#uitverkoren

[atevegter]

3115 De bijbel ligt klaar

‘Waarom ligt die bijbel daar,’ vroeg Lief. ‘O, ik zag een tekst in beeld en die heb ik even opgezocht,’ zei ik. Er ligt voor dat doel altijd een bijbel bij de televisie, maar omdat ik er nu wat in opgezocht had, zag ze hem liggen. ‘Ik ben er mee opgevoed,’ zei ik nog, maar ze was al weg. De tekst die ik in beeld zag was John 3:7. Het stond in duidelijke letters op een groot protestbord. John is…

[inge-universe]

Veronica Roth - Uitverkoren @vrothbooks #veronicaroth #veronicarothbooks #uitverkoren @boekerij #uitgeverijboekerij #boekerij #vroth Het eerste boek voor volwassenen van Veronica Roth, wereldwijde bestsellerauteur van de Divergent-serie #divergent .......... Inhoud: Ergens vlak bij Chicago drong op een duistere dag het kwaad de wereld binnen en bracht chaos en verwoesting. Vijf schijnbaar doodgewone tieners – Sloane, Matt, Ines, Albie en Esther – werden opgeroepen zich te melden. Eén van hen zou ‘de uitverkorene’ zijn die de wereld kon redden. En waar of niet, het werkte: het kwaad werd verslagen en de aarde was veilig. Tot nu. Tien jaar later is de wereld de tragedie bijna vergeten. Maar Sloane niet. Zij wordt nog elke dag achtervolgd door haar verleden: letterlijk, door de paparazzi die haar maar niet met rust laten, en figuurlijk, door het kwaad dat haar nog altijd nachtmerries bezorgt. Op het tienjarig jubileum van hun overwinning slaat het noodlot opnieuw toe: een van de vijf overlijdt. En als de overige vier zich verzamelen voor de begrafenis, op de plek waar het tien jaar geleden allemaal begon, doen ze een huiveringwekkende ontdekking die alles op losse schroeven zet. .......... #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #boekstagram #dutchbookstagram #dutchbookstagrammer #dutchbookstagrammers #instabook #instaboek #booksofinstagram #booksofinsta #boekenbox @anderwereld #anderwereld #tbrpile #nogtelezenlijst #fantasybook #fantasyboek #fantasyinsta #fantasyinstagram https://www.instagram.com/p/ClcLiFZL4J4/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[madeliefkrans]

beloof je vrienden nogmaals dat je me niet zult versieren omdat ze allemaal ook een oogje op me hebben

[gingerbreadperson]

Heel benieuwd wie dit jaar de uitverkoren lesbische widmblr crush wordt

[ynseincanada]

dinsdag 05/09/2023

Ik ben nog altijd een beetje verkouden, maar het gaat al stukken beter dan vorige week. Vorige week heb ik ook mijn tweede bloeddrukval meegemaakt toen ik pizza aan het eten was. Opeens was al mijn kleur weg (aldus, mama). Het duurde even voor ik terug kon rechtstaan, maar sindsdien heb ik het niet meer meegemaakt.

Afgelopen zaterdag zijn mama en ik naar de Farmer's Market in St. Albert geweest. Wat een evenement. Een honderdtal kraampjes met fruit, koekjes, juwelen en heel veel jerky (ieuw). Ik heb zalm jerky geproefd en ik heb nog nooit zoiets zout geproefd. Mama en ik hebben een watermeloen, koekjes, frambozenconfituur en vegan feta (zo ongelooflijk lekker) mee naar huis genomen.

Maandag ben ik naar de opening geweest van het academiejaar. Naast een gratis drinkbus, zoute popcorn (ieuw) en een cola was er niet veel te doen. Twee uitverkoren studenten kreeg 1000 CAD, maar daarvoor moest je in Canada wonen :') Je kreeg ook een gratis bellenblazer. Redelijk teleurstellend.

Vandaag heb ik mijn eerste lessen gehad. Deze ochtend had ik Global Critical Race Theory, maar ik weet niet of het vak iets voor mij is. Ik denk dat ik morgen Topics in Gender and Social Justice ga volgen, om te zien of ik het kan vervangen met GCRT.

In de namiddag had ik Canadian Texts en dat was geweldig. We trekken in de natuur rond om te praten over literatuur, hoe geweldig is dat? De prof is ook een geweldig lieve vrouw. Voor onze eindopdracht krijgen we een plant of dier toegewezen. We moet in de natuur opzoek gaan naar die plant of dat dier en over deze ervaring schrijven. Ik kijk er enorm naar uit.

Hier zijn nog wat sfeerfoto's van de afgelopen week:

De Rogers Arena, waar de Edmonton Oilers spelen

De plaats op campus waar ik verblijf

Het zicht van op mijn kamer

Het mooiste zicht tot nu toe (niet zo duidelijk op deze foto's)

Tot de volgende keer.

x ynse

tuesday 05/09/2023

I still have a slight cold, but I am doing much better than last week. Last week I also experienced my second blood pressure drop while I was eating pizza. Suddenly, all the color drained from my face (so my Mom said). It took me a while to get back up, but I haven't experienced it since.

Last Saturday, Mom and I went to the Farmer's Market in St. Albert. What an event. About a hundred stalls selling fruit, cookies, jewelry and lots of jerky (juck). I tasted salmon jerky and I have never tasted anything so salty. Mom and I took home a watermelon, cookies, raspberry jam and vegan feta (so incredibly delicious).

Monday I went to the opening of the academic year. Besides a free drink box, salty popcorn (again, yuck) and a Coke, there wasn't much to do. Two chosen students got 1000 CAD, but for that you had to live in Canada :') You also got a free bubble blower. Overall, pretty disappointing.

Today I had my first two classes. This morning I had Global Critical Race Theory, but I don't know if this course is for me. I think I will take Topics in Gender and Social Justice tomorrow to see if I can substitute it with GCRT.

In the afternoon I had Canadian Texts and that was great. We walk around in nature talking about literature, how great is that? The professor is also a wonderfully sweet woman. For our final assignment we are assigned a plant or an animal. We have to go into nature to look for that plant or animal and write about this experience. I am looking forward to it immensely.

See you next time.

x ynse

[preachingdrummer]

Koninklijke priesters

Vroeger werden koningen en priesters gezalfd, was het heel bijzonder dat je dat, door je afkomst was. Maar sinds Golgotha en Pinksteren is er wel wat veranderd: ‘Maar jullie zijn een uitverkoren geslacht, dat als priesters dienst doet voor het Koninkrijk, een heilig volk, een vrijgekochte gemeenschap, opdat jullie de lof verkondigen van Hem die jullie uit de duisternis geroepen heeft tot zijn…

[regioonlineofficial]

Het terrein van de sportverenigingen S.V. Kickers ‘69 en T.V. Leimuiden in Leimuiden krijgt een metamorfose. De buurtbewoners gaan samen met Jantje Beton, IVN (Instituut voor Natuureducatie) en JOGG (Jongeren op gezond gewicht), de Driemaster, de gemeente Kaag en Braassem en de sportverenigingen aan de slag om het gebied groener en levendiger te maken. Op woensdag 31 januari van 15 tot 19 uur worden de buurt en betrokkenen uitgenodigd bij S.V. Kickers ’69 om mee te denken en hun ideeën mee te geven bij de startbijeenkomst.  Gezonde Buurt Leimuiden De gemeente Kaag en Braassem heeft Leimuiden aangemeld voor het project Gezonde Buurten. Een Gezonde Buurt is een buurt waar kinderen creatief kunnen spelen, waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten, waar groen te vinden is en waar iedereen lekker kan bewegen en tot rust kan komen.  Leimuiden heeft niet veel groen. De voetbal- en tennisvereniging, S.V. Kickers 69 en T.V. Leimuiden, hebben al langer de wens om hun terrein, nu nog afgesloten door hekken, voor iedereen open te stellen. De verenigingen hebben de grote behoefte om dit terrein zo open te stellen en in te richten dat zoveel mogelijk bewoners, van jong tot oud, hier gebruik van kunnen maken. Ook willen ze het groen rond de velden toegankelijk maken. Dit sluit perfect aan bij het Gezonde Buurten project waarin bewoners en partijen uit de buurt zelf mogen bepalen hoe hun buurt eruit komt te zien. Er zijn al meer dan 20 mooie, groene voorbeelden in Nederland. Deze plekken heten Gezonde Buurten, voor en door bewoners gecreëerd, waar zij elkaar kunnen ontmoeten en waar kinderen uitdagend kunnen spelen. Wethouder Dolf Kistemaker (Openbare ruimte en Groen): ”Het is mooi dat Leimuiden is uitverkoren en mee kan doen met dit mooie project. Ik hoop op heel veel ideeën uit de buurt van jong en oud, zodat we een plek kunnen maken die echt bij Leimuiden past.’ Collega-wethouder Gerben van Duin (Sociaal domein en Sport) vult aan: ‘’Een plek waar kinderen creatief kunnen sporten en spelen, en waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten, waar groen te vinden is en waar iedereen lekker kan bewegen. Dat heeft een positieve invloed op de gezondheid.” Wat wil de buurt? De start van het project is op woensdag 31 januari van 15 tot 19 uur bij S.V Kickers ’69. Dit gebeurt op een feestelijke wijze met een springkussen, eten en drinken en verschillende sport-, spel en natuuractiviteiten! De gemeente, Jantje Beton, IVN Natuureducatie en JOGG gaan dan ideeën ophalen in de buurt van betrokkenen. De organisaties vertellen over het project Gezonde Buurten en het traject dat we hierin zullen doorlopen. Ook zullen we vast de eerste behoeftes ophalen over de manieren waarop zowel fysiek als door activiteiten bewegen, groen en ontmoeten beter mogelijk zullen zijn. Meer informatie vindt u hier  https://www.ivn.nl/aanbod/gezonde-buurten/leimuiden-2/

[keynewssuriname]

