coachsteff
coachsteff
Steff
7 posts
A gender exploration journey
Don't wanna be here? Send us removal request.
coachsteff · 3 years ago
Note
gender euphoria is when people ask you "are you a girl or a boy?" because they can't tell
gender euphoria time!
64 notes · View notes
coachsteff · 3 years ago
Note
Gender euphoria is looking in the mirror and no longer wondering if I look good. I just KNOW, because my exterior reflects how I feel inside at all times now 🥰
gender euphoria time!
69 notes · View notes
coachsteff · 3 years ago
Text
Een getuigenis over dysforie
De afgelopen weken waren heftig... ik zou zeggen een negen op tien op de genderdysforie-schaal. 
In sociale omgang is — naast ‘Corona’ — ‘de transgenders’ één van de populaire gespreksonderwerpen, merk ik. Onlangs was ik bij vrienden en kwamen ‘de transgenders’ weer aan bod. De standpunten varieerden van empathisch tot "Het lijkt wel een rage!"...
Ik praat graag en makkelijk over allerlei onderwerpen (behalve sport 😅). Maar als het over transgender gerelateerde thema’s gaat, helemaal niet! Het komt voor mij gewoon véél te dichtbij en het enige waar ik op dat moment aan kan denken is: "Hoe kom ik hier zo rap mogelijk weg?" Ik klap dan mentaal en emotioneel helemaal dicht... terwijl mijn sociale dysforie door het dak gaat! 😖
Genderdysforie is de jongste tijd héél erg aanwezig bij mij… in die mate dat het mijn gedachten en gevoelens helemaal gaat overheersen. Ik kan me dan niet langer concentreren en dat gaat gepaard met een algemeen gevoel van neerslachtigheid. Geen leuke ervaring. 😰😰
Ik vertelde mijn psychologe wat ik doormaak en ik zei tegen haar: "Ik wil gewoon kunnen functioneren... sociaal... lichamelijk..." Terwijl ik het zei brak iets in mij en barstte ik in tranen uit… In horten en stoten beschreef ik haar hoe mijn 'dagelijks leven' er op dit moment uitziet. Gelukkig was ze heel empathisch en gaf ze me veel steun.
Dus heb ik de beslissing genomen dat ik er klaar mee ben. Ik wil gewoon terug kunnen functioneren... en niet de hele tijd met allerlei dysforie-triggers te maken hebben. Niet tijdens gesprekken. Niet tijdens het werk. Niet ‘s nachts…
Het kan me niet schelen wat mensen hun mening is over het 'transgender onderwerp'. Ik weet wat het is en hoe het voelt en ik weet intussen ook (een beetje) wat ik kan doen om daaraan te verhelpen. En aan mensen duidelijk maken dat dit nu deel uitmaakt van wie ik ben… ja, dat helpt!
Intussen vertelde ik mijn gezin, collega’s en vrienden wat er aan de hand is. Hun reacties waren over gans de lijn positief en ondersteunend. Ik ben hen daar werkelijk dankbaar voor! 🤗 Dat geeft met zo'n opluchting... 
Aan mensen vertellen wat er aan het gebeuren is, ja dat ga ik de komende dagen en weken dus nog meer doen. 😊
3 notes · View notes
coachsteff · 3 years ago
Text
What is beauty?
What is beauty? How do we perceive and evaluate beauty? There are of course the much advertised typical physical traits... but that's only one part of it.
Real beauty is when you let your soul shine!
1 note · View note
coachsteff · 3 years ago
Link
Over een fantastische wetenschapper en een prachtig mens.
Updated on 2 January at 4:11 p.m. ET
Right until the end of his life last Wednesday, Ben Barres made it his business to champion the unsung.
While most of his fellow neuroscientists studied neurons, the branching cells that carry electrical signals through the brain, Barres focused his attention on another group of cells called glia. Even though they equal neurons in number, glia were long dismissed as the brain’s support crew—there simply to provide nutrients or structural scaffolding.* But Barres showed that glia are stars in their own right. They help neurons to mature, producing the connections that are the basis for learning and memory, and then pruning those connections so that the most useful ones remain.
[source]
1K notes · View notes
coachsteff · 3 years ago
Text
Tumblr media
Je stráált! Ja, jij óók! 🤗
1 note · View note
coachsteff · 3 years ago
Text
Wie ben ik?
“Wie ben ik?” Meestal is het een vraag die je jezelf als tiener stelt, tijdens je zoektocht naar je eigenste plekje in de wereld. Precies één jaar geleden confronteerde ik mezelf met die vraag: “Wie ben ik? Werkelijk?”
Dat was op een moment waarop ik nog maar eens een episode van genderdysforie mocht meemaken. En geloof me… da’s geen lachtertje. Genderdysforie is een overweldigend gevoel van incongruentie… over je eigen genderidentiteit en genderexpressie. Ik kan je vertellen dat je jezelf gelukkig mag prijzen als je niet weet wat dat betekent 😌.
Wie ben ik, dus? Goh, ik weet het eigenlijk nog altijd niet. En met mij zijn er zo nog duizenden anderen. Papa’s en mama’s, tienermeisjes en -jongens, oma’s en opa’s, jongvolwassen mannen en vrouwen alsook mensen die zich zelfs niet eens identificeren met de typische tweeledigheid die in onze maatschappij bestaat als het op geslacht aankomt.
Ik mag mijzelf daar ook toe rekenen, da’s mij al duidelijk geworden. Momenteel voel ik mij zowel man als vrouw, noch man, noch vrouw, en dat alles tegelijk. Genderfluïde heet dat dan, blijkbaar… Wel, dat ben ik ook. Vandaag. 
Het heeft wat tijd gevergd om dat voor mezelf klaar te hebben. En er zal nog heel wat water naar de zee vloeien terwijl nóg veel meer zaken duidelijk gaan worden.
Ik ben verkenner. Op zoek naar mezelf. En ik deel graag hoe ik dat beleef, zodat je ook een beetje kan meereizen op deze wonderlijke tocht… 🤗
Steff — Hij/Zij/Hem/Haar/Hun (da’s allemaal goed) 👌🏻
2 notes · View notes