bama-b0y

[bama-b0y]

Yangın

Dışarı çıkıyorsanız dikkat! çiçeklerle karşılaşmayın Ya da koklamayın onları, iyisi mi yüzünüzü örtün şapkanızla Ya da düşünmeyin hiç, ben bakin öyle yapıyorum Neden diyeceksiniz, insandaki sevgiliyi eskitiyor bu çiçekler Güneşe benzetiyorlar adamı, masaya vurmuş koyun bulutlarına Pek tuhaf! ben de sahanda yumurtayı kıskanırım Beni seviyorsanız dikkat! köşe başındaki camcıya sorun O ne derse doğrudur, dalga geçmeyin adamla Ustelik beni sevmek haşlanmış pirinçleri beyazlatır Gunaydin! Sabahlariniz gibidir beni sevmek, horuzun renkleri gibidir Beni sevdiniz mi yangindir artık parmaklarınız Sizi görmüyor muyum dikkat! trenlere çikolata yediriyorum Bunu her zaman yapıyorum, akılla oynamak yani Öyle trenler var ki insani şımartıyor Çıkıp kuruluyorum pencere yanına gel keyfim gel Gidip duruyorum böylece, adimi bileceksiniz çok ülkeli adam Üstelik daha kalkma saati gelmeden trenlerin. Sokağa d��külüyorsam dikkat! bu da doğrudur oldukça Bir kanunu vardır belki, ya su içmişimdir ya da yıkamışımdır yüzümü Olmayacak şey mi niye bakmayayım denizlere En akilli tarafımdır balıkla deniz tutmak. Bir cümle tuhafsa dikkat! pek tuhaftır insanin tırnak çıkardığı Sonra da boyadığı, ne demeli sonra da kestiği Korkum yok ben güpegündüz rakılar boğazlıyorum Gözlerimi batırıyorum ıstakozlara Oh ne güzle şişenin de bir anlamı oluyor böylece Kim konuşuyor ben konuşmuyorum. Bir gün çok yürürseniz dikkat! sinekler şehirde kalıyor Butun taşıtlar paslanıyor ayrıca Pencereli yıldız, misafirli oda, bol bol öttürüyorsunuz onları Çünkü kırlara çıkıyorsunuz, şemsiyenizi bırakın ayıp Bana parmağınızdaki çiçekleri gösterin. Bir yere kapanıyorsanız dikkat! yanınızda olsun elleriniz Kim ne der bakindi iste durmadan ellerinize Dünyayı dolasan damarlar içinde En kemikli taraflarıyla zencileri döversiniz En kirli yerleriyle çat kapı fakir mahalleleri Ayıptır yani insan elini temiz tutmalı biraz. Bir gün olumu beğenmeyecekseniz dikkat! ölmeyin kolayla Kadınlara sarkıntılık edin, hoşa giden bardaklar satın alin Ya da bir aptalın yalnızlığını secin, çiçek sulamakla olsun bu Tıkır da tıkır isleyen apartmanlar vardır ya, sakin ha Ya da her sabah Göğe bir yüz metre kollarınızla.

[bama-b0y]

[bama-b0y]

View this post on Instagram

A post shared by Çağdaş Gündem (@cagdas.gundem)

[bama-b0y]

#mnembaisland

[bama-b0y]

