#paprint

[josvinyl]

I GOT MY 1.5 X 1.5 PIC TAKEN SA PHOTOLINE KANINA TAPOS SHUTAAAAAA YUNG FLASH 😭😭😭😭😭😭 IT MADE MY FACE LOOK SO PAHSHAHAHAHA IT MADE MY FACE LOOK SO WHITE COMPARED TO MY NECK AND ITS KILLING ME

IM IN TEARS AKDJSKAHSHAHA

Dont ask me why i didnt request them to retake it I DID uhmm hehe one time (bc my hair weren't where they should be) but my shyness took over the next shot so HAHAHAHAHAHAH eedit ko nalang pls ill paprint tom otw to the review school 😭😭😭 its not that bad its not that bad (repeat until true)

And dress fitting!!

I cannot choose which color i like better but hsjdhsha (no body mirror in this haus so im comparing my skin tone to the dress instead hehe...we really need to get one tho hmm but we did try it on in the fitting room kanina) my sister likes the paler oneeee my mother alsoooo kaso idk if the dresscode will permit it cuz the dress needs to be shorter than the toga so Ill see after the toga fitting WAAAHHH

But personally i really dk 😭 send help lmao i think my sister pretty much did all the decision making today for the dresses (esp cuz i didnt have my glasses on and everything was a blur and its kinda...ewan ko ANDAMING COLORS it made me dizzy)

Grabe forever grateful for my sister's fondness for dolling me up 😭😭😭 my only role today was to keep us all three together kasi my companions keep going the opposite directions and im stuck in the middle HAHAHA i always end up having to fetch the other from a diff section (one is distracted w her phone, the other walks fast HAHAHAHAHAH it was CHAOTIC)

Okay but first ☝️ we're going up the stage tomorrow (practice) and i hope i dont trip ☝️ IM PRETTY EXCITED but also rlly nervous but IM EXCITED

ANDAMING NANYAYARI PSHSHAHAHAHAHAHAHAHA its a busy week buuuuttttt im having so much fun !!! So its fine hehe

[half-wingedbutterfly]

Gan'to ba talaga ang feeling ng ikakasal. Konting kibot lang, grabe na ang iyak ko. O tama ba ang sinasabi ng partner ko na sobrang sensitive ko? Hindi nga siguro valid yung feelings ko. OA ang response ko sa mga bagay bagay.

Nakikisama ako sa lakat ng events ng family and relatives niya. Ang iniisip ko, soon, magiging kapamilya ko na rin naman sila. Pero ba't ganon?

Parang kulang pa rin. Yung mga araw na 3hrs na lang itutulog ko kasi kaylangan makisama sa nanay at tatay niya kahit weekdays at may pasok pa ako sa gabi. Kesyo rest day niya at maaga ang uwi ng nanay niya. Ako ang laging nag aadjust. Pero bakit ganon?

Yung kasal. Lahat ng lapses sa pagpaplano, sakin ang sisi. Lahat kasi ng tao kaylangan i-please, except sa'kin. Gusto ko ng intimate wedding pero dahil gusto ng reunion ng nanay at tatay niya, nauwi kami sa 100 guests. Ngayon parang aabot pa kami sa 150 guests.

Nasabihan din ako na kesyo hindi raw ako makapag decide kung ano ang motif. Pero ang totoo, lagi kasing may comment ang nanay niya. At ang number one consideration ay wala kaming gagastusin. Ni ultimo infinity dress na less than 400 each sa shopee para sa limang babae sa entourage, ayaw niyang gastusan.

Tapos ngayon, nagkamali ako sa pangalan ng ISANG ninong sa printout. Parang pinagsakluban ng langit at lupa yung partner ko at may mali raw. To think ha na 15 pesos lang ang paprint. Walking distance sa bahay nila. Effort daw kasi puntahan. 😅

Ito na nga lang yung maiDDIY ko. Na ayaw pa niyang iconsider na DIY, at hindi naman daw from scratch lahat. Kundi, customized daw ang tamang term at magastos din daw.

Medyo nakakafrustrate na. Tama pa ba 'tong desisyon ko na magpakasal?

Hinihila na lang ako ng kahihiyan. Kasi nakapagsabi na sa mga magiging ninong at kamag anak. Pero sobra na yung stress. Parang hindi ko na rin nagugustuhan yung ugali na pinapakita ng partner ko. Sabi nila magiging 10x daw 'to kapag kinasal na kami.

