cemmumcu - Tumblr blog

[cemmumcu]

https://soundcloud.com/tasnime-mohamed-1/cracks-2009-fiammas-theme

[cemmumcu]

[cemmumcu]

[cemmumcu]

Yazılmakta olan bir kitaptan. Olur da biterse, gerisini de okuruz birlikte.

[cemmumcu]

#painting #art #2017 #paris #cemmumcu

[cemmumcu]

Düşümdeki çocuk bana “yeniden git” dedi. “Tamam” dedim ona. Çünkü aklından sıyrılmıştı. #tb #iceland #sea #nature (Snæfellsbær)

[cemmumcu]

#kendinebakmakitabı #imza #kitap @okuyanus @kendinebakmaakademisi (Crowne Plaza Istanbul - Florya)

[cemmumcu]

[cemmumcu]

[cemmumcu]

Canım @gozdeaytac_ nin hediyesi. #art #artwork #artist

[cemmumcu]

Zaman bulup sergiyi gezerseniz sevinirim. Zihninizi kapayıp kalbinizle bakın. #sergi #art #accidentaltravel #zorakiyolculuk @jointidea (Joint Idea)

[cemmumcu]

#exhibition #painting #art #zorakiyolculuk #accidentaltravel (Joint Idea)

[cemmumcu]

Nişantası Teşvikiye'da

[cemmumcu]

O acayip günlerin sergisi yaklaşıyor. İsmi “Accidental Travel”, “Zoraki Yolculuk” Zorla gittim, zorunlu gittim. Kendimden başka gücüm yoktu. Kendimin biriktirdiği ne varsa artık onlar da yoktu. Yeniden gitmem gerekiyordu. Her yerden ve her şeyden gitmem gerekiyordu. Kendimden başka toprağım, sallanan içimden başka zeminim yoktu. Boşluğun rengi bile yoktu. Düşünmek, anlamak, durmak, durmamak, yemek, içmek, uyumak, konuşmak gibi kendiliğinden olan eylemler bile zorlaşmıştı. Belirli olan tek şey belirsizlikti. Bilindik bütün bağlar kopmuştu. Algılarım allak bullaktı. Bildiğim bütün karanlıkların aidiyetle bir bağı vardı. O yüzden hep hiç kimse ve hiçbir şey olmaya çalışmıştım hep .Ve sevmediğim aidiyetler işte şimdi artık iyice yoktu. Oysa sorgulamalarımdan, acılarımdan, şüphelerimden yeniden ve yepyeni bir zemin oluşturmaya başladığımı fark ettim. Zihnim ve kalbim acı ve öfkeyle açılıyordu. Beklemek zamanın en uzun haliydi. Acılı ama bereketliydi. Benzememek, bambaşka bir şey olmanın tek yoluydu. Benzemek sığınaktı ama tutsaklıktı. Güçsüzlük yeni güçlere kapı açmaya başladı. Kayıptan ilham almam, yokluğu canlandırmam gerekiyordu. Boşlukla ve boşlukta özgürleşiyordum. Ezilen bir meyvenin nasıl özü çıkıyorsa özüm çıkıyor ve özüm akıyordu. Posalarımdan arınmayı bir kayıp gibi görmemeliydim. Her şey ikiye bölünürken benim de ikiye ayrılmam gerekiyordu. Yaralarımı saklamamalıydım. Gösterişsiz bir onur gibi taşımalıydım. Olağanın dışına çıkmadan yeni bir şey yaratılmıyordu. Acı, sınırların geçilmesine yarıyordu. Yaratıcılığımdan kopmadığım anlarda benlik hissimi kaybetmediğimi fark ettim. Değerler ve hiyerarşinin altüst olması özgürleştirmişti. İnziva, sıradanlığı bombalamıştı. Dionysos, bilindik kendimden bile uzaklardaydı. Zorluğun ve acının görkemindeydi ve kendini yeniden yeniden yapmaktaydı. cem mumcu #accidentaltravel #zorakiyolculuk @galeri77 @istanbulbuzzz #exhibition #painting #art

[cemmumcu]

#sanmarino #portrait #winter #italy (San Marino - Belvedere)

[cemmumcu]

#strasbourg #window #tb #france #2017 (Strasbourg, France)

[cemmumcu]

#portrait #bw #istanbul