#rust vinden

[degrijzewijze]

Evalueer je voorbije jaar zonder schuldgevoel, een kans om te groeien en vooruit te kijken

Eindejaar = reflectietijd 🕯️ Hoe was jouw jaar? Leer hoe je bewust kunt terugblikken zonder te blijven hangen in schuldgevoelens. Tips voor positieve inzichten, concrete doelen én een frisse start. Start hier 👉

Het einde van het jaar nadert, een tijd van lijstjes, goede voornemens en terugblikken. Terwijl de drukte van feestdagen op de loer ligt, nodigt deze periode ons uit tot reflectie. Het is hét moment om je jaar te evalueren zonder schuldgevoel. Strijk de rimpels in je zelfvertrouwen glad en vervang stress door zachtheid. Niet met spijt of schuldgevoel, maar met liefdevolle nieuwsgierigheid en een…

[blogger-theo-herbots]

#Theo-Herbots-Hoe ik innerlijke rust vind ||How I find inner peace

#Theo-Herbots-Hoe ik innerlijke rust vind – Deze blogpost geeft een duidelijke definitie van innerlijke rust en het belang ervan om tevreden en tevreden met jezelf te zijn. – Het biedt praktisch advies over het vinden van innerlijke rust, zoals bewust zijn van vredesdieven, pauzes nemen voor geestelijke gezondheid, verplichtingen opnieuw beoordelen en eenzaamheid en muziek omarmen. – De post…

[maystardust]

"Nergens in uw eigen huis, noch waar ook ter wereld, zult gij rust of vrede vinden, nu gij Gods huis geschonden hebt..."

Villa Volta Winterse Illusie my beloved.

[jellalism]

Genshin x Lezer: Eerste kus

Het is duidelijk dat hij je wil zoenen en dat het gevoel wederzijds is, maar je voelt je verplicht om vooraf de waarheid te vertellen. “Ik heb eigenlijk nog nooit iemand gekust.”

Hoe zouden verschillende Genshin-mannen reageren?

Personages: Albedo – Alhaitham – Ayato – Childe – Cyno – Diluc – Gorou – Kazuha – Kaeya – Tighnari – Xiao – Zhongli 

Woordenaantal: 2242

Opmerkingen: Lezer is genderneutraal. Deze fanfictie is een vertaling van First kisses.

Lees hieronder of op AO3.

Albedo

“Ik heb ook nog nooit iemand gekust. Ik zou graag willen weten hoe het voelt.”

“Dat…” Je grinnikt en maakt je zin niet af. Die nieuwsgierigheid is zo typerend voor hem; nieuwsgierigheid naar wat het is om mens te zijn.

“O, maar begrijp me niet verkeerd. Ik zou het niet met zomaar iedereen doen. Maar jij... jij bent speciaal. Ik ben nieuwsgierig naar jou. Hoe het zou zijn om je te kussen, onder andere.”

Hoe kan hij dat zonder blikken of blozen zeggen ? vraag je je af. Toch moet je als vanzelf glimlachen. “Ik bevredig je nieuwsgierigheid graag, Albedo.”

Zijn ogen lichten op. “Goed dan, als je me toestaat...” Zijn gehandschoende hand raakt je wang terwijl hij naar je toe beweegt. Je sluit je ogen; zijn warmte zweeft naar je toe in de duisternis. Dan voel je iets op je lippen. Albedo's lippen lijken de jouwe amper te beroeren, ze nauwelijks aan te raken – hij wil niet te veel nemen, niet meer dan jij hem toestaat. Hij trekt zich weer terug, je hongerig achterlatend voor meer.

“Was dat fijn?” fluistert hij.

“Het was niet genoeg. Probeer het nog eens.”

Alhaitham

“Daar hoef je je geen zorgen over te maken. Ik kan je er alles over leren.”

Voordat je kunt reageren, zijn zijn lippen al op de jouwe. Eerst ben je verbaasd, maar al snel genoeg laat je hem leiden. Zijn hand rust stevig in je nek. Niet op een dwingende manier, maar op een manier die je het gevoel geeft dat je dicht bij hem wordt gehouden, veilig. Hoewel zijn tong je mond niet binnendringt, is het niet minder hartstochtelijk. Hij houdt de kus vast en speelt met je lippen, verkent elk deel ervan. Het bevalt je wel. Ondanks de intensiteit heb je het gevoel dat een deel van hem zich inhoudt. Alhaitham lijkt altijd zo beheerst, maar de manier waarop hij je lippen verslindt, doet hem lijken alsof hij een dam is die op het punt staat te barsten.

Als je lippen eindelijk van elkaar loslaten, kijk je elkaar aan en zwijg je even.

Alhaitham is de eerste die de stilte verbreekt. “Dat was de eerste les. Als je wilt, kan ik je verder onderwijzen.”

Je voelt je wangen rood worden.

Ayato

“Niet? Wat… bijzonder van je.” Hij grijnst.

“Wat bedoel je daar nou mee?”

“Het is vrij ongewoon om iemand van jouw leeftijd te vinden die nog niet zo'n ervaring heeft gehad. Er is natuurlijk niets mis mee. Sterker nog...” hij haakt af.

“Sterker nog, wat?”

“Ik denk dat ik het idee dat je nog niemand gekust hebt wel leuk vind. Ik ben graag de eerste.” Hij knipoogt. Hij probeert stiekem zijn hand op je rug te leggen. Je merkt het, maar doet alsof je dat niet doet. Wanneer zijn hand zijn plaats heeft gevonden, trekt hij je dicht tegen zich aan. “Laat mij de eerste zijn, oké?” Je verzet je niet en hij leunt naar voren. Zijn lippen op de jouwe, zo zoet. Zijn tong glijdt in je mond. Dat had je niet verwacht, maar misschien had je dat wel moeten doen, Ayato kennende. Zijn tong tegen de jouwe voelt vreemd en toch oneindig intiem. Zijn mondhoeken krullen in een glimlach. Het lijkt erop dat Ayato's doel is om elk hoekje en gaatje van je mond te inspecteren, de manier waarop zijn tong er doorheen gaat, de hele tijd tegen de jouwe aan schurend.

