tzwlmp

[tzwlmp]

Drapetomania

Θέλω να φυγω σήμερα.

Θα ηρεμήσει και η μαμά μου,

Την ταλαιπωρησα πολύ,

Δεν της αξίζει η θλίψη που της προκαλώ, Δεν της αξίζει να θέλει να χαθεί εκείνη.

Απογοήτευση, αν φυγω θα είναι λύτρωση για εκείνους.

Θέλω να φύγω σήμερα.

Θέλω να φύγω μα είμαι δειλή.

Ποσο φοβάμαι να φύγω.

Περιορίζομαι στις γροθιές στο κεφάλι μου Να σπάσει το κεφάλι μου.

Εκαψα τα χέρια μου πάλι,

Να καω ολόκληρη

Να φύγω.

Θα σπάσουν οι φωνητικές μου χορδές

Θα σκιστει το στήθος μου να δείτε τι νιώθω. Πόσο φοβάμαι να φύγω.

Μα σήμερα θέλω να φύγω όσο τίποτα.

Υπερβολική δόση καφεΐνης να νιώθω την ταχυκαρδία.

Κρυώνω.

Θέλω να φύγω σήμερα.

Είμαι κάτι σαν καρκίνος στις ζωές των άλλων.

Τους καταστρέφω αργα.

Έπειτα φιλάω στο στόμα την αυτοκαταστροφή ελπίζοντας να σαπίσουν τα πνευμόνια μου.

Αν μείνω θα σου προκαλέσω και άλλη δυστυχία

Αν φύγω πάλι δυστυχία

Με συγχωρείς που απέχω από την αισιοδοξία.

Με συγχωρείς που δεν προσπαθώ.

δεν προσπάθω για τίποτα,

Σε κλωτσαω στο πρόσωπο, Ματωνεις, Θέλω να φύγω.

-Γράφω για να μείνω μα πόσο θα αντέξει ενα στυλό, Σε λίγες σελίδες θα αδειάσει και το τετράδιο μου.-

Η μανα μου με κοιτάει με λύπηση Οι φίλοι μου με κοιτάνε με λύπηση, Ο πατέρας μου άλλοτε δείχνει λυπημενος στη Φωτογραφία Και αλλοτε οργισμένος.

Ισως επειδή και εκείνος πίστευε σε εμένα Ισως επειδή δεν τον χαιρετησα πριν φύγει.

Θέλω να φύγω σήμερα.

Να φύγω πριν αποτύχω πάλι

Να φύγω πριν γράψω κάτι ομορφο

Να φύγω πριν με αγαπήσετε

Να φύγω πριν σας αγαπήσω κι άλλο.  

[tzwlmp]

“Let me photograph you in this light in case it is the last time.”

— Adele

[tzwlmp]

Σ'αγαπώ , ναι σ'αγαπώ γιατι ενα σου φιλι με ταξιδεύει στα σύννεφα , μια σου αγκαλιά πηγαίνω σε εναν δικο μου κοσμο ..σε ενα κοσμο που ανήκω μονάχα σε σενα , σε σενα για πάντα μοναχα , ολα εκει ειναι πανέμορφα και ζέστα σαν τα όμορφα σου ματια λαμπερά οπου ακτινοβολούν ηλιαχτίδες ήλιου .. ενα χαμόγελο σου συμπληρώνει κάθε ραγισμένο κομμάτι οπου υπάρχει μεσα στην καρδιά μου , δεν υπαρχει ακριβής περιγραφή για το ποσο ευτυχισμένη είμαι πλαι σου αλλα αλήθεια ξερω οτι ολο αυτο θα κρατήσει παλι για λιγο αλλα ρε γαμωτο θελω να το ζησω και ας σπάσει η καρδια ξανα σε χιλια κομματια!

[tzwlmp]

Φαντάσου ότι οι άνθρωποι ήταν ρούχα. Τώρα φαντάσου να έχεις ένα ρούχο που το λατρεύεις όσο τίποτα. Το φοράς και νιώθεις τόσο όμορφα. Σε κάνει να νιώθεις μοναδικός. Όλα πάνω του σου αρέσουν, το ύφασμα, τα σχέδια, το πως εφαρμόζει και αγκαλιάζει το σώμα σου.

Τέλειο έτσι;

Τώρα φαντάσου αυτό το ρούχο ξαφνικά χαλάει, σκίζεται. Δεν είναι πια το ίδιο. Το ρούχο που αγάπησες τόσο δεν είναι όπως ήταν. Το αγνοείς όμως το σκίσιμο. Δεν σε ενοχλεί και τόσο πολύ. Στο κάτω κάτω ένα απλό σκισιματάκι είναι, δεν τρέχει κάτι.

