avok3di

[avok3di]

işte hayat // atıf yılmaz

bugün güne güzel bir yürüyüşle başladım. palmiyelerin altında ve denizin hemen yanı başında, muhtemelen torunları yaşında olduğum kimselerle birlikte birbirimizi tanımadan yürüyüş yaptık. sevimli birkaç kedi ve kenarda esneyen çiftlerse güzel detaylar olarak hafızamda yer edindiler. eve dönüp rahatlatıcı bir duşun ardından, kahvaltı yapmadan önce, günlük planlarımı yaptım. çok fazla ders çalışmam gerekiyordu. yine de bu güzel başlangıcı verimsiz bir günle heba etmek istemedim ve elimden geldiğince programa sadık kalmaya çalıştım. kendimi ise programda olmayan bir yeşilçam filmiyle ödüllendirdim.

muhtemelen düz izlediğim hülya koçyiğit filmi “yavrularım”ın ardından sevgili youtube, bana bir hülya koçyiğit filmi önerdi. başrolde uğur dündar’ı görünce merakıma yenik düştüm ve filmi izlemeye başladım. iyi ki de öyle yapmışım. büyük keyif aldım izlerken efendim...

bir paragrafla filmi özet geçelim: uğur dündar, bildiğimiz uğur dündar. ev hanımı makbule (adile naşit) ve memur hüsnü (ihsan yüce) evliler, bir de ayşe (hülya koçyiğit) adında genç bir kız evlatları var. makbule, kızını ünlü bir oyuncu yapabilmek adına hemen hemen tüm sınırlarını kaldırmış bir anne. filmin başında da uğur dündar bir haber yaparken ‘yanlışlıkla’ ayşe’ye çarpıyor ve anne - kızı evine götürdüğünde bizim minik hanım makbule, uğur dündar’ı bayıltıyor ve o baygınken şantaj yaparken kullanacak fotoğraflar çekip, yakışıklı ve idealist haberci uğur’u, kızı ayşe’yi film yıldızı yapana kadar kullanıyor. e, kızımız film yıldızı oluyor tabi ancak o esnada yaşananlar umduklarından biraz farklı oluyor.

benim yorumuma gelecek olursak, derslerin ve ülke gündeminin yaşattığı yoğun strese çok tatlı minik bir mola oldu bu filmi izlemem. umduğumdan çok daha keyif aldım. adile naşit’e olan hayranlığım kat kat arttı... kendisi gerçekten muazzam bir sanatçıymış, nur içinde yatsın. keza hülya koçyiğit. tamamen yeşilçam’a odaklanacak olursak filmlerini izlerken büyük haz duyduğum ve güzelliğiyle başımı döndüren bir oyuncu. yeteneğine diyecek lafım yok... bu filmde de anadolulu türk kadın karakterlerine büründüğü, film sahnelerinde kendisine hayranlığım daha da arttı. lütfi ömer akad’ın yönettiği gelin, düğün, diyet filmlerindeki oyunculuğu gerçekten olağanüstü. hep kıyas yapılır, yeşilçam’ın güzel ve yetenekli kadın oyuncuları arasında. seçim yapmak tabi ki çok zor fakat benim için hülya koçyiğit’in yeri başkadır.

sıcak, sevimli ve gerçekten gülümseten bu ödüllü atıf yılmaz filmini sizlere büyük bir zevkle tavsiye ederim. tıpkı benim yaptığım gibi, bir buçuk saatlik bir stres molası olarak harika gidiyor.

birkaç ekran görüntüsü ekleyeyim filmden. blog açacağımı düşünseydim daha çok ss alırdım... hülya koçyiğit'in hiç yok :( bir dahakine artık...

bu arada uğur dündar’ın gençliği... e mübarek yerli patrick swayze misin be.

[avok3di]

herkese selamlar. izlediğim filmleri defterime yazmakla beraber internet ortamında da paylaşmaya karar verdim. sinefil hesabım var fakat yalnızca izledim / izleyeceğim tuşlarını kullanıyorum. buraya uzun uzun ve çekinmeden yazmayı düşünüyorum. takip etmeyin ki ben de yalnız olmanın verdiği rahatlıkla burada bari özgür olabileyim. sevgiler, saygılar :p