#vingris

[mywinepal]

It is so hot outside, I decided to open 2 bottles of White BC wine made by @okcrushpad from the #Okanagan.  The 2 bottles are 1. Narrative Chenin Blanc 2019 and 2. Free Form Vin Gris 2019.  In case you have not heard about Vin Gris, it is a very light Rose wine made from red grapes.  I believe this Vin Gris is made from Pinot Noir grapes.  This wine has gone through quite a process from concrete fermentation, followed by malolactic fermentation, and then ageing 6 months on lees. Chenin Blanc is still a relatively new grape to many BCers, but it is quite established around the world, especially in the Loire Valley in France, and in South Africa.  It is a very food-friendly grape. Free Form Vin Gris 2019 Appearance: A bright clear medium intensity golden pear skin. Nose: Medium-plus intensity with subtle aromas mixing ripe apples and pears, some stoniness and blossom, and apricots with swirling. Palate: Dry, medium-plus body, with a silky, round thicker mouthfeel, that is balanced with acidic prickle upon the first sip.  That acidity smooths out on the mid-palate.  Pears, pear skin, and peppery flavours, plus ripe apples with air.  You also get some grape stem woodiness. Finish: A medium plus length finishing with lingering ripe pears, pepperiness, then a touch of honey and apricot at the very end. Narrative Chenin Blanc 2019 Appearance: A medium intensity bright lemon colour. Nose: A lighter nose with mainly toastiness, a hint of apple. Palate: Dry, smooth and round with medium acidity.  Very minerally.  Toasty, pears, stony, and apple flavours.  There is a tart tone overlain on these flavours. Racy and zippy flavours.   Finish: A medium plus length finishing with crisp apple and tart finish.  A little peppery at the very end.  Stay tuned for my full tasting notes, including decanting, on mywinepal.com. #winewriter #somm #winemedia #whitewine #winelovers #wineblogger #luxury #bcwineries #bcvqa #coolclimatewine #drinklocalwine #buybcwine #bcwine #bcfoodie #winesofbc #vingris #cheninblanc @winebcdotcom https://www.instagram.com/p/CQmptYmMpFW/?utm_medium=tumblr

[marcien]

Desert Island Wine... Pink Sunshine! “If you were stranded on a desert island and only had time to grab one case of wine before your ship sank, what would it be?” Though an unlikely scenario, I ask this question of almost every potential employee of RSV. As bizarre as it may seem, it reveals much about an individual’s food and wine knowledge and if their philosophy is simpatico with RSV. Some might choose what many wine writers have deemed the greatest wine of all time - the 1947 Cheval Blanc. Choosing to be stuck on an island with your only beverage being this powerful (and well aged) Right Bank Bordeaux might score some points for wine trivia knowledge; it reveals this candidate needs work on their food and wine philosophy. Let’s have a reality check. As great as this wine may be, it isn’t going to go well with your foraged fruits and roots… and the protein you might be lucky to find on land, or spear or net from the ocean, isn’t going to be the most enjoyable… a true first-world problem! And its auction value of many thousands of dollars won’t help on an uninhabited island. I guess one could use the bottles to write SOS on the beach and hope a well heeled yachtster sniffs it out. At one time, I probably would have said Pinot Noir was my preferred desert island wine as it can go with the birds you might be lucky enough to dispatch, yet it can also work with fish and roots one might have to survive on. But it is still not ideal. Then, when we started to make Abraxas, that became my choice as the aromatic white blend would work with just about everything. But what about the Vin Gris of Pinot Noir? It has enough oomph to work with the heartier fare one might find running on or flying around an island, yet it has the aromatic qualities that can go with the roots and some of the fruits - and it’s definitely delicious with the fish, molluscs, crustaceans, cephalopods and even the seaweed that can be found in the sea. Most people think of rosé as a summer wine. I could not disagree more. It is an anytime wine. Of course I love it at summer picnics at the beach, but it is also delicious apres-ski with raclette or, more simply, a good soup and a grilled cheese sandwich after a hard day on the back forty. It is a refreshing contrast for just about any food and it can bring a little sunshine to the grayest of days. The Vin Gris of Pinot Noir is the perfect desert island wine no matter what season finds you stranded on your own private island.

