#trip to zatoka | Explore Tumblr Posts and Blogs

fotkyzcest-blog · 7 years

Text

Iceland

Ahoj,

Vyrazil sem na konci listopadu na Island. Byla to sluzebni cesta/business trip, coz v mym pripade znamena, ze jsem jel navstivit hotely a v nich lidi, se kterejma spolupracuju. Trochu je poznat, probrat s nima nasi soucasnou a budouci spolupraci a v neposledni rade zjistit, jak to na Islandu obecne chodi a jak to tam vlastne vypada.

Jeste nez se do toho pustim tak kratka zminka o letu. Letel jsem totiz z London City Airport, coz ma zaprve tu vyhodu, ze to mam 20 minut od domu ale hlavne tim ze je ve meste, tak pri odletu nabizi zajimavej vyhledy. Zkratka uplne neco jinyho nez vsechny ostatni letiste, ktery se sice jmenujou London-... ale v Londyne vlastne nejsou(snad krome Heathrow).

Prvni fotka je z ranveje, na druhy fotce je hezky videt moje ctvrt - Stratford, s Olympijskym stadionem po leve strane.

Ted uz na Island. Ze tam bude zima jsem cekal, ale po priletu jsem byl docela prekvapenej - hlavne vitr byl takovej, ze jsem jen pri ceste z letistni haly do auta za mym kolegou Olivierem, kterej tam na me cekal, byl malem celej odfouknutej. Olivier ma na starosti contracting pro celou Skandinavii. Je mu okolo padesati, pochazi z Normandie, zije v Kodani a v Kuoni pracuje 20 let.

Sesli jsme se v nedeli odpoledne, ubytovali se a doladili plany. V pondeli rano jsme pak zacali - jeden meeting za druhym v ruznejch hotelech na poloostrove Reykjanes v jihozapadni casti Islandu. To je ta oblast, kde ma mimochodem tata vetsinu svejch seismologickejch stanic. Zajimavy je, ze tam primo v okoli letiste v Keflaviku fungovala jeste do roku 2006 americka zakladna vojenskyho letectva (5000 tisic vojaku), zrizena za druhy svetovy valky. Ted se prave ty budovy, ve kterejch bydleli vojaci nebo jejich rodiny premenujou na hotely. Na jihu, u mesta Grindavik jsou pak znamy geotermalni lazne Blue Lagoon:

Nasledoval presun do Reykjaviku a uzasna 7-chodova vecere v nejvyssim patre Radisson Blu hotelu, jejiz soucasti byl mimojine steak ze soba, kteryho strelil na vychode zeme jeden z cisniku, kterej nas obsluhoval. Kazdej rok, kdyz je sezona strileni sobu, tak se losuje z mistnich myslivcu ti, kteri maj moznost jit na lov a shodou okolnosti tohle pravo tentokrat pripadlo nasemu cisnikovi, jeho tatovi i brachovi. Tim padem meli pak sobu moc a jednoho proto dal k dispozici tyhle restauraci, kde pracuje.

Dalsi den uz jsme se vydali na cestu smerem na jihovychod (se zastavkama v hotelech). Ten koncept me hodne bavil – pripominalo mi to v leccems cestu po Americe. Vetsinou totiz jedes a okolo vubec nic neni. Zaroven tim, ze jsem byl spolujezdec a vlastne resil jen kam jedeme, jak sme na tom casove a do toho fotil, tak sem mel takovej roadtrip pocit. Ameriku mi vlastne Island pripominal tak nejak obecne – podobne hnusny, plastove vypadajici nizky domy, klasicky dinery u silnice, spousta americkejch aut/trucku..a vlastne i hodne Americanu, predevsim turistu. Tim jak sem ted tady v Londyne, tak je mi ta jejich anglictina tak nejak vic neprijemna, tak sem si jich mozna i vic vsimal.