Tachana Dalger zet zinnen op kwalificatie Olympische Spelen en WK

“Het belangrijkste doel voor 2024 is het kwalificeren voor de Olympische Spelen en de wereldkampioenschappen baanwielrennen.” Aan het woord baanwielrenster Tachana Dalger. De kersverse sportvrouw van het jaar zegt desgevraagd tegenover Key News dat zij er keihard tegenaan zal moeten gaan om de voornoemde evenementen te halen. Veel tijd is er niet, aangezien de Olympische Zomer Spelen op 26 juli in Parijs, Frankrijk van start gaan. Enkele maanden later (16 tot en met 20 oktober) volgen de wereldkampioenschappen baanwielrennen in Ballerup, Denemarken. “De focus is altijd harder trainen en betere plaatsingen, zodat ik voor beide evenementen kan kwalificeren.” Indien alles volgens planning verloopt, zal zij op trainingstage in Colombia vertoeven, “omdat de kwalificatiewedstrijden er zijn vanaf februari tot april.” De wielrenster mocht het vorig jaar reeds op stage in het Zuid-Amerikaans land. Het is de bedoeling dat zij verder samen traint met de dames van de Colombiaanse selectie. “Dit gaat me heel veel boosten en vooruitbrengen”, meent Dalger. Voor nu blijft haar focus de onderdelen sprint en keirin. De Surinaamse benadrukt dat zij sterker, beter en tactischer zal moeten rijden. Om bovenstaande doelen te behalen is het hebben van voldoende financiële middelen een dringende noodzaak. De wielrenster doet uit de doeken dat zij “vrijwel” geen sponsoring heeft, “maar de Surinaamse Wielren Unie (SWU) is bezig mij daarmee te helpen. Ik denk en hoop dat mijn prestatie van vorig jaar en de benoeming tot sportvrouw voor zichzelf zullen spreken.” Terwijl de SWU achter de schermen bezig is sponsoren over de brug te krijgen concentreert Dalger zich strak op het wielrennen. Haar uitverkiezing tot sportvrouw van het jaar brengt indirect wel enige druk met zich mee, “omdat men natuurlijk meer en grotere resultaten verwachten.” Anderzijds meent de wielrenster dat er niet veel veranderd “dus de druk is er niet echt.” Zij vindt trouwens dat de concurrentie bij de uitverkiezing van de sportvrouw in tegenstelling tot voorgaande jaren “veel minder was. Ik vind dat de sport verwaarloosd wordt.” Naar haar zeggen voelde de overwinning heel anders aan “dan als ik misschien twee jaren geleden uitverkoren zou zijn.” Read the full article

[charleshaddonspurgeon]

Christus Christus onder u, de Hoop der heerlijkheid. Kolossenzen 1:27 Het Evangelie is het grote geheim, de verborgenheid van de verborgenheden. Het was voor alle eeuwen en geslachten bedekt, maar is nu aan de heiligen geopenbaard. Aan de mensheid in 't algemeen was het geheel onbekend, en het uitverkoren volk, dat er iets van aanschouwde, zag alleen in de rook van de offerande en de sluier van de schaduwbeelden gehuld. Het bleef een verborgenheid, die door geen schranderheid te onthullen was, en had eeuwig geheim moeten blijven, had het God niet in Zijn oneindige genade behaagd, het door de Heilige Geest te openbaren. In een nog dieper zin blijft het zelfs thans nog een verborgenheid, tenzij de Geest van God het ons persoonlijk geopenbaard heeft, want de openbaring van het Evangelie in Gods Woord onderwijst op zichzelf de mens niet tot het eeuwige leven; het licht is helder genoeg, maar het ontdekt niets, voor de ogen geopend zijn. Aan en in elk mens afzonderlijk moet door het werk van de Heilige Geest Christus geopenbaard worden, en anders blijft hij zelfs midden op de dag van het Evangelie in de duisternis. Gelukkig en gezegend degenen, wie de Heere het Goddelijk geheim ontdekt heeft, dat profeten en koningen niet ontdekken konden en dat de engelen begerig waren in te zien. Broeders, wij leven in een tijd, dat het Evangelie duidelijk in Gods Woord geopenbaard is, en dat dit Woord zijn getrouwe predikers heeft, die Zijn leer ijverig verbreiden; laat ons toezien, dat wij de verborgenheid niet minachten, die nu onder ieders bereik wordt gebracht. Laat de algemeenheid van die zegen ons zijn waardij niet doen geringschatten. Laat ons bedenken, hoe de Israëlieten in de woestijn engelenvoedsel aten, totdat ze het zolang, als aanhoudend en zo overvloedig genoten hadden, dat ze het in hun boze ontevredenheid 'licht brood' noemden. Ik vrees dat veel in deze tijd zo verzadigd zijn van het Evangelie, zoals dezulken, die te veel honig eten. Ze vermeten zich zelfs, het hemels Woord als 'algemeen bekend' aan te duiden en spreken er over als niet slechts 'de oude, oude geschiedenis', maar ook een verouderde en versleten zaak. Zijn niet velen, die nieuwtjes bejagen, die naar bijzondere, aangrijpende dingen hunkeren, die naar de geestelijke zwijmel van aandoenlijke prediking dorsten, oververzadigd van de gekruiste Christus, niettegen- staande Hij het Brood is, Dat uit de hemel is nedergedaald? Wat ons betreft, laat ons voor deze dwaasheid op onze hoede zijn; laat ons tevreden zijn met het oude voedsel en dagelijks bidden: 'Heere, geef ons altijd dit brood!' Dat het ons nooit ga als met de Joden in de tijd van de apostelen, die het Woord des levens ten ene male verwierpen, zodat de waarheid hun een steen des aanstoots werd en degenen, die het predikten, gedwongen werden zich tot de heidenen te wenden. Wanneer wij de hemelse boodschap minachten, kunnen wij niet verwachten dat het ons beter gaan zal dan hun; laat ons het gevaar niet klein achten van Hem te verwerpen, Die uit de hemel tot ons spreekt. Indien er leven is, verheugt er u in; is er licht, wandelt er in; is er liefde, blijft er in. Wanneer de Heere, de almachtige God, de schatkamers van Zijn genade ontsloten en een eeuwige zegen onder uw bereik gesteld heeft, strekt dan de hand van het geloof uit en verrijkt u er mee. Keert uw God, uw Zaligmaker, de rug niet toe. Want daardoor keert u het eeuwige leven en de hemel uw rug toe. God verhoede, dat iemand van u het doe! In onze tekst hebben wij in weinige woorden die grote verborgenheid, waarvan de hemel als in barensnood verkeerde, die verborgenheid, welke de verandering van deze arme wereld in nieuwe hemelen en een nieuwe aarde omvat; wij hebben haar, zeg ik, geheel in een toonschaal in de zeven woorden van onze tekst: de schatten van de heerlijkheid van deze verborgenheid mogen hier, als ter openbare bezichtiging gesteld, worden beschouwd: 'Christus onder u, de Hoop der heerlijkheid.' Onder de bijstand van de Heilige Geest

wens ik over deze verborgenheid in drieërlei opzicht te spreken: het wezen daarvan is 'Christus'; de schoonheid daarvan is 'Christus in u'; en het uitzicht daarvan is 'de Hoop der heerlijkheid'. De woorden laten zich lezen als een boek over de godgeleerdheid, samengevat in één enkele regel: 'Christus in u, de Hoop der heerlijkheid.' I. De eeuwige verborgenheid van het Evangelie, het wezen daarvan is Christus. Nauwelijks weet ik waar het woord 'welke' op slaat, wanneer de apostel spreekt over'de rijkdom van de heerlijkheid van deze verborgenheid onder de heidenen, welke is Christus onder u, de Hoop der heerlijkheid'; hetzij op 'rijkdom', hetzij op'heerlijkheid'; en ik zal mij niet bezig houden dit thans te onderzoeken. Het kan op ieder van deze drie woorden terugslaan en nog het best op die alle samen. Ziet het op'de verborgenheid', Christus is die verborgenheid: 'Buiten allen twijfel, de verborgen- heid van de godzaligheid is groot: God is geopenbaard in het vlees.' Ziet het op het woord 'heerlijkheid', zonder tegenspraak bezit onze Heere Jezus Christus 'een heerlijkheid als des Eniggeborene van de Vader, vol van genade en waarheid.' Is Hij niet 'het afschijnsel van de heerlijkheid des Vaders'? Laat men het terugslaan op het woord 'rijkdom', u hebt dikwijls gehoord van 'de onnaspeurlijke rijkdom van Christus', want in Hem woont al de volheid van de Godheid lichamelijk. O, welk een rijkdom van genade van God, welke het de Vader behaagd heeft ons in Christus Jezus deelachtig te maken! Christus is de 'verborgenheid', de 'rijkdom' en de'heerlijkheid'. Hij is dit alles; en geloofd zij Zijn Naam, Hij is dit alles onder ons, arme heidenen, die eerst als de honden waren, nauwelijks waard geacht de kruimkens van onder de tafel van de kinderen te eten, en toch zijn wij nu in de plaats van de kinderen aangenomen, tot erfgenamen van God en mede-erfgenamen met Christus Jezus gemaakt. Rijkdom van de heerlijkheid onder de heidenen zou in de eerste eeuw als spotternij hebben geklonken, en toch is die uitdrukking in deze dage hoogst juist, want alles is van ons in Jezus Christus, de, Heere. Het wezen van deze verborgenheid is Christus Zelf. In onze dagen houden zekere zogenaamd wijze mensen zich ijverig bezig met een gemeente zonder Christus te stichten en een zaligheid zonder een Zaligmaker te prediken; maar hun Babelbouw is als een ingebogen wand en een aangestoten muur. Het middelpunt van de gezegende verborgenheid van het Evangelie is Christus zelf in Zijn persoon. Welk een wonderlijk beramen, dat de oneindige God de menselijke natuur zou aannemen. Nooit zou het bij mensen zijn opgekomen, dat aan zulk een vrijwillige vernedering kon gedacht worden. En dat het desniettemin geschied is, is een grote verborgenheid van ons geloof. God en mens in één persoon is het wonder van hemel en aarde en hel. Wel mocht David uitroepen: 'Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt?' De eerste gedachte van de vleeswording was geboren in de ondoorgrondelijke wijsheid van God. Almachtige alwetendheid was nodig om het denkbeeld van 'Immanuël, God met ons!' te verwekken. Denkt het in! De Oneindige een Kindeke, de Oude van dagen een Kind, de Eeuwig Gezegende een Man van smarten, verzocht in krankheden! Het denkbeeld is onnaspeurlijk, ontzaglijk, Goddelijk! O, dat deze vereniging van de twee naturen ooit heeft kunnen plaatsgrijpen! Broeders, het hart van het Evangelie klopt in deze waarheid. De Zoon van de Aller- hoogste was geboren in Bethlehem, en bij Zijn geboorte, voor Hij een daad van rechtvaardigheid gedaan of een druppel bloed vergoten had, zongen de engelen: 'Ere ze God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde; in de mensen een welbehagen!'want ze wisten, dat de vleeswording op zichzelf een rijkdom van zegeningen voor de mensen insloot. Wanneer de Heere Zelf onze mensheid aannam, dan ligt daarin een onschatbare zegen voor het menselijk geslacht in verscholen. 'Een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven', en in dat Kind en in die Zoon vinden wij onze zaligheid.

