış yöntemi olabilir mi? düşünmedikçe kendimden kaçmış olur muyum?

peki mesela aşk bir insanın kendinden kaçış yöntemi olabilir mi? ama zaten aşk, kendini bulmak değil midir? peki bu nasıl mümkün olabilir? hem kendini bulup hem de kendinden nasıl kaçabilir insan?

peki mesela ben kendimden kaçmadan önce kendimi yakalasam, sorsam derdin ney senin anlat; oturup birer kadeh bir şeyler içsek içini döker mi bana; problemi çözer miyiz?

peki mesela ben ne zaman susacağım, ne zaman susturacağım kendimi?

bakma öyle

sustum

kaçtım

[sevgiigvess]

bugün benim doğum günüm. ama hiç mutlu hissetmiyorum, mesela bu satırları yazarken bile boğazımda bir yumruyla yazıyorum, gözlerimden süzülüyor yaşlarım

21’inci yaşımda yazdıklarımla 22’nci yaşımda yazdıklarım ne kadar da farklı. büyümesem keşke hiç, tutabilsem zamanı

tastamam değilim, eksiğim. tashayırım.

sabah uyandım, sabah derslerime girmek istemedim. okula gitmek hiç istemedim. bir simit aldım bir de en sevdiğim vişneli keki e tabii bi de peçete.. lazım olur diye…

parkta suya yakın bir yere oturdum, playlistimi açtım bir yandan simitimi yerken bi yandan da etrafı izledim, biraz ağladım, biraz simitimden yedim, biraz sustum, biraz ağladım, tekrar biraz simitimden yedim, biraz da peçetem eşlik etti ağlamalarıma

insanların durup bana bakacak vakitleri bile yoktu o yüzden ağlamaktan hiç çekinmedim, utanmadım. sadece bi ara bi amca geldi, sigara içmek için ona da sırtımı dönmüştüm ama fark etmiş olacak ki sigarasını yaktı ve içmeden kalktı oturduğu yerden.

ilk ben gelmistim hem, başka bir sürü yer vardı gitsin.

2 saat kadar orada kaldım, düşündüm durdum. bir ara kekimle konuştum, içimdekileri anlatayım da sonra yerim diye. yedim.

doğum günümü böyle kutladım. şimdi de eve geldim, annem bisküvili pasta yapmış ortasına küçük bir mum koyup üfleyeceğim.

iyi ki doğdun sevgi, dünyanın sonunda doğmuşsun. umarım her gününü dünyanın sonuymuşcasına keyfini çıkararak yaşarsın.

sevgiyle kal.

[sevgiigvess]

[sevgiigvess]

kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı

[sevgiigvess]

18 Mart 2023 tarihine kaybolmayacak bir şeyler bırakmak istedim… Bugün benim doğum günüm. Yazarken biraz tebessüm ettim çünkü önceleri bu günün benim için farklı anlamları, heyecanları, mutlulukları vardı. Şimdi ise hiç bir şey hissetmiyorum. Cahit Sıtkı Tarancı’nın da dediği gibi “Nerde o günler, nerde o şevk, o heyecan?” Şimdi benim için herhangi bir gün işte… Biraz da üzücü, bu kadar erken bunları hissediyor olmam; sonuçta insanlar bunları 35. yaşlarında hissediyor. Ee demek ki hissettiğim yaş öyleyse :)