Hodne me bavilo slunce. Vychazelo po desaty hodine rano a zapadlo okolo ctyr odpoledne. To melo svy vyhody i nevyhody. Vyhoda byla ta, ze davalo celou tu dobu krasny svetlo - tim jak bylo jen tesne nad obzorem, tak vlastne jen co vylezlo tak uz zase zapadalo a zapad slunce je vzdycky nejlepsi. Nevyhoda byla ta, ze sme prijeli vecer uz za tmy do hotelu a rano odjizdeli jeste porad za tmy, takze sme to misto kde sme spali nevideli vubec za denniho svetla.

Samotnou kapitolou pak bylo pocasi. Ze byl vsude snih/led bylo oukej. Horsi byl vitr, ten byl totiz takovej, ze se v podstate nedalo bejt venku, moc nejakych vyletu/prochazek jsme proto delat nemohli. Stejne sme na to teda nemeli cas, ale pripadas si proste trochu omezenej. Krizova situace pak nastala pri ceste z Kirkjubæjarklaustur do mestecka Skaftafell. Jede se totiz podel jizni strany ledovce Vatnajokull, ve stejnojemnym narodnim parku. Diky silenymu vetru, kterej s sebou prinasel maly kousky ledu/snehu se moc nedalo jet, viz video ktery jsem nekterym z vas posilal. Silnice cislo 1 (v podstate jedina poradna silnice na Islandu), po ktery jsme do Skaftafellu stastne dorazili a zaroven i jeji pokracovani smerem dal na vychod byla ve chvili naseho prijezdu uz kvuli zminenymu vetru zavrena. Kdyz ses tam pak v tom hotelovym pokoji a slysis, co se deje venku, tak ses fakt rad, ze mas strechu nad hlavou, z cehoz si myslim ze ten hotel i trochu tezi, protoze to jinak neni nic extra.

Dalsi den jsme museli cekat nez silnici otevrou – nakonec to vyslo pekne s vychodem slunce. Jeli jsme navstivit Jökulsárlón. To je ledovcova zatoka/ledovcovy jezero na vychod od Skaftafellu. Deje se tam vlastne to, ze ledovec usti do more. To je to misto, ktery je vecne pro me nejvetsi problem pracovne, protoze tam vsechny nase skupiny chtej jet a ubytovat se, ale neni kde. Kazdopadne je to misto naprosto uzasny..

Tohle byl nejvychodnejsi bod naseho vyletu(viz mapa nahore) a odsud uz zase zpet smerem Reykjavik. Dam sem jeste par fotek z cesty.

Ve ctrvtek vecer uz jsme byli zpet v Reykjaviku a cekalo nas patecni kolecko po mistnich hotelech. S tim, ze jsme to pak zakoncili koleckem po mistnich barech.

V sobotu jsme se pak s Olivierem rozloucili, protoze uz odlital domu a ja sem zustaval do nedele. Vyzvedl me muj kamarad Pepik Zazvorka, kterej byl shodou okolnosti tou dobou s dvema dalsima lidma na dovoleny na Islandu. Vyrazili jsme na vylet ke mestu s nazvem Hveragerdi, s cilem vylezt nahoru do kopcu a vykoupat se v horkym geotermalnim potoce. Byl to nadhernej vylet zasnezenou krajinou kde az na obcasny jezirka s varici vodou nic nebylo a cil stal za to:

Je hodne zvlastni pocit v ty vode bejt, protoze je to fakt strasne horky (nevim kolik stupnu ale o dost vic nez kdyz se sprchujes). Tim, ze venku je okolo 0 stupnu vlastne nevis jestli ti je horko nebo zima. No nakonec zjistis, ze ti je spis horko a vecer pak zjistis ze ses dost unavenej, podobne jako ze sauny. A ona to vlastne takova sauna je, jen z ni nemusis vylejzat se schlazovat protoze se chladis tou hlavou, ktera je venku :) no proste doporucuju zazit.

