#substantieven

[petermot]

Taalmodel: lidwoorden en persoonsnamen

FOUT Een getuige, die zelf een politieagent is, had de jongeman zienwegrijden. GOED Een getuige, die zelf politieagent is, had de jongeman zien wegrijden. VERKLARING Geen lidwoord als de persoonsnaam (hier politieagent) een functie of beroep aanduidt. De ANS legt het verschil uit tussen de constructie met en zonderlidwoord. Bij substantieven als naamwoordelijk deel van het gezegde 1 Als…

[rondeleeuw]

Corona-epidemiehysterie

Corona-epidimiehysterie Covid-19 heeft de wereld in haar greep! Ga hamsteren! Zeg nu nog één keer tegen je vrouw hoe ongelooflijk veel je van haar houdt óf laat die humorloze moederkoe op de bank vegeteren en ga lekker liggen wippen met je geile rondborstige secretaresse in een goedkope hotelkamer bij Van der Valk. Want binnenkort gaan we allemaal dood! We lachten collectief om de Mayakalender in 2012 maar Corona met een mortaliteitspercentage van 2,7% is bloedserieus. De epidemie is vandaag op 11 maart 2020 door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) geclassificeerd als een pandemie. Niet dat er semantisch echt een groot verschil zit tussen de termen: 'epidemie' en 'pandemie'. Het suffix '-demie' komt van het Griekse: δῆμος [dêmos] (volk) en de prefixen 'epi-' en 'pan-' komen respectievelijk van de Griekse substantieven: ἐπί [epi] (over/op) en παν [pan] (geheel). Kort gezegd 'over het volk' versus 'heel het volk'. Geweldig dat basale Grieks. Diverse Chinese en Italiaanse steden zijn volledig afgesloten van de buitenwereld. De legers aldaar patrouilleren in de getroffen gebieden om zich ervan te verzekeren dat potentieel geïnfecteerden en rebelse omaatjes niet de afgesloten zone trachten te ontvluchten. We zijn bezorgd, maar eigenlijk ook wel een beetje opgewonden. Want wat doet dit alles ons aan die spannende en "volledig realistische" rampenfilms denken. In januari 2020 stampten de Chinezen in 10 dagen een heel ziekenhuis uit de grond. Hier in Nederland mag je überhaupt al blij zijn wanneer na één decennium vol gênante kabouterpolitiek, milieugroepenterreur en protesten van gecollectiviseerde welstands- en klaagcommissies de eerste heipaal de grond in wordt geheid. Overal ter wereld vliegen de mondkapjes als warme broodjes over de toonbank. De flacons desinfecterende ethanolhoudende handgel zijn niet aan te slepen. De fabrikanten lachen keihard hun spreekwoordelijke lul uit hun spreekwoordelijke broek. De mondkapjes zijn niet effectief, deze filteren objecten tot maximaal 0,3μm en het Covid-19 virus is 120nm; het virus past er dus 2,5 keer doorheen. De handgel doodt ongeveer 99% van de bacteriën, virussen, schimmels, gisten en al het andere gespuis op je handen. Helaas ook veel nuttige micro-organismen. Tevens ben je vrolijk bezig op je klauwen een resistente superbacterie te kweken. Tegelijkertijd droogt je huid uit ondanks de hydraterende glycerine en beschadigt je huid op microscopisch niveau met minuscule kleine bloedinkjes die wij met ons primitief blote oog niet kunnen zien maar die vanuit het perspectief van bacteriën en virussen op brede kolkende bloedrivieren moeten lijken. Wat moet je dan wel doen? Welnu, je handen wassen; in je elleboog niesen; thuis blijven wanneer je ziek bent of wanneer een directe naaste van je ziek is; en vooral niet hysterisch worden. Ik zeg het niet graag, maar volg de adviezen van die zouteloze Jaap van Dissel van het RIVM op. Dat is voorlopig voldoende, het is geen Ebola, dus maak jezelf niet gek. Geen enkel land ter wereld heeft werkelijk de wil getoond om het virus daadwerkelijk in de kiem te smoren. Om de verspreiding effectief een halt toe te roepen. De enige manier waarop je een virus kunt stoppen is door direct in het beginstadium mensen in quarantaine te plaatsen. Quarantaines die voldoen aan de hoogste hygiëne- en veiligheidseisen voor verzorgend en beveiligend personeel. Iedereen die besmet is, iedereen die met een zieke in contact is geweest of waarvan dat wordt vermoed dient dan ook direct in strikte quarantaine te worden geplaatst. Niet in een groepsquarantaine zoals op het cruiseschip de Diamond Princess in de haven van Yokohama, Japan. Maar allemaal in solitaire opsluiting, ongeacht of deze mensen ziekteverschijnselen hebben. Maar dat is niet gedaan! Het zou namelijk klauwen vol geld kosten en een organisatorische en distributieve chaos worden om het ad hoc te moeten regelen. Och wel, de Chinese economie staat al zowat op instorten en de Italiaanse toeristenindustrie gaat nu gebukt onder het wegblijven van toeristen, waarover ze normaliter altijd zitten te zeiken; omdat het er teveel zijn! Oh, wat zouden ze nu blij zijn met een dozijn kaderammende cruiseschepen in Venetië. Het gegeven dat regeringen wereldwijd met de handen in het haar zitten, alleen al vanwege het relatief milde Covid-19 dat in 'slechts' 2,7% van de gevallen - meestal ouderen en zwakkeren - lijdt tot de doodt. Doet mij oprecht vrezen voor een écht stevige pandemie, die vast nog eens gaat komen, met een sterftepercentage van 25% of hoger. Want kennelijk is geen enkel land fatsoenlijk voorbereid op een dergelijk ernstige pandemie. Hopelijk worden dit jaar nog, wereldwijd, de draaiboeken voor virusuitbraken en epidemieën aangepast en geüpdatet. In onze zeer overbevolkte wereld zullen we pandemieën moeten gaan accepteren als een logisch gevolg van onze bewuste keuze om ons eigen bevolkingsaantal niet in toom te houden. We fokken nog erger dan konijnen en vooral in de minder welvarende delen van de wereld - met de beroerdste zorgstelsels - plant men zich haast exponentieel voort. Tevens zijn er gigantische volksverhuizingen - al dan niet met hulp van Erdoğan - richting, het toch al drukke en welvarende, Westen. Dit heeft catastrofale gevolgen voor: het milieu; economieën; politieke verhoudingen; de almaar toenemende segregatie en ten gevolge daarvan de uitdijende polarisatie. Op onze planeet zijn er gebieden met astronomisch hoge bevolkingsdichtheden. Zo hoog dat een snelle verspreiding van een infectueuze ziekte zo goed als onmogelijk kan worden tegengegaan. Tenzij, de dienstdoende autoriteiten bereid zijn onorthodoxe en - wellicht - niet zo heel prettige maatregelen te treffen, om offers te brengen, om zo verdere verspreiding koste wat het kost te voorkomen.