God in onze natuur kan voor ons niets dan enkel blijdschap betekenen. Hoe grotelijks is ons geslacht hierin begenadigd! Welk ander schepsel heeft God aldus aangenomen? Wij weten dat Hij de engelen niet heeft aangenomen, maar Hij heeft het zaad van Abraham aangenomen en nu is in het hele heelal de mens God het naast. Hij, Die een weinig minder dan de engelen geworden was, vanwege het lijden van de dood, is nu met heerlijkheid en eer gekroond en gesteld over de werken van Jehovah's handen! Dit is inderdaad het Evangelie. Moet dit zondaars niet doen hopen? Wanneer er daar Één is in onze natuur, die 'Licht uit Licht, waarachtig God uit waarachtig God' is, beseft u dan niet, dat dit iets voor u insluit? Wekt niet het 'vlees geworden Woord', dat onder de mensen gewoond heeft, hoop in uw boezem, en dringt het u niet tot het geloof dat u nu gered kunt worden? Voorzeker, het feit, dat er zulk een vereniging tussen God en mens bestaat, is de onuitsprekelijke verheuging van elk wedergeboren hart. De persoon van onze Heere bestaat nog heden ten dage op dezelfde wijze. Hij is nog God en mens; nog kan Hij volkomen medelijden hebben met onze mensheid, want Hij is been van ons been en vlees van ons vlees; en nu kan Hij ons tot in het oneindige toe te hulp komen, aangezien Hij de Vader evengelijk is. Hoewel als God geopenbaard, toch is Jezus niettemin mens; hoewel werkelijk mens, is Hij niettemin God; en dit is voor ons een deur van de hope, een bron van troost, die nooit op kan houden te springen. Wanneer wij aan onze Heiland denken, stellen wij ons tegelijk met Zijn persoon het heerlijk werk voor, dat Hij ons onzentwil ondernomen en volbracht heeft. Gevonden in de gedaante van een mens, heeft Hij Zichzelf vernederd en Hij is gehoorzaam geworden tot de dood, ja de dood van het kruis. Hij heeft de gestalte van een dienstknecht aangenomen en is verschenen in de gelijkheid van het zondige vlees, omdat wij in onze roeping gefaald hadden en niet konden behouden worden, tenzij een ander voor ons in de plaats trad en diende. De Erfgenaam van alles omgordde Zichzelf om onder ons te zijn als Één, Die dient. En welk een dienst vervulde Hij! Hoe zwaar, hoe vernederend, hoe drukkend, hoe alles eisend! Zijn leven was een leven van lijden en vernedering., gevolgd door een smartelijke en smadelijke dood! Op het kruis torste Hij al onze last, en aan het kruis droeg Hij, opdat wij ze niet zouden dragen, de wrekende gerechtigheid van Zijn Vader. O, wat heeft Christus voor ons gedaan! Hij heeft onze zonden in de diepte van de zee geworpen; Hij heeft de beker, die wij eeuwig hadden moeten drinken, opgenomen, en Hij heeft hem geleegd, tot de droesem toe. Hij heeft ons van de vloek van de wet verlost, een vloek voor ons geworden zijnde; en nu heeft Hij 'de overtredingen gestuit, en de zonde verzegeld, en de ongerechtigheid verzoend, en een eeuwige gerechtigheid aangebracht', en is opgevaren naar de troon van Zijn Vader, binnen het voorhangsel, met Zijn Goddelijke offerande, om alle dingen 'zeker en vast' voor ons te maken, opdat wij Hem weldra volgen mogen en met Hem zijn, waar Hij is. O, ja, broeders, Christus' persoon en volbracht werk zijn de grondzuilen van onze hoop. Ik kan niet denken aan wat Hij is, en aan wat Hij gedaan heeft, en aan wat Hij doet, en aan wat Hij nog doen zal, zonder uit te roepen: 'Hij is al mijn zaligheid en verlangen.' Mijn broeders, elk van de bedieningen van onze Heere is een bron van troost. Is Hij profeet, priester en koning? Is Hij vriend? Is Hij broeder? Is Hij huisbestuurder? Is Hij hoofd? In alle opzichten en overal leggen wij de last van onze hoogste zielsbelangen op Hem en Hij is ons alles in alles. Welk een liefelijke gedachte is het bovendien, dat Hij onze vertegenwoordiger is. Weet u niet, dat Hij vanouds ons verbondshoofd was en voor ons optrad in de grote raadsbesluiten van de eeuwigheid? Zoals de eerste Adam het hoofd van ons geslacht was en voor ons stond - helaas, dat ik dit verbeteren moet en zeggen:

viel voor ons en wij vielen in hem - zo nu heeft de tweede Adam in Zich opgenomen al de Zijnen en voor hen gestaan, en het verbond voor hen gesloten, zodat het nu in alles vast en zeker staat en elke zegen van het verbond onwrikbaar voor al het zaad verzekerd is. De gelovigen moeten en zullen de verbondserfenis bezitten, omdat Jezus hen vertegenwoordigt en te hunnen behoeve bezit heeft genomen van de erfenis van God. Wat Christus is, zijn de Zijnen in Hem. Ze zijn in Hem gekruisigd, ze zijn in Hem gestorven, ze zijn in Hem begraven, ze zijn in Hem opgestaan; in Hem leven zij eeuwiglijk, in Hem zitten ze verheerlijkt aan de rechterhand van God, 'die ons mede opgewekt heeft en heeft ons mede gezet in de hemel in Christus Jezus.' In Hem zijn wij'aangenomen in de Geliefde', beide nu en in eeuwigheid; en dit, zeg ik, is het wezen van het gehele Evangelie. Hij, die Christus predikt, predikt het Evangelie; hij, die Christus niet predikt, predikt het Evangelie niet. Even onmogelijk kan er een Evan- gelie bestaan zonder Christus als een dag zonder zon, of een rivier zonder water, of een levend mens zonder hoofd, of een gezond menselijk lichaam zonder ziel. Nee, Christus Zelf is het leven, de ziel, de inhoud, het wezen van de verborgenheid van het Evangelie van God. Christus Zelf, zeg ik nogmaals, en niemand of niets anders. Ik heb mij weleens trachten voor te stellen, wat wij doen zouden, indien onze Heiland was heengegaan. Stel u voor, dat een man had horen spreken over een groot geneesheer, die zijn kwaal kende. Hij heeft vele uren gereisd om die beroemde dokter te bezoeken. Maar als hij voor zijn deur komt, zegt men hem dat hij uit is. 'Nu', zegt hij, 'dan moet ik wachten totdat hij thuiskomt.' 'U behoeft niet te wachten', antwoordt men, 'zijn helper is thuis.' De lijder, die al dikwijls teleurgesteld is, herneemt: 'het is mij niet om zijn helper te doen, ik wens de man zelf te spreken; ik verkeer in een hopeloze toestand, maar ik heb gehoord dat deze dokter zulke lijders als ik ben, genezen heeft; daarom moet ik hem spreken. Helpers baten mij niet.' 'Nu', zegt men, 'hij is uit. Maar daar liggen zijn boeken; u kunt zijn boeken inzien.' 'Ik dank u', antwoordt hij, 'ik kan mij met zijn boeken niet vergenoegen, ik heb de man zelf nodig en niets minder. Hemzelf moet ik spreken en van hem moet ik aanwijzingen ontvangen.' 'Ziet u dat vertrek?' 'Ja.' 'Het is vol van zijn medicijnen.' De zieke antwoordt: 'Ik vertrouw dat ze zeer goed zijn, maar ik kan ze niet gebruiken zonder de dokter; ik heb de eigenaar van de medicijnen nodig om ze voor te schrijven, of ik moet aan mijn kwaal sterven.' 'Maar zie', roept iemand, 'hier is een man, die door hem genezen is, een man van uitgebreide ervaring, die veel merkwaardige behandelingen heeft bijgewoond. Ga met hem in de spreekkamer en hij zal u alles omtrent de geneeskundige behandeling zeggen.' De lijder antwoordt: 'Ik dank u zeer, maar al uw spreken doet mij hoe langer hoe meer verlangen de dokter te ontmoeten. Ik hen gekomen om hem te spreken en laat mij daarvan door niets afbrengen. Ik moet de man zelf over mijn toestand spreken. Voor mijn kwaal is hij de aangewezen man; hij weet, hoe in mijn geval gehandeld moet worden, en ik zal wachten totdat ik hem zie.' Nu, geliefde vrienden, wanneer u Christus zoekt, volgt dan deze lijder na, en anders zult u uw doel geheel missen. Laat u door boeken of bespiegelingen niet afleiden. Laat het u niet genoeg zijn, dat Christenen met u spreken, of predikers voor u preken, of de Bijbel voor u gelezen wordt, of gebeden voor u worden opgezonden. Al wat u van Jezus afhoudt, houdt u van de zaligheid af. U moet Jezus zoeken, Jezus aanraken en niets minder zal u tot bekering leiden. Stel u het geval voor van de verloren zoon, toen hij naar zijn vaderlijk huis terugkeerde. Denk eens dat, toen hij het huis genaakte, de oudste broeder hem ontmoet had. Denk daarbij, dat de oudste broeder hem blij en vriendelijk ontvangen had en tot hem had gezegd: 'Treed binnen,

