ahmetsub

[ahmetsub]

İbrâhîm

içimdeki putları devir

elindeki baltayla

kırılan putların yerine

yenilerini koyan kim

İçimizdeki putlar: kibir, hırs, korku

Kendi iç sesine seslenen şair bir arayış içinde buluyor.

Putları kırmak tasavvufta benliği aşmak anlamına gelir.

İkinci mısra:

güneş buzdan evimi yıktı

koca buzlar düştü

putların boyunları kırıldı

İbrâhîm

güneşi evime sokan ki

Güneş, hakikat. Buzdan ev ise katılaşmış kalptir.

Üçüncü mısra:

asma bahçelerinde dolaşan güzelleri

Buhtunnasır put yaptı

ben ki zamansız bahçeleri kucakladım

güzeller benden kaçtı

kırık aynalarda kendime bakıyorum

İbrâhîm

beni kendime gösteren kim

Şair, güzellikleri, sevgileri yücelttikçe onların putlaştığını fark ediyor. Kendi ütopyasında şekillendirdiği yalnızlığını arayışa sürüklüyor. Sonunda elinde yalnızca kırık aynalar kalıyor — kendi parçalanmış yansıması.

Sözlük:

Buhtunnasır: Babil kralı, putperestliğin sembolü

Güzeller: dünyevî arzular, geçici zevkler.

[ahmetsub]

Ait olana, sesine, yüreğine dön der. “Kalbine dönen insan artık hakikatten kaçamaz.” Deriz.

[ahmetsub]

Herakleitos, yaşananı düşünmenin ve

dilin konusu yapmıştır; varolanı çerçevelemenin ortak paydasını

keşfetmiştir.

Varolanı ister istemez imgeye, tasarıma, kavrama, düşünceye, terime, sözcüğe çeviren insan (kendi doğallığı içinde bunu gerçekleştiren insan) bu durumun kendisini genellikle "kendisi için" soru konusu yapmaz.

Herakleitos’a göre evrende her şey sürekli bir değişim içindedir. Bu düşüncesini bu sözle ifade eder:

“Aynı nehirde iki kez yıkanılmaz.”

Bu söz, yaşanan hiçbir şeyin tam olarak tekrar edilemeyeceğini, çünkü hem biz hem de dünya sürekli değiştiğimiz için deneyimlerimizin asla birebir aynı olamayacağını anlatır.

Ancak bu değişimin rastgele değil, “logos” adını verdiği bir akılla, bir düzenle gerçekleştiğini savunur.

“Çok bilmek akıllı olmak değildir. Akıllı olmak, tek bir şeyi anlamaktır: her şeyin bir ve aynı olduğunu.”

Yaşanan ile düşünmenin birliği, Herakleitos’a göre düşünme ile gerçeklik arasında bir ayrım yoktur; çünkü akıl, doğanın düzeniyle (logos ile) gerçekleşir. Bu yüzden gerçekliğin anlamını kavramak isteyen kişi, hem kendi içindeki akla kulak vermeli hem de doğayı gözlemlemelidir.

[ahmetsub]

“Öfkelen, öfkelen ışığın sönüşü karşısında” Dylan Thomas

-Kadere karşı savaşmak yerine kaçınılmaza karşı savaşmak mantıksız olabilir.

[ahmetsub]

Naber

Telaş ve temaşa içinde günlerimi devam ediyorum.

Telaş: çırpınma, mücadele etme

Temaşa: gözlemlemek.

[ahmetsub]

Gökyüzünde uçup geçen

Şimşekten—yağmurdan—fırtınadan—

Ve o buluttan ki

(Mavinin kalan kısmı)

Bir şeytan biçimini aldı gözümde—

/Edgar Allan Poe

Şiirdeki en can alıcı dize “mavinin kalan kısmı” göğün mavisi herkese güzel bir huzur verirken Poe’nun gökyüzü mavisi, şeytan formunda bir buluta dönüşüyor. Derin bir iç monologlarla çevrili olan şiir, dış dünyaya kendini kapatıyor.

[ahmetsub]

“bense, anlamış değilim böyle maceralardan

ne Godiva geçer yoldan, ne bir kimse kör olur

yalnız coşkunluğu karşısında içlendiğim şadırvan

nüfus cüzdanımda tuhaf ekmek damgası durur”

İsmet Özel’in “Ne Godiva geçer yoldan ne bir kimse kör olur” dizesi, şiirsel bir yapı barındırır.

Tarihsel bir karakter olan Lady Godiva (ingiliz/rus) 11. Yüzyılda yaşamış bir soyludur. Kocasının halka koyduğu ağır vergiler ve haksızlıklıklara karşı çırılçıplak sokağa inerek atın üstünde dolaşır. Halk ise sokağa inmez ve onu onurlandırmak için evlerinde durur. Cesaretin ve vicdanın sembolü olmuştur.

Şiire geri döndüğümüzde “Ne Godiva geçer yoldan ne bir kimse kör olur” dizesi cesaret ve duyarlılık meselesi haline gelmiş bir topluluğu simgeler. Hem eylemsizlik hem de duyarsızlık eleştirisidir.

Eskiden “bir Godiva geçse” olay olurdu; şimdi ne öyle bir figür var, ne de onu anlayacak göz.