Parang hindi ko ata kakayanin.

Nasa tamang landas ba ako?

Habang nakaupo ako ngayon dito sa sala. Napapaisip ako.

Mahal, ikaw lang ang dahilan bakit tinitiis ko na mag-isa dito sa bahay. Isa ka sa dahilan kung bakit hindi ako umaalis sa work. Kailangan kong magbayad ng monthly amortization para sa kinuha kong bahay para sa'tin. Kung tutuusin pepwede akong umuwi ng probinsya kanila mama at magsimula doon. Hindi ako papabayaan ni papa. Tutulungan niya ako makapaghanap ng trabaho. Pero hindi e. Nag-decide akong bumalik para sa'yo.

Tama nga ba ang desisyon ko?

[libritalia]

News #Libritalia I Templari di Giuseppe Cinquegrana #libromania #libro #libri #edizionitaliane #libritaliani #book #books #bookstagram #booklover #booking #selfpubblishing #paprint #libridaleggere #libritaly https://www.instagram.com/p/BsNBNGcBAbe/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1e60kr7r4fnpx

[lottie-blr]

share ko lang yung goodnotes ko. gusto ko pong maging estetik pero pano ba huhuhu! im still looking for myself kaya magulo pa isip ko. hahahahaha

dati sa google calendar ako nag gaganito. mga points lang ng ganap ko sa buhay so parang diary na din diba? ngayon lang ako mej natigil dahil super busy at same lang naman ang ginagawa ko for everyday. pero pinipilit ko na i-record kahit papano yung ganaps ko. like alam mo yung, ang sarap kaya sa feeling ng may binabalikan ka. what i mean is yung happy memories kung baga.

dati plan ko mag paprint ng photos at ilagay sa photo album, hindi ko pa din nagagawa now. dahil lahat ngayon digital eh. dati kasi may photo albums kami sa ilalim ng mesa namin sa sala. alam mo yun, ang sarap lang balikan yung mga ganon.

ps: ako nag re-design ng trophy namin sa next event namin HUHU. hindi naman ako graphic designer o artist na as in alam yung pasikot-sikot ng lahat. alam ko lang ang basics. saka hindi alam ng iba na may kanya-kanyang forte ang mga GA/GD 😑 pinaka naeenjoy ko talaga yung pag momock-up, logo and illustrations. sa opis nga tingin samin ng boss namin na IT din kami at the same time. walastek diba? na may alam din kami sa hard drive and programming. lol design lang ang usapan hahahaha

[karlobears]

My boy!!! ; A;

Animal crossing commission for @pibolarbears oc Karlo <3

[pansamantalamo]

Kind of hindi marunong makuntento sa isa:

ME: paprint ako ng maraming pictures mo, tapos lahat yon mamahalin ko.

-c.m

[dafatkidinside]

i just love how sneaky u are. i remember our sneaky moments hahaha that time when i found out something na ginawa mo sa bar, u insist na sunduin kita sa house niyo in the middle of the night kasi u wanna talk pero di lang talk nyahaha we had sex sa baba ng bed kasi tulog mga kapatid cu hahaha our sneaky sex sa salas niyo kahit nasa taas lang mom and sibs mu. car sisig expresss, yung mga reason natin na print sa office pero something magical is happening hahaha hanggang sa "paprint" became a code for u know hhahaha and mga sneaky sex natin kahit may kasama tayong iba sa loob ng room. our midnight drive thrus and if bawal ka talaga umalis, take out ko na lang and eat tayo sa house niyo. And yung first ever overnight natin in a hotel sa tagaytay, my mom thought na nasa team building ako and ikaw nasa dorm. Little did they know nakain na tayo bulalo and swimming sa cold weather ng tags. sneaking with u is one of the most fun and intense experience in our relationship talaga. the idea of getting caught is terrifying but thats what makes it fun e hahaha being sneaky is in our blood and i hope u wont forget that 'cause i wont. i miss u pero lemme sneaky love u from afar muna.

[anne-cocoa]

A rundown of what happened in the past few days:

March 26, Sunday

Somewhere in San Mateo, Rizal. That food is yum yum. But the dessert was served in a small plate. It's a buko pandan jelly on a small plate.

Then drove back to Makati. Bomb is actually looking for a mechanic because Hanoi's handle bar lock is not working.

I can't remember what else we did. I think we went to MR DIY at Circuit and.. oh yeah, I think we went to Mcdo later that night.