 Όμως όταν κάτι το αμελείς γίνεται χειρότερο. Το σκίσιμο μεγάλωσε και τώρα χρειάζεται ράψιμο. Εσύ προσπάθησες να το φτιάξεις. Το έραψες σε εκείνο το σημείο πολλές φορές για να είσαι σίγουρος πως δεν θα χαλάσει χειρότερα. Το μπάλωμα όμως έκανε το σκίσιμο να φαίνεται πιο έντονα. Το σημείο αυτό δεν είναι  απαλό όπως το υπόλοιπο ρούχο, σου γδέρνει το σώμα  και σου κάνει πληγές. Το ρούχο αυτό δεν θυμίζει σε τίποτα αυτό που ήταν κάποτε το αγαπημένο σου. Πόσο ξεχωριστός να νιώθεις σε ένα μπαλωμένο ρούχο.

Η λογική λέει πως αφού το ρούχο χάλασε  εσύ πρέπει να το πετάξεις.

Σωστά;

Και βέβαια δεν το κάνεις. Μπορεί να σταμάτησες να το φοράς γιατί σου δημιουργούσε πληγές. Αλλά το κρατάς στην ντουλάπα. Ξέρεις σε εκείνη τη στοίβα με τα ρούχα που ενώ τα βλέπεις, αποφεύγεις να τα φοράς γιατί έχουν κάποιο ελάττωμα.

Έτσι γίνεται και με τους ανθρώπους.

Τους βλέπουμε, τους ερωτευόμαστε, πιστεύουμε ότι θα είμαστε πάντα μαζί. Μα οι σχέσεις φθείρονται ακριβώς σαν τα ρούχα. Και εσυ προσπαθείς να βάλεις σε μια τάξη τα ασυμμάζευτα. Να διορθώσεις τα στραβά. Αλλά όσο και αν προσπαθείς, δεν βγαίνει άκρη. Βαθιά μέσα σου το ξέρεις κι εσυ ότι έχει τελειώσει, αλλά προτιμάς να προσποιείσαι ότι όλα είναι καλά. Ότι τίποτα δεν σας έχει επηρεάσει. Ότι όλα θα γίνουν ακριβώς όπως ήταν πριν. Προσπαθείς να το «ράψεις» για να μοιάζει όπως στην αρχή, τόσο λείο και απαλό. 

Αλλά μάταια.

Και έτσι κρατάς έναν άνθρωπο δίπλα σου ακριβώς όπως το ρούχο στην ντουλάπα. Δεν το πετάς γιατί δέθηκες μαζί του, αλλά δεν έχεις σκοπό να το ξανά φορέσεις.

[tzwlmp]

“Delibal θα πει τοξικό μέλι. Τόσο γλυκό και έντονο, ακριβώς σαν την αγάπη. Επικίνδυνο πολύ. Θα σε γλυκάνει, θα εθιστείς και θα θέλεις όλο και πιο πολύ. Μα η υπερβολική ποσότητα μπορεί να σε σκοτώσει. Όσο γλυκό και άκακο να σου φαίνεται τόσο το επικίνδυνο είναι. Η αγάπη είναι σαν το delibal,εθίζεσαι και στο τέλος σε σκοτώνει.”

—

[tzwlmp]

Δεν έχω αφήσει άνθρωπο να με δει όπως με έχεις δει εσύ, κι ούτε θέλω να αφήσω. Κι αν δεν νιώσεις σημαντικός μετά από αυτό, τότε δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να σε κάνει να νιώσεις έτσι.

[tzwlmp]

“Ξέρω πως αν παραδεχτώ ότι πονάω θα με ρωτήσουν, πόσο… Τι απάντηση να δώσεις; Με ποια μονάδα μέτρησης μετριέται ο ανθρώπινος πόνος; Με τι νούμερο; Με το ένα, με το πέντε, με το δέκα; Τους λέω λοιπόν ότι δεν πονάω και ξεμπερδεύω.”

— Έλλη Λαμπέτη

[tzwlmp]

Να του λες.

Να του λες: "Ο κόσμος είναι ασήμαντος. Εσύ είσαι το κέντρο του σύμπαντος."

[tzwlmp]

[tzwlmp]

“Θέλουμε ανθρώπους να μεθάμε μαζί τους, όχι να μεθάμε γι'αυτούς.”

