dearrhappy

[dearrhappy]

25 jaar oud vandaag… ik ben te trots en te boos (en een vrouw van mijn beloftes) om het je te zeggen, dus ik schrijf het hier.

Gelukkige verjaardag.

Het probleem was nooit dat we elkaar niet graag zien, dat is wel duidelijk denk ik (dat is het toch voor mij)

Groetjes uit Raglan

[dearrhappy]

Promise id shut my fucking mouth maar you flinter my ability to dus nu moet ik de compromis sluiten door niet te sturen maar door het hier toch even te vragen: oh mijn god hoe was het en wanneer zie ik jou terug???

[dearrhappy]

Its all fun and games “detaching” yourself and letting life unfold tot je bij een psychic medium komt die zonder achtergrond info bevestigt dat het tijd is om je volledig leven om te gooien. Elke dag vraag ik me af of je je ayahuascaceremonie al hebt gehad. Did you,? It is time to talk.

Ik weet da ik dit wel alleen kan, ook al is het extreem scary en unhinged, maar ik zou het zo veel liever samen met jou doen. Laten we de muren afbreken, whatever you ask me I’ll say yes. Het is tijddddddddd kom kom

6.9.24

[dearrhappy]

Lieve sibran,

Ik ben zo fucking zat als ik dit schrijf, een resultaat van belangrijke key information points die elkaar opvolgen in een tempo dat sneller is dan dat van het licht en de boodschap “leer eens kijken, leer de boodschappen zien” van een psychic medium. Im properly knocked off my feet to see the leaat hihi

Maar anyway in deze mooie beautiful half bewuste staat hoop ik je alles te kunnen zeggen. Alles. Punt. Ik hoop een soort extra bewustzijnsniveau te accessen, waarin ik alles weet maar ik vrees dat dat niet de realiteit is. Ik kan je wel zeggen dit, als volgt: ik ben zo trots, te trots om je toe te geven exact hoe vaak je door m’n hoofd promeneerde deze reis. De keren dat ik stilstond bij mezelf en dacht “ha!! Maar dat was het!! Nu snap ik het en kan ik het afsluiten” maar afsluiten deed ik nooit. Ik denk in al mijn wanhoop en hopeloosheid om dit “af te sluiten” dat ik net toon ho e hard ik het terug wil omenen.

Ik ben zo klaar. Ik ben zo bang, ik huil als ik dit typ maar ik mis jou. Ik ben bang dat het niet lukt ik ben bang voor conflict en bang voor de intensiteit van ons maar ik ben ook zo blij met de intensiteit van ons en het maakt me zo sip en zo lief hegelijk als ik lees dat je bijna in Cairns stond. Ik hou zo ongelooflijk nooit verstoppend veel van jou sibran. En als je ruimte nodig hebt dan begrijp ik dat. Maar als je klaar bent om een deel twee te schrijven, misschien moeten we echt iets verbranden dat van ons was, van vroeger, dan ben ik dat oob. Ik ben je heel erg harde telepathische signalen aan het sturen rn btw, die snel je ayahuasca so u can text me about it pls.

Ik had lessen te leren en ze waren niet fijn, maar ive always known I had to learn them. Jij weet dat. Ik heb altijd gezegd dat ik dacht dat we elkaar pas gingen leren graag zien als we ouder waren, met de specifieke getallen 20 en 24 in m’n hoofd. In ever beautiful sense of that, is dat nu. I will lose all my sense for you if you want me to. Ik weet nu wat belangrijk is voor mij, ik weet nu beter hoe ik moet communiceren met jou, ik weet nu beter hoe ik grenzen aan kan geven zonder je af te wijzen. Will you please let me show you?

Ik weet niet waar ik sta zonder jou, maar we both know I can wait.

Ik wacht liefje liepie miepie

Zo lang als jij wil, maar hopelijk niet te lang?