[vineyardkitchen]

But Seriously Folks... Most American rosé, until recently, was made of the moment, for the moment. These wines were usually made by the saignée method - a technique that “bleeds off” freshly fermenting juice of more serious red wines, leaving behind a by-product that was used for a pink beverage that many times ended up frivolous and sweet. Rosé was meant to be fun, not serious. RSV’s Vin Gris is a rosé that is fun and serious. It has been imitated by many but never duplicated because of the care RSV puts into its making. Selected lots of Pinot Noir from organically farmed estate vineyards, slow and gentle direct pressing, delicate copper pink juice whose color is determined by vintage, not the blending back of red wines, these are things that most don’t consider when making rosé. We do, and it makes a difference in the glass. RSV’s Vin Gris is quaffable rosé at the outset but has the “stuffing” to last for years in the bottle. Hallelujah! When you get a rosé that’s a mix of serious and fun it’s time to pull out the snacks - seriously fun snacks that include this Taralli recipe. Taralli comes from the land of my great-grandmother. They are crunchy addictive crackers that go amazingly well with our addictive rosé. Serve the Taralli with a massive cheese and meat board or on their own with a glass of rosé. Either way both will shine. Until the Next Wine.... Maria EAT: Taralli - The Pretzel of Puglia

[amateurziarko]

Oh dang, baby’s first #robertsinskey Vin Gris! This is definitely worth the hype, and is what I’ll be drinking during our @pairingpodcast livestream for Advanced and Master Patrons tonight while we talk about the ineffable concept of Terroir! #rose #wineeducation #vingris #carneros https://www.instagram.com/p/Bz9QMKep4Qu/?igshid=937v3eziiqy5

[pairingpodcast]

What we were drinking this episode (minus the Sinskey Vin Gris- just wanted to show off that I have a bottle). Listen to the episode to find out what Winston paired with each one! #rosewine #roseallday #waroftherosés #wineeducation #austria #austrianwine #brundlmayer #provence #provencewine #chateaupeyrassol #piedmont #piemonte #proprietasperino #rosato #robertsinskeyvineyards #vingris https://www.instagram.com/p/Bzis0w1J2tH/?igshid=i0kn0w1tgy22

[hashtagcwinstagram]

#Repost @tjmonticello ・・・ Our Monticello Vin Gris de Pinot Noir, made from grapes grown along the steep inclines of Montalto, represents the realization of Thomas Jefferson's dream to create fine Virginia wine from Monticello-grown grapes. The work of renowned vintner and Monticello's Director of Gardens & Grounds, Gabriele Rausse (known as "the father of Virginia wine"), this vintage is a perfect way to celebrate National #WineandCheeseDay. 🍷🧀 Stop by the @monticelloshop to get a bottle. We even offer curbside pickup! To place a pickup order, please email museumshop@monticello.org and provide your name, phone number, and items you'd like to purchase. A member of our Shop staff will contact you to provide concierge service, confirm availability, obtain payment, and schedule your pick up or delivery. #monticello #tjmonticello #wine #wineday #wineandcheeseday #winelovers #vingris #virginiawine #loveva #charlottesville #charlottesvilleva #visitcharlottesville #visitvirginia https://instagr.am/p/CDE3lo3gM5n/

[thegrapeswineshop]

Perfect wines for the Year-End & New Year’s!! // BIRICHINO // California ・ カリフォルニアより、年越しにピッタリの「BIRICHINO(ビリキーノ)」の白とロゼのご紹介です。 ・ エチケットには、金と銀が使われており、和の雰囲気を感じます。 ・ カウントダウン、お正月、お年賀にオススメです！！ ・ ・ ☆年末年始の営業時間のお知らせ☆ ・ 29日(土) 12:00-19:00まで 30日(日) 12:00-19:00まで 31日(月) 12:00-18:00まで ・ ＊年始は5日(土) 12:00より、営業開始いたします。 ・ #thegrapeswineshop #yearendsale #newyears #sendagaya #birichino #californiawines # malvasiabianca # rosewine #vingris #グレープスワインショップ #千駄ヶ谷 #歳末セール #年末年始 #ビリキーノ #カリフォルニアワイン #ロゼワイン #ヴァングリ #お年賀 (The Grapes Wine Shop) https://www.instagram.com/p/Br9afrOHopH/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=upgy9jbwzc5g

[thewineho]

Dug this out of the cellar today. It’s a zinger. 2012 @cuvaison_wine 2012 Vin Gris of Pinot Noir. Aging Vin Gris! #thewineho #vingris #pinotnoir #carneros #napavalley #rosé #wine #napawine #cuvaison (at Saint Helena, California) https://www.instagram.com/p/Bo7mlfTBq1D/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=yzxo3jiv0n6p

