Tsead Bruinja (Rinsumageest, 1974)is dichter en woonachtig te Amsterdam. Hij debuteerde in 2000 met de Friestalige bundel De wizers yn it read/ De wijzers in het rood (Bornmeer). Samen met het collectief Gewassen won hij in 2002 het Hendrik de Vries-stipendium, uitgereikt door de stad Groningen. Bruinja's Nederlandstalige debuut Dat het zo hoorde (Contact) werd gepubliceerd in 2003 en het jaar daarop genomineerd voor de Jo Peters PoëziePrijs. Bruinja stelt bloemlezingen samen (o.a. de befaamde Kutgedichten en de bloemlezing Droom in Blauwe regenjas - nieuwe Friese dichters), recenseert, presenteert, interviewt en treedt op in binnen en buitenland (o.a. in Indonesië, Nicaragua en Zimbabwe), vaak met muzikant Jaap van Keulen en soms ook met flamencodanseres Tanja van Susteren. Zijn meest recente bundels zijn Overwoekerd (Cossee, 2010), in 2012 genomineerd voor de Ida Gerhardt Poëzieprijs, en Angel (Bornmeer, 2008). Die laatste verscheen als krant en werd op website De Contrabas als gratis download binnen een maand 2000 keer gedownload. Sinds 2008 schrijft Bruinja één keer per maand een gedicht bij de actualiteit voor het EO radio 1 programma Dit is de dag. In datzelfde jaar maakte zanger en caberetier Herman van Veen schilderijen bij zijn werk die geëxposeerd werden in het Natuurmuseum Fryslân te Leeuwarden. Enkele van die schilderijen zijn hier te zien. Eind 2008 werd Bruinja genomineerd als Dichter des Vaderlands voor de periode 2009-2013. Bruinja werd tweede. In 2013 verscheen het boek Stofsûgersjongers / Stofzuigerzangers (ütjouwerij Afûk) met etsen van Mirka Farabegoli en de debuut cd van klassiek saxofoniste Femke IJlstra.
Don't wanna be here? Send us removal request.
Video
vimeo
'Oars bin ik mei dy / Anders ben ik met jou' - Boekenweekgedicht Tsead Bruinja door Nynke Laverman from Tsead Bruinja on Vimeo.
- Boekenweekgedichtbewerking door Nynke Laverman. Vertoond tijdens het Boekenbal 2023
nynkelaverman.nl/nl/
ANDERS BEN IK MET JOU
eigen ben ik jou niet langer vreemd omgeven ontgeven opgegeven door jou met wie het dik aan is
met wie ik door het leven ga met wie ik door het leven moet ben ik anders
anders ben ik met jou anders en naakt
eigen ben ik jou ontcijferd becijferd opgenomen gedeeld
eigen
niet langer vreemd
boom vijg en blad zijn wij
bloot in onze genadige huiden van licht
gestroopt door hoe jij mij ik jou bezie
op een zwart bed lijk ik wit in een zwart hok
kom ik los
blijf ik niet langer schriel en klein
naakt ben ik met jou is ik een ander die
ik kan bezien
*
OARS BIN IK MEI DY (Friese origineel)
eigen bin ik dy net langer frjemd omjûn ûntjûn opjûn troch dy mei wa’t it dik oan is
mei wa’t ik troch it libben gean mei wa’t ik troch it libben moat bin ik oars
oars bin ik mei dy oars en neaken
eigen bin ik dy ûntsifere besifere opnaam dield
eigen
net langer frjemd
beam fiich en blêd binne wy
bleat yn ús genedige feltsjes fan ljocht
strûpt troch hoechsto my ik dy besjoch
op in swart bêd lykje ik wyt yn in swart hok
kom ik los
bliuw ik net langer skraal en lyts
neaken bin ik mei dy is ik in oar nei
wa’t ik sjen kin © Tsead Bruinja
Meer over de Boekenweek:
cpnb.nl/campagnes/boekenweek/
0 notes
Video
vimeo
'Zie je, ik hou van je' (Herman Gorter) voorgedragen door Heidi Koren en Tsead Bruinja from Tsead Bruinja on Vimeo.
- Valentijnsdagteaser voor de KB gemaakt door frankkouws.com/
Zie je ik hou van je, ik vin je zo lief en zo licht - je ogen zijn zo vol licht, ik hou van je, ik hou van je.
