dreamer-she

[dreamer-she]

17.06.25

hala garip hissettiren, hala kafamı kurcalayan şeyler var. Olmuyor yani oturmuyor. Bi huzursuzluk arada çıkıp geliyor heh tam oldu derken. Yine de dayanacağız artık da, garip yani... İç güdülerime güvenirim çünkü; çıkar kokusu da bakalım ne zamana? Ben yolumu bulmuş olayım da.

[dreamer-she]

11.06.2025 Digital Diary

Herkesin gideyazdığı dönemde gelmiş olmak da bi garip oldu :S Tabii zaten duruma da yeni fark ediyorum zaten. Ben de bi yandan gitmek istiyorum orası başka günün meselesi. Ama nasıl bi ortam oluşacak onu da merak ediyorum hal böyle olunca. Başta bi anlam karmaşası, bi kabul edilmeme hissi şimdi yerini terk edilme hissine mi bırakacak diye de düşünüyorum. Göreceğiz. Bİ yandan da benim de uzun soluklu niyetlerim hala yok, hala geçici hisler ama kısmet... Denemek de bir başarıydı gibi hissediyorum sadece şu an

[dreamer-she]

29.05.2025

Manifestimin Hollanda versiyonunu da yazacağım demiştim. Mayıs ayı bitmeden sözümü tutmak istiyorum, söz büyüdür ben yazdıkça kelimeler de hayat bulsun istiyorum. Yarın nasıl bir güne uyanmak isterdim mesela?

Hollanda'ya döndüm kısa bir İzmir seyahatinin ardından. Anneme de gel benimle dedim ama sevmiyor pek buraları, belki sonra gelirim dedi. Kardeşim gelmek istiyor aslında hep ona da yeni vize randevusu aldık, bu yaz gelecek. Gelirken bir sürü baklava getirdim :) kuzenim çok seviyor. İlk gün onlara geçtim hem havaalanından aldılar hem de getirdiklerimden de bırakmak istedim. Yarın kendi evime geçeceğim. Evimi yeni tuttum, uzun zamandır burdayım ama Hollanda'da ev krizi hala çözülmüş değil ve içime sinen bir yer olsun istedik. Çok güzel şirin bir daire evim, şimdilik kiralık olduğu için yarı eşyalıydı. Hem aileden, komşudan verilenler hem de kişisel eşyalarımla toplarladık evi. Bu sefer biraz daha kişisel eşya getirdim. Yerleşmek, kök salmak, kendi evin gibi duygular hem çok güzel hem de çok garip.

Kuzenim ve yeğenlerim de geldiler benimle, hem biraz merkezde gezineceğiz hem de evi yerleştireceğiz. Hava da şansımıza güzel bugün herkes dışarıda. Kızlar da kıpır kıpır yererinde durmuyorlar o yüzden onları parka getirdik eşyaları eve bıraktıktan sonra. Kuzenimin haftaya nöbeti varmış, ben de programımı ona göre ayarlayıp kızlara bakacağım. Nasılsa evden çalışabiliyorum istediğim gibi. Parktan sonra Hema'ya uğruyoruz, çok güzel desenli bir nevresim takımı bulunca alıyorum, evime nevresim takımı alıyor olmak bile değişik bir his.

Sosyal medya için birkaç klip de çekiyorum bu arada. Hesabım bayağı bir büyüyor son günlerde. Hem heyecan verici hem de anlattıklarımın bir yerlere ulaşması bayağı tatmin edici. İlk kitabım basılınca bunun çok çok daha fazlası bir tatmin yaşayacağım geliyor aklıma, yayınevleri ile görüşmelerim devam ediyor. Can yayınları ile gerçekten anlaşabilecek miyiz acaba? En gözümde büyüyen o!

Haftaya da Hollanda'daki arkadaşlarım için evimde davet verme planını yazıyorum aklıma, havalar ısındığına göre vakti geldi, apartmanın bahçesi için yönetici ile görüşeyim diye de geçiriyorum içimden, kuzenime soruyorum nasıl izin almalıyım diye, hala yeni tecrübelerde ondan destek almak müthiş rahatlık. Eve dönünce bir kaç saat sanal asistanlık yaptığım işler ile haşır neşirim. Kuzenim ve yeğenlerim döndüler, evin sessizliği, loşluğu ve tamamen bana ait oluşu ne müthiş! Annem arar şimdi derken telefon çalıyor. Getirdiklerimi yerleştirme talimatları ile başlıyoruz konuşmamıza. Ama her şeyi dolaplara yerleştirdim zaten :)

Böylece gün bitiyor işte, serendipity'nin tam ortasındayım.