— (via mes-twn-matiwn-sou-to-xrwma)

[tzwlmp]

Τούρτα γενεθλίων

Ένα κεράκι παραπάνω φέτος στην τούρτα σου. Για την ευχή σου λένε. Ποια ευχή πάω να ρωτήσω μα δεν το κάνω. Μην τους χαλάσω τη χαρά τους με τις υπαρξιακές μου χαζομάρες, σκέφτομαι και φυσώ τα κεράκια δυνατά.

Με θυμάμαι κοριτσάκι να περιμένω πως και πως αυτή τη μέρα. Να οργανώνω μέρες πριν το πάρτι με τον αδερφό μου, να φτιάχνουμε προσκλήσεις και γλυκά για φίλους. Και μόλις η μέρα αυτή φτάσει να βάζω τα καλά μου και να τους περιμένω όλους με ανυπομονησία να έρθουν σπίτι για να σβήσουμε την τούρτα που η μαμά πήρε από το αγαπημένο μου ζαχαροπλαστείο. Ναι εκείνο που περνούσα κάθε απόγευμα μετά το μάθημα και προσπαθούσα να συγκρατήσω τη λαχτάρα που μου δημιουργούσαν οι μυρωδιές των σιροπιαστών. 

Θυμάμαι ακόμα τη μαμά να φέρνει την τούρτα, τον αδερφό μου πάντα δίπλα μου να περιμένει, τον μπαμπά να βγάζει φωτογραφίες και εμένα να προσπαθώ να αποφασίσω πριν τελειώσει το τραγούδι γενεθλίων ποια από όλες τις ευχές που έχω σκεφτεί με το μικρο μου μυαλουδάκι θέλω να πραγματοποιηθεί. Να πάρω το καινούργιο παιχνίδι ή μήπως να γνωρίσω εκείνο το αγόρι από το σχολείο; Στο τέλος κατέληγα πάντα στο να είμαστε πάντα όλοι καλά, μη με πουν και εγωίστρια. 

Κοιτάζομαι τώρα στον καθρέφτη και προσπαθώ να βρω αυτό το μικρό κοριτσάκι με τα μακριά μαλλία, μα δεν το αναγνωρίζω πλέον. Πότε πέρασαν δύο δεκαετίες σκέφτομαι. Πόσο γρήγορα περνάνε οι μέρες, τα χρόνια… Τώρα το κοριτσάκι αυτό μου φαίνεται κάπως πιο ψηλό. Τα μαλλιά του είναι το ίδιο μακριά αλλά το στυλ τους είναι κάπως αλλαγμένο και τα φτιάχνει μόνη της πια χωρίς τη βοήθεια την γιαγιάς. Φοράει φόρεμα και ψηλά παπούτσια, όπως η μαμά. Μα όχι για να παίξει. Βάζει και μπογιές στο πρόσωπο, αντί στο χαρτί. Σωστή “γυναίκα”, σκέφτομαι.

Το σπίτι απόψε δεν θα γεμίσει κόσμο και φωνές. Οι γονείς μου θα πουν τα χρόνια πολλά από το τηλέφωνο. Οι παιδικοί φίλοι δεν θα είναι εδω για να παίξουμε και να φέρουν δώρα. Μα δεν πειράζει γιατί οι νέοι μου φίλοι φαίνονται πιο αληθινοί. Δεν παίζουν μα μοιράζονται προβλήματα. Ναι, σαν αυτά των μεγάλων που δεν με ένοιαζαν ποτέ γιατί θα τα έλυναν άλλοι. Μα κοίτα με τώρα πως αγχώνομαι, και ας μην λέω κουβέντα. 

Τώρα το “μικρό κοριτσάκι” ή η “σωστή γυναίκα” δεν ξέρει πια τι ευχή να κάνει σε κάθε γενέθλια της που έρχονται. Έχει καταλάβει πως οι ευχές αυτές δεν πραγματοποιούνται και κάθε φορά παλεύει να τις πραγματοποιήσει μόνη της.

Μικρέ μου εαυτέ, δεν είσαι και τόσο μικρός πια. Το κοριτσάκι που ήσουν κάποτε μεγάλωσε χωρίς να το πάρεις χαμπάρι, μα συνεχίζει να υπάρχει. Έχεις αποκτήσει τόσες αναμνήσεις και εμπειρίες. Άλλες καλές και άλλες όχι. Έχεις ακόμα να ζήσεις πολλά, το μόνο σίγουρο, εαυτέ μου. Όμως πλέον έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε νοιάζονται και δεν σε πληγώνουν. 

