aloneinthisfuckingworldsblog - Tumblr blog

[aloneinthisfuckingworldsblog]

“Everything in your life is a reflection of a choice you once made. If you want different results, make different choices.”

— Unknown

[aloneinthisfuckingworldsblog]

Το χω χάσει εγώ ή το χει χάσει ο κόσμος

[aloneinthisfuckingworldsblog]

[aloneinthisfuckingworldsblog]

Αν δεν σε ξαναδώ ποτέ, θα σε κουβαλώ πάντα μέσα μου.

[aloneinthisfuckingworldsblog]

Matthew Daddario in Into The Deep (2022)

[aloneinthisfuckingworldsblog]

[aloneinthisfuckingworldsblog]

Smthg like that.

[aloneinthisfuckingworldsblog]

[aloneinthisfuckingworldsblog]

[aloneinthisfuckingworldsblog]

Και μπροστά απ' τους κολασμένους

περνάω εγώ σαν μια σκιά

που σεργιανάει στον Άδη

τη δικιά σου μυρωδιά.

Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή,

να μοιραζόμαστε τούτη τη κόλαση μαζί.

- Χρήστος Θηβαίος (1995)

[aloneinthisfuckingworldsblog]

The Conflict Eternal

Υπάρχει διχόνοια και διχασμός στην ψυχή κάθε ανθρώπου. Δεν αναφέρομαι σε ηλιθιότητες όπως καλό και κακό, αλλά την αέναη πάλη μεταξύ του εφήβου και του ενήλικα, του άβγαλτου και του ώριμου, του ιδεαλιστή και του ρεαλιστή. Όλοι μας έχουμε βιώσει κάποτε αυτή την εσωτερική διαμάχη, ιδιαίτερα στην εφηβεία, όπου συνειδητοποιούμε πως ο κόσμος δεν είναι δίκαιος, ούτε όμορφος, μα μέσα στην απέραντη επιπολαιότητα μας πιστεύουμε ότι τα ιδανικά και οι αξίες που μας έμαθαν οι γονείς μας μπορούν να εφαρμοστούν στον πραγματικό κόσμο. Είναι περίεργο για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας να τα βλέπουμε όλα ρόδινα και ξαφνικά, όλος ο κόσμος να κλονίζεται κάτω από τα πόδια μας. Θέλω να επιχειρήσω να διατυπώσω τις απόψεις μου για την κάθε πλευρά γιατί είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό κομμάτι της ζωής μας.

 Από τη μια πλευρά όλοι μέσα μας έχουμε ένα αιώνιο παιδί, το οποίο πιστεύει στη δικαιοσύνη, την ισότητα, έχει ελπίδα, ανυπομονεί να μεγαλώσει και βλέπει το μέλλον του λαμπρό. Έχει την ενστικτώδη αντίδραση να θέλει να βοηθήσει τους συνανθρώπους του και τους γύρω του και μηχανεύεται στο μυαλό του καταστάσεις, απόψεις, συστήματα ώστε όλοι να ζουν καλά. Το αιώνιο αυτό παιδί εθελοτυφλεί μπροστά στην αδικία του κόσμου μας και κυνηγάει χίμαιρες προσπαθώντας να πείσει τον εαυτό του ότι όντως υπάρχει ελπίδα για τον κόσμο και ότι οι άνθρωποι είναι κατά βάθος καλοί.

Η άλλη πλευρά είναι η κουρασμένη, ταλαιπωρημένη και χτυπημένη από την ζωή πλευρά. Είναι ο απελπισμένος ρεαλιστής ενήλικας που έπαψε να βλέπει πια τον κόσμο όμορφο, έχει χάσει πάσα ελπίδα για το ανθρώπινο είδος και πιστεύει πως τα πράγματα είναι αυτά που είναι. Κυριαρχεί η αδιαφορία και ο ωχαδερφισμός. Η πλευρά αυτή του νομίσματος είναι ένα άδειο κέλυφος, μιας και έχει χάσει όνειρα, ελπίδες, και αυτό το γλυκό κυνήγι του άπιαστου, της ουτοπίας. Η φιγούρα αυτή είναι μοναχική στον κόσμο και δεν καταλαβαίνει την ουσία της ανθρώπινης εμπειρίας, δηλαδή την ζωή και την συναναστροφή με άλλους ανθρώπους.

Η άλλη πλευρά είναι απλώς η διεφθαρμένη εκδοχή της πρώτης. Κάθε ρεαλιστής είναι απλώς ένας απογοητευμένος ιδεαλιστής, ένα παιδί που μεγάλωσε πριν την ώρα του και ξέχασε τις ρίζες του και την προέλευση του και απλώς αλλοτριώθηκε, έγινε κυνικός, έχασε τον εαυτό του. Η σύγχυση, η μάχη που ακολουθεί στο εσωτερικό του μυαλού μετά είναι αναπόφευκτη. Ο νέος άνθρωπος προσπαθεί απεγνωσμένα να ζήσει σε ένα κόσμο ενηλίκων ενώ έχει το πνεύμα παιδιού. Η μόνη λύση είναι η ισορροπία. Ο κυνισμός μας έχει καταστρέψει, έχουμε χάσει το νόημα του ωραίου, του συναισθήματος, του συνανθρώπου. Παλεύουμε να κολυμπήσουμε σύμφωνα με το ρεύμα ελπίζοντας ότι δε μας οδηγεί σε καταρράκτη.  Να πηγαίνουμε κόντρα σε όλα και να κυνηγάμε χίμαιρες επίσης δεν είναι η λύση. Η πραγματικότητα είναι αυτή και οφείλουμε να την αντι��ετωπίσουμε. Ας αφεθούμε στο χάος ψάχνοντας την ισορροπία. Ακούγεται καλή ιδέα. Αυτά από μένα. Απλά τροφή για σκέψη

[aloneinthisfuckingworldsblog]

ανθρωπιά....

[aloneinthisfuckingworldsblog]

Να σαι περήφανος για όσα περάσαμε ρε,

Μην σ' ακουσω να λες είναι κρίμα

-Λόγος τιμής