weromikal
weromikal
Szukam Życia
8 posts
Dla wszystkich zagubionych szukających swojego życia.
Don't wanna be here? Send us removal request.
weromikal · 9 years ago
Photo
Tumblr media
#drawing #friend #niemamtalentu #nudzimisie
0 notes
weromikal · 9 years ago
Photo
Tumblr media
Gorąco wierzymy w tysiące kłamstw. Nie potrafimy uwierzyć w jedną prawdę.
1 note · View note
weromikal · 9 years ago
Photo
Tumblr media
#women #face #drawing #pen #nudy
1 note · View note
weromikal · 9 years ago
Photo
Tumblr media
#women #drawing #face #art #pen #nudy
1 note · View note
weromikal · 9 years ago
Photo
Tumblr media
Taką piękną mamy zimę ;) #winter #walking #morning #poland (w: Czerwionka-Leszczyny gmina)
0 notes
weromikal · 9 years ago
Photo
Tumblr media
Znasz ten obrazek prawda? Obydwoje dobrze wiemy że ból psychiczny jest gorszy niż fizyczny. Jednego możesz się pozbyć docierając do jego źródła, drugi nie ma nawet swojego miejsca w ciele. Wiem że robisz to żeby wyrównać ten poziom bólu. Na ten moment, kilka chwil ból fizyczny staje sie mocniejszy. Ale to tylko moment, prawda? Dawno mimo wielu powodów nie sięgałam po tę "przyjaciółkę". Nie wiem czemu. Nie wiem też czemu by nie sięgnąć. Żebym wogóle cokolwiek wiedziała. Borderline. Magiczne słowo w dzisiejszych czasach najczęściej występujące. To i tak tylko kolejne określenie jednego. Piekła i pustki.
4 notes · View notes
weromikal · 10 years ago
Text
Kim ja właściwie jestem?
W nocy siedzę na podłodze i jem. Nie wiem czemu to robię o tej porze. Patrzę na klasowe zdjęcie. Również nie wiem czemu to robię. Patrzę na tych wszystkich ludzi. Wskazując palcem o każdym z nich mogłabym napisać osobne opowiadania, o niektórych najpiękniejsze tomy wierszy. Ale jedno mi w tym zdjęciu nie pasuje. Ja. Czuję się jakby ktoś wziął gumkę i powoli wymazał mnie. Nieobecna. Wymazana. Kim jestem?
1 note · View note
weromikal · 10 years ago
Text
Kiedyś może będzie koniec
Chciałabym kiedyś móc przeżyć dzień w którym będę mieć wszystko co mi potrzebne. Poczucie bliskości kogoś, znajomych i trochę wspólnej radości. Nawet w ciszy, ale z kimś. Żeby potem móc usiąść i móc zaśmiać się z tych którzy obecnie wbijają noże i poczuć się jak zwycięzca. Wreszcie. Mieć wszystko. I spijrzeć w lustro i zobwczyć TEGO człowieka, którego w sobie zgubiłam.
0 notes