wandelenddagboek-blog

[wandelenddagboek-blog]

Mag ik zijn? Voor één keer. Gewoon zijn. Mag ik voor één keer zijn wie dit masker verbergt?

[wandelenddagboek-blog]

Hoe mooi is het? Dat jij mij al gelukkig kon maken door alleen maar even adem te halen.

[wandelenddagboek-blog]

Het blijft mij verbazen hoe erg ik iemand terug kan willen, terwijl zij nooit van mij is geweest.

[wandelenddagboek-blog]

Iets in mij zal jou nooit loslaten

[wandelenddagboek-blog]

Alles wat ik heb is nog niet genoeg voor het kleinste stukje van jou

[wandelenddagboek-blog]

Zonder jouw lach zal ik nooit meer hetzelfde zijn.

[wandelenddagboek-blog]

Wanneer ik kijk in jouw ogen, zijn de verhalen die ik aan anderen vertelde allemaal gelogen.

[wandelenddagboek-blog]

Met jou in mijn armen, lijkt alles weer heel even te kloppen. Al blijft het bij die hele kleine seconde.

[wandelenddagboek-blog]

Jouw lach, weerspiegeld in mijn tranen.

[wandelenddagboek-blog]

16 november - 2 december

Leeg en verloren. Zelfs zo verloren dat ik al dagen niet meer kan schrijven. Mijn pen is bang het papier te raken en mijn vingers blijven kleven aan de toetsen. Een week in het buitenland doet mij realiseren wat ik mis, wat ik verloren heb. Jij, met stip bovenaan. Jou mis ik het meeste van alles wat ik ooit om mij heen heb gehad en man, wat doet dit pijn. Jij bent degene waaraan ik denk om drie uur 's nachts, als de zon mijn lichaam verlaat. Als het duister intreedt en sporen achter laat die doen vermoeden dat ik nooit het echte geluk zal kennen. Als er niets dan zwart is om mij heen en jouw vingerafdrukken als glow in the dark verf zichtbaar worden op mijn lichaam. De hechtingen, die zorgvuldig zijn aangebracht op mijn hart, loslaten en dezelfde schade weer aan de oppervlakte is. Dit gebeurt veel te vaak.. elke nacht weer.

[wandelenddagboek-blog]

Na een week in jouw onzichtbare greep, ben ik nu weer terug bij de leegte die ik zo goed ken

[wandelenddagboek-blog]

16 november 2015

Ik was te druk met het ontwikkelen van mijn eigen geluk om jouw pijn te zien

[wandelenddagboek-blog]

I will never forget the way the sound of your voice could make my demons dissapear

[wandelenddagboek-blog]

15 november 2015

I fell in love. Now all I feel is emptiness... a rare kind of numb.

[wandelenddagboek-blog]

Maar ik kan het niet meer. Ik ben leeg.

Een hoofd vol van leegte

[wandelenddagboek-blog]

In het donker is er maar één paar armen waar ik naar smacht

[wandelenddagboek-blog]

Verwaarloos nooit wie je bent om te worden wat een ander van je verwacht.