En je neus en je mond en je haar en je ogen en je hals waar je kraagje zit en je oor met je haar er voor.
Zie je ik wou graag zijn jou, maar het kan niet zijn, het licht is om je, je bent nu toch wat je eenmaal bent.
O ja, ik hou van je, ik hou zo vrees'lijk van je, ik wou het helemaal zeggen - Maar ik kan het toch niet zeggen.
Herman Gorter (1864 – 1927)
*
Uitnodiging KB Café: Geef me de liefde!
Dichters en wetenschappers over liefde en poëzie door de eeuwen heen
LIVE WEBINAR / KB CAFÉ
14 februari 2021, 13.30 – 15.00 uur.
Luister op Valentijnsdag naar de mooiste gedichten over de liefde. Op zondagmiddag 14 februari organiseren we een ‘KB Café’ via een live webinar. Dichters Heidi Koren, Tsead Bruinja en Anne Vegter lezen hun favoriete liefdesgedichten voor. Wetenschappers Olga van Marion en Kila van der Starre reflecteren op de liefde in de Nederlandse poëzie uit verleden en heden.
Schrijf je nu in voor deze middag vol inspiratie!
register.gotowebinar.com/register/5889221085639609099
0 notes
Video
tumblr
Dichter des Vaderlands over de zwemelfstedentocht:
'Het is mooi dat dit ons verbindt' -24-06-2019
Bron: EenVandaag
Maarten van der Weijden finisht vanavond zijn zwemelfstedentocht in Leeuwarden. Dichter des Vaderlands Tsead Bruinja kijkt met veel bewondering naar zijn prestatie.
Dagenlang stond ieder bruggetje en ieder weiland langs de Elfstedenroute vol met mensen. Uit het hele land kwamen supporters om Maarten van der Weijden aan te moedigen. In de nacht verlichtten boeren met hun tractors de sloten, zodat hij niet in het donker hoefde te zwemmen.
'Het is mooi dat zoiets ons verbindt'
Ook Tsead Bruinja keek vol bewondering naar de zwemtocht van Van der Weijden. Bruinja is zelf ook een zwemmer en verloor zijn moeder aan kanker. Daarom heeft hij speciale verbintenis met Van der Weijdens doel: geld ophalen voor kankeronderzoek.
"Het is toch mooi dat zoiets ons verenigd. Het is de tijd van de grote verschillen die altijd benoemd moeten worden door de politieke partijen. Maar dit is iets wat ons verbindt", zegt Bruinja.
'Je ziet iemand overwinnen, dat geeft hoop' Volgens de dichter kunnen we niet ontkomen aan dood en ziekte. "Maar je ziet iemand overwinnen. Je ziet iemand bij wie het lukt en bij wie het de vorige keer niet gelukt is. Nu probeert hij het nog een keer en heeft hij geleerd en dat is typisch iets wat we zelf ook doen of zien ook, en dat geeft hoop."
Ik koos onderstaand gedicht om voor te lezen bij de uitzending. Het sneuvelde in de montage, maar is later alsnog online gezet.
Bedevaart
er moet ergens een borstenbegraafplaats zijn een laatste rustplaats voor onze moeders zusters en vrouwen hun afgesneden theezakje c75 of dubbel d
een plek waar ze heen kunnen als ze last hebben van fantoompijn of genieten van fantoomgenot
en wij zonen broers en vaders kunnen stilstaan niet bij het verlies van leven maar van een hap leven
een oord waar de borsten wachten op hereniging met de lichaamsdelen waar ze bij hoorden
netjes bevroren gebalsemd of in een minuscule urn
er moet ergens een begraafplaats zijn voor de trots van onze vrouwen
een eindpunt voor een bedevaart van melk lust en verdriet
*
Gedicht uit de bundel 'Stofsûgersjongers / Stofzuigerzangers' (Afûk, 2013)
De opname werd gemaakt voor het programma Eenvandaag bij een uitzending over elfstedenzwemmer Maarten van der Weijden die zich inzet voor meer kankeronderzoek.
https://eenvandaag.avrotros.nl/item/dichter-des-vaderlands-over-de-zwemelfstedentocht-het-is-mooi-dat-dit-ons-verbindt/
0 notes
Video
youtube
https://www.vpro.nl/boeken/programmas/collecties/genres/poezie/dichterbij.html
0 notes
Video
youtube
De oude dames
Poetry International Festival Rotterdam vroeg voor 'De mooiste gedichten van de wereld' 50 Nederlandstalige dichters een duik te nemen in de schatkamers van het festival.
