Και θέλω να γευτώ το σώμα σου μέχρι την τελευταία σπιθαμή και τον τελευταίο ιδρώτα και εσυ να γευτείς το δικό μου
Θέλω ξημερώματα να μας βρουν στο μικρό σου το δωμάτιο, με θέα τα φωτάκια και τα βουνά, να διψάμε ο ένας για τον άλλον, να μπλέκονται τα πόδια μας σαν κορμούς δέντρων και να αγωνιαμε για να ρουφηξουμε τον τελευταίο παλμό και την τελευταία ανάσα
Θέλω σερφ ροκ και πανκο γκρουβ βαιμπς, αερα, τζινακια, σερφακια, Ικαρία, ένα ζευγάρι σαγηνευτικα μάτια να με χαζευει ενω εγω κοπανιεμαι και χανομαι και γελαω
εγώ ελεύθερη και αιθέρια, ανέμελη, δίχως έγνοιες και αστικούς περιορισμούς
διχως σκοτουρες στο μικρο μου το κεφαλι, χορο, χαμογελα, οτοστοπ, και μεθυσμενες αποπλανησεις στο πιο μαγευτικο/αγριο νησι σε ολη την Ελλαδα
Θέλω μόνο τέκνο, ψυχεδελικους φωτισμούς και χρωματιστές παραισθήσεις
Θέλω μόνο να με κοιτάς και να ηλεκτριζομαστε χωρίς να ακουμπάμε ο ένας τον άλλον
Ενέργεια ηλεκτρική και αστειρευτη να ξεχειλίζει από τα σώματα μας
Και εγώ μόνο να χορευω να χορευω και να χορευω και να κλείνω τα μάτια μου ηδονικα και να λικνιζομαι στους ρυθμους της ηλεκτρονικης μουσικής και εσυ να θες να με απορροφήσεις σαν σφουγγάρι αλλά χάνομαι στο πλήθος και με αναζητάς
Και με κυνηγας και εγώ γυρνω για να σου ρίξω ένα παιχνιδιαρικο βλέμμα και με χάνεις για πάντα
Οι μέρες πλησιάζουν και εγώ νιώθω έναν πόνο να αναδύεται μέσα μου γιατί στα αλήθεια ο καιρός περνάει πιο γρήγορα από ποτέ
Και εμείς κάποτε θα πάψουμε να είμαστε έφηβοι και πρωτοετείς και ίσως η τέχνη που παράγουμε να είναι απότοκο μιας εφηβικής μας προσήλωσης σε κάτι το απροσδιόριστο και τίποτα παραπάνω
Τίποτα πιο γνήσιο
Τίποτα πιο ουσιαστικό
Τα λέω μπερδεμένα, γνωρίζω, μα η ώρα είναι 5 και, σχεδόν ξημέρωσε, σήμερα ήταν η μεγαλύτερη μέρα του καλοκαιριού, υποτίθεται.
Μα εγώ πασχίζω στα αλήθεια να θυμηθώ το πως ένιωθα κάποτε
22:58:34 , Μπαγκλαντές, Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020, 23η εβδομάδα
19:58:34 , Θεσσαλονίκη, Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020 , 23η εβδομάδα
Μακάρι να γευόμασταν τον ίδιο ήλιο από τα ίδια μπαλκόνια. Την ίδια Δύση και Ανατολή, τα ίδια αστέρια και τον ίδιο αέρα.
Τις ίδιες ζωές, τα ίδια δικαιώματα, τις ίδιες ανέσεις.
Εμείς εδώ πέρα πλακωνόμαστε στα αστικά για μία θέση, για ένα τραπέζι στα μπαρ, για ένα βλέμμα, για ένα εισητήριο.
Και αυτοί εκεί περα πλακώνονται για τα αυτονόητα .
Για ένα κομμάτι ψωμί, για ένα τετράδιο με γράμματα και αριθμους, για ένα εμβόλιο σε νοσοκομεία προχειρα στημένα .
Δεν ανοίγουμε τα μάτια μας, δεν ανοίγουμε το μυαλό μας, δε βλέπουμε, δεν ακούμε, δε καταλαβαίνουμε , δεν οσφριζόμαστε, δεν αισθανόμαστε.
Μακάρι να άνοιγε το κεφάλι μας στη μέση και να γέμιζε με θαλασσινό νερό Ινδικού Ωνεανού, με γλώσσες και διαλέκτους ενός άλλου πολιτισμου , με σκέψη ενός άλλου ορίζοντα.
Μακάρι να μην ήμασταν τόσο μικροί μπροστά στη χαώδη οργάνωση του κόσμου ετουτου, μακάρι να ταξιδεύαμε παντου .
Να χανίμασταν σε στέπες, ερήμους, βουνά, ποτάμια, πυργους και αξιοθέατα
Μακάρι εγώ να μην ήμουν εδώ και εσυ να μην ήσουν εκεί.
Και μακάρι να βρεθούμε στη μέση.
Μακάρι να γευομασταν το ίδιο ηλιοβασίλεμα από το ίδιο μπαλκόνι , το ίδιο δέντρο, την ίδια σκεπή.
Kuakata, Barisal Division, Bangladesh by Mahmudul Hasan
ΓΙΑ ΟΣΑ ΑΛΑΝΙΑ ΑΚΟΥΝΕ ΠΑΝΚ/ΡΟΚ/ ΧΙΠ ΧΟΠ/ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ/ΕΝΤΕΧΝΑ/ ΡΕΓΚΕ-ΣΚΑ/ ΤΕΚΝΟ , ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ DESPERADOSmusica ΑΠΟ ΙΩΑΝΝΙΝΑ/ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΟΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΑΣ ΟΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ LIVE ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΑΡΕΣ, ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ, ΓΕΛΙΑ, GIVE AWAY ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ !
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ INSTA https://www.instagram.com/desperados_musica/?hl=el KAI FB https://www.facebook.com/DESPERADOSmusica/?modal=admin_todo_tour
SUPPORTΑΡΟΥΜΕ DESPERADOS ΚΑΙ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΑΡΕΣ ΚΑΘΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ… 🤘