[pjb]

#vingris #pinotgris #vivino (at Borgo Bazziganta)

[socialsf]

#yesplease @acaciahouseatlasalcobas #crudités #dip @rsvnapa #vingris #summerwater #rosealldamnday #sthelena #napavalley #knowyourchef #tasteofsummer #napastyle #haveyoubeen #acaciahouse #lifedoesnotsuck #pinestshed #100daysofsummer (at Acacia House Restaurant)

[marcien]

When Green Turns to Pink... A Quarter Century of Rosé! A quarter century ago, RSV converted the vineyards to organics. Twenty five years ago, RSV began producing the Vin Gris of Pinot Noir. Coincidence?… I don’t think so.

The year was 1991 and Jeff Virnig had just been promoted to winemaker. Jeff thought that if we were going to farm organically, we had to find a methodology to create higher quality wine organically. That was when he suggested the teachings of Rudolph Steiner and Biodynamic farming.

Steiner was not a farmer. Though he was considered by many to be the “great peasant,” his university studies included science, philosophy and literature. His desire was to merge the scientific, physical world with the spiritual world.

Modern, industrial-chemical farming was taking hold in Europe after WWI when Steiner and the farmers of the Anthroposophical Society became concerned that the new techniques were destroying the quality and nutritional content of food. Steiner’s words bring home the idea that “we are what we eat” and, after offering his lecture series on Agriculture, he directed his students to: “…make the benefits of our agricultural preparations available to the largest possible areas over the entire earth, so that the earth may be healed and the nutritive quality of its produce improved in every respect… Nutrition, as it is today, does not supply the strength necessary for manifesting the spirit in physical life. A bridge can no longer be built from thinking to will and action. Food plants no longer contain the forces people need for this.”

Farming is not nature, but rather the farmer’s attempt to impose order on nature for his or her own benefit. However, if a farmer can take cues from nature, they can encourage natural processes in a way that helps to compensate for the damage done by imposing their will on the land. By embracing nature’s rhythms we can then create produce - or wine - that is healthier for the planet and tastier and healthier for the consumer.

Looking back to 1991, highly-manipulated, chemical-farmed, sweet-pink wine was the norm. I believed those sugary libations were destroying the reputation of American wine in general and California Rosé in particular. The thought was to create a pure wine, from optimally farmed fruit, that could be handled delicately in the cellar so as not to mask its elegant vitality.

Many people have told us that RSV’s Vin Gris of Pinot Noir just keeps getting better every vintage… and that makes sense to us. RSV’s vineyards are in better shape now than they were twenty five years ago. We credit the organic farm methods for the impeccable fruit that allows a “less is more” approach in creating a great “Pink” wine.

[vineyardkitchen]

Sunny Days Are Here Again Cooking for RSV’s Vin Gris of Pinot Noir can lead to adventures into the world of exotic spices - like in the Roast Squash with Warm Spices, Labneh and Za’atar recipe. As with all rosés, the Vin Gris hangs in the netherworld between white and red. Its non-partisan disposition equates to versatility at the table. Vin Gris’ bright, crisp, aromatic and sunny nature make it a great mate for shellfish, fish and vegetables - but don’t be fooled into thinking the Vin Gris is a simple wine, best reserved for light foods, sunshine and sipping. Selected from RSV’s prime Pinot Noir vineyards in the Carneros, picked at optimal ripeness then gently whole-cluster pressed, this wine has beautiful aromatics and a structure that serves it well when poured with roasted meats and poultry… and this Vin Gris is not a 12-month wonder! It has enough stuffing to last and last and will reward those who have the strength to resist its allure of primary fruit as it evolves into savory complexity with a year or two of bottle age. Drink a bottle or three now and save some for later. Roast the squash in the fall and winter in a hot oven to warm the house and then, when sunny days arrive, pull out the grill with skewers and kabobs and enjoy sunshine above as well as its sparkle in your glass. Until the Next Wine.... Maria

EAT: Roasted Squash with Warm Spice, Labneh and Za’atar

[lesser-known-composers]

György Ligeti ( 1923-2006), Six Bagatelles for Woodwind Quintet I. Allegro con spirito II. Rubato. Lamentoso III. Allegro grazioso IV. Presto ruvido V. Adagio. Mesto -- Belá Bartók in memoriam VI. Molto vivace. Capriccioso CARION: Dora Seres, flute Egils Upatnieks, oboe Egīls Šēfers, clarinet David M.A.P. Palmquist, horn Niels Anders Vedsten Larsen, bassoon Recorded in Mogens Dahl Concert Hall in Copenhagen Video by Jānis Vingris, Eho Filma.

