warriorofanxiety

[warriorofanxiety]

Gençliğimi elimden alıyor, ergenliğimi yaşamak istiyorum, herkes gibi eğlenmek, gerçekten eğlenmek,, en azından mutlu olmak, güvende hissetmek, huzurlu olmak istiyorum. Artık mutsuz olduğum konu bu olmasın istiyorum. Çok şey istiyorum galiba belki de bu yüzden herşey

10.03.20

13.54

[warriorofanxiety]

Büyü artık büyü. İnsanları panikletip üzmekten başka hiçbirşeye yaramıyorsun. Hala korkularını yenemeyen aptal bi çocuk gibi yaşıyorsun. Korkuların senin patronun olmuş seni yönetiyor, hiçbirşey yapamıyorsun. Cesaretsizin. Korkaksın. Geçmiyor. Ara veriyor ama geçmiyor, bitmiyor.

Annem ve babama belli etmemeye çalışıyorum bence başarıyorum ama bugün olmadı anladılar mı sizce iyi olmadığımı? İyi olmaya çalışıyorum çabalıyorum huzurlu olmak istiyorum. Artık normal bir insan olmak istiyorum. Herkes gibi. Herkesten farksız. Herkes gibi normal sorunlarım olsun istiyorum. Tek sorunum okuldaki derslerim, arkadaşlıklarım, veya klişeleşmiş aşk hayatımla ilgili olsun istiyorum. Saçma sapan anormal sorunlarım var. Yenemiyorum. Ruh hastası gibiyim ki zaten bi nevi öyleyim.

Kimseyi üzmemek için yemin ederim çok çabalıyorum. Çoğu zaman da başarıyorum. Ama kendimi yiyip bitiriyorum. Gerçekten sadece normal bir insan olmak istiyorum çok mu şey ya. Korkularımı yemekte hala çocukçayım. Diyorum ne zaman büyüyeceğim de geçecek. Ama çoğu zaman da yaşıtlarımdan olgun hissediyorum kendimi ve bence öyleyim de. Tek küçük çocuk kalmış noktam korkularımı yenememem.

08.03.20

[warriorofanxiety]

9 Şubat 2020

O çocuk yok, terk etti beni. Tekrar aşık oldum ama "23 temmuz 2019"da. Sevgiliyiz, hala. Gerçi şuan çok iyi gittiği söylenemez. Herneyse. Burayı özlemişim gerçekten. Bir yıl oldu.. Pek bir şey değişmedi. Sadece biraz olgunlaştım. Hislerim aynı. Hayatıma bir çok insan girdi. Liseye başladım. Berbat bir yer. Hala normal insanlar gibi değilim. Kimseye yansıtmıyorum ama değilim. Çok isterdim, istiyorum normal biri olmayı. Bir yıl çok uzun bir zaman gibi gelmesede gerçekten çok uzundu. Yazın güzeldi. Yazı seviyorum. 2020 kötü bir yıl olarak başladı. Ve ben düz geçtim. Derslerim kötü. Hayat kötü. Dayanmak lazım,, sadece sabretmek..

23.53`

[warriorofanxiety]

28 aralık` 2019

Bugün Cuma! Her şekilde bitti okul günü neyse iyi olmaya çalıştım. İyiyim iyi. Dün en son eski sevgilimle flörtüz yazmışım. O akşam bana çıkma teklifi etti. .;) onu nedensizce eskisinden daha fazla seviyorum, sarılmak istiyorum. İnşallah bi gün buluşucaz. Sürekli kavga ettik ama şuan aramız iyi 18.07.2018 den beri💘 bu arada bugün pedagog randevum vardı. Beni o kadar çok rahatlatıyor ki,, bir gün tamamen düzeleceğim inanıyorum başarabilirim

Nora, çevrimdışı olur mucks.