Daar komt een boek van, er zijn tijdens Poetry voordrachten van deze favorieten te beluisteren en er zijn filmpjes gemaakt waarin Els Moors, Thomas Möhlmann, Anneke Brassinga en ik onze keuze toelichten en het gedicht ten gehoren brengen.
Ik koos voor 'De oude dames' van Laurence Vielle, vertaald uit het Frans door Jan H. Mysjkin.
DE OUDE DAMES
De oude dames weven uit nevel zondagen in familiekring ze spelden hun lippen op en knijpen de stilte op elkaar De oude dames zitten mooi rechtop mooi opgedirkt en als ze vallen breken ze De oude dames zetten kleine pasjes Er was een dag dat de oude dames touwtje sprongen dat ze achter de bus aan liepen dat ze zich buiten adem lachten De oude dames zwijgen de oude dames De oude dames hebben ogen van een blauw dat bleker en bleker en bleker werd door de regens De oude dames kruipen ’s avonds tussen hun kille lakens en slikken snoepjes om te slapen Toen ze nog geen gehoorapparaatje hadden, zeiden de oude dames de hele tijd wablief? wablief? wablief? wablief? wablief? Ze waren de tamtams van onze gesprekken Nu zwijgen ze, de oude dames De oude dames hebben lippenstift op hun vals gebit Wanneer de oude dames aanvoelen dat ze gaan vallen, rijgen ze hun schoenen vast aan om van minder hoog te vallen De oude dames nemen de trein van Brussel naar Parijs om bij hun 40-jarige liefde te zijn De oude dames luisteren naar de zee op de radio
De oude dames laten hun haar groeien. Er komt een dag waarop ze witte staartjes zullen vlechten voor hun 40-jarige liefde De oude dames begonnen vroeger vaak zomaar te zingen, maar nu, radioknop, radioknop, radioknop De oude dames halen hondenkoekjes uit hun tas en steken hun tengere hand door de hekken waarop geschreven staat ‘pas op voor de hond!’ De oude dames riepen op 1 december 1953: ‘’t is zover, eindelijk, ik vlieg!’ De oude dames kijken naar de andere balkons en zo zien ze of het mensen zijn die van bloemen houden of zelf de was doen De oude dames zeggen: ‘Ik ben nog niet zo rijp als mijn hersens. Mijn moeder zou nooit alles gedaan hebben wat ik heb gedaan’ De oude dames verstaan de kunst om de steken van hun brei op te halen omdat ze weten hoe ze de draad niet verliezen De oude dames luisteren naar de zee op de radio
De oude dames heten Christiane, Manon, Eglée, Clémentine, Roger, René, Léna, Alice, Philomène, Georgette, Marcèle, Alfred, Jean, Ginette… Het wordt de oude dames afgeraden om ‘Mevrouw’, ‘Mejuffrouw’ of ‘Weduwe’ op hun deur te zetten, om te koop te lopen met al te opzichtige juwelen, om vertrouwen te schenken aan lui die hun een dienst lijken te willen verlenen of die een inlichting willen, om zich te verzetten: hun leven is waardevoller dan hun rijkdom. Het wordt de oude dames aangeraden om op te passen, elkaars nabijheid te zoeken, om hulp te roepen, niet open te doen, zich te beveiligen, te vermijden, niet op te vallen, te bewaren, te voorkomen, te plaatsen, zich te wapenen… dat wordt gezegd opdat ze geen schrik meer zouden hebben, de oude dames! Ze zijn heel mooi, de oude dames, je hebt zin om hen in mijn armen te drukken, om hen lang over hun rug te strelen De heel oude dames delen vingertjesmaat de ziel van hun lange leven omdat ze weten hoe ze de draad niet verliezen ‘Hé, er wordt gebeld, dat is mijn zoon, hij was hier gisteren ook al, hij denkt dat ik doodga,’ zeggen de oude dames En ze luisteren naar de zee op de radio
Wat vreemd om alle oude dames bijeen te stoppen in een groot rusthuis, roesthuis Heeft u de oude dame gekend die tegenover de conciërge woonde? Hebt u gezien in wat voor een ellende ze gestorven is? Haar bed, de zetel, haar bed, de zetel Wat blijft er de oude dames nog over als ze geen familie meer hebben? Ze vragen maar één ding: te sterven Tegen de oude dames in ruste zegt Jean-Claude: ‘U heeft de toekomst voor u! U heeft de toekomst voor u zolang u niet dood is, oude dames!’ En een heel oude dame antwoordt hem: ‘Ga waar je wilt, sterf waar je moet, ik ben nergens bang van!’ En dan luistert ze naar de zee op de radio
*
Laurence Vielle, vertaald door Jan H. Mysjkin, uit haar bundel 'Herschepping van de wereld' (Poëziecentrum, 2013).