broeder, welkom thuis!' Maar ik zie de terugkerende daar staan met tranen in de ogen, en hoor hem klagen: 'Ik wens mijn vader te zien, hem moet ik zeggen, dat ik gezondigd heb en gedaan wat kwaad was in zijn ogen.' Een bejaarde knecht fluistert: 'Mijnheer Johannes, ik verheug mij u weer te zien. Verblijd u, want al de knechten zijn verheugd het geluid van uw stem te horen. Weliswaar, wil uw vader u niet zien, maar hij heeft bevolen het gemeste kalf voor u te slachten; en hier is het beste kleed, en een ring, en schoenen voor uw voeten; en ons is gelast het u alles aan te trekken.' Dit alles zou de arme boetvaardige niet bevredigen. Mij dunkt, ik hoor hem uitroepen: 'Niets van wat mijn vader mij geeft acht ik gering, want ik ben niet waardig zijn huurling te zijn. Maar wat betekent dat alles, tenzij ik zijn aangezicht zie en weet, dat hij mij vergeving geschonken heeft? Er is geen smaak aan het feestmaal, geen glans aan de ring, geen sluiting aan de schoenen, geen schoonheid aan het kleed, tenzij ik mijn vader ontmoeten en met hem verzoend worden kan.' Ziet u niet, dat in het geval van de verloren zoon er alles aan gelegen was, dat hij zijn hoofd aan de borst van de vader kon leggen en daar uitsnikken 'Vader, ik heb gezondigd'? Het enig nodige was de kus van de onvoorwaardelijke vergeving, de kus van de innige en vurige liefde, die hem deed spreken; 'Mijn dierbaar kind, ik heb u lief en uw overtredingen zijn uitgedelgd.' Dat was het, hetwelk zijn ziel rust en volkomen vrede deed vinden; en dit is de verborgenheid, die wij u komen prediken, dat God Zich in Christus Jezus tot u neerbuigt en u al uw overtredingen vergeeft. Wij hebben geen vrede met een prediking, waarvan Christus Zelf niet de inhoud is. Wij komen niet met iets over Christus tot u, noch met iets in betrekking tot Christus, noch met iets, dat door Christus tot stand is gebracht, noch met iemand, die Christus gekend heeft, noch met iets, dat Christus verheerlijkt, maar wij prediken u de gekruisigde Christus. Wij prediken niet onszelf, maar Christus Jezus, de Heere, en wij verzekeren u niet voldaan te zijn, alvorens u de Heiland in uw armen hebt genomen, zoals Simeon dit deed in de tempel. Deze eerwaardige gelovige bad niet, in vrede te mogen heengaan, omdat hij slechts het Kind van Maria's boezem had gezien, maar hij bad dit, toen hij het dierbaar Kind in zijn eigen armen had genomen; toen zei hij: 'Laat nu, Heere, Uw dienstknecht henengaan in vrede.' Een persoonlijk aannemen van een persoonlijke Christus, zelfs al kennen wij Hem alleen zoals een kind, vervult ons hart ten volle, maar niets anders kan dit doen. Ik ga nog een weinig verder. Evenals het Christus Zelf, en geen ander, moet zijn, zo ook moet het Christus Zelf zijn, meer dan iets dat Christus geeft. Onlangs overdacht ik het verschil tussen Christus en alle andere vrienden en helpers, die wij hebben. Ze brengen ons allerlei goeds, maar Christus geeft Zichzelf. Hij geeft ons niet louter wijsheid, gerechtigheid, heiligmaking en verlossing. Maar Hijzelf is door God dit alles voor ons gemaakt. Daarom kunnen wij niets doen buiten Hem. Wanneer u zwaar ziek bent, verlangt u de dokter te zien. Maar als u herstellende bent, zegt u bij uzelf: 'Ik zal blij zijn de man voorgoed te zien heengaan, want dat zal het gewisse teken zijn, dat de ziekte voorbij is.' Maar wanneer Jezus een ziel geneest, verlangt ze meer dan ooit Jezus te zien. Ons verlangen naar de voortdurende nabijheid van onze Heere is het teken dat wij in welstand vorderen; wie verlangt dat Jezus voor eeuwig bij hem blijft, is van zijn kwaal genezen. Nooit ontgroeien wij Christus. Maar naarmate wij opwassen, hebben wij voortdurend meer behoefte aan Hem. Als u van de maaltijd opstaat, hebt u uw eetlust verloren, .maar als u uit Jezus leeft, hongert en dorst u steeds meer naar Hem. Dat onverzadigbaar verlangen naar Hem is geen kwellende honger, maar een hemelse, innige honger, die bij u toeneemt naarmate aan zijn drang wordt voldaan. Wie weinig van Christus heeft, kan met weinig van Christus toe.

Maar wie meer van Christus verkregen heeft, haakt naar overvloediger voldoening. Stel eens dat u onderwezen werd door een kundig man, dan zou u alles leren wat hij u leren kon en voorts zeggen: 'Nu kan hij heengaan om een ander te onderwijzen.' Maar wanneer Jezus ons onderwijst, worden wij zozeer onze eigen onkunde gewaar, dat wij Hem voor geheel ons leven als onze Leidsman verlangen te behouden. Toen onze Heiland de beide discipelen op de weg naar Emmaüs onderrichtte, opende Hij hun de Schriften en opende Hij hun verstand, zodat hun harten brandende in hen werden. En toen? Kon toen de hemelse Leermeester verder gaan? O, nee; ze dwongen Hem, zeggende: 'Blijf bij ons, want het is bij de avond en de dag is gedaald.' Hoe meer Hij hen leerde, des te meer wensten ze te leren. Dat is altijd met Christus zo; Hij wordt steeds dierbaarder, steeds onmisbaarder. O, mijn broeders, zonder Christus vermag u niets. Als u uw voet op de gouden drempel hebt gezet en met uw vinger de paarlen poort hebt aangeraakt, zult u meer behoefte aan Christus gevoelen dan tevoren. Ik houd mij verzekerd dat u van Rutherfords gevoelen bent, toen hij riep om een hart zo ruim, dat het zo wijd was als de hemel, dat hij er alle Christenen in besluiten kon; en daarbij gevoelde, dat het zelfs dán nog te eng zou zijn voor de onmetelijke liefde van Jezus, omdat de hemel van de hemelen Hem niet kan omvatten, en daarom bad hij om een hart, als uitgebreid als zeven hemelen, opdat hij de Geliefde mocht herbergen. Werkelijk, ik ben tevreden met wat God mij in alle opzichten geschonken heeft, uitgenomen dat ik meer van Christus verlang te bezitten. Ik zou rustig kunnen neerzitten, wanneer ik wist dat mijn deel in huis en op het veld nooit vermeerderen zou, maar ik hunker er naar om meer van mijn Heiland te bezitten. Hoe meer wij met Christus vervuld worden, des te meer voelen wij onze natuurlijke ledigheid; hoe meer wij van Hem weten, des te meer verlangen wij van Hem te weten. Als Paulus, na jarenlang Christen geweest te zijn, aan de Filippenzen schrijft, zegt hij nog: 'Opdat ik Hem kenne.' O, Paulus, kent u dan Jezus nog niet? 'Ja', zegt hij en 'Nee'. Want hij kent de liefde, van Christus, maar gevoelt dat ze alle kennis te boven gaat. 'Al de rivieren lopen uit in de zee, en toch wordt de zee niet vol.' Christus alleen is genoeg. Merk dit op. Niets mag nevens Christus geplaatst worden, alsof het bij Hem nodig was. Velen houden een kaars bij de zon, door Christus en menselijke filosofie of wel hun eigen priesterschap te verkondigen. Terwijl de zegenrijke regen uit de hemel neervalt, zetten ze er gaarne een geur aan bij, door de vondsten van hun verbeeldingskracht. Terwijl Gods gezegende lucht fris van de eeuwige heuvels stroomt, dromen ze dat deze niet goed kan zijn, alvorens ze haar door wetenschappelijke bereidingen met hun eigen rook en damp vervuld hebben. Komt, laat ons onbelemmerd de zon aanschouwen. Wij hebben uw flikkerlichtjes niet nodig. Weg met uw gaas en siersel. Laat het heldere zonlicht binnen stromen! Laat het heilig water van de hemel neerdalen; wij hebben uw geurige aftreksels niet nodig. Uit de weg, en laat de frisse lucht ons tegenwaaien. Niets maakt de ziel zo gezond en sterk als zij. Wij verblijden ons in Christus en in niets anders dan Christus; Christus, en geen priesterbedrog; Christus, en geen filosofie; Christus, en geen 'verlichte denk- beelden'; Christus, en geen menselijke volmaaktheid. Christus, Christus in al Zijn volheid, en niets anders dan Christus: daarin ligt het geheim van het Evangelie van de genade van God. Geliefden, wat anders dan Christus kan de rechtvaardigheid van God bevredigen? Ziet om u heen, als u schuldgevoel bezit, en het ontzettend oordeel verrijst voor uw blik; wat kunt u ter genoegdoening anders aanvoeren dan Christus? Wat kunt u nog aanbrengen benevens Christus? Wat zou u met Zijn bloed en verdiensten durven verenigen? O Mijn God, niets anders dan Uw Zoon, Uw Zoon alleen, kan U bevredigen. En wat anders kan het geweten tot rust brengen?