Ölüm, garip, iğrenç, korkunç bir böcek olsa ve yoldan geçen birinin yakasına konsa. Siz de onu görseniz. Yolda durdurup: “Afedersiniz, müsaade eder misiniz? Yolunuzu kestim ama üzerinize ölüm konmuş” demez misiniz? Şöyle iki parmağınızı uzatıp onu fırlatıp atmaz mısınız? Ne mükemmel olurdu doğrusu… (sessizlik) Fakat ölüm bir böcek değil. Bu gelip geçenlerin arasında birçokları onu üzerlerinde taşıyorlar, ama görünmüyor. Onun için de korkusuz, rahat rahat dolaşıp, yarınki, yarından sonraki hayatlarını kuruyorlar. Örneğin ben. (Ayağa kalkar) Bakın, şurada bıyığımın altında, dudağımın üstünde pek hoş duran küçük çiçeği görüyor musunuz? Doktorlar buna ne diyorlar, biliyor musunuz? Oh! Çok hoş bir adı var. Karamela gibi tatlı bir ad: epitelyoma Söyleyin benimle beraber, siz de tadını duyacaksınız. (Söyler) “epitelyumyoma”. Çiçeklere takılan adlara da benziyor değil mi? (Sessizlik) Nedir bu biliyor musunuz? Ölüm. Geçerken bu çiçeği dudağıma yapıştırıverdi. “Hatıram olsun” dedi. Arkasından da şunu ekledi “Beş altı aya kadar gelirim.” (Sessizlik) Şimdi söyleyin bana: Bu çiçek ağzımın içindeyken sakin, sessiz köşemde oturabilir miyim? (Sessizlik) Söylüyorum bunu karıma, soruyorum: “Nedir benden istediğin? Öpeyim mi seni yani?” “Evet, öp beni” diyor. Geçen gün ne yaptı biliyor musunuz? Dudaklarını bir toplu iğne ile delik deşik etti, kanattı, sonra başımı iki elinin arasına alarak beni ağzımdan öptü. Benimle beraber ölmek istiyormuş. (Sessizlik) Salak! (Birden, hırsla) Herhalde evde oturacak değilim. Vitrinleri seyretmeliyim, tezgahtarların el çabukluğuna hayran olmalıyım. Çünkü kafam bir an boş kalırsa çevremdeki bütün hayatı yok etmeyi düşünebilirim. Örneğin sizin gibi son trenini kaçırmış, hiç tanımadığım birini tabancamı çıkarıp şuracıkta öldürebilirim. (güler) Korkmayın böyle bir niyetim yok. Şaka yaptım. (Sessizlik) Bana bir iyilik yapın: Yarın sabah erkenden gideceğiniz o küçük köyün istasyonunda trenden indikten sonra evinize kadar yürüyün. Yolda üzerinde pırıl pırıl kırağı parlayan bir demet yeşilliği koparın, koparın ve sayın. Kaç tane ot koparmışsanız o kadar yaşayacak günüm var demektir. (Sessizlik) Ama ne olur demet biraz kalın olsun. (Güler)

[bama-b0y]

Hayatın bütün bu çok zor ve yanıtsız sorularına verdiği ortak yanıtın dışında bir yanıt yoktu. Bu yanıt şuydu: Günün gerektirdiği şekilde yaşamak, yani unutmak.

[bama-b0y]

Her yanlız kalışımda aklıma gelen Cemal Süreya hayatımın bir parçasıdır. Elma şiirinden bir kesit

Bir yarısı kırmızı bir yarısı yine kırmızı Kuşlar uçuyor üstünde Gökyüzü var üstünde Hatırlanacak olursa tam üç gün önce soyunmuştun Bir duvarın üstünde Bir yandan elma yiyorsun kırmızı Bir yandan sevgilerini sebil ediyorsun sıcak İstanbul'da bir duvar

[bama-b0y]

Meğer ne tuhaf şeymiş kavuşmak! Şimdi ben Uzak ülkelerin birinde Çocuk bahçelerinde oturmuş, Ya da üçüncüsünde bir trenin Limon, üzüm, portakal Yerken yanımdakiler Ya da Yağmurlu bir gece yarısı Bir garda Tren beklediğim zaman Kavuşmayı düşünemeyeceğimden korkuyorum

[bama-b0y]

Sabahleyin uyanır uyanmaz aklımdaydın. Güldüm. Kalktım. Bunu anlatmaya sana geldim. Ne dersin?

[bama-b0y]

Olur Biter Geçer Gider

Olur biter

Geçer gider.

Ama canımı yaka yaka yutkunduğum şeyler var.

Olup bitmeyen,

Geçip gitmeyen.

Zaman zaman yine uykusuzluk çekiyorum ama…

Çokta takılmıyorum artık bu uyku konusuna,

Uyuyunca geçmeyen şeylerin olduğunu anladığımdan bu yana.

[bama-b0y]

Sesini duymadığım gün

Yaşanmış değil

Açan çiçek değil

Öten kuş değil

Yüzünü görmediğim gün

İçimde yıldızlar sönük

Güneşler güneş değil

Seni sevmediğim gün

Seni anmadığım gün

Olacak iş değil...

[bama-b0y]

İki şey

Silmeye çalışma yavrum

lekeni gözyaşlarınla,

çünkü bitektir leke

taşır görkemli düşlere

mahvolmaz renklerini dehşetin

karanlık yol açıp kendine

en yalın suda bile

bir uçurum özü tanır

güvenli derbentlere,

sıfatıdır ölüm

kavrulan işçi arının

azgın peteğinin içinde,

sayıklasa da ağaç

gövdesine kazılı adı

sürecektir yaprağını

bucurgatların sesine,

ve ay soğutacaktır

kıkırdağını

uçarı, gergin tayların,

silmeye çalışma yavrum

bir bildiridir leke

günden ve bedenden

yüreğe ve kansere

Sivasta mı Malatyada mı

bir çocuk görmüştüm eskiden

kaşları uzaklardan geliyor

sımsıcak bitişiyordu alnında,

dişlerinde boylamların serinliği,

tam ben uyanıp

bir iki çift söz

söyleyecektim ki

bir şey oldu birden

nasıl oldu bilmiyorum

bir anda

çarpıtıverdi yeryüzünü

bir kelime mi söylemişti?