Copyright © 2020 Ron de Leeuw

[iklees]

Het uur van de ster / Clarice Lispector

Een schrijver reflecteert op zijn werk aan een verhaal over een jong meisje uit het noorden van het land, dat naar Rio de Janeiro gaat om daar werk te vinden. Ondertussen vertelt hij ook het verhaal van deze Macabéa, die niet ongelukkig is omdat ze niet het besef heeft dat ze gelukkiger zou moeten zijn.

Zoals ik al aanstipte probeer ik steeds eenvoudiger te schrijven. Bovendien is het materiaal waarover ik beschik te schaars en te uniek, de gegevens over de personages zijn gering en niet erg verhelderend, gegevens die maar moeizaam vanuit mezelf naar mij toe komen, het is timmerwerk. Ja, maar niet vergeten dat om wat dan ook te schrijven mijn basismateriaal het woord is. Dus dit verhaal zal opgebouwd worden uit woorden die zinnen vormen en daaruit zal een geheime betekenis voortspruiten die woorden en zinnen overstijgt. Uiteraard kom ik zoals iedere schrijver in de verleiding om sappige termen te gebruiken: ik ken schitterende adjectieven, vlezige substantieven en werkwoorden die zo rank zijn dat ze al doende de lucht doorklieven, daar het woord immers daad is -- mee eens? Maar ik ga het woord niet verfraaien want als ik het brood van het meisje aanraak zal dat brood in goud veranderen -- en zal de jonge vrouw (ze is negentien) en zal de jonge vrouw er niet in kunnen bijten en omkomen van de honger.

Clarice Lispector was in de jaren '60-'70 één van de bekendste Braziliaanse schrijvers. Het duurt nog wel een tijdje eer ik dit soort materiaal aankan in het Portugees -- als ik daar ooit aan toe kom. Dus voorlopig houd ik het maar bij het lezen van vertalingen. Dat was in dit geval al lastig genoeg, met de filosofieën en terzijdes van de schrijver (het personage); wel interessant, en het verhaal van Macabéa is ontroerend.