[warriorofanxiety]

27 aralık` 2019

Selamlar, 3 gündür blog yazmıyordum çünkü hiçbirşey yaşamadım dayanıyorum öyle günler geçiyor yarın cuma baya mutluyum. Sanırım eski sevgilimle şuan flörtüz:D kötü bir durum olduğu zamanlar veya aşırı mutlu olduğum zamanlar sizlerle paylaşacağım..

Nora, çevrimdışı olur mucks.

[warriorofanxiety]

24 aralık` 2019

Bugün pazartesi, herkezden gizli ağlayarak girdim okula yine. Dayanamayacak gibiydim ama dayandım tuttum bi yerlerden. Anneme bu sabah kağıdı vermeye başarabildim. Sabah annem yarı uyanıktı anne dedim, hı dedi buraya bi kağıt koyuyorum bunu okursun olur mu dedim ve odadan çıktım ağlayarak gittim okula. Ama zaman gittikçe iyi oldum, toparlayabildim birazcık en azından. Son tenefüs tost yedim aşırı acıkmıştım. Geldim eve, babam vardı evde ve aşırı mutlu ve enerjik karşıladı beni. Kitabım gelmişti kitabımı açtık babamla biraz konuştuk kitap hakkında. Sonra annemin odasına girdim kağıdı almışlarmı diye kontrol ettim, evet almışlardı. Çok heyecanlanmıştım. Miray annemlerin odasında yatıyordu, hemen onun yanına yattım. Aradan bi 10 dakika geçti ve odama gittim yatağıma yattım telefona bakarken birden masam dikkatimi çekti. Masamın üstünde yarı açık bir kağıt vardı ve tarih yazıyordu. Annem benim yazdığım mektubu neden benim masama koysun ki? Baktım ve mavi keçeli kalemle yazılmıştı hemen biraz yaklaştım ve evet annem bana mektup yazmıştı. Aşırı heyecanlanmıştım ve mutlu olmuştum. Hemen çaktırmadan kağıdı açıp fotoğrafını çektim annem ve babam evdeyken o kağıdı rahat okuyamazdım. Fotoğrafını çektim ve öyle okudum. Annem bana öğüt verici şeyler yazmıştı. Panik ataklarımla ilgili hiçbirşey yoktu yani, aşırı mutlu etti beni. Hiç bana geri mektup yazıcağı aklıma gelmezdi. Büyük ihtimalle babamada söylemiş :)

Nora, çevrimdışı olur mucks.

[warriorofanxiety]

22 aralık` 2019

Ne yalan söyliyeyim kötü bir gün değildi. Kalktım pubg oynadım aşırı büyük ve lezzetli bir kahvaltı ettim, malesef kursa gittim, aşırı sıkıcıydı ;( neyseki telefon götürebiliyoruz kursa. Derslerde kulaklık takıp çaktırmadan şarkı dinledim. Allah'ım noldum ben? Ha bu arada kursa gitmeden önce anneme o kağıdı vermeyi düşünüyordum ama gene veremedim:(( nasıl vericeğim hiç bilmiyorum. Eve geldim aslında baya eğlendim. Eski sevgilim nasılsın mesajı attı ne yalan söyliyeyim aşırı şaşırdım. Ona karşı duygularım karışık bazen hoşlanıyorum bazen nefret ediyorum hep böyle. Bugün hiç dinlemediğim kadar şarkı dinlemiş olabilirim. :) Yarın kursa gitmiyeceğim yaşasınn:)))

Nora, çevrimdışı olur mucks.

