unutulmakk

[unutulmakk]

Bir gün iyileşiyor gibi hissediyorum ertesi gün yeniden karanlığa düşüyorum . Sonu olmayan bir döngü gibi hissettiriyor.

[unutulmakk]

Hayatın iniş ve çıkışları olduğunu biliyorum ama mutlu olmayı özlüyorum. Eskiden her şey hakkında tutkuluydum ve bir şekilde mutlu olmaya çabalıyordum. Şimdi kendimi uzun zaman önce kaybetmiş gibi hissediyorum.

[unutulmakk]

En kısa zamanda ölmeyi düşleyecek kadar yoruldum…

[unutulmakk]

ihtiyacım olan şeyler ve kisiler tarafindan terk edildim.

[unutulmakk]

Ait olmadığım yerlerle savaşım bitti..

[unutulmakk]

Uykumdan uyadırıp ağlatan bir acıydı…

[unutulmakk]

“Duyguları ifade edememek, derin olmadıkları anlamına gelmez…”

[unutulmakk]

insan bazen kaybettiği insanları değil de onlarla kaybettiği kendini özler.

[unutulmakk]

Bir kırgınlık var içimde, ağlayarak atamadığım…

[unutulmakk]

yara almamak için giydiği zırhı taşımaktandı bütün yorgunluğu.

[unutulmakk]

Ben senin kalbine hiç mi dokunamadım, hiç mi aklına gelip de bir boşluk hissetmedin, varlığım hiç bir iz bırakmadı mı, ben bu kadar mı kolay kaybolan bir anı oldum…

[unutulmakk]

Üzerimde hiç başlamadan biten hayallerin hüznü var…

[unutulmakk]

Dışarıya anlatamamanın ve hep içine içine anlatmanın o iflah olmaz sancısı.

[unutulmakk]

Çok değer verdiğin insanların sana aynı değeri vermediğini hissettiğinde sessizce uzaklaşmak..

[unutulmakk]

İnsan bazen yediremiyor kendine. Her şeyi paylaştığın, gözünde en ufak bir şüphe barındırmadığın birinin, bir sabah yabancılaşmasını. Sözlerinin diken diken oluşunu, içinde sessizce büyüttüğü kini sana savurmasını. Her fırsatta seni yok saymasını. Dün kalbinde yerin varken, bugün neden gözünde yük olduğunu anlayamıyor insan. Ne oldu da bu kadar değişti her şey? Bir günde hangi fırtına koptu da, biz böyle savrulduk..

[unutulmakk]

Nasıl olur bilmem de böyle olmaz ya. Böyle veda olmaz, bir insan yangın ortasında böylece bırakılmaz…

[unutulmakk]

Dokunsalar ağlayacakmışsın dokunmamışlar yine ağlamışsın...