Het filmpje werd gemaakt door Lars Meyer en Jan Willem van Hemert.
0 notes
Photo



Republiek leidt wereld royaal om tuin
- nieuw DDV-gedicht bij expositie Scheepvaartmuseum
Hieronder twee fragmenten uit het pers bericht en daaronder het gedicht. De twee bijgevoegde afbeeldingen zijn onderdeel van de expositie die ook aandacht besteedt aan de schaduwzijde van het beleid van de Republiek. Deze twee afbeeldingen vormden de grootste inspiratiebron bij het schrijven van het gedicht. Wanneer je op de afbeeldingen clickt, krijg je de toelichting van het museum erbij.
"Op 10 mei opent Het Scheepvaartmuseum de nieuwe Hoofdgalerij met de presentatie 'Republiek aan Zee'. De tentoonstelling Republiek aan Zee laat zien hoe Nederland als maritieme natie is gevormd. Aan de hand van ruim 50 topstukken vertelt de tentoonstelling het verhaal van de Republiek in de 17e en 18e eeuw. De Hoofdgalerij is het nieuwe startpunt van het museumbezoek en toont hoe sterk de maritieme wereld en de Nederlandse samenleving al eeuwenlang verbonden zijn. De presentatie sluit aan bij het nieuwe museum-motto ‘Water verbindt werelden’.
Navigatiesystemen en Google Maps zijn tegenwoordig niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven. Ook brengt de overdadige hoeveelheid informatie op Instagram, Pinterest en Google binnen een paar clicks de wereld binnen handbereik. Hoe kon iemand in de 17e eeuw de wereld buiten zijn directe omgeving, en vooral buiten Europa, tot zich nemen? Hoe stelden de reizigers zich de wereld voor en hoe haalden zij deze wereld in huis? Het Scheepvaartmuseum opent op 10 mei de presentatie Cartografie & Curiosa. Deze laat zien hoe Nederlandse zeevaarders vanaf de 17e eeuw hun weg vonden en op welke wijze deze reizen het Europese wereldbeeld bepaalden."
REPUBLIEK LEIDT WERELD ROYAAL OM TUIN
wat wij hebben meegenomen heeft ons gevormd
land dat we in kaart brachten werd handel die we in kaart brachten werd volk dat we ons aanschaften
je kunt je personeel overal vandaan halen dachten wij
je kunt mensen aan je binden door hen te laten geloven dat het allemaal niet in jullie handen ligt geluk komt van boven rijkdom moet aan de top verzameld voordat het naar beneden sijpelt oorlog kun je voor je laten voeren door vreemdelingen en bedrijven zodat je zelf als bedelaar door het leven kunt blijven gaan
en als barmhartige samaritaan spring je op de bres waan je je daden groot
maar wie op de pof leeft van een gesust geweten leeft in geleende tijd
en wie wacht op de beloning na de eindtijd is met zijn lekke pronkjacht verwikkeld in een spiegelgevecht
lood om oud vlees
er is personeel dat een aandeel eist en dat je van de kaart zal brengen
wat heb je hun gevaarlijke dingen geleerd met je kralen wapens en schelpen
door wat je hebt meegenomen ben je gevormd maar niet af
de zee splijt vanzelf een tweede keer nog even dan ben je zelf de trofee
*
https://www.hetscheepvaartmuseum.nl/
0 notes
Photo


Naar aanleiding van de gebeurtenissen in Christchurch en in Utrecht de afgelopen dagen, schreef ik twee gedichten. 'Zijn we er klaar voor' staat vandaag in NRC Next en de NRC. Het was mijn eerste reactie.