[warriorofanxiety]

21 aralık` 2019

Merhaba, direk konuya giriyorum bugün neler oldu? Yoruldum, okula gitmek istemiyorum bunu sonsuz kere söyleyebilirim. Dersler beni çok sıkıyor ölü gibi geziyorum. Tenefüslere çıkmıyorum yemek yemiyorum sürekli birşeylerden korkuyorum bir şey olacağından korkuyorum. Zar zor okul bitti. Güzel şeylerde oldu tabi yılbaşı çekilişindeki hediyem geldi melanie martinez kılıfı :) Günün tek güzel şeyi buydu. Tüm gün boyunca anneme anlatamadığım panik ataklarımı,düşüncelerimi, yaşadıklarımı bir kağıda yazdım baya uzun oldu eve gelip ilk iş ona verip odama gitmeyi planlıyordum. Her neyse eve geldim herşey güzeldi Miray normalden daha uysaldı her şey iyiydi aslında, sonra bir anda bir şey oldu Miray yüzünden tabiki. Annem bağırdı durdu sürekli. Uzun zamandır annemden dayak yememiştim. Annem Miray yüzünden sinirleniyor darlanıyor oda bunun farkında ama işi sonuçta. Ne yaşadığımı anlamıyorlar ki. Şuan o yazdığım kağıdı asla vermiyceğim. En azından bugün vermiyceğim. Neyse geçicek diyorum bunlar inşallah.

Nora, çevrimdışı olur mucks.

[warriorofanxiety]

20 aralık` 2019

Şimdi gelelim günlük kısmına,, bugün neler oldu neler yaptım ? Hiçbirşey. :) Ders çalışmadım, gezmedim, dışarı çıkmadım sadece yattım. Biliyorsunuz ki bugün kar nedeniyle okullar tatildi ve ben sadece yattım, yemek yedim, sonsuz telefona baktım, kitap okudum, şarkı dinledim. Aslında bugünün tatil olması o kadar güzel oldu ki çünkü bugün fen dersi vardı. En son ki panik atağım orda oldu ve ben oraya asla girmek istemiyorum tahmin edemeyeceğiniz kadar kaygılanıyorum. Okulda dayanamıyorum her ne oluyorsa okulda oluyor. Hiç bir şekilde rahat olamıyorum. Sürekli panik ataklarımı düşünüp kaygılanıyorum. Kafamı ne kadar dağıtmaya çalışsamda başaramıyorum. Bir gün okulda ölüceğim diye aşırı korkuyorum. Bazen gerçekten abartıyor gibi görünebiliyorum, ama hiç bi hareketimi bilerek yapmıyorum. Ve bir de şey hani okulda kötüyüm korkuyorum falan evde çok iyiyim mutluyum huzurluyum ya, öğretmenler bilerek yaptığımı düşünüyor hani sadece okulda kötüyüm ya o yüzden. Aslında hak veriyorum benim öğrencim de böyle olsa bende öyle düşünürüm ancak gerçekten beni tanıyorlarsa böyle düşünmezlerdi. Neyse ya hayat bu, babam herşeyin zamanla geçiceğini söylüyor kafana takma herşeyi diyor. Evet zamanla geçecek inanıyorum fakat kısa sürmeyecek. 2 aydır yaşıyorum hala geçmediyse kolay geçiceğini düşünmüyorum. İnşallah en yakın zamanda düzeleceğim, düzeleceğim, düzeleceğim..

Nora, çevrimdışı olur mucks.

[warriorofanxiety]