Tot snel x

(5.9.24)

[dearrhappy]

MIJN HUID BRANDT all signs point to you kom je alsjeBLIEFT snel (op de tijd dat het gepast is of course) ik ben klaar nu ik ben klaar nu lets do this

4.9.24

[dearrhappy]

Ello silly

Voor jou kom ik af en toe nog eens terug naar dit absolute hellhole van een site.

Ik val meteen met de deur in huis: ik ben een beetje melancholisch en onzeker vandaag, wat best remarkable is aangezien de dag slechts 4 minuten oud is.

Stomme stomme inleiding maar herinner je je die keer dat ik jullie wc verstopte (sorry!!)?

Ik voel me jullie wc rn.

Zo veel dat tegelijk door een veel te kleine opening wil, dat er uiteindelijk gewoon niets uitkomt en ik een klein beetje moet huilen (zoals jullie wc met dramatisch stijgend waterpeil:p).

Wat keek ik ernaar uit de afgelopen paar dagen om je terug te zien. Ik had je echt gemist:) en wat fijn om je dan effectief terug te zien!! Kijk ons, all grown up once more. Elke keer een beetje ouder, soms zelfs een beetje wijzer.

Ik genoot ervan. De spanning en onwetendheid van elkaar zo lang niet meer te hebben gezien, catching up, stiltes die niet oncomfortabel voelen. Ik moet er af en toe eens aan herinnerd worden maar het is ever-present, hoe graag ik je zie. Ik merkte dat het me wel raakte dat je iemand date nu.

Ik zit in de knoooooohooooohooooooooooooop. Is it better to speak or to die??? Moet ik je dat zelfs vertellen, dat dat me raakte? Ik wil heel graag dat je gelukkig bent!!!!! Heel erg graag!!! Ik wil niet dat het overkomt alsof ik dat niet wil voor je, of dat ik “territorium kom afbakenen” ofzo, dat ik “terugkom” of dat ik confusion wil komen zaaien voor mijn puur plezier. Ik wil zorg hebben voor jou maar ik wil ook enge dingen uitspreken.

De lieve zinnen die je schreef in mijn questbrieven staan op mijn netvlies gebrand, naast de vele zachte momenten die we hebben samen. Wat ben je waardevol voor mij. Ik denk niet dat ik je ooit heb bedankt voor hoe jij voor mij zorgde en zorgt. Al zo lang en met zo veel nauwkeurigheid doe je dat, ook wanneer ik dat niet altijd voor jou doe. Zou je zien dat ik wel mijn best doe?

Wat een fijn vooruitzicht lijkt me Peru. Je bent een absoluut baasje dat je de taal leert en de sprong waagt. Het is fijn om je de wereld meer te zien verkennen, en i love watching that from the sideline. It stuck with me throughout the day, hoe speciaal me dat lijkt voor je. Ben heel benieuwd wat je daar vindt en meemaakt en hoe lang je wil gaan en….

Ik denk dat ik een beetje schrok omdat we het hadden over trouwen en kinderen enzo en dat ja, jij wel effectief nu in die leeftijdscategorie zit.

[dearrhappy]

Cleaning out my drafts, en het is silly want we’re doing this maar my foreshadowing!!!🌀🔮👹🧚

Anyway no one can EVER tell me manifestation isnt a think

De groetjes heee goeiemorgen

[dearrhappy]

Ello silly, voor jou kom ik af en toe nog eens terug naar deze absolute hellhole of a site. Ik moest wel schrijven en ik wou wel schrijven maar nothing made sense (er was zelfs een paragraaf over jullie wc, thats how bad it got). Anyway ik vond dit terug in de drafts en ik vond het zo fijn om te lezen. A lot of it is still true for me, misschien sommige dingen voor jou ook. Je ziet maar of je er iets aan hebt but I missed you and I liked today.

Hey silly,

We zijn 4 januari 2024

In juni 4 jaar nadat we initially begonnen te daten.