Po celym tejdnu - neustaly presouvani, vybalovani, baleni, jidlo, mluveni, snaha bejt reprezentativni a pusobit chytre - jsem byl docela hotovej a tak sem v nedeli odpocival a odpoledne vyrazil zpet do Londyna.

Abych to trochu zhodnotil, tak vylet to byl skvelej, jel bych znova, protoze je porad dost co objevovat. Z hlediska pracovniho to bylo prinosnejsi nez sem cekal, je velkej rozdil se s lidma bavit face to face nebo jen po emailu/telefonu.

Island obecne je turisticky uz par let hodne na vzestupu. Turistickej ruch je v tuhle chvili uz vetsi nez rybarstvi! Vzrustajici zajem zene ceny nahoru. Pomaha tomu pro me trochu prekvapive i velka sila mistnich odboru, ktery prosadili zvyseni platu zamestnancu napresrok o 15% procent. Ceny uplne vseho sou i v porovnani s Londynem naprosto sileny. Takze bych pockal az prijde krach a vyrazil pak :)

Zdravim do Prahy, brzo se uvidime!

0 notes

altertonative · 4 years

Text

Przewodnik po Krecie: praktyczne porady, jak zorganizować Road Trip do zatoki Balos

Zatoka Balos to z jedno z tych miejsc, którego nie chcesz ominąć, będąc na Krecie! Jej popularność nie jest przypadkowa: przepiękne krajobrazy roztaczające się z punktów widokowych, biało-różowy piasek, będący na Krecie rzadkością i krystalicznie czysta woda w płytkich do kostek lagunach, mieniąca się w odcieniach turkusu i błękitu , przyciągają rzesze turystów. Dlatego nie ma co ukrywać, plaża potrafi być latem totalnie zadeptana, a nawet poza sezonem nie spodziewajcie się, że będziecie na niej sami!

Do zatoki Balos można się dostać na dwa sposoby: przez morze, prywatną łodzią lub statkiem wycieczkowym, albo wynajętym samochodem. Który z nich jest lepszy? To zależy czy wolicie zrelaksować się na plaży i podziwiać to miejsce z tej perspektywy, czy jesteście gotowi na szutrową przeprawę autem oraz pół-godzinny trekking, który w drodze powrotnej może stanowić nie lada wyzwanie?

Jak dostać się do laguny Balos?

REJS STATKIEM

Statek wycieczkowy na Balos odpływa codziennie z portu w Kissamos o godz. 10:40. Podczas rejsu zatrzymuje się na półtorej godziny przy małej wysepce Gramvousa, gdzie pasażerowie mają czas wolny na pływanie i snorkelowanie. Następnie płynie na plażę Balos, gdzie cumuje przez kilka godzin, aby na godz. 17:45 powrócić do portu.

W porcie można zostawić samochód na bezpłatnym parkingu.

Cena takiego rejsu to 25€ + 1€ na utrzymanie Laguny (coś w rodzaju podatku) od osoby. Cena nie obejmuje posiłków.

Bilety można kupić w kasach w porcie, jednak w sezonie warto zarezerwować je z wyprzedzeniem.

Rezerwacji można dokonać online TUTAJ. Na stronie przewoźnika znajdziecie również więcej informacji o zniżkach i dokładny opis podróży.

DOJAZD WYNAJĘTYM SAMOCHODEM

Dojazd samochodem do zatoki nie należy do łatwych ani przyjemnych. Trudy wynagradzane są w postaci pięknych widoków i dreszczyku emocji, który towarzyszy za każdym razem, gdy trzeba minąć się z nadjeżdżającym z naprzeciwka autem. Kiedy tylko przejedziecie przez punkt poboru opłat, czyli wspomniane wcześniej 1€ od osoby na utrzymanie Laguny, czeka was siedmiokilometrowa przeprawa pod górę po szutrowej, podziurawionej drodze. Nie liczcie na to, że się pospieszycie, ponieważ uniemożliwiają to liczne kamienie, które grożą przebiciem opony, a tego na pewno byście sobie nie życzyli. Wynajmując bowiem samochód na Krecie, ubezpieczenie nie obejmuje uszkodzeń dokonanych na nieasfaltowych nawierzchniach, a więc wycieczka na Balos to podwójne ryzyko. Dlatego bądźcie ostrożni decydując się na ten sposób dojazdu.