Korkularla baş edememek:/

-- Hepimizin büyük sorunu, yada sadece benim saçma sorunum. En ufak şeyden aşırı etkilenebiliyorum ve bu beni çok yıpratıyor. Ve şu son 2 aydır aşırı hassasım ve bu konu öyle karanlık korkusu hayalet korkusu falan filan değil sadece hastalık korkusu. Sağlık korkusu, ölüceğim korkusu, bayılacağım, kalp krizi geçireceğim korkusu. Hiç birine anlatmaya cesaret edemediğim korkularım. Ve baş edemiyorum ne kadar denesem bu korkularımı yenemiyorum. Beynim o korkuları yerleştirdi ve sadece ben o korkuları ordan çıkarabilirim ama bunu 2 aydır başaramadım. Umudum yok. Yardım çoğu kez aldım pskiyatriye gittim ilk önce, pedagoga gittim hala da gidiyorum haftaya randevum var mesela. O nefes egzersizleri falan filan hepsi işe yaramıyormuş gibi geliyor. Hani neden? Çok sorguladım 2 ay boyunca hayatımda hiç yaşamadığım kadar büyük bir çöküş yaşadım. Aşırı fazla sordum neden ben diye,, bir şey mi yaptım cezamı çektim hadi tamam bu kadar yeter dedim, nerdeyse her gece ağladım korktum. Çok gereksiz korkular ve ben çok sıkıldım. Okuldaki bazı arkadaşlarım bile bazen numara yaptığımı düşünüyorlar :D komik gerçekten 2 ay boyunca ben neden böyle mutsuz olmayı tercih edeyim? kusura bakmayın arkadaşlarım, iyi bir oyuncu değilim, size yaptığım haraketler, davranışlar yapmacık geliyor olabilir ama şunu bilin ki insanların benim hakkımda ne düşündükleri inanın ki gram umrumda değil. Benim tek istediğim eskisi gibi olmak. Mutlu olmak, korkmamak,huzurlu olmak,eğlenmek. Gerçekten size numara yapacak halde değilim:) Üstelik bunu sadece arkadaşlarım değil öğretmenlerim bile düşünüyor. Gerçekten bunları düşündükçe gülesim geliyor. Sanırım hayatlarında hiç anksiyete yaşayan arkadaşları olmamış diye düşünerekten bir şey demiyorum. Bu arada bana psikiyatrim kaygı duygumu biraz da olsa yenmem için bir ilaç verdi 1 aydır kullanıyorum ama etkisini göremiyorum sanırım :/ Bugünlük korkularımla ilgili yazı da bu kadardı görüşmek üzere ♡

Nora, çevrimdışı olur mucks 🍒

19.12.2018▪

[warriorofanxiety]

Beni birazcık tanıyın`

Merhabaa:) şuraya biraz kendimden bahsediceğim,, maddeler halinde, en azından eğer blogumu okuyorsanız nasıl biri olduğumu bilerek okuyacaksınız..

1- tekrardan dile getiriyorum anonimim benim gerçekte kim olduğumu bilmeyececekiniz.

2- 14 yaşındayım 8. Sınıfa gidiyorum lgs mağduruyum :(

3- türkiyede yaşıyorum tabikide :d ve mart ayında doğdum.

4- aşırı zayıf bir insanım ne kadar yemek yesemde kilo almıyorum aynı şekilde boyum da pek uzun sayılmaz yaşımı göstermiyorum.

5- Melanie martinez hayranıyım onun dışında billie eilish ve xxxtentacion çok sevdiğim şarkıcılar.

6- doğuştan fenerbahçeliyim.

7- çok çabuk insanlarla kaynaşırım ve çok çabuk vazgeçerim sürekli fikirlerim değişir açıkçası bu benim pek hoşuma gitmiyor.

8- Şarkı dinlemeyi çok seviyorum sesim ne kadar kötü olsada hiç çekinmeden söylerim.

9- korkak bir insanım çok çabuk kaygılanıyorum kırılıyorum aşırı hassasım.

10- lahmacun, çiğköfte ve Hamburgeri çok fazla seviyorum.

11- bir sürü arkadaşım var çevrem geniş ama çoğu kişinin sevgisi bana yapmacık geliyor :( Her şeyimi anlatacak kadar güvendiğim biri sadece Eva.

12- sevgilim veya sevdiğim yok.