Wanneer je voelt dat het genoeg is, maak je een geluidje, maar Ayato heeft nog niet genoeg gehad. Hij gaat nog even door, nog steeds grijnzend; hij heeft een sadistisch trekje. Je laat hem zijn gang gaan. Je bent van hem, en van hem alleen. Als Ayato uiteindelijk op zijn eigen voorwaarden de kus verbreekt, houdt hij je gezicht tussen zijn handen. Met zijn duimen speelt hij met je lippen. “Nu heb ik je de mijne gemaakt. Helemaal.”

Childe

“Kameraad, je kent me. Ik beloof dat ik voorzichtig zal zijn, dus er is niets om bang voor te zijn.”

“… Oké. In dat geval…” Kus me, wil je zeggen, maar het voelt te gênant om het hardop te zeggen. Je kunt hem niet eens in de ogen kijken.

Gelukkig lijkt Childe het te begrijpen, maar vraagt het toch voor de zekerheid. “Mag ik je kussen?”

Je knikt, nog steeds niet in staat om hem in de ogen te kijken. Maar hij haakt zijn vinger onder je kin en dwingt je hoofd omhoog, zodat je hem aankijkt. “Sluit je ogen.” Je gehoorzaamt. Hij drukt zijn lippen op de jouwe. Zoals hij beloofd had, hij is voorzichtig. Childe behandelt je alsof je in stukken zou kunnen breken als hij je te hard aanraakt. Hij blijft even hangen en proeft jouw lippen, en jij proeft de zijne – het smaakt naar die Snezhnayaanse likeur waar hij zo dol op is – voordat hij eindelijk de kus beëindigt. “Nou, dat was best fijn, al zeg ik het zelf. Mee eens?”

“Ja,” zeg je, terwijl je jezelf in zijn omhelzing begraaft. Fatui Voorbode of niet, hij is een warmer en zachtaardiger persoon dan de meeste mensen denken.

Cyno

“En?”

Dat antwoord zag je niet aankomen. “Ik, uhh... ik weet het niet. Ik vond dat je het moest weten? Zodat je niet teleurgesteld zult zijn in mijn… vaardigheden…”

Hij zucht. “Luister, y/n. Het maakt me niet uit. Ik wil je kussen omdat ik me dicht bij je wil voelen. Omdat ik om je geef. Ik ben niet zo'n man die alleen zoent voor de fysieke sensatie. Het gaat niet om de kus, het gaat om jou.”

Er valt een stilte.

“Mag ik? Je hoeft je geen zorgen te maken dat je het niet goed doet. Ik wil me gewoon dicht bij je voelen. Je betekent veel voor me.”

Je knikt. “Dat mag.”

En hij drukt zijn lippen op de jouwe. Heel even maar. Dan knuffelt hij je. “Je bent warm. Het is fijn.”

Diluc

“Ben je zenuwachtig?” Hij glimlacht. “Nergens voor nodig.”

“Ik wil je gewoon niet teleurstellen,” zeg je.

“Je zou me nooit kunnen teleurstellen, lieverd. Mag...” hij pauzeert even. Zijn hand ligt al op je wang, zijn duim op je lippen. Zijn hele gezicht vraagt “Mag ik je kussen?”, hoewel hij de woorden niet uitspreekt.

Je voelt je warm worden, terwijl je een nauwelijks merkbaar knikje geeft. Diluc komt langzaam dichterbij en sluit zijn ogen – jij sluit de jouwe ook. Eerst kietelt zijn adem je gezicht, maar dan voel je hem op je lippen. Eerst voorzichtig en zachtjes, maar al snel wordt de kus hartstochtelijker. Zijn mond is stevig op de jouwe geplant. Zijn ene hand ligt op je jukbeen; de andere ligt op je onderrug en trekt je dichter naar hem toe. Hij lijkt er maar geen genoeg van te krijgen en dat vind jij ook niet erg – tot het moment dat je het doet. Je trekt je voorzichtig terug en hij laat je gaan. Je kunt alleen maar “wow” zeggen.

Hij grijnst – een zeldzaam verschijnsel. “Ik zei toch dat je niet zenuwachtig hoefde te zijn. Ik denk dat dat geweldig was.”

Gorou

Zijn oren spitsen zich verbaasd. “Oh, is dat zo? Nou, maak je geen zorgen! Voor alles is een eerste keer, toch?”

Zijn openheid stelt je weer helemaal op je gemak. “Je hebt gelijk. Bedankt.”

“Dus... zou je misschien... verdorie, hoe zeg ik dit?” Hij komt niet goed uit zijn woorden en zijn wangen zijn vuurrood. Het is niet zijn bedoeling, maar je vindt hem altijd zo schattig.

In plaats van hem verder te laten mompelen, houd je zijn gezicht in je handen en druk je je lippen op de zijne. “Jij moet je ook niet te veel zorgen maken.”

“J-je hebt gelijk,” mompelt hij, zijn ogen in verlegenheid afgewend. Maar hij herstelt zich snel. “In dat geval…”

Deze keer is hij degene die de kus initieert. Hij trilt een beetje, waarschijnlijk van opwinding. Hij smaakt zoet, naar lavendelmeloen. Voor je het weet is de kus voorbij.

“Ik hoop dat je eerste kus niet tegenviel, en… bedankt dat ik de eer mocht hebben.”

Kaeya

“Oh? Wie had gedacht dat iemand die zo mooi is als jij nog zo onschuldig zou zijn?” plaagt hij.

“Hou je mond,” mopper je terwijl je een glimlach niet weet te onderdrukken.

“Zie je? Die schattige glimlach van je... die zou ik nu al duizend keer gekust hebben als het kon.”