In augustus 9 jaar since we met (niet 100% historisch accuraat maar ik bedoel truly met, elkaar leerden kennen)

Wie had gedacht that I’d still be writing you letters?

Gisteren heb ik al mijn moed bij elkaar geraapt en vroeg ik of je zin had om te wandelen. It took a while to get an answer, maar you did. Wandelen hebben we gedaan, maar niet in een bos zoals ik eerst in gedachten had, daar was het om 8u savonds te donker en nat voor.

Dus we spraken af aan de hot club instead. Elke date die wij hebben is zo ongelooflijk buiten proportioneel goed😩 nothing else could compare . Ik wilde zeggen ik had de date van m’n leven maar I’d lie, I can’t possibly pick my favorite one between all of the dates we’ve had.

Ik had het gevoel dat we wel even door een barrière moesten. Ik vond het spannend, ik wist niet goed waar het gesprek heen ging gaan, waar de avond heen ging gaan. Er was een moment waarop ik dacht “ja shit, he’s gonna say he’s heading home”. But you didn’t! En toen kwamen onze cocktails en kwam alles los. Wat heb je me doen lachen. Wat geniet ik ervan hoe we kunnen blijven praten.

Ik voel zo’n push naar jou toe, after all these years. Het is me zo zo dierbaar. Jij bent me heel erg dierbaar.

We wandelden, picking directions elk om beurt, om te eindigen aan de vrijdags markt. Ik heb voor het eerst in mijn leven gepoold. Ik vond het zo fijn om die privacy te hebben. Ik vond het zo fijn om midden in ons spel even gewoon totaal de focus te verliezen en een halfuur te babbelen op de rand van de tafel. It is so good to see you do good. En het is zo amazing hoe in sync en eigelijk unhinged we zijn. Who am I to tell you da ik mezelf zie scheiden van iemand voor jou? Hoe insane is het dat jij je ook zo voelt ten opzichte van mij? Two peas in a pod fr🥰

Then you came home with me. It felt natural, en toch nieuw. Ik zeg het, you still get me nervous. Ik was benieuwd wat je zou vinden van ons huisje, I hoped you’d stay over,…

De intensiteit van onze cuddle sesh hit me hard. Ik kan het alleen maar beschrijven als heel zacht en liefdevol geëlektrocuteerd worden. You are so soft and patient. We truly are each others weak spots. Ik kan nauwelijks schrijven over hoe ik me voelde toen we neerlagen, toen we in kleermakerszit zaten. Het voelt als iets intiem blootleggen. It makes me hesitate. Maar natuurlijk ben ik veel te enthousiast to keep my mouth entirely shut dus I had to put a piece of that adoration in de kunstenaars tekst die ik moest schrijven voor school. Sorry😋

Ik begin data te schrijven bij mijn postjes, lijkt me handig. I wonder if these letters will ever be passed down, or read by any offspring. I think that’d be funny:)

I really want to text you again maar met de intensiteit van alles is het goed om misschien gewoon even de tijd te nemen. Het voelt niet zo voor mij maar I wouldn’t want you to think da ik zomaar gewoon even terug naar jou gelopen kom.

We zien wel

Love you

[dearrhappy]

Taking to tumblr once more!! Shoutout to the two loyal middelbaar vriendjes die per ongeluk altijd een melding krijgen omda ik nooit post: sorry, niet voor jullie bestemd

Anyway ieuw ieuw ieuw ieuw ieuw vies!!!