[viacultura]

Festivāla “Via Baltca” programmā iekļautas arī četras bezmaksas jaunākās latviešu kino filmas par valsts neatkarībai nozīmīgām personībām un notikumiem: spēlfilma “Paradīze '89” par četru meiteņu vasaras brīvdienām laikā, kad televīzijā sludina ārkārtas stāvokli valstī un notiek ”Baltijas ceļš”, dokumentālās filmas par daudzu neatkarības atgūšanas laikam nozīmīgu un populāru dziesmu autoru Mārtiņu Braunu, tikko pabeigtā Dzintras Gekas dokumentālā filma par izcilu latviešu mākslas personību Ilmāru Blumbergu un Latvijas, Francijas un Ukrainas kopražojuma filma “Dubultā dzīve. Sekss un PSRS”, kas stāsta par to, ka, lai arī Padomju savienībā drīkstēja mīlēt tikai vadoni un partiju, bērni dzima, taču sekss praktiski bija pasludināts par "neesošu".

Ieeja uz filmu seansiem ir bez maksas, bet ierobežotā vietu skaita dēļ, lūdzam izņemt bezmaksas ieejas kartes Liepājas “Jauniešu mājā”, Kungu ielā 24 (ieeja no Bāriņu ielas). Liepājas “Jauniešu māja” ir atvērta katru darbadienu un sestdienās no plkst. 14.00 līdz 20.00.

Ceturtdien, 22. augustā, plkst. 17.00 Liepājas “Jauniešu mājā”

Kamēr tu šo dzīvi spēlē

Dokumentālā filma, garums – 57 min, režisors un producents – Arvīds Krievs, operators – Jānis Vingris, filmu studija “Kaupo Filma”, 2018

Filma vēsta par komponistu Mārtiņu Braunu – spilgtu personību un talantīgu mūziķi, kurš ir absolūts līderis filmu skaita ziņā starp visiem komponistiem, kas rakstījuši mūziku Latvijas filmām, – viņa filmogrāfijā var saskaitīt vairāk nekā 160 nosaukumu. Mārtiņš Brauns un filmas režisors Arvīds Krievs ir seni kolēģi – jau kopš 70. gadu sākuma. Mārtiņa Brauna pirmā kinomūzika rakstīta A. Krieva dokumentālajām filmām “Pūra lāde” (1974) un “Daba” (1976), vēlāk sekoja arī “Aveņu vīns” (1984), “Fotogrāfija ar sievieti un mežakuili” un daudzas citas.

 --

Ceturtdien, 22. augustā, plkst. 19.00 Liepājas “Jauniešu mājā”

Ilmārs Blumbergs

Dokumentālā filma, garums – 56 min, režisore un scenārija autore – Dzintra Geka, līdzautore – Gundega Repše, filmu studija “Studija SB”, 2019

Ilmārs Blumbergs (1943-2016) Latvijas mākslā ir hrestomātiski pierādāms jēdziens, ja analizē viņa radīto scenogrāfijā, plakātu mākslā, glezniecībā un multimedijos. Taču personība –Blumbergs – ir mainīga un netverama matērija, kas visam viņa radītajam piešķir virsvērtību, brīnumainību, intimitāti, ko viņa mākslas un pasaules uztveres izzinātājs pazīst itin kā no aizlaikiem, taču nespēj kataloģizēt, iegrāmatot un, par laimi, arī patērēt.

 --

Ceturtdien, 29. augustā, plkst. 17.00 Liepājas “Jauniešu mājā”

Paradīze '89

Spēlfilma, garums – 89 min, režisore un scenārija autore – Madara Dišlere, lomās – Līva Ločmele, Mantas Bendžius, Magda Lote Auziņa, Marta Ģertrūde Auzāne, Evelīna Ozola, Guna Zariņa, Nauris Puntulis, Kaspars Gods, Baiba Broka un citi, filmu studija Tasse Film, 2018