Zijn verwaande opmerkingen maken iets in je wakker, een behoefte om meteen terug te plagen. “Dan moet je maar beginnen met het inhalen van de verloren tijd.”

Dat hoef je geen twee keer te zeggen. In een oogwenk staat hij voor je, met zijn hand op je wang en zijn mond naar de jouwe bewegend. Je sluit je ogen en leunt ook een beetje naar hem toe. Dan voel je zijn lippen... op je voorhoofd. Je opent je ogen weer. Kaeya kijkt je triomfantelijk aan. “Niet genoeg?”

In plaats van antwoord te geven, ben jij nu degene die naar hem toe beweegt en je lippen op de zijne drukt. Hij lijkt in eerste instantie verrast, maar herstelt zich snel en ontspant zich. Wanneer je de kus beëindigt, brengt Kaeya zijn lippen naar je oor en fluistert: “We hebben er één gehad, nog 999 te gaan.”

Kazuha

Hij glimlacht, zijn hoofd iets getilt. Er komt niets uit zijn mond, maar zijn ogen spreken voor hem. “Het maakt niet uit,” zeggen ze. Hij stapt geruisloos naar je toe en jij opent je armen voor hem. Hij maakt geen aanstalten voor een kus; hij laat zich gewoon door jou omhullen. Zijn armen slaan zich ook om jou heen. Het is een kalmerende knuffel. Kazuha is daar dol op; hij houdt ervan om door jou aangeraakt te worden. Zijn huid is zacht. Hij weet je altijd op je gemak te stellen.

Hij maakt zich een beetje los, net genoeg om naar je gezicht te kunnen kijken. “Je bent adembenemend.” Zijn oprechte woorden doen je blozen. Je komt in de verleiding om “jij ook,” te zeggen omdat hij mooi is, maar zo'n zin voelt ongemakkelijk en oneerlijk als hij het eerst zegt. Dan, zachtjes, met een fluistering die je bijna mist, zegt hij “kus me”.

O, hij is zo schattig, denk je.

Dan druk je je lippen op de zijne.

Tighnari

“Oh, maak je je daar zorgen over? Dat is nergens voor nodig. Iedereen moet vroeg of laat zijn eerste kus krijgen – of in ieder geval degenen die er überhaupt aan toe komen om te zoenen.” Tighnari zegt het zo zakelijk dat het moeilijk is om hem tegen te spreken. Toch blijft een deel van je je ongemakkelijk voelen.

“En je vindt het niet erg? Helemaal niet? Misschien ben ik er niet… goed in?”

“Hé.” Hij legt zijn handen op je schouders. “Stop daarmee. Je betekent veel voor me. Hoe goed je bent in zoenen is onbelangrijk. Het gaat niet om vaardigheid, het gaat om – liefde.” Hij pauzeerde voordat hij dat laatste woord sprak. Hij ging van feiten naar gevoelens. “Ik hou van je en niets kan dat veranderen. Begrepen?”

“Mm-mm.” Je knikt.

“Goed. Mag ik nu?”

Je knikt opnieuw. Hij plaatst zijn lippen op de jouwe.

Xiao

“... En?”

“Nou, weet ik veel... Misschien verwachtte je dat ik goed ben, maar dat is waarschijnlijk niet zo.”

Hij maakt een geërgerd geluid met zijn tong. “Daar hoef je je geen zorgen over te maken.”

“Maar...” begin je, maar je weet niet zeker wat je wilt zeggen en dus haak je af zonder iets gezegd te hebben.

“Maar wat?”

“Je kunt wel zeggen dat ik me er niet druk om moet maken, maar ik doe het toch. Ik wil zo graag dat je ervan geniet, Xiao.”

Xiao is geen expressieve man, dus zijn uitdrukking van lichte verbazing duidt op zijn absolute choque. “Ik... ik...” stamelt hij. Het is zeldzaam om hem zo te zien. Hij zucht. “Ik ben al blij dat ik je aan mijn zijde heb. Het is belachelijk om te denken dat ik teleurgesteld zou zijn over zoiets als dat je niet goed bent in zoenen.”

“Oh, ik snap het.” Je voelt je gerustgesteld door zijn ongewone eerlijkheid. “Dus... wil je?”

“Zoenen?” Hij lijkt een beetje opgewonden, maar je laat je daardoor niet tegenhouden.

“Ja. Kus me alsjeblieft.” Die laatste woorden waren amper meer dan een fluistering. Toch hoorde hij je.

Zijn uitdrukking wordt zelfverzekerder. Hij trekt je dicht tegen zich aan en zoent je.

Zhongli

“Dat is toch niet zo vreemd?”

“Ik denk het niet, maar... zul je niet teleurgesteld zijn?”

“Schat, je kunt me nooit teleurstellen.” Hij steekt zijn hand uit. Wanneer je hem aanneemt, trekt hij je dichterbij, zodat je op zijn schoot komt zitten. “Ik wil je niet onder druk zetten, dus voel je altijd vrij om terug te trekken. Maar...” hij beweegt zijn mond naar je oor, ”mag ik je kussen?”

“Ja,” antwoord je zacht.

Zhongli drukt een kus op je wang voordat hij naar je mond beweegt. Hij is langzaam en voorzichtig, neemt zijn tijd. Het is niet vurig, maar op de een of andere manier toch intens – alsof hij van elk moment geniet. Als je je eindelijk terugtrekt, kijkt hij je aan met ogen vol liefde. “Ik hoop dat het naar je zin was. Het was in ieder geval naar mijn zin.”

[mokerautist]

Update over die dagboeken die ik steeds uitstelde:

ik eindigde op 7 dagboeken die ik dagelijks invulde waarvan ik 6 a 7 uren schrijftijd voor nodig had en ik begon elke dag om 16:15 met schrijven. de illusie die ik had voor mijn schrijven was dat ik het comforting vond, en daar begon het ook eerst mee, als een copingsmechanisme - maar gauw werd het obsessief en dwangmatig en kon ik geen rust vinden als ik mn dagboeken niet af had. Ik had zelfs "dagboeken" als term voor "schrijven" dus ipv "ik ga nu schrijven" zei ik "ik ga nu dagboeken".