Κοιτάζομαι στο καθρέφτη και χαμογελάω. Το κοριτσάκι που ήμουν είναι ακόμα εκεί και ας μην το βλέπω. Χρόνια πολλά κοριτσάκι. 

[tzwlmp]

“όταν θα φτάσεις στο σημείο να συχαίνεσαι τα γενέθλιά σου τότε αναρωτήσου τι δεν πάει καλά!”

—

[tzwlmp]

Καταστρέφω όλα όσα αγγίζω. Έτσι, όταν με ρωτάς γιατί δεν θέλω να προσπαθήσω, να γιατί. Επειδή αγαπάω και νοιάζομαι τόσο πολύ για να καταστρέψω και εσένα..

Fuck..

[tzwlmp]

Μετά το πρώτο ποτήρι, βλέπεις τα πράγματα όπως εύχεσαι να ήταν. Μετά το δεύτερο, βλέπεις τα πράγματα όπως δεν είναι. Τελικά, βλέπεις τα πράγματα όπως ακριβώς είναι κι αυτό είναι το πιο φρικτό πράγμα στον κόσμο. – Oscar Wilde,

[tzwlmp]

Ξερω πως νιώθεις. Φοβάσαι. Ο φόβος είναι ο κυρίαρχος των συναισθήματων σου. Φοβάσαι ότι αν του πεις σ’αγαπαω , αν τον πάρεις μια πιο δυνατή αγκαλια, αν του πεις μου λείπεις αυτός θα φρικάρει και θα σηκωθεί να φύγει. Θα σε αφήσει με ένα σωρο συναισθήματα που δεν θα ξέρεις πως να τα διαχειριστείς. Φοβάσαι, φοβάσαι ότι σήμερα ίσως να μην σου στείλει, ότι θα ξυπνήσεις και δεν θα εχεις το καλημερα που αξιζεις. Φοβάσαι ότι σήμερα ίσως σε βαρέθηκε , ίσως είναι σήμερα η μερα που ��α τρέξει να φύγει μακριά σου. Φοβάσαι να μιλήσεις, να αντισταθείς, να φωνάξεις να πεις «με ενοχλει ο,τι κανεις σταματα» , γιατί ίσως σε πει γκρινιαρα και αχάριστη. Φοβάσαι , φοβάσαι να ζηλέψεις, να δείξεις ότι τον θες αποκλειστικά, γιατί θα βάλει τις φωνές και θα σου πει ότι νιώθει καταπιεσμένος και ότι εισαι ζηλιάρα . Φοβάσαι να τον πάρεις ένα τηλέφωνο, γιατί θα σου πει ότι τον ενοχλεις και δεν έχει καθόλου ελεύθερο χρονο. Φοβάσαι να πας από το σπιτι του για μια εκπληξη, γιατί ίσως πει ότι θέλει να μείνει μονος του σήμερα. Φοβασαι... άκουσε με καλα αν τα νιώθεις όλα αυτά, τωρα είναι η στιγμη να φύγεις. Δεν σου αξίζει να ζεις ετσι, δεν σου αξίζει να φοβάσαι. Φώναξε , πες τα όλα και σήκω φύγε! Αγαπη μου γλυκιά σου αξίζει μια ζωή που τον έρωτα θα τον ευχαριστιέσαι που θα σε αγαπάει και θα τον αγαπάς, που ο άνθρωπος αυτο θα σε γεμίζει, δεν θα φοβάσαι να του δείξεις πως τον αγαπάς, δεν θα φοβάσαι να τον πάρεις μια σφιχτή αγκαλια, δεν θα φοβάσαι για το τι σε περιμένει αυριο, δεν θα φοβάσαι να μεινεις κενή, δεν θα φοβάσαι να αντιδράσεις ούτε να ζηλέψεις. Θα σ’αγαπάει και θα σε θαυμάζει, άκουσε με...

[tzwlmp]

«Την πρώτη φορά που σε είδα, δε σε ερωτεύτηκα. Τη δεύτερη φορά που σε είδα, το χαμόγελό σου ήταν τόσο όμορφο. Την τρίτη φορά που σε είδα, σιγά σιγά η καρδιά μου άρχισε να χτυπά δυνατά. Την τέταρτη φορά που σε είδα, ήξερα ότι εσύ είσαι αυτό που έψαχνα».

B.A.B.Y (2014) - B.A.P

[tzwlmp]

Ερωτευμένοι

Μήνυμα.

Ανάγνωση μηνύματος.

Χαζό χαμόγελο στην οθόνη.

Απάντηση.

🖤