androgynousengineerparadise

[androgynousengineerparadise]

I znowu cztery ściany

Mijają cztery lata od ostatniej próby

Cztery wiadomości przyjdą, jeden alert, drugi to pomyłka, trzeci nigdy nieodczytany, czwarty jest końcem

Czworo przyjaciół, jeden sprzed lat czterech, drugi to pomyłka, trzeci to ostatni i jedyny, czwarty to naiwność

Cztery białe ściany, od lat te same

Cztery plakaty co zespoły z nich już zapomniałam, cztery odcienie zielonych kredek co leżą na biurku

Jedno okno, jeden od lat ten sam krajobraz

I ja też jedna, w czterech ścianach

Miną kolejne cztery lata, cztery ściany się zmienią, ale ja wciąż będę tu jedyna

[androgynousengineerparadise]

~Hanahaki~

When im with you, my feelings blossom for you

I can feel the flowers climbing higher and higher, slowly plunging the roots deeper and deeper into my bones and muscles.

I want to give you everything I have, even when I lose my breath more and more through the stalks in my throat.

I hear your voice, the most beautiful melody that slowly leads me to my death.

I follow your voice blindly, feeling the spikes dig deeper and deeper into my ribs.

I lose my breath looking into your eyes, feeling the rose flower in my mouth.

Red as blood, as beautiful as you, deadly as the sharpest dagger in the skilled hands of an assassin

You often say you love flowers ..

But you keep saying that the ones on Earth aren't beautiful enough.

You don't seem to hear me say that for me you are the most beautiful flower that ever exist.

So I will give you a bouquet of flowers whose beauty will match yours.

Even if they have to grow in my lungs.

I will give them to you with a smile on my face.

Thoughts are lost in the joyful dance of memories related to you.

The heart beats happly, full of love.

When you want proof, I will present it to you with a smile on my face.

Even if it's pierced by the thorns of all the roses of this world, it will always beat for you.

I will be with you all the time, forever

Drying for love, contrary to the flowers in my lungs

[androgynousengineerparadise]

– Masz ładne oczy wiesz? – mruknęła nie odwracając wzroku od przeglądanych przez nią notatek – Naprawdę? – drgnął zaskoczony nagłym dźwiękiem jak i dość niespotykanym pytaniem. Podczas długich godzin spędzonych na tłumaczeniu run, czytania ich historii i chodzenia z jednego archiwum do drugiego, nie rozmawiali za wiele, ot dwoje naukowców szukających igły w stogu siana. Mimo kilku miesięcy wspólnej pracy dalej byli sobie kompletnie obcy.

Czerwonowłosa kiwnęła jedynie głową, dalej pochłonięta papirusem w jej dłoniach – Dziękuję – powiedział już spokojniejszy tonem patrząc dyskretnie w jej stronę – Twoje też są ładne – z tymi słowami ukrył swój wzrok w notatkach, jakby obawiając się jej reakcji. Uśmiechnęła się na słowa mężczyzny, czego ten nie był pewny czy zobaczył czy "usłyszał", że to zrobiła.