Mijn tijd voor andere hobbies ging heel vaak gewoon verloren omdat ik dan een dag of meerdere dagen achter liep soms en dan was ik nog meer uren kwijt aan dagboeken, en uiteindelijk kwam begeleiding mij de realisatie geven dat ik niet gezond bezig was. En ik weet nog de ask die ik hierover gekregen had, maar ik was echt te diep in m'n coping om te zien dat het niet gezond was. Ik had er ook wel plezier in, maar ik kon geen enkele andere hobby ernaast doen uiteindelijk. misschien maar 2 uurtjes lezen als ik geluk had.

Mijn begeleiding heeft nu 5 van de 7 dagboeken van mij meegenomen waar ik er niet bij kan, en ik begon eerst gewoon te schrijven in mijn overgebleven 2, maar daar ben ik uiteindelijk ook mee gestopt. Ik voel me zoveel vrijer. Ik kan weer lezen. Ik kan weer gamen. hell, ik kan nu weer bloggen. Ik heb geen stress meer van een deadline die ik elke dag aan mezelf stelde.

[scarfissh]

soms ben ik bang dat hij een deel van mij gebroken heeft dat ik nooit ga kunnen helen, en dat ik dat ook nooit rust ga kunnen vinden wetende dat dat van mij is ontnomen

[geschiedenisish]

NMBS-treinen zijn gay

Ok, laat me dit ff uitleggen.

Ik ben de laatste tijd veel te horny over NMBS-treinen. Ik vind ze allemaal gewoon geschikte partners.

Think about it. Je mag in ze komen als je dat nodig hebt, maar ze vinden het ook niet erg als je weer gaat. Ze vertrouwen erop dat je weer terug komt en het is ook niet erg als je niet terugkomt.

Daarnaast vinden ze het niet erg dat je meerdere partners hebt, als jij dat ook niet erg vindt. En treinen zijn vast en regelen alles zelf, niet als auto's waarbij je liefde bestaat uit het letterlijk zijn van een loverboy. (Oftewel; de liefde van een auto koop je met geld, die van een trein ook, maar wel véééééél minder geld.)

Dat gezegd hebbende, hier zijn de gays van de NMBS;

Klassiek motorstellen; MS66 en MSCR

Dit zijn de oude gays. Gays die niet zoveel hebben met Pride. Vandaar dat ze tegenwoordig ook steeds minder op (Vlaamse) stations voorkomen. Meestal hebben ze toch een vast lief gevonden waarmee ze zijn gaan samenwonen, en hoeven ze geen spanning meer in de liefde. MAAR onthoud wel dat deze gays hebben gevochten voor onze rechten om nu dit soort posts te kunnen schrijven! Zelfs als ze nu een beetje old-fashioned overkomen....

Ik vind dat ze zich presenteren als bottoms, maar zelf vinden dat ze dat 'woke stereotypering' en distantiëren ze zichzelf liever van het hele 'bottom-top' gebeuren....

MS75, MS80 en M4

Och, wat een schatjes zijn het toch. Vers tops met een hart van goud obviously. Wat kan ik er nog meer over zeggen? Binnen Vlaanderen komen ze voornamelijk voor als S-treinen vanuit Antwerpen en IC-treinen tussen Antwerpen en Turnhout. Oh, en ook "Sint-Niklaas - Mechelen" for some reasons.

Ze zijn er ook voor als je gewoon ff je hard wil luchten en geen zin hebt in kinky stuff. Daarom zijn ze ook S-treinen, zodat ze in alle rust naar je kunnen luisteren!

Oeh, tijdens mijn research kwam ik deze foto tegen, een echte "I acknowledge you have fought for my rights". Kijk dan hoe zeker de MS801 is en hoe kalm en wijs de MS651!

Ok, en weer door.

MS86; de drag queen

De MS86 is de gay die je mode-advies geeft. Look how he's working those glasses! Als je ff een confidence boost nodig hebt, pak dan een S-trein van of naar Brussel of heb geluk en tref de MS86 per toeval aan in modestad Antwerpen.

MS96

Dit is een bottom, obviously. Deze bottom is eigenlijk meer bezig met gay zijn en de gay community dan met hook-ups. Om deze reden rijdt hij dan ook als IC-trein door het hele land waarbij hij gewoon alles kan ontdekken. Je mag hem domineren, als hij niet allang een rant begonnen is over hoe beeldig die outfit je staat!

M5

Kijk, treinen moeten doen waar ze comfortabel mee zijn. In die zin vind ik het ook lastig om een sexualiteit toe te kennen aan de M5. Ik zou zeggen vers top of young top. (Zo'n man die denkt dat hij het helemaal is, maar in werkelijkheid is niemand geïntimideerd door zijn "I'm your alpha!" rant.)

Wees lief voor de M5, hij is nog zoekende. En doet dit door het hele land als P-trein en/of IC-trein.

M6 en MR08/MS08

Fuck yeah! Deze treinen weten wat ze willen en wanneer ze het willen! Niet zo alpha als de M7, maar nog steeds. Als je eens ff goed gedomineerd wil worden, ga in de onderste delen van de M6 zitten. Dan zal hij je eens goed op je plek zetten! Bereid je wel voor, het is een IC-trein (of als je het ECHT leuk vindt kan hij ook nog een P-trein zijn voor je), dus dit wordt snel en HARD!

Voor een meer sensuele dom moet je kijken naar de MR08. De MR08 kan zijn wat je maar wil. Een IC-trein, een P-trein, een L-trein en zelfs een S-trein. De dom is meer gespecialiseerd in het zijn van een S-trein, lang sensueel en langzaam met veel accelaratie en deceleratie. Maar de MR08 staat altijd open voor nieuwe dingen of het doen van dingen die jij prettig vindt, maar waar hij niet zoveel ervaring mee heeft.