Er zijn Christenen, wier geweten zo goed als nieuw is, omdat ze het nooit gebruikt hebben. Maar hij, wiens ontwaakt geweten éénmaal gezucht heeft onder het gewicht van zijn zonden en daardoor tot het inzicht is gekomen, dat, hij niets beter doen kan dan zich schuldig te stellen voor God, erkent, dat niets anders dan Christus zijn beangst gemoed rust kan geven. Ziet op het bloedig Lam, en er zal vrede komen in uw hart! Ziet de verheerlijkte Heiland voor de troon pleiten op Zijn rechtvaardigheid, en de storm in uw binnenste verandert in een vredige stilte. Wat anders dan Christus kan ons voor dit leven voldoen? In tijden van droefheid en bedruktheid van hart heb ik nooit iets kunnen vinden om op te steunen dan mijn Heiland. In andere tijden kan de ziel teren op keurig gebak en mooi suikergoed, zoals sommige leraars in de vorm van redevoeringen en verhandelingen en dergelijke de mensen toedienen. Maar wanneer u zwaar ziek bent, heeft uw ziel een afschuw van alle aardse spijzen en verlangt uw maag naar het hemelse brood, naar de gezegende Christus van God. Denkt ook, wanneer u komt te sterven, wat anders u zal troosten dan Christus. O, ik heb mensen zien sterven met de hemel in de ogen, terwijl de glans van God hen als van gedaante scheen te veranderen, omdat ze zich verblijdden. Maar een doodbed zonder Christus is de donkere schaduw van de eeuwige nacht. Ik bid u, waag het in leven en dood niet zonder Christus. 'Niets dan Christus!' is de kreet van de martelaren te midden van de vlammen geweest; laat het de onze zijn in leven en dood. II. Laat ons, ten tweede, stilstaan bij de dierbaarheid van deze verborgenheid, welke is Christus in u. Dit is iets groots. Ik weet, dat hier deze morgen een grote menigte vissers aanwezig zijn, en ik heet hen hartelijk welkom. Wanneer u zich op zee bevindt, is het u aangenaam te weten, dat er rondom uw boten een menigte vis in zee is. Het is een belangrijke zaak te midden van grote scholen vis te verkeren. Zeker, maar er is iets, dat nog beter is dan dat. Vis in zee is goed. Maar vis in de boot is vis voor u. Zijn ze eenmaal in het net, of, liever nog, veilig in de boot, dan verheugt u zich. Nu, Christus in de hemel, Christus gegeven voor arme zondaren, is dierbaar, maar Christus hier in het hart is boven alles dierbaar. Dat is het vet en het merg, Christus aan boord geeft veiligheid en rust. Christus in uw huis, Christus in uw hart, Christus in u; dat is het wezen van de zaak, de honing van de honigraat. Goud is kostbaar, maar de mensen achten een pond in hun zak van meer waarde dan de grote staven in de kamers van de Bank. Een brood is een kostelijk ding, maar als wij het niet eten en zo in ons brengen kunnen, moeten wij sterven van honger. Een geneesmiddel kan een gunstige werking doen, maar als het altijd in de fles gehouden wordt en wij er geen dronk uit nemen, wat zal het ons dan baten? Christus wordt het best gekend, wanneer Hij, Christus, in u is. Laat ons daarbij nog een weinig toeven. Christus in u! Dat is, ten eerste, Christus aangenomen door het geloof. Is het niet iets wonderlijks, dat Christus Jezus tot een mens zou inkeren? Ja, maar ik wil u iets nog wonderlijkers zeggen, en dat is: dat Hij door zulk een enge opening zou binnenkomen als ons klein geloof is. Denk eens aan de zon; ik weet niet, hoeveel duizenden malen de zon groter is dan de aarde, en toch kan ze in een kleine kamer of een gesloten cel komen; ja, wat meer is, door een reet kan ze binnendringen. Ik heb wel gezien hoe ze zich, als de blinden gesloten waren, door een klein rond gaatje toegang verschafte. Evenzo kan Christus binnenkomen door een klein geloof, een enkel openingetje van vertrouwen. Wanneer het zo slecht met uw geloof gesteld is, dat u nauwelijks aan verzekerdheid of vertrouwen denken durft, ook dán nog zal Christus, als u op Hem u slechts verlaat, even zeker tot uw ziel inkeren door de kleinste opening van waarachtig geloof, als de zon binnendringt door een nauwe spleet. U handelt wijs zo u zegt, wanneer

u het zonnig aangezicht van de Heere door het tralievenster ziet schijnen: 'Met deze weinige stralen kan ik mij niet tevreden stellen, maar graag wil ik wandelen in het licht van Zijn aangezicht. Weg met die blinden; laat de hemelse zon naar binnen schijnen, opdat ik mij verheuge in de volheid van haar glans.' Was op in het geloof, en maak plaats in uw hart, opdat u Christus in het binnenste van uw ziel mag kunnen opnemen door de Heilige Geest. Want Christus in u door het geloof wordt de hoop van de heerlijkheid. Met Christus in u bedoel ik Christus te bezitten. 't Is duidelijk dat geen eigendom zo zeker is als dat men in zich omdraagt. Beweert u, dat dit stuk brood mij niet toebehoort en dat ik er geen recht op heb? Maar ik heb het genuttigd, en u mag, als u wilt, ter zake van dit brood een proces tegen mij beginnen, maar afnemen kunt u het mij niet meer. Dat is uitgemaakt: wat ik heb opgegeten is van mij. Een zo volkomen bezit kan geen wet mij ontnemen. Wanneer iemand Christus tot zijn deel heeft genomen, kan de duivel zelf niets winnen bij een geding om Christus terug te vorderen, want het geldt een zaak, die onveranderlijk vaststaat. Christus in uw binnenste is uw onvervreemdbaar eigendom. Een stuk land of een huis kan men mij betwisten, maar de spijs, die ik gisteren genuttigd heb, is geen voorwerp van bezit, dat onder 't bereik van enige rechtbank ligt. En evenzo, wanneer een gelovige Christus in zich heeft, moet de wet zwijgen. Het betekent ook: Christus te ervaren in al Zijn macht. Er mag een kostelijk geneesmiddel bestaan, dat als door een wonder alle pijnen verdrijft en alle kwalen geneest. Maar het is krachteloos, zolang u het niet ingenomen hebt! Als het uw bloed begint te zuiveren en uw lichaam te versterken, dan eerst kent u zijn waarde, zonder van andere verklaringen afhankelijk te zijn. Laat Christus in u wonen, u genezen van uw zonde, uw ziel vervullen met liefde tot deugd en heiligheid, uw hart bevredigen en vertroosten en u aanvuren tot een hoger, hemels streven; dan zult u de Heere kennen. In Christus te geloven, Christus te bezitten, Christus te ervaren, Christus in uw binnenste, dat is een gehele wereld waard. Bovendien: Christus in ons is, dat Christus regeert. Dit doet mij denken aan Bunyans gelijkenis van Mensziel, toen Vorst Immanuël het belegerde en Diabolos vanuit de stad Hem trachtte buiten te houden. Mensziel beleefde toen een bange tijd; maar toen ten laatste de poorten door de stormrammen waren vernield, de zilveren trompetten schalden en de officieren van de Vorst de stad binnendrongen, toen reed de Vorst Zelf de straten door, terwijl de bevrijde burgers hem hartelijk welkom heetten, de vlaggen uitstaken en de kerktorens deden schudden van het vrolijk gelui van de klokken, want de Koning Zelf was gekomen. In zegepraal reed Hij het kasteel van het hart binnen en vestigde daar Zijn Koninklijke zetel, om voortaan de enige Heere en koning van de stad te zijn. 'Christus in u' is een echt koninklijk woord. Als Christus vanuit het middelpunt van uw wezen zijn scepter zwaait over elke kracht en elk vermogen, over wensen en over willen, o dat is een begin van de heerlijkheid en een zeker onderpand voor de hemel. O, laat ons meer en meer onder Jezus' oppermacht komen! Volkomen gebondenheid aan Hem is onze vrijheid. Ja, en Christus in u is ook Christus, Die u vervult. Het is wonderlijk, wanneer Christus eenmaal in een ziel inkomt, hoe Hij haar dan gaandeweg geheel bezet. Hebt u ooit het verhaal gehoord van een man, wiens tuin niets dan onkruid voortbracht, totdat hij eens een vreemde, uitheemse bloem van een wonderbare kracht ontdekte? De geschiedenis komt hierop neer, dat hij een handvol van dit zaad in zijn begroeide tuin strooide en het naar eigen believen liet opgroeien. Hij ging slapen en stond op en wist niet, hoe het zaad groeide, totdat hij op zekere dag de tuindeur binnentrad en een ontdekking deed, die hem ten hoogste verbaasde. Hij wist, dat het zaad een schone bloem voortbrengen zou, en verwachtte die ook.