Bir şeye dikkat mi ettimşti?

Sivastamı Malatyada mı_

baktım

her yaprak sarartıyordu şehri,

güz kanıtlarıyla işleyen bir kış

düzlükleri tutmak üzereydi,

baktım

mekkareleri güneşin

çekip götürüyordu patikalardan

saçı sakalına karışmış dağlara

ağır ağır bir ikindiydi.

İki şey: aşk ve şiir

bunlar kuşkuyla çiftleşir

bir şey eksiktir sanki

ve vakit vardır daha,

ikircikler içinde

sallamaz Eflatunu

çünkü pazarlık

birazbilgi işidir,

çığlık çünkü

avurtlarından değil

iliklerinden kopar

öksüz çocukların,

Ferazdakın savunması gibi

şeytansı, cesur,

silmeye çalışma yavrum,

iki şey: aşk ve şiir

mutsuzlukla beslenir biri

biri ona dönüşür

ikisi de

düzeltilmez

gelişir

[bama-b0y]

Kuyu

Sen bana bakmıyorsun ben sana bakmıyorum ya

O sıra,

Birileri kova sallıyor ortamızdaki kuyuya

Kuyudur, her zaman Yusuf çıkmaz içinden

Faydalı ihtimaller çıkıyor bizim de bahtımıza

İhtimal ki bana baksan bir sürü şey düzelecek

İhtimal ki sana baksam boynuna sarılacağım

İhtimal, dize getireceğiz devleti ve anneni

İhtimal, kuyuya beton bile dökebiliriz

İki susuzuz suyu bulsak kana kana içebiliriz

Başkaları ne der demeden birbirimizi sevebiliriz.

[bama-b0y]

Sınavda Çıkmayacak Sorular

teşekkür ediyorlar, çok yaşıyorlar, işe geç kalmıyorlar

çeyrek altını önemsiyorlar, küresel ısınmayı ve beş çaylarını

ortadoğu’yu ihtiyaç halinde seviyorlar, gökdelenleri her haliyle

eve geç gelmeyi borsaya bağlıyorlar, geriye kalanları astrolojiye

“konuşan tartı”lardan korkmuyorlar bir de,

-ben bazen korkuyorum-

artis diyorlar erken ölenlere bir akşamüstü her yer kalabalık

her yer kalabalık, üzgünüz yeteri kadar ve rimbaud mahkemelerde sanık

sırayla ölüyor kumbarası kırılmış çocuklar, tez konusu bile değiller

içinde ortadoğu geçmeyince şiir de olmuyor, bir şeyler kahrolsun!

-işgal edilmiştir inandığımız tüm çiçekler!

stratejik bir aşk yaşıyorum devlet görmesin, keşişleri hemen soboleyin

bu saklambaç bizden uzak, kavimler göçü konumuz değil, seni seviyorum!

ideolojiler söylüyorum dünya kurtarmak isteyenlere ve çok rüya görüyorum

insanı anlamakla meşgulüz, üstelik görünürde hiç ipucu da yok

ben bazen korkuyorum, annem duruyor hemen kalbime

beni hep yanlış öldürüyorlar anne diyesim geliyor

sonra cihad geliyor aklıma, cihad’ı çok seviyorum

-ama bunları coğrafi keşiflerle açıklayamam-

çocuğu okula yazdırıyorlar, merkez sağ’ı ve dedikoduyu çok seviyorlar

üniter yapı diyorlar, uluslararası toplum, en az iki yabancı dil

minareler gölde ediyor, başka ihsan da istiyorlar

akşam ezanında eve giriyoruz, üzgünüz yani gereği kadar

demokraside ısrar ediyorlar bir de, ben rahatça ölsek diyorum.

yemeklerden sonra pişman oluyorlar, kravat takıyorlar, az seviyorlar

aşık olamıyorlar, çok şişmanlıyorlar ve hiç gülmüyorlar

-manavlar da şiire inansın diye kırmızıydı belki elmalar-

elmalar deyince aklıma annem geliyor ve taksitli sancılar

bir yanağın elma oluşunu,

devrik cümlelerle düşünüyorum…

-sigortalı bir işe girmeden âşık olunmuyor-