Kort samengevat; de M6 is gewoon rawr, de MR08 daarentegen ziet er intimiderend uit, maar is eigenlijk een hele lieve, zachte trein, tenminste, als je dat wil. (Je zou hem om die reden ook een vers kunnen noemen, maar gezien zijn presentatie zou ik dan toch eerder vers top zeggen.....)

M7

omg, dit is DE leather daddy van het spoor! Wordt vooral gebruikt op IC- en P-treinen van en naar Gent. This daddy doesn't do romance. He rides. HARD. Alleen maar voor echte Gentse subs die wel wat degrading gewend zijn.

Maar wees gerust, in zijn grote armen zal hij ook mensen nemen die niet op zoek zijn naar zoveel opwinding. De M7 is een ervaren top die niet altijd meer behoefte heeft aan het maximum.

[bankzitterss]

note: omg, sorry voor twee weken stilte… werk was echt chaosssss. hier is eindelijk mijn eerste request! hopelijk vinden jullie het leuk! Laat me het vooral weten en als jullie nog meer ideeën hebben, hoor ik het graag!

Stilte voor de storm

Toen de jongens een maand geleden aan je vroegen om deel uit te maken van de bankzitters, had je nooit gedacht dat het zo snel zou gaan. De fans waren eigenlijk heel chill en na de eerste video, had je gelijk tientallen fanaccounts en duizenden nieuwe volgers. Je had een goede klik met alle vijf de jongens, maar raoul was speciaal. Hij zorgde goed voor je en elke week spraken jullie af om nieuwe ideeën te bespreken en oude momenten terug te kijken.

“Dit was echt een geweldige video, die hotelkamer in Londen was echt walgelijk” riep Raoul door de video heen. Eigenlijk speelde de video alleen als een soort achtergrondmuziek, omdat jullie veel te druk waren met het kletsen. “Het ziet er echt vies uit, als jullie maar niet meer zulke video ideeën doen als ik er bij ben hoor” zeg je hoofdschuddend en Raoul lacht. “Even iets anders, ben je klaar voor je eerste optreden morgen?” Hij kijkt je serieus aan. Je knikt, maar Raoul ziet aan je dat je toch wel zenuwachtig bent. Je ziet dat zijn gezicht veranderd en je probeert een lach op je gezicht te toveren. “Ik meen het, ik heb er echt zin in. Tuurlijk ben ik zenuwachtig, maar dat gaat wel weer weg” zeg je giechelend. Hij draait met zijn ogen en zegt: “zullen we wedden dat ik je morgen moet comforten?” Nu ben jij degene die met je ogen draait.

De zin van gisteren zit nog steeds in je hoofd, terwijl je backstage staat. Een microfoon in je ene trillende hand en de andere trillende hand probeert een bekertje water leeg te drinken. Koen ziet dit en geeft je even een klopje op je schouder. “Het komt goed” zegt hij en geeft je een knipoog. Je zucht en kijkt door een kiertje naar het publiek. “Veel mensen hè?” hoor je lachend achter je. Raoul komt achter je staan en knijpt zachtjes in je schouders. “Weet je nog wat je gisteren zei, Raoul?” je draait je om en kijkt hem recht in de ogen aan. Hij grijnst en knikt zachtjes. “Ik heb dat nu denk ik echt wel nodig” zeg je zuchtend. Raoul lacht en geeft je een dikke knuffel. Zijn hoofd rust hij op jouw hoofd. “De eerste keer is altijd spannend, geloof mij, ik ben nog steeds zenuwachtig” hij lacht en gaat verder met zijn zogenaamde speech. “Maar ik ken jou nu wel en weet dat jij het echt enorm goed gaat doen. Je houdt er echt van om op het podium te staan, dus vandaag kan je dit allemaal laten zien.” Je laat los van de knuffel en kijkt hem aan. “Jij kan dit en jij gaat dit gewoon doen” zegt hij met de allerliefste glimlach. Jullie worden uit het moment gehaald door de crew die jullie naar het podium stuurt. “Dankjewel, Raoul. Dit had ik echt nodig” zeg je nog snel voordat jullie met z’n allen het podium oprennen.

[thebugthatruinsyourpicnic]

so does anyone else have dumb nicknames for some theme park attractions?

some of mine are Dama (Danse Macabre)

MELODYYYYY (Danse Macabre)

Bolica/Boca (Symbolica)

Op bezoek bij ome Hugo (Villa Volta)

Het huis het vervloekte huis het is een hel gelijk die ene vervloekte avond in de Belgische kempen de zon stond laag en we zochten bedden voor de nacht maar van dorpen was geen spoor maar ineens in de verte een groot gebouw de abdij van Postel wisten wij we brachten de paarden in galop en toen de zon was weggezakt kwamen we aan bij de kapel er was licht achter de ramen en het was er doodstil geen monnikenzang of vroom geprevel achter de kapeldeur gouden kelken en zilveren kandelaars voor het oprapen hahaha met deze gedachte ramden we de deur geen mens op het altaar glinsterde de buit de kaarsen waren ontstoken vreemd mijn mannen kraakten het offerblok en ikzelf leegde het altaar en toen plotseling op mijn schouder een slanke hand ik keek om en achter mij stond een jinge vrouw haar ogen vol vuur allen zagen haar en het gerinkel verstomde ze leek te zweven in haar lange witte kleed even voelde ik iets van angst en ze spak tot mij "gij Hugo van den Loonsche Duynen gij ontheiligt hier dit huis zo kom tot inkeer en roep niet de toorn des Heere over u af" maar ik ik overwon mijn angst hoonde haar weg met schampere lach en stootte haar ruw terug ik riep de mannen op te gaan en zag dat zij zich oploste in het niets een dag later bereikte ik mijn huis ik schrok boven op de gevel stond zij de dame uit de kapel haar armen wuifden als wiegden ze op de wind ik hoorde haar stem als zweefde die in mijn hoofd "nergens in uw eigen huis noch waar ook ter wereld zult gij rust of vrede vinden nu gij Gods huis geschonden hebt eerst dan wanneer een edel mens met het reine geweten van een pasgeboren kind uw woonstede zal betreden dan zult gij vrede vinden in uw huis en in uw hart" die ban mijn gruwelijk lot is tot op heden niet gebroken treed binnen met een reine ziel opdat de doem valt van dit huis en mijn ziel de rust verkrijgt waar ik zo hevig naar verlang dames en heren let u op de deuren openen in uw richting (Villa Volta)