Rīdzinieces Paula un Laurēns vasaras brīvlaikā ierodas pie māsīcām Maijas un Lindas, kuras dzīvo idilliskā mazpilsētā. Pieaugušo nepieskatītā četru meiteņu komanda bauda brīvību, iztēlojoties, kā ir būt pieaugušām. Maija, idealizējot savu reti klātesošo mammu Ievu un iejūtoties mātes lomā, uzņemas meiteņu sadzīves vadīšanu. Paulai pēc telefona sarunas ar savu māti rodas sajūta, ka arī viņas vecāki šķiras, – viņa ir apjukusi. Spriedzi kāpina televīzijas ziņas par satraucošiem notikumiem, un meiteņu attiecības kļūst saspīlētas. Paulā aug kareivīgums, un viņa nolemj rīkoties, cerot, ja Latvija atgūs brīvību, jaunā situācija izvērtīsies par labu visiem – māsīcu māte Ieva atgriezīsies pie savām meitām, nejaušam paziņam, lietuvietim Jonasam nebūs jāslēpjas no iesaukuma padomju armijā un viņa ar Laurēnu tiks mājās un saglābs brūkošo ģimeni.

 --

Ceturtdien, 29. augustā, plkst. 19.00 Liepājas “Jauniešu mājā”

Dubultā dzīve. Sekss un PSRS

Dokumentālā filma, garums – 55 min, režisore – Ināra Kolmane, montāžas režisors – Katja Šelli, filmu studija “Deviņi”, Latvijas, Francijas un Ukrainas kopražojums, 2018

Padomju Savienībā seksa tēma pamatā bija aizliegta, jo sekss kā personiskās brīvības izpausme bija viens no valdošā totalitārisma slēptajiem ienaidniekiem. Protams, bērni dzima, taču sekss praktiski bija pasludināts par "neesošu". Drīkstēja mīlēt tikai vadoni un partiju. Filma ir stāsts par antiseksuālu eksperimentu, kurš par spīti savai varenībai un plašumam, kam tika pakļauta viena piektdaļa visas pasaules sauszemes teritorijas, cieta krahu, tādējādi pierādot, ka neviena diktatūra, neviena politiskā iekārta nespēj aizliegt mīlēt.

--

Plašāku festivāla programmu meklē: viacultura.lv/viabaltica

[alwidabajor]

Był i pozostał z nami ...

(Obchody na Litwie 130. rocznicy urodzin Emila Młynarskiego)

Urodził się 18 lipca 1870 r. w Kibartach na Litwie, zmarł w Warszawie 5 kwietnia 1935 r., pochowany na warszawskich Powązkach, w Alei Zasłużonych. Był wybitnym polskim dyrygentem, skrzypkiem, kompozytorem, niezwykle sprawnym organizatorem imprez muzycznych i - wyjątkowo szlachetnym człowiekiem...

W Iłgowie

130. rocznicę urodzin Emila Młynarskiego uroczyście uczczono w Iłgowie nad Niemnem 15 lipca br. (w sobotę, dniu wolnym od pracy). W imprezie uczestniczyło blisko sto osób - grono litewskich kompozytorów, wykonawców, działaczy kultury, przedstawiciele władz rejonu szakiajskiego, goście z Wilna i Kowna. W uroczystościach wziął udział Konsul Generalny RP w Wilnie prof. Mieczysław Jackiewicz, przedstawiciel Ambasady RP Bronisław Malewicz. Okolicznościowe teksty na ręce organizatorów przedsięwzięcia przysłali: Ambasador RP w Litwie prof. Eufemia Teichmann i przewodniczący Sejmu RL prof. Vytautas Landsbergis.

Imprezę zainicjowano i zrealizowano z inwencji Fundacji Kultury Polskiej na Litwie im. Józefa Montwiłła (prezes Henryk Sosnowski) i Muzeum Beatrycze Hryncewiczówny w Wilnie (dyrektor Albinas Vaičiűnas). Po Mszy Świętej w intencji Emila Młynarskiego celebrowanej w miejscowym, iłgowskim kościele, odbył się koncert - na program złożyły się utwory jubilata oraz autorów klasyki światowej.

Malowniczy Iłgów nad Niemnem, nazwany przez Emila Młynarskiego "litewską Szwajcarią" został w latach ostatnich wskrzeszony do nowego życia. "W tym domu mieszkał i tworzył w latach 1905 - 1914 wybitny kompozytor, dyrygent i skrzypek Emil Młynarski. Tu stworzył Symfonię F - dur i operę "Noc Letnia" - głosi napis na tablicy pamiątkowej, umieszczonej na ścianie domu Anny i Emila Młynarskich w Iłgowie. W uroczystościach odsłonięcia tej tablicy w 1995 r. uczestniczyli: prof. Vytautas Landsbergis, wnuczka Arthura Rubinsteina, krewna Talko - Hryncewiczów i Młynarskich - Krystyna Hryncewiczówna (siostra znanej śpiewaczki Beatrycze Hryncewiczówny) i inni dostojni goście, przedstawiciele świata muzycznego.