[ahmetsub]

Yahya Kemal Beyatlı’nın “Rindlerin Akşamı” adlı şiirinden:

“Düşe denür ki, uyku içre görülür bir peri,

Rindin akşamıdır bu, akşamın bir neşesi…”

Bu dize, şiirin doruk noktasıdır. “Düş” ve “peri” kelimeleriyle, hayat sanki bir rüyaymış gibi sunulur.

Sonunda şair, bu hüzünlü ama dingin akşamı kabullenmiş bir rind gibi karşılar.

Bu rindane teslimiyettir.

Sözlük: Rind, dünya nimetlerini önemsemeyen, kaderine razı.

-Yahya Kemal bu şiirde, hem geçmişe duyduğu özlemi hem de yaşlılıkla gelen hüznü, felsefi bir kabullenişle birleştirir.

[ahmetsub]

Kuş damdan düşünce

sarışın bir yürüyüşüdür artık ölümün

…

kuş öldü kanadının altındaki o yara

yağmurun karanlığını getiriyor geceye.

-İsmet Özel’in “Kuşun Ölümü” şiiri, bireysel bir olay üzerinden toplumsal bir eleştiri sunuyor. Kuşun ölümü, sadece bir canlının kaybı değil, aynı zamanda toplumun, değerlerin ve insanlığın yitirilmesidir.

En beğendiğim dize:

“sarışın bir yürüyüşüdür artık ölümün”

Burada ölüm, “sarışın bir yürüyüş” olarak betimlenir. “Sarışın” ifadesi, alışılmadık, belki de aldatıcı bir güzelliği çağrıştırır.

“Kuşun Ölümü”, İsmet Özel’in insanlık durumuna, modern çağa ve bireyselliğe dair şiirsel bir çığlığı gibidir. Şair, küçük bir olayı merkeze alarak büyük bir kaybı, büyük bir değişimi anlatır.

[ahmetsub]

Henri Michaux'nun bir epistemologa öğüdü; "Asla umutsuzluğa düşmeyin, daha fazla demlendirin"

Bir takım muğlak olguların, belirsiz şeylerin ve içinde karar almamız, davranmamız veya tepki göstermemiz, pozisyon almamız gereken durumların aksine yaşamaya değerdir. Tüm bu şeyler, ne kadar belirsiz olurlarsa olsunlar, bilincimize kavramsal bir nitelikte görünürler. Onları adlandırırız; onların üstünde önce zihinsel, sonra da tehlikesine rağmen pratik işlemler yaparız.

Yaşamak, belirsiz şeylerle yüz yüze gelmek demektir. Dünya, tanımlanmış değişkenler arasında güçlü bir ilişkili biçiminde ifade edilen aşk ve karşı çıkılmaz bir hakikati keşfetmek üzere oluşturduğumuz bir laboratuvar değildir. Biz, hava sıcaklığından söz ederken, aslında refahımızı; adaletten söz ederken aslında kendi çıkarlarımızı; iyilikten ve kötülükten söz ederken aslında yatırımlarımızı düşünürüz.

Bir bilinç tembelliği içinde olgulara sırt çevirmek yerine belirsizliğin içinde kaybolmayı yeğliyoruz.

[ahmetsub]

Gecenin ışığı olsaydı muhtemelen sen olurdun der

Solgun ve hüzne boğuluşunu bir miktar sarar koklardı

Derken hiç olmaması gereken sabaha uyanır ve bilinmez deyişler mırıldanırdı.

[ahmetsub]

Vaat-Dönüşüm-Prestij

Her büyük sihirbazlık numarasının üç kısmı ya da sahnesi vardır. İlkine kefalet (güvence) denir. Sihirbaz sana sıradan bir şey gösterir: bir kart destesi, bir kuş veya bir adam. Sana bu objeyi gösterir. Belki senden bunu incelemeni ister, gerçek, değiştirilmemiş ve normal mi diye.

İkinci sahneye dönüş denir. Sihirbaz bu sıradan şeyi alır ve sıradışı bir şey yapmasını sağlar. İşte şimdi sırrı arıyorsun... Ancak bulamayacaksın. Çünkü tabii ki, sen aslında bakmıyorsun. Gerçekten bilmek istemiyorsun. Kandırılmak istiyorsun. Fakat henüz alkışlamazsın. Çünkü bir şeyi yok etmek yeterli değildir; onu geri de getirmen gerekir. İşte bu yüzden her sihirbazlık numarasının üçüncü bir sahnesi vardır, bu en zorudur ve biz buna prestij deriz."

| The Prestige Film

//İlüzyon bir seyirci varsa gerçekleşir. Siz gerçeği bilmek istemiyorsunuz, kandırılmak istiyorsunuz.

[ahmetsub]

-durumu tüm açılarıyla düşünemediğin an, yandığının resmidir yavrum.

[ahmetsub]

Teneffüste çocuklar “yeşil ışık/kırmızı ışık” oyunu oynadıklarını söylediler. Ben de dedim çocuklar bizim çocukluğumuzun oyunu bu, oyunun ismi “ebe tura 1 2 3” oyunudur.

-Öğretmenim bizimle oynar mısınız?

-tabi ki çocuklar, haydi oynayalım!

//ebe tura 1 2 3 oyunundan sanatsal bir kare ile günümüzü şenlendirelim. ☺️

[ahmetsub]

“Ağzının bir kıvrımından cesaret bularak…”