[writingbertel]

15/05/2025

In dit gekkenhuis staat de beeldbuis altijd aan. Kijken ze echt naar dat vreemde scherm vol absurde zottigheid in de volle massa? Ik vind het vreemd hier te vertoeven als een gekke zonder echt gek te zijn. Ik hou mijn mond dicht gesnoerd. De rits rond mijn mond is volledig gesloten. Ik heb niets te verkopen. Ik heb met deze bende zotten niets van doen. Ze spreken om niets te zeggen. Ze rammelen woorden langs hun tongen die ik niet kan verstaan en het lijkt op gemompel dat een zekere mening wil vormen zonder werkelijk enigszins iets te betekenen.

Waar spreken ze over? Wat nieuws willen ze verkopen met het verzinnen van verzonnen leugens achter leugens. Wat bedoelen ze? Niets. Helemaal niets. Ze willen het einde van alles meemaken. Niets kan het hen nog schelen. Of ze kunnen zwijgen of niet, is van een andere orde. Ze verklappen steeds hoe belangrijk ze zijn voor iemand als ikzelf. Ze betekenen niets voor mij. Ze zijn mensen, maar dan van een ergere soort dan de mensaap.

Of ze over enige mensheid beschikken is van geen enkel belang want ze spelen menselijk te zijn met elkaar. Maar wanneer iemand een beetje uit de bocht vliegt, wordt het snel een gevecht voor het laatste woord. Niemand wilt zwijgen. Niemand kan van de stilte genieten. Er is altijd iets te horen of te zien. Verder graven deze mensen niet. Dieper verschuilt er niets in mensen dan monsters, die me met rust moeten laten. Laat me met rust, en kijk me niet aan door je lelijke ogen, want in mij zal je niets van jezelf herkennen in een blik.

Wat herken ik in anderen? niets. Absoluut niets. Maar ik voel mee met sommigen. Maar ik voel niets voor de mensen die hier in dit gekkenhuis verblijven. Ik ga niets aan met de zaken van iemand anders. Daarom ken ik niemand. Daarom onderneem ik enkel plichten die aan mezelf worden opgevoerd als broodnodige taken om iets rond te krijgen. Waarom werk ik als ik ook niets kan doen omdat ik dan nergens een bepaald doel van iets kan inzien? Ik zie geen enkel doel in het zijn van de persoon die ik ben. Ik ga sommige dromen na, die illusies blijven in de ogen van iedereen.

Iets kunnen zien heeft belang. Begrijpen wat men ziet is van groter belang. Ik herken de abnormaalste wijze waarop mijn ogen deze omgeving ontwaren. Wat schuilt er achter deze muren? Achter de muur bevindt zich een andere kamer waar een gek gekker is dan anders, behalve de buurmannen die niet gekker zijn dan een ballon.

Ik wil geen spel spelen, maar voor deze volwassenen is het leven een spel waaraan een prijs hangt. Het leven heeft geen prijs zoals men geld kan tellen. De ander is de optelsom van vele anderen. De ene denkt dit zonder te weten waarom het kan denken met een stevige vuist die altijd verder verruimt om steeds zichzelf te kunnen ontplooien. Een mens kan kiezen wie hij wil zijn. Ze willen het gemakkelijke spel spelen om niet te hoeven verliezen tegen denkbeeldige naasten die het spel leuk vinden.

Lachen doen deze mensen het meest. Ze lachen omdat ze denken dat iets grappig is. Mijn toestand is zo onuitstaanbaar slecht, dat het grappig is te lachen met een arme rijke, rijk aan motivatie om iets artistiek te ondernemen. Ik kan niet stoppen dom te zijn voor mezelf. Ik kan niet ophouden in een absurde wereld te leven waar iedereen altijd dommer is dan ze denken.

Ik vind het dom te schrijven wat ik te schrijven heb. Het is niet meer dan wat het kan zijn voor mij. Het is een absurde activiteit die mijn aandacht vergt. Ik heb vanzelf deze taak opgenomen, al denkend dat het goed is iets te schrijven uit goedheid voor het handhaven van een taal dat volgens onveranderlijke regels niet beter kan zijn dan een taal om iets te communiceren aan anderen, die hier niet zijn om naar me te luisteren.

Ik wil alleen zijn op dit bed, en ik wil alleen iets goeds bereiken met het volbrengen van mijn taak dit te schrijven, voor het plezier meer pijn te lijden, moest ik niet op mijn woorden kunnen komen. Een zekere leegte overmant me even en even heb ik zelfs de twijfel niet te twijfelen, toen ik niets meer wist dan de leegte in mezelf. Er moest een nieuw begin worden gemaakt, en daarom werd ik herboren en daarom bracht ik geboorte aan mezelf. Wat heeft het allemaal geen belang meer zelfs iets in het niets van alles een zekere betekenis toe te dragen naast alles wat betekenisloos is, omdat men over grenzen beschikt niet alles te kunnen zijn in zichzelf, daar men in leven is, en soms heeft het leven van iemand geen waarde voor anderen, die graag slecht willen zijn in alle blindheid niet het leven als waardig te beschouwen.