Maar hij had weinig gedacht, dat de plant de gehele tuin overdekken zou. Toch was dit zo. De bloem had al het onkruid vernietigd, zodat de man, van het ene naar het andere eind ziende, niets anders bespeuren kon dan de lieflijke kleuren van de vreemde plant en niets inademde dan haar heerlijke geur. Christus is die kostelijke plant. Als Hij in de bodem van uw ziel gezaaid wordt, zal Hij aldoor de wortels van alle onkruid en vergiftige planten uitroeien, totdat Christus uw gehele natuur beheersen zal. God geve, dat dit zinnebeeld in onze eigen harten verwezenlijkt worde; dan zullen wij in het paradijs zijn. Het klinkt wellicht vreemd, hierbij te voegen, dat Christus in u de mens van gedaante doet veranderen, zodat hij als de Christus Zelf wordt. U legt een staaf koud, zwart ijzer in het vuur en houdt het daarin, totdat het vuur doordringt. En zie, het ijzer is aan het vuur gelijk geworden; wie het aanraakt, zal geen onderscheid bespeuren. Het vuur heeft het ijzer doordrongen en het tot een gloeiende stof gemaakt. Gaarne zou ik het braambos in Horeb gezien hebben, voor hetwelk Mozes zijn schoenzolen ontbond. Toen het geheel in brand stond, scheen het niet langer een bos, maar een vuurgloed, geheel een vlammende oven. Het vuur had het bos van gedaante veranderd. Zo is het met ons, wanneer Christus in ons komt: Hij verhoogt ons tot een edeler staat; zoals Paulus zegt: 'Ik leef, maar niet meer ik, maar Christus leeft in mij.' Jezus heiligt ons geheel, naar ziel, geest en lichaam en doet ons met Hem in de staat van de volmaaktheid daarboven leven. Christus in u! Hoe zal ik het verklaren? Wij zijn de kleine ent en Hij is de sterke en levende stam. Wij zijn in Hem gezet, met Hem verbonden, met Hem verzegeld, en wanneer er niets tussen de nieuwe spruit en de oude stam in is, vloeien ten laatste de sappen van de stam in de ent, en de ent en de stam worden één. U weet zeer goed, hoe Christus in ons komt en ons leven wordt. Christus in u wil zeggen, kracht in u. Een sterk gewapend man bewaart zijn huis, totdat er één komt, die sterker is dan hij, en wanneer de sterkere binnenkomt, wordt de eerste eigenaar door de macht van de binnentredende uitgeworpen en door dezelfde kracht buitengehouden. Wij waren krachteloos, totdat Christus kwam, en nu strijden wij tegen de overheden en de machten en behalen de overwinning. Christus in u! O welk een geluk, welk een blijdschap! De Bruidegom is bij ons, en wij kunnen niet vasten; de Koning is bij ons, en wij zijn verblijd. Toen koning Karel te Newmarket kwam wonen, werd, naar men verhaalt, dat uiterst armoedige dorp een welvarende plaats; en ook, wanneer Christus woning maakt in onze harten, gaat onze geestelijke armoede eensklaps in een heerlijke welstand over. Christus in u! Welk een wonder dat Hij zich verwaardigt onder ons dak te komen. Heft uw hoofden op, gij poorten, en verheft u, gij eeuwige deuren, opdat de Koning der ere inga. Ziet, welk een heerlijkheid Zijn intocht met zich brengt. Hij verheerlijkt de plaats, waar Zijn voet zelfs maar voor een ogenblik rust. Als Jezus in uw hart binnenkomt, komt Zijn gevolg met Hem; eer, en heerlijkheid, en onsterfelijkheid, en de hemel, en alle andere Goddelijke gaven volgen, waar Hij komt. 'O, ik wenste, dat Hij komen wilde en bij mij inwonen', zegt iemand. Nu, wees dan ootmoedig, want Hij woont gaarne bij de verbrokene van hart en de verslagene van geest. Wees voorts rein. Want als al degenen, die de vaten van de Heere droegen, rein moesten zijn, hoeveel te meer dan degenen, die Christus Zelf in zich dragen. Wees leeg. Want Jezus kan niet leven te midden van zelfverheerlijking en hoogmoed en vleselijke zelfgenoegzaamheid. Leer u overvloedig in Christus verblijden, want hij, wie Christus welkom is, zal hem altijd ten gast hebben. Jezus vertoeft nooit, waar Hij niet begeerd wordt. Zodra men Hem begint moe te worden, verdwijnt Hij. O, verlang naar Hem en verblijd u in Hem, honger en dorst naar Hem, want Christus maakt gaarne woning bij dezulken,

die verlangen, die hongeren naar Hem, die hun hart op Hem zetten, en zonder Hem zich ongelukkig gevoelen. Zeker heb ik genoeg gezegd om u te doen gevoelen, dat Christus bij ons inwonende te hebben, de liefelijkheid van de ware godsvrucht is. III. Ten derde wensen wij op te merken, dat het uitzicht van dit alles is: 'Christus in u, de Hoop der heerlijkheid.' Voor enige weken sprak ik, zo goed als mijn zwakke krachten mij toelieten, over de tijd, dat dit aardse huis van onze tabernakel zou worden verbroken en wij een huis van God zouden vinden, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig, in de hemelen. Maar de tekst van hedenmorgen gaat een weinig verder: hij spreekt van een heerlijkheid, die de hoop is voor ziel zowel als lichaam. Hoe, heerlijkheid? Inderdaad, die komt alleen God toe. Hem alleen zij de heerlijkheid. Zeker, maar Christus heeft gezegd: 'Vader, Ik wil dat degenen, die U Mij gegeven hebt, zijn zullen waar Ik ben, opdat ze Mijn heerlijkheid zullen zien.' En ook heeft Hij gezegd: 'En de heerlijkheid, die U Mij gegeven hebt, heb Ik hun gegeven.' Denkt dit in. Heerlijkheid voor ons, arme schepselen. Heerlijkheid voor u, broeders en zusters; heerlijkheid voor mij! Het moet wel vreemd schijnen, dat een zondaar ooit heerlijkheid zou deelachtig worden, een zondaar, die niets dan schande verdient. Wij zijn geen koningen of prinsen, hoe zouden wij dan met heerlijkheid kunnen bekleed worden? En toch moet heerlijkheid onze woning, heerlijkheid ons licht, heerlijkheid onze kroon, heerlijkheid onze lofzang worden. De Heere vergenoegt zich niet met ons minder te geven dan heerlijkheid. Genade is een lieflijke gave: zouden wij niet bevredigd zijn, als wij eeuwig in een zee van genade mochten baden? Maar nee, onze Heere zal genade en eer geven. Met heerlijkheid wil Hij zijn genade kronen. Wij zullen verheerlijkte lichamen, verheerlijkte deelgenoten, een heerlijk erfdeel, een heerlijke rust krijgen. Maar hoe weten wij, dat we heerlijkheid verkrijgen zullen? Ten eerste, omdat Hij, Die woning in onze harten gemaakt heeft en daarin als Heere regeert, ons heerlijk maakt door Zijn komst. Zijn rust is heerlijk. De plaats van Zijn voeten is heerlijk. Hij moet ons iets groots hebben toegedacht, anders zou Hij geen woning in ons maken. Onlangs zag ik bij een nederige stulp een mooi rijtuig stilhouden, en ik dacht bij mijzelf: dat rijtuig blijft daar niet staan om pacht te innen. O nee, die dame daar rijdt rond om armen te bezoeken, en ik twijfel niet, of ze heeft voedsel meegenomen voor een zieke. Ik hoop, dat dit het geval was; en ik ben zeker, dat mijn Heere Jezus Christus nooit voor mijn deur stilhoudt om iets bij mij te halen. Wanneer Hij komt, brengt Hij onschatbare zegeningen mede. Het is onmogelijk, dat Hij, Die God is, te prijzen boven allen in eeuwigheid, onze natuur heeft aangenomen, zonder de heerlijkste plannen van een onpeilbare liefde te hebben. Daarom koesteren wij op vaste grond zeer hoge verwachtingen. lk houd mij verzekerd, dat onze Heere Jezus nooit zoveel zou gedaan hebben, indien het niet Zijn voornemen was geweest, de onmetelijke breedte en lengte van een onbegrijpelijke liefde te openbaren. Wat Hij reeds gedaan heeft, doet mij bijna verstomd staan van verbazing. Het komt mij voor, dat wat Hij in de toekomst doen zal, nauwelijks hoger kan verwonderen of moeilijker zijn kan om te geloven. Wanneer de Schrift mij verzekert, dat mijn Heiland heengegaan is om mij met Zijn eigen heerlijkheid te vervullen en mij aan Zijn rechterhand te plaatsen, kan ik dit geloven. Hij, Die voor mij het kruis besteeg, zal zich voor mij nooit schamen; Hij, Die Zichzelf voor mij heeft overgegeven, zal mij de hemel schenken en nog meer; Hij, Die Zijn hart opende om bloed en water te vinden om mij daarin te wassen, hoe zal Hij mij Zijn koninkrijk onthouden? O, Heere Jezus, U bent inderdaad ons tot een hoop, een onderpand, een waarborg van de heerlijkheid. O mijn vrienden, beseft u niet, dat Christus in u de dageraad van de hemel is?

Bovendien is het Christus, Die in het verbond met God staat, om de Zijnen in de heerlijkheid te doen ingaan; Hij heeft zich borg gesteld om elk schaap van Zijn kudde veilig aan de rechterhand van Zijn Vader te brengen en Hij zal Zijn verbintenis nakomen, want Hij heeft nog nooit een enkele verbondsbelofte onvervuld gelaten. Daarbij weten wij dat de Christus, Die gekomen is om ons Zijn leven deelachtig te maken, in eeuwigheid niet van ons scheiden zal. Indien het Zijn doel niet was geweest om bij ons te blijven, zou Hij in 't geheel niet in onze harten zijn ingegaan. Er was niets, dat Hem aanlokte om te komen, en zo Hij in Zijn vrijmachtige genade Zich verwaardigd heeft om in de schamele hut van onze natuur af te dalen, dan, mijn broeders, heeft Hij geweten wat Hij deed: Hij heeft de kosten berekend; Hij heeft al het kwaad overzien, dat in ons en aan ons was, en toen Hij kwam, kwam Hij met het doel om te blijven. Onlangs werd iemand door een ander gevraagd: 'Wat is uw overtuiging?' en het antwoord was: 'Ik ben verzekerd, dat noch dood, noch leven, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen ons zullen kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Heere.' Welnu, u ziet dat Christus in u heerlijkheid is. Hebben wij u dat zo even niet aangetoond? 'Heft uw hoofden op, u poorten, ja heft op, gij eeuwige deuren, opdat de Koning der ere inga!' Door Christus te bezitten, bezit u de hemel, want Christus is het heerlijkste deel van de hemel. Wat meer zegt, wanneer wij de Christus verkregen hebben, is onze heerlijkheid in de heerlijkheid van Christus vervat. Indien Christus u verliet, zou dit een groot verlies voor u zijn, maar een groter verlies voor Hem. Wanneer ik met Christus in mij verloren kan gaan, zal ik voorzeker een ontzettend verlies lijden, maar Christus zal dit ook. Want waar blijft Zijn eer, waar Zijn heerlijkheid, wanneer een gelovige verloren gaat? Troost u daarom met dit woord, dat 'Christus in u!' wil zeggen, dat u in de heerlijkheid ingaat, zo waar als God leeft. Daar is geen twijfel aan. Reis uw weg met blijdschap in Christus Jezus en laten de mensen zien Wie het is, Die in u woont. Laat Jezus spreken door uw mond, wenen door uw ogen en glimlachen door uw gelaat; laat Hem werken met uw handen en wandelen met uw voeten en liefhebben met uw hart. Laat Hem door u zondaars zoeken; laat Hem door u zondaars troosten; totdat de dag aanbreekt en de schaduwen vlieden. Amen.