Voel me zo zo vies

I don’t even wanna provide context, maar damn alle sexual trauma, zowel van mij als in generations past is even aan het opstapelen op mij en it makes me physically sick!!! Ik ben nooit properly enough boos geworden op jou over je hele porno ding. Da ik overdreef als ik gekwetst was over dromen, daar kan ik nog inkomen. Ill take that, al heeft het me een heel coole haircut opgeleverd. Maar damn. I cannot believe I let you tell me da het niet zo diep was when you watched that VR-porn met manou. I don’t know how y’all did that platonically without it being weird. I will never understand why you’d watch porn at all, let alone with friends. Honestly jij hebt zo veel geluk da mijn standaards zo laag waren en mijn beeld van jou zo hoog cause I would dare say that I should’ve ended it right then and there. Ik zeg het, I will never understand, even though I really want to, ik snap ni welke vreemde, porn rotted hersenkronkel in je hoofd het groen sein heeft gegeven voor die actie.

DAs ook helemaal niet zo’n voor de hand liggende actie toch?? Jij krijgt van Jeff een VR-bril en je klopt daarmee, mijn eerste gedachte zou een game zijn? Hoezo was da ni jouw eerste gedachte?

Ook gewoon, die timing binnen onze relatie?? Da was eind september 2020, wij waren welgeteld 3 maand samen, en I JUST had erwtje. After you just told me da je mij zou hebben achtergelaten als ik effectief zwanger was geweest. En het allermooiste? All at the ripe age of 16

At the time I was so fine met die relatie en ik ga nu ook ni iets anders dan da beginnen claimen maar God fucking damn ik was echt een kindje. I should not have been dealing with all that

Motherfucker ik heb zo opgekeken naar u. Zo veel admiration, zo veel onvoorwaardelijke steun en liefde voor u. Looking back I put you on a pedestal, maar in mijn ogen verdiende jij da. I cannot believe how jij die pedestal soms tegen mij gebruikte. En misschien deed je da ni altijd bewust, maar how were we unaware of the power dynamic tussen ons? “Jij bent ouder, jij zal het wel beter weten” “jij bent ouder, misschien ben ik inderdaad niet zo goed in communiceren” “jij bent ouder dus ik-“

Gewoon plain sad eigelijk.

Maar dus anyway, ik word nu, vandaag de dag geconfronteerd met de mentale wonden die jouw gedrag heeft veroorzaakt. Ik cringe van het feit dat ik het wonden noem maar dat zijn het wel, en ze doen pijn, en ze hinderen me in mijn zelfbeeld en in mijn relaties naar anderen toe. Het mezelf ondermijnen (want jij zal wel gelijk hebben!) kan ik van me afschudden nu, maar Damn, het vertrouwen dat ik in jou had when it came to porn, en hoe je dag consistent wist te breken? Hartverscheurend. Ik wou dat ik terug kon gaan in die tijd om mezelf te vertellen dat de verscheurdheid, de pijn, het verdriet die ik erover voelde, helemaal niet schaamtelijk zijn, en ook helemaal niet out of place waren. Dat ik de moed niet had toen om naar die gut feelings te luisteren uit angst dat je weg zou lopen, maar dat dat geen concern hoeft te zijn, want dat geen enkele situatie het waard is dat ik mijn emoties verraad.

Zeg nu zelf, hoe zielig is het dat ik tegen een fictieve jongere versie van mezelf moet babbelen om mezelf somewhat te kalmeren? Ik wilde het niet voelen toen, dus ik represste het, maar de pijn van het feit dat je je habit best voor lang aan de kant hebt kunnen laten maar die middenin onze relatie ineens weer oppakte. Was ik niet nieuw genoeg meer voor je? Waren mijn emoties en mijn sensitiviteit over het topic te veel en niet exciting genoeg?

Ik denk aan die foto van je medestudent die je me doorstuurde, die je zelf suggestief noemde. Cannot wrap my head around it. Hoe dacht je ni da da problemen ging veroorzaken?