Gniazdo rodowe Talko - Hryncewiczów

Iłgów od ponad 180. lat był gniazdem rodowym Talko- Hryncewiczów herbu Iłgowski. Rodzina ta osiadła na Litwie w XVII w. Jednym z najwybitniejszych jej przedstawicieli był Ludwik Talko - Hryncewicz, prałat Katedry Żmudzkiej, proboszcz wieloński. Około 1620 r. nabył on puste dotąd, ale niezwykle malownicze ziemie położone nad Niemnem i założył dwie wsie - na jednym brzegu Iłgów z folwarkami Twirbuty i Misiuny, na drugim - Rukszany, także z folwarkami. W Iłgowie wybudował kościół i dwór. Jeszcze za życia swoje majętności przekazał bratankowi Franciszkowi. Po Franciszku odziedziczył je jego syn Jan - szambelan króla Stanisława Augusta, a następnie jego dwaj synowie - Dominik i Julian. Ostatnim męskim dziedzicem Iłgowa z rodziny Talko - Hryncewiczów był syn Juliana - Henryk. Jego córka - Anna - została żoną Emila Młynarskiego. W ten sposób Iłgów wraz z Twirbutami i Misiunami został własnością Młynarskich.

Po ślubie (brali go w miejscowym, iłgowskim kościele), Anna i Emil Młynarscy mieszkali przez trzy lata w Iłgowie, później przyjeżdżali tu na letnie wakacje, w ogóle - ukochany Iłgów odwiedzali przy każdej nadarzającej się okazji. Emil Młynarski stworzył tu liczne kompozycje: wzmiankowaną już Symfonię F - dur, operę "Noc Letnia", utwory na skrzypce i fortepian, pieśni...

Anna i Emil Młynarscy byli ostatnimi właścicielami Iłgowa.

Dwór w Iłgowie odwiedzali i koncertowali tu: skrzypek Kochański, kompozytorzy Statkowski, Żeleński, Paderewski, profesorowie z Warszawy z Instytutu Muzycznego (Konserwatorium), z Teatru Wielkiego, Filharmonii, muzycy, wykonawcy... Wreszcie - pianista światowej sławy Arthur Rubinstein (nie był tu zwykłym gościem, los chciał, że został... zięciem Emila Młynarskiego).

Gości - huk, ale - nie z Polski...

Mnóstwo znanych i znakomitych twórców polskich przewijało się przez dwór iłgowski: Elwiro Andriolli i jego córka Wacława, Ferdynand Ruszczyc, Stefan Żeromski, prof. Albin Herbaczewski...

Ten to okazały dwór modrzewiowy zbudowany w latach 1625 - 1626 pięknie się zachował, dotrwał "w zdrowiu" do naszych czasów. Jego nie tynkowane ściany zewnętrzne około 1790 r. oszalowane zostały pionowo sosnowymi deskami. W latach ostatnich dzięki energicznym działaniom Fundacji Kultury Polskiej na Litwie im. Józefa Montwiłła i dyrektora Wileńskiego Muzeum Beatrycze Hryncewiczówny, budynek poddano zabiegom restauratorskim, pomyślnie wykonanym przez kowieńskich specjalistów. Dwór prezentuje się dziś w całej swej okazałości (stoi na brzegu skarpy wysokości około 80 m, frontem zwrócony ku Niemnowi i jego brzegom).Dwór, jak i dawniej, serdecznie otwiera swe podwoje - wielka szkoda, że gości tym razem... przybyło mnóstwo, ale - nie z Polski. "Do Polski, do poważnych instytucji rządowych, kulturalnych, naukowych wysłałem na tę imprezę blisko 200 zaproszeń - i nic, cicho i głucho". (Z wypowiedzi prezesa Fundacji Kultury Polskiej na Litwie im. Józefa Montwiłła, Henryka Sosnowskiego.) Najwyraźniej potraktowano Emila Młynarskiego jako "nie naszego", ale - "waszego, Kresowiaka"...

"Kresowiak"

Emil Młynarski w 1890 r. ukończył konserwatorium w Petersburgu, po czym został koncertmistrzem Orkiestry Cesarskiego Towarzystwa Muzycznego i członkiem Kwartetu Smyczkowego L. Auera. Następnie, w latach 1893 - 1897 pracował w Odessie, był profesorem klasy skrzypiec w tamtejszym Konserwatorium.

