aptalname

[aptalname]

mutlu ol

Nasıl?

[aptalname]

#NowPlaying Denize Doğru - Bülent Ortaçgil

[aptalname]

Durakta üç kişi
 Adam kadın ve çocuk.. Adamın elleri ceplerinde
 Kadın çocuğun elini tutmuş. Adam hüzünlü 
Hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü.. Kadın güzel 
Güzel anılar gibi güzel. Çocuk
 Güzel anılar gibi hüzünlü
 Hüzünlü şarkılar gibi güzel…

Cemal Süreya (via seslerinuyumu)

[aptalname]

Konuşuyoruz desem konuşmuyoruz da Ayrı ayrı şeyler düşünüyoruz üstelik Birbirimize bakarak Ne seviyoruz ne de sevmiyoruz birbirimizi Ne varız ne de yoğuz gerçekte İki lamba gibiyiz, iki ayrı yerinden Aydınlatan odayı.

Edip Cansever

[aptalname]

[aptalname]

Acıyı Kim inkâr eder.

Behçet Necatigil (via sairceketli)

[aptalname]

untitled by Bazzerio on Flickr.

[aptalname]

Cemal Süreya

[aptalname]

Birden bir kötü düşünce düştü aklıma: sen, acaba, benden, alabileceklerinin hepsini alıp, artık alabileceğin bir şey kalmadığından mı, gitmiştin?… Bazı söylediklerin bunu destekliyordu. Ama dayanılmazdı bu, benim için: Sen, nasıl olur da, beni tükettiğini düşünebilirdin. Ben, nasıl olur da, senin gözünde, tükenebilirdim?

Oruç Aruoba, İle

Aşk ve Edebiyat ~ SeslerinUyumu.Tumblr

(via seslerinuyumu)

[aptalname]

Bir adam burada Bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyor…

Ahmet Erhan (via sairceketli)

[aptalname]

Yalnızlık kurşun geçirmez. Dostluk, aşk, aile geçirmez. Hiçbir şey geçirmez. Dışarıdan sokmadığı gibi içeriden de çıkartmaz. Cerahat yapar. Antibiyotiğini de kendinde besler. Yeter ki nerede olduğu bulunsun…

Hakan Günday, Kinyas ve Kayra

Aşk ve Edebiyat ~ SeslerinUyumu.Tumblr

(via seslerinuyumu)

[aptalname]

[aptalname]

Eylül'dü Dalından kopan yaprakların Sararan yanlarına yazdım adını Sahte bir gülüşten ibarettin oysa. Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu. Eylül'dü. Di ‘li geçmiş bir zamandı yaşadığımız Adımlarımızın kısalığı bundandı Bundandı gözlerimin durgunluğu. Sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan, Ellerin kadar ıssız, Sen kadar zamansız molalar veriyordum Ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz. Eylül'dü. İzlerini çizdiği zaman ansızın gidişin, Şimdi yoktu bir anlamı suskunluğun. Çırılçıplak kalakaldım sessizliğin orta yerinde. Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir zaman En çok sesini aradım. Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hala. Gözlerini sildi zaman.. Dedim ya… Eylül'dü. Savruluşu bundandı kimsesizliğimin..

Cemal Süreya

[aptalname]

[aptalname]

Onu iki yıl sonra ilk görüşüm bu.

Karaköy’de, Nişantaşı dolmuş kuyruğunun sonlarındayım. O da hemen karşıdaki Şişli kuyruğunun önlerinde. Bilmiyorum, fark etti mi beni. Yine çok güzel. Saç biçimi ve rengi aynı. Biraz zayıflamış. Az sonra dolmuşuna bindi ve gitti. Öyle anlar vardır ki bir merhaba, ufak bir selam her şeyi yeniden başlatabilir ya da durumu daha da sıradan bir düzeye indirebilir. O beni gördü mü, gördüyse ne düşündü bilemem. Ben ikisinden de korktum. Sonra benim uçağım kalktı… Atmosferin ortasında düşündüm: Her şey nasıl bitiyor? Nasıl yabancılaşıyor insanlar? Hiçbir şey olmamış gibi… Birlikte yemek yer miydik? Nerelere giderdik? Şakalarımız nasıl şakalardı? Kavgalarımız? Sesi, nasıldı sesi? Unutmak değil, başka bir şey bu… -Cemal Süreya

[aptalname]

ömrüm oldukça ardından geleceğim

Turgut UYAR

(via

gungorguclu

)

[aptalname]

Kendimi milyonuncu kez yol kenarındaki dinlenme tesislerine benzetiyorum. Bana geldiklerinde herşeyi tüketmiş olurlar.Onlara böyle yaşanamayacıgını anlatırım. Hiç sorgulamam. Ne olursa olsun yanlarında olacagımı söylerim,olurum. Sonra giderler. Bir tır geçer yoldan, hızlı. Sesi beynime işler.