En once more: de dubbele boodschappen. We’ve established da da een kinderlijk is voor mij. Die avond da ik u vroeg om mijn mail te lezen (omda je mij ni veel daarvoor had gezegd da ik als ik hulp nodig had, u mocht sturen) en you prioritised your own high over me vocalising that I needed help (Wa ook al boekdelen spreekt cause if there is one remnant of my youth it’s that I take pride in being independent), is er iets veranderd. Deze kleine dubbele boodschap, deed mij inzien da uw gedrag al de hele tijd een dubbele boodschap was. Ik heb u vaak genoeg gevraagd of het nog oké was zoals het was, of je meer afstand nodig had, ik was niet ontransparant over het feit da ik geen relatie wou, jij had gewoon kunnen communiceren da jij meer wou en we could’ve figured out hoe we ons contact konden regelen. Maar die vieze verwachting onderhuids, die deed pijn. Ik voel die wel hoor, en je denial makes me question myself.

Idk tbh, dit is alles voor nu, er valt veel te zeggen, ook over andere mannen die me dingen hebben afgenomen, maar at this point vind ik het meer sad dan dat ik er kwaad over ben denk ik. Ik ga ook niets nalezen of aanpassen, its all in one go, to capture the pure essence of it ig. Enjoy!

[dearrhappy]

Heyo,

taking a big girl risk leaving this here, geen idee wanneer(/of) je dit ziet, maar i feel like it’ll explain some of my reactions throughout the relationship towards you.

Ik zou het wel fijn vinden als je da buiten onze families kunt houden.

My parents know, maar they don’t “believe” it, Wa eigelijk alleen maar voor meer complicaties heeft gezorgd so I doubt any of my other family members know, en zou het fijn vinden als da zo blijft.

I totally get da dit iets is da je met mensen zou willen bespreken tho, maar if you could keep it outside of your family too, zodat zij daar niets over droppen, that’d be great:)

Anyway, ik weet ni zo goed hoe ik dit moet kaderen hahahha maar basically I’ve been continuing my search in the mental health department, and it lead me to a psychiatrist. Ik voelde gewoon een breekpunt, ik was echt al een maand of twee aant spiralen for seemingly no reason.

And then!!!!

Lo and behold

I got diagnosed!

Now, this sounds heavy, I’m tryna type this as lighthearted as possible, want I am doing great. Ik was heel heel blij, want zo veel dingen over zo veel verschillende situaties in mijn leven suddenly made sense. Ook gewoon, knowing for a fact that I “wasn’t just being dramatic”, was ff zo validating. De diagnose is borderline.

Ik wacht nog steeds op mijn volledig verslag (deze Mark zuckerberg looking ass mf zei “binnen de 7 werkdagen” dus ik dacht chill, and that’s when I realised da de paasvakantie op het punt stond te beginnen🤡) so I can’t really tell you much more right now.

However, in onze relatie, als ik Ff terugkijk naar hoe ik even the hint of rejection, replacement, competition, neglect,… opvatte, everything just clicked. Ook daarvoor tho, stukjes over mijn kwaadheid en mijn grudges naar bepaalde mensen, ook de manier waarop ik liefheb en why that somehow still always felt different from how people loved me.

Ik zie het ni als een soort van “ah oké kweet nu Wa het is so I get to be a bad person and be dramatic enzo”, ook ni als een “eindbestemming” (oh nee, well, guess ill never get better and won’t even try) ma meer als een soort van redirection. Ik was in die mf trenches over het vinden van een deftige therapeut😩 en er zijn zo veel soorten, maar nu kan ik Wa gerichter zoeken naar what is gonna work for me.

Dus anyway okeja, I don’t see it as a burden, I hope you don’t either, I hope it gives u some closure on why certain things happened (ik denk Ff aan timia, ive spiritually apologised to her) en I hope ur doing well

Doei:)

[dearrhappy]

So funny story, I realised today that I probably have a saviour complex and that explains a lot of my sadness:)

[dearrhappy]

What on earth did you just post on your story and why is it bothering me

[dearrhappy]