[dreamer-she]

[dreamer-she]

[dreamer-she]

“Life is not about who you once were. It’s about who you are right now, and who you have the potential to become.”

— Unknown

[dreamer-she]

20.05.2025

Ah canım tumblr, canım ne isterse ekleyemem ki, keşke ekleyebilsem... Yazmak, yazmak günlerce gecelerce içimi kemirenleri yazmak istiyorum. Her başlayışımda gözüm doluyor. Ben yeni bi adımda hep böyle içli olurum biliyor musun. Yeni bir okula başlarken de, yeni bir kursa giderken de... Yeni yerler hep korkutur beni. Bir tek Hollanda'ya giderken hem çok korkmuş hem de kendime söz vermiştim korkunun beni geri tutmayacağına. En büyük pişmanlıklarım ile en iyikilerimin harmanı oldu orda geçirdiğim seneler. Ve de hep burnumda tütenler...

Manifestlerken koca koca hayallerinizi değil de sıradan normal bir gününüzü hayal edin ve ona ulaşmak için görselleştirin kafanızda diyor ya; işte sana bir günüm o zaman.

Sabah dokuz, dokuz buçuk gibi uyanmışım. Annem kaldırmış yine, beraber kahvaltı edeceğiz. Yeni gelmişim bir - iki hafta İzmir'den çalışacağım. Kalktıktan sonra, yüzümü yıkıyorum sofraya geçiyorum. Acil bir mail elmiş mi diye kontrol ediyorum ama sorun yok. Annemle kahvaltı ve sohbet güzel. Tabletten yine eski bir dizi açmışız. Güneş ısıtıyor. Kahvaltıdan sonra biraz bilgisayar başına geçiyorum, mailler, sosyal medyalar kontrol ediliyor. Kreatif ve teslim tarihi boğucu olmayan işler yapıyorum. Bu ara yoğunluk da az. Öğlene kadar çalışacağım. Annemle küçük bir alışverişe çıkacağız sonra. Ne zamandır bulamadığı türden rahat bir model şort buluyoruz. Hediye alıyorum anneme.

Belki saat 3-4 gibi küçük bir toplantı araması gelecek. Planlama notlarımı alacağım o kadar. Sonra belki sadece sevdiğim için birkaç öğrenciye ingilizce dersi vermeye devam edeceğim. Zaten yeterince iyi kazanıyorum ama ders vermek de bana iyi geliyor.

Akşam da bir süredir İzmir'de değildim diye arkadaşlarımla buluşmalar planlayacağım. Ya da ailece bi akşam yemeğinin tadını çıkaracağım. Hollanda'da, İngiltere'de, İspanya'da güzel yemekler deniyorum ama dost meclisleri hep bir başka.

Hollanda'ya dönerken boyoz götüreyim mutlaka diye düşüneceğim sonra. Belki 2 günlüğüne İstanbul'a da uğrasam mi diye planlar yapacağız teyzemle.

Hayat kaygısız akıyor, roman yazmak için ilhamlar buluyorum, her türden insanla tanışıyorum bu süreçte.

İşte, yarın böyle bir güne uyansam mesela? İdeal günüm olurdu. Hollanda versiyonunu da yazacağım.

Yazarken bile ne haz ama! Nasip de olsun

[dreamer-she]

Biri müsaade etmedi diye hayatımın en güzel yıllarını yaşayamadım ben... Ölü gibiyim. Üstelik hayata geri de dönemiyorum. 18 yaşında 40 asırlık acıyla dolaşıyorum.