March 27, Monday

So I ate the dreamy pancit canton in a cup.

We went to Tutuban Mall Center and fought. Char. Lots of pictures and videos. Naglaro din kami ng claw machine. And fuck u big brew di pala masarap.

And dumaan Intramuros hihi thank you my bomb for the roses. Also, Intramuros-Binondo bridge.

March 28, Tues

Di pumasok si bomby. Haha. Had our breakfast at Kfc Jupiter. Tapos we went to Swabz. Bilis lang. Then we had our dinner sa Andoks. Dumating pala mom ni Jc.

Thanks for the Hachimaki.

March 29, Wed

Umuwi na ako. Nagligpit ng onti bago umalis. Tapos yay. Ito may earphones na ako. Qcy T13. Goods naman.

Nag paprint kami ni mama sa tronix. Tas jabi tas chowking.

March 30, Th

Nag ayos ako ng vanity eme.

March 31, Fr

Naglaba na ako nung lingerie. Tas nag ayos nung 2nd level ng vanity eme.

Odba painting ko yan ang ganda. Paint by numbers pa more. Dumating na din yung boots ko. Makikita nyo soon.

Bye.

[jrmsrolando-56]

Kanina hapon ay pumasok na ako sa school at nag check kami ng assignment pag kalipas ng gabi gumawa ako ng assignment sa isang kong subject at mag pa-paprint bukas.

[overthinkeratmidnight]

Gusto ko magkwento sayo kung gaano kagulo ngayong araw

Sa paggising ko sa umaga na sobrang bigat ng pakiramdam pero pinilit pa rin bumangon kasi may kailangan akong gawin at tapusin.

Inasikaso ko ngayong umaga yung pinsan ko , kasi gusto ko siya alagaan. Pero dahil ayaw ko siya mag isa , mas naisip ko na pumunta siya sa kabila para kasama niya si nanay.

Dali-dali akong nag type ng kailangan kong baguhin at ayusin. Anong oras na?

Di ko na alam ang gagawin ko namamasa yung kamay ko at natataranta ako. Kaya minabuti ko na makiusap kay tita para sa paprint at photocopy. Magkalayo kaya yun kaya di ko alam kung magagawa ko na ako lang mag isa na mabilis.

Nagpahinga muna ako saglit. Ang sama ng pakiramdam ko. Itutuloy ko pa ba? Ito na ohhh ginawa mo na. Tuloy mo na.

Di ko talaga alam papunta dun kaya nagpasundo na lang ako. Ang mahal ng pamasahe. Anong gagawin ko?

Habang papunta doon, chinat ako ng kaibigan ko. May mga kasama din kami na sumubok gawin yun . Ang aga daw nila at ang haba ng pili nila. Tapos biglang tumawag yung kaibigan ko. Ang sabi sa kanya ng isang kasamahan ko na kailangan pa pala daw ng isang kopya. Original at dalawang photocopy. Hala paano na to?

Nung nagkita na kami dali dali namin binili yung kailangan namin at naghiwalay kami para mapaphotocopy yung kailangan. Tapos pumunta kami sa isang tahimik na lugar na pwede gumawa. Sa isang coffee shop. Nawalan na kami ng pake kung ano ang sasabihin sa amin basta magawa at matapos lang namin.

Nagpapasamat ako na siya ang kasama ko . Kasi pinapaklma niya ako at alam kong kinakabahan siya pero tinutulungan niya ako kumalma lalo oag nagkkwento siya.

Nang matapos kami, dali dali kaming umalis doon. Di na nga kami nakapagorder. May mga taong nagpaparinig sa amin na wala kami naman kami inoorder pero nakatambay kami doon. Pumunta na kami sa likod ng mall kung saan nandoon yung lugar na pupuntahan namin. Habang naglalakad kami kinakausap ko na ang Panginoon.

Nagdadasal ako na nagpapasalamat ako sa araw na iyon. Na maganda ang panahon, na tinulungan kami kung ano pa ang mga bagay na kailangan namin, na may oras pa kami para magawa ang mga iyon. Na naayos namin ang dapay namin ayusin. At hinihiling ko na mapasa namin sa oras at wala maging problema.