Men draagt waarde voor iets door aan iets een waarde te geven. De gegeven waarde voor iets is wat je kon vergaren aan deugt om iets anders te zijn dan jezelf. Wat je bedenkt is niets anders dan de leegte in de stilte van het niets in alles. Ik kijk een andere richting uit. Waar ontsnapt men aan het leven? Ik wil graag weten wat zich verschuilt achter dit wazige gordijn van mijn dood, dat ieder van ons opwacht in de blik van een uitzicht op iets.

De dood wacht iedereen op als ik mezelf vermoord, want dan ben ik de dood van alles en van iedereen. Gedurende mijn hele bestaan blijf ik in het leven voor altijd onzeker over dingen, naast de zekerheid de dood van alles en van iedereen te zijn. Ik wil het niet. Ze weten het. Sommigen willen alles met zich meedragen en dood gaan. De dood is absurd als men iets mooi van het leven kan maken. Ik heb altijd een waas om mijn ogen. Ik zie steeds de omgeving al denkend een mens te zijn in deze verpakking, waarin ik mezelf bedenk te zijn als een man in deze wereld met kortzichtige ogen, die niet alles kunnen omvatten met de schijn van een traan het goed voor iedereen te bedoelen.

Wat is er mis? Waar ligt de grens tussen het goede en het kwade als er goedheid heerst in het verrichten van het kwade? Men kan het niet weten. Men moet het kunnen voelen om het te ervaren als een onderdeel van de werkelijkheid dat men zichzelf voorhoudt zonder wat echt is of wat vals is van elkaar te kunnen onderscheiden. Het is om er gek van te worden! Ik verzink steeds dieper in mezelf, en ik zink weg onder de oppervlakte om er in mijn eigen wereld te kunnen leven. Ik ben ook een nare gek geworden die zichzelf niet verder kan helpen. Ik kan het niet helpen mezelf steeds hier in het nu terug te vinden, waar ik dit leven op de slechtste wijze wordt opgediend in een veel te kleine schaal.

[reiki-healers-blog]

Reiki en Emotionele Heling – Het Loslaten van Blokkades

Veel van onze fysieke klachten hebben een emotionele oorsprong. Reiki kan helpen om onverwerkte emoties los te laten en innerlijke rust te vinden. Dit artikel bespreekt praktische technieken en ervaringen van mensen die emotioneel zijn geheeld met Reiki.

Reiki werkt door het energetische lichaam en kan diepgewortelde emotionele blokkades naar de oppervlakte brengen. Vaak zijn deze blokkades verbonden met oude trauma’s of beperkende overtuigingen die onbewust invloed hebben op het dagelijks leven. Door gerichte Reiki-sessies kunnen deze blokkades worden verzacht en uiteindelijk worden opgelost.

Een effectieve methode om emotionele heling te bevorderen, is het combineren van Reiki met ademhalingsoefeningen. Door diep in en uit te ademen terwijl je Reiki naar je hartchakra stuurt, kun je vastzittende emoties loslaten en transformeren in liefdevolle energie. Ook het gebruik van affirmaties tijdens een Reiki-sessie kan helpen om negatieve overtuigingen om te buigen naar positieve gedachtenpatronen.

[degrijzewijze]

Vind jezelf terug: Tips voor innerlijke vrijheid

Heb jij het gevoel dat je altijd moet voldoen aan verwachtingen? Stop. Dit is jouw wake-up call. Lees mijn blog en ontdek hoe je jezelf kunt terugvinden en weer vanuit jouw kracht kunt leven. 🌟👉

Herken jij jezelf hierin? Iedere dag probeer je te voldoen aan de verwachtingen van familie, vrienden, werk, en sociale media. Het voelt alsof je in alle richtingen wordt getrokken. Maar ergens diep van binnen weet je dat dit niet het leven is dat je écht wilt. Zo verlies je jezelf in dit web van verwachtingen en raak je langzaam verwijderd van wie je werkelijk bent. Hieronder vind je signalen…

[vriendenboekjes]

In het jaar waarin we samen gelukkig zijn ga ik niet weg en weet jij altijd wat te zeggen op mijn melancholische overpeinzingen, hoe sneu ze ook zijn. Ik mis je niet, want je bent voor eeuwig naast me. We gaan naar die film waar je het over had en in het donker houd ik je hand vast. Ik slaap op je bank, of misschien je voeteneinde en snauw naar iedereen die te dicht in de buurt komt. Je handen strelen door mijn haar, langs die plek onderaan mijn oor, waar je weet dat ik gevoelig ben. Om me tot rust te brengen, of gewoon omdat je me lieflijk wilt zien. Ik ben leuker dan al je vrienden en het enige avondmaal dat je nog wilt verorberen. Morgen gaan we samen naar die mooie plek waar we zoveel over hebben gehoord, de groene velden en de blauwe lucht en de rijpe pruimen aan de bomen. Het zonlicht in je haar is de mooiste kleur rood die ik ooit heb gezien. Voldaan en met sap druipend van je lippen stappen we op de bus naar huis, waar ik rondjes om je draai en jij me cakebeslag voert. Daarna wil ik niet meer weg en je zegt blijf hier voor eeuwig en we gaan binnenkort een nieuwe kleur verf voor de muur uitzoeken en ik wil je en ik wil je en het eten smaakt niet hetzelfde zonder jou en waarom heb je anders je haar uit laten groeien?

Vanavond was ik je rug en kruipen we samen onder de wol. En de dag erna houd ik je vast en verdwijnen we van de aardbodem waar niemand anders ons vinden kan.

[ryanmitchellborn]

Wat is minimalisme?

Minimalisme is een levensfilosofie die zich richt op het elimineren van overbodige elementen in ons leven, zodat we ons kunnen concentreren op wat echt belangrijk is. Het gaat niet alleen om het verminderen van materiële bezittingen, maar ook om het vereenvoudigen van onze gedachten, relaties en dagelijkse routines.

Voordelen van een minimalistische levensstijl

Minder stress: Door minder spullen en verplichtingen te hebben, verminderen we de mentale belasting en creëren we meer rust in ons leven.

