cess37 - Tumblr blog

[cess37]

Έψαχνα εψαχνα..και δε σε εβρισκα πουθενά

[cess37]

Κοιτούσα τους περαστικούς,

Μια γυρνούσα από εδώ μια από την άλλη.

Έλεγα δεν μπορεί,κάπου ανάμεσα τους θα είναι και αυτός.

Θυμάμαι την πρώτη φορά που σε πέτυχα,

Σε βρήκα, σαν να ήθελες τόσο πολύ να βρεθεις.

Και τώρα σε πετυχαινω κάπου κάπου,

Η άλλωτε σε μπερδεύω με τα δικά τους πρόσωπα.

Και είναι κάπως απρόσμενο ξέρεις,

Όλο και περισσότερο σε χάνω μες το πλήθος,

Σαν να θες τόσο πολύ να κρυφτείς.

-Η τραγική ειρωνία.

[cess37]

Πόσο στενάχωρο πως ίσως ποτέ ξανά να μη γνωρισω ένα άτομο με ίδιο πνεύμα, να μιλάμε για την ζωή και το νόημα της..

Δύσκολο να βρεις κάποιον να νιώθετε σαν ένα μυαλό..

[cess37]

[cess37]

[cess37]

[cess37]

Quote by Sonia Sabnis

[cess37]

BellaLoveCoach ~ Twitter

[cess37]

[cess37]

Christina Marie Brown, Ghost I

[cess37]

[cess37]

- Περί Έρωτος, Γιώργος Δομιανος

[cess37]

The timing wasn’t wrong. Who we were at the time was wrong.

[cess37]

Ρε παιδί μου.

-κοίτα-

Εγώ ήθελα να σου μάθω πολλά

Για την ζωή, τους ανθρώπους,

τα πολιτικά, τα βιβλία

Και άλλα τέτοια

Όπως γίνεται συνήθως στις ταινίες

που σου μάθανε τον έρωτα

Να ζήσουμε συναρπαστικά

Να κάνουμε άγριο σεξ

Και να γελάμε με τ' ανθρωπάκια

Λέγοντας αστεία

που θα καταλαβαίνουμε μόνο εμείς

Να σου πουλάω μούρη

Αλλά να μην ψαρώνεις

Και να με γειώνεις με μια ατάκα του τύπου:

"Χέσε μας ρε μωρό μου

Σε ξέρω καλύτερα κι απ' την παλάμη μου."

Να καθόμαστε στο κρεβάτι τα μεσημέρια

Εσύ να κοιμάσαι πάνω στο στήθος μου

Κι εγώ να διαβάζω τα δικά μου

Να πίνουμε καφέ

και να παίζουμε τάβλι σε κάποιο μπαλκόνι

Με θέα άλλα μπαλκόνια

Που αράζουν γέροι που περιμένουν στωικά

να 'ρθει η ώρα τους

Κάποιο μεσημέρι κάποιου καλοκαιριού

Τότε που η ζέστη λιώνει τους δείκτες των ρολογιών

Και οι ώρες περνάνε απαρατήρητες

Αλλά ρε γαμώτο

Ήτανε λάθος το timing

Κι εγώ είχα τα δικά μου

Κι η μετεφηβεία σου δεν βοηθούσε καθόλου

Και μάλλον δεν είμαστε και όσο ενδιαφέροντες νομίζουμε

Εν τέλει

Κι ίσως θα 'πρεπε να συμβιβαστούμε μ' αυτό

Ίσως κι όλες οι σχέσεις να 'ναι έτσι

Άλλες περισσότερο κι άλλες λιγότερο

Ίσως να κάνουνε κι όλα τον κύκλο τους

Και -χαίρω πολύ- πρέπει να δεχτώ την πραγματικότητα ως έχει

Και βάσει αυτής να πορεύομαι

Μα να.

Είναι αυτή η περίεργη σχέση μου με το τέλος

Οποιοδήποτε τέλος

Που ποτέ δεν μπόρεσα να χωνέψω

Θες να "συνεχίσουμε να τα λέμε"

παρόλ' αυτά

Κάποια στιγμή

Καλά θα δούμε

ΥΓ. Το μέρος που χαιρετηθήκαμε για πρώτη φορά

Έτυχε να είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό

Που χαιρετηθήκαμε την τελευταία

Ένας πεζόδρομος

έξω από έναν σταθμό του ηλεκτρικού

Να που ζήσαμε κι εμείς

-οι χλιαροί- κάτι

Που να θυμίζει ταινία!

Όσο περισσότερη ποίηση

τόσο πιο βαθιά απομόνωση

Όσο περισσότερη θλίψη τόσο μεγαλύτερη απόλαυση..

[cess37]

Πώς μπορείς και αφήνεις αυτό που έχουμε..

[cess37]

Spirited Away (2001) dir. Hayao Miyazaki

[cess37]

November