W 1897 r. przybył do Polski, debiutował jako dyrygent w Operze Warszawskiej. W Warszawie zorganizował stałe koncerty symfoniczne z udziałem orkiestry operowej. W 1904 r. został dyrektorem Warszawskiego Instytutu Muzycznego (Konserwatorium), pełnił jednocześnie funkcję dyrektora artystycznego Filharmonii Warszawskiej. W latach 1914 - 1918 przebywał w Moskwie, Londynie i Glasgow. W 1918 r. wrócił do Warszawy, gdzie objął ponownie stanowisko dyrektora Konserwatorium. Równocześnie, w tym samym 1918 r., został dyrektorem artystycznym i dyrygentem Opery Warszawskiej.

W latach 1929 - 1931 Emil Młynarski przebywał w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Zajmował tam stanowisko dyrektora artystycznego Curtis Institute of Music w Filadelfii. Po powrocie do Polski dyrygował w Filharmonii Warszawskiej, w Operze i w Polskim Radiu.

W 1932 r. Emil Młynarski otrzymał Nagrodę Miasta Warszawy.

Jako dyrygent występował z dużym powodzeniem w Anglii, Szkocji, Stanach Zjednoczonych... Szczególnie jednak cenna dla muzyki polskiej była jego działalność w Operze Warszawskiej. Tam - w ciągu dziesięciu lat (1919 - 1929) - wystawił szereg dzieł współczesnych kompozytorów polskich: R. Statkowskiego, K. Szymanowskiego, A. Różyckiego.

W 1925 r. pod patronatem Emila Młynarskiego odbył się w Operze Paryskiej Festiwal Muzyki Polskiej. W swoim dorobku twórczym pozostawił liczne kompozycje. Ważniejsze utwory Emila Młynarskiego to: opery "Ligia" (według "Quo vadis'' Henryka Sienkiewicza), "Noc Letnia", Symfonia F-dur "Polonia", I koncert skrzypcowy, "Kołysanka" na orkiestrę symfoniczną, pieśń "Ej, chłopie polski" na tenor i orkiestrę, Sonata fortepianowa, utwory kameralne(popularny, opracowany w kilku wersjach Mazur G-dur, miniatury fortepianowe, pieśni solowe).

Temat pod hasłem "Emil Młynarski" nie jest jeszcze dostatecznie zbadany, opracowany. Nie wszystkie jego opery są znane, mało kto wie (z wyjątkiem wileńskich archiwistów), że autor ''Nocy Letniej" komponował także wiersze... "Otwarcie wielkiego i wspaniałego gmachu Filharmonii, całkowicie poświęconego muzyce, z ogromną wytworną salą na koncerty symfoniczne oraz mniejszą dla muzyki kameralnej napełniło Warszawę tego roku prawdziwą dumą. Inicjatorem wielkiego zamierzenia i siłą napędową jego realizacji był młody polski dyrygent, Emil Młynarski. To jego zapał i entuzjazm sprawiły, że bogaci obywatele warszawscy dostarczyli środków niezbędnych dla powołania do życia wielkiej orkiestry symfonicznej - Filharmonia Warszawska nie ustępowała żadnej innej w Europie" (Arthur Rubinstein "Moje młode lata"). Przykro, że tym razem Warszawa o Emilu Młynarskim raczyła "zapomnieć". "Kresowiak..."

Nad Niemnem o nim się pamięta...

Przy kościele w Iłgowie stoi okazały, wzniesiony współcześnie pomnik, upamiętniający założenie w 1794 r. iłgowskiej parafii. Wyryto na nim nazwiska pracujących tu księży oraz ludzi zasłużonych dla tej ziemi: Jonas Kraučiűnas, Emil Młynarski, Stasys Šilingas, Antanas Sutkus, Pranas Lembertas, Beatrycze Hryncewiczówna. Pomnik wzniesiono z fundacji Vitalisa Lembertasa, Juozasów Gerulaitisów (ojca i syna), Saulenë, Rusnë i Vingry Szylingasówien, Arűnasa Tarnauskasa oraz ze składek iłgowskich parafian.

5 kwietnia 2000 r. w Iłgowie odbyły się uroczystości ku czci 65 rocznicy śmierci Emila Młynarskiego - Msza żałobna, przemówienia, koncert, w których udział wzięli Litwini i polska inteligencja zamieszkała w Wilnie, ale bez przedstawicieli z Polski...