Yazıyorum çünkü 21. yaşıma bir şeyler bırakmak istiyorum. İnsan şöyle bir geriye dönüp baktığında mutlu olduğu günlerden çok mutsuz olduğu günleri hatırlarmış. Benim de aklıma ilk onlar doluştu ama onlardan bahsetmek istemiyorum, yeterince kötü şeyler yaşadık, yaşıyoruz. Şöyle güzel şeylerden bahsedelim… Mesela Sevgi hayatında çok güzel insanlar var, çok güzel bir ailen var; çok güzel insanlarla tanıştın. Hepsinin ayrı bir hikayesi, ayrı bir yeri var içinde. Onlardan çok şey öğrendin, şanslıysan sen de onlara güzel bir şeyler katabilmişsindir… Amaçlarının küçük bir kısmına ulaşabildiğini söyleyebilirim. Kendini tam anlamıyla keşfedebildiğini düşünmüyorum ama bunun için daha zamanın var acele etme. Radikal kararlar verdin, uzun süredir istediğin o saça ulaştın. Zor bir yolculuk oldu ama yaptın :) Saçınla mutluydun. Özgüven problemlerini az da olsa aşabildin. Yemek yemeği hala çok seviyorsun, bir bayram günü canın çektiğinde annen baklava vermediği (kiloluydum ve kilo alıyordum) için ağlamıştın, ona bir yenisi daha eklendi :) Bir de makarna için ağladın… Umarım artık bir şeyler yiyemediğin için ağlamazsın :) Kendini geliştirmek için adımlar attın… Aşık oldun… Bazı geceler ağladın. Bazı geceler mutluluktan, hayal kurmaktan uyuyamadın. Hayalindeki bölümde okumuyorsun ama olman gereken yerdesin gibi hissediyorsun.

Zor zamanlar yaşadığında bir gün onların biteceğini unutma. Çabala, ama kendini harap etme. Hayatı ertelemeden yaşamaya çalış. Hayat kısa, sakın unutma.

Umarım, hayatında her şey gönlünce olur.

Kendine ve sevdiklerine iyi bak…

İyi ki doğdun.

Kendimden kendime, 21. yaşım için bir hediye…

[sevgiigvess]

bu aralar o kadar çok şey düşünüyorum ki, düşüncelerim bile kendi aralarında tartışıyor. saçmasapan bir haldeyim. yorgunum ve neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmiyorum. yapmak istediklerimi yapamıyorum, eski günlere dönmekten korkuyorum. korkumu anlayabiliyor musun?

boğuluyorum. kendimi bulduğumu zannederken kayboluyor muydum? kaybolduğumu zannederken kendimi buluyor muydum?

[sevgiigvess]

içimde bir burukluk bir eksiklik var, tuhaf hissediyorum. hayatımın her geçen gün daha da çok değiştiğini, değişeceğini düşünüyorum

hayat kendi kendine şöyle düşünüyor bence ‘her şeyin anlamı var..’

yok, anlamsız olan o kadar çok şey var ki… ben de onlardan biriyim. anlamsız

anlamsız

anlamsız

anılarımsız…

[sevgiigvess]

öyle derin bi haldeyim ki, denizdeyim; suyun üstünde yüzen küçük bir ben varım ama içimdekiler, denizin altında kalanlar o kadar büyük ve dipsiz ki

ben de göremiyorum, çözemiyorum, anlayamıyorum

o kadar yoruldum ki,

o kadar bıktım ki,

o kadar sıkıldım ki,

kaçmak istiyorum sadece, kendimden; andan; hayatımdan, yaşamaktan

[sevgiigvess]

ruh bağı diye bir şey varmış, aklına geldikçe can yakıyormuş; kalbini ağlatıyormuş.

kalbini ağlatıyormuş

[sevgiigvess]

[sevgiigvess]

en son 6 ay önce yazmışım… o kadar çok özledim ki bir şeyler yazmayı, kendimi okumayı…

uzunca bir süre ekrana baktım öyle dinledim kendimi, okudum kendimi.

içimde kocaman ama kocaman bir boşluk var, olgunlaşmaktan mı? kendimi unutmaktan mı? hayatı daha yeni tanımış olmaktan mı? bilmiyorum. bunun nedeni yorgunluğuma yorgunluk katıyor, hüznüme hüzün. bir boşluk bu kadar ağır olabilir miydi ki?

uzunca bir süredir yazmamamın nedeni daha doğrusu yazamamın nedeni kendimle vakit geçirmiyor olmam sanırım, bir de artık hayat sorunları, problemleri; ülke şartları derken her şeyimi kaybettim.. en çok da insancıl duygularımı.. aman ha yanlış anlaşılmasın yine çok heyecanlanıp çok ağlayıp çok gülüyorum elbette… ama mesela çoğu şeye daha az şaşırıyorum artık…

aman işte öyle…

[sevgiigvess]