One more thing, also very out of line ma meer wholesome

Ik was net aant denken over hoe het gaat zijn om jou terug te zien, en ik voelde meteen de impuls om je handen vast te pakken, of je wang of voorhoofd te kiezen, of zo’n glimlach vol liefde te geven, en dan zat ik te denken van “amai das precies een habit geworden” en eerst was ik van “oei” ma I actually really like that. Hoe puur is da da mijn systeem zo gewired is geraakt to automatically show you love? It’s not of much use now, ma ik denk da da iets moois zegt over Wa we hadden:) its a little bittersweet maar ik wou het toch Ff gezegd hebben

[dearrhappy]

Deze is voor als je een nieuwe girl zou krijgen, en im writing it right now, vanuit de developments die ik nu heb gemaakt als persoon, I promise I’m working on myself en tegen da je effectief een nieuwe girl hebt, I will be so happy for you, ma dit is geschreven vanuit de pijn dak zou voelen als da bv morgen zou gebeuren. But no funny business when it happens, pinky promise buddy

Ik ga in nooooo way at all jouw geluk in de weg staan, das een belofte, but if I found out you got a new girl anytime soon I will be spiralling en I will post so many songs and little notes for you on here, ik luister nu naar amnesia van 5sos en its gonna be exactly like that: “when she says those words that hurt you do you read the words I wrote you?”

[dearrhappy]

Uit “ik zal altijd”, van Toon Tellegen:

‘Ik moet op reis, eekhoorn’, zei de mier op een ochtend. Ze zaten op de tak voor de deur van de eekhoorn. De eekhoorn was nog maar net wakker en geeuwde nog. ‘En je moet niet vragen of het echt moet’, zei de mier, ’want het moet’. ‘Maar dat vraag ik helemaal niet’, zei de eekhoorn. ‘Nee maar je stond wel op het punt om dat te vragen, wees maar eerlijk’. De eekhoorn zweeg. ‘Het minste wat we kunnen doen,’ zei de mier, ‘is op een kalme manier afscheid nemen.’ ‘Ja,’ zei de eekhoorn. ‘Dus niet met gejammer en tranen en wat zal ik je missen en kom gauw terug en zo - daar heb ik toch zo’n hekel aan, eekhoorn, als je dat eens wist…’ De eekhoorn knikte. ‘Als jij nou in de deuropening gaat staan…’ zei de mier. De eekhoorn ging in de deuropening staan. De mier gaf hem een hand en zei: ‘nou, eekhoorn, tot ziens dan.’ ‘Dag mier,’ zei de eekhoorn. ‘Goede reis.’ Maar de mier was niet tevreden over het afscheid en bleef staan. ‘Die brok in je keel, eekhoorn,’ zei hij, ‘die hoorde ik wel!’ Ze probeerden het opnieuw en nu zei de mier dat hij een traan zag blinken in het oog van de eekhoorn en vond hij ‘Goede reis’ niet goed. ‘Je vindt het erg, eekhoorn, je vindt het heel erg, ik zie het wel!’ De eekhoorn zweeg. ‘Doe toch kalm!’ riep de mier. Ze probeerden het nog een keer met ‘Beste reis’, en een keer zonder woorden, zonder elkaar aan te kijken. De eekhoorn deed zo kalm als hij nog nooit gehad gedaan. Maar de mier vond het niet goed. ‘Zo kan ik niet op reis gaan,’ zei hij verongelijkt. ‘Terwijl het in feite moet. Echt moet!’ ‘Ja,’ zei de eekhoorn. Daarna zwegen zij en zaten in het licht van de opkomende zon op de tak voor de deur van de eekhoorn. Het bos rook naar dennenhout en in de verte zong de lijster.

[dearrhappy]

I’m not letting you read the whole thing ma het einde is sterk, so I’ll let you have that part:

“En nu voelt het of ik mijn jeugd achterstevoren beleefd hebt.

Mama, neem mij vast godverdomme, leg mij op uw borst zoals je dat vroeger deed, tot ik daar in slaap val.

Hou me alsjeblief klein, want ik ben nooit een kind geweest.”