welkominmijnkoffiehuis - Tumblr blog

[welkominmijnkoffiehuis]

de liefde en het leven

liefde is geen bloemen uit een geweer

of een witte vlag uit een statisch geel parlementsgebouw

ze verstopt zich onder de wervels van je handen

in je sporadische sproetjes en moedervlekken

ze leest oude dagboeken op mijn kinderkamer op een vergeten doordeweekse dag

ze schrijft niet alleen het verhaal van lippenstift op je huid

maar ze klimt in me

en ritst me dicht

liefde laat haar niet kennen

niet door sterrenkunde, geschiedenis of kunst

ik schrijf haar op papier

jij zet me klem tussen je dijen

ik schilder haar contouren in oranje rood geel

jij kleurt me in

ik lees haar

jij leest mij

liefde laat haar niet kennen

en toch zie ik in jouw ogen alles wat liefde overschrijdt

[welkominmijnkoffiehuis]

kunstreligie

wacht niet op de zomer

om je waarheid te maken

mooie woorden

die onbegrijpbaar zijn

voor iemand die opbotst tegen nostalgie

toch blijf ik de zomer

najagen

want in de zomer heb ik mij, lief

[welkominmijnkoffiehuis]

een nabijheidsgevoel

diep in de dag

hart opgezwollen

met mijn tederheid voor jou

de waard is de wacht

hoe de zomer ook cirkelt

ik zal keer op keer concluderen dat ik van je houd

[welkominmijnkoffiehuis]

als de ijsschotsen voorbij kunnen drijven

smelten zelfs

tot het regent

tot de liefde gestolen wordt

tot we er imposante bakstenen huizen mee kunnen bouwen

tot ik opnieuw boeken over japanse keukens kan lezen

dan is het leven zo slecht nog niet

[welkominmijnkoffiehuis]

huizen bouwen

liefde is niet ingewikkeld

het is zo simpel als het bouwen van een huis

in het hart van iemand anders

[welkominmijnkoffiehuis]

laagjes los

laagjes vast

wat is van mij

en wat is van een ander?

de tijd zit los

de tijd zit vast

ik wil het niet

maar alles verandert

mijn haren los

onze handen vast

midden in de zomerstorm van onregelmatigheden

lijk jij de enige constante

dus laat me niet los

houd me vast

en koester de weloverwogen illusie van

het komt allemaal wel weer goed

[welkominmijnkoffiehuis]

ik sprong in het diepe

het bleek ondiep te zijn

want we diepten samen de oceaan uit

tot aan de horizonlijn

ik voel me beter

door kinderdromen en zonneschijn

hoe hoog de golven ook kunnen komen

ze worden altijd weer klein

ik sprong in het diepe

ik zag de bodem niet

nu ben ik zeeziek

ookal zie je het niet

en dus zit ik opgesloten

in mijn eigen gevangenis van paniek

ik sprong in het diepe

maar het diepe was te diep

[welkominmijnkoffiehuis]

oceaandromen

ik sprong in het diepe

ik zag de bodem niet

nu ben ik zeeziek

ookal zie je het niet

en dus zit ik opgesloten

in mijn eigen gevangenis van paniek

ik sprong in het diepe

maar het diepe was te diep

[welkominmijnkoffiehuis]

de bloemenfabriek

ik fluisterde ‘ik hou van je’ in je oor

onder de invloed van tulpenprojecties

de lichtfabriek

ooit ervaar ik opnieuw

incomplexiteit in een museum

[welkominmijnkoffiehuis]

de lucht heeft allemaal verschillende laagjes

laagjes van ooit en meer

ik leg ons neer

waar we kunnen groeien

waar rozen bloeien

ik leg ons neer

en ik heb je, lief

[welkominmijnkoffiehuis]

ik heb soms het gevoel

dat ik een beetje achterblijf

iedereen gaat verder

en ik blijf steken in de tijd

ik bestudeer een traan

die langs mijn vingerlijnen glijdt

meestal houd ik haar op een afstand

maar eigenlijk is ze best mooi

nu ik eens goed naar haar kijk

ik voel hoe de regen

langs mijn lippen sijpelt

stoïcijns en verfijnd

ze is een warm welkom

na afsluiting van de bloesemstrijd

[welkominmijnkoffiehuis]

middernachtbibliotheek

ik zie jou

als ik in de spiegel kijk

dezelfde ogen

dezelfde dromen

en dezelfde kijk

op de werkelijkheid

vroeger droeg je me op je schouders

naar de zee

nu draag ik jouw gedachten

overal met me mee

ik ben bang, papa

in het donker

voor spinnen

voor doodgaan

maar ik ben het allerbangst, papa

dat mijn allergrootste angst

werkelijkheid wordt

een wereld zonder jou

ik wist altijd dat het kon

maar ik leef in sprookjesboeken

zoals jij me hebt geleerd

samen middagen slijten

in een wereld van papier

ik kan je niet missen papa

blijf je alsjeblieft nog even hier?

[welkominmijnkoffiehuis]

oktober en november brengen zonsopgangen en poëzie met zich mee

ik vind mezelf terug in herfstbladeren, kinderknuffels en sinaasappelthee

[welkominmijnkoffiehuis]

m’n lief

ik ken je regen

ik ken je pijn

we missen de bloemen niet

totdat de bloemen er niet meer zijn

maar m’n lief

ik ken ook verhalen

geschreven door de tijd

woorden kunnen snijden

tot het verdriet je hart inslijt

m’n lief

het zal nog even regenen

maar na regen komt altijd zonneschijn

de pijn is slechts voor even

en ik zal er voor je zijn

[welkominmijnkoffiehuis]

het orakel van lingebos 12

bijna alle woorden op de wereld worden toegewijd aan liefde, terwijl vriendschap altijd lijkt weder te keren met de zomerwind, ondanks afstandelijkheid en oneerlijkheid. al mijn vrienden hebben hun eigen atlas om te navigeren naar nieuwe plekken, nieuwe mensen, levenslessen. gelukkig bezitten we allemaal over een aantal pagina’s die ons eens in de zoveel tijd met elkaar herenigen. wat staat volwassenheid ons goed, wat staat kinderlijkheid ons beter, liefde is het allermooist, maar mijn alleroudste vriendschappen zijn mijn talisman.

[welkominmijnkoffiehuis]

bevrijdingsdag

we vierden samen de vrijheid in het schemerlichtencafé. alle schone schijn ging aan jou en je kamillethee voorbij. aan jou wil ik vertellen over mijn wereld, mijn vulpen en mijn hart.

[welkominmijnkoffiehuis]

van zuidoost naar oost naar de zevende hemel

met mijn bloemen doorkruis ik heel amsterdam. emotionele stabiliteit, openheid, verbondenheid en creativiteit zijn mijn nieuwste waarden; wellicht had ik ze altijd al en brengt juni ze naar de oppervlakte.