zeynepakgun

[zeynepakgun]

'Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu'

~Ötenazi Okulu

[zeynepakgun]

Her büyük hayel bir hayalperest ile başlar.

[zeynepakgun]

Bedenin özgür olsa neye yarar, acıtır ruhunu içinde kalanlar...

[zeynepakgun]

“Sen hep çocuk kalmak isteyen deli dolu biriydin. Neden şuan hep ölmek isteyen kırgın birine dönüştün. Ne yaptılar sana."

[zeynepakgun]

"Sevgili geçmişim, unuttun mu, biz seninle neler neler inşa ettik, sadece hayatta kalabilmek için? Ne engelleri aştık, nelere direndik, kaç yoldan sürüne sürüne geçtik...Birbirimize ışık olduk. Sen benim ışığımdın, ben senin. Kaç karanlığı deldik ışıklarımızla, ama merak etme, biz her zaman bir yolunu bulur ve ışıkları tekrar yakarız, değil mi?"

[zeynepakgun]

Hepimizin renkli ışıkları var bu dünyada. Ailemiz, sevgilimiz,ruhumuz…Her ne olursa olsun hepinizi o karanlıkdan çıkmasını sağlıcak ışıklar var…. O ışığı bulun ve sonsuzadek kapatmayın. Herşey çok güzel olucak size söz veriyoruz Ege ve İzmir ….sözü

[zeynepakgun]

"Hiçbirşey demedi.Sustu.İnsanlar gerçekten üzüldüklerinde susar zaten."

[zeynepakgun]

"Artık uyu..." mesajı almadan uyuya bilen var mı?

[zeynepakgun]

O GÜN EVRENDEKİ BELKİ DE EN

KUVVETLİ YAĞMUR

YAĞIYORDU AMA

ONA BAKTIĞIMDA

SANKİ GÜNEŞ AÇTI.

[zeynepakgun]

İzmir gitti Ege bitti.

[zeynepakgun]

Kendime yakın gördüğüm şarkılar vardı

Tekrar tekrar dinledim.

Bazı cümleler vardı tekrar tekrar okudum.

Defalarca baktığım fotoğraflar vardı benim.

Bilmem kaç bin defa geri sardığım filmler.

Anlamadığım için değildi bu tekrarlamalar.

Fazla iyi anlatıyorlardı, fazla yakındılar.

[zeynepakgun]

bir bakıyorsun; hayatta yapamam dediğin şeyin başrolündesin.

[zeynepakgun]

bir balkondan aşağı bakıp, keşke daha yüksek olsaydı diyerek geri oturmuşsun. yükseklik korkuna ne oldu?

[zeynepakgun]

bazen, konuşmamak daha iyi hissettiriyor. hiçbir şekilde. hiçbir şey hakkında. hiç kimseye. çünkü elimi uzattığımda orada kimseyi bulamıyorum.

[zeynepakgun]

Sadece şu mesaj için tumblr hesabı açanlar nerde?

[zeynepakgun]

Bir çiçeği bir kitap arasında kurutursam o zaman unutur muyum her şeyi soruyorum sana? Kaçıncı bu kuruyan çiçek içimdeki anılar için. Her anıma eşlik eden bu acının adı seyyah belkide.. anlıyor musun?

[zeynepakgun]

"Söz..." diye mırıldandım hüzünle. Oysa ben artık sözlere inanmıyordum."