zkanzp - Tumblr blog

[zkanzp]

Yürümek;

yürümeyenleri

arkanda boş sokaklar gibi bırakarak,

havaları boydan boya yarıp ikiye

bir mavzer gözü gibi

karanlığın gözüne bakarak

yürümek!..

Yürümek;

dost omuzbaşlarını

omuzlarının yanında duyup,

kelleni orta yere

yüreğini yumruklarının içine koyup

yürümek!..

Yürümek;

yolunda pusuya yattıklarını,

arkadan çelme attıklarını

bilerek

yürümek...

Yürümek;

yürekten

gülerekten

yürümek...

[Nazım Hikmet]

[zkanzp]

Bazı nur içinde, bazı sisteyim. Bazı beni seven bir göğüsteyim. Kâh el üstündeydim, kâh hapishanedeyim. Her yere sokulan bir rüzgâr gibi...

.

.

[Sabahattin Ali]

[zkanzp]

Sokaklardan başka yerde bilinç yoktur, çünkü tarih yalnız

sokaklardadır.

[Albert Camus]

[zkanzp]

Dünya bu, insan yürür, yükselir, çıkar yokuşu, gayrı öyle olur ki ilk hareket noktasına bir daha dönüp bakmaz.

[Nazım Hikmet Ran]

.

.#vsco  #ig_dynamic #ig_objektifdünyası #ig_photo_life #ig_objektifdünyası #kadrajturkiye #landspace #travel #bendenbirkare #sharetravelpics #cityphotography #turkobjektif #travelphotography #zamanidurdur #resmeylehayati #natural #amazingplaces #instamood

[zkanzp]

Yaşama sevinci adına bir tutamağım kalmadı Ömür hanım. Bir garip boşlukta çiviliyim günlerdir gözbebeklerimden. Sahi nedir yaşamın anlamı? Geriye dönüyorum sık sık yanıt aramak adına, yüreğimin silik izler bırakıp, ağır yükler aldığı zamanın derin denizlerine. Bakıyorum umut karamsarlığın, sevinç acının azıcık soluk almasından başka ne ki? Yaşamsa gerçekle düşün umutsuz bir savaşı, her şeyi içine alan kocaman bir yanılsama... Değil mi yoksa?

[Ömür Hanımla Güz Konuşmaları]

.

.

.

.

[zkanzp]

Bir arayış ve özleyiş içindeyiz. Bu bir paradoks gibi...

.

.

.

[zkanzp]

İşte ondan sonra, kardeşim Hidayet, insanlığa öfkem başlıyordu; belki de ilk öfkelerimi bu oyunlar sırasında duymuştum. Çünkü, bütün gücüme rağmen oyuna geliyordum. Kendime kızıyordum. Çünkü oyuna geliyordum, anlıyor musun oğlum Hidayet, oyuna geliyordum. Oyuna gelmemeliydim, bana oyun oynanmamalıydı. Bütün gücümle uyanık kalmalıydım, başkalarının rüyalarını görmemeliydim. Ve kardeşim Hidayet, öfkelenince de onların bütün kusurlarını, küçüklüklerini, daha önce hoşgörüyle karşıladığım kendini beğenmişliklerini daha şiddetle görüyordum ve unutmuyordum. Onları kıskanıyordum, onları beğenmiyordum. Oynadıkları oyunu hiç anlamıyorlardı. YAŞAMAK İSTİYORLARDI, EN ÇOK BUNA KIZIYORDUM.

[Tehlikeli Oyunlar] . . . .

[zkanzp]

Zerdüşt ise halka bakıp hayret etti. Sonra şöyle dedi: İnsan, hayvanla üstün insan arasına gerilmiş bir iptir. Uçurum üstünde bir ip. Tehlikeli bir geçiş, tehlikeli bir yolculuk, tehlikeli bir geri bakış, tehlikeli bir ürperiş ve duraksayış…

[Böyle Buyurdu Zerdüşt] . . . .

[zkanzp]

Ağır, ağır çıkacaksın bu merdivenlerden, Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak, Ve bir zaman bakacaksın semâya ağlayarak…

Sular sarardı… yüzün perde perde solmakta, Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta…

Eğilmiş arza, kanar, muttasıl kanar güller; Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller, sular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer?

Bu bir lisân-ı hafîdir ki ruha dolmakta, Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta…

[zkanzp]

Aynı Dünya, benzer yollar, bambaşka hayatlar...

[zkanzp]

“bulut geçti, gözyaşları kaldı çimende

gül rengi şarap içilmez mi böyle günde?

bugün bu çimen bizim, yarın kim bilir kim

gezecek, bizim toprağın yeşilliğince”

“bu yıldızlı gökler ne zaman başladı dönmeye

ne zaman yıkılıp gidecek bu güzelim kubbe

aklın yollarıyla ölçüp biçemezsin bunu sen

mantıkların, kıyasların sökmez senin bu işte”

“seher yeli eser yırtar eteğini gülün

güle baktıkça çırpınır yüreği bülbülün

sen şarap içmene bak, çünkü nice gül yüzler

kopup dallarından toprak olmadalar her gün”

[Ömer Hayyam]

[zkanzp]

Ben en çok seni götürdüm giderken 

Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları 

Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı 

Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi

Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı 

Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı 

Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı 

Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı 

Ben... 

Yağmur... 

Ağladım...

[Yılmaz Erdoğan]

[zkanzp]

Hiyerarşik toplumun varlığı, uzun sürede, ancak yoksulluk ve cehalete yaslanarak sürdürebilirdi...

[G. Orwell - 1984]