Warto jeszcze wspomnieć, że droga wije się pod górę, w niektórych miejscach dosyć stromo, aż do bezpłatnego parkingu, gdzie znajdziecie bar i toaletę.

Stamtąd należy pieszo udać się wyznaczonym szlakiem, pokonując kawałek prostej ścieżki, aby dotrzeć do najlepszych punktów widokowych, z których rozpościera się zapierający dech w piersiach widok!

Plaża Balos

Aby dostać się na położone w lagunie plaże, trzeba zejść ze wzgórza, pod które podjechało się samochodem. Wędrówka zajmuje około pół godziny, ale na ścieżce bywa tłoczno, co może opóźniać zejście. Należy również pamiętać, że na powrocie trzeba pod to wzgórze podejść, co może być wyzwaniem przy panujących upałach. Na dole znajduje się jeden bar, gdzie można kupić wodę czy coś do jedzenia, ale ceny są wysokie, dlatego polecam zabrać coś do picia ze sobą. Warto też założyć sportowe obuwie, ponieważ łatwo zranić stopy na kamiennej ścieżce, wędrując np. w klapkach czy sandałach.

Na plaży można wynająć leżaki za 5€ od osoby, czyli łącznie 10€ za dwa leżaki i parasol (już w cenie), który może okazać się zbawienny, ponieważ w zatoce próżno szukać skrawka cienia. Jeśli nie planujesz zabawić na plaży dłużej, weź coś na głowę, bo łatwo dostać udaru.

Sama plaża jest bardzo ciekawa: dominuje biały piasek, a gdzieniegdzie można dostrzec i różowy, powstały ze skorupek koralowców. W niektórych miejscach wystają skały, które utrudniają niekiedy wejście do wody, dlatego planując kąpiel, polecam zabrać buty do pływania.

To cudowne przeżycie relaksować się w tak pięknych okolicznościach przyrody, dlatego pomimo sporej liczby osób przybywających na Balos, naprawdę warto się tutaj pojawić.

Kiedy przyjechać na Balos?

Parking na wzgórzu bardzo szybko się zapełnia, więc warto wyruszyć tuż po wschodzie słońca. Jeśli natomiast przyjedziecie popołudniu i zobaczycie sznur aut przyklejonych do zbocza, nie zniechęcajcie się, tylko jedźcie do samego końca, bo prawdopodobnie sporo samochodów zdążyło już odjechać.

Parking zamyka się o godz. 20:00, nie ma bowiem możliwości nocowania w zatoce ani zwiedzania jej po zmroku. My koniecznie chcieliśmy obejrzeć zachód słońca i do auta trafiliśmy tuż przed 20:00, ale wracając widzieliśmy, że jeszcze sporo samochodów stało na parkingu.

Czy warto odwiedzić zatokę Balos?

Myślę, że nie trzeba do tego nikogo przekonywać, nawet jeśli nie lubicie typowych, turystycznych atrakcji. Zdjęcia mówią same za siebie… ten widok naprawdę robi wrażenie, a sama podróż (zwłaszcza samochodem!), to przygoda sama w sobie.

Masz pytania, chcesz się podzielić opinią lub wrażeniami z tego miejsca? Zostaw proszę komentarz, albo napisz do mnie maila: [email protected] ❤

Jeżeli spodobał ci się ten artykuł, podziel się nim proszę w swoich mediach społecznościowych oznaczając go: @altertonative ❤

0 notes