Door de complexiteit en de onduidelijkheid rondom wat er zich in Utrecht afspeelde, schreef ik gisterochtend als tweede gedicht 'En dat kan maar de wereld is veranderd'. Beschouw het als een b-kantje of een dubbel a-kantje.
P.s. Gisteren deelde ik ook een link naar een gedicht dat Ingmar Heytze schreef voor Met het oog op morgen op Radio 1. Dat gedicht kun je lezen via de volgende link: https://www.nporadio1.nl/homepage/15357-het-werd-stil-dichter-ingmar-heytze-ziet-utrecht-veranderen-na-aanslag
0 notes
Video
vimeo
poetry machine (Joost II Sickenga) : Tsead Bruinja - dichter des vaderlands + Harp and Soul Music HARPMACHINES Jaren geleden werkte ik mee aan Wintertuinproductie De Uren waarvoor twaalf dichters de afzonderlijke uren van de dag beschreven, waarna de gedichten werden geanimeerd en als screensaver dienst konden doen.Harpiste Anne Vanschothorst mailde mij dat zij muziek heeft gemaakt bij mijn gedicht. Ik deel het hieronder.Credits voor het filmpje, het gedicht en de muziek: producer : literair productiehuis de wintertuin animatie : joost II sickenga gedicht : tsead bruinja percussie : arthur bont harp : anne vanschothorst
0 notes
Video
youtube
Tsead Bruinja op de Nacht van de Poëzie 2018 - VPRO Poëzie
Fryske Foardracht / Friese voordracht Fan de syklus / van de cyclus 'Yn 'e kjeld in freon fine / In de kou een vriend vinden'
De Nederlandse ondertiteling plaats ik hieronder.
in het huis van een ander wonen en daar een thuis in vinden
in de naam van een ander kruipen en daar een stem in vinden
je laten vallen in de put van een ander en eruit opgetakeld worden
nieuw leven blazen in een oude huid
een stukje pad eraan leggen en het werk niet afkrijgen
opnieuw zeggen wat een ander heeft gezegd
en in dat andere een thuis vinden
*
in de wond van een ander wonen en met hem wachten tot het opknapt
leren wat een ander heeft geleerd het met hem meeweten en je naam erbij zetten
zeggen wat een ander heeft gezegd en die woorden gebruiken totdat je ze vertrouwt
een paardenrug leeg laten het hek openzetten de avond voeren
oplopen met de zon en je mond niet heel krijgen het woord achterlaten
omdat het te groot is omdat het je klein houdt
een nieuwe wond maken
*
de huid willen verlaten omdat ze te ruim zit
de ruimte willen volmaken vanwege het bewoonbare woord
het bed opmaken de nachthuur opzeggen
een opstand aanvuren de rand weghalen
het vuur kalmeren de aankomst afzeggen
de huid insmeren de stok bijsnijden
een boom laten staan
in de kou een vriend vinden in het zuur een bloedverwant
*
van grond afscheid nemen het recht op wat was toegezegd verliezen het laten vervliegen
en jubelen
met een schets langs de deuren gaan een opstandig plan bijsturen
een potlood overdragen dat nooit is gevallen
nooit gebroken
een grap vertellen over hoe petrus simon van gitta de lucht uit bad en met zijn knieën kuiltjes in de harde vloer drukte
de eenvoud vermenigvuldigen je publiek niet onderschatten en met de clou beginnen
niet alle wonden zijn dodelijke wonden alle wegen wel paden
aan een droom willen krabben
in je eigen wond wonen je eigen bloed nuttigen
*
ze schopten anno sjoerd en ze schopten titus
ze schopten anno sjoerd en ze schopten titus tot de pater bloedde en de bloedende zei
wij zullen voor die mensen bidden zodat ze tot inzicht komen
collectieve armoede zou de zaak kunnen keren
het kasteel van de ziel kregen de laarzen niet kapot
in een brillendoos onder zijn oksel bewaarde hij de hostie waar het hele kamp mee gezegend werd
hij weigerde te geloven dat de dorre grond geen vrucht kon dragen
ze schopten titus en ze schopten anno sjoerd in mijn ogen een raadsel dat een raadsel vervloekt
ze schopten om schoenen die te smerig een bed dat niet netjes genoeg
vertrouwen in het hoge een smalle akker voor de een onwrikbaar fundament voor de ander
hij wist wat hij bij zich droeg dat wat in alles zit
ook in de broeder die lappen om de zweren
onder zijn voeten bond
*
wisseltong
het grootste gelijk van de wereld heeft handlangers
het oudste gelijk kent alleen voorbijgangers
het grootste gelijk van de wereld slaat regelmatig met de vuist op tafel
het oudste gelijk laat alles zomaar van zich afglijden
wij verleggen rivieren hangen klokken aan muren en torens
het gelijk van de tijd weet het zeker we zijn op de terugreis het verhaal is rond
vind jij dat ook?