Meer focus: Met minder afleidingen kunnen we ons beter concentreren op onze doelen en passies.

Financiële vrijheid: Minder consumeren leidt tot besparingen en minder financiële druk.

Duurzaamheid: Een minimalistische levensstijl draagt bij aan een kleinere ecologische voetafdruk door minder consumptie en afval.

Praktische stappen naar minimalisme

Opruimen van bezittingen: Begin met het evalueren van je spullen en verwijder alles wat je niet nodig hebt of geen vreugde brengt. Een handige methode is de 'KonMari'-methode, waarbij je elk item beoordeelt op basis van de vraag of het vreugde brengt.

Vereenvoudigen van routines: Analyseer je dagelijkse routines en identificeer taken die overbodig zijn. Door je schema te vereenvoudigen, creëer je meer tijd voor activiteiten die je echt belangrijk vindt.

Digitale minimalisatie: Beperk het gebruik van sociale media en digitale apparaten. Overweeg om notificaties uit te schakelen en alleen op bepaalde tijden je e-mail te controleren om digitale overbelasting te voorkomen.

Financiële minimalisatie: Evalueer je uitgaven en stel een budget op. Vermijd impulsieve aankopen en focus op het kopen van kwalitatieve, duurzame producten die je echt nodig hebt.

Relaties herzien: Besteed tijd aan relaties die je energie geven en overweeg afstand te nemen van toxische relaties. Kwaliteit boven kwantiteit geldt ook voor menselijke interacties.

Minimalisme en welzijn

Het omarmen van een minimalistische levensstijl kan leiden tot een dieper gevoel van voldoening en geluk. Door ons te ontdoen van overbodige bezittingen en verplichtingen, maken we ruimte voor ervaringen en relaties die echt betekenisvol zijn. Dit lijkt misschien op het moment waarop je besluit een eenvoudige, intuïtieve ervaring te omarmen, zoals het spelen van een gebruiksvriendelijke online game. Zoiets als https://play-boom.nl/ kan een voorbeeld zijn van hoe eenvoud ons plezier kan brengen, net zoals minimalisme onze geest kan verrijken.

Conclusie

Minimalisme is meer dan een trend; het is een bewuste keuze om te leven met intentie en focus op wat echt belangrijk is. Door minder te bezitten en te doen, kunnen we meer voldoening en geluk vinden in ons dagelijks leven.

[hersenarbeid]

En ik knipte mijn wilde haren in de hoop wat rust te vinden.

- Wie houd ik voor de gek?

[dm2-sh-tmblr]

Verbeter je Concentratie met de Tips van Studentbuddy

Als student herken je het vast wel: je zit achter je bureau, boeken en notities om je heen, maar je concentratie is ver te zoeken. Het lijkt alsof elke melding op je telefoon, elk geluidje in huis of zelfs de wind buiten je afleidt. Gelukkig stuitte ik onlangs op een ontzettend handige blog op de website van Studentbuddy. In hun artikel delen ze praktische tips over hoe je je beter kunt concentreren tijdens het studeren – en geloof me, deze tips zijn een gamechanger!

Waarom Studentbuddy?

Studentbuddy is een platform dat studenten helpt met alles wat bij het studentenleven komt kijken. Van lifestyle tips en studiemethodes tot handige tools en tricks – ze hebben het allemaal. Wat deze blog zo uniek maakt, is dat het niet alleen over studeren gaat, maar ook aandacht besteedt aan je mentale welzijn en hoe je een goede balans kunt vinden tussen werk, studie en ontspanning. Dit is precies wat je nodig hebt om het beste uit je studententijd te halen.

De Highlights uit de Blog

In de blog Hoe kun je je beter concentreren tijdens het studeren? deelt Studentbuddy een aantal concrete en haalbare strategieën. Hier zijn een paar highlights die mij persoonlijk erg aanspraken:

Creëer een overzichtelijke studieomgeving: Een opgeruimde werkplek is een opgeruimd hoofd. Dit klinkt misschien cliché, maar het werkt echt!

Werk met time-blocking: Door specifieke tijdsblokken in te plannen voor je taken, voorkom je dat je urenlang aanmoddert zonder resultaat.

Neem voldoende pauzes: Het is belangrijk om je hersenen even rust te geven. De Pomodoro-techniek (werken in blokken van 25 minuten met korte pauzes) is hier ideaal voor.

Gezonde voeding en beweging: Wist je dat een gezonde levensstijl direct invloed heeft op je concentratievermogen? Studentbuddy legt uit hoe je dit slim kunt toepassen.

Minimaliseer afleidingen: Van notificaties op je telefoon tot ruis om je heen – de blog deelt tips om dit effectief aan te pakken.

Wat kan Studentbuddy voor jou betekenen?

Of je nu een eerstejaarsstudent bent die worstelt met een overvolle planning, of een ervaren student die zoekt naar manieren om efficiënter te werken, Studentbuddy heeft voor iedereen iets te bieden. Naast tips over concentratie vind je op hun website nog veel meer waardevolle artikelen, zoals financiële tips, manieren om stress te verminderen en zelfs adviezen over het vinden van de beste studeerplek in jouw stad.

Het mooie is dat ze niet alleen focussen op problemen, maar je ook echt tools in handen geven om deze aan te pakken. Denk bijvoorbeeld aan handige studieplanners, apps om productiever te werken en praktische adviezen om je doelen te behalen.

Conclusie

Als je op zoek bent naar manieren om je concentratie te verbeteren en je studententijd zo soepel mogelijk te laten verlopen, raad ik je aan om de blog van Studentbuddy te lezen. De tips zijn direct toepasbaar en hebben mij in korte tijd al veel geholpen. Neem zeker eens een kijkje op hun website – je zult versteld staan van hoeveel nuttige informatie er te vinden is.

Hier is de directe link naar het artikel: Hoe kun je je beter concentreren tijdens het studeren?. Laat me weten welke tips jou het meest hebben geholpen!