[mightymiep]

Flexwonen: het stockholmsyndroom van de woningmarkt

In 2018 zat ik in de onfortuinlijke situatie dat ik dakloos werd: in mijn oude sociale huurwoning in Eindhoven (van woonstichting Thuis) was ik jarenlang seksueel misbruikt door een buurman. Hoewel deze zaak zeer serieus werd genomen door de zedenrecherche Eindhoven, gold dit niet voor de woonstichting. Daarom besloot ik enige tijd na het gebeurde, op aanraden van een bezorgde wijkagent, uit puur lijfsbehoud te verhuizen naar een tijdelijke woning van een oud-collega, waarna ik op straat kwam te staan. De enige optie daarna was een zogenaamde flexwoning van wooncorporatie Woonbedrijf: een omgebouwde zeecontainer met één raam en een deur (zonder bel of kijkgaatje). Een vochtige, kleine zeecontainer waarin het voortdurend koud en nat was, op een braakliggend terrein naast de A2 in Veldhoven. Voordat ik toegelaten werd tot deze “woning” moest ik een sollicitatiegesprek voeren, waarin ik eerst moest bewijzen dat ik a. daadwerkelijk een woning nodig had, b. dankbaar was voor een ‘kans’ als deze, en c. ik een goede bewoner zou zijn. De huurprijs bedroeg alles inclusief een slordige 500 euro per maand. 

Omdat ik geen andere keuze had, betrok ik mijn nieuwe onderkomen tijdens de winter. Het was ijskoud, het terrein was een moeras door de vele regenval en de voorzieningen in de woning waren zeer basaal. We mochten blij zijn dat er enkele lantarens waren geplaatst op het donkere, afgelegen terrein, hoewel deze steevast verzakten en het opgaven op het vochtige terrein. Mijn omgeving reageerde soms bemoedigend door te spreken over een ‘tiny house’, en de voordelen die dat bood. Ik had ze graag gevraagd om een week, laat staan twee, met me te ruilen.

Getraumatiseerd als ik was, nam ik genoegen met deze - verre van ideale - situatie. Veilig en geborgen voelde het niet, maar ik had in elk geval een dak boven mijn hoofd en een deur die op slot kon. Daar was dan ook alles mee gezegd. Ondanks de fijne lotgenoten die ik daar leerde kennen, was wonen op dit terrein allesbehalve een pretje. We deelden een fietsenhok en een gemeenschappelijke wasruimte (één wasje kostte minimaal 5 euro, en de was- en droogmachines werden voortdurend gestolen), het terrein was voortdurend in verzakking door het vele vocht, en omwonenden bekeken ons als outcasts. Terwijl de meeste bewoners een goede baan hadden, en enkel in deze onfortuinlijke situatie terecht waren gekomen vanwege een echtscheiding of de krappe woningmarkt in de regio Eindhoven.

Naast echte ‘spoedzoekers’ werden er ook mensen toegelaten die woonbegeleiding of zorg thuis nodig hadden door een zorginstelling, en jongeren die nergens anders terecht konden. Al snel werden er overal en nergens op het terrein partytenten opgezet, en werden er barbecues en feestjes tot in de late uurtjes gehouden. De dagen erna troffen we de resten hiervan aan in de vorm van verzamelingen lege flessen, lege wietzakjes en lege coke-sealtjes. Met een paar gelijkgestemde bewoners ruimden we deze troep dan maar op voor het beeld van de omwonenden.

Na een tijdje werden er vochtmeters in mijn en andere woningen geplaatst. Dit werd niet aangekondigd door Woonbedrijf en er werd minimaal uitleg gegeven over het doel van deze metingen. Ook na het verwijderen van deze meters werd er niet gecommuniceerd over zowel het doel als de uitkomsten van deze metingen. Wel merkten we als bewoners dat we altijd verkouden en onwel waren. Meerdere oudere bewoners kregen longontstekingen. Ook vertoonden alle containers serieuze vocht- en schimmelplekken, die vakkundig werden gecamoufleerd voordat er een nieuwe bewoner in een container trok. Tijdens bijeenkomsten van Woonbedrijf op het terrein werden we bevraagd over ons ‘woongenot’ en werd ons tussen de regels door te verstaan gegeven dat we dankbaar moesten zijn voor het feit dat wij waren uitverkoren om hier te mogen wonen.

Enkele dagen geleden verscheen er een artikel in ED dat schimmel, vocht en wateroverlast deze flexwoningen onleefbaar maken (ED, 12 december 2023). Een conclusie die ik vijf jaar geleden al had getrokken. In de afgelopen jaren werd er dan ook terecht over dit soort woningen gesproken als ‘het stockholmsyndroom van de woningmarkt’ (Emma Curvers, Volkskrant, 3 juli 2020). De spijker op z’n kop.

Terugkijken op mijn periode daar en het feit dat ik dit heb laten gebeuren, maakt me nog steeds woest. Het is namelijk schandalig om woningzoekenden, die jarenlang hebben gewerkt en belasting hebben betaald in de regio, op te hokken in dit soort metalen doodskisten. Zonder enige vorm van privacy en comfort, laat staan veiligheid. Vochtig, vies en nat, gedegradeerd tot een getto. Probeer dan maar eens je leven op te bouwen. Met de zekerheid dat je na twee jaar, als je dat al volhoudt, eruit wordt gegooid. Om daarna de ranzige vocht- en schimmelplekken te camoufleren voor een volgende "gelukkige".

Ik twijfel geenszins aan de bewoonbaarheid van deze “woningen”: die is er niet. Flexwoningen zijn mijns inziens niet een oplossing maar een probleem. Niets kan een mens zozeer degraderen en lamleggen als een vieze, aftandse en onveilige leefsituatie, met allerlei sociaal-maatschappelijke problemen tot gevolg. Fatsoenlijke, hardwerkende mensen worden weggezet als een minderwaardige groep die, als je het al twee jaar in een dergelijke leefsituatie volhoudt, zonder pardon op straat wordt gezet. What’s next: een kartonnen doos?

[jeanschoonbroodt]

08.10.2023.

[inge-universe]

Alicia Reale - Uitverkorene Duistere Engel #aliciareale #uitverkorene #duistereengel Wie heeft dit boek al gelezen? Wat vond je er van? Vandaag is het mijn beurt voor de #blogtour ............ Mijn mening: Toen ik gevraagd werd om mee te doen, kon ikniet anders dan ja zeggen. De cover alleen al maakte me erg nieuwsgierig #coverlove Zo mooi. Het verhaal gaat over een jonge heks die een ogenschijnlijk redelijk normaal leven leidt in ............ Bedankt voor het #recensieexemplaar #leesexemplaar @uitgeverijphoenixbooks #phoenixbooks ............ Over de auteur: Mijn naam is Alicia en ik ben 33 jaar oud. Ik werk al meer dan 8 jaar in de verzekeringssector. Al van kinds af aan heb ik een passie voor lezen, schrijven, muziek en dansen. Toen ik ongeveer 14 jaar oud was, kwam ik op het idee om zelf een boek te schrijven. Het was niet zo moeilijk voor mij om een genre te kiezen. Ik hield, en hou nog steeds, enorm veel van Young Adult Fiction/Fantasy boeken. Zo ben ik dus begonnen aan mijn eerste boek ‘Uitverkorene – Duistere Engel’. ............ Inhoud: Aliana Logan is een krachtige, jonge heks die een zorgeloos leven leidt in Santa Monica, Californië. Haar leven verandert wanneer ze Michael ontmoet. Ze voelt zich meteen tot hem aangetrokken. Als ze ontdekt dat hij ook een heks is, wil ze niets liever dan tijd met hem doorbrengen. Wanneer een demon haar begint te stalken, biedt Michael zijn hulp aan. Maar kan ze hem wel vertrouwen? ‘Een boek dat leest als een trein. Het combineert de wereld van magie, heksen en demonen met de echte wereld van tieners waardoor het ook heel herkenbaar is.’ (An Wuyts) ............ #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #boekstagram #instabook #dutchbookstagram #instaboek #boekenwurm #dutchbookstagrammers #dutchbookstagrammer #booktrovert #youngadultbook #youngadult #youngadultfantasy #yainsta #yainstagram #yafantasy #bookmail #boekenpost #recensieboek https://www.instagram.com/p/CgfFi_GrsWM/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[rausule]

Leeu , Tau in lt.

In die ikonografie is die l. verteenwoordig 'n zoomorfiese motief so oud as wat dit kompleks is, wat 'n besonder belangrike plek in die Middeleeuse simboliese heelal inneem Embleem van a. Mark die Evangelis, die l. in Johannes se apokaliptiese visioen (Ap. 5, 5), wat so 'n groot rol in die Middeleeuse ikonografie gespeel het, verskyn langs die troon wat die teenwoordigheid van Christus oproep, links onder, die kant van die uitverkorenes op die dag van die universele Oordeel, en is die enigste een, behalwe die Lam, wat die voorreg gegun word om die boek oop te maak en die sewe seëls te breek. Sagmoedige metgesel van St. Girolamo het volgens die hagiografiese tradisie die l. dit is ook die nekropompeuse dier, wat genadiglik voorsiening maak vir begrafnis in die woestyn van s. Antonio Abate en van s. Maria Egiziaca.Behalwe die bekendste aspekte, is die l. in Christelike ikonografie het dit soms teenstrydige semantiese waardes aangeneem, as gevolg van die voortdurende ossillasie tussen positiewe en negatiewe waardes, hoe gevarieerd en kompleks ook al, as gevolg van die nuanses wat van tyd tot tyd aangeleer word, soveel so dat dit nie tot te rigiede interpretatief gereduseer kon word nie. skemas. Eintlik, in die simbool van die l. verskillende betekenisse is bygevoeg en saamgevat en bydraes uit verskillende en verre kulture is gestratifiseer In antieke Egipte is die l. verteenwoordig die soewerein en die son, waaruit werklike krag spruit: die sfinks, embleem van koninklikes, het 'n leoniese liggaam, terwyl twee l. teen mekaar leun, oos en wes in die gesig staar, dui hulle op die daaglikse pad van die son en dus die siklus van dood en wedergeboorte. In die Mesopotamiese tradisie het die l. dit het eerder die instinktiewe en chaotiese kragte van die natuur verteenwoordig wat deur die held of heerser in orde gebring is. Uit die ikonografiese motief van die mitiese Gilgamesj wat twee l. vasgryp, so gereeld in Mesopotamiese glytici, het die beeld van die Bybelse held Daniël afgelei, wat in vroeë Christelike sarkofage, in Koptiese materiaal en in Romaanse kuns voorkom.