O tegorocznych imprezach rocznicowych, zorganizowanych ku czci Emila Młynarskiego pisały: prasa litewska, prasa rosyjska i polska na Litwie, ale - nie polska w Polsce...

Dusza i duch Emila...

Dusza - została niewątpliwie usatysfakcjonowana. Jak już wspominałam wyżej, 5 kwietnia br. w kościele w Iłgowie odbyła się Msza św.za duszę Emila - w 65 rocznicę jego śmierci. Msza św. za duszę Emila odbyła się również 18 lipca b.r. w Wilnie, w kościele pw. Ducha Świętego - w 130 rocznicę urodzin jubilata. Tuż po Mszy św. odbył się koncert z udziałem chórów "Echo" i "Lira" pod batutą Władysława Korkucia. Na szczególną uwagę zasługiwał występ znanego w Litwie skrzypka Andrzeja Krewniewicza (brał on udział także w uroczystościach rocznicowych w Iłgowie), wspaniale wykonującego utwory Emila Młynarskiego ( w tym - słynną "Kołysankę").

Natomiast duch Emila pozostaje wciąż...niespokojny. We dworze w Iłgowie trzeba uporządkować wystrój i przekazać dom na letnią (a może i na rok okrągły) rezydencję muzykom, ludziom sztuki, kultury, organizować koncerty, seminaria, odczyty, wystawy...

Tam, po drugiej stronie Niemna, w Rukszanach, urodził się równo 150 lat temu spowinowacony z nim znany polski lekarz, antropolog światowej sławy Julian Talko - Hryncewicz. Wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim, zmarł w Krakowie w 1936 r. Z dawnych Rukszan nie pozostało dziś nawet nazwy, nie mówiąc już o jakichkolwiek bądź śladach materialnych. Imprezę ku czci upamiętnienia 150 rocznicy urodzin Juliana Talko - Hryncewicza należałoby zorganizować w tym samym Iłgowie, gdzie na miejscowym cmentarzu zachowały się groby Talko - Hryncewiczów.

Należałoby także odpowiednio upamiętnić w Iłgowie piękną postać nieodżałowanej śpiewaczki Beatrycze Hryncewiczówny - była córką siostry żony Emila Młynarskiego (jej najbliżsi, siostra Krystyna i jej córka Łucja - mieszkanki Kowna - uczestniczyły w iłgowskich obchodach uroczystości).

Należałoby pamiętać o tym, że Litwa, która jest "jak zdrowie", to nie tylko Adam Mickiewicz...

Na zdjęciach: 1. Emil Młynarski (portret udekorowany różami) 2. Grono uczestników obchodów uroczystości 130. rocznicy urodzin Emila Młynarskiego w Iłgowie (15 lipca 2000 r.) przed tablicą pamiątkową. 3. Wilno, 18 lipca 2000 r., po Mszy św. w kościele pw. Ducha Świętego odbył się koncert, na którym wykonano również utwory Emila Młynarskiego. Wystąpiły chóry "Echo" i "Lira" pod batutą Władysława Korkucia (z prawej) oraz z udziałem skrzypka (solo) Andrzeja Krewniewicza. 4. Znany skrzypek litewski Andrzej Krewniewicz wykonuje "Kołysankę" Emila Młynarskiego. 5. Iłgów. Stara dworska aleja.

Alwida Antonina Bajor,

Fot. Bronisława Kondratowicz

[kristiineer]

No rīta mazā gaismiņā viņš saka: "Viss..." Bet viņa viņu ieaijā, un dziesma tālāk ris. Bet vēl pēc maza brītiņa viņš saka: "Iet nu ļauj..." Bet viņa viņu pierunā un stingri, vingri skauj. Un tomēr viņa skatiens jau uz durvju pusi steidz, bet viņa mīļi pasmaida un viņam saka: "Beidz..." Sit pulkstens stundu desmito, viņš kājās lec un iet, un nedzird vairs, ka viņa teic: "Ei, paliec vēl mazliet..." Pēc gada, kad viņš atgriezās, tad durvis bija ciet un skaidri dzirdēt varēja, ka iekšpusē kāds dzied. Tā bija ļoti zema balss, kas iekšā dziedāja, šī zemā un šī rupjā balss, tā viņu satrauca. Viņš palēcās un ieskrējās, un durvis izgāza, un to, kas iekšā dziedāja, uz vietas nodūra. Bet viņa viņam pieglaudās un neteica neko, jo bija nakts, un naktī (kā jau naktī) visi zog.