[dreamer-she]

Dijital \ 13.05.2025

İyi mi kötü mü çok kararsızım, ne istiyorum çok kararsızım, beni ne bekliyor onun hakkında hiçbir fikrim yok ama iki gün önce karar verdim ki ; benim için çok güzel şeyler olacak. Nasıl olacak bilmiyorum ben sadece güzel, dingin ve dengede olacağım karar verdim. Neredeyse 30 yıldır hep ceremesini çekip hep endişeyle beklediğim halimden azade olmak istediğime karar verdim. Olacaksa olur, gidecekse gider, dünyanın sonu değil hiçbiri... Şurda 2 mail atıyoruz kimseyi de kurtarmıyoruz. Ne kadar güzelleşebileceğini, nasıl mucizevi şeyler olabileceğini göstermek de artık evrenin görevi. Çok da bi olamıycak şeyler istemiyorum, ha istesem de olurdu ama şu an istediklerim böyle.

O huzursuzluğun verdiği karın ağrısıyla hayat geçmiyor ve kimse de ne yaptığını bilmiyor zaten. O yüzden ben de isteklerimin gerçekleştiği bi hayat seçiyorum.

O deneyime ihtiyacım varsa o sınavlar geçilecek, bu deneyime ihtiyacım varsa yorulmadan çalışacağım ortam ve koşullar sağlanacak, başka kapılar açılacaksa fırsatlar ayağıma gelecek. Sözün özü hepsi ve her türlüsü benim için mümkün ve kolay olacak.

Ve öyle bir his ki, aşk da sevilmek de gelecek hepsiyle birlikte. <3

[dreamer-she]

I literally have the worst, if I am not perfect at it I fell like there is zilch to mention… remember this dear me

kill the imposter syndrome in your head because not only is there someone out there doing it worse than you, they’re also using chat gpt to do it

[dreamer-she]

[dreamer-she]

[dreamer-she]

Biraz ergenliğe biraz da dijital günlüğe dönüş perileri / 8.5.25

Lisede ne çılgınlar gibi şu timelinada vakit harcardık yahu. İnstagram yok tabii o zamanlar, facebook insanıyız, biraz da twitter olaylar oldu mu devreye girer falan... Şimdi de çalışma hayatındayım ve çocuklar gibi tepinerek ben uyumak istiyorum diye hayıflanmak geliyor içimden, yazmazsam deli oluyorum o yüzden de piyango Tumblr'a vurdu buraya içimi dökmeyeli bin yıl geçtiği için nereye yazsam diye düşünürken kendimi buluverdim.

Anksiyete duygum daha 2 hafta olmuşken tetikleniyor bolca, iş hayatı çok tuhaf bir yer. Şu an acil olarak yapmam gereken bir şey yok, ofiste olmama da esasen gerek yok ama sabahın köründe kalktım ve burdayım :( Bu da beni tetikliyor işte, özgürlük alanımın kısıtlanması hoşuma gitmiyor benim bunu anladım. En son çalışmayı evden çalışma-covid zamanı bırakmamın da etkisi olabilir gerçi. Evden çalışmak yine bir nebze yapabildiğim bir şey çünkü o zaman da yine konfor alanımdayım.

Ha bi de her gün çalışma meselesi var... 4 gün stajyerlik hayatım güzel bi dengeydi bence, şimdi 5 gün çalışacağımı sanmıştım ama 2 haftadır cumartesilerim de çalınıyor :S İstisna ve son olmasını diiliyorum çünkü bu devam ederse ben içmde kurulma katsayımı engelleyememiş olacağım...

Ve son olarak, yani şimdilik çünkü yazarsam destan gibi bitmeyecek bu. Hiç beklemediğim ve aşırı prestijli bi yerden sınav daveti almam şoku! Sınavı geçer miyim, nasıl geçerim çok korkuyorum ama bu fırsatın gelmiş olması da gözlerimi yaşartacak kadar ezici ve heyecanlandırıcı!

30 yaşım umarım tüm güzelliği ve mucizeleriyle geliyordur da bu sıkışmışlık onun ayak sesleridir.

love

sheilan

[dreamer-she]

[10/19/22]

1.83

1 midterm down yesterday. 2 more to go today. felt very proud of my optimization cheat sheet. just gotta get through today. we can do it 💪🏻

currently listening to:

edm to drown away my sorrows :')

[dreamer-she]

rainy day studying for a linguistics quiz next friday.

[dreamer-she]

michaelmas term at oxford university, 2018

[dreamer-she]

Bu sıralar çok fazla yerimde sayıyor gibi hissediyorum