het kleine gelijk is de bruid het grootste geluk haar tong die mij opzoekt en tegenspreekt mijn gezwets tegen het licht houdt
mij laat werken aan een oorlogslied over een man die gezond en wel weer thuiskomt
0 notes
Video
vimeo
NPO-Radio-4-fbdown.net from Tsead Bruinja on Vimeo.
Dichter des Vaderlands Tsead Bruinja draagt het gedicht 'Ik zeg tegen je' voor met Marcus van den Munckhof live op cello.
ik zeg tegen je dat het je moeder niet hetzelfde zal vergaan als de mijne
je vraagt hoe oud ik was toen ze overleed
ik zeg dertien en ik was elf evenoud als jij toen ze ziek werd
ik zeg je kunt altijd met me praten en jij knikt dat je dat weet
daarna doen we een wedstrijdje wie het hardst kan fietsen
en we staan voor de deur van een vriendje dat net zijn lange haar af heeft laten knippen voor een goed doel
en je gaat naar binnen en je staat in de deuropening met je lange haar en open gezicht
en we zien elkaar en je loopt niet meteen door de trap op naar het vriendje bij wie je mag spelen
en het mag je moeder niet zo vergaan als de mijne want zij is mijn beste vriendin en zij is je moeder
Opgenomen tijdens nporadio4.nl/deochtendvan4/margriet-vroomans op 31-01-2019
0 notes
Video
youtube
Dichter des Vaderlands Tsead Bruinja draagt het gedicht 'Ik zeg tegen je' voor met Marcus van den Munckhof live op cello.
ik zeg tegen je dat het je moeder niet hetzelfde zal vergaan als de mijne
je vraagt hoe oud ik was toen ze overleed
ik zeg dertien en ik was elf evenoud als jij toen ze ziek werd
ik zeg je kunt altijd met me praten en jij knikt dat je dat weet
daarna doen we een wedstrijdje wie het hardst kan fietsen
en we staan voor de deur van een vriendje dat net zijn lange haar af heeft laten knippen voor een goed doel
en je gaat naar binnen en je staat in de deuropening met je lange haar en open gezicht
en we zien elkaar en je loopt niet meteen door de trap op naar het vriendje bij wie je mag spelen
en het mag je moeder niet zo vergaan als de mijne want zij is mijn beste vriendin en zij is je moeder
Opgenomen tijdens nporadio4.nl/deochtendvan4/margriet-vroomans op 31-01-2019
0 notes
Video
https://tseadbruinja.typepad.com/tsead_bruinja/2019/01/terug-naar-de-ogen-van-sibiu.html
0 notes
Audio
(Tsead Bruinja) In een uitzending van het Den Haag FM radioprogramma Het Woordenrijk bespreken Harry Zevenbergen, Diann van Faassen en Ricco van Nierop het eerste gedicht (en de krullen) van Tsead Bruinja als nieuwe Dichter des Vaderlands en hoor je het gedicht.
0 notes
Video
vimeo
René alias Tsead Bruinja doet Donald Duck na from Tsead Bruinja on Vimeo.
Maxima was bij de opening van het Fries Museum. Tsead Bruinja trad daar op. Lucky TV maakte daar deze impressie van.
Lucky TV haalde het gedicht dat ik schreef voor het Fries Museum even door de Lucky Vertaalcomputer en hij heeft de code gekraakt. Nu weet ook ik eindelijk wat ik allemaal versleutel. Ik ben namelijk eigenlijk René die al die tijd en in elk gedicht weer het geluid van een verkrachte eend na.
0 notes