Buti pinapasok pa kami sa loob. Kaya nakaabot kami. Eto na ipapasa na namin. Kaso habang tinitignan ng nakabantay doon, may hinahanap siyang dokumento . Kaso wala ako nun. Nung nalaman ko yun nanlumo yung pakiramdam ko. Gusto ko umiyak doon dahil pakiramdam ko sayang lahat ng pagod ko. Pinakalma ako ng kaibigan ko. Kinukulit niya ako sa pagtatanong kung nag schedule ba ako kumuha ng dokumento na yun. Pero sa pagkakataong yun, nagdesesisyon na ako kung itutuloy ko pa ba o hindi.

Umalis muna kami doon sa lugar na yun at ginawa yung kailangan namin gawin. Kailangan kasi magpaphotocopy ng kaibigan ko at kailangan ipabago ang mga bagay kaya inasikaso muna namin yun. Nasa isip ko muna kailangan ko siyang tulungan dahil ito yung isang bagay na kailangan ma kailangan na niya . Tinatanong niya kung naiiyak ako. Muntik na naman ako lumuha sa harapan niya. Pero nagoatuloy muna kami sa gagawin kasi kailangan na yun mapasa. Dapat talaga sasabihin ko na na hindi ko na itutuloy pero sinabihan niya ako na tapusin lang namin yun at pupuntahan namin yung iba pang lugar para makapagpasa. Napapaiyak nanaman ako. Sobrang natouch ako na iniisip niya din ako.

Pagkatapos nun bumalik kami dun sa lugar na yun para makapasa siya. Pagdating namin doon, ibang tao yung nagbabantay at tumitingin. Bumulong ako sa kanya na subukan ko po ulit magpasa.

Habang tinitignan yung dokumento niya, nakikisabay ako sa usapan nila at para bang pinapagaan ang loob nila. Para hindi sila gaano mabusisi sa ginagawa. Kaya pagkatapos nung sa kaibigan ko,sinubukan ko muli magpasa. Pagkatapos nun ay biglang nagsabi siya na ayos na. Sobrang nanlaki ang mata ko sa tuwa.

Aalis na sana kami nung nang biglang nakita niya yung kulang. Sa pagkakataon na yun napaisip ako hayy sayang kaso ganun na ata talaga eh. Buti na lang may isa pang nagtatraaho doon at pinakiusapan ang isa pa niyang kasama na tanggapin na ito at isunod na lang ang kailangang dokumento. Nagpasalamat talaga ako sa kanila. Dali dali na kami umalis. Pagkalabas namin dali dali king niyakap ang braso ng kaibigan ko at nagpasalamat. Sumakay kami ng taxi at pumunta s alugar para makakain

Nung nakasakay na kami sa taxi, doon ko naramdaman yung panghihina ng katawan ko. Bigla ko naramdaman yung pagod. Humihingi ako ng tawad sa kaibigan ko kasi sa sobrang kaba at lungkot ko nung una di ko na alam mga pinaggagagawa ko at baka may nagawa akong mali. Napasabi tuloy siya na sorry naman ako ng sorry. Napatigil ako saglit at napaisip ko . Bumabalik nanamn yung bad habit ko nung grade school ako. Kailangan ko tong tigilan.

Abala ang kaibigan ko sa pakikipagusap sa isa pa namin kaibigan para magsabi kung anong susunod na gagawin. Grabe ito nanaman . Pagkatapos ng isnag pagsbok, may panibago ulit. Sa pagkakataong ito, kailangan nanaman namin ulit sumabak sa isang bagay na magpapatunay na karapat dapat kami sa posisyon na yon.

Nung nakarating na kami sa kainan. Nagorder na ang kaibigan ko habang naupo ako. Gusto ko kasi parang sumuka dahil sa sakit ng ulo. Pero pinakalma ko sarili ko kasi kailanhan ko kumain. Nalipasan na rin kasi kami at di nakakakain sa tamang oras. Kaya mas pinagdesisyonnan namin na kumain ng unli.

Napagusapan namin lahat ng nangyari ngayong araw. Nakakatawa, nakakainis, nakakalungkot mahirap, nakakaiyak, pero sa huli naging maayos ang lahat. Pagkatapos namin kumain tsaka kami umuwi.

Salamat sayo, mga kaibigan ko. Alam ko nakakasawa na yung ugali ko at mga bagay na di maayos sa akin . Nahihiya ako sa inyo sobra. Gusto ko na alisin yung sarili ko s aganitong bagay at di ko alam kung papaano. Pero nagpapasalamat ako. Sobra. Mahal na mahal ko kayo.