13- Derslerim hep iyiydi şu ana kadar hiç düz geçmedim veya teşekkür almadım :)

Şuanlık bu kadardı görüşmek üzere;))

Nora, çevrimdışı olur mucks 🍒

[warriorofanxiety]

19 aralık` 2019

Selam! Şuan aşırı mutluyum ama yarım saate geçer,, neyse okuldan çok daha erken geldim çünkü çok fazla kar yağıyor ve okullar tatil oldu :) Ayrıca bugün sipariş ettiğim çevrimiçi kızın 2. Kitabı geldi okumak için baya heyecanlıyım. Neyse bugün için aşırı kaygılanıyordum çok korkunç geçicekti çok fazla dua ettim tatil olması için ve bir anda kar tatili haberi geldi herkes çıldırdı falan her neyse. Şuan evdeyim ısındım her şey güzel, ve yarın da okul tatil. Neyse şimdi geçelim hislerime, her an panik atak geçiricem diye korkuyorum kaygılanıyorum. Ne zaman eskisi gibi olucam ben ? Eskiden yaptığım şeyleri hatırlayınca ben bunları nasıl yapabiliyorum diye kendime şaşıyorum. En çok fen sınıfından korkuyorum, stres yapıyorum. Çünkü nerdeyse hep panik ataklarım o derste oluyor ve aynı şekilde türkçe dersinde. Dün biraz büyük bir panik atak geçirdim ve anneme söyleyemedim şöyle oldu; öğlen olmuştu ve arkadaşımın bir kitabı vardı bende merak edip baktım ve okumaya başladım baya sardı ve sonra zil çaldı yarım saat boyunca kitabı okuyordum sonra arkadaşıma zaten ders rehberlik boş yani alabilir miyim dedim ondan sonra geri veririm falan dedim her neyse gittim sınıfıma rehberlik sınıfımız bizim fen sınıfımız oluyor. Başladım okumaya sonra bi anda içime bişeyler oldu kitaptaki kelimeler gidip geldi içim geçti fenalık geldi ve birden ayağa kalktım kapıya doğru gidince bir anda elimden kitabı düşürüp yere çöküp ağlamaya başladım neyseki arkadaşlarım panik ataklarımı biliyorlar. Hemen beni sakinleştirmeye başladılar sonra müdürün yanına gittim ve müdürün bana dediği şey "yemek yemedinmi kendine baksana ölüceksin tabi başın döner" dediği şey sadece buydu. Oysaki bunun yemek yemekle gram alakası yok. Kimse beni anlamıyor bence. Neyseki anlayan biri var seni seviyorum Eva♡ Şimdilik bu kadar dediğim gibi panik ataklarla anlatacağım çok şey var size şu anlık bu kadardı :)

Nora, çevrimdışı olur mucks 🍒

[warriorofanxiety]

Neden burayı açtım?

Merhaba, nasıl konuşucağımı bilmiyorum ilk kez böyle birşey yapıyorum ve çok heyecanlıyım. Öncellikle kendimden bahsedeyim, 14 yaşındayım 8. Sınıfa gidiyorum şu aralar pek mutlu sayılmam buraya içimi dökmeye geldim. Şöyle ki burası anonim kalıcak takma ismim Nora olacak :) Arkadaşlarım, yakınlarım böyle bir blogumun olduğunu bilmiyorlar ve bilmeyecekler. Sadece bir tane sanal arkadaşım var aşırı iyi anlaşıyoruz ve reel arkadaşlarımdan 100.000 kat daha iyi diyebilirim :) neden sadece o biliyor? Çünkü tek güvendiğim kişi o olduğu için değil oda benim gibi aynı şeyleri yaşıyor kaygılanıyor, panik atak geçiriyor. Beni anlayan benim durumumu bilen yaşayan bir yakınım olduğu için mutluyum. Her neyse bu panik ataklarım neden oluyor nasıl oluyor nasıl geçiyor bununla alakalı çok yazı yazacağım ancak bugün değil bu sadece açıklama postu :) Bu arada blog açma esintisi çevrimiçi kız kitabından geldi. Bilenleriniz vardır çok zevkle okuduğum bir kitap bende Penny gibi burda kendim olmaya çalışıcağım şimdilik bu kadar♡

18.12.2018▪

Nora çevrimdışı olur mucks🍒