[dickvanas]

Marco Bakker mag eindelijk meedoen aan de Beste Zangers

Voor de inmiddels 85-jarige Marco Bakker is het altijd een grote wens geweest om, in de nadagen van zijn carrière, mee te doen aan het populaire televisieprogramma Beste zangers. Die droom gaat nu eindelijk in vervulling. Samen met sterren als Nick Schilder, Douwe Bob en Meau vertrok de bariton afgelopen weekend voor opnamen naar Spanje. „Maar ik mag nog niet verklappen welke liedjes ik ga zingen”, vertelt de bariton. Zijn grote liefde, actrice Willeke van Ammelrooy, geniet intens met hem mee. „Ik ben enorm trots” 

Ik heb toch een correct lijstje hits van Marco gemaakt: 

1970: I believe, met Charles Holland 1970: The holy city (Tipparade) 1971: The christmas song 1979: Mary's boy child 1981: Eine ganze Nacht 1981: Sharazan 1982: We'll put the world together again, met Toni Willé1984: Mary in de morgen 1984: Verslingerd aan jou1986: Albatros1987: Who is Sylvia? 1987: Goodbye my love 1991: Medley (een op de A- en een op de B-kant)

 Het record van oudste deelnemer aan tv-programma Beste zangers stond vijf jaar lang op naam van Lee Towers, die tijdens het elfde seizoen 72 lentes telde. Maar met zijn 85 jaar gaat Marco Bakker daar nu ruimschoots overheen. De uitnodiging voor de liedjesfestijn werd de bariton eerder dit jaar uitgereikt door AvroTros, de omroep waarvoor hij in de jaren zeventig – toen het nog alleen Tros heette – te zien was als presentator van Muziek uit duizenden.

 Pittig

De koffers voor zijn muzikale reis naar Spanje, waar het programma de komende weken wordt opgenomen, pakte Marco kort voor het pinksterweekend in. „Ik mag niet zeggen welke liedjes ik ga zingen”, vertelt de zanger, die samen met zijn grote liefde, actrice Willeke van Ammelrooy (79), in het Zuid-Limburgse Margraten woont.

Het showbizzstel deelt al meer dan 45 jaar lief en lees, waarvan 34 jaar als gehuwden. Willeke zegt ’enorm trots’ te zijn op haar man. „Het is keihard werken voor hem. Marco moet een aantal liedjes instuderen, dat is een behoorlijke uitdaging. Hij is niet meer de jongste”, zegt ze liefdevol. „Hij is nu drie dagen in Spanje en het is best pittig. Zo heeft hij gisteren doorgewerkt tot middernacht. Maar ik weet dat hij dit aankan. En natuurlijk ben ik blij voor hem. Dat hij dit nog mag meemaken... Hij heeft het ook zo verdiend.”

 Net als Marco is de actrice, die schitterde in filmklassiekers als Ciske de Rat, De lift en het met een Oscar bekroonde Antonia, nog volop aan het werk. „Daar genieten we beiden enorm van”, zegt ze. „De voorstellingen van theatershow The Mousetrap zijn inmiddels achter de rug. En nu heb ik elke dag contact met Marco, want ik wil natuurlijk wel op de hoogte blijven.”

Met hun weergaloze vertolking van The Phantom of the Opera, waren musicalster Henk Poort en rockzangeres Floor Jansen een kleine vier jaar geleden de grote verrassing van het twaalfde seizoen van Beste zangers. Het optreden is inmiddels meer dan 21 miljoen bekeken op YouTube en het gelegenheidsduo werd geroemd van alle kanten.

Enige jaloezie

Ook door Marco Bakker, die het plotselinge succes van zijn collega met enige jaloezie volgde. Samen met Henk en Ernst Daniël Smid, die aan parkinson lijdt, trad hij meer dan een kwart eeuw op als zanggezelschap De 3 Baritons.

„Ik was er aardig van ondersteboven”, zei de zanger er destijds over. Maar ik hun hem zijn succes en hoop zelf in mijn nadagen ook nog zoiets te mogen meemaken.”

Nu hij eindelijk zélf is uitverkoren om mee te doen aan het zestiende seizoen van het populaire liedjesprogramma, hoopt Marco het grote publiek te kunnen beroeren. Onder de Spaanse zon bevindt de ’pater familias’ zich in het gezelschap van Duncan Laurence, Nick Schilder, Numidia, Douwe Bob, Mell en Meau.

(Door Dick van As)

[peecee-columns]

Het onderwijs is geen oliebollentest

In 2012 werd landelijk een systeem ingevoerd om scholen die uitzonderlijk goed onderwijs verzorgen een extra waardering te geven in de vorm van een predicaat voor excellentie. Voor een termijn van drie jaar mochten de uitverkoren scholen een bordje naast de ingang hangen, waarop duidelijk zichtbaar was dat ze ‘excellent’ zouden zijn. Het idee hierachter leek destijds prijzenswaardig, namelijk dat andere, niet-excellente scholen iets konden opsteken van de uitverkoren scholen die wel een excellent profiel bleken te hebben én om Nederland als onderwijsland weer bij de top van de wereld te krijgen. Leren van elkaar werd vervolgens concurreren met elkaar. Want wie wil er nou niet dat zijn kind op de meest excellente school in de buurt onderwijs krijgt?

Wat veelal niet duidelijk was voor de buitenwereld, was de manier waarop een school het felbegeerde predicaat der excellentie kon bemachtigen. Voor velen leken de chocoladeletters op de websites van de gelauwerde scholen, de media-aandacht en het bordje naast de deur voldoende te zijn om een kind te plaatsen op een excellente school. En daar zat onder andere de crux. Want wat zegt zo’n predicaat over het totaalbeeld en de kwaliteit van het onderwijs op een desbetreffende school?

Het belangrijkste punt was in elk geval het feit dat een school, om überhaupt in aanmerking te komen voor een excellent-profiel, als ‘goed’ moest worden gekwalificeerd door de Onderwijsinspectie. Vervolgens konden scholen zich aanmelden wanneer ze een bijzondere en onderscheidende aanpak hanteerden of met vernieuwende projecten aan de slag waren. Veel extra energie, papierwerk, organisatie, gesprekken en beoordelingen door diverse beoordelingscommissies werden ingezet en gezien als investering voor het wel of niet ontvangen van een excellentie predicaat. Dit was voor een aantal scholen in het verleden al een reden om af te zien van deelname en weer over te gaan op waar ze de goede beoordeling van de Onderwijsinspectie voor hadden gekregen, namelijk het verzorgen van degelijk en deugdelijk onderwijs.

Er ontstond vervolgens een vorm van oneerlijke concurrentie door de invoering van de predicaten voor excellente scholen, doordat de politiek een perverse prikkel aan het onderwijs gaf, in plaats van een eerlijke(re) en algemene(re) aanpak om het dalende niveau van ons onderwijs aan te pakken. Paul van Meenen (D66) zag dit ook al een tijd gebeuren en vond dat het onderwijs op deze manier te veel een wedstrijd was geworden tussen scholen onderling. Op Twitter vergeleek hij het toekennen van de predicaten ‘goed’ en ‘excellent’ met een ‘oliebollentest’ en hij pleitte ervoor om weer volledig in te zetten op de basisvaardigheden, in de vorm van rekenen en taal. Van Meenen diende onlangs een motie in om de predicaten voor excellente scholen af te schaffen. Van de 150 leden in de Tweede Kamer stemden er 87 voor, waardoor de motie is aangenomen.

Hiermee lijkt er een einde te komen aan de excellentie die het onderwijsniveau naar een hoger plan zou moeten tillen en kan ook dit plan worden toegevoegd aan de reeks der recente mislukte initiatieven binnen het onderwijs. Eerder waren de rekentoets, de ideeënbus rondom het onderwijs voor de toekomst, het afschaffen van de studiebeurs en het invoeren van Passend Onderwijs actiepunten die bij voorbaat leken te mislukken en weinig constructief bleken te zijn om te werken aan het dalende niveau van ons onderwijs in het algemeen. Het is nu dan ook de hoogste tijd om in te zetten op de verlangde basisvaardigheden, het aanpakken van het lerarentekort, het bieden van gelijke kansen, alle onnodige ruis te elimineren en persoonlijke successen te vieren wanneer iets goed gaat. Wanneer elke school dat als streven heeft, zullen de basisvaardigheden verbeteren en kan ook het docentschap aantrekkelijker worden. Een goede basis om in de nabije toekomst met z’n allen ‘excellent’ onderwijs te mogen verzorgen.

[v-ceulemans]

Homilie voor de 5e zondag van Pasen A

zaterdag 6/zondag 7mei 2023 – Zittaart/Meerhout/Rosselaar/Hulsen lezingen:      Handelingen 6,1-7           1 Petrus 2,4-9        Johannes 14,1-12 Gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijke priesterschap, een heilige natie, Gods eigen volk, bestemd om de roemruchte daden te verkondigen van Hem die u uit de duisternis heeft geroepen tot zijn wonderbaar licht. Broeders en zusters, vorige…