[libritalia]

A Sei Zampe di Loredana Matticari - L’antimanuale pratico della vita con il proprio cane 🐕 #libro #libritalia #libri #edizionitaliane #libritaliani #book #books #bookstagram #booklover #booking #selfpubblishing #paprint #success #libridaleggere #libritaly https://www.instagram.com/p/BuIkuvThHPq/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1p90i49d649m1

[thecrisleonar]

Always wear your mask 😷 Btw, just flexin’ our customized mask 😉 Gusto mo? Luh! Paprint na! 😁 Happy Monday y’all ☺️ (at Paprinta by Metro Grapix) https://www.instagram.com/p/CKc1WcqH1hV16Xg_bVJ9Y0W67X7r4qwgouLJc40/?igshid=7kbnxiplymzl

[maixmaixmaix]

Kung Paano Siya Nawala Joel Ruiz

TANGINA! ANG GANDA! 

Una sa lahat, napamura talaga ako nung nakita ko ‘tong dingding ni ate mo gurl. Hahaha. Shuta yan! Ganyan yung ginagawa ko sa dingding ko! Iniipon lahat ng mga pictures! Effort yung prod dito ha. hahahahaaha.

CAROL!!!!! PAPRINT PA NGA AKO ULIT!!!!! HAHAHAHAHAHA! 

Ayun na nga. Wala na kong ibang ikukuda kundi maganda siya. Shuta. Bagay kay Rhian Ramos yung mga ganitong klase ng pelikula. May ganito pa ba siya? Yung film niya kasi with Piolo Pascual hindi ko natapos kasi natatakot ako manuod mag-isa. Hindi naman sa takot actually, ayoko lang panuorin kasi alam kong magugulat ako. Bwiset. HAHAHA.

Si JM naman, parang kahit anong klaseng pelikula ibigay mo, nabibigyan niya ng hustisya. Hahahaha. Leche ka. Galing mo umiyak kyaaah!

Tapos uhm, nagshoot pala sila sa Tipanan, ang favorite inuman place namin. Huhuhuh. Nakakamiss tuloy. 

May something lang sa dubbing ng film, kung nidub man to. Basta may something sa audio ng pagsasalita. HAHAHA. Pero ang ganda ng kwento. Nakakainis. 

Ang sarap manuod ng mga ganitong klase ng pelikula, yung may halong awareness sa mga sakit na hindi mo alam na nag-eexist. Gets mo yun. Basta. 

Yun lamang! SKL!

[grldrndn-blog]

Kwento Ng 200pesos Kong baon:

Madami nagsasabi malaki daw Ang baon ko, Sabi Ng iba sakto lang. Pero Kung Alam nyo Ang struggle ko, breaking this down: 26 pamasahe ko sa trike, mostly 80 na sa bus. Then may practical kami everyday. Gastos sa grinder, sa paprint bawat subject, magbabayad pa Ng aircon amputang ina. So 35, 15, 20. Kakain pako kahit pancake lang, 10 isa. Pag uwi ko di nako makakapaggym dahil bente na Lang laman Ng bulsa ko. Tang ina sobra nga.

Buhay ko please kunin nyo na.

[donkweng-blog]

Nahihirapan ako mag ayos ng mga papel hindi ako sanay. Walang pwedeng tumulong sakin kung di sarili ko lang. Dami mali pabalik balik kakahanap ng com shop para mag paprint ang dami pang kulang hindi ko alam kung aabot. Nakakawalang gana parang hindi ko na gusto pero wala akong magawa para sa daddy ko. Wala pa din ako natatapos kahit isa :(

[lovinbo]

Ze favorite black shirt. Dad told me "Nak, bili ka na dapat bagong design ng black shirt. Para hindi laging yung Kaamulan mo na shirt ang nakikita ko sa picture." I smiled. There's a reason why this is my favorite aside from I like the design. Remembered how I got this? August 30, 2014 me and shobe wanted to have a printed shirt so bad but it was a bit expensive and we don't wanna ask our parents. Before we could leave, you discreetly gave me the money and said "Paprint na kayo Love. Once lang mag Centennial ang Kaamulan.😉" Almost a year after, that memory became our last trip together. 25 days from now and it's been two years already. I miss you tita @jhazzboholst! Heart finger for you! 😘 Thankful for this last shirt you gave me. I had something to remember you always. 😢 #JulySorrow #JulyMelancholy #Black #BlackShirt #Kuro #Memories (at Cotabato City)